ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ Μ. Σ. ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, Πολιτική Aίτηση αρ. 177/2024, 29/10/2024

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική Aίτηση αρ. 177/2024)

(i-Justice)

 

29 Οκτωβρίου, 2024

 

[ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 9, 11, 12, 15, 16, 17, 18, 19, 23, 28 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 2, 27, 28, 29, 32, 33 ΚΑΙ 34 ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΕΦ. 155, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 6 ΚΑΙ 8 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

 

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ Μ. Σ. ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΗΜΕΡ. 18/09/2024 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΙΩΝ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 2, 27, 28, 29, 32, 33 ΚΑΙ 34 ΤΟΥ ΚΕΦ. 155 ΚΑΙ ΑΡΘΡΑ 1Α, 8, 11, 12, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 25, 26, 28, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

_________________

Θ. Στ. Παπαβασιλείου, για την Αιτήτρια.

_________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Δοθείσα αυθημερόν)

 

   ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.:-  O Νόμος μας εδώ και αρκετές δεκαετίες προνοεί πως η έναντι αμοιβής ή κέρδους άσκηση μαγείας, μαγγανείας, εξορκισμού, κλπ, συνιστά ποινικό αδίκημα (άρθρο 304 του περί Ποινικού Κώδικα Νόμου, Κεφ. 154). Ο νομοθέτης εν τη σοφία του, είχε αντιληφθεί από πολύ νωρίς πως υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αναλώνουν τη φαιά ουσία τους για να εξαπατήσουν τους συνανθρώπους τους, εκμεταλλευόμενοι τις φοβίες, τη συναισθηματική ανασφάλεια, τις δύσκολες καταστάσεις, τα σοβαρά προβλήματα που αυτοί αντιμετωπίζουν, ενίοτε και την αφέλεια τους. Αυτοί οι άνθρωποι παριστάνουν, έναντι αμοιβής, ενίοτε αδρής, τους μάγους, ότι επικοινωνούν και ομιλούν με τα πνεύματα, με τους αγγέλους, με τους σατανάδες, και γενικά ότι έχουν τέτοιες υπερφυσικές δυνάμεις οι οποίες τους επιτρέπουν να φέρουν εις  πέρας ό,τι επιθυμεί ο πελάτης-συνάνθρωπος τους.

 

Στην υπόθεση Gounasir Fida v. Τhe Police (1967) 2 C.L.R. 242, η τριαντατριάχρονη καταδικασθείσα κατηγορουμένη, είχε αποσπάσει, το 1967, από μία γυναίκα, κάτοικο Αγίου Δομετίου, το όχι ευκαταφρόνητο για την τότε εποχή ποσό των ΛΚ60 (σε μετρητά και σε αντικείμενα), παριστάνοντας της ότι ήταν σε θέση να ασκήσει μαγεία για να προστατεύσει τον σύζυγο της από το «κακό» και από μία επικίνδυνη ασθένεια, μέσω μίας ομάδας σατανάδων, με τους οποίους η ίδια είχε συνεργασία.       

 

Στα όσα έλαβαν χώρα τώρα, τον περασμένο Σεπτέμβριο.                      Η Αστυνομία στις 18.9.2024 εξασφάλισε ένταλμα έρευνας σε σχέση με την οικία, υποστατικά και ξύλινη αποθήκη της αιτήτριας, σε συγκεκριμένη διεύθυνση στην Κακοπετριά. Διερευνούσε αδίκημα δυνάμει του Άρθρου 304 (ανωτέρω).  Το μαρτυρικό υλικό, στο οποίο θα γίνει αναφορά στη συνέχεια, ομιλούσε πως στην πιο πάνω οικία, υποστατικά και ξύλινη αποθήκη  «παράνομα αποκρύπτονται χρηματικά ποσά και αντικείμενα, όπως κόκαλα, αγάλματα και άλλα συναφή με μαγεία αντικείμενα, για τα οποία υπάρχει εύλογη υποψία να πιστεύεται ότι θα παράσχουν μαρτυρία για απόδειξη του προαναφερόμενου αδικήματος». Το ένταλμα έρευνας αξιώθηκε και γιατί υπήρχε ο κίνδυνος «καταστροφής των τεκμηρίων που αναζητούνται».  

 

Η Αστυνομία προχώρησε σε εκτέλεση του εντάλματος έρευνας, και στο πλαίσιο εκτέλεσης αυτού, κατέσχεσε από τα πιο πάνω υποστατικά αρκετά αντικείμενα. Δεν χρειάζεται να τα παραθέσω όλα στην παρούσα απόφαση. Θα παραθέσω ορισμένα από αυτά:

 

   «1. Τρία κόκαλα αλεπούς.

   2.   Δύο κόκαλα αλεπούς σε μεταλλικό δίσκο με βάση καθρέφτη στο οποίο υπήρχε ένα κουτί με 78 κάρτες ταρώ, κέρματα, κλπ.

   3.   Δοχείο εντός του οποίου υπήρχε ένας σκελετός κεφαλιού φιδιού, ένα δέρμα φιδιού, και ένα κουκουνάρι.

   4.   Μία γυάλινη νεκροκεφαλή με φίδια.

   5.   Διάφανα σακουλάκια εντός των οποίων υπήρχαν τρίχες με ονόματα προσώπων.

   6.   Κρανίο κριαριού με κέρατα.

   7.   Ένα πιπελό με νεκροκεφαλές και κοράκια.

   8.   Ένα πιπελό με δράκο χρώματος γκρίζου.

   9.   Ένα δράκο πλαστικό μαύρο με φτερά.

 10.   Καπέλο μάγισσας.

 11.   Μαύρη κάπα.

 12.   Πλαστική μάσκα χρώματος γκρίζου-δράκος.

 13.   Ένα φλυτζάνι νεκροκεφαλή, στο οποίο υπήρχε χρηματικό ποσό σε χαρτονομίσματα και σε κέρματα.  

 14.   Τράπουλα ταρώ.

 15.   Κεριά μαύρα, κεριά κόκκινα.

 16.  Ρούχινα πανιά που απεικόνιζαν γάτα με νεκροκεφαλές και δέντρο.

17.    Μια μεταλλική αράχνη.

18.    Ένα κρεμμύδι.

19.    Ένα σκόρδο.

20.    Ένα τετράγωνο μαύρο πανί με το σχήμα Πεντάλφας.

        […]»

 

 

Η θέση της αιτήτριας, όπως αυτή προβάλλει μέσα από την Ένορκη Δήλωση που υποστηρίζει την υπό εκδίκαση μονομερή αίτηση, με την οποία αξιώνει την άδεια για να καταχωρίσει αίτηση διά κλήσεως για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για την ακύρωση του εκδοθέντος από το κατώτερο Δικαστήριο εντάλματος έρευνας, είναι πως αυτή πιστεύει στη Θεά «Santa Muerte», θρησκεία, όπως λέει, «που ανάγεται από το Μεξικό». Ο ευπαίδευτος συνήγορος αγορεύοντας σήμερα ενώπιον μου, ανέφερε πως «Η Θεότητα της “Santa Muerte” είναι Θεά. Όπως οι παλιοί αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στον Ποσειδώνα, στον Δία, στην Αφροδίτη, τούτη είναι η “Θεά του Θανάτου” στο Μεξικό».  

 

Ας μου επιτραπεί στο σημείο αυτό να παραθέσω αυτολεξεί τα όσα συγκεκριμένα καταγράφει η αιτήτρια στην ΄Ενορκη Δήλωση της:

 

  «8. Έξω από την οικία μου, διαθέτω μια μικρή αποθήκη όπου εντός αυτής, έχω τοποθετημένα διάφορα αντικείμενα προς τιμή της θεότητας SANTA MUERTE στην οποία πιστεύω. Άλλωστε είναι συνταγματικό μου δικαίωμα να πιστεύω σε όποιον θεό πιστεύω.

        […]

  9.    Το δικαίωμα μου να πιστεύω στην κάθε θεότητα έχει έκαστος πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας ή κάθε πολίτης που ανήκει στις μειονότητες, όπως οι λατίνοι, οι μουσουλμάνοι κοκ.

10.    Όπως έχει ο Χριστιανός Ορθόδοξος ένα μικρό εκκλησάκι ή ένα εικονοστάσι στην οικία του ή στην αυλή του ή ένας μουσουλμάνος δωμάτιο και ένα κοράνι για να προσεύχεται στον Αλλάχ, έτσι έχω και εγώ ένα δωμάτιο ειδικά κατασκευασμένο, για την Θεά Santa Muerte. Κανένας νόμος δεν μου απαγορεύει να κατέχω ή να διατηρώ δωμάτιο προς την θεότητα που εγώ πιστεύω.

 

11. Προς τιμή της Θεάς Santa Muerte, όπως και οι Ελληνορθόδοξοι ιερείς, έχω διάφορα λιβάνια και καπνιστήρια και κεριά που ανάβω προς την Θεά Santa Muerte τα οποία μένουν αναμμένα όσο εγώ διαλογίζομαι ή προσεύχομαι προς την Θεά Santa Muerte.  Η παρουσία στο ειδικό διαρρυθμισμένο δωμάτιο προς τιμή της θεάς Santa Muerte γίνεται από εμένα αποκλειστικά και κάποιες φορές ήταν παρών και ο πρώην συμβίος μου Ρ.Δ.

        […]

 

49.    Είναι η άποψη μου, ότι η Αστυνομία, δεν σεβάστηκε την θρησκεία της θεάς Santa Muerte και εισήλθε εντός του δωματίου που είναι διαρρυθμισμένο ειδικά για αυτή, στον ναό της, την δική της εκκλησία και παραβιάζοντας το δικαίωμα μου στην θρησκεία παρέλαβαν από το εσωτερικό αυτού, διάφορα αντικείμενα που είναι προς όφελος της θεάς Sana Muerte, όπως κεριά, καθρέφτες, λιβάνια, αρωματικά στικς.»

 

 

Kατ΄ αρχάς, συμφωνώ απόλυτα με την αιτήτρια πως στο δημοκρατικό πολίτευμα μας, το δοτό Σύνταγμα μας έχει ρητά προνοήσει, στο Άρθρο 18, πως:

 

«1. Έκαστος έχει το δικαίωμα ελευθερίας σκέψεως, συνειδήσεως και θρησκείας.

2.    Πάσαι αι θρησκείαι, των οποίων τα δόγματα και αι ιεροτελεστίαι δεν είναι μυστικαί, είναι ελεύθεραι.

3     Πάσαι αι θρησκείαι είναι ίσαι ενώπιον του νόμου.»

 

 

 

Ωστόσο, δεν είναι σε αυτό το πρόωρο στάδιο που θα αποφασιστεί κατά πόσο η αιτήτρια έχει διαπράξει το αδίκημα της μαγείας ή μαγγανείας εντός της πιο πάνω οικίας και υποστατικών της. Ούτε βεβαίως αποφασίζεται τώρα κατά πόσο τα εντοπισθέντα και κατασχεθέντα από την Αστυνομία οστά της αλώπεκος, πέντε τον αριθμό, και όλα τα άλλα, σχετίζονται με το αδίκημα που η Αστυνομία διερευνά ή συνιστούν περιεχόμενο ναού που η αιτήτρια διατηρεί «για απόδοση φόρου τιμής» προς τη θεότητα «Santa Muerte». Και ασφαλώς, δεν χρειάζεται να πω οτιδήποτε για την καταγωγή της εν λόγω θηλυκής θεότητας «Santa Muerte» ή στην Ελληνική γλώσσα, «Αγία του Θανάτου».

 

Λίγα λόγια όσον αφορά στο μαρτυρικό υλικό που είχε τεθεί ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου. Η μαρτυρία που είχε τεθεί ενώπιον του, έλεγε πως η αιτήτρια επιδίδεται επί πληρωμή «σε μαγεία, σε μαύρη μαγεία και σε διάβασμα ταρώ».  Μάλιστα σε ζωντανό βίντεο της, σε συγκεκριμένη εφαρμογή, φέρεται να διαφημίζει ότι σε περίπτωση που κάποια γυναίκα επιθυμεί κάποιον άντρα και αυτός δεν την θέλει, αυτή μπορεί με την άσκηση μαγείας να τον κάνει να την θέλει, αφού προηγουμένως πληρωθεί. Σύμφωνα με το ίδιο μαρτυρικό υλικό, συγκεκριμένο πρόσωπο (πληροφοριοδότης της Αστυνομίας), της ζήτησε να την βοηθήσει για να συνάψει ερωτική σχέση με άντρα, νεαρότερο της, με την αιτήτρια να της ζητά χρήματα για να πετύχει κάτι τέτοιο.  Όταν τον εν λόγω πρόσωπο αρνήθηκε να δώσει τα χρήματα, τότε δέχθηκε απειλές από τον συμβίο της αιτήτριας.  Περαιτέρω, το εν λόγω πρόσωπο σε πρόσφατη επίσκεψη του στην πιο πάνω οικία και υποστατικά της αιτήτριας, «είδε ότι πίσω από την κουζίνα της οικίας της, υπάρχει μια ξύλινη αποθήκη την οποία χρησιμοποιεί ως βωμό και μέσα σε αυτήν υπάρχουν κόκαλα, αγάλματα και άλλα συναφή με μαγεία αντικείμενα, τα οποία της υπέδειξε η ίδια η ύποπτη». 

 

Ο ευπαίδευτος συνήγορος εισηγήθηκε, μεταξύ άλλων, πως εν προκειμένω ελλείπει μαρτυρία για το συστατικό στοιχείο της αμοιβής, επειδή, σύμφωνα πάντα με το μαρτυρικό υλικό, η αμοιβή που ζητήθηκε από την αιτήτρια, τελικά δεν εδόθη. Με κάθε σεβασμό, δεν με βρίσκει σύμφωνο η πιο πάνω θέση του. Εάν υπήρχε μαρτυρία πως εδόθη και η αμοιβή, τότε θα ομιλούσαμε και για τη διάπραξη του αδικήματος της εξασφάλισης χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις, όπως συνέβη στην περίπτωση της κατηγορουμένης Gounasir Fida, για την οποία έγινε αναφορά πιο πάνω.     

 

Καταλήγω, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, πως το μαρτυρικό υλικό που είχε τεθεί ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου, ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις έκδοσης του εντάλματος έρευνας. Όπως εύστοχα σημειώθηκε από την Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου, στη Μηλιώτης (2006) 1(Α) Α.Α.Δ. 12, το υλικό που είχε τεθεί κατεδείκνυε «πως τηρήθηκε ο νόμος και η νομολογία που διέπει το θέμα».  Τα ίδια ισχύουν και εδώ. Ουδέν παρεισέφρησε που να καθιστά τρωτό, έστω για σκοπούς της αιτούμενης άδειας, το εκδοθέν ένταλμα έρευνας.

 

Η Αίτηση απορρίπτεται.

 

 

                                                                         Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.

 

 

 

 

/ΣΓεωργίου

           


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο