ECLI:CY:AD:2014:D155
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.134 /2011)
28 Φεβρουαρίου, 2014
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 29(2) και 146 του Συντάγματος
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
Αιτητής,
-και –
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Καθ΄ων η αίτηση.
-----------------------
Ελ.Προδρόμου, (κα.), για Γ.Ζ.Γεωργίου & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον αιτητή
Ευγ.Παπαγεωργίου – Καρακάννα, (κα.), δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθ΄ων η αίτηση
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την άρνηση των καθ΄ων η αίτηση να του χορηγήσουν σύνταξη γήρατος, από την ημερομηνία που συμπλήρωσε το 65ο έτος της ηλικίας του.
Δοθείσης της ημερομηνίας γέννησης του, ο αιτητής είχε δικαίωμα προς σύνταξη με εναρκτήρια ημερομηνία την 25 Αυγούστου 2007.
Τελικώς, υπέβαλε αίτηση για χορήγηση σύνταξης στις 27 Ιουλίου 2009. Οι καθ΄ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 2 Νοεμβρίου 2009, πληροφόρησαν τον αιτητή ότι δεν δικαιούτο σε σύνταξη για την περίοδο 25 Αυγούστου 2007 μέχρι 26 Απριλίου 2009. Η δε σύνταξη του, θα άρχιζε, τρεις μήνες πριν την ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως.
Ο αιτητής με επιστολή του ημερ. 16 Νοεμβρίου 2009 υπέβαλε παράπονο για την πιο πάνω απόφαση, ζητώντας παράλληλα να πληροφορηθεί το νομικό καθεστώς με βάση το οποίο λήφθηκε απόφαση. Οι καθ΄ων η αίτηση με τη δική τους επιστολή ημερ. 16 Δεκεμβρίου 2009 πληροφόρησαν τον αιτητή ότι, η έναρξη της σύνταξης καθορίστηκε στις 27 Απριλίου 2009, τρεις μήνες δηλαδή πριν την υποβολή της αίτησης, όπως τούτο προνοείται στον Καν.3 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Παροχές Κανονισμών του 1997).
Ο αιτητής επανήλθε με νέα επιστολή μέσω των δικηγόρων του ημερ. 17 Δεκεμβρίου 2010, παραπονούμενος εκ νέου για την πιο πάνω απόφαση. Οι καθ΄ων η αίτηση απάντησαν με επιστολή ημερ. 21 Μαρτίου 2011, επαναλαμβάνοντας το νομικό υπόβαθρο επί του οποίου στηρίχθηκε η απόφαση τους.
Μέσα σ΄αυτό το πραγματικό πλαίσιο εδράζεται και η προδικαστική ένσταση των καθ΄ων η αίτηση, για το εκπρόθεσμο της παρούσας προσφυγής. Η καταχώρηση που έγινε στις 31 Ιανουαρίου 2011 είναι, όπως προβλήθηκε, εκτός του πλαισίου των 75 ημερών από της κοινοποιήσεως της επιστολής των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 2 Νοεμβρίου 2009.
Το επιχείρημα που προβλήθηκε από πλευράς αιτητή είναι ότι, η προσφυγή δεν είναι εκπρόθεσμη, καθότι προσβάλλεται η συνεχιζόμενη παράλειψη των καθ΄ων η αίτηση να του χορηγήσουν σύνταξη για την περίοδο 25 Αυγούστου 2007 μέχρι και 26 Απριλίου 2009.
Υφισταμένης μιας συνεχιζόμενης παράλειψης (continuing omission), η αποτρεπτική προθεσμία των 75 ημερών για την αμφισβήτηση της απόφασης της διοίκησης με προσφυγή, δεν άρχεται, δοθέντος ότι κάθε μέρα που περνά τεκμηριώνεται νέα παράλειψη. (βλ. Hassan Mustafa v. Republic 1 R.S.C.C. 44).
Οσάκις λαμβάνεται μια αρνητική, για τον ενδιαφερόμενο, απόφαση, και του κοινοποιείται, αποφασίστηκε στην υπόθεση Epaminonda and others. v. The Municipal Committee of Limassol (1984) 3 C.L.R. 1534 ότι, η συνεχιζόμενη επίδραση της παράλειψης τερματίζεται και η προθεσμία των 75 ημερών αρχίζει να μετρά από την ημερομηνία της αρνήσεως.
Στην κρινόμενη υπόθεση, είμαι της γνώμης ότι, δεν μπορεί να τεκμηριωθεί επιχείρημα για συνεχιζόμενη παράλειψη. Οι καθ΄ων η αίτηση είχαν ενώπιον τους το αίτημα του αιτητή για καταβολή σύνταξης γήρατος. Στις 2 Νοεμβρίου 2009 το αίτημα εγκρίθηκε, πλην όμως, η καταβολή της σύνταξης θα άρχιζε τρεις μήνες πριν την υποβολή της αιτήσεως, που όπως είναι κοινό έδαφος, αυτή έγινε στις 27 Ιουλίου 2009. Με την ίδια επιστολή οι καθ΄ων η αίτηση αρνήθηκαν την καταβολή σύνταξης για την περίοδο 25 Αυγούστου 2007 μέχρι και 26 Απριλίου 2009.
Στη συνέχεια, όπως σημειώθηκε, με επιστολή ημερ. 16 Δεκεμβρίου 2009, οι καθ΄ων η αίτηση πληροφόρησαν τον αιτητή και για τη νομική βάση επί της οποίας στηρίχθηκε η αρνητική τους απάντηση για τη μη έναρξη καταβολής της σύνταξης από το 2007.
Ο αιτητής είχε δικαίωμα να προσβάλει την εκτελεστή πράξη που περιλαμβάνεται στην απόφαση ημερ. 2 Νοεμβρίου 2009 εντός της προθεσμίας των 75 ημερών που προβλέπεται από το άρθρο 146.3 του Συντάγματος, κάτι το οποίο δεν έγινε. Η απλή επίκληση της συνεχιζόμενης παράλειψης, στόχο έχει την καταστρατήγηση της πιο πάνω προθεσμίας, με επιμήκυνση της επ΄αόριστο. Για όσο δηλαδή καιρό θα συνεχίζεται η μη ικανοποίηση της απαίτησης του αιτητή.
Δεν έχει με οποιονδήποτε τρόπο προβληθεί ότι, η συγκεκριμένη αρνητική απάντηση των καθ΄ων η αίτηση στην ολότητα της, δεν έγινε επαρκώς γνωστή στον αιτητή, που θα μπορούσε να την προσβάλει, κάτι που εγκαίρως, δεν έγινε.
Με γνώμονα τα πιο πάνω θεωρώ ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη και ως εκ τούτου απορρίπτεται με €1,500 έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο