ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση αρ. Ε8/2021)
29 Μαΐου 2025
[ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Πρόεδρος]
Χρήστος Γ. Χρυσικός
Εφεσείων
ν.
Δήμου Χριστοδούλου
Εφεσιβλήτου
Εφεσείων: Εμφανίζεται προσωπικά
Για εφεσίβλητο: Καμία εμφάνιση
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Π.: Η παρούσα εκδικάζεται σε μονομελή σύνθεση δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 25.1 του Περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν.14/60) και του Άρθρου 11.5 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλες διατάξεις) Νόμου του 1964 (Ν. 33/1964).
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Π.: Ο εφεσίβλητος, που ήταν κατά τους επίδικους χρόνους δικηγόρος, διορίστηκε το 2007 από τον εφεσείοντα, προκειμένου να τον αντιπροσωπεύσει σε διάφορες υποθέσεις. Ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι του έδωσε οδηγίες να καταχωρήσει προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο, με θέμα τη διαγραφή πειθαρχικών ποινών που του είχαν επιβληθεί στο παρελθόν όταν υπηρετούσε στο στρατό. Είναι η θέση του εφεσείοντα ότι ο εφεσίβλητος του απέσπασε €1.000,00 προς τον σκοπό αυτό, χωρίς όμως να καταχωρήσει προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο. Ισχυρίζεται ακόμα ότι του απέσπασε το επιπλέον ποσόν των €1.000,00, υποσχόμενος ψευδώς ότι θα τον εγγράψει σε συγκεκριμένη εταιρεία. Ο εφεσείων καταχώρησε ως εκ τούτου την αγωγή 1543/20, με την οποία ζητά μεταξύ άλλων, το ποσόν των €2.000,00 από τον εφεσίβλητο.
Στη συνέχεια, ο εφεσείων καταχώρησε αίτηση ημ. 15.9.2020 για έκδοση συνοπτικής απόφασης, η οποία ορίστηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου στις 5.11.2020 και ώρα 9.00 π.μ. Επειδή όμως ο εφεσείων δεν εμφανίστηκε στο πρωτόδικο Δικαστήριο την ημέρα και ώρα που η υπόθεση ήταν ορισμένη, το πρωτόδικο Δικαστήριο στις 9.25 π.μ., απέρριψε την αίτηση λόγω μη προώθησής της. Προκύπτει από τον πρωτόδικο φάκελο ότι ο εφεσείων εμφανίστηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου σχεδόν δύο ώρες μετά, στις 11.15 π.μ., πληροφορούμενος την απόρριψη της αίτησης.
Με την παρούσα έφεση, αμφισβητείται με 4 λόγους η ανωτέρω ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση για συνοπτική απόφαση. Ο εφεσείων ισχυρίζεται με τον 1ο λόγο έφεσης ότι η απόρριψη της αίτησης έγινε χωρίς τη δέουσα αιτιολογία. Τον ίδιο ισχυρισμό προβάλλει και στον 3ο λόγο έφεσης, προσθέτοντας ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε κάτω από νομική πλάνη, χωρίς όμως να την εξειδικεύει. Με τον 2ο λόγο έφεσης, ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα απορρίφθηκε η αίτηση, χωρίς προηγουμένως το πρωτόδικο Δικαστήριο να εξετάσει την παράλειψη του εφεσιβλήτου να εμφανιστεί και τους λόγους για τους οποίους η αίτηση δεν του επιδόθηκε. Τέλος με τον 4ο λόγο έφεσης, ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι παραβιάσθηκαν οι συνήθεις κανόνες δίκαιης δίκης. Υποστηρίζει ότι η ανυπαρξία αποδεικτικών επίδοσης της αίτησης για συνοπτική απόφαση στον εφεσίβλητο, καθιστά την απόρριψη της αίτησης, άκυρη στο σύνολό της.
Ο εφεσείων, ο οποίος εμφανίστηκε προσωπικά στο Εφετείο, επανέλαβε στην αγόρευσή του, τους ισχυρισμούς που εμφαίνονται στους πιο πάνω λόγους έφεσης.
Πρέπει από την αρχή να αναφέρω ότι η θέση του εφεσείοντα ότι η αίτηση δεν έπρεπε να απορριφθεί επειδή δεν επιδόθηκε στον εφεσίβλητο (λόγοι έφεσης 2 και 4), δεν στηρίζεται σε καμία νομική αρχή και είναι πλήρως ανυπόστατη. Είναι σαφές από το πρακτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η αίτηση απορρίφθηκε, λόγω της παράλειψης του εφεσείοντα να εμφανιστεί κατά την ημέρα και ώρα που αυτή ήταν ορισμένη. Η παράλειψη επίδοσης της αίτησης στον εφεσίβλητο και η μη εμφάνιση του στο Δικαστήριο, είναι στοιχεία εντελώς άσχετα με τον λόγο απόρριψης της αίτησης. Η επίρριψη ευθυνών στον δικαστικό επιδότη και η καταγγελία του από τον εφεσείοντα, δεν αναιρούν το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η απόρριψη της υπό κρίση αίτησης οφείλεται αποκλειστικά στον ίδιο τον εφεσείοντα ένεκα της παράλειψης του να εμφανιστεί στο Δικαστήριο, και όχι σε οιονδήποτε άλλο λόγο.
Αλλά ούτε και οι λόγοι έφεσης 1 και 3 που αφορούν ισχυρισμούς περί μη αιτιολόγησης της πρωτόδικης απόφασης ευσταθούν. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια, απέρριψε την αίτηση αφού ο εφεσείων παρέλειψε να εμφανιστεί ενώπιον του για προώθησή της. Δεν χρειαζόταν επί του προκειμένου οιαδήποτε άλλη αιτιολογία, πλην της αδικαιολόγητης απουσίας του εφεσείοντος και της παράλειψής του να εμφανιστεί στο Δικαστήριο για προώθηση της αίτησής του.
Δεν εντοπίζω οιονδήποτε σφάλμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας και στην αιτιολόγηση της κατάληξής του για απόρριψη της αίτησης. Πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ότι ο δικαστικός χρόνος είναι πολύτιμος και ότι οι διάδικοι πρέπει να τηρούν αυστηρά τα χρονοδιαγράμματα που καθορίζονται από το Δικαστήριο, καθώς η αποτελεσματική διαχείριση του δικαστικού χρόνου, συμβάλλει στη διασφάλιση της ταχείας, ομαλής και δίκαιης διεξαγωγής των δικαστικών διαδικασιών.
Η έφεση απορρίπτεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα λόγω μη εμφάνισης του εφεσιβλήτου ενώπιον του Εφετείου.
Αλ. Παναγιώτου, Π.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο