ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ.1075/2009, 1076/2009 και 1077/2009)
25 Ιουνίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 1075/2009)
ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΡΟΝΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
αρχησ τηλεπικοινωνιων κυπρου,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
(Υπόθεση Αρ. 1076/2009)
ΑΝΤΡΕΑΣ ΖΑΝΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
αρχησ τηλεπικοινωνιων κυπρου,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
(Υπόθεση Αρ. 1077/2009)
τασοσ ζαννετοσ,
Αιτητής,
ν.
αρχησ τηλεπικοινωνιων κυπρου,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Δ. Κωνσταντίνου (κα) για Πελαγία, Χριστοδούλου και Βράχα, για τους Αιτητές σε όλες τις προσφυγές.
Ν. Χατζηϊωάννου (κα) για Α. Κ. Χατζηϊωάννου και Υιούς, για τους Καθ’ ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Με τις παρούσες προσφυγές οι αιτητές αξιώνουν ακύρωση της απόρριψης του αιτήματός τους για παραχώρηση σ΄ αυτούς εννιά προσαυξήσεων που δικαιούνται οι κάτοχοι πτυχίων πανεπιστημιακού επιπέδου.
Οι αιτητές είναι απόφοιτοι του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου (ΑΤΙ) και εργοδοτούνται από τους καθ΄ων η αίτηση (στο εξής «η Αρχή»). Ο αιτητής στην προσφυγή 1075/09 στις 15.6.2009, ο αιτητής στην προσφυγή 1076/09 στις 18.5.2009 και ο αιτητής στην προσφυγή 1077/09 στις 20.5.2009, υπέβαλαν αίτηση στους καθ΄ων η αίτηση όπως τους παραχωρηθούν εννιά πρόσθετες προσαυξήσεις που είχαν δοθεί στους τεχνικούς με πτυχίο πανεπιστημίου.
Οι καθ΄ων η αίτηση στις 22.6.2009 και 27.5.2009 με επιστολές τους ενημέρωσαν τους αιτητές ότι το αίτημά τους απορρίπτεται, αφού, ενώ τα πτυχία του ΑΤΙ αναγνωρίζονται σύμφωνα με το νόμο ως πτυχία ανώτατης εκπαίδευσης, οι καθ΄ ων η αίτηση αποφάσισαν ότι αυτά δεν αναγνωρίζονται ως πτυχία πανεπιστημίου σε ειδικότητα και επίπεδο αποδεκτά από την Αρχή.
Είχε προηγηθεί απόρριψη σχετικού αιτήματος υπαλλήλων της Αρχής ημερομηνίας 9.3.2004, σύμφωνα με την οποία δεν αναγνωρίζονται ως πτυχία σε ειδικότητα και επίπεδο αποδεκτό από την ΑΤΗΚ τα πτυχία του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου. Η απόφαση κοινοποιήθηκε σε όλο το προσωπικό στις 23.3.2004. Αριθμός υπαλλήλων προσέφυγε τότε στο δικαστήριο με τις υπ΄ αρ. 405/2005 και 1510/2005 προσφυγές οι οποίες απορρίφθηκαν. Η πρώτη γιατί το δικαστήριο κατέληξε ότι δεν διαπιστώνεται οποιαδήποτε παράλειψη της Αρχής να εκπληρώσει οφειλόμενη νόμιμη ενέργεια και η δεύτερη ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν βεβαιωτικής φύσης.
Οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή αφού πρόκειται για βεβαιωτική πράξη εν όψει της απόφασης που είχε ληφθεί στο ίδιο θέμα το 2004. Επισημαίνουν το γεγονός ότι οι αιτητές είχαν αποδεχτεί την πιο πάνω απόφαση και με βάση αυτή εργάζονταν και αμείβονταν από τότε.
Οι αιτητές υποστηρίζουν ότι οι απορριπτικές απαντήσεις των καθ΄ων η αίτηση προς αυτούς σαφώς και συνιστούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις «καθότι με αυτές τους στερούν δικαίωμα άνευ ουσιαστικής και/ή ανεπαρκούς αιτιολογίας, κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και για όλους τους λόγους που αναπτύσσονται στην αίτηση και στην γραπτή αγόρευση των αιτητών». Ισχυρίζονται περαιτέρω ότι η προσέγγιση των καθ΄ ων η αίτηση στο θέμα είναι άκρως αντιδημοκρατική και αυθαίρετη και τέλος ότι αφού η απόφαση του 2004 κοινοποιήθηκε με εγκύκλιο δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική απόφαση.
Όπως είναι γνωστό μόνο εκτελεστές διοικητικές πράξεις μπορούν να γίνουν αντικείμενο προσφυγής σύμφωνα με το ΄Αρθρο 146.1 του Συντάγματος. Εκτελεστές, όπως επανειλημμένα έχει λεχθεί, είναι οι πράξεις οι οποίες παράγουν από μόνες τους έννομα αποτελέσματα, δηλαδή εκείνες οι οποίες μεταβάλλουν τα δικαιώματα των προσώπων στα οποία απευθύνονται.
Πράγματι, οι εγκύκλιοι κατά κανόνα ξεφεύγουν του αναθεωρητικού ελέγχου, εκτός αν περιέχουν απόφαση εκτελεστής φύσης. Συνήθως, σκοπό έχουν την παροχή είτε ερμηνείας συγκεκριμένου νόμου προς καθοδήγηση των υφισταμένων ή ελέγχουν καθοδηγητικές γραμμές για την εφαρμογή του νόμου κατά τον καλύτερο ως προς το σκοπό του νομοθέτη τρόπο (Vorkas and Others v. The Republic (1984) 3A C.L.R. 757).
Στην υπόθεση Ταπακούδης κ.α. ν. Δήμου Πάφου, Υποθ. Αρ. 1094/01, ημερ. 20.10.2003 δίδονται τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία εγκύκλιος δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη και δεν μπορεί φυσικά να προσβληθεί με προσφυγή. Εγκύκλιος για να μη δύναται να προσβληθεί με προσφυγή, πρέπει να αποτελεί διοικητικό μέτρο εσωτερικής φύσης με την οποία η διοικητική αρχή επικοινωνεί με τις υφιστάμενες υπηρεσίες δίδοντας οδηγίες. (Βλέπε ακόμα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 238).
Στις παρούσες υποθέσεις κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η Αρχή κοινοποίησε στους υπαλλήλους τη συγκεκριμένη απόφασή της. Χαρακτηριστική είναι και η διατύπωση η οποία χρησιμοποιήθηκε στη σχετική ειδοποίηση προς το προσωπικό ως προς την απόφαση της Αρχής περί αναγνώρισης συγκεκριμένων τίτλων σπουδών ημερομηνίας 23.3.2004. Πληροφορείται το προσωπικό ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της ΑΤΗΚ μελέτησε το θέμα και κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση η οποία και διατυπώνεται. Πρόκειται σαφώς για απόφαση η οποία συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, αφού παράγει έννομα αποτελέσματα και επηρεάζει τα δικαιώματα των εργοδοτουμένων της. Δεν πρόκειται περί διοικητικού μέτρου εσωτερικής φύσης με το οποίο δίδονται οδηγίες. Η απόφαση αυτή άλλωστε προσβλήθηκε έγκαιρα πλην ανεπιτυχώς, από κάποιους υπαλλήλους της Αρχής.
Υπό το φως των πιο πάνω, η απάντηση της Αρχής στο αίτημα των αιτητών για αναγνώριση συγκεκριμένων προσαυξήσεων, είναι πράξη βεβαιωτική και συνεπώς εκτός του ελέγχου του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η προδικαστική ένσταση γίνεται δεκτή και οι προσφυγές απορρίπτονται ως μη παραδεκτές, με έξοδα εναντίον των αιτητών, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο