ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ.: 290/2024)
9 Δεκεμβρίου 2024
[Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Εφεσείων
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσίβλητης
--------------------------------------------------
Ν. Καλλής, για τον Εφεσείοντα
Π. Βαρνάβας, για τον Γενικόν Εισαγγελέα
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Με επτά λόγους έφεσης ο Εφεσείων προσβάλλει την απόφαση του Κακουργοδικείου Λεμεσού ημερ. 22.11.24, με την οποία διέταξε την προφυλάκισή του στη βάση των κινδύνων φυγοδικίας και διάπραξης νέων αδικημάτων, μέχρι τις 10.12.24, που η υπόθεση ορίστηκε για απάντηση.
Έναυσμα για τη διερεύνηση της υπόθεσης αποτέλεσε η απόπειρα καταστροφής με αυτοσχέδια βόμβα του αυτοκινήτου της E.Μ. τα ξημερώματα της 3ης Οκτωβρίου 2024, για την οποία απόπειρα η Κατηγορούσα Αρχή υποστηρίζει ότι με βάση το μαρτυρικό υλικό ένας εκ των δραστών είναι ο Εφεσείων. Ακολούθησαν στις 16.10.24 έρευνες στην οικία του Εφεσείοντος, σε εμπορευματοκιβώτιο του οποίου είναι ενοικιαστής και σε όχημα βαν του οποίου είναι ιδιοκτήτης. Εντοπίστηκαν πιστόλια, γεμιστήρες, φυσίγγια, κλαπείσα πινακίδα αυτοκινήτου, πυροτεχνήματα, τόξο με βέλη, έγγραφοι υπολογισμοί απαιτούμενης εκρηκτικής ύλης TNT (σε Ibs) και συσκευές στόχευσης (laser). Συνολικά αντιμετωπίζει 12 κατηγορίες για:
(1) Συνωμοσία προς κακούργημα (Π.Κ. 371)
(2) Απόπειρα καταστροφής αυτοκινήτου με εκρηκτική ύλη (Π.Κ. 325)
(3) Παράνομη μεταφορά αυτοσχέδιας βόμβας (Κεφ. 54)
(4) Παράνομη χρήση εκρηκτικών (Κεφ. 54)
(5) Παράνομη κατοχή πιστολιού άγνωστης μάρκας με τον γεμιστήρα του (Ν.113(I)/04)
(6) Παράνομη κατοχή πιστολιού Glock με τον γεμιστήρα του (Ν.113(I)/04)
(7) Κλοπή πινακίδων αυτοκινήτου (Π.Κ. 262)
(8) Παράνομη κατοχή μοτοσυκλέτας για την οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι είναι κλοπιμαία (Π.Κ. 309)
(9) Παράνομη κατοχή τόξου με βέλη (Ν.113(I)/04)
(10) Παράνομη κατοχή 96 πλήρων φυσιγγίων πυροβόλου όπλου (Κεφ. 54).
(11) Παράνομη κατοχή 224 επίγειων εκτοξευόμενων πυροτεχνημάτων (Κεφ. 54)
(12) Παράνομη αποθήκευση 224 επίγειων εκτοξευόμενων πυροτεχνημάτων (Κεφ. 54)
Λόγος Έφεσης αρ. 1
Στα πλαίσια του πρώτου λόγου έφεσης προβάλλεται ότι το Κακουργοδικείο παρανόμως, αυθαίρετα και χωρίς αιτιολογία, στις 21.11.24 διέταξε σε δύο περιπτώσεις όπως ο Εφεσείων παραμείνει υπό κράτηση. Η ως άνω δικάσιμος ήταν η πρώτη ενώπιον του Κακουργοδικείου και μετά την υποβολή του αιτήματος κράτησης, ο συνήγορος του Εφεσείοντος ζήτησε και έλαβε 20λεπτο διάλειμμα για να προετοιμάσει τη δική του αγόρευση. Εγκρίνοντας τη διακοπή, το Κακουργοδικείο διέταξε όπως, εν όψει της φύσης του προηγηθέντος αιτήματος, ο Εφεσείων τεθεί υπό κράτηση. Παρομοίως έπραξε και όταν αργότερα την ίδια μέρα, μετά το πέρας των αγορεύσεων, επεφύλαξε την απόφασή του για την επόμενη μέρα, 22.11.24, διατάσσοντας την κράτηση μέχρι τότε με το ίδιο σκεπτικό.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι όροι τους οποίους είχε θέσει το παραπέμψαν Επαρχιακό Δικαστήριο ρύθμιζαν την εμφάνιση του Εφεσείοντος μέχρι την πρώτη εμφάνιση στο Κακουργοδικείο. Οι δύο πιο πάνω διαταγές του ασφαλώς συνιστούσαν άσκηση εξουσίας βάσει του Άρθρου 48 της Ποινικής Δικονομίας, ήτοι της εξουσίας για αναβολή και προφυλάκιση. Στη βάση του Άρθρου 137Α του ιδίου Νόμου, κάθε τέτοια απόφαση υπόκειται σε έφεση. Όπως υπεδείχθη στην Ψύλλας v. Δημοκρατίας (Αρ. 3) (2002) 2 Α.Α.Δ. 388, το παλαιότερο κενό από την απουσία δικαιώματος έφεσης εναντίον απόφασης για την κράτηση εκκρεμούσης εκδίκασης συμπληρώθηκε με τον τροποποιητικό Ν.14(I)/01, ο οποίος κατέστησε εφέσιμες τις αποφάσεις πρωτόδικου Δικαστηρίου για την κράτηση εκκρεμούσης της συνέχισης ποινικής υπόθεσης (βλ. «Ποινική Δικονομία στην Κύπρο», Γεώργιος Μ. Πικής, 2013, σ. 292).
Στη βάση των πιο πάνω και εν όψει του ότι η ενώπιόν μας έφεση, ως δηλώνεται στο εφετήριο, προσβάλλει το «διάταγμα κράτησης από την 22/11/24», δεν θα μας απασχολήσει περαιτέρω ο πρώτος λόγος έφεσης, ο οποίος και υπόκειται σε απόρριψη.
Λόγοι Έφεσης αρ. 2, 3, 4 και 6
Με τους λόγους έφεσης 2, 3, 4 και 6 ο Εφεσείων υποστηρίζει ότι, χωρίς να έχει εξουσία, το Κακουργοδικείο εξέτασε εξ υπαρχής το αίτημα για κράτηση αγνοώντας την κρίση του παραπέμψαντος Επαρχιακού Δικαστηρίου και ότι ενήργησε ως Εφετείο, παρεμβαίνοντας στη διακριτική ευχέρεια του παραπέμψαντος Δικαστηρίου, σε αντίθεση με τα αναφερόμενα στη νομολογία και δη την υπόθεση Δημητρίου κ.ά. v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 416.
Είναι γεγονός ότι το παραπέμψαν E.Δ. Λεμεσού, στις 24.10.24 είχε απολύσει υπό όρους τον Εφεσείοντα μέχρι την εμφάνισή του στις 21.11.24 ενώπιον του Κακουργοδικείου. Εναντίον εκείνης της απόφασης ο Γενικός Εισαγγελέας έχει ασκήσει την υπ' αρ. 274/24 έφεση, η οποία είχε αρχικά οριστεί για ακρόαση στις 19.11.24. Προέκυψαν όμως δυσκολίες στην επίδοσή της, οπότε κατόπιν ενημέρωσής μας ότι ο Εφεσείων είχε από την προηγούμενη μέρα εισαχθεί στο Καρδιολογικό Τμήμα του Γ.Ν. Λεμεσού, η έφεση επαναορίστηκε για ακρόαση στις 20.11.24, σε μια τελευταία προσπάθειά μας να καθίστατο δυνατή η διεκπεραίωσή της πριν την εμφάνιση στο Κακουργοδικείο, όπως θα ήταν το επιθυμητό. Ακολούθησε η επίδοση της έφεσης στον Εφεσείοντα (εκεί εφεσίβλητο) στις 19.11.24, ο οποίος σε γραπτή επικοινωνία του, μέσω της Πρωτοκολλητού την ημέρα της ακρόασης, επισυνάπτοντας ιατρική βεβαίωση του δρος Τρύφωνος και εξηγώντας στην επιστολή του ότι ευρίσκετο στο νοσοκομείο, ζήτησε χρόνο για να βρει δικηγόρο και να παρουσιαστεί στο Εφετείο αφού αναρρώσει και ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας στην καρδιά. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, αυτή η πρώτη έφεση αναβλήθηκε, με τη σαφή δήλωση εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής ότι την επόμενη μέρα θα διατηρούσε τη θέση της ενώπιον του Κακουργοδικείου. Η έφεση ορίστηκε στις 3.12.24, οπότε εν τέλει απεσύρθη, δεδομένου ότι είχε προηγηθεί η εκκαλούμενη εδώ απόφαση, η έφεση εναντίον της οποίας ήταν για ακρόαση επίσης στις 3.12.24.
Στα πλαίσια της παρούσας έφεσης ενημερωθήκαμε από τον κ. Καλλή ότι στις 20.11.24 ο Εφεσείων είχε λάβει Εξιτήριο, Ενημερωτικό Σημείωμα και Συνταγή, έγγραφα τα οποία μας παρέδωσε. Δεν μας εξηγήθηκε βέβαια πώς την ίδια μέρα (20.11.24) ο Εφεσείων κατείχε και απέστειλε στα πλαίσια της πρώτης έφεσης βεβαίωση ημερ. 20.11.24 ότι παρέμενε στο νοσοκομείο ενώ εν τέλει κατέχει και βεβαίωση ημερ. 20.11.24 ότι εξήλθε την ίδια μέρα από το νοσοκομείο. Εκλαμβάνουμε από τα αναφερόμενα ότι είναι ζήτημα διαφορετικών ωρών κατά τις οποίες εκδόθηκαν οι δύο βεβαιώσεις και δεν επιθυμούμε να υποθέσουμε ότι το Εξιτήριο στις 20.11.24 είναι δυνατόν να διασυνδέεται καθ' οιονδήποτε τρόπο με την ήδη εξασφαλισθείσα αναβολή της έφεσης το πρωί εκείνης της ημέρας. Εννοείται πως εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ανεπίτρεπτο εμπαιγμό του Εφετείου και θα έπρεπε να προκαλέσει ενδεχομένως τη διερεύνηση του θέματος από τις αρμόδιες Αρχές. Από πλευράς μας αφήνουμε το θέμα ως εδώ. Εν πάση περιπτώσει, έχοντας εξέλθει του νοσοκομείου, ο Εφεσείων (εκπροσωπούμενος από τον κ. Καλλή) εμφανίστηκε στις 21.11.24 ενώπιον του Κακουργοδικείου, το οποίο άκουσε αγορεύσεις από τις δύο πλευρές και την επόμενη μέρα, 22.11.24 διέταξε την κράτηση του Εφεσείοντος.
Έχουμε εξετάσει με προσοχή όλους τους πιο πάνω λόγους έφεσης, την αιτιολογία τους και την προφορική επιχειρηματολογία ενώπιόν μας. Με κάθε σεβασμό προς την αντίθετη άποψη, δεν θα συμφωνήσουμε με όσα έχουν προβληθεί εκ μέρους του Εφεσείοντος. Η ορθή θέση με βάση την υφιστάμενη νομολογία είναι όπως ακριβώς την έχει συνοψίσει το Κακουργοδικείο με αναφορά στη Ζορπάς v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 103/24 κ.ά., ημερ. 3.6.24. Ειδικότερα, η ισχύουσα επί του παρόντος νομολογία είναι ότι:
«...όταν υπάρχει τελεσίδικη απόφαση, δηλαδή είτε στις περιπτώσεις στις οποίες δεν ασκείται έφεση είτε στις περιπτώσεις στις οποίες ασκείται έφεση και επικυρώνεται η πρωτόδικη κρίση, εκείνο που έχει σημασία και εξετάζεται σε επόμενο αίτημα είναι η τυχόν ύπαρξη μεταβληθέντων ή νέων ή διαφοροποιητικών στοιχείων».
Συνεπώς ελλείψει τελεσίδικης απόφασης στην παρούσα περίπτωση, έπεται ότι το Κακουργοδικείο σε καμμιά περίπτωση δεν δεσμεύετο από την προηγηθείσα απόφαση του παραπέμψαντος Επαρχιακού Δικαστηρίου. Η οποία ως πρωτόδικη απόφαση και τελούσα υπό έφεση αφορούσε κατ' ακρίβειαν μόνον τους όρους εμφάνισης του Εφεσείοντος κατά την πρώτη δικάσιμο ενώπιον του Κακουργοδικείου.
Περαιτέρω, για ό,τι αξίζει, υπενθυμίζουμε ότι στην Awadalla v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 146/24, ημερ. 12.9.24 ηγέρθη ζήτημα διαφοροποίησης από τις παλαιότερες S.M. v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 75/2021, ημερ. 6.7.21, ECLI:CY:AD:2021:B299 και M.B. v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 10/2023, ημερ. 23.2.23, ούτως ώστε να αναγνωριστεί η εξουσία του Κακουργοδικείου να εξετάζει εξ υπαρχής τέτοια αιτήματα κράτησης, πλην όμως το Εφετείο έκρινε πως με όσα είχαν συζητηθεί ενώπιόν του δεν παρείχετο η ευχέρεια να εξετάζετο σε εκείνη την υπόθεση το ενδεχόμενο απόκλισης από την υφιστάμενη νομολογία. Ούτε στην παρούσα έχει συζητηθεί με τέτοια προοπτική το θέμα και γι' αυτό το αφήνουμε ως εδώ.
Καταλήγουμε, βάσει της ισχύουσας νομολογίας, ότι η επιλογή του Κακουργοδικείου να εξετάσει εξ υπαρχής το αίτημα κράτησης ήταν όχι μόνο ορθή αλλά και επιβεβλημένη, δεδομένου ότι δεν υπήρχε τελεσίδικη απόφαση για το θέμα. Ως εκ τούτου οι λόγοι έφεσης υπ' αρ. 2, 3, 4 και 6 υπόκεινται σε απόρριψη.
Λόγος Έφεσης αρ. 5
Με τον λόγο έφεσης αρ. 5 ο Εφεσείων προβάλλει ότι το Κακουργοδικείο βασίστηκε σε ελλιπές και αντιφατικό υλικό προς αιτιολόγηση της απόφασης του. Στην αιτιολογία του λόγου έφεσης αναφέρεται: (i) Στην απουσία 18 καταθέσεων από το μαρτυρικό υλικό και ισχυρίζεται ειδικότερα ότι τα κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης ουδέποτε παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο, (ii) Στο ότι ενώ στο μαρτυρικό υλικό υπάρχουν αναφορές για δύο πρόσωπα τα οποία εμπλέκονται στην τοποθέτηση της βόμβας, εντούτοις κατηγορήθηκε μόνον ο ίδιος, (iii) Στο ότι ενώ αναφέρεται μια μάρκα μοτοσυκλέτας για αυτή που ήταν στη σκηνή, εντούτοις στη συνέχεια γίνεται αναφορά σε άλλη μάρκα εν σχέσει με τη μοτοσυκλέτα η οποία εντοπίστηκε στην κατοχή του ιδίου.
Ως προς το πρώτο θέμα, αντιλαμβανόμαστε ότι ο Εφεσείων στηρίζεται στο μαρτυρικό υλικό της παραπομπής. Γνωρίζει δε με ακρίβεια τον αριθμό των καταθέσεων (ή εκθέσεων) οι οποίες όντως δεν είχαν ακόμα συνταχθεί, επειδή για την κάθε μια είχε συμπεριληφθεί στο δοθέν υλικό ειδική χειρόγραφη σημείωση. Διαπιστώνουμε όμως ότι πρόκειται για καταθέσεις είτε τυπικών μαρτύρων, όπως του φωτογράφου, του μεταφραστή αγγλικού κειμένου κ.λπ είτε για εκθέσεις διαφόρων ειδικών όπως από το Γενικό Χημείο, το εργαστήριο Ηλεκτρονικών Δεδομένων, του πυροτεχνουργού, του γραφολόγου, του γενετιστή κ.λπ. Η Κατηγορούσα Αρχή δεν είχε στηριχθεί ασφαλώς σε κάποια από αυτές τις καταθέσεις κατά την υποβολή του αιτήματος της. Ούτε βέβαια και το Κακουργοδικείο προέβη σε οποιαδήποτε σχετική αναφορά ή στήριξη σε ελλείπουσα κατάθεση ή έκθεση. Για τα ζητήματα του οπλισμού, των πυροτεχνημάτων και των φυσιγγίων, πολύ ορθώς υπέδειξε ότι υπήρχαν στη διάθεση του και οι δηλώσεις του ίδιου του Εφεσείοντος κατά τον εντοπισμό των συγκεκριμένων τεκμηρίων. Με αυτές τις δηλώσεις ο ίδιος ο Εφεσείων είχε αναφερθεί και στο τι ήταν το κάθε αντικείμενο από αυτά. Οι αναφορές του και μόνον ήταν αρκετές, ιδιαίτερα σε ένα τέτοιο στάδιο. Εξάλλου ούτε και ο Εφεσείων εξειδίκευσε περί του ότι τον επηρέασε οτιδήποτε πέραν της αναφοράς του στην απουσία των πλάνων από τα κλειστά κυκλώματα βιντεοπαρακολούθησης (εφεξής «ΚΚΒΠ»), για τα οποία απαιτείται κάποιος σχολιασμός, ως κατωτέρω.
Ο Εφεσείων λοιπόν παραπονείται για το ότι δεν είχαν προσκομιστεί αυτούσια τα πλάνα από τα ΚΚΒΠ, πλην όμως το τι κατ΄ ισχυρισμόν απεικονίζεται σε αυτά ευρίσκετο ενώπιον του Κακουργοδικείου μέσω της πολυσέλιδης κατάθεσης του αστυφύλακα ο οποίος τα είχε περισυνελέξει (Τεκμήριο Α, Κυανούν 153). Κάποια από τα απεικονιζόμενα στα πλάνα, τα οποία και συνεκτίμησε στην απόφαση του, το Κακουργοδικείο τα έχει καταγράψει λεπτομερώς. Συνοψίζουμε τα ουσιωδέστερα:
· Στις 3.10.24 και περί ώρα 02:15 το βαν αυτοκίνητο, για το οποίο αργότερα διαπιστώθηκε ότι ανήκει στον Εφεσείοντα, φαίνεται να κινείται επί της οδού Αμμοχώστου στο Κολόσσι με βόρεια κατεύθυνση
· Περί ώρα 02:30 το βαν φαίνεται να σταματά σε χωματόδρομο, κάποιος να ανοίγει τις πισινές του πόρτες και περί ώρα 02:34 αυτές να είναι κλειστές και πίσω από το βαν φαίνεται να ανάβει άσπρο φως μοτοσυκλέτας, επί της οποίας επιβιβάζονται δύο άτομα και στις 02:35 αναχωρούν από το σημείο.
· Στις 02:38 φαίνεται η μοτοσυκλέτα των δραστών να σταματά στο σημείο που έγινε η τοποθέτηση των εκρηκτικών και η απόπειρα.
· Φαίνονται οι κινήσεις του ενός δράστη ο οποίος τοποθέτησε τη βόμβα, καθώς και η στιγμή της έκρηξης περί τις 02:41. Διακρίνεται η ψηλόφτερη μοτοσυκλέτα η οποία ομοιάζει με μοντέλο της ΚΤΜ Duke.
· Στις 02:43 φαίνεται η μοτοσυκλέτα να οδηγείται σε σημείο πίσω από το σταθμευμένο βαν, να ανοίγουν οι πισινές του πόρτες και στη συνέχεια το βαν να αναχωρεί.
· Στις 03:53 το βαν φαίνεται να κινείται ξανά επί της οδού Αμμοχώστου στο Κολόσσι αλλά τώρα με νότια κατεύθυνση. Ο κατηγορούμενος διαμένει στο Κολόσσι.
Όπως έχουμε πει, τα πιο πάνω καταγράφονταν σε κατάθεση που ευρίσκετο ενώπιον του Κακουργοδικείου. Ούτε ενώπιον του ούτε και ενώπιον μας έχουν τύχει σχολιασμού από τον κ. Καλλή. Δεν θεωρούμε ότι έσφαλε σε οποιοδήποτε σημείο το Κακουργοδικείο επαναλαμβάνοντας τα και συνεκτιμώντας τα για σκοπούς πιθανολόγησης καταδίκης.
Ως προς το δεύτερο εγειρόμενο σημείο, αρκεί να πούμε πως ως θέμα γενικής αρχής, η πιθανολόγηση καταδίκης διενεργείται (με αναφορά στη μαρτυρία η οποία παρουσιάζεται) για τον κατηγορούμενο ο οποίος ευρίσκεται ενώπιον ενός Δικαστηρίου. Η πιθανότητα καταδίκης ούτε ενδυναμώνεται ούτε αποδυναμώνεται στην περίπτωση που καλόπιστα δεν κατέστη δυνατός ο εντοπισμός όλων των δραστών ενός εγκλήματος.
Σε σχέση με το τρίτο εγερθέν σημείο επίσης θα διαφωνήσουμε. Η μαρτυρία του αστυφύλακα, ο οποίος είχε περισυνελέξει τα πλάνα, ήταν ότι «ομοιάζει με μοτοσυκλέτα KTM Duke», όπως δηλαδή την κατέγραψε το Κακουργοδικείο. Η δε μοτοσυκλέτα που εντοπίστηκε αργότερα στο εμπορευματοκιβώτιο του Εφεσείοντος μεταφέρθηκε για έλεγχο σε συνεργείο της ΚΤΜ διότι ο ίδιος ο Εφεσείων, κατά τον εντοπισμό της, προέβαλε ότι αυτή παρουσιάζει μηχανικό πρόβλημα, ότι δεν ξεκινούσε και ότι δεν μπορούσε να οδηγηθεί. Το Κακουργοδικείο είχε στη διάθεση του μαρτυρία για τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου ελέγχου, την οποία επίσης συνεκτίμησε, ορθώς κατά την άποψη μας.
Η εν λόγω μαρτυρία αναφερόταν στο ότι ο μηχανικός διεπίστωσε ότι η μοτοσυκλέτα ξεκινούσε κανονικά και ότι είναι σε κατάσταση να οδηγηθεί. Επίσης, η μπροστινή λάμπα της πιο πάνω μοτοσυκλέτας έχει άσπρο φως και ανάβει κανονικά. Στη συνέχεια, αφού τού υπεδείχθη βίντεο, στο οποίο φαίνεται η εμπλεκόμενη στην απόπειρα μοτοσυκλέτα στην οποία επιβαίνουν δύο άτομα, ανέφερε ότι αυτή ήταν το ίδιο μοντέλο με αυτή που του πήραν στο συνεργείο. Επίσης, ο μάρτυρας αυτός στην κατάθεση του, είπε ότι κατά τον μηχανικό έλεγχο διαπίστωσε ότι η μοτοσυκλέτα όταν ξεκινά μένει «παλαρισμένη» όπως και η μοτοσυκλέτα που ακούεται στο βίντεο που του υπεδείχθη.
Κατά συνέπειαν ούτε για αυτό το σημείο εντοπίζουμε οποιοδήποτε σφάλμα του Κακουργοδικείου. Υπενθυμίζουμε ότι το Δικαστήριο σε αυτό το στάδιο εξετάζει το μαρτυρικό υλικό στην όψη του, με μόνο σκοπό να ελέγξει το ενδεχόμενο καταδίκης, χωρίς δηλαδή να εξετάζει θέματα αποδεκτότητας μαρτυρίας ή αξιοπιστίας μαρτύρων ή πιθανές υπερασπίσεις και χωρίς συμπεράσματα ή οριστικές απαντήσεις σε ερωτήματα (Μαλά v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 135, Γιωργαλλίδης (2005) 2 Α.Α.Δ. 526).Ο λόγος έφεσης αρ. 5 υπόκειται επίσης σε απόρριψη.
Λόγος Έφεσης αρ. 7
Με τον λόγο έφεσης αρ. 7, ο Εφεσείων προβάλλει ότι το Κακουργοδικείο εσφαλμένα, χωρίς επαρκή και ορθή αιτιολογία, κατέληξε σε συμπέρασμα ότι υπάρχει κίνδυνος φυγοδικίας και κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων, μη εφαρμόζοντας σωστά τις αρχές που διέπουν το θέμα. Για τον κίνδυνο φυγοδικίας προβάλλει ξανά ότι εξετάστηκαν δύο διαφορετικού τύπου μοντέλα μοτοσυκλέτες, ότι συνελήφθη μόνον ο Εφεσείων και ότι δεν προσκομίστηκαν τα ΚΚΒΠ. Εννοείται ότι δεν θα μας απασχολήσουν για δεύτερη φορά τα θέματα αυτά, τα οποία έχουμε ήδη εξετάσει στα πλαίσια του πέμπτου λόγου έφεσης. Προσθέτουμε μόνον, επειδή εγείρεται στα πλαίσια αυτού του λόγου, πως το γεγονός ότι παλαιότερα είχε κατόπιν άδειας του Επαρχιακού Δικαστηρίου ταξιδέψει στο εξωτερικό, δεν μπορούσε και ορθώς δεν άσκησε επίδραση στην εκτίμηση του κινδύνου φυγοδικίας. Αυτό διότι πρώτον για την εκκρεμή υπόθεση ο Εφεσείων έχει την ακράδαντη πεποίθηση ότι δεν κινδυνεύει με καταδίκη αφού τον απαλλάσσει άλλη μαρτυρία και δεύτερον επειδή τότε δεν αντιμετώπιζε την παρούσα υπόθεση και μάλιστα ενώπιον Κακουργοδικείου. Ιδιαίτερα το τελευταίο αυτό νέο στοιχείο διαφοροποιεί τα γεγονότα και συνεκτιμούμενο καθιστά την επιλογή αποφυγής της δίκης ελκυστική και τον κίνδυνο φυγοδικίας υπαρκτό.
Όσον αφορά τον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων δεν θα συμφωνήσουμε ότι δεν εφήρμοσε σωστά τις αρχές το Κακουργοδικείο. Όπως έχει τονιστεί επανειλημμένως, το ουσιώδες σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να εξετάζεται κατά πόσο στη βάση όλων των υφιστάμενων ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχείων δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει πιθανότητα διάπραξης νέων αδικημάτων στο ενδιάμεσο διάστημα (Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 271/23, ημερ. 24.1.24, Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 47/24, ημερ. 11.3.24, Δημοκρατία ν. Θεμιστοκλέους, Ποιν. Έφ. 84/24, ημερ. 16.4.24).
Στην παρούσα περίπτωση ο Εφεσείων αντιμετωπίζει ακόμα μια υπόθεση (14916/20) για αδικήματα απόπειρας ένοπλης ληστείας, παράνομης κατοχής και μεταφοράς αεροβόλου πιστολιού, οπλοφορίας προς διέγερση τρόμου και συνωμοσίας προς ένοπλη ληστεία. Στο ενδιάμεσο διάστημα και δη στις 27.11.23 καταδικάστηκε για μεταφορά κυνηγετικού όπλου (στις 31.10.21) άνευ άδειας κυνηγίου. Δεν έχουμε να προσθέσουμε οτιδήποτε το ουσιώδες σε όσα ανέφερε το Κακουργοδικείο, με τα οποία συμφωνούμε και έχουν ως εξής:
«Έχουμε εξετάσει τα προαναφερόμενα γεγονότα, έχοντας λάβει υπόψη μας τα όσα σχετικά ανέφεραν για το ζήτημα, ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής και ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου και κρίνουμε ότι η θέση της Κατηγορούσας Αρχής είναι βάσιμη. Ο κατηγορούμενος, φέρεται ότι διέπραξε τα αδικήματα της παρούσας υπόθεσης, για την σοβαρότητα των οποίων και την πιθανολόγηση καταδίκης έχουμε ήδη αναφερθεί, ενόσω, από 27/11/2023, λόγω της καταδίκης του στην Υπόθεση με αρ. 19724/22 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ανωτέρω, ήταν δεσμευμένος με προσωπική εγγύηση να τηρεί την τάξη και να είναι καλής διαγωγής. Κατά τον ίδιο μάλιστα χρόνο, που ήταν κατηγορούμενος και ελεύθερος με όρους εγγύησης, στην προαναφερόμενη Υπόθεση με αρ. 14916/2020 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, η σοβαρότητα της οποίας, λόγω των αδικημάτων που αντιμετωπίζει, έχοντας υπόψη και την περιγραφή τους από την Κατηγορούσα Αρχή στις σχετικές κατηγορίες (βλ. το κατηγορητήριο, Τεκμήριο Β) είναι δεδομένη. Πρόκειται, σημειώνουμε, για αδικήματα παρόμοιας φύσης με αυτά της παρούσας. Οι προαναφερόμενες υποθέσεις, ιδωμένες συνολικά, αφορούν και υπάρχει ισχυρισμός ότι αφορούν, εγκληματική συμπεριφορά του κατηγορουμένου, από παρόμοιας φύσης αδικήματα, που εμπίπτει σε μία περίοδο των τελευταίων τεσσάρων ετών και η οποία, υπό το πρίσμα όλων των σχετικών στοιχείων πιο πάνω και ειδικότερα, του ότι τα αδικήματα της παρούσας, φέρεται να διαπράχθηκαν ενόσω ο κατηγορούμενος ήταν ελεύθερος με όρους εγγύησης στα πλαίσια της προαναφερόμενης Υπόθεσης με αρ. 14916/2020 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, δημιουργεί στο Δικαστήριο την ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει πιθανότητα, αν δεν διαταχθεί η κράτηση του και αφεθεί ελεύθερος, ο κατηγορούμενος θα διαπράξει νέα αδικήματα».
Είναι γεγονός ότι η προηγούμενη καταδίκη του Εφεσείοντος αφορά αδίκημα ήσσονος σημασίας, εξ ου και είχε δεσμευθεί με εγγύηση, όπως τόνισε και ο κ. Καλλής. Είναι αυτονόητο πως από μόνη της δεν θα ήταν ικανή να στηρίξει την απαιτούμενη ισχυρή εντύπωση και ασφαλώς δεν είναι σε αυτή που έχει βασιστεί το Κακουργοδικείο. Την όλη εικόνα διαφοροποιούσαν η εκκρεμής υπόθεση, στην οποία φερόταν να είχε χρησιμοποιηθεί αεροβόλο πιστόλι και δη σε ένοπλη ληστεία, καθώς και ο φερόμενος εντοπισμός στην κατοχή του Εφεσείοντος του οπλισμού, των γεμιστήρων και των φυσιγγίων στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης. Όλα αυτά συνεκτιμούμενα δημιουργούσαν την εικόνα προσώπου το οποίο έχει την τάση ή ροπή ενασχόλησης με όπλα και εκρηκτικά. Στη βάση όλων αυτών ήταν καθόλα εύλογη η δημιουργηθείσα ισχυρή εντύπωση περί κινδύνου εμπλοκής σε νέα αδικήματα στην περίπτωση που αφήνετο ελεύθερος.
Στη βάση των πιο πάνω όλοι ο λόγοι έφεσης απορρίπτονται, όπως και η έφεση.
Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.
Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο