ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ – ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ.: 151/2025)
25 Σεπτεμβρίου 2025
[Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, ΣΤ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ-ΜΕΣΣΙΟΥ, Ι. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
LENUTA STANESCU (ELENA),
Εφεσείουσα,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
______________________________
Εφεσείουσα αυτοπροσώπως.
Σ. Ναθαναήλ (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη.
ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex Tempore)
ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.: Ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η εφεσείουσα αντιμετώπιζε κατηγορία ότι, την 29.1.2023, εγκατέλειψε συγκεκριμένο μηχανοκίνητο όχημα στην είσοδο χώρου στάθμευσης οικίας. Κατά την 22.5.2025, ημερομηνία κατά την οποία η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση, η συνήγορος για την Κατηγορούσα Αρχή ανέφερε ότι η παραπονούμενη δεν επιθυμούσε να προχωρήσει η υπόθεση. Εν όψει τούτου, η ποινική δίωξη εναντίον της εφεσείουσας αναστάληκε και αυτή απαλλάχθηκε.
Στις 17.9.2025, θέσαμε στην εφεσείουσα το ζήτημα του αδόκιμου καταχώρισης έφεσης χωρίς ύπαρξη καταδικαστικής απόφασης. Η εφεσείουσα εξέφρασε την άποψη και επιθυμία της να προχωρήσει με την έφεσή της και προς τούτο ορίσαμε την έφεση σήμερα για εξέταση του κατά πόσον η παρούσα έφεση μπορεί να έχει αντικείμενο, ως προδικαστικό ζήτημα.
Είναι χρήσιμο να τεθεί ότι, το τι προβάλλεται στην ειδοποίηση έφεσης αφορά στο αβάσιμο της καταγγελίας, αλλά και σε αξιόμεμπτες ενέργειες από μέρους της Αστυνομίας εναντίον της εφεσείουσας. Το τι προβλήθηκε σήμερα ενώπιόν μας, από πλευράς της εφεσείουσας, δεν διαφοροποιείται από το τι προβάλλεται στην ειδοποίηση έφεσης. Η εφεσείουσα, εμφανώς προβληματισμένη από μια κατάσταση την οποία αναφέρει ότι αντιμετωπίζει, με διάφορες καταγγελίες τις οποίες κρίνει ψευδείς και διάφορες διαδικασίες οι οποίες προσβάλλουν το άτομό της, επιμένει ότι έχει δικαίωμα να αποτείνεται στο Εφετείο στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, αφού προσβάλλεται το συνταγματικό της δικαίωμα, δυνάμει του Άρθρου 30 και του Άρθρου 6 (1) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Έθεσε, από πλευράς της, η εφεσείουσα την αναγκαιότητα να είχε ενημερωθεί για την εξέλιξη στη διαδικασία που αντιμετώπιζε πρωτοδίκως, κάτι το οποίο δεν έγινε. Από πλευράς της, η κυρία Ναθαναήλ εισηγήθηκε ότι πρόκειται για άσκηση εξουσίας του Γενικού Εισαγγελέα στην οποία δεν χωρεί παρέμβαση, επομένως δεν υπάρχει αντικείμενο στην παρούσα έφεση.
Όσο και εάν κατανοούμε τα κίνητρα της εφεσείουσας και το παράπονό της, το οποίο ασφαλώς δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε κατά πόσο δικαιολογείται ή όχι, θα πρέπει να λεχθεί ότι το Δικαστήριο δεν δύναται να παρέμβει στο δικαίωμα που έχει ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας για αναστολή ποινικών διώξεων. Με δεδομένο αυτό, διαπιστώνεται ότι, στην προκειμένη περίπτωση, δεδομένο αποτελεί, επίσης, ότι η εφεσείουσα απαλλάχθηκε από την κατηγορία που αντιμετώπιζε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Δικαίωμα έφεσης, δυνάμει του Μέρους V του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 155, έχει πρόσωπο το οποίο καταδικάστηκε και του επιβλήθηκε ποινή. Άλλες περιπτώσεις, στις οποίες παρέχεται διά νόμου δικαίωμα έφεσης σε διαταγή Δικαστηρίου, δεν περιλαμβάνουν περιπτώσεις όπως η παρούσα.
Συνακόλουθα, η παρούσα έφεση δεν έχει αντικείμενο. Τα όποια παράπονα έχει η εφεσείουσα δεν μπορούν να εξεταστούν στο πλαίσιο τέτοιας διαδικασίας. Η εφεσείουσα μπορεί να αναζητήσει τα όποια δικαιώματά της, μέσω άλλων ενεργειών και διαδικασιών.
Συνακόλουθα, ως άνευ αντικειμένου, η έφεση απορρίπτεται.
Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.
ΣΤ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ‑ΜΕΣΣΙΟΥ, Δ.
Ι. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο