ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση αρ. E79/2024)
17 Δεκεμβρίου 2024
[ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Πρόεδρος]
[ΚΟΝΗΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ, Δ/στές]
1. PHILIP JONATHAN DOYLE
2. NICHOLAS IAN DOYLE
Εφεσείοντες/Καθ’ ων η Αίτηση
v.
ROBERT ALAN DOYLE
Εφεσίβλητου/Αιτητή
Αίτηση ημερομηνίας 18.9.2024 για ασφάλεια εξόδων υπό εφεσίβλητου-αιτητή
-----------------------------
Παντελής Αριστείδης για A.G. Erotocritou LLC., για τον εφεσίβλητο - αιτητή.
Δημήτρης Χρυσάνθου για Ρ. Ερωτοκρίτου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τους εφεσείοντες - καθ’ ων η αίτηση.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Π.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τη Στυλιανίδου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ, Δ.: Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου το οποίο απέρριψε την αγωγή των εφεσειόντων εν όψει της διαπίστωσής του ότι στερείτο δικαιοδοσίας δυνάμει του Κανονισμού 1215/2012 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η απορριφθείσα αξίωση των εφεσειόντων συνίστατο σε εξασφάλιση δηλωτικής απόφασης ότι οι ίδιοι, είναι δικαιούχοι σε εγγραφή 1/3 μεριδίου έκαστος σε ακίνητο στη Γαλλία, το οποίο ήταν εγγεγραμμένο στο όνομα του εφεσιβλήτου, καθώς και σε έκδοση σχετικού διατάγματος προς εγγραφή των εν λόγω μεριδίων στο όνομα τους.
Ο εφεσίβλητος καταχώρισε αίτηση για παροχή ασφάλειας των εξόδων της έφεσης εναντίον του εφεσείοντα 1 (στο εξής ο εφεσείοντας). Με την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, υποστηρίζει ότι ο εφεσείοντας κατοικεί μόνιμα στην Αγγλία, γεγονός που δεν αντικρούστηκε με την ένσταση του εφεσείοντα. Εν όψει τούτου πληρείται το κριτήριο της συνήθους διαμονής του εφεσείοντα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προβλέπεται στο Μέρος 26.1(1) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023 («οι Κανονισμοί)». Περαιτέρω υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει πληροφόρηση ότι ο εφεσείοντας διαθέτει περιουσιακά στοιχεία εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας και προσκόμισε ως τεκμήριο πιστοποιητικό έρευνας από όπου προκύπτει ότι δεν διέθετε κατά τον χρόνο της έρευνας (17/9/2024), ακίνητη ιδιοκτησία σε αυτή. Τα πιο πάνω δεν αντικρούστηκαν με την ένσταση του εφεσείοντα. Εν όψει τούτων ο εφεσίβλητος υποστηρίζει ότι έχει καταδειχθεί κίνδυνος να μην ανακτήσει τα έξοδα που ενδεχομένως να προκύψουν από τη διαδικασία της έφεσης.
Ο εφεσείοντας, με την ένστασή του, υποστηρίζει ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για έκδοση του αιτούμενου διατάγματος και ότι ο εφεσίβλητος δεν προσέρχεται στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια εφόσον αφενός ο υπολογισμός των εξόδων της πρωτόδικης διαδικασίας στον οποίο προέβη είναι αυθαίρετος και αφετέρου απέκρυψε ότι ο ίδιος διαμένει στην Ελβετία, χώρα εκτός της ΕΕ, και ως εκ τούτου οποιαδήποτε έξοδα εναντίον του δεν δύναται να διεκδικηθούν και να ληφθούν εύκολα. Υποστηρίζει επίσης ότι με την αίτηση επιδιώκεται η στέρηση του δικαιώματος πρόσβασης του στο Δικαστήριο. Είναι η θέση του ότι η έφεση έχει καλή πιθανότητα επιτυχίας διότι μέσω αυτής, επιδιώκεται ανατροπή των νομικά λανθασμένων ευρημάτων του πρωτόδικου Δικαστηρίου σε απόφαση παραμερισμού κλητηρίου εντάλματος στη βάση του πιο πάνω αναφερόμενου Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1215/2012, η οποία δεν υποστηριζόταν από σχετική νομολογία του ΔΕΕ. Υποστηρίζει τέλος ότι η υπό κρίση αίτηση καταχωρίστηκε με κακή πίστη.
Ο εφεσίβλητος αντέκρουσε τις θέσεις του εφεσείοντα περί περιορισμού του συνταγματικού του δικαιώματος για πρόσβαση στο Δικαστήριο, επισημαίνοντας ότι δεν τέθηκε με την ένστασή του το πραγματικό υπόβαθρο της οικονομικής αδυναμίας του να παράσχει ασφάλεια εξόδων. Παρέπεμψε στην Robert Mucinic v. SKY CAC LIMITED κ.ά., Πολιτική Έφεση 1/2019, 07/06/204, στην οποία υιοθετήθηκε η Genemp Trading Ltd v. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα (2011) 1 ΑΑΔ 1314. Στην τελευταία, λέχθηκε ότι η κατοχή περιουσίας από τον εφεσείοντα εντός της επικράτειας θα μπορούσε να συνηγορήσει εναντίον της παροχής ασφάλειας. Στην παρούσα υπόθεση δεν συντρέχει τέτοια περίσταση.
Το Εφετείο επισημαίνει περαιτέρω ότι δεν έχουν παρασχεθεί στην παρούσα υπόθεση από τον εφεσείοντα στοιχεία που να δεικνύουν τέτοια οικονομική αδυναμία του που να δημιουργεί ανυπέρβλητο κώλυμα στην έγκριση της αίτησης για ασφάλεια εξόδων.
Υπενθυμίζεται ότι η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου συναρτάται με τη δυνατότητα του εφεσείοντος, ως η περίπτωση, ανάλογα με την οικονομική του ευχέρεια, να παράσχει την εξαιτούμενη ασφάλεια. Εφόσον δεν διαθέτει τα μέσα, το αίτημα απορρίπτεται, βλ. Μοναχή Μαρκέλλα κ.α. v. Αρχιμανδρίτη Σεβαστιανού Σταύρου κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 9/2016 ημερ. 29.01.2021, ECLI:CY:AD:2021:A28.
Όσον αφορά τον παράγοντα που αφορά στην πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης τονίζουμε ότι στο παρόν στάδιο, το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε λεπτομερή εξέταση των πιθανοτήτων επιτυχίας της κάθε πλευράς. Η παρούσα υπόθεση αφορά την ερμηνεία του πιο πάνω Κανονισμού της ΕΕ. Οι δε θέσεις του εφεσιβλήτου δεν φαίνονται να μην ευσταθούν εμφανώς, σε βαθμό που να ήταν αντίθετο με το πνεύμα της δικαιοσύνης να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα, (βλ. Genemp, ανωτέρω). Ούτε ευσταθεί η θέση του εφεσείοντα ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν βασίσθηκε σε νομολογία του ΔΕΕ. Η διαφωνία του εφεσείοντα έγκειται στο επιχείρημα του ότι εν προκειμένω, τύγχανε εφαρμογής διαφορετική νομολογία από αυτή στην οποία βασίσθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο. Εν κατακλείδι, είμαστε της άποψης πως το κριτήριο αυτό δεν συνεισφέρει οτιδήποτε ουσιαστικό ως προς τις πιθανότητες έκβασης της έφεσης ώστε να μπορεί να συνυπολογιστεί κατά την άσκηση της διακριτικής μας ευχέρειας.
Τέλος, σημειώνουμε ότι οι ισχυρισμοί του εφεσείοντα περί κακοπιστίας του εφεσιβλήτου δεν εξειδικεύονται πέραν του ισχυρισμού μη αποκάλυψης του γεγονότος ότι ο εφεσίβλητος είναι κάτοικος χώρας εκτός της ΕΕ και σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσής του, ο εφεσείοντας ενδεχομένως να αντιμετωπίσει δυσκολία στην είσπραξη των υπέρ του εξόδων. Ο εφεσείοντας δεν παρέπεμψε ούτε και το Εφετείο εντόπισε, νομολογία όπου το στοιχείο αυτό να θεωρήθηκε σχετικός παράγοντας που να επηρεάζει αρνητικά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου στην παροχή ασφάλειας εξόδων.
Συνακόλουθα, καταλήγουμε ότι οι λόγοι ένστασης δεν ευσταθούν και απορρίπτονται, ενώ υπάρχει το υπόβαθρο ενώπιον μας για άσκηση της διακριτικής μας ευχέρειας, υπέρ της έκδοσης διατάγματος για ασφάλεια εξόδων. Όπως προαναφέρθηκε, ο εφεσείων είναι κάτοικος χώρας εκτός της ΕΕ χωρίς περιουσία στην Κύπρο και δεν έχει καταδείξει ότι η αιτούμενη έκδοση ασφάλειας εξόδων θα του στερήσει την προσφυγή στην δικαιοσύνη.
Εντούτοις, ο υπολογισμός των εξόδων της έφεσης στον οποίο προέβη ο εφεσίβλητος και ανέρχεται σε €30.000 κρίνεται υπερβολικός. Με δεδομένα τα έξοδα που συνήθως επιδικάζονται σε πολιτικές εφέσεις βάσει της σχετικής κλίμακας, θεωρούμε εύλογο όπως η ασφάλεια εξόδων καθοριστεί στο ποσό των €7.000. Κατά συνέπεια εκδίδεται διάταγμα με το οποίο ο εφεσείων διατάζεται να καταθέσει στον Πρωτοκολλητή του Εφετείου μέσα σε 30 ημέρες από σήμερα, εγγύηση για το ποσό €7.000 ως ασφάλεια για τα έξοδα του εφεσίβλητου.
Περαιτέρω εκδίδεται διάταγμα που αναστέλλει κάθε διαδικασία στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Έφεση μέχρι κατάθεσης του ως άνω ποσού. Σε περίπτωση που η προθεσμία των 30 ημερών παρέλθει χωρίς την κατάθεση του ποσού ασφάλειας εξόδων, η παρούσα έφεση θα θεωρείται απορριφθείσα.
Επιδικάζονται τα έξοδα της παρούσας αίτησης ύψους €3.000, πλέον Φ.Π.Α. εάν υπάρχει, υπέρ του εφεσιβλήτου και εναντίον του εφεσείοντος.
ΑΛ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Π.
Α. ΚΟΝΗΣ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο