ΕΦΕΤΕΙΟ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 88/2021)
10 Ιουλίου, 2025
[ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΣΩ
ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ
Εφεσείoυσα,
v.
1. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
2. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΠΕΝΤΑΛΙΩΤΟΥ
Εφεσίβλητων.
--------------------
Μ. Φράγκου (κα), για Α. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε., για Εφεσείουσα.
Ν. Θεοδώρου (κα) & Ε. Προκοπίου (κα), για Η. Ν. ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ Δ.Ε.Π.Ε, για Εφεσίβλητους.
--------------------
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από την υποφαινόμενη.
--------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Mε απόφαση του ημερομηνίας 24/5/2021 στην Προσφυγή Αρ. 1541/2017, το πρωτόδικο Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση της Εφεσείουσας ημερομηνίας 30/6/2017, με την οποία αποφασίστηκε η μη παραχώρηση στους Εφεσίβλητους των επιπρόσθετων προσαυξήσεων δυνάμει Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας μεταξύ της Εφεσείουσας και της Ένωσης Τραπεζικών Υπαλλήλων Κύπρου ημερομηνίας 31/7/2009 και της παράγραφου 26 των περί Υπαλλήλων της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου (Όροι Υπηρεσιών) Οδηγιών του 2004 (εφεξής «ΚΔΠ 233/2004»), για την περίοδο από 1/1/2017 έως 30/6/2017.
Ειδικότερα, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η Επιτροπή Προσωπικού που γνωμοδότησε περί της μη αναδρομικής ισχύος της χορήγησης των προσαυξήσεων από 1/7/2017 και η Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, που έλαβε υπόψη τη γνωμοδότηση αυτή και την υιοθέτησε στην απόφαση της, πλανήθηκαν περί τα πράγματα και το Νόμο, ως αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας. Πρόσθετα, η απόφαση της Επιτροπής κρίθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο πάσχουσα, ως αναιτιολόγητη.
Σημειώνεται ότι προτού επιληφθεί της ουσίας των προβαλλόμενων λόγων ακύρωσης, το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τις δύο προδικαστικές ενστάσεις που ήγειρε η Εφεσείουσα και οι οποίες αφορούσαν το εκπρόθεσμο της Προσφυγής και την έλλειψη εννόμου συμφέροντος των Εφεσίβλητων.
Με επτά Λόγους Έφεσης βάλλεται η πρωτόδικη κρίση. Οι πρώτοι τρεις αφορούν τις προδικαστικές ενστάσεις που η Εφεσείουσα προέβαλε (ανωτέρω) και οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές πρωτοδίκως και οι υπόλοιποι τέσσερις Λόγοι Έφεσης, την τελική κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Κατά λογική προτεραιότητα θα μας απασχολήσει καταρχάς ο Λόγος Έφεσης Αρ. 1, ο οποίος βάλλει κατά της απόρριψης από το πρωτόδικο Δικαστήριο της πρώτης προδικαστικής ένστασης της Εφεσείουσας, σύμφωνα με την οποία η Προσφυγή έπρεπε να απορριφθεί ως εκπρόθεσμη. Όπως το θέτει η Εφεσείουσα, η επίδικη απόφαση περιήλθε σε γνώση των Εφεσίβλητων κατά την πρώτη ημέρα καταβολής του μισθού τους, συμπεριλαμβανομένων των προσαυξήσεων, ήτοι στις 26/7/2017 και ως εκ τούτου, η προθεσμία για την καταχώρηση της Προσφυγής έληγε στις 9/10/2017.
Έχουμε εξετάσει το ζήτημα του εκπροθέσμου της Προσφυγής και ως θέμα δημόσιας τάξης, το οποίο μπορεί να εγερθεί και αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο (βλ. Δημοκρατία ν. Ματθαίου (1990) 3 Α.Α.Δ. 2452) και διαπιστώνουμε τα ακόλουθα:
Καταρχάς, θα πρέπει να σημειωθεί ότι στις 30/6/2017 είχε συσταθεί η Επιτροπή Προσωπικού της Κεντρικής Τράπεζας, η οποία ομόφωνα σύστησε προς τη Διοικητή τη χορήγηση των επιπρόσθετων προσαυξήσεων στους Εφεσίβλητους με ισχύ από 1/7/2017. Η δε Διοικητής αποφάσισε ακολούθως να χορηγήσει με ισχύ από 1/7/2017 τις επίδικες προσαυξήσεις στους Εφεσίβλητους. Ακολούθησε η καταβολή στους Εφεσίβλητους του μισθού Ιουλίου στις 26/7/2017.
Αποτελεί γεγονός ότι, μετά την κατάσταση μισθοδοσίας στις 26/7/2017 (για τον μισθό Ιουλίου), στον οποίο είχε προστεθεί στον βασικό μισθό των Εφεσίβλητων και η προσαύξηση, οι Εφεσίβλητοι απέστειλαν, ο μεν κ. Κωνσταντίνου στις 8/8/2017, η δε κα Πενταλιώτου στις 31/7/2017, ηλεκτρονικά μηνύματα προς τον αρμόδιο λειτουργό της Εφεσείουσας, κ. Λαμπριανίδη, το περιεχόμενο των οποίων παρατίθεται αυτούσιο (η έμφαση του παρόντος Δικαστηρίου):
(α) Ηλεκτρονικό μήνυμα του κ. Κωνσταντίνου:
«Αναφορικά με τις επιπρόσθετες προσαυξήσεις που μου έχουν παραχωρηθεί για την απόκτηση πτυχίου πανεπιστημιακού επιπέδου, δυστυχώς έχω παρατηρήσει ότι (1) δεν μου έχουν παραχωρηθεί τα αναδρομικά των επιπρόσθετων προσαυξήσεων και (2) δεν έχει προχωρήσει η ένταξη μου στην Ειδική Κλίμακα.
Υπενθυμίζω ότι σύμφωνα με προφορικές σας διαβεβαιώσεις, δεν συνέτρεχε λόγος ανησυχίας για την καθυστέρηση που υπήρχε κ ότι οι επιπρόσθετες προσαυξήσεις θα δίνονταν αναδρομικά από 01/01/2017.
Σημειώστε ότι σύμφωνα με το Παράρτημα της Συλλογικής Σύμβασης 01/01/2005 – 31/12/2007:
· Παράγραφος 1.Α.α «Από 01/01/2006 οι κάτοχοι των διπλωμάτων ΑΙΒ ή IFS ή του τίτλου ACCA ή άλλων κατάλληλων επαγγελματικών ή ακαδημαικών προσόντων που θεωρούνται ισοδύναμα ή άμεσα σχετιζόμενα με τα καθήκοντα του Λειτουργού Γ΄τάξης, να τοποθετούνται/εισέρχονται αυτόματα στην Ειδική Κλίμακα αφού συμπληρώσουν 7 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας.»
· Παράγραφος 1.Β. «Από 01/01/2006 όσοι υπάλληλοι, κατά την πρόσληψη τους έχουν ή κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους αποκτήσουν δίπλωμα Master, με τη συμπλήρωση 5 χρόνων υπηρεσίας να εντάσσονται στην Ειδική Κλίμακα.»
Ως εκ τούτου παρακαλώ όπως μου παραχωρηθούν (1) τα αναδρομικά των επιπρόσθετων προσαυξήσεων και (2) η αναδρομική ένταξη μου στην Ειδική Κλίμακα και με ενημερώσετε σχετικά επί τούτου.»·
(β) Ηλεκτρονικό μήνυμα κας Πενταλιώτου:
«Επικοινωνώ μαζί σας αφού ενώ έχω δει αύξηση στον μισθό μου στο μισθολόγιο του Ιουλίου 2017, έχω ενημερωθεί μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας με το Τ ΑΔ&ΟΑ πως με απόφαση της Επιτροπής Προσωπικού, δεν θα παραχωρηθεί αναδρομική ισχύ στις προσαυξήσεις που έχουν παραχωρηθεί.
Σε προηγούμενη απάντηση από το Τ ΑΔ&ΟΑ προς εμένα αναφέρεται συγκεκριμένα η εξής παράγραφος:
Όσον αφορά την παραχώρηση προσαύξησης, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι στον παρόν στάδιο αυτό δεν είναι δυνατό, εφόσον βρίσκεται σε ισχύ «Ο περί της μη παραχώρησης Προσαυξήσεων και Τιμαριθμικών Αυξήσεων στους Μισθούς των Αξιωματούχων και Εργοδοτουμένων και στις Συντάξεις των Συνταξιούχων της Κρατικής Υπηρεσίας και του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα Νόμος» Ν. 192(Ι)/2011, όπως αυτός τροποποιήθηκε μεταγενέστερα.
Ο Νόμος έληξε στις 31/12/2016 και παρακαλώ όπως έχω λεπτομερή ενημέρωση ως προς τους λόγους για τους οποίους πάρθηκε αυτή η απόφαση.
Σημειώστε πως στην περίπτωση μου, η παρούσα αύξηση ήταν ιδιαίτερα σημαντική λόγω του χαμηλού μισθού στον οποίο βρισκόμουν για χρόνια. Επίσης, με την λήξη της ισχύος του προαναφερόμενου Νόμου στις 31/12/2016, ήμουν σε συνεχή επικοινωνία μαζί σας για την παραχώρηση των ωφελημάτων που εκκρεμούσαν και η ενημέρωση που έπαιρνα ήταν ότι το θέμα εκκρεμεί ακόμα αλλά δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας αφού τίποτα δεν θα χαθεί.
Λόγω της μεγάλης χρονικής διάρκειας που πήρε το συγκεκριμένο θέμα, ελπίζω στην άμεση απάντησή σας.».
Από το περιεχόμενο των πιο πάνω επιστολών είναι σαφές ότι οι Εφεσίβλητοι είχαν έκτοτε πλήρη γνώση ότι δεν θα τους παραχωρούντο αναδρομικά επιπρόσθετες προσαυξήσεις. Η απάντηση που έλαβαν από τον κ. Λαμπριανίδη στις 23/8/2017 και 24/8/2017, αντίστοιχα, δεν προσέθετε οτιδήποτε στα όσα ήδη γνώριζαν οι Εφεσίβλητοι. Ειδικότερα, στην απαντητική επιστολή παρατίθενται οι πρόνοιες της παραγράφου 26 της Κ.Δ.Π. 233/2004, τις οποίες λόγω του περιεχόμενου τους και του ιστορικού της περίπτωσης, τεκμαίρεται ότι γνώριζαν οι Εφεσίβλητοι. Ενημερώθηκαν επίσης οι Εφεσίβλητοι ότι λήφθηκε η σχετική γνωμοδότηση της Επιτροπής Προσωπικού για την παραχώρηση των προσαυξήσεων από 1/7/2017.
Μεταφέρεται αυτούσιο το περιεχόμενο της απαντητικής επιστολής που κοινοποιήθηκε στους Εφεσίβλητους, στον κάθε ένα ξεχωριστά με ταυτόσημο περιεχόμενο:
«Σε συνέχεια του πιο κάτω ηλεκτρονικού μηνύματός σου παρατίθενται τα ακόλουθα:
Η παράγραφος 26 των περί Υπαλλήλων της ΚΤΚ (Όροι Υπηρεσίας) Οδηγιών του 2004, Κ.Δ.Π. 233/2004 (όπως αυτές τροποποιήθηκαν μεταγενέστερα) (οι Οδηγίες) προνοεί ακόλουθα: «Σε ειδικές περιπτώσεις χορηγούνται από το Διοικητή, με γνωμοδότηση της Επιτροπής Προσωπικού, επιπρόσθετες προσαυξήσεις νοούμενου ότι η χορήγηση τέτοιων επιπρόσθετων προσαυξήσεων είναι με βάση τις εκάστοτε σε ισχύ αποφάσεις του Συμβουλίου.» Ως εκ τούτου, η γνωμοδότηση της Επιτροπής Προσωπικού είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη χορήγηση επιπρόσθετων προσαυξήσεων.
Το θέμα της χορήγησης προς εσένα επιπρόσθετων προσαυξήσεων εξετάστηκε από την Επιτροπή Προσωπικού, κατά την πρώτη της συνεδρία με τη νέα σύνθεση, που έγινε στις 30/06/2017. Συγκεκριμένα, κατά την εν λόγω συνεδρία της η Επιτροπή Προσωπικού αφού εξέτασε όλα τα δεδομένα και όλες τις πτυχές που αφορούσαν το θέμα, ενεργώντας με βάση τις πρόνοιες της παραγράφου 26 των Οδηγιών, γνωμοδότησε ομόφωνα προς τη Διοικητή τη χορήγηση προσαυξήσεων προς σε σένα με ισχύ από 01/07/2017.
Το ΤΑΔ&ΟΑ παραμένει στη διάθεσή σου.»
Τα όσα σχετικά αποφασίστηκαν στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου στην Αγαθάγγελος Κατσαρή κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Έφεση Αρ. 94/20, ημερομηνίας 5/3/2025, τυγχάνουν αναλογικής εφαρμογής στην παρούσα υπόθεση.
Αντικείμενο εκεί ήταν η απόρριψη αιτήματος των Εφεσειόντων για καταβολή επιδόματος που τους κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 9/1/2017. Το επίδομα περιοδείας που λάμβαναν ως ωρομίσθιο κυβερνητικό προσωπικό καταργήθηκε το 2012 λόγω της οικονομικής κρίσης. Συμφωνήθηκε δε με ισχύ την 1/2/2014 μεταξύ της κυβέρνησης και των συνδικαλιστικών οργανώσεων, παράλληλα με την κατάργηση, η ενσωμάτωση μειωμένου ποσοστού του επιδόματος στους μισθούς ωρομίσθιων που εκτελούσαν συγκεκριμένα καθήκοντα. Οι Εφεσείοντες δεν συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο των δικαιούχων. Στις 25/10/2016 είχαν αποστείλει οι Εφεσείοντες επιστολή στο αρμόδιο Τμήμα και «ζήτησαν να πληροφορηθούν τους λόγους που δεν τους είχε παραχωρηθεί επίδομα περιοδείας». Στις 9/1/2017 πληροφορήθηκαν τους λόγους και προσέβαλαν την απόφαση. Το Διοικητικό Δικαστήριο έκανε αποδεκτή προδικαστική ένσταση της Δημοκρατίας ότι, το γεγονός ότι είχαν αποκλεισθεί από την παραχώρηση του επίδικου επιδόματος, ήταν σε γνώση τους τουλάχιστον από την 25/10/2016 που είχαν αποστείλει επιστολή.
Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο επικυρώνοντας την πρωτόδικη κρίση ανέφερε τα εξής:
«Οι εφεσείοντες, στο περίγραμμα αγόρευσης που καταχώρισαν, προβάλλουν, μεταξύ άλλων και τη θέση ότι προτού λάβουν την επίδικη επιστολή δεν είχαν επαρκή γνώση των γεγονότων, στοιχείο που άπτετο της έναρξης της προθεσμίας που τάσσει το Άρθρο 146 του Συντάγματος. Ισχυρίζονται ότι η πράξη που δημιούργησε σε αυτούς «έννομα αποτελέσματα με δυσμενείς επιπτώσεις» ήταν η επιστολή της Διευθύντριας, ημερομηνίας 9.01.2017. Με την πιο πάνω επιστολή ενημερώθηκαν ότι, «... δεν είχαν κριθεί ουσιαστικά δικαιούχοι για την ενσωμάτωση οποιουδήποτε ποσοστού στο μισθό τους και αντιλήφθηκαν ότι δεν υπήρχε η πρόθεση από πλευράς Διοίκησης να περιληφθούν στους δικαιούχους όπως άλλοι συναδέλφοι τους που τελούσαν κάτω από τις ίδιες συνθήκες». Το ζήτημα, σύμφωνα πάντα με την εισήγηση τους, « ... βρισκόταν ακόμη μέχρι και τότε υπό συζήτηση». Ουδέποτε στο παρελθόν « ... δεν είχαν τύχει καθ' οιονδήποτε τρόπο ενημέρωσης ... για το αν θα καταστούν δικαιούχοι (...) της ενσωμάτωσης του επιδόματος στο μισθό τους ή όχι ...».
Το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο οι εφεσείοντες είχαν επαρκή γνώση των γεγονότων, που περιέβαλλαν την υπόθεση τους, για να προσφύγουν στο δικαστήριο, προτού λάβουν την επίδικη επιστολή. Στη Καλλιμάχου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 62/16, ημερομηνίας 4/10/2023, επαναβεβαιώθηκαν οι αρχές που ισχύουν αναφορικά με την επαρκή γνώση του προσφεύγοντος και την ενεργοποίηση της τιθέμενης από το Άρθρο 146 του Συντάγματος, ανατρεπτικής προθεσμίας προς καταχώρηση προσφυγής μη δημοσιευτέας πράξης, ως ακολούθως:
«... Το Σύνταγμα δεν θέτει οποιοδήποτε περιορισμό ως προς τον τρόπο ή το μέσο με το οποίο η απόφαση περιέρχεται σε γνώση του προσφεύγοντα. Ό,τι απαιτείται είναι η βέβαιη γνώση της απόφασης, σε βαθμό που να επιτρέπει στο επηρεαζόμενο πρόσωπο να διεκδικήσει τα δικαιώματα του (Papaioannou v. Republic (1982) 3 CLR 103). Όπως λέχθηκε στην απόφαση της Ολομέλειας Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακας (αρ. 1) (1998) 3 ΑΑΔ 197, «αν η πράξη είναι εύκολα προσιτή στον ενδιαφερόμενο, η ουχί εντός ευλόγου χρόνου ενέργεια των απαιτουμένων προς λήψη πλήρους γνώσης της πράξης, αποτελεί παράλειψη της οποίας οι συνέπειες εξομοιώνονται προς τη μη εμπρόθεσμη άσκηση της αίτησης ακύρωσης.»
Η επάρκεια της γνώσης κρίνεται κατά περίπτωση, στο πλαίσιο των περιστατικών της κάθε υπόθεσης. Σε περίπτωση αμφιβολίας κατά πόσον ο διοικούμενος είχε επαρκή γνώση των γεγονότων ή όχι, η αμφιβολία ενεργεί υπέρ του (βλέπετε Cosmas Neophytou v. Republic (1964) CLR 280).
Καθοδηγητική επί του θέματος της επαρκούς γνώσης είναι και η απόφαση Κυπριακής Δημοκρατίας και The Cyprus Phassouri Plantations Co Public Ltd κ.α., Α.Ε. αρ 31/2011, ημερομηνίας 26.04.2018, ECLI:CY:AD:2018:C201, ECLI:CY:AD:2018:C201, τα γεγονότα της οποίας προσομοιάζουν, σε κάποιο βαθμό, με αυτά της υπό κρίση υπόθεσης. Η υπόθεση αφορούσε κατανομή οικονομικής βοήθειας σε δικαιούχους επηρεαζομένων κλάδων γεωργίας/κτηνοτροφίας, ανάλογα με το καθεστώς ενασχόλησης τους. Κρίθηκε ότι οι εφεσίβλητοι είχαν επαρκή γνώση της κατάταξής τους στους μη επαγγελματίες γεωργούς. Λήφθηκε υπόψη, μεταξύ άλλων, η δήλωση τους ότι ενημερώθηκαν από το διοικητικό όργανο ότι είχαν καταταχθεί στους μη επαγγελματίες γεωργούς και ότι απέστειλαν επιστολή με την οποία ζήτησαν αιτιολόγηση της πιο πάνω απόφασης. Παραθέτουμε αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα:
«... Πλήρης, θεωρείται η γνώση που επιτρέπει στον ενδιαφερόμενο, να διαγνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την υλική ή ηθική ζημιά που υφίσταται από την πράξη, παρέχοντας του ταυτοχρόνως την ευκαιρία να προσφύγει στο Δικαστήριο προς έλεγχο της (Χειμωνίδου ν. Ιατρικών Υπηρεσιών κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 870). Η δε επάρκεια της κρίνεται αντικειμενικά κατά περίπτωση, στη βάση του συνόλου των περιστατικών της κάθε υπόθεσης (Σωφρονίου ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Κακοπετριάς (1993) 4 Α.Α.Δ. 1951). Ενώ δεν απαιτείται η δημοσίευση ή κοινοποίηση του συνόλου των στοιχείων από τα οποία προκύπτει η τήρηση των προδιαγεγραμμένων τύπων και όλων των στοιχείων που η διοίκηση έλαβε υπ' όψιν για να αιτιολογήσει την πράξη (Αλίκη Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακας (Αρ.1) (1998) 3 Α.Α.Δ. 197).
Τα γεγονότα και τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων, βεβαιώνουν θετικά ότι οι εφεσίβλητες είχαν επαρκή γνώση της κατάταξης τους στις μη γεωργικές επιχειρήσεις και ότι είχαν καταταχθεί στην κατηγορία Β: μη επαγγελματιών γεωργών, ήδη από τις 17.2.2009, με την ίδια την κατάσταση πληρωμής (Επισυν.11 στην αγόρευση εφεσειόντων), συνεπώς η προθεσμία της προσφυγής εξέπνεε στις 3.5.2009. . Γνώση που, όπως με σαφήνεια προκύπτει από την επιστολή ημερ.19.03.2009 των δικηγόρων των εφεσιβλήτων (σελ.113 των Πρακτικών), ήδη προϋπήρχε: οι εφεσίβλητες παραδέχονταν στην εν λόγω επιστολή ότι είχαν ήδη πληροφορηθεί από τον ΚΟΑΠ ότι κατατάχθηκαν στους μη επαγγελματίες γεωργούς, εξ ου και ζήτησαν από τους εφεσίβλητους την «αιτιολόγηση» της απόφασης τους.
Από τη στιγμή που η εφεσίβλητη έλαβε γνώση της απόφασης ως ανωτέρω, έτρεχε και ο χρόνος καταφυγής στο Ανώτατο Δικαστήριο, ως το μόνο αρμόδιο Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 146.4 του Συντάγματος για έλεγχο της (Χαράλαμπος Ιωαννίδης ν. Α.Η.Κ. κ.α. (2007) 3 Α.Α.Δ. 233).»
Στρεφόμενοι στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, διαπιστώνουμε ότι η εκδοχή των εφεσειόντων περί άγνοιας των ουσιωδών γεγονότων, ότι δεν είχαν τύχει ενημέρωσης κατά πόσο ήταν δικαιούχοι ή όχι του μειωμένου επιδόματος, δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου.
Επισημαίνουμε ότι η συμφωνία για παραχώρηση επιδομάτων περιοδείας σε συγκεκριμένους υπαλλήλους τέθηκε σε ισχύ την 1.02.2014 και προκύπτει, ως αναντίλεκτο γεγονός, ότι στο μισθό των εφεσειόντων, από την ημερομηνία που η συμφωνία τέθηκε σε ισχύ και εντεύθεν, δεν ενσωματωνόταν το μειωμένο ποσοστό επιδόματος που είχε συμφωνηθεί μεταξύ των δύο πλευρών. Τα ονόματα των εφεσειόντων δεν συμπεριλήφθηκαν στους καταλόγους των προσώπων που θα ελάμβαναν το επίδικο επίδομα, ενώ από το περιεχόμενο της επιστολής που οι ίδιοι απέστειλαν προς τη Διευθύντρια, ημερομηνίας 25.10.2016, το κείμενο της οποίας παραθέσαμε ανωτέρω, καθίσταται πασιφανές ότι οι ίδιοι ήδη γνώριζαν ότι δεν συγκαταλέγονταν στα άτομα που με βάση τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των δύο μερών και την σχετική εγκύκλιο, με αρ. 3/2014, ημερομηνίας 26.02.2014, παραχωρήθηκε μειωμένο επίδομα.
Η επίδικη επιστολή δεν συνέβαλλε στη διαμόρφωση πλήρους γνώσης, όπως υποστηρίζουν οι εφεσείοντες, στην προσπάθεια τους να θεμελιώσουν τον ισχυρισμό τους ότι αυτή συνιστούσε εκτελεστή και όχι βεβαιωτική πράξη. Ως αναφέραμε και ανωτέρω, η εν λόγω επιστολή δεν προσέθετε οτιδήποτε νέο, απλώς επαναλάμβανε εκείνο που οι εφεσείοντες ήδη γνώριζαν, ότι δεν συγκαταλέγονταν στα άτομα που με βάση τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των δύο μερών παραχωρήθηκε μειωμένο επίδομα.
Ασπαζόμαστε την κρίση του Δικαστηρίου στην απόφαση The Cyprus Phassouri Plantations Co Public Ltd κ.ά.(ανωτέρω) ότι οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση του θέματος, « ... θα καθιστούσε το χρόνο έναρξης της ανατρεπτικής προθεσμίας των 75 ημερών αβέβαιο και υποκείμενο σε αιτήματα προς πλήρη ή περαιτέρω αιτιολόγηση και/ή αναθεώρηση της εκάστοτε απόφασης, μη αναγκαίας για τη διαμόρφωση και τεκμηρίωση πλήρους γνώσης της διοικητικής απόφασης.»
Στη βάση των πιο πάνω διαπιστώνουμε ότι οι Εφεσίβλητοι είχαν πλήρη γνώση ότι δεν θα τους παραχωρούντο αναδρομικά από 1/1/2017 οι επίδικες προσαυξήσεις, από την ημερομηνία καταβολής σε αυτούς στις 26/7/2017 του μισθού Ιουλίου. Γνώση η οποία με σαφήνεια προκύπτει από τις επιστολές που οι ίδιοι απέστειλαν προς την Εφεσείουσα με ημερομηνίες 8/8/2017 και 31/7/2017, αντίστοιχα. Κατά συνέπεια διαπιστώνουμε ότι η Προσφυγή η οποία κατεχωρήθη στις 6/11/2017 είναι εκπρόθεσμη και κατά συνέπειεα γίνεται αποδεκτός ο Λόγος Έφεσης Αρ. 1.
Υπό το φως των ανωτέρω, η Έφεση επιτυγχάνει και παραμερίζεται η πρωτόδικη απόφαση (περιλαμβανομένης της διαταγής για έξοδα). Επικυρώνεται η νομιμότητα της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης.
Επιδικάζεται το ποσό των 4000 ευρώ (επιπλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει) ως πρωτόδικα και κατ’ έφεση έξοδα, υπέρ της Εφεσείουσας και εναντίον των Εφεσίβλητων.
Α. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Γ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Δ.
Δ. ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο