IGOR ZHIGACHOV κ.α. ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ, ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 2299/2013, 5/12/2014

ECLI:CY:AD:2014:D931

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 2299/2013

 

 

5 Δεκεμβρίου, 2014

 

 

 

 [Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

1.  IGOR ZHIGACHOV,

2.  TATIANA SCHEGOLEVA

3.  ARMEN DAVIDYAN

4.  ALEXANDER ZAKHAROV

5.  VLADIMIR ZAKHAROV

6.  CRITCH INVESTMENTS LTD

7.  PROVIDENCIA HOLDING LTD.

Αιτητές

 

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ

Καθ’ ων η αίτηση

 

……………………….

Αίτηση ημερ. 4/7/14

Χρ. Μελίδης με Σ. Ανδρέου (κα) για την αιτήτρια εταιρεία αρ.7 στην προσφυγή

Μ. Θεοκλήτου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ’ ων η αίτηση στην προσφυγή

Γ. Σεραφείμ για όλους τους αιτητές στην προσφυγή

Μ. Κυριακού (κα), για τα ενδιαφερόμενα μέρη 1-4

.............................

 

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ  ΑΠΟΦΑΣΗ

 

 

 

Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ:  Οι 7 προσφεύγοντες καταχώρησαν στις 31/5/13 την υπό τον άνω αριθμό και τίτλο προσφυγή εναντίον της Δημοκρατίας μέσω Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη.  Προσβάλλουν απόφαση του τελευταίου την οποία έλαβαν γνώση περί τις 26/3/13 με την οποία ανακάλεσε και/ή ακύρωσε και/ή αναίρεσε προηγούμενη απόφαση του, με την οποία (προηγούμενη) αποφάσισε μεταξύ άλλων, τη μη έκδοση πιστοποιητικών ή αντιγράφων αναφορικά με τους Διευθυντές, Γραμματέα, Μετόχους, Εγγεγραμμένη Διεύθυνση και να μην επιτρέπει οποιαδήποτε καταχώρηση σε σχέση με την προσφεύγουσα αρ. 7 (εν τοις εφεξής «η Εταιρεία») μέχρι τη δικαστική επίλυση των διαφορών σε σχέση με το ιδιοκτησιακό καθεστώς και πραγματικών αξιωματούχων της, λόγω αδυναμίας του να αποφασίσει το θέμα αυτό.  Με την προσβαλλόμενη απόφαση του που έλαβε στις 14/3/2013 και/ή κατ’ εφαρμογή της, εκδίδει τώρα πιστοποιητικά και/ή ενημέρωσε το διαδικτυακό του μητρώο με αποτέλεσμα ν’ εμφαίνονται σ’ αυτό ως Διευθυντές της «Εταιρείας» οι Έλενα Κ. Κυριάκου και Μαρία Φ. Χριστοδούλου, ως γραμματέας της, η MERCO SERVICES LTD, ως μέτοχος της, η CUSTODIAN HOLDING LTD και ως εγγεγραμμένη διεύθυνση της, η Αρχ. Μακαρίου ΙΙΙ, XENIOS COMMERCIAL CENTER Λευκωσία.

 

Στις 4/9/13 ότε ορίστηκε η προσφυγή ενεφανίσθησαν δικηγόροι, τόσο για τον καθ’ ου η αίτηση όσο και για τα ενδιαφερόμενα μέρη:

(α)  Μαρία Φυλακτού Χριστοδούλου

(β)  Έλενα Κωνσταντίνου Κυριάκου

(γCUSTODIAN HOLDING LTD

(δMERCO SERVICES LTD

 

Ο καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε την ένσταση του στις 29/11/13 και τα ενδιαφερόμενα μέρη 1-4 τη δική τους στις 9/1/14.  Την ίδια ημέρα καταχωρήθηκε από την «Εταιρεία» ειδοποίηση διακοπής της προσφυγής.  Το Δικαστήριο δεν προχώρησε σε οιανδήποτε ενέργεια προς την κατεύθυνση που η ειδοποίηση αποσκοπούσε ενόψει του ότι οι έτεροι δικηγόροι για την «Εταιρεία», δικηγορική εταιρεία, ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε. δεν συμφωνούσε με αυτή.  Στις 4/4/2014 καταχωρήθηκε εμφάνιση για την «εταιρεία» και από τη δικηγορική εταιρεία ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ & ΣΙΑ, Δ.Ε.Π.Ε.

 

Στις 4/7/14 καταχωρήθηκε η υπό εξέταση αίτηση υπό του ενός των δικηγόρων της «Εταιρείας», δικηγορικής εταιρείας ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ & ΣIA Δ.Ε.Π.Ε. με τ΄ ακόλουθα αιτητικά:

 

«(Α)  Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να παραχωρείται άδεια στην Αιτήτρια, για διακοπή της διαδικασίας από μέρους της και/ή της δικής της συμμετοχής στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Υπόθεσης.

 

(Β)  Δήλωση και/ή Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να αναγνωρίζεται ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη Μαρία Φυλακτού Χριστοδούλου, και Έλενα Κωνσταντίνου Κυριάκου, ως οι σημερινοί σύμβουλοι και/ή οι σύμβουλοι της Αιτήτριας, είναι οι μόνοι που μπορούν να εκπροσωπούν νόμιμα την εταιρεία.

 

(Γ)  Οιονδήποτε άλλο ή περαιτέρω διάταγμα το οποίο το Δικαστήριο ήθελε κρίνει ορθό και δίκαιο.

 

(Δ)  Έξοδα……..»

 

Η αίτηση επιδόθηκε εκτός του καθ’ ου η αίτηση και στους δικηγόρους, ΣΕΡΑΦΕΙΜ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε., ως δικηγόρων της «Εταιρείας» στην κυρίως υπόθεση σύμφωνα με τα όσα αναγράφονται στην αίτηση.  Οι έτεροι δικηγόροι που εμφανίζονται για την «Εταιρεία», ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε. όπως και ο καθ’ ου η αίτηση στην προσφυγή καταχώρησαν ένσταση.  Η ένσταση της τελευταίας περιορίζεται στο αιτητικό υπό (Β) καθ’ ότι σύμφωνα με αυτήν δεν θα πρέπει ν’ ασκηθεί δικαστική κρίση στα πλαίσια της παρούσας αίτησης αναφορικά με τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης/αντικείμενο της αλλά αυτή θα πρέπει ν’ αποφασισθεί στα πλαίσια εκδίκασης της ουσίας της προσφυγής.

 

Αναφορικά με τα γεγονότα που οδήγησαν στην υπό εξέταση αίτηση και σκιαγραφούνται στα δικόγραφα και ένορκες δηλώσεις που υποστηρίζουν αντίστοιχα την αίτηση και ενστάσεις δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά.  Από αρκετό καιρό, μεταξύ των αιτητών 1-6 και ενδιαφερομένων μερών υπάρχει λυσσαλέα διαμάχη αναφορικά με το ιδιοκτησιακό και διοικητικό καθεστώς της «Εταιρείας».  Πολλές αγωγές και άλλα δικαστικά διαβήματα λήφθηκαν και από τις δυο πλευρές τόσο σε επίπεδο Επαρχιακού Δικαστηρίου όσο και Ανωτάτου Δικαστηρίου.  Μια απλή εξέταση του υλικού στο φάκελο του Δικαστηρίου είναι αρκετή για επιβεβαίωση του θέματος.  Η διαφορά εξακολουθεί να ευρίσκεται σε εκκρεμότητα και αποτελεί επίδικο θέμα στην αγωγή αρ. 2473/12,  Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.  Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρονται στην επιστολή του Εφόρου Εταιρειών ημερ. 23/9/11, τεκμ. 9 στην ένσταση των καθων η αίτηση:

 

«The Department cannot verify who the current directors, secretary, shareholders or registered office of the company are and who is entitled to represent it.”

 

Η θέση του αυτή επαναλήφθηκε σε νέες επιστολές του ημερ. 16/11/11 και 23/11/11 προς τους δικηγόρους της «Εταιρείας» (τεκμ. 16 και 23 στην ένσταση).

 

Τα ενδιαφερόμενα μέρη στις 20/11/11 καταχώρησαν στο Ανώτατο Δικαστήριο την προσφυγή αρ. 1582/11 (τεκμ. 24 στην ένσταση) με την οποία προσβάλλουν την απόφαση του Εφόρου Εταιρειών ημερ. 23/9/11 με την οποία δεν αποδέχεται οποιεσδήποτε περαιτέρω καταχωρήσεις και δεν εκδίδει πιστοποιητικά αναφορικά με την «Εταιρεία» μέχρις ότου η κατ’ ισχυρισμό διαφορά που αναφέρεται στην προσβαλλόμενη απόφαση εκδικαστεί και/ή αποφάσιστεί από αρμόδιο Δικαστήριο.

 

Αίτηση των ενδιαφερομένων μερών ημερ. 28/11/11 στα πλαίσια της ρηθείσας προσφυγής γι’ αναστολή της ισχύος της προσβαλλόμενης απόφασης απορρίφθηκε στις 24/1/13 από το Ανώτατο Δικαστήριο.  (Βλ. Φυλακτού κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Εφόρου Εταιρειών, υποθ. αρ. 1582/11, ημερ. 24/1/2012, τεκμ. 27 στην ένσταση).

 

Στις 17/12/13 στην αίτηση αρ. 187/2013 μεταξύ βασικά των ιδίων διαδίκων γι’ έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσης certiorari και/ή prohibition με απασχόλησε, μεταξύ άλλων και το θέμα εκπροσώπησης της ίδιας εταιρείας όπως και εδώ, ήτοι της Providencia Holding Ltd. και έκρινα ότι «η εκπροσώπηση της αιτήτριας δεν θα ήταν ορθό ν’ απασχολήσει καθ’ ότι είναι επίδικο θέμα στην αγωγή 2473/12 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας τόσο η μετοχική όσο και η διοικητική δομή της».

 

Η άνω αγωγή (αρ. 2473/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας) βρίσκεται δυστυχώς ακόμη σε εκκρεμότητα και στην ένσταση που καταχωρήθηκε από τον καθ’ ού η αίτηση, ήτοι τον Έφορο Εταιρειών και Επίσημο Παραλήπτη δεν εξηγείται η διαφοροποίηση της στάσης του Εφόρου που είχε αποτέλεσμα την από 14/3/13 έκδοση πιστοποιητικών της «Εταιρείας», μεταξύ των οποίων και τα τεκμ. 4, 5 και 6 στην ένορκη δήλωση του κ. Χριστοδούλου, που επικαλούνται τα ενδιαφερόμενα μέρη προκειμένου να καταδείξουν ότι αυτοί εκπροσωπούν την εταιρεία υπό αναφορά.  Θα πρέπει βέβαια ν’ αναφερθεί ότι από την ένσταση φαίνεται ότι στις 22/10/12 πληροφορήθηκε ο Έφορος Εταιρειών ότι εξεδόθη στις 11/4/12 στα πλαίσια της αγωγής αρ. 2473/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας προσωρινό απαγορευτικό διάταγμα με το οποίο απαγόρευε στα ενδιαφερόμενα μέρη από του να εμφανίζονται αντίστοιχα ως Διευθυντές, γραμματέας και μέτοχοι της «εταιρείας».   Να σημειωθεί ότι το διάταγμα αυτό ακυρώθηκε στις 8/3/13 λόγω της αποτυχίας των αιτητών να αποδείξουν το στοιχείο του κατεπείγοντος και αποτυχίας τους να προβούν σε πλήρη αποκάλυψη.

 

Σύμφωνα με το Διαδικαστικό Κανονισμό 3 του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 που εφαρμόζεται και ρυθμίζει τη διαδικασία όπως η παρούσα προσφυγή:

 

«3.  Οσάκις πρόκειται να διενεργηθή τι υπό οιουδήποτε προσώπου ή υπό οιουδήποτε οργάνου ή αρχής εν τη Δημοκρατία ή της Δημοκρατίας, τούτο δύναται να διενεργηθή διά συνηγόρου ενεργούντος δυνάμει εγγράφου εξουσιοδοτήσεως προς τον σκοπόν τούτον εκ μέρους του τοιούτου προσώπου, οργάνου ή αρχής, εκτός εάν το κείμενον άλλως απαιτή ή το Δικαστήριον άλλως ήθελεν ορίσει.»

 

Στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης από το φάκελο φαίνεται ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 4/9/13 συνοδευόμενη, μεταξύ άλλων με το καθορισμένο έντυπο διορισμού δικηγόρου.  Σε αυτό αναφέρεται ότι η «Εταιρεία» εξουσιοδοτεί τους ΣΕΡΑΦΕΙΜ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε. να προχωρήσουν στη λήψη δικαστικών μέτρων εναντίον του καθ’ ου η αίτηση και συγκεκριμένα για ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.  Το έντυπο αυτό φέρει σφραγίδα της «Εταιρείας», όπως και αριθμό υπογραφών.  Στις 4/4/2014 καταχωρήθηκε επιστολή από τους ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ  & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε. και ΜΑΡΚΙΔΗ & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε., όπου αναφέρεται ότι «θα εμφανίζονται για την εταιρεία Providencia Holding Ltd, η «Εταιρεία».  Επισυνάπτονται σ’ αυτή πιστοποιητικά διευθυντών και γραμματέως της εταιρείας εκδοθέντα από τον Έφορο Εταιρειών με ημερ. 3/7/14 και διορισμό δικηγόρου.  Στο τελευταίο αναγράφεται ότι η «Εταιρεία» εξουσιοδοτεί τους δικηγόρους ως άνω για να προβούν σε «καταχώρηση και/ή απόσυρση προσφυγής».  Το έντυπο φέρει επίσης σφραγίδα της «Εταιρείας» μικρότερη σε μέγεθος απ’ αυτην που φαίνεται στο έντυπο διορισμού των ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε και υπογράφεται απ’ ότι δύναται να διακριβωθεί από το ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 1, κα Κωνσταντίνου.

 

Όπως γίνεται αντιληπτό η εξεταζόμενη αίτηση γι’ άδεια απόσυρσης της προσφυγής καταχωρήθηκε από τον ένα εκ των δυο δικηγόρων που εμφανίζονται σ’ αυτή τη διαδικασία για την «Εταιρεία», προβάλλοντας ότι αυτές είναι οι οδηγίες της «Εταιρείας».  Ο έτερος δικηγόρος που εμφανίζεται γι’ αυτή και που να σημειωθεί, είναι αυτός που αρχικά την καταχώρησε, προβάλλει έντονη ένσταση σ’ αυτό το αίτημα εμμένοντας ότι η «Εταιρεία» επιθυμεί την συνέχιση της προσφυγής.  Τίθεται συνεπώς το Δικαστήριο προ του ερωτήματος ποιος πραγματικά εκπροσωπεί την αιτήτρια αρ. 7 κάτω από τις συνθήκες που έχουν αναφερθεί και κατά πόσο εφ’ όσο έχουμε εκπροσώπηση του ιδίου διαδίκου από δυο δικηγόρους κατά πόσο δικαιούται ο ένας να αποσύρει την προσφυγή ενώ ο άλλος φέρει ένσταση.  Όπως είναι ηλίου φαεινότερο, οι δυο δικηγόροι παίρνουν χωριστά οδηγίες, αντίστοιχα από τις δυο αντίπαλες ομάδες που διεκδικούν την ιδιοκτησία και διοικητικό έλεγχο της «εταιρείας» και εφ’ όσον τα συμφέροντα τους δεν συμπίπτουν, παρουσιάζεται το εξεταζόμενο πρωτοφανές φαινόμενο.

 

Εξέτασα με μεγάλη προσοχή όλα όσα τέθησαν ενώπιον του Δικαστηρίου και ιδιαίτερα τα όσα ανέφεραν οι ευπαίδευτοι δικηγόροι, προκειμένου να υποστηρίξουν τις θέσεις των διαδίκων που εκπροσωπούν.  Κατά πρώτον θα πρέπει να λεχθεί ότι δικονομικά, νομολογιακά αλλά και σαν θέμα αρχής δεν μπορεί σε μια διαδικασία όπως η εξεταζόμενη αίτηση να παρουσιάζεται το ίδιο πρόσωπο ως αιτήτρια και ως καθ’ ης η αίτηση (βλ. Letco Co. Ltd v. Ηλιάδη και άλλων (1991) 1 Α.Α.Δ. 435, 442).  Ούτε ασφαλώς οι έτεροι δικηγόροι που δεν συμφωνούν με την αίτηση (ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.) να τυγχάνουν μεταχείρισης ωσάν να ήταν αντίδικοι και να επιδίδεται σ’ αυτούς η αίτηση.

 

Eπίσης θα πρέπει να τονιστεί ότι το παρόν Δικαστήριο, στα πλαίσια της ακυρωτικής του δικαιοδοσίας δεν μπορεί να εξετάσει, στα στενά αυτά πλαίσια,  θέματα όπως το μετοχικό-ιδιοκτησιακό και διοικητικό καθεστώς της εταιρείας.  Αυτά ανάγονται στο αστικό δίκαιο και εναπόκειται στους ενδιαφερόμενους ν’ αναζητήσουν τους κατάλληλους τρόπους προστασίας των συμφερόντων τους μέσα στα πλαίσια αυτά  και βάσει του δικαίου το οποίο τυγχάνει εφαρμογής.

 

Επίσης με το αμφισβητούμενο πραγματικό υπόβαθρο που τέθηκε, χωρίς ν’ αποφασίζω οτιδήποτε, φαίνεται ότι τα πιστοποιητικά, τεκμ. 4-6 στην ένορκη δήλωση Χριστοδούλου, δεν παρέχουν τη βεβαιότητα της πραγματικής κατάστασης των πραγμάτων.  Τα άρθρα 35(1) του περί Αποδείξεως Νόμου, Κεφ.9 και 365(3) του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113 επί των οποίων στηρίζονται οι δικηγόροι που προωθούν την αίτηση, καθορίζουν την αποδεκτότητα των πιστοποιητικών ως μαρτυρία.  Η αποδεκτική τους αξία όμως είναι διαφορετική και δεν μπορούν από μόνα τους να βοηθήσουν στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης.

 

Έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω όπως και τη δήλωση του Εφόρου Εταιρειών και Επισήμου Παραλήπτη ότι δεν μπορεί να βεβαιώσει το ιδιοκτησιακό και διοικητικό καθεστώς της αιτήτριας (βλ. άνω) όπως επίσης την, όπως φαίνεται, χωρίς δικαιολόγηση της μετέπειτα αλλαγής της στάσης του, που έχει ως αποτέλεσμα την έκδοση πιστοποιητικών, κρίνω ότι η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει.

 

Είναι η κρίση μου στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης ότι η εκδίκαση της προσφυγής κατά το μέρος που αφορά την «Εταιρεία», αιτήτρια αρ. 7, τεθεί εκτός πινακίου μέχρις ότου είτε οι δικηγόροι συμφωνήσουν περί της περαιτέρω πορείας της προσφυγής, είτε μέχρι να κριθεί δικαστικά ή άλλως πως καθορισθεί το ιδιοκτησιακό και διοικητικό καθεστώς της εταιρείας υπό αναφορά και έτσι διατάσσεται μέσα στα πλαίσια του αιτητικού υπό (Γ) της εξεταζόμενης αίτησης.

 

 

Όσον αφορά τα έξοδα, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση της αίτησης, κρίνω ότι δεν θα πρέπει και δεν γίνεται καμιά διαταγή γι’ έξοδα.

 

                                                                                      Λ. Παρπαρίνος, Δ.

 

 

/ΚΑσ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο