ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 17/2025)
(i-justice)
6 Φεβρουαρίου, 2025
[Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964, ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Α. ΚΑΤΤΟΥ Δ.Τ. [ ], ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025 ΚΑΙ ΩΡΑ 11:10, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΤ. 1904 ΜΑΡΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 155, ΑΡΘΡΑ 27, 28 ΚΑΙ 29
________________________________________________________________
Δ. Τσολακίδης για Δημήτρης Τσολακίδης ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
Θ. Παπακυριακού (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τον Καθ’ ου η Αίτηση.
___________________________________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα Αυθημερόν)
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Στις 23/1/2025 είχε χορηγηθεί από το Δικαστήριο άδεια στον Αιτητή για την καταχώριση Αίτησης δια κλήσεως για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, με σκοπό την ακύρωση του Εντάλματος Έρευνας που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 8/1/2025 (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Α. Κάττου, Πολιτική Αίτηση Αρ. 11/2025, ημερ. 23/1/2025).
Δεν χρειάζεται, βεβαίως, να επαναληφθεί το περιεχόμενο της εν λόγω Απόφασης. Αρκεί μόνο να γίνει αναφορά στο σκεπτικό της Απόφασης, στη βάση του οποίου είχε διαπιστωθεί από το Δικαστήριο η ύπαρξη συζητήσιμης υπόθεσης προς χορήγηση της αιτούμενης άδειας σε σχέση με τα ζητήματα που είχαν εγερθεί στους Λόγους 1-4 της Αίτησης για άδεια.
Ειδικότερα η άδεια δόθηκε αφού βρήκα πως υπήρχε συζητήσιμο θέμα σε σχέση με το κατά πόσο στη βάση του συγκεκριμένου μαρτυρικού υλικού που είχε τεθεί ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου, αυτό θα μπορούσε να ικανοποιηθεί για την ύπαρξη εύλογης υπόνοιας ότι τα αναζητούμενα τεκμήρια βρίσκονταν στην οικία που αφορούσε την περίπτωση.
Η άδεια δόθηκε επίσης και επί τη βάσει του ότι υπήρχε συζητήσιμο θέμα αναφορικά με το ότι το Ένταλμα αδικαιολόγητα εξουσιοδοτούσε την έρευνα οποιαδήποτε ώρα, χωρίς να τίθεται οποιαδήποτε συγκεκριμένη χρονική περίοδος. Τέλος, κρίθηκε ότι συζητήσιμο θέμα υπήρχε και σε σχέση με το ζήτημα της παραβίασης των δικαιωμάτων του Αιτητή που αφορούν στην ιδιωτική και/ή οικογενειακή ζωή.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση, Γενικός Εισαγγελέας, προς τον οποίο έχει επιδοθεί η Αίτηση δια κλήσεως, κατά τη σημερινή δικάσιμο, μέσω της εκπροσώπου του κας Παπακυριακού, δήλωσε ότι δεν προτίθεται να καταχωρίσει Ένσταση στην Αίτηση δια κλήσεως.
Ανεξαρτήτως της συγκατάθεσης ή συναίνεσης διαδίκου για την ακύρωση του Εντάλματος, το Δικαστήριο εξετάζει από μόνο του το ζήτημα και, βεβαίως, δεν δεσμεύεται από τη συγκατάθεση ή γενόμενη συναίνεση (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα, Πολιτική Αίτηση Αρ. 70/2021, ημερ. 3/6/2021, ECLI:CY:AD:2021:D576).
Η αναφορά στην Ένορκη Δήλωση πως «ο πληροφοριοδότης κρίνεται αξιόπιστο πρόσωπο, αφού συνεργάστηκε ξανά με την Αστυνομία με θετικά αποτελέσματα», δεν είναι αρκετή αφού δεν είχε αποκαλυφθεί στον Όρκο του Αστυνομικού τι είχε θέσει ενώπιον της η Αστυνομία για να αξιολογήσει θετικά τα αποτελέσματα της συνεργασίας της με τον πληροφοριοδότη. Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι ότι, όπως προκύπτει, στον Όρκο δεν γινόταν αναφορά στο ίδιο το περιεχόμενο της πληροφορίας, δηλαδή τα πρωτογενή γεγονότα που συνέθεταν το αποτέλεσμα ότι ο Αιτητής έχει στην κατοχή του οπλισμό (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του A.D.S. (ανωτέρω) και Αναφορικά με την Αίτηση του Νικόλα Παιδονόμου, Αρ. Αίτησης 118/2023 (i-justice), ημερ. 26/9/2023). Στο τέλος της ημέρας είναι το ίδιο το Κατώτερο Δικαστήριο και όχι η Αστυνομία που θα αποφασίσει και θα κρίνει κατά πόσο προέκυπταν, στη βάση του μαρτυρικού υλικού που είχε τεθεί ενώπιον του, εύλογες υπόνοιες ότι στην οικία που ο Αιτητής διαμένει φυλάττονταν οπλισμός, γεμιστήρες και σφαίρες. Προς τούτο παραπέμπω στην υπόθεση Παναγιώτου (Αρ. 2) (2002) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1957, όπου λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«… το λιγότερο που μπορώ να πω αναφορικά με τη διαπίστωση του Δικαστή είναι ότι δεν διαφαίνεται απ΄ αυτή αν ικανοποιήθηκε ο ίδιος για την ύπαρξη εύλογης υποψίας. Κάποιος θα μπορούσε επιπρόσθετα να παρατηρήσει πως τούτο δεν θα ήταν καν δυνατόν, εν όψει του γεγονότος ότι δεν τέθηκε συγκεκριμένη μαρτυρία ενώπιον του για να μπορεί να κρίνει το θέμα ο ίδιος.»
Η εύλογη υπόνοια είναι του ίδιου του Δικαστή που εκδίδει το ένταλμα, ο οποίος οφείλει να εξαγάγει το δικό του συμπέρασμα με βάση τα γεγονότα όπως αυτά περιέχονται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει το αίτημα και να αιτιολογήσει δεόντως την έκδοση του εντάλματος έρευνας ικανοποιούμενος από τη μαρτυρία που παρουσιάζεται ενώπιον του ότι η υποψία είναι εύλογη (Αναφορικά με την Αίτηση του Steven James Moran, Πολιτική Έφεση Αρ. 346/2014, ημερ. 31/3/2016 και Ανδρέου v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πολιτική Έφεση Αρ. 103/2020, ημερ. 21/4/2021, ECLI:CY:AD:2021:A164).
Δεν πρέπει να λησμονείται ότι με το ένταλμα έρευνας εξουσιοδοτείται η επέμβαση στα θεμελιακά δικαιώματα της ιδιωτικής ζωής και του ασύλου της κατοικίας. Είναι γι’ αυτό που πρέπει να καθίσταται αδιαμφισβήτητο ότι ο Δικαστής που εκδίδει το ένταλμα έχει όντως ικανοποιηθεί ότι συντρέχουν προς τούτο, οι νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση του (Αναφορικά με την Αίτηση του Δρα Χ. Κ., Πολιτική Αίτηση Αρ. 118/2022, ημερ. 25/1/2023, ECLI:CY:AD:2023:D26).
Με δεδομένο λοιπόν ότι στην Ένορκη Δήλωση που χρησιμοποιήθηκε για την έκδοση του Εντάλματος Έρευνας δεν υπήρχε αναφορά στο περιεχόμενο της πληροφορίας, βρίσκω ότι, στη βάση της πιο πάνω ουσιώδους παράλειψης, το Κατώτερο Δικαστήριο δεν θα μπορούσε να είχε ικανοποιηθεί ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις έκδοσης του υπό αναφορά Εντάλματος Έρευνας (Αναφορικά με την Αίτηση του Θ. Θ., Πολιτική Αίτηση Aρ. 117/2023, ημερ. 16/10/2023). Επιπλέον, δεν είχε τεθεί οποιαδήποτε μαρτυρία ότι στην οικία του Αιτητή «αποκρύπτονται τεκμήρια ήτοι οπλισμός, γεμιστήρες, σφαίρες ή οποιοδήποτε το οποίο σχετίζεται….με την υπό διερεύνηση υπόθεση».
Ως γνωστό ένα ένταλμα έρευνας στοχεύει στην ανεύρεση και κατάσχεση πραγμάτων που εύλογα πιστεύεται ότι συνδέονται, κατά τον τρόπο που ο Νόμος ορίζει, με αδίκημα που διεπράχθη ή που υπάρχει εύλογη υπόνοια ότι διεπράχθη ή ότι θα παρέχει απόδειξη ως προς τη διάπραξη αδικήματος. Το Άρθρο 27 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, συνδέει τα αντικείμενα που εύλογα πιστεύεται ότι συνδέονται με ποινικό αδίκημα με τον τόπο για τον οποίο ζητείται το ένταλμα. Ειδικότερα στις περιπτώσεις όπου το αίτημα αφορά σε κατοικία, όπως στην υπό συζήτηση περίπτωση, ισχύουν τα όσα υπεδείχθησαν στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση Χαράλαμπου Σιακαλλή (2001) 1 Α.Α.Δ. 282 στη σελίδα 293:
«……..στην περίπτωση δε κατοικίας είναι μάλιστα αναγκαία η σύνδεση του αντικειμένου με την οικία ώστε να αιτιολογείται δεόντως η έκδοση του εντάλματος όπως απαιτείται από το Άρθρο 16.2. Μόνο όπου η μαρτυρία είναι τέτοια ώστε να δικαιολογεί συγκεκριμένη και εύλογη υποψία ότι το αντικείμενο βρίσκεται στην οικία ή άλλο τόπο, και όχι απλώς γενική και αόριστη υπόθεση ότι θα μπορούσε να βρίσκεται στην οικία ή άλλο τόπο, προκύπτει επαρκής σύνδεση με την οικία ή άλλο τόπο του οποίου ζητείται η έρευνα. Άλλως, η παρεχόμενη από το Σύνταγμα και το νόμο προστασία, ιδιαίτερα της κατοικίας, θα απέληγε ευάλωτη και άνευ ουσίας. Υπό τις συνθήκες, η έκδοση του εντάλματος ήταν αναιτιολόγητη, παράνομη και καθ΄υπέρβαση εξουσίας.»
(Η έμφαση είναι του παρόντος Δικαστηρίου)
Επιπλέον, το Ένταλμα αδικαιολόγητα εξουσιοδοτούσε την έρευνα σε οποιαδήποτε ώρα, χωρίς να διαφαίνεται στον Όρκο και χωρίς να καταγράφεται στο πρακτικό του Δικαστηρίου, η ύπαρξη ειδικού λόγου για δικαστική εξουσιοδότηση για την εκτέλεση του Εντάλματος, είτε αργά το βράδυ, είτε πολύ νωρίς το πρωΐ.
Σχετική με το υπό συζήτηση ζήτημα είναι η πρόνοια του Άρθρου 29(1) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, το οποίο διαλαμβάνει τα εξής:
«Ένταλμα έρευνας δύναται να εκδοθεί και εκτελεστεί σε οποιαδήποτε ημέρα περιλαμβανομένης Κυριακής ή δημόσιας αργίας, πρέπει δε να εκτελείται μεταξύ της πέμπτης πρωϊνής ώρας και της όγδοης νυκτερινής, αλλά ο Δικαστής δύναται, κατά τη διακριτική του εξουσία, να εξουσιοδοτήσει την εκτέλεση του εντάλματος σε οποιαδήποτε ώρα.»
Με δεδομένη την κατάληξη ότι, υπό το φως των ανωτέρω, η έκδοση του επίδικου Εντάλματος δεν ήταν δικαιολογημένη, διαπιστώνεται παραβίαση των δικαιωμάτων του Αιτητή.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους κρίνω ότι το εκδοθέν Ένταλμα θα πρέπει να ακυρωθεί.
Κατ’ ακολουθίαν όλων των πιο πάνω, η Αίτηση εγκρίνεται και εκδίδεται Προνομιακό Ένταλμα Certiorari, με το οποίο το Ένταλμα Έρευνας της οικίας και υποστατικών του Αιτητή, ημερ. 8/1/2025, που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, ακυρώνεται.
Επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή και εναντίον του Καθ΄ου η Αίτηση συμφωνηθέντα έξοδα ύψους €960.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο