ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 268/2017)
26 Mαίου, 2025
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΕΦΡΑΙΜ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
Εφεσείων.
ν.
KOSTAKIS D. KOUREAS & SON LTD
Εφεσίβλητης
_________________________
Ρ. Παπαδοπούλου (κα) με Σπ. Χατζηαυξέντη (κα), για Αντώνης Α. Παπαλλής & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσείοντα.
Ουδεμία εμφάνιση, για την Εφεσίβλητη.
_________________________
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Ιωαννίδη, Δ.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Η αγωγή που εκδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού ήταν απλή. Αφορούσε σε υπόλοιπο ύψους €1.038,78, από την πώληση και παράδοση παιχνιδιών. Επρόκειτο περί υποθέσεως που ενέπιπτε στον Κατάλογο των Υποθέσεων «Ταχείας Εκδίκασης».
Ο εφεσείων με το δικόγραφο του, είχε εγείρει ουσιαστικά μίαν υπεράσπιση, ότι δεν ήταν με αυτόν προσωπικά που είχε συμβληθεί η εφεσίβλητη εταιρεία, αλλά με την εταιρεία Litsa’s Supermarket Ltd.
Κατ΄ επίκληση της Δ.30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, οι διάδικοι, συμμορφούμενοι με τις οδηγίες του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αντάλλαξαν εγγράφως τη μαρτυρία τους. Πρώτη κατέθεσε τη μαρτυρία της η εφεσίβλητη εταιρεία. Επρόκειτο για Ένορκη Δήλωση του Δ. Κουρέα, υπαλλήλου της. Ακολούθησε η Ένορκη Δήλωση του εφεσείοντα. Να σημειώσουμε πως και στις δύο Ένορκες Δηλώσεις είχαν επισυναφθεί συγκεκριμένα έγγραφα, τα οποία σημειώθηκαν ως τεκμήρια. Η διαδικασία διεξήχθη στη βάση των Ενόρκων Δηλώσεων αφού, ως καταγράφεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, ουδεμία πλευρά επεδίωξε την αντεξέταση επί του περιεχομένου της Ένορκης Δήλωσης της άλλης πλευράς. Ακολούθως το Δικαστήριο όρισε την υπόθεση για γραπτές αγορεύσεις, οι οποίες και κατατέθηκαν.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, για λόγους που καταγράφει και στους οποίους θα κάνουμε αναφορά στη συνέχεια, βρήκε ότι η εφεσίβλητη εταιρεία απέδειξε την υπόθεση της. Κατ΄ επέκταση, εξέδωσε απόφαση για το αξιούμενο ποσό, πλέον τόκο, πλέον έξοδα.
Ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, εξού και η καταχώριση εκ μέρους του της υπό εκδίκαση έφεσης. Με τον πρώτο λόγο έφεσης διατείνεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο «λανθασμένα βασίστηκε και/ή αποδέχτηκε τους ισχυρισμούς των εναγόντων - εφεσίβλητων αν και αυτοί αντικρούστηκαν με την γραπτή μαρτυρία και τα τεκμήρια που καταχώρισε ο εναγόμενος-εφεσείων». Συναφείς με τον πρώτο λόγο έφεσης, είναι οι άλλοι δύο λόγοι έφεσης.
Ήταν αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η πώληση παιχνιδιών εκ μέρους της εφεσίβλητης είχε αρχίσει τον Οκτώβριο του 2009. Η τελευταία με την ένορκη γραπτή μαρτυρία του υπαλλήλου της, είχε αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«6. Τότε, δηλαδή τον Οκτώβριο, 2009, είχα μεταβεί προσωπικά στις Βρυξέλλες αφού προηγουμένως μίλησα στο τηλέφωνο με τον εναγόμενο, ώστε να γνωρίσω τον εναγόμενο προσωπικά αφού ήταν νέος πελάτης.
7. Στην συνάντηση που είχα στο κατάστημα στην οδό Βαρωσίων 100 συμφωνήσαμε εγώ για λογαριασμό ενάγοντα και ο εναγόμενος ότι ο ενάγοντας θα απέστελλε από την αποθήκη του στη Λεμεσό κατόπιν παραγγελίας τα παιχνίδια που θα παράγγελλε ο εναγόμενος, η αποστολή θα γινόταν μέσω πωλητή-διανομέα του ενάγοντα με αυτοκίνητο του ενάγοντα, θα παραδίδονταν τα εν λόγω εμπορεύματα στον εναγόμενο στο εν λόγω κατάστημα σε τιμές τιμολογίων και θα υπέγραφε το τιμολόγιο.
8. Σε ερώτηση μου στην αρχική μας συνάντηση σε ποιόν ανήκει η επιχείρηση του καταστήματος ο εναγόμενος μού απάντησε στον ίδιο.
9. Ο εναγόμενος ούτε τότε ούτε μετά μέχρι την καταχώριση της υπεράσπισης στην παρούσα αγωγή μου ανάφερε ότι το εν λόγω κατάστημα η επιχείρηση ανήκει στην εταιρεία Litsa’s Supermarket Ltd ή σε οποιαδήποτε άλλη εταιρεία ούτε παρέστησε τον εαυτό του ως υπάλληλο ή διευθυντή ή εκπρόσωπο ή αντιπρόσωπο οποιοδήποτε άλλου προσώπου από τον ίδιο, εγώ εκ μέρους του ενάγοντα πάντοτε γνώριζα τον εναγόμενο προσωπικά ως ιδιοκτήτη της επιχείρησης στην οδό Βαρωσίων 100, στις Βρυσούλλες και δεν γνώριζα ή είχα λόγο να γνωρίζω κατά πόσο ο εναγόμενος έχει εταιρεία ή όχι.
[…]
16. Όλα τα εν λόγω τιμολόγια και πιστωτικές σημειώσεις είναι υπογραμμένα από τον εναγόμενο και πουθενά σε αυτά ή οποιαδήποτε από αυτά εμφανίζεται ο εναγόμενος ως διευθυντής ή αξιωματούχος εταιρείας ή υπάρχει σφραγίδα ή αναγραφή οποιασδήποτε εταιρείας όπως την Litsα΄s Supermarket Ltd ή άλλης εταιρείας.»
Ο εφεσείων με τη δική του ένορκη γραπτή μαρτυρία είχε παραδεχθεί πως η συνεργασία ήρχισε τον Οκτώβρη του 2009. Όμως δεν είχε διευκρινίσει κάτω από ποιες περιστάσεις ήρχισε αυτή η συνεργασία, γεγονός ουσιώδες εν προκειμένω, και ουδόλως αμφισβήτησε τους πιο πάνω ισχυρισμούς της εφεσίβλητης, ως αυτοί είχαν προβληθεί με την ένορκη γραπτή μαρτυρία του Δ. Κουρέα. Με άλλα λόγια, δεν είχε αμφισβητήσει ότι ο Δ. Κουρέας είχε μεταβεί εκ μέρους της εφεσίβλητης στις Βρυσούλες για να γνωρίσει τον ίδιο ως νέο πελάτη, και ότι αυτός (ο εφεσείων) του είχε αναφέρει πως η επιχείρηση του καταστήματος είναι δική του. Ούτε είχε αμφισβητήσει τη μαρτυρία του Δ. Κουρέα, ότι ουδέποτε του είχε αναφέρει για την ύπαρξη εταιρείας Litsa’s Supermarket Ltd. Αλλά ούτε τα τιμολόγια ή άλλα έγγραφα που υπογράφονταν από τον αγοραστή, υπογράφονταν για λογαριασμό εταιρείας. Τουναντίον, σε κάποια έγγραφα γινόταν αναφορά σε «Υperagora Litsas (Super market)», και αμέσως μετά καταγραφόταν το όνομα του εφεσείοντα, Ανδρέα Ιωάννου.
Πολύ ορθά το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού έθεσε ενώπιον του όλα τα πιο πάνω, σημείωσε τα ακόλουθα:
«Εξετάζοντας όλα τα δεδομένα, στοιχεία και γεγονότα που προκύπτουν από την μαρτυρία στην υπό κρίση υπόθεση διαπιστώνεται κατ΄ αρχήν ότι παρέμειναν αναντίλεκτες οι θέσεις του μάρτυρα των εναγόντων σύμφωνα με τις οποίες ο εναγόμενος κατά την σύναψη της συμφωνίας που ήταν προφορική αλλά και κατά την διάρκεια της επίδικης εμπορικής συνεργασίας ουδέποτε ανέφερε ότι η επιχείρηση του καταστήματος στο οποίο παραδίδονταν τα εμπορεύματα ανήκει στην εταιρεία LITSA'S SUPERMARKET LTD. Ενώ δε ο εναγόμενος μέσα από τις θέσεις που πρόβαλε παρέλειψε να αναφέρει υπό ποια συγκεκριμένη ιδιότητα συμμετείχε στις επίδικες συναλλαγές παράλληλα παρέμεινε αναντίλεκτη η θέση των εναγόντων ότι ουδέποτε παρουσίασε τον εαυτό του ως υπάλληλο ή διευθυντή ή εκπρόσωπο εταιρείας αλλά κατά τη σύναψη της συμφωνίας και από την αρχή της επίδικης εμπορικής συνεργασίας συστήθηκε ο ίδιος προσωπικά ως ο ιδιοκτήτης του καταστήματος. Η εξήγηση που έδωσε ο μάρτυρας των εναγόντων σε σχέση με το λόγο για το οποίο στα σχετικά έγγραφα που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο αναγράφεται η επωνυμία YPERAGORA LITSA΄S (SUPERMARKET) δεν αμφισβητήθηκε και ταυτόχρονα δεν αντιστρατεύεται τη λογική. Διαπιστώνεται περαιτέρω και αποτελεί γεγονός ότι σε κανένα από τα σχετικά έγγραφα που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου ως τεκμήρια δεν αναγράφεται το όνομα της εταιρείας LITSA’S SUPERMARKET LTD παρά μόνο το όνομα YPERAGORA LITSA'S (SUPERMARKET). Σημαντικό είναι επίσης και δεν έχει αμφισβητηθεί ότι τα σχετικά τιμολόγια και πιστωτικές σημειώσεις φέρουν την υπογραφή του εναγόμενου χωρίς την ύπαρξη οποιασδήποτε ένδειξης ή άλλου στοιχείου ότι αυτός υπέγραφε εκ μέρους και ως αντιπρόσωπος της ισχυριζόμενης εταιρείας. Επιπρόσθετα στις αποδείξεις εισπράξεων που οι ενάγοντες κατέθεσαν στο Δικαστήριο κάτω από το όνομα YPERAGORA LITSA'S (SUPERMARKET) αναγράφεται και το όνομα του εναγόμενου.
[…]
Αξιολογώντας συνεπώς όλα τα πιο πάνω στοιχεία και γεγονότα όπως προκύπτουν από την μαρτυρία που έγινε αποδεκτή καταλήγω ότι αυτά δεν συνηγορούν ότι οι ενάγοντες γνώριζαν ή θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο συμβλήθηκαν με την εκ μέρους του εναγόμενου ισχυριζόμενη εταιρεία και ότι κατά τις επίδικες συναλλαγές ο εναγόμενος ενεργούσε ως εκπρόσωπος αυτής. Ως εκ τούτου καταλήγω ότι η επίδικη συμβατική σχέση υπήρξε μεταξύ των διαδίκων με επακόλουθο ο εναγόμενος να έχει προσωπική ευθύνη για την καταβολή του οφειλόμενου ποσού.»
Οι τρεις λόγοι έφεσης με τους οποίους ουσιαστικά προσβάλλεται η πιο πάνω προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, κρίνονται αβάσιμοι, αφού το πρωτόδικο Δικαστήριο, στη βάση των αδιαμφισβήτητων γεγονότων που είχαν τεθεί ενώπιον του, μπορούσε να καταλήξει εκεί που κατέληξε.
Η έφεση απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα, αφού η εφεσίβλητη δεν εκπροσωπήθηκε στη διαδικασία της έφεσης.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.
/ΣΓεωργίου
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο