ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ‑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ.: 237/2019)
30 Απριλίου 2025
[Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ/ΣΤΕΣ]
MICHAEL TYRIMOS CONTRUCTIONS LTD,
Εφεσείοντες,
‑και‑
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ
ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητοι.
___________________
Γ. Μυλωνά (κα) για Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσείοντες.
Στ. Μάος για Χριστόφορος Ιωάννου Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσίβλητους.
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από την Τουμαζή, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ.: Οι εφεσείοντες αγόρασαν τρία διαμερίσματα σε κτιριακό συγκρότημα που ανήγειρε εταιρεία, η οποία είχε δανειοδοτηθεί από τους εφεσίβλητους (ενυπόθηκους δανειστές). Το κτήμα επί του οποίου ανεγέρθηκε το κτιριακό συγκρότημα υποθηκεύθηκε προς όφελος των εφεσιβλήτων. Οι εφεσίβλητοι καταχώρισαν, εναντίον των ενυπόθηκων οφειλετών, αγωγή με την οποία αξίωναν το οφειλόμενο υπόλοιπο και την εκποίηση του ενυπόθηκου ακίνητου.
Στις 09.10.2018, οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν, και στις 26.10.2018, επέδωσαν στους εφεσείοντες, ως ενδιαφερόμενο μέρος, Ειδοποίηση Τύπου Ι και στις 23.01.2019, επέδωσαν σ’ αυτούς, ως ενδιαφερόμενο μέρος, Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ, με βάση τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (Ν.9/1965), ως τροποποιήθηκε, με την οποία καθόριζαν ως ημερομηνία πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου τις 24.06.2019. Σημειώνεται ότι, στις 20.01.2016, οι εφεσείοντες είχαν αποταθεί στον Διευθυντή του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λάρνακας, για την εγγραφή, επ' ονόματι τους, των τριών αγορασθέντων διαμερισμάτων, ως εγκλωβισμένοι αγοραστές.
Οι εφεσείοντες καταχώρισαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας Αίτηση‑Έφεση, με την οποία ζητούσαν τον παραμερισμό της Ειδοποίησης κατά τον Τύπο ΙΑ και τον σκοπούμενο, με αυτήν, πλειστηριασμό του ενυπόθηκου ακινήτου, προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, ότι η Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ήτο παράνομη και/ή άκυρη και/ή δεν είχε εκκινήσει νόμιμα, καθότι δεν πληρούσε τις απαιτούμενες, κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις και συγκεκριμένα, δεν ήτο σύμφωνη με το δείγμα που προνοείται στο Δεύτερο Παράρτημα του Ν. 9/1965 και διότι τα ποσά και οι τόκοι που αναγράφοντο και ζητούντο με αυτή ήσαν λανθασμένα ή και αυθαίρετα ή και δεν οφείλοντο με βάση την επίδικη υποθήκη.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε ότι η Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ ήτο νομότυπη και απέρριψε την Αίτηση‑Έφεση.
Οι εφεσείοντες δεν έμειναν ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα και καταχώρισαν έφεση, προβάλλοντας τους ακόλουθους λόγους έφεσης:
«1ος Λόγος Έφεσης
Η Απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η εγκυρότητα, η νομιμότητα και ή η ορθότητα του ενυπόθηκου χρέους και των τόκων δεν περιλαμβάνονται στους λόγους έφεσης όπως εξαντλητικά προβλέπονται στο Άρθρο 44Γ(3) (α‑στ) του Νόμου 87(I)/2018 και η περαιτέρω απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η επίδικη ειδοποίηση Τύπου IΑ είναι έγκυρη με βάση τον τύπο που προβλέπει ο Νόμος και ότι έχει αποσταλεί νόμιμα και νομότυπα σύμφωνα με τις πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας, είναι αποφάσεις εσφαλμένες ή και αντινομικές ή και αδικαιολόγητες.
…………………………………………………………………………………………………
2ος Λόγος Έφεσης
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα και αντινομικά αποφάσισε ότι ο Νομοθέτης τον Ιούλιο του 2018 κατά την θέσπιση του τροποποιητικού Νόμου γνώριζε την υφιστάμενη νομική κατάσταση πραγμάτων και όμως επέλεξε να μη περιλάβει τους λόγους του άρθρου 44IΘ (2) στο άρθρο 44Γ(3) και ότι κατά συνέπεια το άρθρο αυτό καταργήθηκε σιωπηρά και δεν είναι δυνατό να αποτελεί λόγο παραμερισμού της διαδικασίας του Μέρους VIΑ του Νόμου.
…………………………………………………………………………………………………
3ος Λόγος Έφεσης
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα και αντινομικά απέρριψε τον λόγο έφεσης που προέβαλαν οι Εφεσείοντες ‑ Αιτητές ότι η επίδικη ειδοποίηση Τύπου IΑ θα πρέπει να ανασταλεί και ή να ακυρωθεί μέχρις ότου ολοκληρωθεί η εξέταση των Αιτήσεων ΑEΑ με Αριθμούς 79/16, 80/16 και 81/16, είναι απόφαση εσφαλμένη, αντινομική και αδικαιολόγητη με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 44IΘ (2) (β) του Νόμου 9/65.
…………………………………………………………………………………………………
4ος Λόγος Έφεσης
Η απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου να απορρίψει τους λόγους έφεσης 2, 3, 4, 6 και 7 είναι απόφαση εσφαλμένη, αντινομική και αδικαιολόγητη.»
Κατά την ακρόαση της υπό κρίση έφεσης, οι εφεσείοντες απέσυραν τον δεύτερο και τρίτο λόγο έφεσης. Σε σχέση με τους λόγους έφεσης ένα και τέσσερα, απέσυραν την προβαλλόμενη θέση που αφορά σε υπερημερία.
Από πλευράς των εφεσίβλητων, ηγέρθηκε, στο περίγραμμα αγόρευσης, προδικαστική ένσταση σε σχέση με το ότι η αιτιολογία των λόγων έφεσης είναι ανεπίτρεπτα ελλιπής. Δεν μας βρίσκουν σύμφωνους οι εισηγήσεις των εφεσιβλήτων. Ως πρώτη παρατήρηση, ορθό είναι να λεχθεί ότι τέτοια θέματα δεν ηγέρθησαν κατά την προδικασία, κατά την οποία, σύμφωνα με το Μέρος 41.4 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2023 εξετάζεται, μεταξύ άλλων, αν η ειδοποίηση έφεσης συνάδει προς τους κανονισμούς και το Εφετείο δύναται να επιληφθεί κάθε συναφούς θέματος και να εκδώσει κάθε πρέπουσα διαταγή ή οδηγία σε σχέση με οποιαδήποτε παρατυπία και την τυχόν θεραπεία της. Αν εγείρονταν τέτοια θέματα, αποτέλεσμα θα ήταν η πλευρά των εφεσειόντων να είχε την ευκαιρία να τοποθετηθεί ή και να ενεργήσει αναλόγως. Εν πάση περιπτώσει, στην προκειμένη περίπτωση, το Εφετείο, δίδοντας οδηγίες για καταχώρηση περιγραμμάτων, έκρινε και την επάρκεια της διατύπωσης των λόγων έφεσης. Αυτά υποδείχθηκαν και στην πολύ πρόσφατη απόφασης μας Κόσμος Ασφαλιστική Εταιρεία Δημόσια Λτδ v. Τυρίμου κ.ά. Πολιτική Έφεση Αρ. 87/2019, ημερομηνίας 29.04.2025.
Επί της ουσίας, παρά το ότι η διατύπωση των λόγων έφεσης και αιτιολογίας αυτών δεν είναι η πιο αποδοτικότερη, εντούτοις δεν κρίνουμε ότι ελλείπουν τα απαραίτητα εκείνα στοιχεία ώστε να καταστούν κατανοητοί, ως προς το περιεχόμενο τους και την επάρκεια τους, για να εξεταστούν.
Με δεύτερη προδικαστική ένσταση, προωθείται η θέση πως η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί, λόγω του ότι οι εφεσείοντες δεν κατέστησαν διάδικο, ούτε πρωτοδίκως, ούτε και κατ’ έφεση, την πρωτοφειλέτιδα – ενυπόθηκη οφειλέτρια, εφόσον είναι ιδιοκτήτρια του ενυπόθηκου ακινήτου και επηρεάζονται άμεσα τα δικαιώματα της. Το ζήτημα αυτό δεν ηγέρθηκε κατά την πρωτόδικη διαδικασία, συνακόλουθα δεν μπορεί να εξεταστεί κατ’ έφεση (βλ. Waterworld Holdings Ltd v. Περικλέους κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 284/2015, ημερομηνίας 30.01.2024). Ως αποτέλεσμα, δεν θα αναμενόταν η επίδοση της έφεσης σ’ αυτήν. Έπεται πως και η δεύτερη προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.
Προτού προχωρήσουμε στην εξέταση των εναπομεινάντων λόγων έφεσης 1 και 4, παραπέμπουμε σε απόσπασμα από την απόφαση Αναφορικά με την Αίτηση του Σωφρονίου Χρίστου Χατζησωφρονίου, Αρ. Αίτησης 4/2023, ημερομηνίας 21.11.2024, στην οποία επεξηγήθηκε η διαδικασία για τον παραμερισμό σκοπούμενης πώλησης ακινήτου στη βάση Ειδοποίησης κατά τον Τύπο ΙΑ, ως ακολούθως:
«Η ειδοποίηση κατά τον Τύπο ΙΑ αποστέλλεται στο πλαίσιο της διαδικασίας για την πώληση ενυπόθηκου ακινήτου δυνάμει των διατάξεων του Μέρους VIA των περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμων του 1965 έως 2024, όπως είναι σήμερα οι Νόμοι.
Στην Μυλωνάς ν. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Πολ. Έφ. Αρ.Ε176/2019, ημερ.10.12.2019, ECLI:CY:AD:2019:A519, ECLI:CY:AD:2019:A519, αναφέρθηκε ότι:
«Πρόκειται για τη διαδικασία που έχει εισαχθεί με τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικό) Νόμο του 2014 (Ν.142(Ι)/2014) που αφορά στην πώληση ενυπόθηκου ακινήτου από τον ενυπόθηκο δανειστή. Η διαδικασία εκποίησης υποθήκης δυνάμει των προνοιών του Μέρους VIA των Νόμων άρχεται με την επίδοση ειδοποίησης σύμφωνα με τον τύπο «Ι». Εάν ο ενυπόθηκος οφειλέτης δεν συμμορφωθεί με την ειδοποίηση αυτή, ο ενυπόθηκος δανειστής μπορεί να του επιδώσει ειδοποίηση σύμφωνα με τον τύπο «ΙΑ» στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό. Τα δικαιώματα του ενυπόθηκου οφειλέτη ή άλλου ενδιαφερομένου προσώπου κατοχυρώνονται από τις πρόνοιες του άρθρου 44Γ(3) το οποίο παρέχει δικαίωμα καταχώρισης έφεσης για παραμερισμό της ειδοποίησης σύμφωνα με τον τύπο «ΙΑ» εντός 30 ημερών[1] από την παραλαβή της και σε αυτό αναφέρονται εξαντλητικά οι λόγοι για τους οποίους η ειδοποίηση μπορεί να παραμεριστεί».
Η ειδοποίηση κατά τον Τύπο ΙΑ ενημερώνει ότι ο ενυπόθηκος δανειστής προτίθεται να προχωρήσει σε πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου με τη διαδικασία πλειστηριασμού ως προβλέπεται στο Μέρος VIA των Νόμων σε ημερομηνία και ώρα που καταγράφεται στην ειδοποίηση. Εφόσον η ειδοποίηση κατά τον Τύπο ΙΑ παραμεριστεί ο πλειστηριασμός ακυρώνεται. Και η διαδικασία του Μέρους VIA διακόπτεται. Εάν η ειδοποίηση κατά τον Τύπο ΙΑ δεν παραμεριστεί, είτε γιατί δεν καταχωρίστηκε έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο,[2] είτε γιατί η αίτηση ‑ έφεση που καταχωρίστηκε έχει απορριφθεί, ο πλειστηριασμός μπορεί να διεξαχθεί. Προβλέπεται τι μπορεί να γίνει στην περίπτωση που δεν πραγματοποιηθεί η πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου κατά τον πρώτο πλειστηριασμό. Οι λεπτομέρειες δεν ενδιαφέρουν. Ό,τι έχει σημασία είναι ότι η διαδικασία του Μέρους VIA διακόπτεται με τον παραμερισμό της ειδοποίησης κατά τον Τύπο ΙΑ, ενώ η εκποίηση του ενυπόθηκου ακινήτου είτε με την πώληση του κατά τον πρώτο πλειστηριασμό ή με τις διαδικασίες που μπορεί να ακολουθήσουν και προβλέπονται στο Μέρος VIA, προϋποθέτουν ότι η σχετική ειδοποίηση κατά τον Τύπο ΙΑ δεν έχει παραμεριστεί.
……………………………………………………………………………………………..
... Η ειδοποίηση κατά τον Τύπο ΙΑ δεν είναι μια απλή ενημερωτική ειδοποίηση, που δεν θα έχει σημασία εφόσον η σκοπούμενη πώληση για την οποία ενημερώνει έχει χρονικά παρέλθει. Είναι μια ειδοποίηση που συνιστά προϋπόθεση κατά τους Νόμους ώστε να λάβει χώρα πώληση με δημόσιο πλειστηριασμό και που παραμερίζεται κάτω από εξαντλητικά αναφερόμενες στους Νόμους περιστάσεις, και που εφόσον παραμεριστεί εκτροχιάζει την διαδικασία της πώλησης.
……………………………………………………………………………………………..
Ο πρωτόδικος Δικαστής, στην εκκαλούμενη απόφαση, αναφέρθηκε στη σχετική νομοθεσία, ως ακολούθως:
«Σύμφωνα με την τελευταία τροποποίηση του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/65, ο οποίος τροποποιήθηκε με τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικό) Νόμο του 2018, Ν. 87(Ι)/2018 το άρθρο 44Γ (3) προνοεί τα ακόλουθα:
"Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:
(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙
(ε) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου˙
(στ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο "ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων" ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο."
Ως εκ των ανωτέρω με την προσθήκη της λέξης «μόνο», με την τελευταία τροποποίηση του Νόμου, συνεπάγεται ότι παραμερισμός της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης, μπορεί να επιτραπεί περιοριστικά μόνο για τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο ανωτέρω.»
Για καλύτερη κατανόηση των εγερθέντων ζητημάτων, κρίνουμε κατάλληλο στάδιο να υπομνήσουμε πως στην επίδικη Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ αναφέρονταν τα εξής:
«Το ποσό το οποίο κατέστη απαιτητό δυνάμει της πιο πάνω Υποθήκης ανέρχεται στο ποσό των €788.935,05, πλέον τόκος, €2.350,50, πλέον έξοδα, περιλαμβανομένου των εξόδων της ειδοποίησης αυτής.»
Ως προς τους λόγους έφεσης 1 και 4 διαπιστώνουμε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο, εξετάζοντας τους ισχυρισμούς περί του ότι η Ειδοποίηση δεν πληρούσε τις απαιτούμενες, κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις δεν τους αποδέχθηκε και απέρριψε την Αίτηση – Έφεση, με το ακόλουθο σκεπτικό:
«Οι λόγοι έφεσης 3,4,6 και 7 (ανωτέρω) σχετίζονται με την πρώτη προϋπόθεση του άρθρου 44Γ(3) του Νόμου (ανωτέρω) για ακύρωση της διαδικασίας πλειστηριασμού επί το ότι οι ειδοποιήσεις Ι και ΙΑ δεν είναι σύμφωνες με τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο του Δεύτερου παραρτήματος του Νόμου.
………………………………………………………………………………………………
Η εγκυρότητα, η νομιμότητα και/ή η ορθότητα του ενυπόθηκου χρέους και των τόκων δεν περιλαμβάνεται στους λόγους έφεσης που όπως ανέφερα πιο πάνω εξαντλητικά περιλαμβάνονται στο άρθρο 44Γ(3)(α‑στ) του Νόμου 87(Ι)/18 (ανωτέρω). Παραπονούνται επίσης οι Αιτητές ‑ Εφεσείοντες ότι κατά παράβαση του προβλεπόμενου τύπου στο δεύτερο παράρτημα του Ν.9/65 στην ειδοποίηση τύπου ΙΑ δεν αναγράφεται συγκεκριμένο ποσό εξόδων. Τα έξοδα είναι τα έξοδα επιδόσεων των ειδοποιήσεων που καθορίζονται με διαδικαστικό κανονισμό του Ανωτάτου Δικαστηρίου και δεν τα επωμίζονται οι Αιτητές όπως αναφέρουν οι ίδιοι οι Καθ΄ ων η Αίτηση ‑ Εφεσίβλητοι (βλέπε παρ. 14(xi) Ένορκης Δήλωσης Κάτιας Δημητριάδη που συνοδεύει την ένσταση). Σχετική, είναι η επιφύλαξη του άρθρου 44Ι(4) στο «Μέρος VIA πώληση Ενυπόθηκου Ακινήτου από τον Ενυπόθηκο Δανειστή» του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (Ν. 9/1965)και το Άρθρο 9(1) των Κανονισμών Περί Πώλησης Ενυπόθηκου Ακινήτου, σύμφωνα με το Μέρος VIA του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου, Κανονισμοί του 2015 (Κ.Δ.Π. 185/2015) και τα οποία έχουν ως εξής:
"44Ι(4).......................... Νοείται περαιτέρω ότι, οποιαδήποτε τέλη, δικαιώματα και έξοδα της πώλησης καταβάλλονται από τον ενυπόθηκο δανειστή»
«(9)(1) Τα δικαιώματα και η αποζημίωση του Δημοπράτη που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό θεωρούνται ως έξοδα πώλησης και είναι πληρωτέα στον δημοπρατη από τον Ενυπόθηκο Δανειστή......."
Καμία αντίδραση των Αιτητών μετά την επίδοση της ειδοποίησης τύπου Ι τον Οκτώβριο του 2018 την εγκυρότητα και/ή νομιμότητα της οποίας δεν μπορούν να αμφισβητήσουν όταν πλέον επεδόθη σ΄ αυτούς η ειδοποίηση τύπου ΙΑ (23.1.19) ως προς το οφειλόμενο υπόλοιπο.
Είναι η θέση μου ότι η διαδικασία πλειστηριασμού έχει ξεκινήσει και προχωρήσει νομότυπα και κανονικά.
Η ειδοποίηση τύπου «IΑ» έχει αποσταλεί νόμιμα και νομότυπα, σύμφωνα με τις πρόνοιες, τις προϋποθέσεις και τον τύπο του Νόμου και γενικά η διαδικασία εκποίησης που ακολουθήθηκε είναι σύμφωνη με τις πρόνοιες και τις προϋποθέσεις του Νόμου και ως εκ τούτου δεν δικαιολογείται η έκδοση οιουδήποτε εκ των αιτούμενων διαταγμάτων.
Οι Καθ' ων η Αίτηση ‑ Εφεσίβλητοι είναι οι ενυπόθηκοι δανειστες, οι οποίοι νόμιμα δύνανται να αποστέλλουν την ειδοποίηση τύπος ΙΑ και να προωθούν διαδικασία εκποίησης στην βάση του Μέρους VIA του Νόμου 9/1965 ως τροποποιήθηκε, και ακολούθησαν την νόμιμη διαδικασία τηρώντας όλες τις προϋποθέσεις που τίθενται από τον Νόμο.
Η ειδοποίηση τύπος ΙΑ υπογράφεται από τον ενυπόθηκο δανειστή. H ειδοποίηση τύπος «IΑ» έχει αποσταλεί νομότυπα, σύμφωνα με τις πρόνοιες, τις προϋποθέσεις και τον τύπο του Νόμου και γενικά η διαδικασία εκποίησης που ακολουθήθηκε είναι σύμφωνα με τις πρόνοιες και τις προϋποθέσεις του Νόμου.»
Η δικηγόρος των εφεσειόντων προέβαλε πως ο Τύπος ΙΑ, ως τίθεται στο σχετικό Δεύτερο Παράρτημα του Ν. 9/1965, επιβάλλει όπως καταγράφεται το ποσό των εξόδων, έτσι ώστε ο ενυπόθηκος οφειλέτης, και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος, να γνωρίζει επακριβώς το συνολικό ποσό το οποίο θα πρέπει να καταβληθεί, για να μην λάβει χώρα ο πλειστηριασμός. Αντιθέτως, ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων υποστήριξε πως τα έξοδα επίδοσης, σύμφωνα με το Άρθρο 44Ι(4) του Μέρους VIA του Ν. 9/1965 και την ΚΔΠ 185/2015, και με βάση τα όσα υποστήριξε η ενόρκως δηλούσα στην ειδοποίηση περί προθέσεως ενστάσεως, καταβάλλονται από τον ενυπόθηκο δανειστή και επομένως, εν προκειμένω, οι εφεσείοντες δεν θα καταβάλουν οποιοδήποτε ποσό για έξοδα.
Το Εφετείο, στην Ιακώβου v. Gordian Holdings Ltd, Πολιτική Έφεση Αρ. 83/2019, ημερομηνίας 11.06.2024, εξέτασε ζήτημα κατά πόσο στην Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ, για να είναι σύμφωνη με το δείγμα του Δεύτερου Παραρτήματος, πρέπει να αναγράφεται, σ’ αυτήν, το οφειλόμενο ποσό, καθώς και το ποσό – και όχι το ποσοστό – του τόκου. Το Εφετείο, κατά πλειοψηφία, αποφάσισε πως η περιγραφή καθορισμού του οφειλόμενου τόκου, χωρίς συγκεκριμενοποίηση ποσού, αποτελούσε μη συμμόρφωση με τον τύπο και αποτελούσε λόγο παραμερισμού της Ειδοποίησης κατά τον Τύπο ΙΑ. Παραθέτουμε σχετικό απόσπασμα:
«Από τον προβλεπόμενο Τύπο ΙΑ, ως τίθεται στο σχετικό Δεύτερο Παράρτημα του Νόμου 9/65, προκύπτει ότι, ως ο νομοθέτης προνόησε, θα πρέπει να γίνεται αναφορά και συγκεκριμενοποίηση στο ποσό το οποίο κατέστη απαιτητό, δυνάμει της υπό αναφοράς υποθήκης, στο ποσό του τόκου (αντί περιγραφής του τόκου), καθώς επίσης και στο ποσό των εξόδων. Αυτό συνάγεται από το ότι προνοείται: «Το ποσό το οποίο κατέστη απαιτητό δυνάμει της πιο πάνω Υποθήκης ανέρχεται στο ποσό των €......, πλέον τόκος €....... πλέον έξοδα €..... .» Άλλωστε, κάτι τέτοιο συνάδει και με τη λογική ότι, στο πλαίσιο της Ειδοποίησης κατά τον Τύπο ΙΑ, το οφειλόμενο ποσό που αφορά η σκοπούμενη εκποίηση έχει ήδη συγκεκριμενοποιηθεί (ως αναφέρει και η ειδοποίηση) σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Η ενδεχόμενη προσθήκη μεταγενέστερων τόκων δεν αναιρεί τα πιο πάνω. Η εν λόγω διαπίστωση, πέραν της ξεκάθαρης νομοθετικής πρόνοιας, υποστηρίζεται και από τη διαφορετική πρόθεση του νομοθέτη στα όσα καθόρισε ως απαιτούμενα στην Ειδοποίηση κατά τον Τύπο Ι, όπου, αναφορικά με τον τόκο προβλέπεται: «., πλέον τόκοι επί ..... προς ..... επί τοις εκατόν από της, .».
Δεν αποτελεί έργο του Δικαστηρίου να αντικαταστήσει την πρόθεση του νομοθέτη με το τι το ίδιο κρίνει ότι είναι ή θα πρέπει να θεωρηθεί ότι είναι η πρόθεση αυτή. Το θέμα δεν μπορεί να αναχθεί σε θέμα τυπολατρίας, αφού αυτό προβλέπει ο νόμος. Μη συμμόρφωση με τον τύπο αποτελεί λόγο παραμερισμού της Ειδοποίησης κατά τον Τύπο ΙΑ.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σχετικό Τεκμήριο, η Ειδοποίηση κατά τον Τύπο ΙΑ, η οποία αφορά το ενυπόθηκο χρέος, αναφέρεται σε ποσό το οποίο κατέστη απαιτητό δυνάμει της αναφερόμενης υποθήκης, σε ποσό εξόδων €0,00, αλλά σε περιγραφή καθορισμού του οφειλόμενου τόκου χωρίς συγκεκριμενοποίηση ποσού.
Το δικαίωμα του εφεσείοντα - ενυπόθηκου οφειλέτη να ζητήσει διευκρινήσεις, ή το ενδεχόμενο επιχείρημα ότι το ποσό του τόκου ήταν υπολογίσιμο με βάση την αναφορά, δεν αναιρεί το καθορισμένο περιεχόμενο του Τύπου ΙΑ, ούτε την υποχρέωση συμμόρφωσης με αυτό. Ούτε, ασφαλώς, αφαιρεί από τον εφεσείοντα το δικαίωμα να προβάλει την εν λόγω μη συμμόρφωση, ως λόγο παραμερισμού της Ειδοποίησης κατά τον Τύπο ΙΑ.
Αναπόφευκτα, στη βάση των εν λόγω νομοθετικών προνοιών, προκύπτει ότι η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληρούσε τις απαιτούμενες, κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις. Θεώρηση με βάση την οποία θα μπορούσε να κριθεί ότι τα αναφερόμενα στην ειδοποίηση, από μόνα τους ή σε συνδυασμό με οτιδήποτε άλλο, ικανοποιούν τα απαιτούμενα, θα τροποποιούσε τα όσα με σαφή τρόπο προνόησε ο Νομοθέτης.»
Στην υπό κρίση υπόθεση, στην Ειδοποίηση κατά τον Τύπο ΙΑ, (Τεκμήριο 3), δεν αναφέρεται συγκεκριμένα το ποσό των εξόδων το οποίο οι εφεσείοντες όφειλαν να καταβάλουν, ενώ όπως προκύπτει από τον Τύπο ΙΑ, ως τίθεται στο σχετικό Δεύτερο Παράρτημα του Ν. 9/1965, θα πρέπει να γίνεται συγκεκριμενοποίηση του ποσού των εξόδων. Κρίνουμε, δεδομένων των πιο πάνω νομολογηθέντων στην υπόθεση Ιακώβου, πως η επίδικη Ειδοποίηση δεν πληρούσε τις απαιτούμενες, κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις, και επομένως η πρωτόδικη διαδικασία της Αίτησης – Έφεσης θα έπρεπε να είχε επιτύχει.
Η παρούσα έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Προχωρούμε με δεδομένο ότι όλα τα στοιχεία είναι ενώπιον μας και δεν χρειάζεται αξιολόγηση μαρτυρίας. Εκδίδεται διάταγμα με το οποίο παραμερίζεται η επίδικη Ειδοποίηση Τύπου ΙΑ που επιδόθηκε στους εφεσείοντες στις 23.01.2019.
Επιδικάζονται υπέρ των εφεσειόντων και εναντίον των εφεσιβλήτων τόσο τα πρωτόδικα έξοδα, όσο και τα έξοδα της έφεσης. Τα πρωτόδικα έξοδα καθορίζονται ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από αρμόδιο πρωτόδικο Δικαστήριο. Τα έξοδα της έφεσης καθορίζονται στο ποσό των €5.400,00 πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.
Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.
Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.
Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο