ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                  (Υπόθεση Αρ. 1215/2010)

 

 10 Μαΐου, 2012

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ,

Αιτήτρια,

ν.

 

ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

Α. Κωνσταντίνου, για την Αιτήτρια.

Κ. Στιβαρού (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η Αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά ακύρωση της απόφασης των Καθ’ ων η Αίτηση, ημερ. 31.8.2010, με την οποία αποφασίστηκε η προαγωγή στη Θέση Τομεάρχη του Ενδιαφερόμενου Μέρους Μιχάλη Ορφανίδη (ΕΜ), αντί της Αιτήτριας.

 

Τα γεγονότα της υπόθεσης

Οι Καθ’ ων η αίτηση (στο εξής «η ΑΗΚ»), στις 20.1.2010 κυκλοφόρησε γνωστοποίηση για την πλήρωση μιας μόνιμης θέσης Τομεάρχη (Γενική Γραμματεία, Κλ. Α11+2) Επιχειρησιακή Μονάδα Εξυπηρέτησης Πελατών, Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού.  Για τη θέση υπέβαλαν αίτηση πέντε υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων και η Αιτήτρια.

 

Στις 12.4.2010 επιλήφθηκε του θέματος η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή, η οποία αφού εξέτασε τις αιτήσεις επέλεξε τους τρεις επικρατέστερους υποψήφιους και ετοίμασε σχετική ομόφωνη εισήγηση, την οποία διαβίβασε στη Συμβουλευτική Υποεπιτροπή  της ΑΗΚ για Θέματα Προσωπικού.  Μεταξύ των τριών συστηνομένων ήταν και το ΕΜ.  Δεν ετίθετο θέμα να συσταθεί και η Αιτήτρια, αφού αυτή ήταν ήδη Τομεάρχης στο Οικονομικό Τμήμα και με την αίτησή της ζητούσε μετάθεση στην επίδικη θέση Τομεάρχη στη Γενική Γραμματεία, με βάση

τους Κανονισμούς 13(2)[1] και 26(2)[2] της ΚΔΠ 291/86.

 

Στη συνέχεια η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της ΑΗΚ, σε συνεδρία της στις 22.6.2010 αποφάσισε κατά πλειοψηφία, να εισηγηθεί την προαγωγή στην επίδικη θέση με μετάθεση την Αιτήτρια, ενώ ο Γενικός Διευθυντής των Καθ’ ων η αίτηση αποφάσισε να συστήσει το ΕΜ.

 

Στις 31.8.2010 συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο της ΑΗΚ, το οποίο κατά πλειοψηφία πέντε ψήφων υπέρ, τριών εναντίον και μιας αποχής, αποφάσισε να προσφέρει την προαγωγή στη θέση, στο ΕΜ από 1.9.2010.

 

 

Η Αιτήτρια προς ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, προβάλλει ουσιαστικά  πέντε λόγους ακύρωσης, ότι:- (1) τόσο η προσβαλλόμενη απόφαση, όσο και η σύσταση του Γενικού Διευθυντή είναι αντίθετες με τα στοιχεία των φακέλων, (2) πλάνη του Διοικητικού Συμβουλίου και του Γενικού Διευθυντή των Καθ’ ων η αίτηση ως προς τη βαθμολογημένη αξία των ετήσιων εκθέσεων, (3)  πλάνη του Διοικητικού Συμβουλίου και του Γενικού Διευθυντή των Καθ’ ων η αίτηση ως προς τη διαπίστωση ότι το ΕΜ υπερείχε στις ετήσιες εκθέσεις, (4) παραγνώριση της πείρας της Αιτήτριας και (5) μη δέουσα έρευνα των προσόντων από το Διοικητικό Συμβούλιο και το Γενικό Διευθυντή των Καθ’ ων η αίτηση.

 

Ενόψει της συνάφειάς τους, θα εξετάσω τους λόγους ακύρωσης μαζί.

 

Ο συνήγορος της Αιτήτριας προβάλλει ότι η Αιτήτρια υπερέχει σε αξία, λόγω της υπέρ της σύστασης της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, καθώς και σε προσόντα, αρχαιότητα και πείρα, ενώ ισοδυναμεί σε απόδοση με βάση τις ετήσιες εκθέσεις.  Είναι επίσης θέση του ότι το ΕΜ δεν υπερέχει της Αιτήτριας σε κανένα κριτήριο, πλην της σύστασης του Γενικού Διευθυντή, η οποία κατά την εισήγησή του, είναι άκυρη αφού έρχεται σε αντίθεση με τα στοιχεία των φακέλων.  Όσον αφορά την αξία, προβάλλει ότι το γεγονός ότι το ΕΜ προηγείτο στις αξιολογικές εκθέσεις των τελευταίων πέντε ετών, κατά 2Α, αυτό δεν συνιστά υπεροχή και προς τούτο παραπέμπει στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Σοφρώνης Πατσαλίδης κ.α., ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 183/10, ημερ. 2.11.2011.

 

Οι Καθ’ ων η αίτηση απορρίπτουν τη θέση αυτή και προβάλλουν ότι ενήργησαν ορθά, με βάση τα αξιολογικά κριτήρια και σύμφωνα με τη διαδικασία, όπως την ορίζει ο Νόμος και τα θεσμοθετημένα κριτήρια

 

Οι λόγοι ακύρωσης ευσταθούν.

 

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να παραθέσω τον τρόπο που ο Γενικός Διευθυντής κατέγραψε τη θέση του ως προς τα τρία αξιολογικά κριτήρια, ήτοι την αξία, την αρχαιότητα και τα προσόντα της Αιτήτριας και του ΕΜ, σε συνάρτηση με την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.  Ο Γενικός Διευθυντής στη σύστασή του ανέφερε τα ακόλουθα:-

«Μελέτησα προσεκτικά τους προσωπικούς φακέλους και τις υπηρεσιακές εκθέσεις όλων των υποψηφίων. Με βάση τα ενώπιον μου στοιχεία παρατηρώ ότι όλοι οι υποψήφιοι οι οποίοι παρουσιάζονται στους καταλόγους χρώματος λευκού και γαλάζιου, κατέχουν τα προβλεπόμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα.

 

Είμαι της γνώμης ότι ο καταλληλότερος υποψήφιος για την κρινόμενη θέση είναι ο Μιχάλης Ορφανίδης και ως εκ τούτου το συστήνω για προαγωγή.»

 

Στη συνέχεια, εξηγεί τη σύγκριση που έκαμε μεταξύ των τριών υποψηφίων.  Ως προς την Αιτήτρια που ζητούσε μετάθεση στη θέση, αναφέρει ότι.-

«Καλύτερη βαθμολογία συγκεντρώνει ο Μιχάλης Ορφανίδης έναντι και της υποψήφιας για μετάθεση και μετονομασία Ιωάννας Παρασκευά, η οποία κατά τα έτη 2004-2008 συγκέντρωσε 32Α και 18Β+ ενώ ο Μιχάλης Ορφανίδης συγκέντρωσε κατά τα εν λόγω έτη, συνολική βαθμολογία 35Α και 15Β+.»

 

Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή, τα μέλη του Συμβουλίου έλαβαν υπόψη όλα τα στοιχεία ενώπιόν τους, καθώς και την κατά πλειοψηφία σύσταση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής υπέρ της μετάθεσης της Αιτήτριας στην κρινόμενη θέση.  Προτού αξιολογηθούν οι υποψήφιοι και ληφθεί τελική απόφαση, ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου πρότεινε όπως η Αρχή μη αποδεχθεί την κατά πλειοψηφία σύσταση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής υπέρ της μετάθεσης της Αιτήτριας.  Η συνέχεια δίδεται στα πρακτικά του Συμβουλίου, όπου αναφέρονται τα εξής:-

«Ακολούθως, ο Πρόεδρος έθεσε σε ψηφοφορία την εισήγηση του Αντιπροέδρου κ. Γιώργου Πιστέντη για προαγωγή στην κρινόμενη θέση του Μιχάλη Ορφανίδη, αντί της μετάθεσης της Ιωάννας Παρασκευά.

 

Αφού έλαβαν δεόντως υπόψη τους τις κατά πλειοψηφία συστάσεις και εισηγήσεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, όπως επίσης τη σύσταση του Διευθυντή, τα Μέλη αποφάσισαν κατά πλειοψηφία, με πέντε ψήφους υπέρ (εκείνες των Αντιπροέδρου κ. Γιώργου Πιστέντη και των Μελών κας Φιλίτσας Ιωάννου, κ. Γιάννη Ιωάννου, κ. Αγγέλου Τζίτζου και κ. Σώτου Σιάλαρου), τρεις ψήφους εναντίον (διαφωνούντων των Μελών κκ Παναγιώτη Χατζηχαραλάμπους, Χρίστη Ενωτιαδη και Ανδρέα Οράτη) και μία ψήφο αποχή (εκείνης του Προέδρου κ. Χάρη Θράσου), να προσφέρουν προαγωγή στον Μιχάλη Ορφανίδη, ως τον πιο κατάλληλο υποψήφιο σε σύγκριση με τους υπόλοιπους, στη θέση Τομεάρχη (Γενική Γραμματεία), Κλίμακα Α11+2, στην Επιχειρησιακή Μονάδα Εξυπηρέτησης Πελατών, στο Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού, από την 1^η Σεπτεμβρίου 2010.

 

Τα Μέλη παρατήρησαν ότι η Ιωάννα Παρασκευά διαθέτει πρόσθετα προσόντα ήτοι Diploma in Business Studies από το Higher College of Technology και Book–Keeping Accounts Intermediate του London Chamber of Commerce and Industry. Επίσης τα Μέλη έλαβαν υπόψη τη βαθμολογημένη αξία της Ιωάννας Παρασκευά κατά τα τελευταία πέντε χρόνια (2004-2008), παρατήρησαν ότι η Ιωάννα Παρασκευά συγκέντρωσε 33Α και 17Β+.

 

Καταλήγοντας τα Μέλη στην πιο πάνω απόφαση τους έλαβαν υπόψη την οριακή υπεροχή σε αρχαιότητα στην Αρχή, κατά τρεις μόνο μήνες στην αμέσως προηγούμενη θέση, της Μυροφόρας Πίτσιλλου.

 

Ως προς την αξία, τα Μέλη παρατήρησαν ότι από τις υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων πέντε ετών 2004-2008 ο Μιχάλης Ορφανίδης έχει καλύτερη βαθμολογία έναντι των Μυροφόρα Πίτσιλλου, Ελένη Παπαδοπούλου, Παναγιώτα Εφραίμη και Γεώργιου Π Σάββα. Συγκεκριμένα ο Μιχάλης Ορφανίδης έχει συγκεντρώσει κατά τα εν λόγω έτη, συνολική βαθμολογία 35Α και 15Β+, η Μυροφόρα Πίτσιλλου έχει συνολική βαθμολογία 30Α και 20Β+, η Ελένη Παπαδοπούλου έχει συνολική βαθμολογία 33Α και 17Β+, η Παναγιώτα Εφραίμη έχει συνολική βαθμολογία 34Α και 16Β+ και ο Γεώργιος Π Σάββα έχει συνολική βαθμολογία 33Α και 17Β+. Καλύτερη βαθμολογία συγκεντρώνει ο Μιχάλης Ορφανίδης έναντι και της Ιωάννας Παρασκευά η οποία κατά τα έτη 2004-2008 συγκέντρωσε 32Α και 18Β+ ενώ ο Μιχάλης Ορφανίδης συγκέντρωσε κατά τα εν λόγω έτη, συνολική βαθμολογία 35Α και 15Β+.

 

Έλαβαν επίσης υπόψη τους το γεγονός ότι όλοι οι υποψήφιοι διαθέτουν πέραν των απαιτούμενων από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα και άλλα πρόσθετα προσόντα τα οποία δεν προνοούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, όμως τους προσέδωσε τη δέουσα σημασία.»

 

 

Στο στάδιο των διευκρινίσεων, με δήλωση των δικηγόρων των διαδίκων, ξεκαθάρισε ότι η αναφορά στο σημείο αυτό της απόφασης και της σύστασης του Γενικού Διευθυντή, ότι η Αιτήτρια συγκέντρωνε 32Α, είναι εσφαλμένη και ότι η ορθή βαθμολογία είναι 33Α.  Ως εκ τούτου, ο λόγος ακύρωσης 2, χάνει την αρχική του δυναμική και το μόνο που απομένει να εξεταστεί, αν παραστεί ανάγκη, είναι κατά πόσον το σφάλμα εκ μέρους του Διευθυντή, συνιστά πλάνη και μάλιστα ουσιώδη.

 

Στο κριτήριο αξία, κατά τα πέντε τελευταία έτη από την προκήρυξη της επίδικης θέσης, το ΕΜ έχει 35Α  έναντι 33Α της Αιτήτριας, διαφορά η οποία κατά την άποψή μου είναι αμελητέα.  Στην Πατσαλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, η Ολομέλεια στην απόφασή της επισήμανε ότι:-

«Σύμφωνα με τη νομολογία (βλ. μεταξύ άλλων Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217, Κέντα ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 485, Βασιλειάδης ν. Τσιάππα (2005) 3 Α.Α.Δ. 403, Θεμιστοκλέους ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 495 και Λοΐζος Παναγή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 156/2008 ημερ. 29/9/2011) η διαφορά στην αξιολόγηση των υπαλλήλων σε 3 έως 5 «Εξαίρετος» περισσότερα ο ένας από τον άλλο σε μια πενταετία, δεν προσδίδουν σε αυτόν που έχει τα περισσότερα «Εξαίρετος» υπεροχή στην αξία έναντι των υπολοίπων, αλλά απλώς πρέπει οι υπάλληλοι να θεωρούνται ισοδύναμοι. Τονίστηκε ότι η ορθή αντιμετώπιση του θέματος είναι να εξετάζεται η γενική εικόνα ενός υποψηφίου και όχι να γίνεται αριθμητική φόρμουλα για να φανεί ποιός έχει τα περισσότερα «Εξαίρετος».»

  

Σχετικές επί του θέματος είναι και οι υποθέσεις Βασιλειάδη ν. Τσιάππα κ.α. (2005) 3 ΑΑΔ 403 και Θεμιστοκλέους ν. Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 495 και Θεοδότου ν. Δημοκρατίας (2010) 3(Α) ΑΑΔ 1.  Ενόψει των πιο πάνω, είναι φανερό ότι η κρίση του Διευθυντή και του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΗΚ, ότι το ΕΜ υπερείχε σε αξία, όπως αυτή προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις και η απόδοση σ’ αυτή της σημασίας που της έδωσαν, είναι πεπλανημένη, αφού σύμφωνα με την εικόνα που αναδύεται από τους φακέλους, σε συνδυασμό με τη νομολογία, τα δύο μέρη (Αιτήτρια και ΕΜ), είναι ισοδύναμα.

 

Σε αρχαιότητα η Αιτήτρια προηγείται ελαφρώς κατά 3 μήνες του ΕΜ ως προς την ημερομηνία προαγωγής τους, στην αμέσως προηγούμενη με την επίδικη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού. Όμως, δεν μπορεί να παραγνωριστεί η πείρα της Αιτήτριας η οποία προάχθηκε στην επίδικη θέση Τομεάρχη από την 1.8.2009, ενώ το ΕΜ παρέμεινε στην θέση Υποτομεάρχη.  Η πείρα αυτή είναι πραγματική, έστω και αν η Αιτήτρια διεκδικούσε την επίδικη θέση με μετάθεση και θα έπρεπε να της δοθεί η ανάλογη σημασία, τόσο από το Γενικό Διευθυντή όσο και από το Διοικητικό Συμβούλιο των Καθ’ ων η αίτηση, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να αιτιολογηθεί, γιατί τα δύο αυτά όργανα δεν περιέλαβαν και αυτό ως στοιχείο κρίσης των υποψηφίων.

 

Σε προσόντα, Αιτητής και ΕΜ πληρούν τα απαιτούμενα από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, όμως η Αιτήτρια επιπλέον κατέχει δύο πρόσθετα προσόντα, το Diploma in Business Studies (Higher College of Technology) και το Book–Keeping Accounts Intermediate, London Chamber of Commerce and Industry, ενώ το ΕΜ κατέχει ένα μόνο δίπλωμα, το Accounting Higher του London Chamber of Commerce and Industry.  Tο Διοικητικό Συμβούλιο αν και αναφέρεται ειδικά στα πρόσθετα αυτά προσόντα της Αιτήτριας, τα οποία μάλιστα χαρακτηρίζει ως πρόσθετα, στην προσβαλλόμενη απόφασή του, περιορίζεται στη γενική και αόριστη αναφορά ότι τους δόθηκε ανάλογη βαρύτητα, χωρίς να προσδιορίζει την ανάλογη βαρύτητα που τους προσέδωσε και χωρίς να τη συγκρίνει με αυτό του ΕΜ.  Η επίδικη θέση είναι ψηλά στην ιεραρχία και η κατοχή επιπλέον προσόντων, θα έπρεπε να προβληματίσει το Συμβούλιο, εφόσον εκ πρώτης όψεως ενδέχεται να καθιστούν έναν υποψήφιο καταλληλότερο να αντεπεξέλθει στα καθήκοντα της θέσης.  Όμως στην προκειμένη περίπτωση, δεν έγινε η δέουσα αξιολόγηση για τα συγκεκριμένα προσόντα.

 

Η Αιτήτρια επιπλέον, έχει υπέρ της τη σύσταση της πλειοψηφίας της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της ΑΗΚ, η οποία ως θεσμοθετημένη σύσταση προσθέτει στην αξία του υποψηφίου που την έχει. 

 

Αν και η σύσταση του Γενικού Διευθυντή δεν χρειαζόταν να είναι αιτιολογημένη (Καν. 23, ΚΔΠ 291/86), εντούτοις έδωσε αιτιολογία την οποία στήριξε στα στοιχεία του φακέλου.  Όμως η αιτιολογία που έδωσε, είναι αντίθετη με τα στοιχεία του φακέλου και ως εκ τούτου η σύσταση πάσχει.  Από τα στοιχεία του φακέλου, δεν προκύπτει ότι το ΕΜ είναι καταλληλότερο για την επίδικη θέση, ιδιαίτερα όταν η υπηρεσιακή εικόνα των δύο είναι περίπου η ίδια, ενώ η Αιτήτρια φαίνεται εκ πρώτης όψεως να υπερέχει σε προσόντα και να έχει πείρα στην ίδια τη θέση.  Αν στα πιο πάνω προστεθεί και το λάθος στη βαθμολογημένη αξία της Αιτήτριας και το ενδεχόμενο πλάνης του Διευθυντή ως προς την πραγματική διαφορά μεταξύ των δύο, τότε ενισχύεται η άποψη ότι η σύσταση του πάσχει.

 

Πάσχουσα για τον ίδιο λόγο είναι και η απόφαση του Συμβουλίου της Αρχής.  Αφενός υιοθετεί την πάσχουσα σύσταση του Γενικού Διευθυντή και αφετέρου πεπλανημένα και χωρίς τη δέουσα αιτιολογία, επιλέγει το ΕΜ, παραγνωρίζοντας την πραγματική υπηρεσιακή εικόνα της Αιτήτριας.  Επίσης, αντίθετα με την υπάρχουσα νομολογία, βασίζεται στην αντίληψη ότι το ΕΜ υπερέχει σε αξία, η οποία χωρίς δέουσα αιτιολογία, αφήνει ανοιχτή την πιθανότητα πλάνης.    

 

Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.400 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ της Αιτήτριας.  Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.  

 

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΠς