ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 126/2016)
9 Απριλίου, 2025
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΔΑΥΙΔ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΛΑΜΠΡΟΣ ΞΕΝΗ
Ενάγων
ν.
ΙΩΣΗΦ ΒΡΑΧΙΜΗ
Εναγόμενου
ΚΑΙ ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡ. 8/10/2014
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΤΩΧΕΥΣΑΝΤΑ ΛΑΜΠΡΟΥ ΞΕΝΗ
Εφεσείων
ν.
ΙΩΣΗΦ ΒΡΑΧΙΜΗ
Εφεσίβλητου
_________________
Μ. Ορφανίδης για Ορφανίδης Χριστοφίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσείοντα.
Κ. Πατσαλίδου για Μαρκίδης, Μαρκίδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τoν Εφεσίβλητο.
_________________
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Ιωαννίδη, Δ.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.:- Στις 17.1.2007 ο εφεσίβλητος υπέγραψε έγγραφο, το οποίο τιτλοφορείται «ΔΗΛΩΣΗ/ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ», με το ακόλουθο περιεχόμενο:
«ΔΗΛΩΣΗ/ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ
Εγώ ο κάτωθι υπογεγραμμένος ΙΩΣΗΦ ΒΡΑΧΙΜΗΣ, Α.Δ.Τ. [ ] εκ Λευκωσίας δηλώνω και αναγνωρίζω ότι κρατώ ως εμπιστευματοδόχος για λογαριασμό και εκ μέρους του κ. Λάμπρου Ξενή, α.δ.τ.[ ] εκ Λάρνακας το ποσό των ΛΚ.1.000.000,00σ (ένα εκατομμύριο λίρες Κύπρου).
Το ανωτέρω ποσό θα το καταβάλω στον κ. Λάμπρο Ξενή και/ή οιονδήποτε πρόσωπο αυτός μου υποδείξει μετά που ο Αρχιτέκτονας κ. Τελέσφορος Καλακουτής εγκρίνει γραπτώς τα Αρχιτεκτονικά Σχέδια/Τεχνικές Προδιαγραφές που ετοίμασε ο Αρχιτέκτονας κ. Φίλιππος Φιλίππου για την ανέγερση 15 κατοικιών εντός του ακινήτου με αρ. εγγραφής αρ. 6039 ΣΤΟ Χωρίο Πύλα και για τις οποίες έχει ήδη εκδοθεί Πολεοδομική άδεια με αρ.ΛΑΡ/01312/2004.
Σε περίπτωση μη καταβολής του θα φέρει τόκο 12% ετησίως από την ημέρα που θα καταστεί πληρωτέο μέχρι εξόφλησης.»
Προκύπτει από το περιεχόμενο του πιο πάνω εγγράφου πως ο εφεσίβλητος δεν αντλεί οιονδήποτε δικαίωμα σε σχέση με το έγγραφο που υπέγραψε. Τουναντίον αυτό που προκύπτει, είναι μόνο η υποχρέωση του ιδίου να καταβάλει το ποσό των ΛΚ1.000.000, το οποίο παραδέχεται ότι κατέχει για λογαριασμό του Λάμπρου Ξενή, στον τελευταίο ή σε άλλο πρόσωπο ως αυτός ήθελε υποδείξει, «μετά που ο αρχιτέκτονας κ. Τελέσφορος Καλακουτής εγκρίνει γραπτώς τα αρχιτεκτονικά σχέδια/τεχνικές προδιαγραφές», ως λεπτομερώς παρατίθεται στο έγγραφο. Oύτε βεβαίως προκύπτει υποχρέωση του Λάμπρου Ξενή να προβεί ο ίδιος σε συγκεκριμένη ενέργεια ή πράξη για να νομιμοποιείται να λάβει το ποσό στο οποίο αναφέρεται η «Δήλωση/Αναγνώριση».
Ο Λάμπρος Ξενή με αγωγή που καταχώρισε στις 27.6.2008, εναντίον του εφεσίβλητου, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, επικαλέστηκε το πιο πάνω έγγραφο που ο εφεσίβλητος υπέγραψε. Συγκεκριμένα, είχε δικογραφήσει πως ο τελευταίος, δυνάμει του πιο πάνω εγγράφου, είχε στην κατοχή του το πιο πάνω ποσό «ως εμπιστευματοδόχος και/ή για λογαριασμό του». Είχε ακόμη δικογραφήσει πως η προϋπόθεση για την οποία γινόταν αναφορά στο έγγραφο είχε πλήρως ικανοποιηθεί και ο εφεσίβλητος «άρχισε τη σταδιακή καταβολή του ποσού στον ενάγοντα και/ή κατ΄ εντολή του την 31.1.2007 με αποτέλεσμα να παραμένει σήμερα οφειλόμενο υπόλοιπο εις χείρας του εναγομένου προς όφελος και/ή διά λογαριασμό του ενάγοντος το ποσό των €953.570,46 (ΛΚ558.100)» (παρ.5 από την Έκθεση Απαίτησης). Το εν λόγω οφειλόμενο ποσό, σύμφωνα πάντα με την Έκθεση Απαίτησης, ο εφεσίβλητος συνεχίζει παράνομα να κατέχει και/ή παραλείπει να επιστρέψει στον εφεσείοντα, παρόλες τις επανειλημμένες οχλήσεις. Ως εκ τούτου, ο ενάγων αξίωνε το πιο πάνω ποσό με τόκο 12%, ως προέβλεπε η γραπτή «Δήλωση/Αναγνώριση».
Ο εφεσίβλητος με το τροποποιημένο δικόγραφο του παραδέχθηκε ότι υπέγραψε το έγγραφο ημερ. 17.1.2007 με το συγκεκριμένο περιεχόμενο. Παραδέχθηκε ακόμη ότι κατείχε για λογαριασμό του εφεσείοντα το πιο πάνω ποσό, για να προσθέσει ότι «η καταβολή του εν λόγω ποσού προς τον Ενάγοντα συνδέεται με δύο συνάλληλες συμφωνίες που αφορούν πώληση μετοχών (Irostratos Ltd και Scanner Unithome Inv, ημ. 16/1/07) και ανέγερση κατοικιών (Scanner Unithome Inv. Ltd, και Scanner Unithome Constructions Ltd, ημ. 17/1/07)».
Ήταν η δικογραφημένη του θέση πως η προϋπόθεση και/ή όρος για καταβολή του ποσού, δηλαδή η έγκριση των αρχιτεκτονικών σχεδίων από τον αρχιτέκτονα κ. Τελέσφορο Καλακουτή, ουδέποτε ικανοποιήθηκε και συνεπώς το εν λόγω ποσό ουδέποτε κατέστη πληρωτέο.
Σε σχέση με το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι μετά την υπογραφή του εγγράφου ημερ. 17.1.2007, είχε καταβάλει έναντι των ΛΚ.1.000.000, σημαντικά ποσά τόσο στον ενάγοντα όσο και σε τρίτα πρόσωπα κατ΄ εντολή του τελευταίου, ο εφεσίβλητος στο δικόγραφο του είχε δικογραφήσει τα ακόλουθα:
«6. Ο Εναγόμενος περαιτέρω παραδέχεται ότι καθ΄ υπέρβαση του πιο πάνω αναφερόμενου όρου ή/και της προϋπόθεσης για καταβολή του ποσού ή/και καθ΄ υπέρβαση της υποχρέωσης του ως εμπιστευματοδόχου βάσει του εγγράφου ημερομηνίας 17/1/2007, μετά από επιμονή του Ενάγοντα, προέβη προς τον Ενάγοντα ή σε τρίτα άτομα που υποδείχθηκαν από αυτόν στην καταβολή συνολικού ποσού Λ.Κ. 754,230 ήτοι Ευρώ 1,288.224. Τούτο έγινε χαριστικά και καταχρηστικά από τον Εναγόμενο, με στόχο την οικονομική υποβοήθηση του Ενάγοντα ή και της Εταιρείας του για εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους για ανέγερση κατοικιών δυνάμει συμφωνίας ημερ. 17/1/-07 με την Εταιρεία του Ενάγοντα Scanner Unithome Construction Ltd.»
Στην παρ. 7 του δικογράφου του, παρατίθενται λεπτομέρειες των κατ΄ ισχυρισμόν πληρωμών εκ μέρους του κατ΄ εντολήν του ενάγοντα. Αυτές αφορούν στο συνολικό ποσό των Λ.Κ.754.230 (Ευρώ 1.288.224) και καλύπτουν την περίοδο από 31.1.2007-29.9.2008.
Κατά την ακροαματική διαδικασία της αγωγής κατέθεσαν μόνο οι διάδικοι. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού αξιολόγησε τη μαρτυρία των διαδίκων, κατέγραψε στην απόφαση του πως «Απορρίπτω τη μαρτυρία και εκδοχή του ενάγοντα» και «Δέχομαι τη μαρτυρία και εκδοχή του εναγόμενου». Στην απόφαση καταγράφονται οι λόγοι για την πιο πάνω κατάληξη του. Κατ΄ επέκταση, απέρριψε την αγωγή με έξοδα εναντίον του ενάγοντα, για να προσθέσει όμως, στο τέλος της απόφασης του, τα εξής:
«Κάτι τελευταίο.
Ακόμη και αν η μαρτυρία του ενάγοντα γινόταν αποδεκτή στο απόγειο της ως αξιόπιστη, η αγωγή και πάλι θα έχρηζε απόρριψης, ως πρόωρη, καθότι σαφώς είναι που εξάγεται (και συνάγεται) από την αξιόπιστη μαρτυρία, πως τίποτε απολύτως δεν κατατείνει σε συμπέρασμα περί ικανοποίησης των όρων και προϋποθέσεων που αποτελούν το αντικείμενο της Δήλωσης/Αναγνώρισης (Τεκμήριο 6).»
Με οκτώ λόγους έφεσης προσβάλλεται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης.
Υπάρχουν λόγοι έφεσης, σύμφωνα με τους οποίους λανθασμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ότι το έγγραφο ημερ. 17.1.2007 ήταν σύμβαση υπό αίρεση μεταξύ των μερών, με αποτέλεσμα να προσεγγίσει λανθασμένα τα δικόγραφα και τη μαρτυρία. Ως καταγράφεται στην αιτιολογία του πρώτου λόγου έφεσης, το πρωτόδικο Δικαστήριο «οδήγησε τον εαυτό του σε λανθασμένα μονοπάτια συλλογισμών και ερωτημάτων».
Με άλλο λόγο έφεσης ο εφεσείων διατείνεται ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο «αποφάσισε και/ή προέβη σε περαιτέρω εύρημα ότι ο Τελέσφορος Καλακουτής ανέλαβε θέση ανεξάρτητου αρχιτέκτονα του έργου και οι πελάτες του εναγομένου, των καταθετών του ποσού των ΛΚ1.000.000 σε λογαριασμό εταιρείας που θα διαχειριζόταν ο εναγόμενος». Στην αιτιολογία του πιο πάνω λόγου έφεσης καταγράφεται πως το πρωτόδικο Δικαστήριο παραγνώρισε το κείμενο του ιδίου του εγγράφου, σύμφωνα με το οποίο ο εφεσίβλητος δήλωσε και αναγνώρισε ότι «κρατούσε» ως εμπιστευματοδόχος και για λογαριασμό του εφεσείοντα το ποσό των ΛΚ1.000.000,00 «με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε συλλογισμούς και ευρήματα πέραν και έξω από το ίδιο το εμπίστευμα και να αξιολογήσει λανθασμένα γεγονότα που προηγήθηκαν της δημιουργίας του και ενέργειες που έλαβαν χώραν μετά την δημιουργία του, παραβλέποντας το γεγονός ότι ο δικαιούχος του εμπιστεύματος είναι ο ενάγοντας και ο εναγόμενος είναι ο εμπιστευματοδόχος που κρατούσε ΛΚ.1.000.000 που είναι χρήματα που ανήκαν στον ενάγοντα.»
Λόγοι έφεσης προσβάλλουν και τα ευρήματα αξιοπιστίας. Συγκεκριμένα, με τον πέμπτο λόγο έφεσης ο εφεσείων θεωρεί ότι κακώς το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε αξιόπιστο τον εφεσίβλητο, ενώ με τον έβδομο λόγο έφεσης θεωρεί ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο «τελώντας σε πλάνη περί τα πράγματα και/ή χωρίς να μελετήσει επαρκώς το υλικό του φακέλου και/ή λανθασμένα και/ή εσφαλμένα αξιολόγησε τη μαρτυρία του ενάγοντα ως αναξιόπιστη και την απέρριψε οδηγούμενο από εσφαλμένα ευρήματα».
Ως ελέχθη, ουδέποτε αμφισβητήθηκε ότι ο εφεσίβλητος κατείχε για λογαριασμό του ενάγοντα το συγκεκριμένο ποσό χρημάτων, για το οποίο γίνεται αναφορά στο έγγραφο ημερ. 17.1.2007, που αδιαμφισβήτητα ο εφεσίβλητος υπέγραψε. Ο ενάγων αξίωσε θεραπείες στη βάση του συγκεκριμένου εγγράφου και μόνο. Ήταν η δικογραφημένη του θέση πως η προϋπόθεση έγκρισης των Αρχιτεκτονικών Σχεδίων/Τεχνικών Προδιαγραφών είχε ικανοποιηθεί πλήρως, εξού και ο εφεσίβλητος, σύμφωνα πάντα με τη δικογραφημένη θέση του ενάγοντα, άρχισε να καταβάλλει σταδιακά και κατ΄ εντολήν του, μέρος από το πιο πάνω ποσό.
Ο εφεσίβλητος με το δικόγραφο του είχε παραδεχθεί πως όντως άρχισε, κατ΄ εντολήν του ενάγοντα, να καταβάλλει από τις 31.1.2007 μέρος από το πιο πάνω ποσό. Ωστόσο, ήταν η διογραφημένη θέση του πως αυτό το έπραξε «καθ΄ υπέρβαση του όρου και/ή της προϋπόθεσης», για την οποία γίνεται αναφορά στο έγγραφο ημερ. 17.1.2007 που υπέγραψε.
Ο ενάγων καταθέτοντας ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα σε σχέση με τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες ο εφεσίβλητος κατείχε για λογαριασμό του το ποσό των ΛΚ1.000.000:
«12. Ο Εναγόμενος για να είναι σίγουρος ότι θα εκδοθεί άδειας οικοδομής του έργου «TOUCH BLUE» μου ζήτησε όπως δικό μου ποσό εκ ΛΚ.1.000.000 το κρατά ως καταπιστευματοδόχος μου για να είναι σίγουρος ότι θα τρέξω να τον βοηθήσω στην έκδοση της άδειας οικοδομής. Τεκμήριο 6.
13. Επίσης ο κ. Βραχίμης σκόπευε να διορίσει τον Αρχιτέκτονα κ. Τελέσφορο Καλακουτή για να ελέγξει τα Αρχιτεκτονικά σχέδια που αφορούσαν το έργο «TOUCH BLUE» και να τα εγκρίνει.
14. Σε μεταγενέστερο στάδιο και αφού προφανώς τα αρχιτεκτονικά σχέδια εγκρίθηκαν είτε από τον κ. Καλακουτή, είτε από τον κ. Βραχίμη στις 20/2/2007, ο κ. Βραχίμης ως Διευθυντής της εταιρρίας TOUCH BLUE RESIDENCES LTD (ως μετονομάστηκε η The Scanner Unithome Investments Ltd,) με τον αρχιτέκτονα του έργου Φίλιππο Φιλίππου κατέθεσαν στην Επαρχιακή Διοίκηση Λάρνακας τα σχετικά σχέδια για έκδοση οικοδομικής άδειας με αρ. Β143/07. Παρουσιάζω την άδεια οικοδομής ως Τεκμήριο 7.»
Κατά την αντεξέταση του εφεσίβλητου, ο ευπαίδευτος συνήγορος του ενάγοντα, του υπέβαλε πως:
«Ε. Σας υποβάλλω κύριε ότι ο όρος για τον κύριο Καλακούτη έχει εκπληρωθεί με την έκδοση της άδειας οικοδομής και δεν υπάρχει πλέον καμία αξία και ουσία να εγκρίνει σχέδια και τεχνικές προδιαγραφές για τις οποίες εκδόθηκαν άδειες οικοδομής και ολοκληρώθηκε το project.»
Ο εφεσίβλητος όχι μόνο δεν αμφισβήτησε την έκδοση της άδειας οικοδομής, τον Μάρτη του 2008, αλλά δέχθηκε ότι το οικοδομικό έργο ολοκληρώθηκε δυνάμει αυτής, καθ΄ ον χρόνο κατέθετε ως μάρτυρας το 2015 ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Η απάντηση που έδωσε στην πιο πάνω υποβολή, αφορούσε μόνο σε σχολιασμό των θέσεων του ευπαίδευτου συνηγόρου του ενάγοντα σε άλλες υποβολές. Παραθέτουμε αυτολεξεί την απάντηση του:
«Α. Διαφωνώ κύριε Πρόεδρε, διότι προηγουμένως ο κύριος Ορφανίδης μας είπε ότι οι όροι εκπληρώθηκαν με την έκδοση άδειας οικοδομής, προηγουμένως μας είχε πει ότι εκπληρώθηκαν οι όροι 31/1/2007 ενώ η άδεια οικοδομής εκδόθηκε τον Μάρτη του 2008, άρα κάπου δαμέ έχουμε έναν χρόνο διαφορά στο τι μας λέει ο κύριος Ορφανίδης.»
Το πρωτόδικο Δικαστήριο προσεγγίζοντας τη μαρτυρία του ενάγοντα κατά την ακροαματική διαδικασία ότι ο όρος που είχε τεθεί στη «Δήλωση/Αναγνώριση» είχε ικανοποιηθεί, την οποία και απέρριψε ως αναξιόπιστη, σημείωσε τα ακόλουθα:
«Παρενθέτω και το εξής. Το γεγονός πως ο δικηγόρος του ενάγοντα κ. Μαρκίδης (προφανώς το ορθό είναι κ. M. Ορφανίδης), υπέβαλε στον εναγόμενο κατά την ικανή του αντεξέταση ότι ο όρος που τέθηκε στη Δήλωση/Αναγνώριση (Τεκμήριο 6), «έχει εκπληρωθεί με την έκδοση της άδειας οικοδομής και δεν υπάρχει πλέον καμία αξία και ουσία να εγκρίνει σχέδια και τεχνικές προδιαγραφές για τις οποίες εκδόθηκαν άδειες οικοδομής και ολοκληρώθηκε το project» (την οποία και ο μάρτυς απέρριψε), ουδόλως τροποποιεί την υφιστάμενη κατάσταση πραγμάτων, αναρωτιέται δε κανείς για ποιο λόγο είναι που οι διάδικοι συμφώνησαν στην επίδικη προϋπόθεση στη Δήλωση/Αναγνώριση (Τεκμήριο 6), αν πρόθεση τους ήταν να μην τηρηθεί, και αντ΄ αυτού δεν συμφώνησαν ως προϋποθετικό όρο, ακριβώς, την έκδοση της άδειας οικοδομής.»
Όμως η σκοπιμότητα της συγκεκριμένης προϋπόθεσης στο έγγραφο «Δήλωση/Αναγνώριση», ήταν κάτι που έπρεπε να είχε απασχολήσει το ίδιο το πρωτόδικο Δικαστήριο, το οποίο θα έπρεπε να είχε αποφασίσει κατά πόσο αυτή η προϋπόθεση είχε ουσιαστικά ικανοποιηθεί με την έκδοση της οικοδομικής άδειας, την οποία, ως ελέχθη, ο εφεσίβλητος είχε παραδεχθεί. Η δε προφορική μαρτυρία του ενάγοντα, την οποία το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε, σε αυτά στόχευε και όχι στην «κατ΄ ουσίαν εξαϋλωση (ή τερματισμό) της συγκεκριμένης προϋπόθεσης», ως εσφαλμένα καταγράφεται στην πρωτόδικη απόφαση, κάτι μάλιστα που χρησιμοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, για να κριθεί αναξιόπιστος ο ενάγων. Περαιτέρω, το πρωτόδικο Δικαστήριο κατά την αξιολόγηση της προσαχθείσας μαρτυρίας, επικεντρώθηκε σε θέματα άσχετα με το σαφές και αδιαμφισβήτητο περιεχόμενο του εγγράφου ημερ. 17.1.2007, όπως η πηγή προέλευσης του ποσού των ΛΚ1.000.000.
Με τον προσήκοντα σεβασμό, διαπιστώνουμε εσφαλμένη καθοδήγηση του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με την αξιολόγηση της μαρτυρίας, κάτι που δικαιολογεί την παρέμβαση μας στα ευρήματα αξιοπιστίας, τα οποία και παραμερίζονται. Οι σχετικοί με το πιο πάνω θέμα λόγοι έφεσης είναι βάσιμοι. Η πρωτόδικη απόφαση καθίσταται τρωτή στο σύνολο της και παραμερίζεται.
Με δεδομένο ότι κατά τον χρόνο καταχώρισης της αγωγής, η άδεια οικοδομής είχε ήδη εκδοθεί, δεν μπορεί να τίθεται πλέον θέμα έγκρισης Αρχιτεκτονικών Σχεδίων/Τεχνικών Προδιαγραφών. Η έκδοση της άδειας οικοδομής, την ύπαρξη αλλά και την εγκυρότητα της οποίας ουδέποτε αμφισβήτησε ο εφεσίβλητος, εξυπακούει την έγκριση των Αρχιτεκτονικών Σχεδίων/Τεχνικών Προδιαγραφών, για την οποία κάνει αναφορά η γραπτή «Δήλωση/Αναγνώριση» ημερ. 17.1.2007.
Ως εκ τούτου, στη βάση των πιο πάνω αδιαμφισβήτητων γεγονότων ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, βρίσκουμε ότι ο εφεσείων απέδειξε την υποχρέωση του εφεσίβλητου δυνάμει της πιο πάνω «Δήλωσης/Αναγνώρισης» για επιστροφή του ποσού, και κατ΄ επέκταση δικαιούται σε απόφαση για το όποιο ποσό του οφείλεται. Ο εφεσείων στην Έκθεση Απαίτησης του είχε δικογραφήσει πως το ποσό που συνεχίζει να του οφείλει ο εφεσίβλητος ανέρχεται σε €953.570,46 (Λ.Κ. 558.100). Από την άλλη, ο εφεσίβλητος με την Υπεράσπιση του, είχε δικογραφήσει πως το ποσό που εξακολουθεί να κατέχει για λογαριασμό του εφεσείοντα ανέρχεται σε «Λ.Κ.245.770 ήτοι ΕΥΡΩ 419.775». Για το θέμα αυτό οι διάδικοι είχαν δώσει αντικρουόμενη μαρτυρία. Μάλιστα, ο εφεσείων με τον όγδοο λόγο έφεσης προσβάλλει ως εσφαλμένο το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο εφεσίβλητος κατέβαλε στον εφεσείοντα έναντι της «Δήλωσης/Αναγνώρισης» ημερ. 17.1.2007, το ποσό των Λ.Κ.744.000. Τα ευρήματα αξιοπιστίας στα οποία είχε προβεί το πρωτόδικο Δικαστήριο, ως ελέχθη, έχουν παραμερισθεί. Εμείς ως δευτεροβάθμιο Δικαστήριο δεν μπορούμε να αποφασίσουμε ποια από τις δύο εκδοχές είναι η ορθή σε σχέση με το πιο πάνω θέμα. Με δεδομένο ότι τα ευρήματα αξιοπιστίας έχουν παραμερισθεί, η μόνη διέξοδος γι΄ αυτό το θέμα, είναι η επανεκδίκαση.
Ως εκ τούτου, εκδίδεται διαταγή για επανεκδίκαση της αγωγής μόνο σε σχέση με το ποσό που καταβλήθηκε έναντι της υποχρέωσης του εφεσίβλητου, ως αυτή πηγάζει από το έγγραφο ημερ. 17.1.2007. Αφαιρουμένου του καταβληθέντος ποσού, θα προκύψει και το οφειλόμενο ποσό, για το οποίο θα πρέπει να εκδοθεί απόφαση, πλέον τόκοι, ως αυτοί προβλέπονται από το εν λόγω έγγραφο.
Η έφεση γίνεται δεκτή. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Εκδίδεται διαταγή για επανεκδίκαση της αγωγής, μόνο για το πιο πάνω θέμα. Αναμένεται ότι θα δοθεί προτεραιότητα στην εκδίκαση της.
Επιδικάζονται προς όφελος του επιτυχόντα εφεσείοντα και εναντίον του εφεσίβλητου €4.500 έξοδα έφεσης, πλέον Φ.Π.Α., εάν υπάρχει. Τα έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της επανεκδίκασης.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
/ΣΓεωργίου
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο