ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΙΔΙΩΝ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Ενώπιον: Μ. Μαρκουλλής, Δικαστής Παιδιών
Αρ. Υπόθεσης: 16383/2024
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Κατηγορούσα Αρχή
ν
Y.A.L.
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 31.03.2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Άννα Γιάλλουρου
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Χρίστος Φελλάς
Κατηγορούμενος παρών.
ΠΟΙΝΗ
1. Η παρούσα υπόθεση αφορά ένα τραγικό συμβάν. Ανήλικος έκλεψε αυτοκίνητο και οδηγώντας το ενεπλάκη σε θανατηφόρα τροχαία σύγκρουση, από την οποία έχασε την ζωή της μια εκ των συνεπιβατών του, ηλικίας 18 ετών.
2. Με δική του παραδοχή -κατόπιν αιτήματος για αλλαγή απάντησης στις 21.02.2025- ο Κατηγορούμενος βρίσκεται ένοχος σε συνολικά 6 κατηγορίες, που αφορούν τα αδικήματα της κλοπής (2η κατηγορία), πρόκλησης θανάτου λόγω απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης (3η κατηγορία), εγκατάλειψης σκηνής δυστυχήματος που προκάλεσε τον θάνατο άλλου προσώπου χωρίς την παροχή βοηθείας (4η κατηγορία) και οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος χωρίς πιστοποιητικό ασφαλείας για ευθύνη έναντι τρίτου (5η κατηγορία), χωρίς άδεια οδήγησης (6η κατηγορία) και χωρίς την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη (7η κατηγορία). Σημειώνεται ότι ο Κατηγορούμενος απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες 1 και 8 κατόπιν αναστολής της ποινικής δίωξης από την Κατηγορούσα Αρχή.
Κατόπιν αιτήματος του Κατηγορούμενου, στο οποίο συναίνεσε η Κατηγορούσα Αρχή και το οποίο ενέκρινε το Δικαστήριο, λαμβάνονται υπόψιν για σκοπούς επιβολής ποινής τα ποινικά αδικήματα που ομολόγησε ο Κατηγορούμενος ότι διέπραξε στις ακόλουθες ποινικές υποθέσεις:
(α) Υπόθεση 14018/2023 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: κλοπή μοτοποδηλάτου (1η κατηγορία), κακόβουλη βλάβη (2η κατηγορία), κλοπή μοτοποδηλάτου (3η κατηγορία) και συνομωσία προς διάπραξη του κακουργήματος της κλοπής (4η κατηγορία).
(β) Υπόθεση 15203/2023 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β από άλλο πρόσωπο (1η κατηγορία) και κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β (3η κατηγορία).
(γ) Υπόθεση 11345/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: κακόβουλη βλάβη (3η κατηγορία).
(δ) Υπόθεση 11346/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: κλοπή αυτοκινήτου (1η κατηγορία).
(ε) Υπόθεση 11347/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: οδήγηση μηχανοκίνητου οχήματος χωρίς πιστοποιητικό ασφαλείας για ευθύνη έναντι τρίτου (1η κατηγορία), χωρίς άδεια οδήγησης (2η κατηγορία) και χωρίς την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη (3η κατηγορία).
(στ) Υπόθεση 11364/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: οδήγηση μηχανοκίνητου οχήματος χωρίς πιστοποιητικό ασφαλείας για ευθύνη έναντι τρίτου (1η κατηγορία) και χωρίς άδεια οδήγησης (2η κατηγορία).
(ζ) Υπόθεση 12567/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: συνομωσία προς διάπραξη του κακουργήματος της κλοπής (1η κατηγορία).
(η) Υπόθεση 6659/2024 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας: κλοπή χρηματικού ποσού (2η κατηγορία).
(θ) Υπόθεση 12487/2024 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας: κλοπή πιστωτικών καρτών (1η κατηγορία).
3. Σύμφωνα με τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης όπως εκτέθηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή και δεν αμφισβητήθηκαν από την Υπεράσπιση, αυτά έχουν ως ακολούθως:
Στις 13.11.2024 και μεταξύ των ωρών 11:30 και 12:50 ο Κατηγορούμενος έκλεψε μηχανοκίνητο όχημα αξίας €5.000 (εφεξής καλούμενου ως «το Όχημα Α») από ιδιωτικό χώρο στάθμευσης πολυκατοικίας και περιπλανήθηκε στην Λάρνακα οδηγώντας το. Περί ώρα 19:00 της ίδιας ημέρας επιβιβάστηκαν στο Όχημα Α δύο πρόσωπα νεαρής ηλικίας, ήτοι οι ΜΚ6 και ΜΚ12, και στην συνέχεια η σύντροφος του ΜΚ6, ήτοι η 18χρονη Vasile Julia Mihaella (εφεξής καλούμενη ως «το θύμα»). Ενώ ο Κατηγορούμενος οδηγούσε το Όχημα Α επί της Λεωφόρου Αρτέμιδος -η οποία αποτελείται από δύο λωρίδες κυκλοφορίας για κάθε κατεύθυνση και της οποίας το ανώτατο όριο ταχύτητας είναι τα 50ΧΑΩ- με κατεύθυνση προς το Αεροδρόμιο Λάρνακας, το Όχημα Α έγινε αντιληπτό από οδηγό προπορευόμενου οχήματος -ήτοι τον ΜΚ26- να κινείται με μεγάλη ταχύτητα στην δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας. Ο ΜΚ26 είδε το Όχημα Α να τον προσπερνά από την αριστερή λωρίδα με απότομο ελιγμό και μετά να εισέρχεται και πάλι στην δεξιά λωρίδα, ως η πορεία «Α» που καταγράφεται στο σχεδιαγράφημα, το οποίο κατατέθηκε ως Έγγραφο Β. Στην συνέχεια, ο Κατηγορούμενος επιχείρησε να προσπεράσει από δεξιά άγνωστο όχημα, το οποίο κινείτο στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας, αλλά έχασε τον έλεγχο του Οχήματος Α, με αποτέλεσμα να κινηθεί αριστερότερα προς την είσοδο της οδού Αριστοτελούς. Στην προσπάθεια του Κατηγορούμενου να επαναφέρει το Όχημα Α εντός της Λεωφόρου Αρτέμιδος, ο αριστερός μπροστινός τροχός του διέγραψε τα ίχνη μαυρίσματος «Α1» επί του οδοστρώματος και το Όχημα Α ανέβηκε και συνέχισε να κινείται επί του αριστερού πεζοδρομίου. Αρχικά συγκρούστηκε στο σημείο «Χ» με πινακίδα τροχαίας, αποκόπτοντας την, και στην συνέχεια η αριστερή πλευρά του Οχήματος Α συγκρούστηκε με πεύκο στο σημείο «Χ1» και σε περίφραξη παρακείμενης οικίας στο σημείο «Χ2». Εν τέλει, το Όχημα Α ακινητοποιήθηκε όταν αυτό συγκρούστηκε μετωπικά με δεύτερο πεύκο επί του πεζοδρομίου στο σημείο «Χ3». Αμέσως μετά την σύγκρουση, ο ΜΚ26 ακινητοποίησε το δικό του όχημα και ειδοποίησε ασθενοφόρο, ενώ ο Κατηγορούμενος και ο ΜΚ12 εγκατέλειψαν την σκηνή πεζοί, χωρίς να παράσχουν οποιαδήποτε βοήθεια στον ΜΚ6 και το θύμα. Στην συνέχεια μετέβησαν στην σκηνή μέλη της Αστυνομίας, τα οποία εντόπισαν το Όχημα Α να βρίσκεται ακινητοποιημένο στην τελική θέση του και εντός αυτού να βρίσκονται δύο πρόσωπα στα πισινά καθίσματα, ήτοι ο ΜΚ6 και το θύμα. Αφού κατέφθασε και το ασθενοφόρο στην σκηνή, τα ανωτέρω πρόσωπα μεταφέρθηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας. Ο ΜΚ6 τραυματίστηκε ελαφρώς, ενώ το θύμα τραυματίστηκε θανάσιμα. Συγκεκριμένα, ο θάνατος του θύματος προήλθε από βαρύτατη κρανιοεγκεφαλική κάκωση λόγω τροχαίου δυστυχήματος. Επίσης, συνεπεία της επίδικης σύγκρουσης, το Όχημα Α υπέστη εκτεταμένες υλικές ζημιές στο μπροστινό μέρος και η αριστερή πλευρά του καταστράφηκε ολοσχερώς. Αναφορικά με τον επίδικο δρόμο, αυτός είναι άσφαλτος καλής επιφάνειας με ικανοποιητική ορατότητα και φωτισμό. Το οδόστρωμα κατά τον επίδικο χρόνο ήταν στεγνό και σε καλή κατάσταση, ενώ η ορατότητα του Κατηγορούμενου ήταν πέραν των 100 μέτρων. Ο Κατηγορούμενος συνελήφθη την επόμενη ημέρα, 14.11.2024 και ώρα 15:25, δυνάμει δικαστικού εντάλματος σύλληψης. Στην ανακριτική κατάθεσή του, παραδέχθηκε τα παρόντα αδικήματα, καθώς και το γεγονός ότι οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα και έχασε τον έλεγχο του Οχήματος Α όταν επιχείρησε να προσπεράσει διαδοχικά δύο οχήματα, το πρώτο από αριστερά και το δεύτερο από δεξιά. Μετά την σύγκρουση, όταν είδε το θύμα τραυματισμένο και τον άλλο συνεπιβάτη του λιπόθυμο, ο ίδιος φοβήθηκε και εγκατέλειψε την σκηνή. Κατά την διερεύνηση της υπόθεσης, διαπιστώθηκε ότι ο Κατηγορούμενος δεν είναι κάτοχος άδειας οδήγησης και δεν καλύπτεται από πιστοποιητικό ασφαλείας για ευθύνη έναντι τρίτου.
Αναφορικά με τα γεγονότα των υποθέσεων που λαμβάνονται υπόψιν για σκοπούς επιβολής ποινής στην παρούσα, αυτά έχουν ως εξής:
(α) Υπόθεση 14018/2023 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: Στις 11.10.2023 ο Κατηγορούμενος και άλλο πρόσωπο έκλεψαν μοτοποδήλατο, αξίας €900, το οποίο ήταν σταθμευμένο επί της οδού Ερμού στην Λάρνακα. Αφού εξασφαλίστηκαν πλάνα από κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης, αναγνωρίστηκε ο Κατηγορούμενος και το άλλο πρόσωπο. Ανακρινόμενος από την Αστυνομία, ο Κατηγορούμενος παραδέχθηκε την διάπραξη των αδικημάτων των κατηγοριών 1 και 2, καθώς διαπιστώθηκε ότι ο Κατηγορούμενος προκάλεσε και κακόβουλη ζημιά σε πλαστικό στο μπροστινό μέρος του μοτοποδηλάτου. Επίσης, στα πλαίσια διερεύνησης της ανωτέρω υπόθεσης, ο Κατηγορούμενος παραδέχθηκε την διάπραξη και των κατηγοριών 3 και 4, οι οποίες αφορούν άλλο περιστατικό. Συγκεκριμένα, στις 02.12.2023 ο Κατηγορούμενος έκλεψε μοτοσικλέτα, η οποία ήταν σταθμευμένη έξω από φρουταρία.
(β) Υπόθεση 15203/2023 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: Στις 20.12.2023 λήφθηκε πληροφορία από την Αστυνομία ότι ο Κατηγορούμενος βρισκόταν σε εμπορικό κέντρο και είχε στην κατοχή του μαχαίρι. Αφού μετέβηκαν στο μέρος μέλη της Αστυνομίας, σε σωματική έρευνα που έγινε στον Κατηγορούμενο, ανευρέθηκε στην κατοχή του κάνναβη βάρους 1,77 γραμμαρίων και το χρηματικό ποσό των €1.349,16. Ανακρινόμενος ο Κατηγορούμενος από την Αστυνομία, παραδέχθηκε την διάπραξη των αδικημάτων.
(γ) Υπόθεση 11345/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: Στις 16.04.2024 και ώρα 01:15 καταγγέλθηκε από ιδιοκτήτη μηχανοκίνητου οχήματος ότι ήχησε ο συναγερμός του οχήματος του και αφού εξήλθε της οικίας του διαπίστωσε ότι αυτό ήταν ανοικτό και η πόρτα του είχε υποστεί κακόβουλη ζημιά. Αφού εξασφαλίστηκε μαρτυρία εναντίον του, ο Κατηγορούμενος παραδέχθηκε την διάπραξη του αδικήματος.
(δ) Υπόθεση 11346/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: Στις 28.07.2024 και μεταξύ των ωρών 21:30 και 23:00 ο Κατηγορούμενος έκλεψε αυτοκίνητο αξίας €10.000, το οποίο ήταν σταθμευμένο στην οδό Ζήνωνος Κιτιέως στην Λάρνακα. Μετά από μερικές ώρες, ήτοι στις 29.07.2024 και ώρα 05:30 το ανωτέρω αυτοκίνητο εντοπίστηκε από την Αστυνομία με ζημιές στην μπροστινή πλευρά του, αφού εξασφαλίστηκε μαρτυρία ότι προηγουμένως οδηγείτο αλόγιστα και επικίνδυνα. Ο Κατηγορούμενος αναγνωρίστηκε μέσω κλειστών κυκλωμάτων παρακολούθησης και συνελήφθη.
(ε) Υπόθεση 11347/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: Στις 24.01.2024 και ώρα 21:30 ο Κατηγορούμενος οδηγούσε μοτοποδήλατο χωρίς πινακίδες και παρά την προσπάθεια μέλους της Αστυνομίας να τον ανακόψει, αυτό δεν έγινε εφικτό. Ο Κατηγορούμενος εντοπίστηκε αργότερα την ίδια ημέρα και διαπιστώθηκε ότι οδηγούσε χωρίς την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του μοτοποδηλάτου, χωρίς να είναι κάτοχος άδειας οδήγησης και χωρίς να καλύπτεται από πιστοποιητικό ασφαλείας για ευθύνη έναντι τρίτου.
(στ) Υπόθεση 11364/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: Η διάπραξη των αδικημάτων διαπιστώθηκε στα πλαίσια διερεύνησης της ανωτέρω υπόθεσης 11346/2024, όπου εξασφαλίστηκε μαρτυρία ότι μεταξύ των ημερομηνιών 28.07.2024 και 29.07.2024 ο Κατηγορούμενος οδήγησε το όχημα που έκλεψε χωρίς ο ίδιος να είναι κάτοχος άδειας οδήγησης και να καλύπτεται από πιστοποιητικό ασφαλείας για ευθύνη έναντι τρίτου.
(ζ) Υπόθεση 12567/2024 Δικαστηρίου Παιδιών Λάρνακας: Στις 16.08.2024 εξασφαλίστηκε μαρτυρία ότι ο Κατηγορούμενος συνωμότησε μαζί με άλλα πρόσωπα να διαπράξουν το αδίκημα της κλοπής. Αφού συνελήφθη και ανακρίθηκε από την Αστυνομία, ο Κατηγορούμενος παραδέχθηκε την διάπραξη του αδικήματος.
(η) Υπόθεση 6659/2024 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας: Στις 30.05.2024 ο Κατηγορούμενος έκλεψε χρηματικό ποσό από αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας τρίτου προσώπου. Αφού αναγνωρίστηκε από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης, ο Κατηγορούμενος ανακρίθηκε από την Αστυνομία και παραδέχθηκε την διάπραξη του αδικήματος.
(θ) Υπόθεση 12487/2024 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας: Στις 17.06.2024 ο Κατηγορούμενος έκλεψε δύο πιστωτικές κάρτες από αυτοκίνητο, το οποίο ήταν σταθμευμένο σε χώρο στάθμευσης πολυκατοικίας. Αφού αναγνωρίστηκε από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης, ο Κατηγορούμενος ανακρίθηκε από την Αστυνομία και παραδέχθηκε την διάπραξη του αδικήματος.
Ο Κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου, δεν έχει βαθμούς ποινής και τελεί υπό κράτηση ως υπόδικος από τις 22.11.2024 σε ειδικό χώρο κράτησης παιδιών εντός των φυλακών.
4. Αγορεύοντας προς μετριασμό της ποινής του Κατηγορούμενου, ο ευπαίδευτος συνήγορος του κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψιν του ως μετριαστικούς παράγοντες (α) το λευκό ποινικό μητρώο του, (β) την παραδοχή του, (γ) την άνιση μεταχείριση του Κατηγορούμενου μέσω της μη ποινικής δίωξης του ΜΚ12, ήτοι του συνοδηγού του, ο οποίος επίσης εγκατέλειψε την σκηνή του επίδικου δυστυχήματος, (δ) την μεταμέλειά του μέσω της επιθυμίας του και αίτησης του να εγγραφεί στο σχολείο, (ε) το νεαρό της ηλικίας του, και (στ) τις προσωπικές περιστάσεις του, ως αυτές περιγράφονται στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας και την έκθεση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, των οποίων υιοθέτησε το περιεχόμενό τους.
Ο Κατηγορούμενος, ο οποίος σε ένα μήνα θα συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας του, προέρχεται από 11μελη οικογένεια, η οποία εγκαταστάθηκε από τον Λίβανο στην Κύπρο το 2015 και είναι όλοι αναγνωρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες. Οι γονείς του ουδέποτε εργάστηκαν στην Κύπρο και η οικογένεια του συντηρείται από κρατικά επιδόματα. Ο Κατηγορούμενος φοίτησε μέχρι την Α’ Τάξη Γυμνασίου, αλλά λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος και παραβατικής συμπεριφοράς εγκατέλειψε την φοίτηση του και ουδέποτε εργάστηκε. Επίσης, λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει, κρίθηκε ανίκανος για εργασία από το ιατροσυμβούλιο. Ο Κατηγορούμενος παραδέχεται χρήση ναρκωτικών ουσιών τα τελευταία 2 έτη και δεν φαίνεται να υπάρχει επιθυμία του για ένταξη σε πρόγραμμα απεξάρτησης, παρά την σχετική εισήγηση του Γραφείου Ευημερίας. Είναι, όμως, πρόθυμος να ενταχθεί σε σύστημα μαθητείας στον κλάδο του μηχανικού αυτοκινήτων. Σύμφωνα με τον συνήγορο του, ο Κατηγορούμενος είναι χαμηλού πνευματικού, βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου και πλέον βρίσκεται σε διαδικασία απεξάρτησης από τις ναρκωτικές ουσίες.
Κατόπιν ψυχολογικής αξιολόγησης του Κατηγορούμενου από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, ετοιμάστηκε σχετική έκθεση για την ψυχοσυναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση του. Σύμφωνα με αυτήν, ο Κατηγορούμενος έχει «πλήρη προσανατολισμό σε τόπο, χρόνο και εαυτό, ικανοποιητική προσοχή, καλή απόδοση στην άμεση, πρόσφατη και απώτερη μνήμη, καλό ρυθμό και ποιότητα ομιλίας, φυσιολογική διακύμανση συναισθημάτων και νορμοθυμική διάθεση, ανεμπόδιστη ροή σκέψεων και περιεχόμενο σκέψεων απαλλαγμένο παραληρητικών, αυτοκαταστροφικών και άλλων παθολογικών ιδεών, αντίληψη χωρίς ψευδαισθητικά ή παραισθητικά ενοχλήματα και θετική στάση απέναντι στην εξέταση». Επίσης, εξέφρασε ενοχές για το επίδικο συμβάν του δυστυχήματος, άγχος με δυσφορία στον θώρακα, δυσκολία στον ύπνο και ανήσυχες και αρνητικές σκέψεις κατά την διάρκεια της ημέρας, ενώ φαίνεται να αντιλαμβάνεται τις αρνητικές συνέπειες της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, καθώς διέπραξε τα παρόντα αδικήματα υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών. Ο Κατηγορούμενος παρουσιάζει στοιχεία διαταραχής διαγωγής και διαταραχής χρήσης ναρκωτικών ουσιών, καθώς επίσης και στοιχεία αγχώδους διαταραχής, χωρίς, όμως, αυτά να είναι σε έκταση και βαθμό που να ικανοποιούν τα κριτήρια ψυχικής διαταραχής. Η αρμόδια ειδική ψυχολόγος καταλήγει στην έκθεση της ότι είναι απαραίτητη η συνεργασία του Κατηγορούμενου με τις κοινωνικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες ψυχολογικής στήριξης και θεραπείας και η ένταξη του σε πρόγραμμα απεξάρτησης.
Κατά το στάδιο μετριασμού της ποινής, το Δικαστήριο άκουσε και τους γονείς του Κατηγορούμενου, με τον πατέρα του να αναφέρει ουσιαστικά ότι η αιτία της παραβατικής συμπεριφοράς του Κατηγορούμενου είναι η ουσιοεξάρτηση του. Το Δικαστήριο έδωσε τον λόγο και στον Κατηγορούμενο, αλλά αυτός δεν επιθυμούσε να αναφέρει οτιδήποτε.
5. Η σοβαρότητα των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος είναι πρόδηλη.
Για το αδίκημα της 3ης κατηγορίας, ο νομοθέτης προέβλεψε ποινή φυλάκισης μέχρι και τέσσερα έτη ή χρηματική ποινή μέχρι Λ.Κ.2.500 (ήτοι €4.271). Τα θανατηφόρα δυστυχήματα στον τόπο μας έχουν χαρακτηριστεί σε σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τουλάχιστον από την δεκαετία του 1980, ως «κοινωνική μάστιγα» (βλ. Charalambous v Police (1986) 2 CLR 128). Δυστυχώς, εξακολουθούν να προσλαμβάνουν μέχρι σήμερα ανησυχητικές διαστάσεις, αφού η γενικότερη οδική συμπεριφορά των χρηστών του δρόμου δεν φαίνεται να έχει σημειώσει βελτίωση, με αποτέλεσμα να υπάρχει ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών και αυστηρής αντιμετώπισης των αδικοπραγούντων (βλ. Μακρής ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 49/2021) ημερ. 21.12.2021, Παπαεπιφανίου ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 16/2021) ημερ. 19.10.2021 και Ντιμιτρένκο ν Δημοκρατίας (Ποινική Έφεση 124/2021) ημερ. 18.04.2024).
Η επιμέτρηση και επιβολή ποινής σε θανατηφόρα δυστυχήματα είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο για κάθε Δικαστήριο, καθώς ουδεμία ποινή είναι ικανοποιητική για την απώλεια ανθρώπινης ζωής (βλ. Μακρής (ανωτέρω) και Λοϊζίδης κ.α. ν Δημοκρατίας (2014) 2 ΑΑΔ 965). Σε υποθέσεις όπως την παρούσα, το Δικαστήριο καταλήγει στην αρμόζουσα ποινή ανάλογα με τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης, δηλαδή την συμπεριφορά και πράξεις του κατηγορουμένου που οδήγησαν στη διάπραξη του αδικήματος και την πρόκληση του θανάτου, σε συνάρτηση βέβαια με τις προσωπικές του συνθήκες (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν Σωτηρίου (2003) 2 ΑΑΔ 331 και Δημοκρατία ν Κυριάκου (Ποινική Έφεση 168/2016) ημερ. 19.04.2018).
Μέσα από την νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, έχουν υιοθετηθεί και καλά εμπεδωθεί οι αρχές και κατευθυντήριες γραμμές της αγγλικής απόφασης R v Guilfoyle [1973] 2 All ER 844, σύμφωνα με τις οποίες όταν το δυστύχημα οφείλεται σε στιγμιαία αβλεψία ή απροσεξία και ο κατηγορούμενος έχει καλό μητρώο, η ποινή πρέπει να περιορίζεται σε χρηματική και στέρηση της άδειας οδήγησης, ενώ όταν οφείλεται σε εγωιστική παραγνώριση της ασφάλειας άλλων προσώπων ή πεζών ή σε επικίνδυνη και απερίσκεπτη οδήγηση, ενδείκνυται η επιβολή ποινής φυλάκισης (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν Αβρααμίδη (1993) 2 ΑΑΔ 355, Χατζηιωάννου ν Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ 453, Γενικός Εισαγγελέας ν Τόμα (2005) 2 ΑΑΔ 713, Γενικός Εισαγγελέας ν Κουκκίδη (2013) 2 ΑΑΔ 191, Γενικός Εισαγγελέας ν Ιωάννου (2015) 2 ΑΑΔ 647, Δημοκρατία ν Γερολέμου (Ποινική Έφεση 169/2016) ημερ. 28.02.2017, ECLI:CY:AD:2017:B63, Αστυνομία ν Αναστάση (Ποινική Έφεση 114/2019) ημερ. 15.07.2020 και Χαραλάμπους ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 153/2023) ημερ. 29.02.2024).
Αναφορικά με τους διάφορους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψιν κατά την επιβολή και επιμέτρηση ποινής σε θανατηφόρα δυστυχήματα, το Ανώτατο Δικαστήριο υιοθέτησε και επανέλαβε σε σωρεία αποφάσεων του τον λόγο και αρχές της αγγλικής απόφασης R v Boswell [1984] 3 All ER 353 (βλ. Pamporis v Police (1985) 2 CLR 85). Στην απόφαση Παντέλα ν Αστυνομίας (2011) 2 ΑΑΔ 562 το Ανώτατο Δικαστήριο ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Στην υπόθεση R. v. Boswell [1984] 3 All E.R. 353, παρατίθενται ενδεικτικά κάποιοι επιβαρυντικοί και κάποιοι ελαφρυντικοί παράγοντες που θα πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψιν κατά την επιβολή ποινής σε αδικήματα πρόκλησης θανάτου λόγω απερίσκεπτης οδήγησης. Ως επιβαρυντικοί παράγοντες αναφέρονται, επί παραδείγματι, η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλης ή ναρκωτικών, η υπερβολική ταχύτητα, η αδιαφορία σε προειδοποιήσεις από τους επιβάτες του και η επί μακρόν επίμονη και εκούσια πορεία πολύ κακής οδήγησης, όπως είναι για παράδειγμα η αδιαφορία σε φώτα τροχαίας και το προσπέρασμα άλλων αυτοκινήτων από τη λανθασμένη πλευρά. Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι η ταυτόχρονη διάπραξη άλλων αδικημάτων (όπως για παράδειγμα η οδήγηση χωρίς άδεια). Επιβαρυντικός παράγων είναι επίσης η ύπαρξη προηγούμενων καταδικών για οδικά αδικήματα, το κατά πόσο περισσότερα από ένα πρόσωπα σκοτώθηκαν ως αποτέλεσμα της αμελούς οδήγησης, αν ο κατηγορούμενος παρέλειψε να σταματήσει στη σκηνή ή αν διέπραξε το αδίκημα στην προσπάθειά του να αποφύγει έλεγχο ή σύλληψη.
Ως ελαφρυντικοί παράγοντες θεωρούνται, μεταξύ άλλων, η λανθασμένη στάθμιση της κατάστασης (error of judgment), το λευκό οδικό μητρώο, ο καλός χαρακτήρας, η παραδοχή κατά τη δίκη και η ειλικρινής μεταμέλεια. Ελαφρυντικό είναι επίσης και το κατά πόσο το θύμα είναι στενός φίλος ή συγγενής του οδηγού και το έντονο συναισθηματικό αποτέλεσμα που είχε ο θάνατός του στον οδηγό.
Στην ίδια υπόθεση τονίζεται ότι όπου υπάρχουν ένας ή περισσότεροι επιβαρυντικοί παράγοντες, γενικά η ποινή φυλάκισης είναι η πλέον κατάλληλη, και σε μια επιβαρυμένη υπόθεση ως προς τον τρόπο οδήγησης, όπως για παράδειγμα η ανταγωνιστική οδήγηση σε δημόσιο υπεραστικό δρόμο ή η αμελής οδήγηση μετά την κατανάλωση αλκοόλης, ποινή δύο ή περισσότερων χρόνων φυλάκισης και μεγάλη περίοδος στέρησης αδείας (μεταξύ επτά έως δέκα ετών) θα πρέπει να επιβάλλεται.»
(οι υπογραμμίσεις είναι του παρόντος Δικαστηρίου)
Στην παρούσα υπόθεση, η πορεία που διέγραψε ο Κατηγορούμενος με το Όχημα Α, προσπαθώντας να προσπεράσει αρχικά προπορευόμενο όχημα από αριστερά και στην συνέχεια άλλο όχημα από δεξιά, και όλα αυτά με μεγάλη ταχύτητα κάνοντας απότομους ελιγμούς, συνιστούν διαδοχικά σοβαρά σφάλματα, τα οποία δημιούργησαν την ανωτέρω επικίνδυνη κατάσταση και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «στιγμιαία αβλεψία». Η δε μετέπειτα πορεία του να ανεβεί επί του πεζοδρομίου επαυξάνει την επικινδυνότητα της συμπεριφοράς του. Περαιτέρω, δεν μου διαφεύγει ότι ο Κατηγορούμενος είχε κλέψει το Όχημα Α περίπου 6 ώρες προηγουμένως και περιπλανιόταν στην Λάρνακα χωρίς να είναι κάτοχος άδειας οδήγησης και να καλύπτεται από πιστοποιητικό ασφαλείας για ευθύνη έναντι τρίτου, αποδεχόμενος μάλιστα στην συνέχεια να μεταφέρει με το Όχημα Α ακόμα τρία πρόσωπα ως επιβάτες. Η ανωτέρω διαγραφείσα πορεία του Οχήματος Α υπό τις ανωτέρω καλές συνθήκες του επίδικου δρόμου, δεν μπορεί παρά να σχετίζεται και με την απειρία του και την έλλειψη των απαραίτητων γνώσεων για τον τρόπο οδήγησης αυτοκινήτου. Στην απόφαση Γενικός Εισαγγελέας ν Χρυσοστόμου (Αρ.2) (2002) 2 ΑΑΔ 473, ο 17χρονος εφεσίβλητος χαρακτηρίστηκε ως «κινούμενος κίνδυνος» και η συμπεριφορά του να οδηγήσει το αυτοκίνητο της μητέρας του χωρίς άδεια οδήγησης και βασικές γνώσεις του τρόπου οδήγησης, μεταφέροντας επιβάτες σε κατοικημένη περιοχή κατά την νύχτα κρίθηκε ως «απερίσκεπτη». Τα ίδια ισχύουν και στην παρούσα περίπτωση, όπου, μάλιστα, ο Κατηγορούμενος -σύμφωνα με την έκθεση ψυχολογικής αξιολόγησης, την οποία υιοθέτησε ο συνήγορος του- τελούσε και υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών. Ενόψει όλων των ανωτέρω, οι συνθήκες διάπραξης του αδικήματος καταδεικνύουν ότι ο Κατηγορούμενος οδήγησε το Όχημα Α επικίνδυνα και απερίσκεπτα και με εγωιστική παραγνώριση και αδιαφορία της ασφάλειας άλλων προσώπων στον δρόμο.
Για το αδίκημα της 4ης κατηγορίας, το Δικαστήριο τονίζει το αυτονόητο ότι δηλαδή κάθε οδηγός οχήματος που εμπλέκεται σε τροχαίο δυστύχημα έχει νομική και ηθική υποχρέωση να σταματά και προσφέρει βοήθεια στο θύμα του δυστυχήματος (βλ. Πουμπουρής ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 1). Επισημαίνω, άλλωστε, ότι με τον Τροποποιητικό Νόμο 134(Ι)/2020, ο νομοθέτης αύξησε τις μέγιστες προβλεπόμενες ποινές από 2 έτη φυλάκισης και €1.708 πρόστιμο, σε 5 έτη φυλάκισης και €15.000 πρόστιμο, καθώς επίσης και την μέγιστη περίοδο στέρησης του δικαιώματος κατοχής άδειας οδήγησης από 1 έτος σε 2 έτη, καταδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο την ανάγκη για επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών. Στην πρόσφατη απόφαση Γενικός Εισαγγελέας ν Manraj Singh Sidhu (Ποινική Έφεση 152/2022) ημερ. 01.12.2022, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέφερε τα εξής σχετικά:
«Η εγκατάλειψη θύματος και η μη παροχή βοήθειας σε αυτό, συνιστά μια άκρως αντικοινωνική και εγωιστική συμπεριφορά. Αποκαλύπτει έλλειψη σεβασμού προς τον πλησίον. Η έγκαιρη παροχή βοήθειας μπορεί να σώσει ανθρώπινες ζωές. Τέτοιες συμπεριφορές θα πρέπει κατά κανόνα να αντιμετωπίζονται με την επιβολή αυστηρών ποινών.»
Στην ίδια απόφαση, λέχθηκε, επίσης, ότι το αδίκημα αυτό αφορά ξεχωριστή αξιόποινη πράξη από το άρθρο 210 του ΚΕΦ.154 και δεν συνιστά μετριαστικό παράγοντα το γεγονός ότι υπήρχαν και άλλα πρόσωπα στην σκηνή του δυστυχήματος.
Τα δε αδικήματα των κατηγοριών 5, 6 και 7 καταδεικνύουν την πλήρη αδιαφορία του Κατηγορούμενου για συμμόρφωση με τους κανονισμούς της τροχαίας και οδικής ασφάλειας, χωρίς, μάλιστα, να μου διαφεύγει ότι σε σχέση με το αδίκημα της 5ης κατηγορίας, η ανασφάλιστη χρήση οχήματος επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στα θύματα δυστυχημάτων, γεγονός που το καθιστά σοβαρό (βλ. Πουλλής ν Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 57).
Εν σχέσει με το αδίκημα της 2ης κατηγορίας, ο νομοθέτης προέβλεψε ποινή φυλάκισης μέχρι και 3 έτη. Δεν μου διαφεύγει, μάλιστα, ότι ο Κατηγορούμενος διέπραξε παρόμοια αδικήματα, ήτοι κλοπή οχημάτων ή του περιεχόμενου αυτών σε άλλες επτά διαφορετικές περιπτώσεις. Η όλη εγκληματική δράση του Κατηγορούμενου με παρόμοιας φύσεως αδικήματα, δεικνύει τη ροπή του Κατηγορούμενου προς το έγκλημα της κλοπής (βλ. Barek v Δημοκρατίας (Ποινική Έφεση 178/2018) ημερ. 20.01.2020, ECLI:CY:AD:2020:B22).
Περαιτέρω, η σοβαρότητα της φύσης των αδικημάτων που διέπραξε ο Κατηγορούμενος δεν αντικατοπτρίζεται μόνο από τις προβλεπόμενες από το Νόμο ποινές, αλλά και από την ανησυχητική έξαρση στην διάπραξη αδικημάτων κλοπής και τροχαίων αδικημάτων από ανήλικα πρόσωπα, γεγονός που οριοθετεί και το πλαίσιο αντιμετώπισης τους. Αντλώ δικαστική γνώση από τις αρκετές υποθέσεις που καταχωρούνται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου Παιδιών.
6. Το Δικαστήριο αναγνωρίζει την ανάγκη για εξατομίκευση της ποινής, ούτως ώστε αυτή να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου κατηγορούμενου, χωρίς, όμως, να παραγνωρίζει την σοβαρότητα των αδικημάτων ως έχει αναλυθεί ανωτέρω.
Προς όφελος του Κατηγορουμένου λαμβάνω υπόψιν μου το λευκό ποινικό μητρώο του, την παραδοχή του, το νεαρό της ηλικίας του, ήτοι 16½ ετών κατά τον χρόνο της διάπραξης, το πρόβλημα ουσιοεξάρτησης που αντιμετωπίζει και τις προσωπικές περιστάσεις του ως περιγράφονται ανωτέρω. Ιδιαίτερα λαμβάνω υπόψιν μου τις δύσκολες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες διαβίωσης της οικογένειάς του και το χαμηλό βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο του ιδίου. Από την άλλη, βέβαια, το γεγονός ότι πρόκειται για πρόσωπο που βρίσκεται στην Κύπρο ως αναγνωρισμένος πολιτικός πρόσφυγας, λαμβάνεται μεν υπόψιν, αλλά επισημαίνεται παράλληλα ότι η φιλοξενία που προσφέρει η Δημοκρατία σε τέτοια πρόσωπα δεν πρέπει να τυγχάνει κατάχρησης, ενώ θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η διάπραξη ποινικών αδικημάτων, και δη σοβαρών όπως στην παρούσα υπόθεση, επιφέρει κυρώσεις (βλ. Ματούρ ν Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 36).
Αναφορικά με την άνιση μεταχείριση του Κατηγορούμενου σε σχέση με την 4η κατηγορία και ειδικότερα ενόψει της μη καταχώρισης ποινικής υπόθεσης μέχρι σήμερα εναντίον του ΜΚ12, ήτοι του συνοδηγού του Κατηγορούμενου, ο οποίος, επίσης, εγκατέλειψε την σκηνή του επίδικου δυστυχήματος, επισημαίνεται ότι η μη τιμωρία τρίτου προσώπου αναμεμειγμένου σε εγκληματική δράση δεν συνιστά από μόνο του μετριαστικό παράγοντα, καθώς πρέπει να προκύπτει «ευνοϊκή μεταχείριση» του εν λόγω παραβάτη από την Κατηγορούσα Αρχή για να μπορεί να προσμετρήσει ως μετριαστικό στοιχείο (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν Σατανά (1996) 2 ΑΑΔ 257). Στην παρούσα υπόθεση, σύμφωνα με τα γεγονότα ως αναφέρθηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή και δεν αμφισβητήθηκαν από την Υπεράσπιση, σχηματίστηκε σχετικός αστυνομικός φάκελος για την ποινική δίωξη του ΜΚ12, αλλά δεν δόθηκαν οποιεσδήποτε εξηγήσεις γιατί δεν καταχωρήθηκε μέχρι σήμερα ποινική υπόθεση εναντίον του. Από την άλλη, βέβαια, αυτός που οδηγούσε το Όχημα Α δεν ήταν ο ΜΚ12 αλλά ο Κατηγορούμενος, και το θύμα έχασε την ζωή του συνεπεία της επικίνδυνης και απερίσκεπτης συμπεριφοράς του τελευταίου. Δηλαδή, ο ρόλος και εμπλοκή του Κατηγορούμενου στο όλο έγκλημα διαφέρει κατά πολύ από αυτήν του ΜΚ12. Επιπλέον, στην απόφαση Πουμπουρής (ανωτέρω), το Ανώτατο Δικαστήριο ανέφερε ότι ο σκοπός του νομοθέτη είναι πως «κάθε οδηγός οχήματος που εμπλέκεται σε τροχαίο δυστύχημα [να] έχει νομική και ηθική υποχρέωση να σταματά και να προσφέρει βοήθεια στο θύμα του δυστυχήματος» (η υπογράμμιση είναι του παρόντος Δικαστηρίου). Γι’ αυτό, άλλωστε, και η τυχόν παρουσία άλλων προσώπων στην σκηνή του δυστυχήματος δεν συνιστά μετριαστικό παράγοντα (βλ. Manraj Singh Sidhu (ανωτέρω)). Ενόψει των ανωτέρω, αν και λαμβάνεται υπόψιν το γεγονός ότι δεν διώχθηκε μέχρι σήμερα στο Δικαστήριο ο ΜΚ12, το Δικαστήριο αποδίδει περιορισμένη και οριακή σημασία στον εν λόγω μετριαστικό παράγοντα.
Όσον αφορά την επιθυμία και αίτηση του Κατηγορούμενου να εγγραφεί στο σχολείο, αυτή λαμβάνεται υπόψιν στα πλαίσια της γενικότερης μεταμέλειας του σε σχέση με την σωρεία αδικημάτων που διέπραξε μέχρι σήμερα.
7. Εφόσον ο Κατηγορούμενος είναι κάτω των 18 ετών, τυγχάνει εφαρμογής ο Περί Παιδιών σε Σύγκρουση με το Νόμο Νόμος (Ν.55(I)/2021). Σκοπός του ανωτέρω Νόμου είναι η εγκαθίδρυση συστήματος δικαιοσύνης φιλικού προς τα παιδιά, το οποίο θα τα μεταχειρίζεται σύμφωνα με τις αρχές και διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία κυρώθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία με τον Περί της Συμβάσεως Περί των Δικαιωμάτων του Παιδιού (Κυρωτικό) Νόμο (Ν.5(ΙΙΙ)/2000). Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο λαμβάνει πρώτιστα υπόψιν του το συμφέρον του παιδιού και την αρχή ότι η στέρηση της ελευθερίας του συνιστά έσχατο μέτρο, καθώς ο βασικός σκοπός είναι η αναμόρφωση και επανένταξη του παιδιού στην κοινωνία και όχι η τιμωρία του (βλ. επίσης άρθρα 3, 37(β) και 40 του Ν.5(ΙΙΙ)/2000 και άρθρο 5 του Ν.55(Ι)/2021).
Προς διασφάλιση των ανωτέρω αρχών σε σχέση με την επιβολή ποινής, το άρθρο 88 του Ν.55(Ι)/2021 προνοεί για τα ακόλουθα μέτρα και ποινές που έχει εξουσία να επιβάλει το Δικαστήριο Παιδιών σε περίπτωση που κρίνει ένοχο παιδί σε σύγκρουση με τον νόμο:
«(α) Επίπληξη του παιδιού∙
(β) επιβολή προστίμου·
(γ) επιβολή καταβολής των εξόδων ή/και ειδικές αποζημιώσεις στο θύμα από το παιδί·
(δ) διάταγμα που υποχρεώνει τους ασκώντες τη γονική μέριμνα αυτού να καταβάλει αποζημίωση στο θύμα·
(ε) διάταγμα γονικής επιτήρησης·
(στ) διάταγμα κοινοτικής επιτήρησης·
(ζ) διάταγμα κράτησης σε χώρο κράτησης παιδιών∙
(η) αναστολή ποινής κράτησης∙
(θ) διάταγμα παρακολούθησης με ηλεκτρονικό βραχιόλι∙
(ι) διάταγμα υποχρεωτικής συνεργασίας του παιδιού με οποιαδήποτε δημόσια αρχή∙
(ια) διάταγμα θεραπείας σε κέντρο θεραπείας ουσιοεξάρτησης αδειοδοτημένο από την Αρχή Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων Κύπρου, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Θεραπείας Κατηγορούμενων Χρηστών ή Ουσιοεξαρτημένων Νόμου.»
Η κηδεμονευτική λειτουργός του Γραφείου Ευημερίας, στην έκθεση της εισηγείται ως μέτρο για την μεταχείριση του Κατηγορούμενου την ένταξη του σε πρόγραμμα απεξάρτησης «ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω εμπλοκή του σε παράνομες δραστηριότητες». Η δε ειδική ψυχολόγος που αξιολόγησε τον Κατηγορούμενο, εισηγείται, στην έκθεση της, την ένταξη του σε πρόγραμμα απεξάρτησης και την συνεργασία του με τις κοινωνικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας για ψυχολογική στήριξη και θεραπεία του Κατηγορούμενου. Καταρχάς, επισημαίνεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 89 του Ν.55(Ι)/2021, σκοπός της ετοιμασίας της έκθεσης είναι απλά και μόνο για να «βοηθήσει το Δικαστήριο στον καθορισμό της κατάλληλης ποινής ή άλλου τρόπου αντιμετώπισης του παιδιού», καθώς η επιβολή και επιμέτρηση της ποινής παραμένει αποκλειστικό έργο του Δικαστηρίου. Κατά δεύτερο, οι ανωτέρω εισηγήσεις, τόσο του Γραφείου Ευημερίας, όσο και των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, καταδεικνύουν ότι ελλείψει οικογενειακού υποστηρικτικού δικτύου υφίσταται ανάγκη για επιτήρηση και στήριξη του Κατηγορούμενου από τις κρατικές αρχές, προκειμένου να διασφαλιστεί η πρόληψη της μελλοντικής παραβατικής συμπεριφοράς του και η επανένταξη του Κατηγορούμενου στην κοινωνία.
Το Δικαστήριο τονίζει στο σημείο αυτό ότι ο Ν.55(Ι)/2021 αποσκοπεί στην προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού και την επανένταξη του ανήλικου παραβάτη στην κοινωνία. Από την άλλη, όμως, δεν πρέπει ο Νόμος να εφαρμόζεται κατά τρόπο που να επιτρέπει ή ενθαρρύνει ανήλικους να παραβιάζουν τον Νόμο εκμεταλλευόμενοι την επιεική μεταχείριση τους από το σύστημα δικαιοσύνης. Κάτι τέτοιο θα καταστρατηγούσε ακριβώς τους ίδιους τους σκοπούς του Ν.55(Ι)/2021 και θα έθετε σε κίνδυνο την δημόσια ασφάλεια και το κράτος δικαίου.
Θα πρέπει, επίσης, να τονισθεί ότι σε σοβαρά αδικήματα το νεαρό της ηλικίας ενός ανήλικου κατηγορούμενου δεν υπερφαλαγγίζει τον γενικότερο σκοπό της ποινής για αποτροπή διάπραξης τέτοιων αδικημάτων. Στην πρόσφατη απόφαση Velcu ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 100/2019) ημερ. 20/1/2020, ECLI:CY:AD:2020:B21, το Ανώτατο Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψιν τον Ν.5(ΙΙΙ)/2000 και τις πρόνοιες της Σύμβασης Περί των Δικαιωμάτων του Παιδιού, σε σχέση με ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε σε 16χρονο Κατηγορούμενο, ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Η αναγκαιότητα, όμως, για επιτέλεση του σκοπού της αναμόρφωσης, δεν μπορεί να εξουδετερώνει τους υπόλοιπους στόχους της επιβολής ποινής που αφορούν στην αποτροπή διάπραξης αδικημάτων, τόσο από τον ίδιο τον κατηγορούμενο, όσο και από τρίτους, και, επιπλέον, στοχεύει στην προστασία του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου από συμπεριφορές όπως αυτές του εφεσείοντα. Δεν θα ήταν ορθό το νεαρό της ηλικίας ενός κατηγορουμένου να θεωρηθεί ότι αποτελεί παράγοντα αποφυγής των συνεπειών του νόμου και απουσίας επιβολής οποιασδήποτε ποινής.»
Στην παρούσα περίπτωση, υπάρχει σωρεία επιβαρυντικών παραγόντων, από αυτούς καταγράφονται στην απόφαση Boswell (ανωτέρω), σε σχέση με τις ιδιαίτερες περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων. Ο Κατηγορούμενος έκλεψε το Όχημα Α, το οδήγησε και περιπλανήθηκε για ώρες στην Λάρνακα, και αφού επιβιβάστηκαν σε αυτό ακόμα 3 πρόσωπα, το οδήγησε επικίνδυνα και απερίσκεπτα, με μεγάλη ταχύτητα και απότομους ελιγμούς, επιχειρώντας να προσπεράσει δύο οχήματα, το μεν πρώτο από αριστερά και το δε δεύτερο από δεξιά. Και όλα αυτά ενώ δεν ήταν κάτοχος άδειας οδήγησης και δεν καλυπτόταν από πιστοποιητικό για ασφάλειας έναντι τρίτου. Σε αυτά προστίθενται ακόμα 2 περιστατικά, όπου και πάλι ο Κατηγορούμενος οδήγησε μηχανοκίνητο όχημα στο παρελθόν χωρίς άδεια οδήγησης και πιστοποιητικό ασφαλείας σε ισχύ. Στην συνέχεια, μετά την επίδικη σύγκρουση και τον θάνατο του θύματος, ο Κατηγορούμενος εγκατέλειψε την σκηνή του δυστυχήματος χωρίς να παράσχει βοήθεια. Η ηλικία του Κατηγορούμενου δεν μπορεί να υπερφαλαγγίσει τις ανωτέρω συνθήκες και σοβαρότητα των αδικημάτων. Στην απόφαση Boswell (ανωτέρω), ο εκεί κατηγορούμενος ήταν 17 ετών κατά τον χρόνο της διάπραξης και 18 ετών κατά την επιβολή ποινής και αποφασίστηκε ότι η ποινή φυλάκισης ήταν υπό τις περιστάσεις αναπόφευκτη. Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω ότι η έκδοση διατάγματος κοινοτικής επιτήρησης με προγράμματα ή υπηρεσίες στήριξης (βλ. άρθρο 105(ε) του Ν.55(Ι)/2021) ή και ένταξης του Κατηγορούμενου σε κέντρο θεραπείας ουσιοεξάρτησης (βλ. άρθρο 112(4) του Ν.55(Ι)/2021) συνιστούν μέτρα και ποινές χωρίς ουσιαστικά προληπτικό και αποτρεπτικό χαρακτήρα, τόσο για τον ίδιο όσο και για άλλους επίδοξους παραβάτες και δη ανηλίκους.
Στις αποφάσεις Hussain v United Kingdom (Application No. 21928/93) ημερ. 21.02.1996, para.53 και T. v United Kingdom (Application No. 24724/94) ημερ. 16.12.1999, para.97, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) ανέφερε ότι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ) δεν απαγορεύει στα κράτη-μέλη να επιβάλλουν ποινές κράτησης σε ανηλίκους όταν υπάρχει ανάγκη για τιμωρία και αποτροπή τους, ενώ είναι επιτρεπτή ακόμα και η ποινή κράτησης τους για ακαθόριστες χρονικές περιόδους, όταν πρόκειται για σοβαρά εγκλήματα και υπάρχει η ανάγκη για προστασία του κοινού. Επιπρόσθετα τούτου, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι η επιβολή ποινής κράτησης σε παιδί σε σύγκρουση με τον νόμο δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι αποσκοπεί αποκλειστικά στην τιμωρία του ή ότι εξανεμίζει την προσδοκία επανένταξης του στην κοινωνία. Κάθε άλλο. Η κράτηση ενός παιδιού διέπεται από καθορισμένες αρχές, οι οποίες αποσκοπούν ουσιαστικά στον περιορισμό του παραβάτη και ταυτόχρονα την ομαλή επανένταξη του στην κοινωνία μέσω διάφορων μέτρων (βλ. άρθρο 123 του Ν.55(Ι)/2021).
Για να επιβάλει το Δικαστήριο Παιδιών ποινή κράτησης, θα πρέπει (α) το παιδί σε σύγκρουση με τον νόμο να έχει συμπληρώσει το 16ο έτος της ηλικίας του, (β) να έχει εξεταστεί η δυνατότητα επιβολής άλλης ποινής ή μέτρου, (γ) το παιδί να έχει εκπροσωπηθεί από δικηγόρο (βλ. άρθρο 119(2) του Ν.55(Ι)/2021) και (δ) η Κατηγορούσα Αρχή να δηλώσει ενώπιον του Δικαστηρίου ότι ο Κατηγορούμενος θα κρατείται σε ειδικό χώρο κράτησης εντός των φυλακών. Στην παρούσα υπόθεση, ο Κατηγορούμενος συμπλήρωσε ήδη το 16ο έτος της ηλικίας του και εκπροσωπήθηκε δεόντως από δικηγόρο στην παρούσα διαδικασία. Επίσης, η Κατηγορούσα Αρχή δήλωσε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι υπάρχει τέτοιος ειδικός χώρος κράτησης στις Κεντρικές Φυλακές για την κράτηση του Κατηγορούμενου, όπου και κρατείται ως υπόδικος από τις 22.11.2024.
Όσον αφορά την δυνατότητα επιβολής άλλης ποινής, σημειώνω ότι στις εκθέσεις του Γραφείου Ευημερίας δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά ή εισήγηση σε σχέση με την καταλληλότητα οποιουδήποτε μέτρου ή ποινής, πέραν της ένταξης του Κατηγορούμενου σε πρόγραμμα απεξάρτησης και πρόγραμμα στήριξης από το Γραφείο Ευημερίας και τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, το οποίο οποίο το Δικαστήριο κρίνει ανεπαρκές για τους λόγους που αναφέρθηκαν ανωτέρω.
Συνεκτιμώντας και σταθμίζοντας όλα τα ανωτέρω, ήτοι το σύνολο των γεγονότων, τις συνθήκες διάπραξης, σοβαρότητα και φύση των αδικημάτων και τα ελαφρυντικά του Κατηγορούμενου που καταγράφονται και περιγράφονται ανωτέρω, και λαμβάνοντας υπόψιν την ηλικία, βαθμό ωριμότητας, περιβάλλον και συνθήκες διαβίωσης και ανατροφής του Κατηγορουμένου, και την ψυχολογική και ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του, ως αυτή περιγράφεται στην έκθεση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις ενδεικνυόμενη ποινή και μέτρο για τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει είναι αυτή της κράτησης. Η σοβαρότητα των αδικημάτων, οι συνθήκες διάπραξης αυτών και η ανάγκη για γενική πρόληψη και αποτροπή άλλων επίδοξων παραβατών δεν επιτρέπουν την επιβολή άλλου είδους ποινής ή μέτρου, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα στους ανήλικους και την κοινωνία γενικότερα.
Αναφορικά με το ύψος της επιβαλλόμενης ποινής, στην πρόσφατη απόφαση Γενικός Εισαγγελέας ν Ευθυβούλου (Ποινική Έφεση 124/2024) ημερ. 17.03.2025, το Εφετείο επισήμανε ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις θανατηφόρων δυστυχημάτων συνεπεία εγωιστικής παραγνώρισης και αδιαφορίας της ασφάλειας άλλων προσώπων επιβλήθηκαν μετά από παραδοχή ποινές φυλάκισης δύο ή περισσότερων ετών, αναλόγως των ιδιαίτερων περιστατικών τους. Στην παρούσα υπόθεση, υπάρχουν επιβαρυντικές συνθήκες διάπραξης για τον Κατηγορούμενο και εφόσον πρόκειται για πρόσωπο ηλικίας 16½ ετών κατά τον χρόνο διάπραξης, το Δικαστήριο οφείλει να σταθμίσει την ανάγκη για προστασία της κοινωνίας, με την ανάγκη αναμόρφωσης του Κατηγορούμενου, έτσι ώστε αυτός να επανενταχθεί στην κοινωνία, έτοιμος να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ζωής. Στην απόφαση R v SP [2010] 1 Cr App Rep (S) 186, όπου επιβλήθηκε, μεταξύ άλλων, ποινή κράτησης για το αδίκημα του εμπρησμού σε δύο αδέλφια ηλικίας 13 και 17 ετών, το Αγγλικό Εφετείο (Court of Appeal) επικύρωσε την ποινή κράτησης στον 13χρονο εφεσείοντα, αναφέροντας τα εξής:
“28. […] As the trial judge observed he needs structure and discipline and he will need it for a long time to come. If he does not get the help he needs, his prospects are bleak and the prospects for society are bleak. We would be doing the appellant and society no favours by reducing what would otherwise be a perfectly proper sentence as an act of mercy, so that he could be released back onto the streets ill-equipped to deal with life's problems.”
Σε ελεύθερη μετάφραση:
«28. […] Όπως παρατήρησε και ο πρωτόδικος δικαστής, [ο εφεσείων] χρειάζεται δομή και πειθαρχία και θα τα χρειαστεί για πολύ καιρό ακόμα. Εάν δεν λάβει την βοήθεια που χρειάζεται, οι προοπτικές του είναι ζοφερές και οι προοπτικές για την κοινωνία είναι ζοφερές. Δεν θα κάναμε καμία χάρη στον εφεσείοντα και την κοινωνία μειώνοντας μια κατά τ’ άλλα απολύτως κατάλληλη ποινή ως πράξη ελέους, έτσι ώστε να απολυθεί και επιστρέψει πίσω στους δρόμους, ανεπαρκώς προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ζωής.»
Δεν μου διαφεύγει, επίσης, ότι ο Κατηγορούμενος, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, επωφελείται ήδη από τον νομοθέτη μειωμένης ποινής κράτησης, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει το ήμισυ της προβλεπόμενης από τον Νόμο ποινής (βλ. άρθρο 119(3) του Ν.55(Ι)/2021), ήτοι 1½ έτος στην 2η κατηγορία, 2 έτη στην 3η κατηγορία, 2½ έτη στην 4η κατηγορία και 6 μήνες στην 5η, 6η και 7η κατηγορία. Είναι σε αυτή την βάση και αφετηρία που το παρόν Δικαστήριο προσεγγίζει την επιμέτρηση της ποινής σε συνάρτηση με τις ανωτέρω αρχές που εκτέθηκαν ανωτέρω.
Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα ανωτέρω, επιβάλλω στον Κατηγορούμενο τις ακόλουθες ποινές κράτησης:
(α) Στην 2η κατηγορία: ποινή κράτησης 12 μηνών.
(β) Στην 3η κατηγορία: ποινή κράτησης 18 μηνών.
(γ) Στην 4η κατηγορία: ποινή κράτησης 20 μηνών πλέον 10 βαθμούς ποινής και στέρηση του δικαιώματος του να κατέχει ή λαμβάνει άδεια οδήγησης για περίοδο 12 μηνών.
(δ) Στην 5η κατηγορία: ποινή κράτησης 2 μηνών.
(ε) Στην 6η κατηγορία: καμία ποινή, καθώς απορρέει από τα γεγονότα της 5ης κατηγορίας.
(στ) Στην 7η κατηγορία: καμία ποινή, καθώς απορρέει από τα γεγονότα της 2ης κατηγορίας.
Ενόψει του γεγονότος ότι τα παρόντα αδικήματα διαπράχθηκαν ουσιαστικά στα πλαίσια μια εγκληματικής ενέργειας, διατάσσεται όπως οι ανωτέρω ποινές κράτησης να συντρέχουν.
8. Θα προχωρήσω, τώρα, να εξετάσω κατά πόσο δικαιολογείται δυνάμει του άρθρου 121 του Ν.55(Ι)/2021 η αναστολή εκτέλεσης των ποινών κράτησης που έχουν επιβληθεί στον Κατηγορούμενο.
Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για αναστολή ποινής κράτησης είναι ευρεία, αφού το άρθρο 121 του Ν.55(Ι)/2021 παρέχει την δυνατότητα στο Δικαστήριο να αναστείλει την ποινή κράτησης για οποιονδήποτε λόγο «υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης». Θεωρώ ότι οι γενικές αρχές που διατυπώθηκαν σε σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε σχέση με την αναστολή ποινής φυλάκισης ισχύουν και στις περιπτώσεις παιδιών σε σύγκρουση με τον νόμο. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο οφείλει να ισοζυγίσει το σύνολο των περιστάσεων και να κρίνει κατά πόσο η ανασταλείσα ποινή θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα των αδικημάτων και θα εξυπηρετήσει τους πολλαπλούς σκοπούς της τιμωρίας (βλ. Ιωσήφ ν Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 930), αφού λάβει υπόψιν (α) την σοβαρότητα των περιστατικών και το κίνητρο για τη διάπραξη του εγκλήματος, (β) το μητρώο του κατηγορουμένου ως δείκτη για την ανάγκη αποτροπής και (γ) την διαγωγή του κατηγορουμένου μετά τη διάπραξη του αδικήματος σε σχέση με τυχόν μεταμέλεια του (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν Τζιαουχάρη (2005) 2 ΑΑΔ 161). Περαιτέρω, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψιν τα ανωτέρω υπό το φως της γενικής αρχής για τα δικαιώματα του παιδιού και δη ότι η κράτηση παιδιού συνιστά έσχατο μέτρο.
Έχω θέσει υπόψη μου όλες τις περιστάσεις, όλους τους σχετικούς παράγοντες και έχω προβεί σε εκ νέου θεώρηση όλων των δεδομένων του Κατηγορούμενου που έχουν ήδη αναφερθεί ανωτέρω. Ιδιαίτερα, έχω λάβει υπόψιν το λευκό ποινικό μητρώο του, την παραδοχή του, τις ιδιαίτερες συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων και τις προσωπικές περιστάσεις του και δη το νεαρό της ηλικίας του, καθώς πρόκειται για πρόσωπο ηλικίας 16 ετών και 11 μηνών, χαμηλού βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου. Εν σχέσει με την ψυχολογική και ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση, σημειώνω ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στην έκθεση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας σε σχέση με τυχόν αρνητικές συνέπειες που θα μπορούσε να επιφέρει η κράτηση του Κατηγορούμενου στην ψυχική υγεία του. Υπενθυμίζω ότι στην έκθεση αναφέρεται ότι εντοπίστηκαν στοιχεία διαταραχής διαγωγής και αγχώδους διαταραχής, «χωρίς να είναι σε έκταση και βαθμό που να ικανοποιούσαν τα κριτήρια ψυχικής διαταραχής». Συνεπώς, η παρούσα διακρίνεται από την απόφαση Κλεοβούλου ν Αστυνομίας (2014) 2 ΑΑΔ 251, στην οποία ο εκεί κατηγορούμενος έπασχε από σοβαρή χαρακτηριολογική διαταραχή με έντονη αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και τάση αυτοκαταστροφής με καταθλιπτικό ιδεασμό και έχρηζε ψυχικής νοσηλείας. Επίσης, στην πρόσφατη απόφαση Aykout v Δημοκρατίας (Ποινική Έφεση 237/2024) ημερ. 10.10.2024, κρίθηκε ότι η «ενδεχόμενη» ψυχιατρική διαταραχή «ελάσσονας μορφής» δεν συνιστούσε λόγο απόλυσης του εκεί εφεσείοντα, ο οποίος ήταν υπόδικος. Παρόμοια λέχθηκαν και στην μεταγενέστερη απόφαση Aykout v Δημοκρατίας (Ποινική Έφεση 47/2025) ημερ. 24.03.2025 σε σχέση με την ιατρική φροντίδα που πρέπει να παρέχεται σε κρατούμενο. Όταν δε αφορά παιδί που του αποστερείται η ελευθερία του, αυτό θα πρέπει να τυγχάνει ιατρικής φροντίδας στα αναγνωρισμένα ιατρικά πρότυπα που εφαρμόζονται στα παιδιά στην ευρύτερη κοινωνία (βλ. Blokhin v Russia (Application No. 47152/06) ημερ. 23.03.2016, para.137-138 και A.D. v Malta (Application No. 12427/22) ημερ. 17.10.2023, para. 119-120). Στην παρούσα υπόθεση, δεν τέθηκε οτιδήποτε ενώπιον μου ότι ο Κατηγορούμενος θα στερηθεί τέτοιας ιατρικής φροντίδας σε περίπτωση κράτησής του. Λαμβάνω, όμως, υπόψιν μου την ψυχική αναστάτωση, άγχος και αρνητικά συναισθήματα του, ως αυτά περιγράφονται στην έκθεση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας.
Από την άλλη, έχω λάβει υπόψιν την σοβαρότητα των αδικημάτων και τις επιβαρυντικές συνθήκες διάπραξης αυτών, ως αναλύθηκαν ανωτέρω. Στην σχετικά πρόσφατη απόφαση Νεοφύτου ν Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 9/2021) ημερ. 29/07/2021, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέφερε τα εξής:
«Σε πλήρη συμφωνία με την Αριστοδήμου προσθέτουμε ότι ποινή φυλάκισης, που θα μπορούσε να θεωρηθεί και αυστηρή λόγω του εύρους της, μπορεί να απωλέσει το στοιχείο της αποτροπής εφόσον ανασταλεί, ακόμα και να καταστεί ανεπαρκής για την τιμωρία του καταδικασθέντα. Το στοιχείο της γενικής αποτροπής γεννάται από την αντίδραση του κοινού, μέσα στο οποίο είναι και ο επίδοξος παραβάτης, στο άκουσμα της ποινής που επιβλήθηκε στον καταδικασθέντα. Η ποινή φυλάκισης με αναστολή είναι ποινή φυλάκισης για όλους τους σκοπούς, με τη δραματική όμως διαφορά ότι η εκτέλεση της αναστέλλεται υπό όρους. Την αποτροπή δημιουργεί η επίπτωση που είχε η συναφής καταδίκη, με έμφαση στο άμεσο αποτέλεσμα και εφόσον η ποινή φυλάκισης ανασταλεί, το στοιχείο της αποτροπής εξασθενεί σε μεγάλο βαθμό.»
Ως έχει αναφερθεί ανωτέρω, σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις, ήτοι θανατηφόρων δυστυχημάτων, σημαίνοντα ρόλο διαδραματίζει η ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικών ποινών. Επιπρόσθετα, το παρόν Δικαστήριο παρατηρεί αυξητική τάση στην διάπραξη ποινικών αδικημάτων κλοπής και σοβαρών τροχαίων παραβάσεων από ανήλικους. Αντλώ προς τούτο δικαστική γνώση από τις υποθέσεις που άγονται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου Παιδιών. Τυχόν αναστολή της ποινής κράτησης θα ενθαρρύνει ανήλικους να διαπράττουν τέτοιας φύσεως αδικήματα και θα δοθούν λανθασμένα μηνύματα για τέτοιου είδους συμπεριφορά τόσο προς τους επίδοξους παραβάτες, όσο και προς την κοινωνία γενικότερα και δη τους ανηλίκους. Δεν μου διαφεύγει, επίσης, ότι η συμμετοχή του Κατηγορούμενου σε προγράμματα ή υπηρεσίες στήριξης και σχετικές δραστηριότητες και η συνεργασία του με τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, την οποία εισηγείται το Γραφείο Ευημερίας, μπορεί να λάβει χώρα και κατά την διάρκεια της κράτησης του (βλ. άρθρο 123(1)(ε) και (ζ) του Ν.55(Ι)/2021). Τα ίδια ισχύουν και για την επιθυμία του Κατηγορούμενου να επανεγγραφεί στο σχολείο (βλ. άρθρο 123(στ) του Ν.55(Ι)/2021) ή να ενταχθεί σε πρόγραμμα απεξάρτησης (βλ. Federov v Αστυνομίας (Ποινική Έφεση 40/2021) ημερ. 20/07/2021). Ενόψει όλων των ανωτέρω, δεν υπάρχουν περιθώρια αναστολής των ποινών κράτησης που επιβλήθηκαν στον Κατηγορούμενο.
Επομένως, οι ποινές κράτησης που επιβλήθηκαν στον Κατηγορούμενο να είναι άμεσες και να μειωθούν κατά το χρονικό διάστημα που ο Κατηγορούμενος τελούσε σε προφυλάκιση, ήτοι από τις 22.11.2024 (βλ. άρθρο 117 του ΚΕΦ.155). Η δε περίοδος στέρησης του δικαιώματος του Κατηγορούμενου να κατέχει ή λαμβάνει άδεια οδήγησης να αρχίζει αμέσως μετά την αποφυλάκισή του.
9. Το Δικαστήριο επισύρει, επίσης, την προσοχή ότι κατά την κράτηση του Κατηγορούμενου:
(α) ο Κατηγορούμενος θα κρατείται, ως η δήλωση της Κατηγορούσας Αρχής, σε ειδικό χώρο κράτησης εντός των φυλακών, όπου δεν θα κρατείται μαζί με οποιοδήποτε ενήλικο πρόσωπο άνω των 21 ετών (βλ. άρθρο 119 του Ν.55(Ι)/2021), και
(β) θα διασφαλιστούν τα δικαιώματα του Κατηγορούμενου, όπως αυτά απορρέουν από τον Ν.55(Ι)/2021 και δη το άρθρο 123 αυτού, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος του για κοινωνικοποίηση και συμμετοχή του σε διάφορες δραστηριότητες και προγράμματα στήριξης και πρόσβαση του σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
Δίδονται, επίσης, οδηγίες όπως η παρούσα απόφαση, μαζί με τις εκθέσεις της κηδεμονευτικού λειτουργού και των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, κοινοποιηθούν στον υπεύθυνο του ειδικού χώρου κράτησης παιδιών, το Συμβούλιο Χώρων Κράτησης Παιδιών και τον αρμόδιο κηδεμονευτικό λειτουργό του Γραφείου Ευημερίας (βλ. άρθρα 120(5) και 125 του Ν.55(Ι)/2021).
Σε σχέση με την ποινική υπόθεση 15203/2023 δίδονται οδηγίες όπως οι ναρκωτικές ουσίες της 3ης κατηγορίας κατασχεθούν και καταστραφούν, το χρηματικό ποσό των €1.349 δημευθεί και τα υπόλοιπα αντικείμενα της 4ης κατηγορίας επιστραφούν στον Κατηγορούμενο.
Σε σχέση με την ποινική υπόθεση 11345/2024 δίδονται οδηγίες όπως η μοτοσικλέτα που καταγράφεται στην 4η κατηγορία κατασχεθεί.
[Επεξηγούνται στον Κατηγορούμενο οι συνέπειες της στέρησης του δικαιώματος να λαμβάνει ή κατέχει άδεια οδήγησης.]
(Υπ.).....................................
Μ. Μαρκουλλής,
Δικαστής Παιδιών
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο