ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1487/2010)
24 Μαΐου, 2012
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. GOLDEN COAST LTD,
2. lordos hotels (holdings) public ltd,
Αιτητές,
ν.
1. κυπριακησ δημοκρατιασ, μεσω υπουργικου συμβουλιου,
2. διευθυντη τμηματοσ πολεοδομιασ και οικησεωσ αμμοχωστου,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Μ. Θεριστή (κα) για Α. Αδαμίδη, για τους Αιτητές.
Θ. Πιπερή (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Oι Αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης των Καθ’ ων η Αίτηση 1, ημερ. 28.7.2010, σύμφωνα με την οποία οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 τροποποίησαν τους λόγους άρνησης χορήγησης πολεοδομικής άδειας στους Αιτητές και απέρριψαν την Ιεραρχική Προσφυγή τους εναντίον της απόφασης του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Αμμοχώστου (Καθ’ ων η Αίτηση 2), με την οποία αρνήθηκαν τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Στις 23.10.2006 οι Αιτητές υπέβαλαν στην Πολεοδομική Αρχή Αμμοχώστου, αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση 23 κατοικιών, στο τεμάχιο με αρ. 13, Φ/Σχ. 2-294-378, Τμήμα 15, στο Παραλίμνι. Στις 31.7.2008 η Πολεοδομική Αρχή, αποφάσισε να απορρίψει την υποβληθείσα αίτηση για τους πιο κάτω λόγους:-
«(500) Η αιτούμενη οικιστική ανάπτυξη προτείνεται σε τμήμα του γηπέδου υφιστάμενης στα τεμάχια με αρ. 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9 και 13 τουριστικής ανάπτυξης (ξενοδοχείο Golden Coast) για την οποία εκδόθηκε η άδεια οικοδομής με αρ. 2185, ημερομηνίας 3.4.1985 στον οικοδομικό φάκελο με αρ. Β291/81, χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί οι απαιτούμενες συγκαταθέσεις/εγκρίσεις του Κ.Ο.Τ. και η απαιτούμενη πολεοδομική άδεια για προσθηκομετατροπές στην εν λόγω τουριστική ανάπτυξη, ώστε να ξεκαθαρίσει το εμβαδό του γηπέδου που παραμένει για την οικιστική ανάπτυξη. Σύμφωνα με τις απόψεις του Κ.Ο.Τ., θα πρέπει πρώτα να εξασφαλιστεί πολεοδομική άδεια για το ξενοδοχείο στο υπόλοιπο μέρος του γηπέδου και μετά να μελετηθεί το ενδεχόμενο χορήγησης πολεοδομικής άδεια για τις κατοικίες.
(501) Η αιτούμενη οικιστική ανάπτυξη στο τεμάχιο με αρ. 13, Φ/Σχ.: 2-294-378, Τμήμα 15, στο Παραλίμνι, παρουσιάζει υπέρβαση στο συντελεστή δόμησης, κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 2(γ) της Πολιτικής 9(Ν) της Δήλωσης Πολιτικής, καθότι με την υλοποίηση της τουριστικής ανάπτυξης στα τεμάχια με αρ. 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9 και 13 για την οποία εκδόθηκε η άδεια οικοδομής με αρ. 2185, ημερομηνίας 3.4.1985, ο επιτρεπόμενος συντελεστής δόμησης έχει ήδη αξιοποιηθεί και σχεδόν εξαντληθεί, σύμφωνα με τις απόψεις του Δήμου Παραλιμνίου.».
Οι Αιτήτριες στις 12.9.2008 υπέβαλαν, μέσω των δικηγόρων τους Ιεραρχική Προσφυγή, εναντίον της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης. Το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού έλαβε υπόψη εκθέσεις που λήφθηκαν από την Πολεοδομική Αρχή, το Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και το Δήμο Παραλιμνίου, ετοίμασε σχετικό σημείωμα το οποίο υπέβαλε στην αρμόδια Υπουργική Επιτροπή που θα εξέταζε την ιεραρχική προσφυγή.
Στις 28.7.2010 η αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, αφού εξέτασε τα διάφορα πραγματικά και νομικά στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον της και αφού άκουσε τις απόψεις των εμπλεκομένων, ενεργώντας σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, στο εξής «ο Νόμος», αποφάσισε ομόφωνα να απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή, κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι ορθή και σύμφωνη με τις πρόνοιες της πολεοδομικής νομοθεσίας και της Δήλωσης Πολιτικής. Ταυτόχρονα αποφάσισε να τροποποιήσει τους λόγους άρνησης χορήγησης πολεοδομικής άδειας ως ακολούθως:-
«(α) Ο λόγος άρνησης με αρ. (500) να αντικατασταθεί με τον ακόλουθο λόγο άρνησης:
“(500) το τεμάχιο με αριθμό 13, όπου προτείνεται η ανάπτυξη, μαζί με τα τεμάχια με αρ. 2, 3, 6 και 7, περιλήφθηκαν ως πρόσθετα τεμάχια σε αίτηση, που υποβλήθηκε στο Δήμο Παραλιμνίου για έκδοση άδειας οικοδομής σε σχέση με προσθηκομετατροπές, που έχουν συντελεστεί αυθαίρετα στο υφιστάμενο «εγκριμένο» με την άδεια οικοδομής αρ. 2185 ημερ. 3.4.1985 (Φακ. 8291/81) στα τεμάχια με αριθμούς 1 και 5 ξενοδοχείο, αλλά και σε σχέση με προσθήκη νέας πτέρυγας σε αυτό, η οποία έχει επίσης ανεγερθεί αυθαίρετα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι, με τις αυθαίρετες αναπτύξεις που αναφέρονται πιο πάνω, προκύπτει υπέρβαση στον επιτρεπόμενο συντελεστή δόμησης και ότι η προσθήκη των τεμαχίων με αριθμούς 2, 3, 6, 7, καθώς και του προτεινόμενου για ανάπτυξη τεμαχίου με αριθμό 13, είναι απαραίτητη μεταξύ άλλων για σκοπούς τήρησης των απαιτούμενων συντελεστών ανάπτυξης, ενδεχόμενη απόσυρση του τεμαχίου αυτού από το γήπεδο του ξενοδοχείου, με σκοπό την αυτοτελή οικιστική ανάπτυξη του, θα είχε ως αποτέλεσμα τη μη επίλυση του προβλήματος της υπέρβασης στο συντελεστή δόμησης και τη συνέχιση της λειτουργίας του ξενοδοχείου, χωρίς να καλύπτεται με τις κατά Νόμο άδειες και Πιστοποιητικό Έγκρισης, «Ουσιώδης παράγοντας», σύμφωνα με τις πρόνοιες της υποπαραγράφου 1 (θ) του Παραρτήματος 8 του Τοπικού Σχεδίου Παραλιμνίου και τις πρόνοιες του άρθρου 26(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου.”
(β) Ενόψει του περιεχομένου της προς τις Αιτήτριες επιστολής της Γενικής Διευθύντριας Κ.Ο.Τ. με ημερομηνία 21.6.2007, με την οποία φαίνεται να έχει εγκριθεί η μετακίνηση από το τεμάχιο με αρ. 13 και η χωροθέτηση των παρεμφερών προς το ξενοδοχείο χρήσεων (γήπεδο τένις και χώροι στάθμευσης) σε άλλο χώρο, η σημείωση (α) στη Γνωστοποίηση Άρνησης Χορήγησης πολεοδομικής άδειας, να διαγραφεί.”
Tο Υπουργείο Εσωτερικών με επιστολή του ημερ. 2.9.2010, τόσο προς τους Αιτητές, όσο και προς τους δικηγόρους τους, τους ενημέρωσε για την απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής.
Οι Αιτητές προς ακύρωση της πιο πάνω απόφασης προβάλλουν ουσιαστικά 4 λόγους ακύρωσης:- (1) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη και για την έκδοση της λήφθηκαν εξωγενή στοιχεία, (2) είναι αποτέλεσμα ασυνεπούς και αντιφατικής συμπεριφοράς, (3) είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας και/ή έρευνας του ίδιου του αποφασίζοντος οργάνου και/ή πλάνης περί τα πράγματα, και (4) απουσιάζουν τα πρακτικά τόσο της συνεδρίας του αποφασίζοντος οργάνου, όσο και της απόφασής του.
Απουσία πρακτικών τόσο της συνεδρίας του αποφασίζοντος οργάνου, όσο και της απόφασής του - Λόγος ακύρωσης 4
Θα αρχίσω με την εξέταση του τέταρτου λόγου ακύρωσης, αφού σε αυτόν τίθεται το ζήτημα της έλλειψης πρακτικού, τόσο της συνεδρίας του αποφασίζοντος οργάνου, όσο και της ίδιας της απόφασής του, που λογικά προηγείται της εξέτασης των άλλων λόγων ακύρωσης. Επειδή οι Καθ’ ων η αίτηση επισύναψαν στην ένστασή τους, ως Τεκμήρια 4 και 5 τα σχετικά πρακτικά, η συνήγορος των Αιτητών μετά από ερώτηση του Δικαστηρίου διευκρίνισε ότι ακόμα και αν αυτά θεωρηθούν ως τα πρακτικά, δεν είναι άρτια, αφού δεν περιέχουν το σκεπτικό του αρμόδιου οργάνου από το οποίο να φαίνεται ο συλλογισμός που οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση. Κατά την άποψή της, ο δικαστικός έλεγχος είναι ανέφικτος.
Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί, αφού τα επίδικα πρακτικά περιέχουν ικανοποιητικές λεπτομέρειες ώστε σε συνδυασμό με το Σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών, στο οποίο γίνεται αναφορά στο ίδιο το πρακτικό, να αποκαλύπτονται όχι μόνο οι αποφάσεις που λήφθηκαν, αλλά και το σκεπτικό που οδήγησε σ’ αυτές. Πέραν τούτου, αναφέρεται ρητά στα πρακτικά ότι η Υπουργική Επιτροπή υιοθετεί την αιτιολογία της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής την οποία θεώρησε ορθή. Τα πρακτικά αν και θα μπορούσαν να είναι διατυπωμένα με διαφορετικό τρόπο, εντούτοις δεν στερούνται της ελάχιστης απαιτούμενης σαφήνειας ως προς τις αποφάσεις που λήφθηκαν και εν πάση περιπτώσει δεν στερούν από το Δικαστήριο την άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου επί της νομιμότητας της πράξης.
Έλλειψη αιτιολογίας, έρευνας, λήψη εξωγενών στοιχείων και πλάνη - Λόγοι ακύρωσης 1 και 3
Οι Αιτητές, παραθέτοντας σωρεία αποσπασμάτων από Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, προβάλλουν ότι οι Καθ’ ων η αίτηση ως αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας δεν έλαβαν υπόψη ότι το Τεκμήριο 13 είχε ήδη αποσυρθεί από άλλη αίτηση που υπέβαλαν στο Δήμο Παραλιμνίου, με αποτέλεσμα να πλανηθούν. Επίσης προβάλλουν ότι έλαβαν υπόψη εξωγενή στοιχεία τα οποία δεν ήταν αναγκαία για την εξέταση της αίτησης τους και ότι η τελική απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση ήταν αναιτιολόγητη.
Οι λόγοι ακύρωσης δεν ευσταθούν.
Προτού εξετάσω την επιχειρηματολογία των Αιτητών, θα πρέπει να παρεμβάλω το υπόβαθρο γεγονότων που σχετίζονται με το τεμάχιο 13. Σύμφωνα με τα στοιχεία των φακέλων, οι Αιτητές στα πλαίσια της πολεοδομικής άδειας Β291/81, φαίνεται να προέβησαν αυθαίρετα σε προσθηκομετατροπές στο ξενοδοχείο και στην ανέγερση νέας πτέρυγας, με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί υπέρβαση του επιτρεπόμενου συντελεστή δόμησης σε σχέση με τα τεμάχια 1 και 5. Φαίνεται ότι οι Αιτητές σε μια προσπάθεια να νομιμοποιήσουν τις πιο πάνω αυθαιρεσίες, υπέβαλαν αίτηση στο Δήμο Παραλιμνίου για να εξασφαλίσουν άδεια οικοδομής για να προβούν σε προσθηκομετατροπές. Στην αίτηση τους συμπεριέλαβαν, μεταξύ άλλων, και το τεμάχιο 13. Στη συνέχεια αποτάθηκαν στην Πολεοδομική Αρχή για την επίδικη Πολεοδομική Άδεια για την ανέγερση 23 κατοικιών στα τεμάχια 2, 3, 6, 7, καθώς και στο τεμάχιο 13. Τέθηκε θέμα ότι το τεμάχιο 13 δεν μπορούσε να συμπεριληφθεί και στις δύο αιτήσεις. Ως εκ τούτου, οι Αιτητές απέσυραν το τεμάχιο 13 από την αίτηση για άδεια οικοδομής. Όμως η Πολεοδομική Αρχή κατά την εξέταση της δεύτερης αίτησης, αν και δεν είχε λάβει υπόψη την απόσυρση του τεμαχίου 13, εντούτοις εξέφρασε τις ανησυχίες της για τις επιπτώσεις από τυχόν απόσυρσή του, αφού χωρίς το τεμάχιο 13, ενδεχομένως να μην ήταν δυνατή η έκδοση της άδειας οικοδομής για τις προσθηκομετατροπές, με αποτέλεσμα να συνεχίσουν οι κατ’ ισχυρισμό αυθαιρεσίες και υπέρβαση στο συντελεστή που αφορούσε στο ξενοδοχείο και στη νέα πτέρυγα. Γι’ αυτό και έκρινε ότι προτού οριστικοποιηθεί και ληφθεί απόφαση για τις προσθηκομετατροπές, με την οποία θα ξεκαθάριζαν τα σχετικά εμβαδά και υπερβάσεις συντελεστών, δεν θα ήταν δυνατή η λήψη απόφασης για πολεοδομική άδεια για τις 23 κατοικίες.
Είναι φανερό από τα πιο πάνω, ότι το γεγονός ότι το τεμάχιο 13 είχε ήδη αποσυρθεί από την πρώτη αίτηση, δεν αλλοιώνει τα πράγματα, αφού η ουσία της απόφασης των Καθ’ ων η αίτηση δεν θα άλλαζε. Εκείνο που είχε σημασία δεν ήταν τόσο η απόσυρση του τεμαχίου 13 από την άλλη αίτηση, αλλά η λήψη τελικής απόφασης από το Δήμο Παραλιμνίου για την άδεια οικοδομής για τις προσθηκομετατροπές, ώστε να ξεκαθαρίσει το όλο τοπίο σχετικά με το εμβαδό και τις υπερβάσεις συντελεστών. Η απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση ήταν κατά την άποψή μου καθόλα εύλογη, αφού σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσαν να λάβουν υπόψη το εμβαδόν του τεμαχίου 13 για σκοπούς πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση των 23 κατοικιών, ενώ τελικά το εμβαδόν του τεμαχίου 13, θα ήταν αναγκαίο για να νομιμοποιηθούν οι προσθηκομετατροπές στο ξενοδοχείο που φαίνεται να συνδέονταν με την «υπέρβαση στο συντελεστή δόμησης και τη συνέχιση της λειτουργίας του ξενοδοχείου.»
Τόσο από την ίδια την προσβαλλόμενη απόφαση, όσο και από τα λοιπά στοιχεία των φακέλων, είναι φανερό ότι υπήρξε δέουσα έρευνα. Το γεγονός ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση γίνεται αναφορά στο «ενδεχόμενο απόσυρσης» του τεμαχίου 13 από την αίτηση που εκκρεμούσε ενώπιον του Δήμου Παραλιμνίου, αντί σε «απόσυρση», δεν αλλάζει την ουσία του πράγματος. Αντίθετα, δείχνει ότι οι Καθ’ ων η αίτηση εύλογα έλαβαν υπόψη αυτό το ενδεχόμενο και ότι ακόμα και αν γνώριζαν περί της απόσυρσης του τεμαχίου 13, είναι φανερό από τον τρόπο που διατυπώνεται το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, ότι δεν θα επηρέαζε την απόφασή τους, αλλά αντίθετα, θα την επιβεβαίωνε. Καμία πλάνη ή ενδεχόμενο πλάνης δεν διαπιστώνεται.
Οι Αιτητές ισχυρίστηκαν επίσης ότι «η Υπουργική Επιτροπή απεμπόλησε την αποφασιστική της αρμοδιότητα». Δεν συμφωνώ. Κατά τη διαδικασία λήψης μιας απόφασης και στα πλαίσια διεξαγωγής δέουσας έρευνας, δεν απαγορεύεται στο αρμόδιο διοικητικό όργανο να υποβοηθηθεί από άλλα όργανα της διοίκησης, των οποίων τις εισηγήσεις μπορεί να υιοθετήσει αν συμφωνεί με αυτές, όπως συνέβη στην παρούσα περίπτωση.
Ούτε ο λόγος που αφορά στην έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας ευσταθεί. Η αιτιολογία για να είναι νόμιμη, εκείνο που πρέπει να περιλαμβάνει είναι την πραγματική και νομική βάση στην οποία το αποφασίζον όργανο στηρίχθηκε για να καταλήξει στην συγκεκριμένη απόφαση, ώστε αυτή να μπορεί να υπαχθεί στο δικαστικό έλεγχο. Η αιτιολογία, όταν δεν ορίζεται ρητά ότι θα πρέπει να βρίσκεται στο σώμα της απόφασης, μπορεί να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Στην προκειμένη περίπτωση, στην προσβαλλόμενη απόφαση, περιέχεται τόσο το νομικό υπόβαθρο στο οποίο στηρίχθηκε, ήτοι οι πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Παραλιμνίου, όσο και οι πραγματικοί λόγοι, που οδήγησαν στη λήψη της απόφασης. Πέραν τούτου, η αιτιολογία όπως είναι καταγραμμένη στην απόφαση, δεν εμποδίζει το δικαστικό έλεγχο, αφού όπως έχω εξηγήσει, είναι σαφείς οι λόγοι επί των οποίων στηρίζεται.
Δεν ευσταθεί ούτε το παράπονο των Αιτητών ότι λήφθηκαν υπόψη εξωγενή στοιχεία και ότι υπήρξε ανεπίτρεπτη διασύνδεση της αίτησης τους με άλλη. Η Πολεοδομική Αρχή εξετάζοντας την αίτηση για πολεοδομική άδεια, όφειλε να ενεργήσει σύμφωνα με τον περί Πολεοδομίας Νόμο, ο οποίος της επιτρέπει να λαμβάνει υπόψη ποικίλους παράγοντες τους οποίους κρίνει ουσιώδεις. Το γεγονός ότι συμπεριέλαβαν στα στοιχεία που έλαβαν υπόψη και στοιχεία που αφορούσαν σε παραπλήσιες αναπτύξεις των Αιτητών, συντελεστές ανάπτυξης, εμβαδά, υπερβάσεις συντελεστών κ.α., δεν μπορεί να επηρεάσει την αιτιολογία. Δεν συμφωνώ με το δικηγόρο των Αιτητών, ότι τα όσα περιέβαλλαν στην υπόλοιπη ανάπτυξη, όπως αυτή του τεμαχίου 13, ήταν άσχετα με την αίτηση που είχε ενώπιον της η Πολεοδομική Αρχή. Δεν θεωρώ ότι η αναμονή επίλυσης των υπολοίπων θεμάτων που εκκρεμούσαν, που θα ξεκαθάριζε κατά πόσον το εμβαδό του τεμαχίου 13 θα ήταν ή όχι αναγκαίο για σκοπούς της πολεοδομικής άδειας 2185, ήταν παράλογη ή εκτός των πλαισίων που ορίζει ο Νόμος. Κατά την κρίση μου, η αιτιολογία που δόθηκε ήταν καθόλα νόμιμη, αφού δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τους λόγους που η διοίκηση πήρε τη συγκεκριμένη απόφαση.
Ασυνεπής και αντιφατική συμπεριφορά - Λόγος ακύρωσης 2
Οι Αιτητές προβάλλουν ότι παραβιάστηκε η αρχή της καλής πίστης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη έναντι της διοίκησης, αφού ενώ απέσυραν το τεμάχιο 13 από την αίτηση για Άδεια Οικοδομής, οι Καθ’ ων η αίτηση δεν έπραξαν ανάλογα κατά την εξέταση της επίδικης πολεοδομικής άδειας.
Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Οι Αιτητές δεν προσδιορίζουν πώς υπήρξε ασυνεπής και αντιφατική συμπεριφορά από μέρους των Καθ’ ων η αίτηση με μόνο το γεγονός ότι δεν ενέκριναν την επίδικη άδεια. Το γεγονός ότι έλαβαν υπόψη το ενδεχόμενο απόσυρσης του τεμαχίου 13 αντί αυτό καθαυτό το γεγονός της απόσυρσής του, από μόνο του, δεν συνιστά παραβίαση της αρχής της καλής πίστης, αφού ο διοικούμενος όταν υποβάλλει αίτηση είτε για χορήγηση οικοδομικής είτε πολεοδομικής άδειας, δεν έχει απόλυτο δικαίωμα στην έκδοση της, αλλά εναπόκειται στην αρμόδια αρχή η οποία πάντοτε επιδιώκει πρώτιστα να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, το οποίο, όπως είναι γνωστό, υπερτερεί του ατομικού. Στην προκειμένη περίπτωση, το δημόσιο συμφέρον προσδιορίζεται, αφενός στη διασφάλιση μη αυθαίρετης δόμησης και αφετέρου στην τήρηση της εκάστοτε τοπικής Δήλωσης Πολιτικής. Εδώ οι Αιτητές, όπως εξάλλου αναφέρεται στην ίδια την προσβαλλόμενη απόφαση, έχουν προχωρήσει σε «προσθηκομετατροπές, που έχουν συντελεστεί αυθαίρετα στο υφιστάμενο «εγκριμένο» με την άδεια οικοδομής αρ. 2185 ημερ. 3.4.1985 (Φακ. 8291/81) στα τεμάχια με αριθμούς 1 και 5 ξενοδοχείο, αλλά και σε σχέση με προσθήκη νέας πτέρυγας σε αυτό, η οποία έχει επίσης ανεγερθεί αυθαίρετα». Κατά την κρίση μου, οι Καθ’ ων η αίτηση ενήργησαν καλόπιστα και μέσα στα πλαίσια της διακριτικής τους ευχέρειας με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Το ότι οι Αιτητές στο παρελθόν είχαν προτείνει το τεμάχιο 13 για δύο διαφορετικές αναπτύξεις, χωρίς να έχουν πρώτα ξεκαθαρίσει τη νομιμότητα της πρώτης ανάπτυξης, ήταν η αιτία να υπάρξει αρχικά σύγχυση εκ μέρους της διοίκησης, αλλά αυτό, όπως εξήγησα, δεν συνιστά κακοπιστία ή αντιφατική συμπεριφορά που να επηρεάζει ουσιωδώς την προσβαλλόμενη απόφαση.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με €1.300 έξοδα, υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο