ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1263/2009)
12 Μαίου, 2011
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΚΟΥΛΛΗΣ,
2. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ,
3. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
4. ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________
Σ. Οικονομίδης, για τους Αιτητές.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα.), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να κατανείμουν κατά κλάδο και, περαιτέρω, κατά Επετηρίδα Υπαξιωματικών, τις 12 κενές, προς πλήρωση μέσα στο 2009, γενικές θέσεις Υπαξιωματικών βαθμού Αρχιλοχία, κατά τρόπο ώστε να προαχθούν στο βαθμό του Αρχιλοχία/Αρχικελευστή/Αρχισμηνία, από 1.8.2009, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αντί των αιτητών, που εκδόθηκε μετά από σχετική εισήγηση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, είναι άκυρη και/ή παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Μεταξύ των λόγων ακυρώσεως τους οποίους επικαλούνται οι αιτητές είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη, έχει γενική, αόριστη και μη νόμιμη αιτιολογία, λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα και υπό καθεστώς πλάνης περί το νόμο και τα πράγματα.
Δεν ηγέρθησαν προδικαστικές ενστάσεις και το δικαστήριο εξέτασε την ουσία της υπόθεσης. Εν πάση περιπτώσει είναι θεμελιωμένο ότι η απόφαση για κατανομή των κενών θέσεων είναι αυτοτελής διοικητική πράξη, προσβλητή με προσφυγή.
Το κύριο παράπονο των αιτητών είναι ότι η εισήγηση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς και η απόφαση του Υπουργού Άμυνας που λήφθηκε στη βάση της εισήγησης εκείνης, για προαγωγή Υπαξιωματικών, κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν έγινε σύμφωνα με τον Κανονισμό 32(2) των περί Υπαξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 μέχρι 2002, αλλά έγινε στη βάση λανθασμένου και παρανόμου κριτηρίου. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 32(2) και τον Κανονισμό 35(2) η κατανομή των θέσεων των μονίμων Υπαξιωματικών γίνεται με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας, κατά Κλάδο. Στην παρούσα υπόθεση όμως, όπως αναφέρεται στη σχετική εισήγηση, η οποία έγινε αποδεκτή:
«Ένεκα του ότι κατά την παρούσα κατανομή ο αριθμός των θέσεων προς πλήρωση είναι κατά πολύ μικρότερος από τον αριθμό των κριθέντων ως προακτέων, η κατανομή των θέσεων σε κάθε βαθμό, έγινε αναλογικά κατά Κλάδο, επί των κριθέντων τις περισσότερες φορές Υπαξιωματικών, με κύριο κριτήριο τη μεταξύ τους αρχαιότητα. Το κριτήριο αυτό, υπό τις περιστάσεις, εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο τρόπο τις Υπηρεσιακές ανάγκες, διότι διατηρείται η συνοχή και η πειθαρχία του στρατεύματος. Επιπλέον οι Υπηρεσιακές ανάγκες σε όλους του βαθμούς είναι πολύ μεγαλύτερες των κριθέντων Υπαξιωματικών, όπως προκύπτει και στον Πίνακα του Παραρτήματος ‘Α’, από τη σύγκριση του αριθμού των υπηρετούντων στελεχών, με τις αντίστοιχες θέσεις που έχουν εγκριθεί στη δομή της ΕΦ.»
Είναι θέση των αιτητών ότι αν η κατανομή των 12 κενών θέσεων Υπαξιωματικών γινόταν, κατά τον ουσιώδη χρόνο, με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, όπως προνοούν οι σχετικοί κανονισμοί και αν η κατανομή, με βάση τις προαναφερόμενες ανάγκες, ήταν ευνοϊκότερη για τους αιτητές από αυτή που έγινε στην πραγματικότητα, θα προάγονταν οι αιτητές αντί των ενδιαφερομένων μερών.
Από την προαναφερόμενη αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης κρίνω ότι η κατανομή των θέσεων των Υπαξιωματικών δεν έγινε, ουσιαστικά, με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο. Δεν αναφέρεται δηλαδή οτιδήποτε που έχει σχέση με τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο και την κατανομή των κενών θέσεων προς κάλυψη των αναγκών αυτών. Αντίθετα αναφέρεται, στην αιτιολογία της απόφασης, ότι η κατανομή των θέσεων σε κάθε βαθμό έγινε «αναλογικά» κατά Κλάδο, με κύριο κριτήριο τη μεταξύ των Υπαξιωματικών, που είχαν κριθεί ως προακτέοι, αρχαιότητα. Κατά την αιτιολογία της απόφασης το κριτήριο αυτό, δηλαδή της αρχαιότητας μεταξύ των κριθέντων, τις περισσότερες φορές, ως προακτέων Υπαξιωματικών εξυπηρετεί, κατά την κρίση των καθ΄ ων η αίτηση, κατά τον καλύτερο τρόπο τις υπηρεσιακές ανάγκες διότι κατ΄ αυτό τον τρόπο διατηρείται η συνοχή και η πειθαρχία του στρατεύματος. Επιπλέον λήφθηκε υπόψη ότι οι υπηρεσιακές ανάγκες των διαφόρων Κλάδων ήταν, σε όλους τους βαθμούς, πολύ μεγαλύτερες από τον αριθμό των κριθέντων, ως προαξίμων, Υπαξιωματικών.
Αφού εξέτασα όλα τα ενώπιον μου στοιχεία κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης δεν δείχνει ότι ακολουθήθηκε το ορθό κριτήριο της κατανομής των κενών θέσεων, με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας, κατά Κλάδο. Κατά την εκτίμηση μου οι ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο σχετίζονται με τη διαπίστωση των οργανικών και άλλων αναγκών των διαφόρων Κλάδων και την κάλυψη των αναγκών αυτών, με στελέχωση από Υπαξιωματικούς, στην περίπτωση αυτή. Στην προκείμενη περίπτωση η κατανομή των θέσεων δεν έγινε με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, όπως τις διαπίστωσαν οι καθ΄ ων η αίτηση, αλλά έγινε αναλογικά, κατά Κλάδο. Ερμηνεύω τη λέξη «αναλογικά» ως μη υπονοούσα συνάφεια με τις ανάγκες της Υπηρεσίας, αλλά ως υπονοούσα αριθμητική αναλογία. Το κύριο κριτήριο που χρησιμοποιήθηκε για την επιλογή των Ε/Μ ήταν η, μεταξύ των Υπαξιωματικών, αρχαιότητα. Το κριτήριο όμως αυτό, της αναλογίας κατά Κλάδο και της αρχαιότητας μεταξύ των προσοντούχων, δεν φαίνεται να βασίζεται στους Κανονισμούς. Ούτε και η εξυπηρέτηση των υπηρεσιακών αναγκών, της συνοχής και της πειθαρχίας του στρατεύματος φαίνεται να καλύπτεται από τη ρητή επιταγή του Κανονισμού για κάλυψη των αναγκών της Υπηρεσίας κατά Κλάδο. Η διατήρηση της συνοχής και της πειθαρχίας του στρατεύματος μπορεί να είναι στόχοι της ηγεσίας του στρατεύματος αλλά δεν μου φαίνεται ότι σχετίζονται με τον όρο ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο.
Αν οι καθ΄ ων η αίτηση προέβαιναν σε νόμιμη κατανομή των κενών θέσεων, δηλαδή με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, είναι πιθανό να μην προάγονταν τα ενδιαφερόμενα μέρη που είχαν αρχαιότητα, μεταξύ των κριθέντων ως προακτέων, αλλά να προάγονταν οι αιτητές αν στα όπλα και τα σώματα στα οποία οι αιτητές υπηρετούσαν, κατανέμονταν, κατά τον ουσιώδη χρόνο, περισσότερες θέσεις, με βάση το (ορθό) κριτήριο των αναγκών της Υπηρεσίας κατά Κλάδο.
Επομένως θεωρώ την προσβαλλόμενη απόφαση ως υποκείμενη σε ακύρωση για το λόγο που αναφέρθηκε. Στην υπόθεση Βάσος Κουντούρης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 384/06 ημερ. 27.9.07, το ζήτημα αφορούσε σε θέσεις Ανωτέρων και Ανώτατων Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας αλλά και εκεί τέθηκε θέμα ερμηνείας του όρου «με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο» που απαντάται στον Κανονισμό 45(2) των σχετικών Κανονισμών. Σε εκείνη την υπόθεση κρίθηκε επίσης ότι η κατανομή, με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, εξυπακούει ότι αυτές οι ανάγκες της Υπηρεσίας πρέπει να συγκεκριμενοποιούνται και να καθορίζονται με σχετική λεπτομέρεια, πράγμα που ούτε σε εκείνη την περίπτωση αλλά ούτε και στην παρούσα περίπτωση έγινε.
Κατά την κρίση μου η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε με βάση λανθασμένα κριτήρια και επομένως πεπλανημένα, εφόσον δεν βασίζεται στις ανάγκες της Υπηρεσίας κατά Κλάδο, όπως θα έπρεπε. Επίσης είναι και μη δεόντως αιτιολογημένη.
Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. ΄Εξοδα €1.500.-, πλέον Φ.Π.Α., εάν υπάρχει, υπέρ των αιτητών.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο