ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9(3)(γ) ΤΟΥ Ν. 33/1964
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ
(Αίτηση Αρ. 3/2025)
7 Μαΐου, 2025
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΔΑΥΙΔ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ TOY ΠΑΥΛΟΥ ΧΑΛΚΑ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ 7/2024, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 27/01/2025, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Μεταξύ:
NEW NISSAN CYPRUS LTD (HE 120341)
Αιτητή στο Εφετείο,
ΚΑΙ
ΠΑΥΛΟΥ ΧΑΛΚΑ
Καθ’ου η Αίτηση στο Εφετείο.
______________________________________________
Α. Ποιητής με Φ. Χατζηνικολή (κα) για Δρ. Ανδρέας Ποιητής & Σία ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
Ε. Πελεκάνου (κα) για Λ. Πελεκάνος & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Καθ’ ου η Αίτηση.
______________________________________________________________
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.: Η Απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από τη Δικαστή Δημητριάδου-Ανδρέου.
______________________________________________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής στην αναφερόμενη στον τίτλο Πολιτική Αίτηση αρ. 3/2025, στην οποία εκδόθηκε Απόφαση από το Εφετείο στις 27/1/2025, καταχώρισε την υπό κρίση Αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο, επιζητώντας άδεια για να υποβάλει αίτηση δυνάμει του Άρθρου 9(3)(γ) των περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμων 1964 έως (3) του 2023 (εφεξής «ο Νόμος»).
Η πιο πάνω Απόφαση εκδόθηκε στο πλαίσιο της Αίτησης χωρίς ειδοποίηση της Καθ’ης η Αίτηση για παραχώρηση άδειας για καταχώριση έφεσης εναντίον της Απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στην Αγωγή 394/2024, ημερ. 15/10/2024, λόγω λανθασμένων οδηγιών ως προς τα έξοδα. Στην εν λόγω Αγωγή Ενάγων είναι ο Αιτητής και Εναγόμενη 1 η Καθ’ης η Αίτηση.
Μετά την έκδοση της Απόφασης του Εφετείου για άδεια στην Καθ’ης η Αίτηση για καταχώριση έφεσης αναφορικά με το μέρος της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας αναφορικά με την επιδίκαση εξόδων εναντίον της και υπέρ του Αιτητή, ακολούθησε η καταχώριση από τον Αιτητή της παρούσας Αίτησης, με την οποία ζητά άδεια για την εκδίκαση νομικών θεμάτων που, όπως αναφέρεται, προκύπτουν από την Απόφαση του Εφετείου, ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου.
Η Καθ’ης η Αίτηση καταχώρισε Ένσταση στη βάση του ότι, μεταξύ άλλων, τα θέματα που προβάλλονται δεν αφορούν σε νομικά ζητήματα, αλλά στην ορθότητα της Απόφασης του Εφετείου και ότι δεν προκύπτουν από την Απόφαση του Εφετείου οποιαδήποτε νομικά θέματα που να εντάσσονται στις προϋποθέσεις του Άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου.
Με δεδομένο ότι η Απόφαση του Εφετείου αφορά σε αίτηση για άδεια καταχώρισης έφεσης, το ζήτημα του κατά πόσο η εν λόγω Απόφαση εμπίπτει στις πρόνοιες του Άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου αποτέλεσε αντικείμενο εξέτασης στις Αγορεύσεις των ευπαίδευτων συνηγόρων των διαδίκων, με την κάθε πλευρά να προωθεί διαφορετική επιχειρηματολογία.
Το Άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου προνοεί ότι, από την 1η Ιουλίου 2023, το Ανώτατο Δικαστήριο:
«αποφασίζει σε τρίτο και τελευταίο βαθμό βάσει αιτήσεως, η οποία υποβάλλεται από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ή οιονδήποτε των διαδίκων κατόπιν αδείας παραχωρουμένης υπό του ιδίου και κατόπιν προηγηθείσας διαδικασίας πολιτικής ή ποινικής εφέσεως επί νομικών θεμάτων τα οποία προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου και συναρτώνται με τη διαφοροποίηση πάγιας νομολογίας ή με την ανάγκη ορθής ερμηνείας, είτε πρωτογενούς είτε δευτερογενούς ουσιαστικής νομοθετικής διατάξεως, ή με μείζον ζήτημα δημοσίου συμφέροντος ή γενικής δημόσιας σημασίας ή συνοχής του δικαίου επί συγκρουομένων ή αντιφατικών αποφάσεων του Εφετείου, κατά την υπ' αυτού ενασκουμένη πολιτική ή ποινική δικαιοδοσία:
Νοείται ότι, η συμφώνως των πιο πάνω, υποβαλλομένη αίτηση δέον να προσδιορίζει σαφώς τα προκύπτοντα από την οικεία απόφαση νομικά θέματα, ως και τους πλήρεις λόγους και τα αναγκαία στοιχεία τα υποστηρίζοντα το αίτημα, προκειμένου το Ανώτατο Δικαστήριο να αποφανθεί κατά πόσο θα παραχωρήσει την απαιτούμενη άδεια:
Νοείται περαιτέρω ότι, σε τέτοια περίπτωση η απόφαση του Εφετείου αντικαθίσταται από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.»
(Ο τονισμός είναι δικός μας)
Αποτέλεσε θέση του Αιτητή, όπως προωθήθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο του, ότι η φράση στο Νόμο «κατόπιν προηγηθείσας διαδικασίας πολιτικής ή ποινικής εφέσεως» έχει τη σημασία της έτσι ώστε να διακρίνεται η έφεση από τη διαδικασία έφεσης. Όπως συναφώς υποστηρίχθηκε, η διαδικασία της εφέσεως στο πλαίσιο που εξετάζουμε, ξεκινά από τη στιγμή που καταχωρείται η αίτηση για να χορηγηθεί η άδεια για καταχώριση έφεσης, συνιστώντας, κατά κάποιο τρόπο, την εισαγωγή στην ουσία της έφεσης. Παρέπεμψε, επίσης, στον ορισμό της λέξης «εφεσείων» στους Νέους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας του 2023, Μέρος 41.1(2), η οποία περιλαμβάνει όχι μόνο το πρόσωπο που ασκεί έφεση, αλλά και οποιοδήποτε πρόσωπο επιδιώκει να ασκήσει έφεση, υποστηρίζοντας ότι στην έννοια του εφεσείοντα εμπίπτει και ο Αιτητής όπως αυτό αποδεικνύεται από συγκεκριμένες διαδικαστικές πράξεις του και συγκεκριμένα την αίτηση με την οποία ζητά άδεια για καταχώριση έφεσης.
Αντίθετη υπήρξε η επιχειρηματολογία από μέρους της Καθ’ ης η Αίτηση. Όπως υποστηρίχθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο της, η υπό συζήτηση Αίτηση δεν αφορά «προηγηθείσα διαδικασία πολιτικής ή ποινικής εφέσεως» αφού είναι παραδεκτό ότι αφορά άδεια για την καταχώριση έφεσης για την οποία δόθηκε αριθμός από το μητρώο Πολιτικών Αιτήσεων και όχι Εφέσεων. Υποστήριξε, περαιτέρω, ότι η διαδικασία έφεσης αρχίζει με την καταχώριση έφεσης στο Επαρχιακό Δικαστήριο του οποίου η Απόφαση και/ή διάταγμα εφεσιβάλλεται. Παραπέμποντας δε στους Διαδικαστικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 2023 επεσήμανε ότι στο Άρθρο 2(1) αυτών αναφέρεται ότι η Έφεση περιλαμβάνει και αντέφεση, ενώ δεν αναφέρεται ότι περιλαμβάνει και αίτηση για άδεια καταχώρισης έφεσης.
Έχουμε με προσοχή εξετάσει τις θέσεις, αναφορές και εισηγήσεις των ευπαίδευτων συνηγόρων των δύο πλευρών.
Όπως ορθά σημειώθηκε από αμφότερες τις πλευρές, για να προσδοθεί, σύμφωνα με το Άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου, αρμοδιότητα στο Ανώτατο Δικαστήριο να αποφασίζει σε τρίτο και τελευταίο βαθμό νομικά σημεία που προκύπτουν από απόφαση Εφετείου θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να έχει προηγηθεί διαδικασία πολιτικής ή ποινικής εφέσεως. Η διαδικασία έφεσης αρχίζει με την καταχώριση της ειδοποίησης έφεσης στο «κατώτερο δικαστήριο» που, συμφώνως των διαλαμβανομένων στον Κανονισμό 41.1.(γ) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, «σημαίνει το δικαστήριο επί της αποφάσεως του οποίου ασκείται έφεση», με βάση το προβλεπόμενο στους εν λόγω Κανονισμούς Έντυπο αρ. ΕΕ63 ή το Έντυπο αρ. ΕΕ64 (βλ. Κανονισμό 41.2.(1)). Δεδομένων των πιο πάνω, δεν συγκλίνουμε με τη θέση του Αιτητή ότι η διαδικασία έφεσης αρχίζει από τη στιγμή που καταχωρείται η αίτηση για να χορηγηθεί άδεια για καταχώριση έφεσης. Το ότι η αίτηση για τέτοια χορήγηση καταχωρείται στο Εφετείο και όχι στο Επαρχιακό Δικαστήριο, όπως συμβαίνει με τις εφέσεις, δεν οδηγεί στο συμπέρασμα που ο Αιτητής προκρίνει, ότι δηλαδή, με την αποδοχή της αίτησης για καταχώριση στο Εφετείο «αρχίζει η άσκηση της αρμοδιότητας του Εφετείου», έτσι ώστε τέτοια αίτηση να εμπίπτει στη «διαδικασία έφεσης».
Επιπλέον, στον ερμηνευτικό Κανονισμό 2(1) των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 2023 αναφέρεται ότι η έφεση περιλαμβάνει και αντέφεση. Δεν περιλαμβάνει αίτηση για άδεια καταχώρισης έφεσης. Δεν είναι, δε, άνευ σημασίας το γεγονός ότι, μεταξύ των εγγράφων που πρέπει να επισυνάπτονται στην Αίτηση για χορήγηση άδειας δυνάμει του Άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου, περιλαμβάνεται, συμφώνως του Κανονισμού 9(2)(α), και η ειδοποίηση έφεσης που καταχωρίστηκε στο Εφετείο. Ούτε εδώ περιλαμβάνεται η αίτηση για άδεια καταχώρισης έφεσης.
Πέραν των πιο πάνω, τα έντυπα τα οποία χρησιμοποιούνται για την αίτηση για άδεια καταχώρισης έφεσης ουδεμία σχέση έχουν με τα έντυπα για την καταχώριση έφεσης. Μάλιστα ο τίτλος των εντύπων που χρησιμοποιούνται για την αίτηση για άδεια στον οποίο ρητά αναφέρεται ότι η αίτηση αφορά «Αίτηση πριν την έγερση Έφεσης» είναι αποκαλυπτικός ως προς τη διάκριση που υφίσταται μεταξύ αίτησης για άδεια καταχώρισης έφεσης και της ίδιας της διαδικασίας έφεσης.
Κατ’ ακολουθίαν όλων των πιο πάνω, είναι η κατάληξη μας ότι η επίδικη Απόφαση του Εφετείου για παραχώρηση άδειας για καταχώριση έφεσης δεν εμπίπτει στις πρόνοιες του Άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου οι οποίες, για σκοπούς ενεργοποίησης της τριτοβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, προϋποθέτουν την ύπαρξη αποφάσεως σε έφεση.
Αναπόδραστη κατάληξη είναι ότι η υπό κρίση Αίτηση δεν μπορεί να εξετασθεί.
Συνακόλουθα η Αίτηση απορρίπτεται.
Επιδικάζονται υπέρ της Καθ’ης η Αίτηση και εναντίον του Αιτητή έξοδα ύψους €1.500, πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Π.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο