ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 815/2011)
12 Σεπτεμβρίου, 2012
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ο Αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.
Λ. Γρηγορίου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την προσφυγή του, ο Αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης των Καθ’ ων η αίτηση, ημερ. 31.5.2011 να απορρίψει το αίτημά του για κάλυψη εξόδων θεραπείας στον ιδιωτικό τομέα.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Ο Αιτητής, με επιστολή ημερ. 27.9.2010 προς το Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Υγείας, ζήτησε την εκ των υστέρων κάλυψη των εξόδων του για θεραπεία στον ιδιωτικό τομέα, που ανήλθαν στις €6.500. Το αίτημα του στάληκε στην Επιτροπή Ειδικών Νευροχειρουργικής για εξέταση, η οποία έκρινε ότι με βάση το άρθρο 2 του Σχεδίου Παροχής Οικονομικής Αρωγής για Υπηρεσίες Υγείας που δεν Προσφέρονται στο Δημόσιο Τομέα, το αίτημα του θα πρέπει να απορριφθεί με το αιτιολογικό ότι:- (1) η επέμβαση σπονδυλοδεσίας προσφέρεται στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και (2) οι ιατροί της νευροχειρουργικής κλινικής δεν είδαν τη Μαγνητική Τομογραφία του ασθενή και ούτε την εξέτασαν μετά την πρώτη εξέταση από τον Δρ. Χριστόπουλο.
Στη συνέχεια ο Αιτητής, με επιστολή του ημερ. 2.2.2011 ζήτησε επανεξέταση του αιτήματός του. Το Αναθεωρητικό Συμβούλιο, στο οποίο παραπέμφθηκε το αίτημα του ασθενούς για επανεξέταση δυνάμει των άρθρων 10 και 11 του Σχεδίου, συμφώνησε με τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ειδικών Νευροχειρουργικής και επιβεβαίωσε ως ορθή την απόρριψη του αιτήματός του, προσθέτοντας ότι «αφού ο ιδιώτης γιατρός διαπίστωσε επιδείνωση των συμπτωμάτων του, θα μπορούσε να τον αποστείλει επειγόντως στο ΤΑΕΠ όπου θα αντιμετωπιζόταν έγκαιρα». Ο Αιτητής ο οποίος ενημερώθηκε σχετικά με επιστολή των Καθ’ ων η αίτηση ημερ. 31.5.2011, προσβάλλει την απόφαση ως παράνομη.
Ο Αιτητής, ο οποίος χειρίζεται προσωπικά την υπόθεσή του, προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι ο λόγος για τον οποίο προσέφυγε στον ιδιωτικό τομέα, ήταν το πολύ επείγον της περίπτωσής του. Προηγήθηκε η εξέταση του από κυβερνητικό ιατρό ο οποίος, στις 13.11.2009, αν και διέγνωσε ότι η περίπτωση έχρηζε άμεσης χειρουργικής επέμβασης, έκρινε ότι έπρεπε πρώτα να δει τα αποτελέσματα αξονικής τομογραφίας (MRI). Λόγω φόρτου εργασίας του ακτινολογικού τμήματος, η εξειδικευμένη αυτή εξέταση του Αιτητή έγινε στις 20.7.2010, δηλαδή μετά πάροδο 8 μηνών. Λόγω της ζημιάς που διαπιστώθηκε, ανέμενε να δει ιατρό για να αξιολογήσει την κατάστασή του και να του ορίσει ημερομηνία για να χειρουργηθεί. Του δόθηκε ραντεβού για τις 20.10.2010. Επειδή ο Αιτητής, λόγω έλλειψης οικονομικής δυνατότητας, δεν μπορούσε να προσφύγει στον ιδιωτικό τομέα, δεν είχε άλλη επιλογή, παρά να αναμένει να χειρουργηθεί στο δημόσιο νοσοκομείο.
Στο μεταξύ, επανήλθε στην εργασία του ως οικοδόμος, αλλά η κατάστασή του επιδεινώθηκε ραγδαία, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί στις 7.8.2010 να προσφύγει στο Απολλώνειο Ιδιωτικό Νοσοκομείο, όπου υποβλήθηκε αμέσως σε αξονική τομογραφία. Ο Ιατρός Α. Περδίος, ο οποίος τον εξέτασε, διαπίστωσε ότι η συμπτωματολογία της μυελοπάθειας επιδεινωνόταν ραγδαία και συνέστησε άμεσα χειρουργική επέμβαση, η οποία έγινε την επόμενη ημέρα, 8.9.2010.
Ο Αιτητής προβάλλει ότι λόγω της καθυστέρησης στο δημόσιο τομέα, σήμερα είναι ανάπηρος και λαμβάνει σύνταξη ανικανότητας. Προς τούτο επισυνάπτει στην γραπτή του αγόρευση τη σχετική έγκριση του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων για παροχή σύνταξης ανικανότητας.
Η συνήγορος των Καθ’ ων η αίτηση υποστήριξε κατά τρόπο γενικό, ότι η απόφαση λήφθηκε νόμιμα και ότι η έρευνα τόσο της Επιτροπής Ειδικών Νευροχειρουργικής όσο και του Αναθεωρητικού Συμβουλίου ήταν η δέουσα και ότι η απόφαση τους ήταν αιτιολογημένη. Επίσης χωρίς να παραπέμπει σε οποιοδήποτε σχετικό έγγραφο, πλην του Σχεδίου Οικονομικής Αρωγής, προβάλλει ότι ο Αιτητής εφόσον έχρηζε άμεσης αντιμετώπισης, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, θα έπρεπε να αποταθεί στο Τμήμα Πρώτων Βοηθειών του Γενικού Νοσοκομείου και αφού τους ενημερώσει για το επείγον της κατάστασής του, να ζητήσει να χειρουργηθεί άμεσα.
Ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Κατά την άποψή μου οι Καθ’ ων η αίτηση δεν ερεύνησαν με τη δέουσα προσοχή τα στοιχεία που έθεσε ενώπιον τους ο Αιτητής, ώστε να διαγνώσουν ότι λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης του «δεν υπήρχαν περιθώρια τήρησης της διαδικασίας εκ των προτέρων έγκρισης», προτού τύχει θεραπείας στον ιδιωτικό τομέα στην Κύπρο, βάσει του άρθρου 9 του Σχεδίου Οικονομικής Αρωγής. Από τα στοιχεία του φακέλου, δεν φαίνεται να έλαβαν υπόψη, ότι ακόμη και όταν ο Αιτητής είχε στα χέρια του τα αποτελέσματα της αξονικής τομογραφίας που διενεργήθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο στις 20.7.2010 και αποτάθηκε μέσω της ακτινολόγου στον κυβερνητικό ιατρό που τον παρακολουθούσε, με σκοπό την άμεση εξέτασή του, και πάλι ο κυβερνητικός ιατρός δεν τον εξέτασε άμεσα, αλλά του όρισε ραντεβού μετά από δύο περίπου μήνες (20.10.2010), παραπέμποντάς τον στις χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες των δημόσιων υπηρεσιών.
Πέραν της έλλειψης δέουσας έρευνας υπάρχει και έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας. Από τα όσα παραθέτουν οι Καθ’ ων η αίτηση στην απόφασή τους είναι σχεδόν ανύπαρκτη η αιτιολογία, αφού δεν καταγράφεται σε αυτήν ούτε η νομική βάση, ούτε ο πραγματικός συλλογισμός που οδήγησε στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Το γεγονός ότι η θεραπεία μπορούσε να γίνει στο Γενικό Νοσοκομείο, όπως αναφέρεται στην επιστολή των Καθ’ ων η αίτηση ημερ. 22.10.2010, δεν είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο, με βάση το άρθρο 9 του Σχεδίου Παροχής Οικονομικής Αρωγής, ήταν κατά πόσον «εύλογα δεν υπάρχουν περιθώρια τήρησης της διαδικασίας εκ των προτέρων έγκρισης». Ο Γενικός Διευθυντής για να παραπέμψει την αίτηση στην Επιτροπή Ειδικών δυνάμει του άρθρου 9, προφανώς έκρινε ότι δεν υπήρχαν. Η Επιτροπή των Ιατρών όφειλε να εξετάσει δυνάμει του άρθρου 8(2)(γ) κατά πόσον υπήρχε ιατρική ανάγκη για διάγνωση ή θεραπεία και αυτή δεν μπορούσε να παρασχεθεί από το κρατικό νοσηλευτήριο «μέσα στα χρονικά όρια που από ιατρική άποψη επέβαλλε η κατάσταση της υγείας του ασθενούς και η πιθανή εξέλιξη της υγείας του». Η Επιτροπή αντί να απαντήσει σ’ αυτό το ερώτημα που ήταν κατά την άποψή μου το κρίσιμο, έκρινε ότι θεραπεία μπορούσε να γίνει στο Γενικό Νοσοκομείο, που δεν ήταν το ζητούμενο και εν πάση περιπτώσει ουδείς το έχει αμφισβητήσει. Πέραν τούτου, ανέφεραν ότι δεν είδαν τη Μαγνητική Τομογραφία, ενώ αυτή θα έπρεπε, μετά από έρευνα, να είχε εντοπιστεί, εφόσον έγινε στο Γενικό Νοσοκομείο στις 20.7.2010.
Ούτε το Αναθεωρητικό Συμβούλιο διενήργησε την απαιτούμενη έρευνα για να εντοπίσει το όλο ιστορικό του ασθενούς, την καθυστέρηση που παρατηρήθηκε και την όλη αντιμετώπιση που είχε ο Αιτητής. Δεν θεωρώ επαρκή την αιτιολογία που δίνεται, ότι ο ιδιώτης ιατρός ο οποίος διαπίστωσε επιδείνωση των συμπτωμάτων του, θα μπορούσε να τον αποστείλει εσπευσμένως στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Με μια τέτοια προσέγγιση εξουδετερώνεται εντελώς το κριτήριο που διατυπώνεται με την παράγραφο 8(2)(γ) και καθιστά τον οποιοδήποτε έλεγχο μη αναγκαίο, εφόσον σε κάθε περίπτωση, ακόμα και στις πιο σοβαρές, ενδεχομένως να παρέχοντο κάποια χρονικά πλαίσια για μεταφορά του ασθενούς στις Πρώτες Βοήθειες. Όμως αυτό δεν ήταν το ζητούμενο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Εφόσον ο Αιτητής ενεργεί χωρίς δικηγόρο, επιδικάζονται προς όφελός του τα πραγματικά του έξοδα, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο