ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Aίτηση Αρ. 18/2025)
(i-Justice)
10 Μαρτίου, 2025
[ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ.Τ. [ ] ΕΚ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ CERTIORARI, MANDAMUS ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ H/ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 13/12/2024 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ 3/2021 (Ε.Ε.Τ.) ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΚΑΙ/Ή ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 13/11/2024
_____________________
Σ. Αργυρού με Αλ. Πολυμέρου, ασκούμενο δικηγόρο, για Σωτήρης Αργυρού και Συνέταιροι Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex tempore)
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Στις 4.2.2025 είχα εκδώσει απόφαση στο πλαίσιο της πιο πάνω μονομερούς Αίτησης για χορήγηση άδειας για την καταχώριση Αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων.
Στην πιο πάνω απόφαση είχα διαπιστώσει πως η μονομερής Αίτηση καταχωρίστηκε 47 ημέρες μετά που είχαν δοθεί οι οδηγίες από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας (στο εξής «το κατώτερο Δικαστήριο»), τις οποίες ο αιτητής ήθελε να προσβάλει με τα πιο πάνω Προνομιακά Εντάλματα. Κατ΄ επέκταση, είχα κρίνει πως αυτή ήταν εκπρόθεσμη και την απέρριψα.
Ο αιτητής, ως είχε κάθε δικαίωμα, καταχώρισε έφεση κατά της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης, Πολ. Έφ. Αρ. 2/2025, ημερ. 7.3.2025. Αποφασίστηκε πως η Αίτηση όντως καταχωρίστηκε 47 ημέρες μετά που είχαν δοθεί οι οδηγίες, πλην όμως αυτή ήταν εμπρόθεσμη αφού «η 45η ημέρα ήταν Σάββατο, ακολουθούμενη από την Κυριακή, ημέρες που, με βάση το άρθρο 31 του περί Ερμηνείας Νόμου, Κεφ.1, αποτελούν «εξαιρούμενες ημέρες» για τον υπολογισμό του χρόνου.»
Αυτό που απομένει αρχικά να εξεταστεί είναι κατά πόσο εν προκειμένω ο αιτητής ενήργησε αμέσως ή με την απαραίτητη σπουδή. Ένας αιτητής δεν έχει δικαιωματικά την προθεσμία των 45 ημερών, όπως την έχει δυνάμει του άρθρου 13, του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2018, ως αυτός τροποποιήθηκε, για την υποβολή εφέσεων. Τουναντίον, το άρθρο 5 του πιο πάνω Διαδικαστικού Κανονισμού, διαφορετικά διατυπωμένο από το άρθρο 13, προβλέπει πως:
«5.(1) Αίτηση για άδεια καταχωρείται το συντομότερο από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 45 ημέρες από την ημέρα που ο αιτητής λαμβάνει γνώση της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης.»
Με άλλα λόγια, μία μονομερής Αίτηση για άδεια, θα πρέπει να καταχωρείται το συντομότερο δυνατόν, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 45 ημέρες από την ημερομηνία που ο αιτητής λαμβάνει γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης.
Ουσιαστικά ο Κανονισμός επιβάλλει σε ένα αιτητή να ενεργεί αμέσως ή με την απαραίτητη σπουδή προς επιδίωξη της συγκεκριμένης θεραπείας (Αναφορικά με την Αίτηση του Manuel Puhler, Πολ. Έφ. Αρ. 404/2019, ημερ. 10.12.2020, ECLI:CY:AD:2020:A421 και Αναφορικά με την Αίτηση των Ανδρέας Δημητριάδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε. κ.ά., Πολ. Έφ. Αρ. 138/2022,ημερ. 22.11.2023).
Στην Αναφορικά με την αίτηση της δικηγορικής εταιρείας Γιάννης Παπαζαχαρία ΔΕΠΕ, Πολ. Έφ. Αρ.7/2023, ημερ. 10.4.2024, λέχθηκαν, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Αναφέρουμε από τώρα πως και πριν από την έκδοση του πιο πάνω Διαδικαστικού Κανονισμού, ο χρόνος υποβολής αίτησης συνιστούσε ουσιώδη παράγοντα για την ανάληψη και άσκηση της εν λόγω δικαιοδοσίας από το Ανώτατο Δικαστήριο. Όπως είχε τεθεί στη Θεοδούλου (Αρ. 1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 438, 443:
«… Ο χρόνος μέσα στον οποίο υποβάλλεται αποτελεί ουσιώδη παράγοντα για την ανάληψη και την άσκηση της δικαιοδοσίας. Όπως επισημαίνεται στην υπόθεση In Re Aeroporos and Others (1988) 1 C.L.R. 303 το στοιχείο του χρόνου είναι τόσο σημαντικό ώστε να έχει οδηγήσει στην Αγγλία στη θέσπιση του R.S.C. Ord. 53 r.2(2) με την οποία καθιερώνεται το χρονικό διάστημα των έξι μηνών ως το ανώτατο χρονικό όριο για την υποβολή αίτησης για την έκδοση Certiorari. Κάθε καθυστέρηση στην υποβολή αίτησης πρέπει να αιτιολογείται και όσο μεγαλύτερη, ανάλογα μεγαλύτερο είναι και το εμπόδιο που πρέπει να υπερπηδηθεί για την παροχή άδειας.»
Ως εκ τούτου, δεν ήταν λίγες οι φορές που αιτήσεις για εξασφάλιση άδειας, είχαν απορριφθεί λόγω καθυστέρησης (Αργυρού (Αρ. 2) (1993) 1 Α.Α.Δ. 457, 462 και Κτηματικές Επιχ. Ανδρέας Ευριπίδη Διογένους Λτδ (2015) 1(Β) Α.Α.Δ. 1818, 1827).»
Τα πιο πάνω επαναλαμβάνονται και στην Αναφορικά με την Αίτηση της Κυπριακής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ, Πολ. Αίτ. Αρ. 226/2024, ημερ. 27.12.2024.
Εν προκειμένω, βρίσκω πως ο αιτητής δεν ενήργησε ως όφειλε. Θα είμαι συγκεκριμένος. Οι οδηγίες στο πλαίσιο εκδίκασης Αίτησης 3/2021, ως ελέχθη, δόθηκαν από το κατώτερο Δικαστήριο στις 11.12.2024, ενώ η υπό εκδίκαση Αίτηση καταχωρίστηκε μόλις στις 27.1.2025. Οι οδηγίες αφορούσαν σε επίδοση της Αίτησης που εκκρεμούσε ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου σε κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συμπεριλαμβανομένου και του Διαχειριστή της περιουσίας του καθ΄ ου η αίτηση, Nickolas Barnett. Το κατώτερο Δικαστήριο όρισε την Αίτηση για τις 28.1.2025, προφανώς για να εξετάσει κατά πόσο η Αίτηση επεδόθη ως οι οδηγίες του. Μίαν ημέρα πριν από τις 28.1.2025, καταχωρίστηκε η υπό εκδίκαση Αίτηση, με την οποία αξιώνονται οι ακόλουθες θεραπείες, για τους ακόλουθους λόγους:
«(1) … CERTIORARI με το οποίο να ακυρώνεται ενδιάμεση απόφαση/πρακτικό ημερομηνίας 13/12/2024 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στα πλαίσια της αίτησης 3/2021 (Ε.Ε.Τ.) με το οποίο ολοκληρώθηκε και/ή συμπληρώθηκε η ενδιάμεση απόφαση ημερομηνίας 13/11/2024 με το οποίο αποφασίστηκε όπως η πιο πάνω αίτηση 3/2021 επιδοθεί εκτός δικαιοδοσίας στον Nickolas Barnet πρόσωπο τα στοιχεία του οποίου δεν βρίσκονται στο φάκελο του Δικαστηρίου.
(2) … PROHIBITION με το οποίο να απαγορεύει στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας να επιζητεί ή να εκδίδει οδηγίες για την επίδοση της αίτησης αρ. 3/2021 (Ε.Ε.Τ) εκτός Δικαιοδοσίας στον Nickolas Barnet.
(3) … MANDAMUS με το οποίο να διατάσσεται το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας να ορίσει για ακρόαση την αίτηση αρ. 3/2021 χωρίς περαιτέρω χρονοτριβή ή καθυστέρηση.»
Τόσο στην επισυνημμένη Έκθεση Γεγονότων, όσο και στην Ένορκη Δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση, ουδεμία αναφορά γίνεται γιατί η υπό εκδίκαση Αίτηση καταχωρίστηκε μίαν ημέρα πριν από την ημερομηνία ορισμού της Αίτησης από το κατώτερο Δικαστήριο, και όχι ενωρίτερα. Ούτε διαπιστώνω από το υλικό που έχει τεθεί ενώπιον μου ότι αυτή δεν θα μπορούσε να είχε καταχωριστεί πολύ ενωρίτερα. Ως εκ τούτου, αυτή καταχωρίστηκε όχι αμέσως και όχι με την απαραίτητη σπουδή, για την οποία έγινε αναφορά πιο πάνω. Η εν λόγω αδικαιολόγητη καθυστέρηση δεν δικαιολογεί την ανάληψη και άσκηση της συγκεκριμένης δικαιοδοσίας, την οποία ο αιτητής επικαλείται μίαν ημέρα πριν από την ημερομηνία που το κατώτερο Δικαστήριο θα ήλεγχε κατά πόσο έλαβε χώρα η επίδοση της Αίτησης, ως οι οδηγίες του.
Σήμερα, ο ευπαίδευτος συνήγορος, αντιλαμβανόμενος προφανώς την καθυστέρηση που παρατηρείται στην καταχώριση της Αίτησης, ανέφερε πως το πρακτικό ημερ. 11.12.2024 που τηρήθηκε από το κατώτερο Δικαστήριο, του παρεδόθη στις 9.1.2025. Η εν λόγω δήλωση δεν είναι μαρτυρία και αγνοείται. Εν πάση περιπτώσει, ίδια θα ήταν η προσέγγιση μου, ακόμη και αν το πρακτικό ημερ. 11.12.2024, παρελήφθη από τον ευπαίδευτο συνήγορο στις 9.1.2025, ως αυτός σήμερα ανέφερε. Η απραξία από τις 9.1.2025 μέχρι και τις 26.1.2025, επίσης δεν δικαιολογείται. Η Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί για τον πιο πάνω λόγο και απορρίπτεται.
Ανεξάρτητα όμως από την πιο πάνω κατάληξη μου, θα προχωρήσω να εξετάσω κατά πόσο θα μπορούσε να είχε χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια, ακόμη και στην περίπτωση που αυτή είχε καταχωριστεί αμέσως και με την απαραίτητη σπουδή.
Ξεκινώ από τη θεραπεία που αφορά στο Προνομιακό Ένταλμα Mandamus. Πρόκειται περί αδικαιολόγητης θεραπείας. Το κατώτερο Δικαστήριο ουδέποτε αρνήθηκε να εκτελέσει τα δικαστικά του καθήκοντα και ουδέποτε αρνήθηκε να ορίσει ή να εκδικάσει την Αίτηση που εκκρεμεί ενώπιον του, η οποία συνεχίζει να είναι ζωντανή. Άλλωστε, δεν έχουν ακόμη καθοριστεί δικαιώματα και υποχρεώσεις. Το κατώτερο Δικαστήριο, για λόγους που καταγράφει, έκρινε πως πριν ορίσει την Αίτηση για ακρόαση, θα έπρεπε να είχε τις θέσεις και τυχόν άλλων ενδιαφερόμενων μερών. Όπως εύστοχα τέθηκε στη Μονομερή Αίτηση του Χρύσανθου και Μπάρκα για Άδεια Καταχώρισης Αίτησης για Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Mandamus για να διαταχθεί η Ανώτερη Επαρχιακή Δικαστής, κα Μαρίνα Παπαδοπούλου, να εκδικάσει την Αγωγή με Αρ. 4567/2010, σε σχέση με το ύψος των αποζημιώσεων που δικαιούνται οι ενάγοντες από τους εναγόμενου 3, 4 και 6, οι οποίοι σύμφωνα με την απόφαση του Π.Ε.Δ. Κ. Παναγιώτου ημερ. 29.10.2017 ευθύνονται για την οιανδήποτε ζημιά που προκάλεσαν στους ενάγοντες, Πολ. Αίτ. 55/2018, ημερ. 20.6.2018, ECLI:CY:AD:2018:D296:
«Προνομιακό ένταλμα mandamus εκδίδεται με σκοπό να επιβληθεί προστακτικά η εκτέλεση συγκεκριμένης πράξης που συνιστά δημόσιο καθήκον, συνυφασμένης με τη θέση του προσώπου προς το οποίο απευθύνεται. Προκειμένου για κατώτερα δικαστήρια:
«The order of mandamus will issue to tribunals exercising an inferior jurisdiction, commanding them to adjudicate according to their powers in matters which are judicial in their character.»
Mε κάθε σεβασμό, δεν μπορεί να χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια, ούτε και σε σχέση με τα άλλα δύο εντάλματα που αξιώνονται, δηλαδή το Προνομιακό Ένταλμα Prohibition και το Προνομιακό Ένταλμα Certiorari. Δεν νοείται να υποδεικνύεται με το Προνομιακό Ένταλμα Prohibition σε ένα κατώτερο Δικαστήριο ο τρόπος με τον οποίο αυτό θα αποφασίσει συγκεκριμένο θέμα που εμπίπτει στη δικαιοδοσία του. Και εν προκειμένω, το κατώτερο Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία, στο πλαίσιο εκδίκασης της Αίτησης που εκκρεμούσε ενώπιον του, να δώσει τις συγκεκριμένες οδηγίες, οι οποίες μάλιστα δόθηκαν για να διαφυλάξει, ως έχει υποχρέωση, το δικαίωμα κάθε ενδιαφερόμενου ή κάθε επηρεαζόμενου προσώπου να ακουστεί σε δικαστική διαδικασία. Όπως εύστοχα τέθηκε στην απόφαση της Ολομέλειας, στην Αναφορικά με την Αίτηση του Nikolai Ivanovich Kazakov, Πολ. Έφ. 72/2022, ημερ. 17.7.2023, ECLI:CY:AD:2023:A252:
«Το δικαίωμα του καθενός να λαμβάνει γνώση για οιαδήποτε δικαστική διαδικασία τον αφορά ή μπορεί να επηρεάσει τα δικαιώματα του και να παραστεί στη διαδικασία και να ακουστεί, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης στην Κύπρο. «Η λυδία λίθος της δίκαιης δίκης είναι το δικαίωμα ακρόασης», όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε στη Χριστοφίδης (Αρ.1) (1993) 1 Α.Α.Δ.Δ. 613, 617. Η διεξαγωγή κάθε διαδικασίας στην παρουσία όλων των ενδιαφερομένων ή εφόσον έχουν όλοι δεόντως ειδοποιηθεί, είναι ο κανόνας.»
Άλλωστε, με τις εν λόγω οδηγίες τίποτε δεν έχει ακόμη αποφασιστεί, και βεβαίως δεν έχει ακόμη αποφασιστεί ότι ο Διαχειριστής δύναται να λάβει μέρος στην εκκρεμούσα δικαστική διαδικασία. Να σημειώσω, πως νέος Διαχειριστής της περιουσίας του πτωχεύσαντος καθ΄ ου η αίτηση, φέρεται να διορίστηκε στις 24.11.2024, δηλαδή πριν το κατώτερο Δικαστήριο δώσει τις οδηγίες για τις οποίες τώρα ο αιτητής παραπονείται (παρ. 13 και 16 από την Ένορκη Δήλωση του που υποστηρίζει την υπό εκδίκαση Αίτηση). Ο ευπαίδευτος συνήγορος στις 11.12.2024 φαίνεται να μην αμφισβήτησε το δικαίωμα του Διαχειριστή να λάβει μέρος στη συγκεκριμένη δικαστική διαδικασία, αφού ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου σημείωσε τα ακόλουθα: «Επομένως είναι η θέση μου ότι δεν υπάρχει λόγος για επίδοση αφού ενημερώθηκε ο Διαχειριστής και αν όντως είναι η θέση του ότι πρέπει να λάβει μέρος στη διαδικασία εφόσον έχει ενημερωθεί έχει κάθε δικαίωμα να το πράξει». Το κατώτερο Δικαστήριο, για λόγους που καταγράφει, δεν ικανοποιήθηκε ότι υπήρχε επίδοση της Αίτησης για να εμφανιστεί σε συγκεκριμένη ημερομηνία είτε ο πρώην είτε ο νυν Διαχειριστής ή τυχόν άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, εξού και έδωσε τις συγκεκριμένες οδηγίες.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος ανέφερε ακόμη πως αδυνατεί να επιδώσει την Αίτηση στον Διαχειριστή, αφού δεν έχει τη διεύθυνση του. Αυτό βεβαίως είναι θέμα που μπορεί να θέσει ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου, όπως μπορεί να θέσει και θέμα ότι δεν υπάρχει πλέον Διαχειριστής της περιουσίας του καθ΄ ου η αίτηση, θέμα που επίσης ήγειρε. Σε τέτοια περίπτωση, το κατώτερο Δικαστήριο οφείλει να τον ακούσει και να αποφασίσει. Εάν τώρα στο τέλος της ημέρας το κατώτερο Δικαστήριο με την απόφαση του, απορρίψει την Αίτηση, ο αιτητής έχει δικαίωμα να καταχωρίσει έφεση.
Όσον αφορά στο Προνομιακό Ένταλμα Certiorari, με το οποίο αξιώνεται η ακύρωση της ενδιάμεσης απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου, θα αρκεστώ να παραπέμψω στο πιο κάτω απόσπασμα από την Επί τοις Αφορώσι την Αίτηση της Λένας Κλεάνθους εκ Λευκωσίας, Πολ. Αίτ. Αρ. 46/2021, ημερ. 5.4.2021:
«Έχει επανειλημμένα τονιστεί ότι η διαδικασία έκδοσης προνομιακού εντάλματος Certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων, η οποία ελέγχεται, εκεί όπου παρέχεται δικαίωμα έφεσης, στο πλαίσιο της Δευτεροβάθμιας Δικαιοδοσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου (Μπάντσιου (1994) 1 ΑΑΔ, 634). Προνομιακό ένταλμα Certiorari δεν εκδίδεται εκεί που απλώς υπάρχει λανθασμένος χειρισμός ή ερμηνεία ως προς το Νόμο ή τις διαπιστώσεις του κατώτερου Δικαστηρίου (Τσιαντή κ.α. (2010) 1(Β) ΑΑΔ, 773). Όπου τίθεται θέμα ρύθμισης διαδικασίας από το κατώτερο Δικαστήριο, δεν τίθεται θέμα ενεργοποίησης της δικαιοδοσίας για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari αφού η επίλυση τέτοιων θεμάτων ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του κατώτερου Δικαστηρίου (Χαραλάμπους κ.α. (Αρ. 2) (1994) 1 ΑΑΔ, 828 και Ιορδάνου (2004) 1(Β) ΑΑΔ, 914). Τέλος, έχει επίσης κατά κόρον λεχθεί ότι η δυνατότητα έκδοσης προνομιακού εντάλματος Certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της κατ΄ έφεση δικαιοδοσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου, ούτε ως όργανο εποπτείας της διαδικασίας ή της πρακτικής η οποία ακολουθείται από τα κατώτερα Δικαστήρια (Makushin (2012) 1(Α) ΑΑΔ, 849).
[…]
Θέματα που έχουν να κάνουν με την άσκηση διακριτικής εξουσίας των κατώτερων Δικαστηρίων, και ειδικότερα με την αναβολή υπόθεσης που εκκρεμεί ενώπιον τους, εξετάστηκαν και στην υπόθεση Sayakhat Air Company (1999) 1 ΑΑΔ, 454.»
Πρόσφατα, στην Αναφορικά με την Αίτηση των G.D.L. Trading Ltd και Constantinos G. Lordos΄ Sons & Co Ltd εκ Λάρνακας, για Χορήγηση Άδειας Καταχώρισης Αίτησης για Έκδοση Εντάλματος Certiorari, Πολ. Έφ. Αρ. 36/2025, ημερ. 10.2.2025, το Ανώτατο Δικαστήριο, δευτεροβάθμια δικαιοδοσία, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση με την οποία είχε απορριφθεί η μονομερής Αίτηση για εξασφάλιση άδειας, σημείωσε τα ακόλουθα σε σχέση με την έκδοση οδηγιών, εκεί βεβαίως για δημοσίευση Αίτησης πριν από την ακρόαση:
«Το ζήτημα της έκδοσης οδηγιών της αίτησης για διάλυση εταιρείας, πριν από την ακρόαση, συνιστά θέμα που ανάγεται αποκλειστικά στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου …… Είναι καλά εδραιωμένο, νομολογιακά, ότι η ορθότητα απόφασης που το Δικαστήριο λαμβάνει κατ΄ ενάσκηση διακριτικής ευχέρειας, δεν ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα (Αναφορικά με τον Gennaro Perella (1995) 1(A) A.A.Δ. 356).»
Εν κατακλείδι, υιοθέτηση των θέσεων του αιτητή, θα ισοδυναμούσε με παρέμβαση προς ανατροπή του τρόπου με τον οποίο το κατώτερο Δικαστήριο στάθμισε τα δεδομένα κατά την άσκηση εξουσίας και αρμοδιότητας που είχε κατά την εκδίκαση Αίτησης που εκκρεμεί ενώπιον του, πράγμα ανεπίτρεπτο.
Δεν δικαιολογείται η χορήγηση της αιτούμενης άδειας, αφού ο αιτητής απέτυχε και να αποκαλύψει εκ πρώτης όψεως υπόθεση.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΣΓεωργίου
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο