ΕΦΕΤΕΙΟ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 96/2021)
25 Ιουνίου, 2025
[ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ
Εφεσείων,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Εφεσίβλητης.
--------------------
Ρ. Ευγενίου (κα), για Μ. ΗΛΙΑΔΗ & ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ Δ.Ε.Π.Ε, για Εφεσείοντα.
Ε. Συμεωνίδου (κα), εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για Εφεσείoυσα.
--------------------
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Δ. Λυσάνδρου.
-----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ.: O Eφεσείων αφυπηρέτησε πρόωρα από τη δημόσια υπηρεσία στις 28.8.2013. Με επιστολή της ημερ. 30.9.2013, η Εφεσίβλητη (πρωτόδικα, η καθ’ ης η αίτηση) πληροφόρησε τον Εφεσίβλητο για τα εξής:
«Έχω οδηγίες ν’ αναφερθώ στην αφυπηρέτησή σας από 28/8/2013 από τη θέση Λειτουργός Εσωτερικών Προσόδων και να σας πληροφορήσω τα πιο κάτω:
1. Στις 28/12/2012 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ο περί Συνταξιοδοτικών Ωφελημάτων Κρατικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα περιλαμβανομένων και των Αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Διατάξεις Γενικής Εφαρμογής) Νόμος του 2012, Ν.216(Ι)/2012. Σύμφωνα με τις πρόνοιες της εν λόγω Νομοθεσίας δικαιούστε για την υπηρεσία σας μέχρι 31/12/2012, εφάπαξ φιλοδώρημα ύψους €104.836,01, το οποίο σας έχει ήδη καταβληθεί, και ετήσια σύνταξη (αφορά 12 μήνες) ύψους €22.464,86 στη βάση των τελευταίων ετήσιων συντάξιμων απολαβών κατά την ημερομηνία της αφυπηρέτησης. Επισυνάπτεται αντίγραφο του εντύπου συνταξιοδότησης Γεν.60 στο οποίο φαίνονται οι σχετικοί υπολογισμοί.
2. Αναφορικά με τα συνταξιοδοτικά ωφελήματα που προκύπτουν για την υπηρεσία σας από 1/1/2013 μέχρι 27/8/2013, αυτά θα σας καταβληθούν σε μεταγενέστερο στάδιο, καθότι αυτά θα πρέπει, με βάση τις πρόνοιες του Ν. 216(Ι)/2012, να υπολογιστούν στο μισθό καριέρας. Το Γενικό Λογιστήριο καταβάλλει προσπάθεια ενημέρωσης των μισθοδοτικών στοιχείων των υπαλλήλων που τηρούνταν χειρογραφικά για την υπηρεσία τους πριν την 1/4/1991, ημερομηνία λειτουργίας του μηχανογραφημένου συστήματος του Τομέα Μισθών, ώστε να συντεθεί η πλήρης εικόνα της καριέρας και να καταστεί δυνατή η εξαγωγή του μισθού καριέρας. […]».
Το συνημμένο στην άνω επιστολή έντυπο παρέθετε τις πράξεις με τις οποίες υπολογίστηκαν τα καθορισθέντα στην επιστολή ποσά όπως και τη σημείωση:
«* Ο υπολογισμός των συνταξιοδοτικών ωφελημάτων γίνεται μέχρι 31/12/2012 λόγω της καινούργιας νομοθεσίας Ν. 216(Ι)/2012. Η υπόλοιπη υπηρεσία θα υπολογιστεί σε μεταγενέστερο στάδιο.».
Με μεταγενέστερη επιστολή ημερ. 30.9.2014, η Εφεσίβλητη πληροφόρησε τον Εφεσείοντα ως εξής:
«Σε συνέχεια της ταυτάριθμης επιστολής μας ημερομηνίας 30/09/2013, έχω οδηγίες να σας πληροφορήσω ότι έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία υπολογισμού των συνταξιοδοτικών σας ωφελημάτων για την υπηρεσία σας από 1/1/2013 μέχρι 27/08/2013.
Για την υπηρεσία σας αυτή, δικαιούστε σε εφάπαξ φιλοδώρημα ύψους €1.875,44. Μετά την αποκοπή του φόρου εισοδήματος, σας καταβλήθηκε το ποσό των €1.473,85. Δικαιούστε επίσης σε ετήσια σύνταξη ύψους €401,88 η οποία θα αρχίσει να σας καταβάλλεται από τις 28/08/2013.
Επισυνάπτεται αντίγραφο του ολοκληρωμένου εντύπου συνταξιοδότησής σας (Γ.Λ.65) στο οποίο φαίνονται οι σχετικοί υπολογισμοί.».
Στο συνημμένο στην άνω επιστολή έντυπο παρατίθενται τα εξής στοιχεία:
(α) στο Μέρος Β.Ι ΓΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, 2012, τα ποσά ετήσιας σύνταξης και εφάπαξ φιλοδωρήματος που καθορίζονται στην επιστολή ημερ. 30.9.2013·
(β) στο Μέρος Β.II ΓΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΠΟ 1η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, 2013 ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΦΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ, τα πρόσθετα ποσά ετήσιας σύνταξης και φορολογητέους εφάπαξ φιλοδωρήματος που αναφέρονται στην ίδια επιστολή ημερ. 30.9.2014·
(γ) στο ΜΕΡΟΣ Β.II(α) ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΕΦΑΠΑΞ ΠΟΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΦΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΠΙΝΑΚΑ, όλα τα προρρηθέντα ποσά (με δήλωση περί του ότι δεν υπόκεινται σε αναλογιστική μείωση) τα οποία προστίθενται μεταξύ τους για να δηλωθεί η ετήσια σύνταξη και το εφάπαξ φιλοδώρημα που προέκυπταν για το σύνολο της υπηρεσίας του Εφεσείοντα·
(δ) στο Μέρος Β.III ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ, η εξής δήλωση:
«1 Βεβαιώνεται ότι βάσει των πιο πάνω, για υπηρεσία μέχρι τις 31/12/2012, από 28/08/2013 [.] ο υπάλληλος δικαιούται σε ετήσια σύνταξη: €22.464,86 και από 28/08/2013[.] σε εφάπαξ ποσό €104.856,01.
[….]
5. Βεβαιώνεται επίσης ότι για υπηρεσία 1/1/2013 μέχρι την ημερομηνία αφυπηρέτησης, ο/η υπάλληλος δικαιούται:
α) σε πρόσθετη ετήσια σύνταξη: €401,88
β) και σε πρόσθετο εφάπαξ ποσό €1875,44.»
Παρότι η επιστολή ημερ. 30.9.2013 ρητά αναφέρει ότι τα συνταξιοδοτικά ωφελήματα για την υπηρεσία του Εφεσείοντα από 1.1.2013 μέχρι 27.8.2013 θα υπολογίζονταν με βάση τις διατάξεις του Νόμου 216(Ι) του 2012[1], η επιστολή ημερ. 30.9.2014 δεν τον επικαλείται. Εντούτοις -βάσει του τεκμηρίου της συνέχειας- μπορεί να θεωρηθεί ότι τα άνωθεν συνταξιοδοτικά ωφελήματα όντως υπολογίστηκαν βάσει του Νόμου αυτού.
Διά της Προσφυγής Αρ. 1511/2014, ο Εφεσείων προσέβαλε την επιστολή ημερ. 30.9.2014 αιτούμενος τις εξής θεραπείες:
«Α. Δήλωση και/ή Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ότι η απόφαση των καθ’ων η αίτηση, που του κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 30/9/2014 (Συνημμένο «1»), σύμφωνα με την οποία αποφασίστηκε ολοκληρωτικά η ετήσια σύνταξη και το εφάπαξ που δικαιούται ο αιτητής, δηλαδή ετήσια σύνταξη €22.866,74 και εφάπαξ ποσό €106.711,45, ποσά που ήταν αποτέλεσμα λανθασμένου και/ή παράνομου υπολογισμού της σύνταξης και του εφάπαξ, αφού δεν περιέλαβαν στον υπολογισμό τις προσαυξήσεις στον μισθό που αναστάληκαν βάσει νόμου, είναι άκυρη παράνομη, αντισυνταγματική και/ή βασίστηκε σε αντισυνταγματικό νόμο και χωρίς κανένα νόμιμο αποτέλεσμα.
Β. Δήλωση και/ή Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ότι η απόφαση των καθ’ων η αίτηση, σύμφωνα με την οποία αποφασίστηκε να αποκόπτεται από την σύνταξη του αιτητή έκτακτη εισφορά δυνάμει νόμου, παρά το γεγονός ότι η σύνταξή του υπολογίστηκε μειωμένη, λόγω της αναστολής των προσαυξήσεων στον μισθό, που δεν έπρεπε να έχουν θέση και στον υπολογισμό της σύνταξης, είναι άκυρη παράνομη, αντισυνταγματική και/ή βασίστηκε σε αντισυνταγματικό νόμο και χωρίς κανένα νόμιμο αποτέλεσμα. […]».
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την Προσφυγή ως δικονομικά απαράδεκτη με το εξής σκεπτικό:
«Ο όποιος επηρεασμός των δικαιωμάτων του αιτητή συνεπεία της εφαρμογής των νομοθεσιών των οποίων τη συνταγματικότητα ο αιτητής προσβάλλει με την προσφυγή του – δηλαδή του περί μη Παραχώρησης Προσαυξήσεων και Τιμαριθμικών Αυξήσεων στους Μισθούς των Αξιωματούχων και Εργοδοτουμένων και στις Συντάξεις των Συνταξιούχων της Κρατικής Υπηρεσίας και του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα Νόμου, Ν. 192(Ι)/2011, και του περί Έκτακτης Εισφοράς Αξιωματούχων, Εργοδοτουμένων και Συνταξιούχων της Κρατικής Υπηρεσίας και του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα Νόμου, Ν. 112(Ι)/2011- επήλθε από την κοινοποίηση στον αιτητή της επιστολής το 2013. Κατ’ επέκταση, αυτό που πρόσθεσε η επιστολή του 2014 ήταν μόνο η πληροφόρηση του ύψους των ωφελημάτων για συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Πρόκειται, δηλαδή, περί πράξης πληροφοριακού περιεχομένου και, εν πάση περιπτώσει, εφόσον έλαβε γνώση ο αιτητής περί του επηρεασμού του από το 2013, η παρούσα προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα.».
Με την παρούσα έφεση, ο Εφεσείων αιτιάται ως λανθασμένο το πρωτόδικο σκεπτικό και τη συνεπαγόμενη απόρριψη της Προσφυγής του.
Συναφώς, οι θέσεις μας έχουν ως εξής:
Η Προσφυγή προσβάλλει την απόφαση που κοινοποιήθηκε στον Εφεσείοντα με την επιστολή ημερ. 30.9.2014. Όμως τα δικαιώματα του Εφεσείοντα ως προς την καταβολή εφάπαξ φιλοδωρήματος και ετήσιας σύνταξης για την περίοδο υπηρεσίας του μέχρι 31.12.2012 αποκρυσταλλώθηκαν και γνωστοποιήθηκαν (μάλιστα, το υπολογισθέν εφάπαξ φιλοδώρημα ήδη του είχε καταβληθεί) στον Εφεσείοντα διά της επιστολής ημερ. 30.9.2013, η οποία συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη.
Σε περίπτωση που ο Εφεσείων ήθελε να προσβάλει ως παράνομο την εκ της Εφεσίβλητης υπολογισμό των ωφελημάτων του που σχετίζονται με την υπηρεσία του μέχρι 31.12.2012, έπρεπε να προσβάλει εμπρόθεσμα την διοικητική πράξη η οποία του κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερ. 30.9.2013, πλην όμως δεν το έπραξε.
Συνεπώς, ορθά το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η επιστολή ημερ. 30.9.2014 δεν συνιστούσε εκτελεστή διοικητική πράξη σε σχέση με τα άνωθεν ωφελήματα και ότι η Προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη σε σχέση με αυτά. Κατά την κρίση μας, η επιστολή ημερ. 30.9.2014 είναι -σε σχέση με τα άνωθεν ωφελήματα- βεβαιωτικού χαρακτήρα.
Η επιστολή ημερ. 30.9.2014, ωστόσο, κοινοποιούσε εκτελεστή διοικητική πράξη σε σχέση με τον υπολογισμό (και την συναφή ενημέρωση του Εφεσείοντα) του εφάπαξ φιλοδωρήματος και της σύνταξης που εδικαιούτο σε σχέση με τη διανυθείσα υπηρεσία του από 1.1.2013 μέχρι 27.8.2013.
Η επιστολή ημερ. 30.9.2014 ναι μεν παραθέτει το σύνολο του εφάπαξ φιλοδωρήματος και της ετήσιας σύνταξης που ο Εφεσείων εδικαιούτο για το σύνολο της υπηρεσίας του μέχρι την 27.8.2013, αλλά το γεγονός παραμένει ότι το εφάπαξ φιλοδώρημα και η ετήσια σύνταξη για την υπηρεσία του μέχρι την 31.12.2012 καθορίστηκαν και κοινοποιήθηκαν στον Εφεσείοντα διά της επιστολής ημερ. 30.9.2013.
Η επιστολή ημερ. 30.9.2014 απλώς προσθέτει τα (καθορισθέντα διά της επιστολής ημερ. 30.9.2013) ποσά στα προσθέτως καθοριζόμενα από την ίδια, για να καταλήξει στα συνολικά ποσά εφάπαξ φιλοδωρήματος και ετήσιας σύνταξης. Η Εφεσίβλητη ουδεμία νέα έρευνα ή υπολογισμό διενήργησε σε σχέση με τα ποσά τα οποία πίστωσε υπέρ του Εφεσείοντα για την υπηρεσία του μέχρι 31.12.2012, ώστε να θεωρηθεί ότι η επιστολή ημερ. 30.9.2014 κοινοποιεί εκτελεστή διοικητική πράξη και σε σχέση με αυτά τα ποσά. Η περί του αντίθετου επιχειρηματολογία του Εφεσείοντα είναι, κρίνουμε, τυπολατρική και αφίσταται της ουσίας, ήτοι του πως και πότε ακριβώς καθορίστηκαν τα ποσά για την υπηρεσία του μέχρι 31.12.2012. Η θέση του Εφεσείοντα θα ευσταθούσε αν η επιστολή ημερ. 30.9.2014, επηρέαζε δυσμενώς καθ’ οιονδήποτε τρόπο τα ποσά τα οποία καθορίστηκαν δια της επιστολής 30.9.2013, παραδείγματος χάριν δια της αναλογιστικής μείωσής τους. Όμως, αυτό δεν ισχύει.
Ούτε έχουμε ενώπιόν μας σύνθετη διοικητική ενέργεια -ως διατείνεται ο Εφεσείων- υπό την έννοια ότι η προσβαλλόμενη επιστολή ημερ. 30.9.2014 απορρόφησε την επιστολή ημερ. 30.9. 2013 η οποία και έχασε την αυτοτέλειά της. Σύνθετη διοικητική πράξη υφίσταται όταν για την επέλευση του τελικού έννομου αποτελέσματος απαιτούνται διαδοχικές διοικητικές πράξεις, η έκδοση έκαστης εκ των οποίων είναι προϋπόθεση για την έκδοση της επόμενης, η δε τελευταία ενσωματώνει τις προηγούμενες οι οποίες αποβάλλουν την αυτοτέλεια και τον εκτελεστό χαρακτήρα τους (Κωνσταντίνου κ.ά. ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (2001) 3 Α.Α.Δ. 282· ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ CYPRUS AIRPORT GROUP ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 437). Εν προκειμένω, επειδή η Εφεσίβλητη υπολόγισε τα ωφελήματα του Εφεσείοντα με δύο διακριτές επιστολές (μια για έκαστη εκ των δύο περιόδων υπηρεσίας που συνιστούν το σύνολο της υπηρεσίας του στο Δημόσιο), απλά και μόνο διότι δεν ήταν έτοιμη να προβεί σε υπολογισμό των ωφελημάτων της δεύτερης περιόδου από την πρώτη επιστολή, δε σημαίνει ότι υφίσταται σύνθετη διοικητική ενέργεια κατά τον τρόπο που αναλύεται νομολογιακά.
Επαναλαμβάνουμε, καταληκτικά, ότι η επιστολή ημερ. 30.9.2014 κοινοποιούσε εκτελεστή διοικητική πράξη σε σχέση με τον υπολογισμό (και την συναφή ενημέρωση του Εφεσείοντα) των ποσών του εφάπαξ φιλοδωρήματος και της ετήσιας σύνταξης που εδικαιούτο σε σχέση με την υπηρεσία του από 1.1.2013 μέχρι 27.8.2013. Στην έκταση, λοιπόν, που η επιστολή ημερ. 30.9.2014 παρέθετε εκτελεστή διοικητική πράξη, αποκλίνουμε -με κάθε σεβασμό- από την πρωτόδικη κρίση, η οποία θεώρησε την εν λόγω επιστολή ως πληροφοριακού χαρακτήρα.
Η Σαμμασιάν ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 665, στην οποία μας παρέπεμψε η Εφεσίβλητη, δεν αναιρεί το άνωθεν συμπέρασμα, διότι τα εκεί δεδομένα ήταν διαφορετικά.
Στην εν λόγω υπόθεση, η πρώτη επιστολή του Διευθυντή Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού ημερ. 29.10.1992 κρίθηκε ότι ήταν καθοριστική των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του εκεί προσφεύγοντα ως προς την από πλευράς του δυνατότητα εξαγοράς συντάξιμης υπηρεσίας χήρων και ορφανών, την ορθότητα της οποίας ο εκεί προσφεύγων αμφισβήτησε για να λάβει δεύτερη επιστολή ημερ. 10.12.1992 δια της οποίας ο Διευθυντής του δήλωσε ότι δεν θα αναθεωρούσε την απόφασή του.
Αυτή η δήλωση της δεύτερης επιστολής κρίθηκε ότι υπογράμμιζε τον εκτελεστό χαρακτήρα της πρώτης. Ενόψει της εκτελεστότητας της πρώτης επιστολής, ο εκ του Γενικού Λογιστή υπολογισμός της εξαγοράσιμης συντάξιμης υπηρεσίας -διά της μεταγενέστερης επιστολής του τελευταίου ημερ. 21.5.1993- κρίθηκε ότι ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα, με τον Γενικό Λογιστή να ενεργεί απλώς ως εκτελεστικό όργανο του Διευθυντή ο οποίος ήταν εκείνος που παρήγαγε έννομα αποτελέσματα διά της πρώτης επιστολής του ημερ. 29.10.1992.
Τα ενώπιόν μας επίδικα γεγονότα είναι εντελώς άλλα, αφού η επιστολή ημερ. 30.9.2013 ουδόλως καθορίζει τα ωφελήματα του Εφεσείοντα για την υπηρεσία του από 1.1.2013 μέχρι 27.8.2013, τα οποία καθορίζει η επιστολή ημερ. 30.9.2014.
Ενόψει τούτου, η επιστολή ημερ. 30.9.2014 δεν μπορεί να θεωρηθεί βεβαιωτική ή πληροφοριακή για τον καθορισμό των ωφελημάτων του Εφεσείοντα για αυτή την τελευταία περίοδο της δημοσιοϋπαλληλικής του υπηρεσίας, ακριβώς διότι ουδέν είχε καθοριστεί συναφώς προηγουμένως, για να θεωρηθεί ότι η επιστολή ημερ. 30.9.2014 απλά το επιβεβαιώνει ή το επαναλαμβάνει πληροφοριακά.
Καταληκτική κρίση του Δικαστηρίου:
Η έφεση επιτυγχάνει μερικώς και παραμερίζεται η πρωτόδικη απόφαση ημερ. 11.6.2020 επί της Προσφυγής Αρ. 1511/2014, στην έκταση που δεν αναγνώρισε την επιστολή ημερ. 30.9.2014 ως εκτελεστή διοικητική πράξη σε σχέση με τον καθορισμό των ποσών του εφάπαξ φιλοδωρήματος και της ετήσιας σύνταξης υπέρ του Εφεσείοντα, για την υπηρεσία του από 1.1.2013 μέχρι 27.8.2013. Παραμερίζεται και η πρωτόδικη διαταγή για έξοδα. Επιδικάζεται το ποσό των 3000 ευρώ (επιπλέον Φ.Π.Α.) ως κατ’ έφεση έξοδα υπέρ του Εφεσείοντα και εναντίον της Εφεσίβλητης.
Η υπόθεση παραπέμπεται στο πρωτόδικο Δικαστήριο για να εξεταστούν (από την ίδια Δικαστή: Αίτηση Αρ. 2/2025 αναφορικά με την απόφαση του Εφεσείοντα ημερ. 30.10.2024 στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 18/2023 (i-Justice) Κούρτελλος & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. ν. Συμβουλίου Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, απόφαση Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου ημερ. 21.5.2025) οι προβληθέντες λόγοι ακύρωσης (εννοείται, εφόσον δεν κριθούν δικονομικά απαράδεκτοι από το πρωτόδικο Δικαστήριο), στην έκταση που αυτοί οι λόγοι ακύρωσης αφορούν τον διά της προσβαλλόμενης απόφασης καθορισμό των ποσών του εφάπαξ φιλοδωρήματος και της ετήσιας σύνταξης σε σχέση με την υπηρεσία του Εφεσείοντα από 1.1.2013 μέχρι 27.8.2013.
Τα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της ακρόασης (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 121/2020 MTN CYPRUS LTD ν. Δημοκρατίας, απόφαση Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου ημερ. 20.5.2025).
Α. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Γ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Δ.
Δ. ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ.
[1] Ο περί Συνταξιοδοτικών Ωφελημάτων Κρατικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα περιλαμβανομένων και των Αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Διατάξεις Γενικής Εφαρμογής) Νόμος του 2012, ο οποίος που τέθηκε σε ισχύ από την 1.1.2013.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο