ECLI:CY:AD:2014:D1001
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1311/2012)
30 Δεκεμβρίου, 2014
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
PAVILION RESTAURANT NIGHT SPOT LTD,
Αιτήτρια,
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΥ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑΣ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
---------------------------
Μιχάλης Παπαπέτρου, για τους Αιτητές.
Σπυρούλα Χριστοδούλου-Γεωργίου (κα) για Απόστολο Ντορζή, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
-------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.:- Οι αιτητές λειτουργούν εντός των Δημοτικών Ορίων του Δήμου Λακατάμιας μουσικοχορευτικό κέντρο και παρουσιάζουν μουσικό θέαμα με εισιτήριο εισόδου το οποίο ονομάζουν εισιτήριο προπληρωμής ποτού και το οποίο παρέλειπαν να παρουσιάζουν στους καθ’ ων η αίτηση για θεώρηση και πληρωμή του σχετικού φόρου θεάματος.
Οι καθ’ ων η αίτηση νομιμοποιούνται βάσει Νόμου στην επιβολή τέτοιου φόρου σε όσες επιχειρήσεις παρουσιάζουν, μεταξύ άλλων, μουσικό θέαμα εντός των ορίων του Δήμου.
Οι αιτητές σε διάφορες ημερομηνίες παρουσίασαν μουσικές εκδηλώσεις με γνωστούς Έλληνες τραγουδιστές, για τις οποίες επιβλήθηκε σε αυτούς από τους καθ’ ών η αίτηση φόρος θεάματος. Επειδή οι αιτητές παρέλειψαν να τον καταβάλουν έχουν καταχωρηθεί εναντίον τους, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, τέσσερις αγωγές.
Με επιστολή των δικηγόρων τους ημερομηνίας 11.6.2012, οι αιτητές υπέβαλαν αίτημα για λήψη απόφασης εκ μέρους των καθ΄ ων η αίτηση ότι δεν οφείλουν οποιοδήποτε ποσό για Φόρο Θεάματος και /ή ότι οποιοσδήποτε φόρος έχει επιβληθεί είναι άκυρος ή/και παράνομος.
Οι αιτητές μέχρι την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής δεν είχαν λάβει οποιαδήποτε απάντηση και γι’ αυτό αξιώνουν τις ακόλουθες θεραπείες:
«1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη και/ή άρνηση των Καθ΄ ων η Αίτηση να απαντήσουν στην αίτηση των Αιτητών ημερομηνίας 11/06/2012 για λήψη απόφασης ότι οι Αιτητές δεν οφείλουν την καταβολή οποιουδήποτε ποσού για Φόρο Θεάματος ή/και ότι οποιοσδήποτε φόρος έχει επιβληθεί είναι άκυρος ή/και χωρίς οποιοδήποτε νομικό αποτέλεσμα.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και παράλειψη των Καθ΄ ων η Αίτηση να ικανοποιήσουν την πιο πάνω αίτηση των Αιτητών είναι αντισυνταγματική, παράνομη, άκυρη και χωρίς έννομο αποτέλεσμα.
3. Έξοδα και ΦΠΑ.»
Εκκρεμούσης της προσφυγής, οι καθ’ ών η αίτηση απάντησαν με την επιστολή ημερομηνίας 3.9.2012 ως εξής:
«(α) Τα τεθέντα θέματα στις επιστολές σας ημερ. 11/06/2012 έχουν τεθεί επανηλημμένα από τους πελάτες σας και έχουν απαντηθεί με τελευταία απάντηση στις 26/07/2012. Απλά οι πελάτες σας συνεχώς ανακυκλώνουν τα ερωτήματα κάθε φορά που καταχωρείται αγωγή εναντίον των για φόρο θεάματος. Στην εν λόγω απάντηση αναφέρετο και οι πελάτες σας γνώριζαν την θέση των πελατών αφού έλαβαν τις αγωγές που αναφέρω στην πιο πάνω παράγραφο που αφορούσαν τις εκδηλώσεις με τους τραγουδιστές που αναφέρετε στις επιστολές σας ημερ. 11/06/2012.
(β) Οι πελάτες μου εμμένουν και επιβεβαιώνουν τις προηγούμενες αποφάσεις των ότι οι πελάτες σας οφείλουν τους επιβληθέντες σ΄ αυτούς φόρους θεάματος των εκδηλώσεων που αναφέρετε στην επιστολή και ότι η επιβολή των σχετικών φορολογιών έγινε καθ΄ όλα νόμιμα.
(β) Οι πελάτες μου εμμένουν και επιβεβαιώνουν προηγούμενες αποφάσεις των επί των θεμάτων τα οποία εγείρετε στις άνω επιστολές σας και όπως γνωρίζετε έχουν καταχωρήσει πριν την λήψη της επιστολής σας εναντίον των πελατών σας τις αγωγές με αρ. 1696/2012, 1697/2012, 1698/2012 με ημερομηνία καταχώρησης την 09/03/2012 και επίδοσης την 18/05/2012 και την αγωγή με αρ. 2429/2012 ημερομηνία καταχώρησης 9/4/2012 και ημερομηνία επίδοσης 18/5/2012 γεγονός που καταδεικνύει την θέση των επί των εγερθέντων θεμάτων.»
Οι καθ’ ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η προσφυγή έχει καταστεί άνευ αντικειμένου αφού δόθηκε απάντηση στην αίτηση των αιτητών τόσο μέσω της πιο πάνω επιστολής όσο και από τις επιδοθείσες σε αυτούς αγωγές. Περαιτέρω τονίζουν το γεγονός ότι οι αιτητές δεν έχουν καταχωρήσει οποιαδήποτε προσφυγή εναντίον της επιβληθείσας σε αυτούς φορολογίας και ότι επιχειρούν εκπρόσθεσμα με την παρούσα να πετύχουν ουσιαστικά την ανάκληση της επιβολής φορολογίας. Η άρνηση ωστόσο των καθ’ ων η αίτηση να ανακαλέσουν δεν προσβάλλεται παραδεκτώς, εφόσον η Διοίκηση δεν υποχρεούται σε τέτοια ενέργεια και δεν συνιστά παράλειψη οφειλομένης ενέργειας.
Οι αιτητές δεν μπορούν να παραπονούνται για παράλειψη εντός της έννοιας του άρθρου 146.1 του Συντάγματος, γιατί η εξέταση του αιτήματος, η λήψη και η κοινοποίηση της σχετικής απόφασης της 3.9.2012 αίρει τον χαρακτήρα της κατ’ ισχυρισμό παράλειψης ως συνεχιζόμενης. (Βλ. Παπασάββα v. Δημοκρατίας (1973) 3 Α.Α.Δ. 467 και Μεσαρίτης v. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2004) 3 Α.Α.Δ. 694.)
Η με κάποια έστω καθυστέρηση απάντηση, ημερομηνίας 3.9.2012, αφήνει το πρώτο αιτητικό της προσφυγής χωρίς αντικείμενο. Στην Πίτσιλλος v. Υπουργού Συγκοινωνιών & Έργων (2000) 3 Α.Α.Δ. 777, το θέμα τέθηκε ως εξής:- (σελ. 781):
«Ανεξάρτητα από το πιο πάνω έχει καθιερωθεί ότι η γνωστοποίηση της απάντησης εξαφανίζει το δικαίωμα της προσφυγής και σε περιπτώσεις όπου έχει ήδη καταχωρηθεί μια προσφυγή, η απάντηση που δόθηκε καθιστά την προσφυγή χωρίς αντικείμενο. Με την απάντηση που δίνεται πληρώνεται το κενό στην εκπλήρωση της υποχρέωσης της Διοίκησης (Ιακωβίδης v. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 67. Ίδε επίσης Παπασάββας v. Δημοκρατίας (1973) 3 Α.Α.Δ. 467, 476 και Δήμος Λευκωσίας v. Γρηγορίου (1996) 3 Α.Α.Δ. 191).»
Η δίκη, βέβαια, σε σχέση με την πρώτη αιτούμενη θεραπεία, θα μπορούσε, κατ’ εξαίρεση, να συνεχιστεί, εάν οι αιτητές καταδείκνυαν επιβλαβείς γι’ αυτούς συνέπειες, που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της καθυστέρησης στην λήψη απάντησης. Δεν ισχυρίστηκαν, όμως, κάτι τέτοιο, ούτε έθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου οποιοδήποτε στοιχείο προς την κατεύθυνση ότι η καθυστέρηση που σημειώθηκε μέχρι τη λήψη απόφασης επί του αιτήματος τους υπήρξε ζημιογόνα γι’ αυτούς.
Αναφορικά με το δεύτερο αιτητικό, αυτό που ουσιαστικά επιδιώκουν οι αιτητές συγκαλυμμένα είναι η αναθεώρηση της επιβληθείσας σε αυτούς φορολογίας από το Δικαστήριο και διαταγή με την οποία να υποχρεώνονται οι καθ’ ων η αίτηση σε ανάκληση και/ή ακύρωση του εν λόγω φόρου θεάματος.
Ούτε αυτό το αιτητικό προβάλλεται παραδεκτώς. Οι φόροι θεάματος που επιβλήθηκαν στους αιτητές με διοικητική πράξη και/ή απόφαση υπόκειντο σε ένσταση και σε προσφυγή δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος, εντός 75 ημερών από την λήψη της σχετικής πράξης ή απόφασης. Οι αιτητές δεν έχουν αμφισβητήσει την φορολογία εμπροθέσμως και συνεπώς δεν μπορούν να προωθούν τέτοια αίτημα με την παρούσα προσφυγή.
Περαιτέρω, σε ό,τι αφορά την παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να ικανοποιήσουν το αίτημα των αιτητών, τέτοια παράλειψη είναι προσβλητή στην έννοια του άρθρου 146 του Συντάγματος όταν με σαφή διάταξη η διοίκηση υποχρεούται σε συγκεκριμένη ενέργεια για τη ρύθμιση ορισμένης σχέσης και όχι όταν το όργανο δυνατό να προβεί στην ενέργεια ως αποτέλεσμα άσκησης διακριτικής ευχέρειας που του παρέχει ο Νόμος (Βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 243, Ζένιου ν. Ρ.Ι.Κ. (1989) 3 Α.Α.Δ 2177 και Δήμος Λάρνακας ν. Mobil Oil Ltd (1995) 3 ΑΑ.Δ. 400). Αν η ενέργεια δεν επιβάλλεται ρητά από το Νόμο, ώστε να μην είναι υποχρεωτική για τη διοίκηση, η παράλειψη της να ενεργήσει δεν ανάγεται σε αρνηση οφειλομένης ενέργειας και συνεπώς δεν προσβάλλεται βάσιμα με αίτηση ακυρώσεως. (Βλ. Mavrommatis and Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1006, Πετούσης ν. Α.Η.Κ. (Αρ. 1) (1989) 3 Α.Α.Δ 1230 και Δημοκρατία ν. Philips College κ.ά. (2000) 3 Α.Α.Δ 723).
Όπως τονίστηκε στη Δήμος Λάρνακας ν. Mobil Oil Ltd (ανωτέρω) (σελ. 401-402):
«Παράλειψη διοικητικού οργάνου να εκπληρώσει καθήκον υπόκειται σε αναθεώρηση μόνο όπου αυτή συνίσταται στη μη εκπλήρωση θετικής υποχρέωσης την οποία επιβάλλει ο νόμος. Σ’ εκείνη την περίπτωση, η αδράνεια ελέγχεται εφόσον η παράλειψη της Διοίκησης την εκτρέπει από το νομοθετημένο καθήκον της. Αυτή είναι η έννοια την οποία ενέχει ο όρος «παράλειψη» στο άρθρο 146.1 του Συντάγματος, γιατί μόνο σ’ εκείνη την περίπτωση η παράλειψη είναι αφ’ εαυτής παράγωγος εννόμων αποτελεσμάτων και, συνεπώς, εκτελεστή.»
Στην προκείμενη περίπτωση το αίτημα των αιτητών δεν ρυθμιζόταν από σαφή διάταξη, η οποία υποχρέωνε τη διοίκηση να ικανοποιήσει το αίτημα ανάκλησης των φόρων που τους είχαν επιβληθεί.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη και απορρίπτεται. Σε ό,τι αφορά τα έξοδα, ενόψει του γεγονότος ότι οι καθ΄ ων η αίτηση απάντησαν στο αίτημα των αιτητών μετά την καταχώριση της προσφυγής, αυτά επιδικάζονται κατά το ήμισυ υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Π. Παναγή, Δ.
/ΣΓεωργίου
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο