ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Aίτηση Αρ. 139/2025)
(i-Justice)
8 Iουλίου, 2025
[ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ TOY ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI Ή ΚΑΙ MANDAMUS Ή ΚΑΙ PROHIBITION
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ. 27/6/2025 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ-ΠΑΦΟΥ (ΤΜΗΜΑ ΠΑΦΟΥ), ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ Ε31/2020.
_____________________
Κ.Κ. Θεοχαρίδου (κα) με Ν. Μενελάου, διά Θεοχαρίδου Κ. Καλυψώ & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα αυθημερόν)
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.:- Κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού-Πάφου (στο εξής «το κατώτερο Δικαστήριο»), εξέδωσε στις 10.9.2024 εναντίον του μισθωτή διάταγμα απόδοσης του μισθίου. Το διάταγμα εξεδόθη στο πλαίσιο της Αίτησης αρ. Ε31/2020 που είχαν καταχωρίσει οι εκμισθωτές εναντίον του μισθωτή. Ο μισθωτής, ως είχε κάθε δικαίωμα, εφεσίβαλε την πιο πάνω τελική απόφαση. Στο πλαίσιο της καταχωρισθείσας έφεσης, έχει καταχωρίσει και αίτηση αναστολής, η οποία είναι ορισμένη ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου στις 23.9.2025.
Δεν χρειάζεται να παρατεθούν άλλες δικαστικές διαδικασίες που ακολούθησαν μετά την έκδοση της πιο πάνω απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου. Θα αρκεστώ να αναφέρω πως στις 16.6.2025 το κατώτερο Δικαστήριο ενέκρινε μονομερή Αίτηση των εκμισθωτών για άδεια έκδοσης εντάλματος ανάκτησης κατοχής του μισθίου. Δυνάμει της εν λόγω άδειας, εξεδόθη το ένταλμα με αρ. 19/2025, το οποίο, σύμφωνα με την προσβαλλόμενη ex tempore απόφαση, ημερ. 27.6.2025, εκτελέσθηκε στις 25.6.2025.
Σήμερα η ευπαίδευτη συνήγορος ενώπιον μου ανέφερε πως «αν θεωρηθεί ότι υπάρχει εκτέλεση, αυτή είναι μερική», και τούτο γιατί, ως ανέφερε, εντός του μισθίου υπάρχουν ακόμη «μεγάλα ψυγεία, μεγάλες σχάρες και ψησταριές, καθότι η επιχείρηση είναι επιχείρηση ταχυφαγείου». Σε ερώτηση του Δικαστηρίου κατά πόσο ο αιτητής συνεχίζει να ασκεί επιχείρηση εντός του μισθίου, η ευπαίδευτη συνήγoρος αρχικά απήντησε «θεωρώ πως ναι», για να προσθέσει στη συνέχεια πως «δεν έχω πάει αυτοπροσώπως για να απαντήσω μετά βεβαιότητος».
Επανέρχομαι στην προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία εξεδόθη, ως ελέχθη, στις 27.6.2025, στο πλαίσιο μονομερούς Αίτησης ημερ. 25.6.2025, που είχε καταχωρίσει ο μισθωτής ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου. Με την εν λόγω Αίτηση, ο μισθωτής αξίωνε αναστολή εκτέλεσης και/ή ακύρωση του εντάλματος ανάκτησης κατοχής του μισθίου. Να σημειωθεί πως ο αιτητής, πέρα από τη μονομερή Αίτηση, έχει καταχωρίσει και Αίτηση διά Κλήσεως ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου, η οποία είναι ορισμένη στις 15.9.2025. Φαίνεται πως με τη μονομερή Αίτηση, οι θεραπείες αξιώθηκαν μέχρι «πλήρους και τελείας εκδίκασης της Αίτησης διά Κλήσεως».
Το κατώτερο Δικαστήριο με την ex tempore απόφαση του ημερ. 27.6.2025, αφού αναφέρθηκε στην αρχή ότι «τα δικαστήρια δεν πράττουν επί ματαίω», έκρινε ότι εν προκειμένω η πιο πάνω αρχή είχε εφαρμογή αφού, ως σημείωσε «το ένταλμα ανάκτησης κατοχής έχει ήδη εκτελεσθεί στις 25.6.2025 και έκτοτε η νομική και πραγματική κατοχή του επίδικου υποστατικού δεν βρίσκεται στον έλεγχο του Αιτητή (Ενοικιαστή)». Κατ΄ επέκταση, απέρριψε, ως ελέχθη, την Αίτηση.
Nα σημειώσω εδώ ότι ο μισθωτής πριν από την έκδοση της πιο πάνω απόφασης είχε αποστείλει, μέσω των συνηγόρων του, επιστολή ημερ. 25.6.2025, προς το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο. Στην εν λόγω επιστολή, κατέγραφε πως προηγούμενη αίτηση αναστολής που είχε καταχωρίσει στο κατώτερο Δικαστήριο, απερρίφθη. Ως εκ τούτου, ζητούσε από το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο «όπως η αίτηση αναστολής οριστεί άμεσα και σύντομα ενώπιον σας πριν τις Δικαστικές Διακοπές καθότι, ο χρόνος που θα διαρρεύσει μέχρι την ημερομηνία ορισμού της αίτησης, θα έχει καταστροφικές και ανεπανόρθωτες και μη αναστρέψιμες ζημίες και συνέπειες για την επαγγελματική στέγη και περιουσία του Εφεσείοντα. ΚΑΙ κατ΄ επέκταση, για τον ίδιον τον Εφεσείοντα. Ο εφεσείων κινδυνεύει πλέον άμεσα και ορατά, να χάσει την μόνη πηγή εισοδήματος και προσπορισμού που έχει, αυτού και της οικογένειας του, αφού το ένταλμα πρέπει να εκτελεστεί άμεσα και να παραδώσει την κατοχή του ακινήτου εντός του οποίου διεξάγει την επαγγελματική του δράση.» Η ευπαίδευτη συνήγορος ανέφερε πως δεν έχει λάβει ακόμη απάντηση από το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο.
Ο μισθωτής, πέρα από την πιο πάνω επιστολή προς το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, ζητά τώρα την παρέμβαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, με την έκδοση τριών Προνομιακών Ενταλμάτων. Έτσι, με την υπό εκδίκαση μονομερή Αίτηση, την οποία καταχώρισε στις 4.7.2025, ζητά την άδεια του Ανώτατου Δικαστηρίου για να καταχωρίσει Αίτηση διά Κλήσεως για την έκδοση των πιο κάτω Προνομιακών Ενταλμάτων:
(α) Certiorari για ακύρωση της απόφασης ημερ. 27.6.2025 του κατώτερου Δικαστηρίου,
(β) Prohibition «που να αναστέλλει οποιαδήποτε περαιτέρω διαδικασία στο κατώτερο Δικαστήριο μέχρι την εκδίκαση της υπό τον ως άνω αριθμό τίτλο Αιτήσεως», και
(γ) Mandamus που να διατάσσει το κατώτερο Δικαστήριο «να επανεξετάσει την απόφαση του, αφού τόσο το Διάταγμα ημερομηνίας 16/6/25 και το ένταλμα 19/25 είναι άκυρα, κατά παράβαση των όρων της Δ.34 Κ.5».
Η Αίτηση υποστηρίζεται από Ένορκη Δήλωση, ενώ σε αυτήν επισυνάπτεται και σχετική Έκθεση. Σήμερα η ευπαίδευτη συνήγορος αγόρευσε ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου προς υποστήριξη της Αιτήσεως. Αναφέρω από τώρα πως έχω θέσει ενώπιον μου το περιεχόμενο της Ένορκης Δήλωσης, της Έκθεσης και της αγόρευσης. Θα γίνει ειδική αναφορά σε όλα αυτά, όπου ήθελε κριθεί αναγκαίο.
Ως γνωστό, η παρέμβαση του Ανώτατου Δικαστηρίου με την έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων, είναι εξαιρετικό μέτρο. Όσον αφορά στο Προνομιακό Ένταλμα Certiorari, θα παραπέμψω για άλλη μια φορά, στην Επί τοις Αφορώσι την Αίτηση της Λένας Κλεάνθους εκ Λευκωσίας, Πολ. Αίτ. Αρ. 46/2021, ημερ. 5.4.2021, όπου λέχθηκαν, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Έχει επανειλημμένα τονιστεί ότι η διαδικασία έκδοσης προνομιακού εντάλματος Certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων, η οποία ελέγχεται, εκεί όπου παρέχεται δικαίωμα έφεσης, στο πλαίσιο της Δευτεροβάθμιας Δικαιοδοσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου (Μπάντσιου (1994) 1 ΑΑΔ, 634). Προνομιακό ένταλμα Certiorari δεν εκδίδεται εκεί που απλώς υπάρχει λανθασμένος χειρισμός ή ερμηνεία ως προς το Νόμο ή τις διαπιστώσεις του κατώτερου Δικαστηρίου (Τσιαντή κ.α. (2010) 1(Β) ΑΑΔ, 773). Όπου τίθεται θέμα ρύθμισης διαδικασίας από το κατώτερο Δικαστήριο, δεν τίθεται θέμα ενεργοποίησης της δικαιοδοσίας για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari αφού η επίλυση τέτοιων θεμάτων ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του κατώτερου Δικαστηρίου (Χαραλάμπους κ.α. (Αρ. 2) (1994) 1 ΑΑΔ, 828 και Ιορδάνου (2004) 1(Β) ΑΑΔ, 914). Τέλος, έχει επίσης κατά κόρον λεχθεί ότι η δυνατότητα έκδοσης προνομιακού εντάλματος Certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της κατ΄ έφεση δικαιοδοσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου, ούτε ως όργανο εποπτείας της διαδικασίας ή της πρακτικής η οποία ακολουθείται από τα κατώτερα Δικαστήρια (Makushin (2012) 1(Α) ΑΑΔ, 849).»
Τα πιο πάνω ισχύουν και εν προκειμένω. Ο αιτητής, στο πλαίσιο της μονομερούς αιτήσεως του ημερ. 25.6.2025, ακούστηκε, και αδυνατώ να αντιληφθώ την ύπαρξη παράβασης, έστω εκ πρώτης όψεως, των Κανόνων Φυσικής Δικαιοσύνης, ως αυτός τώρα διατείνεται.
Αδυνατώ επίσης να αντιληφθώ και την άλλη βαρύγδουπη θέση του, ότι το κατώτερο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφαση του, ακολούθησε «μια γραμμή άκρατου διαδικαστικού αυταρχισμού αφού με την απόφαση του, κατέστησε άνευ αντικειμένου και άνευ ουσίας, τόσο την έφεση του Αιτητού όσο και την Αίτηση αναστολής του, που εκκρεμεί στο Εφετείο της ΚΔ, με αριθμό 210/24 (ορισμένες 17/9/25), από δικές του ενέργειες και αποφάσεις, οι οποίες όμως, απογυμνώνουν τον Αιτητή δικονομικά και διαδικαστικά και χωρίς εν τέλει, να υπόκειται σε έλεγχο η κρίση του ΔΕΕ στο Εφετείο».
[Η υπογράμμιση γίνεται από το παρόν Δικαστήριο]
Η έκδοση δικαστικής απόφασης, η οποία δεν είναι ευνοϊκή για ένα διάδικο, του οποίου οι προβληθείσες θέσεις και επιχειρήματα δεν υιοθετήθηκαν από το δικάσαν Δικαστήριο, δεν συνιστά «άκρατο διαδικαστικό αυταρχισμό», ως υποστηρίζει ο αιτητής. Εν προκειμένω, το κατώτερο Δικαστήριο ενομιμοποιείτο να απορρίψει την Αίτηση ημερ. 25.6.2025, και τα όσα τώρα προβάλλονται εν ουδεμιά περιπτώσει αφορούν στη νομιμότητα της εκδοθείσας δικαστικής απόφασης, αλλά στην καλύτερη περίπτωση για τον αιτητή, στην ορθότητα αυτής.
Δεν χρειάζεται να λεχθεί οτιδήποτε για το Προνομιακό Ένταλμα Prohibition, ως αυτό συγκεκριμενοποιείται και αξιώνεται. Θα πω όμως δυο λόγια για το Προνομιακό Ένταλμα Mandamus, το οποίο ο αιτητής επίσης αξιώνει, για να διαταχθεί το κατώτερο Δικαστήριο να επανεξετάσει την εκδοθείσα απόφαση, η οποία, ως ελέχθη, δεν ήταν ευνοϊκή για τον ίδιο. Το κατώτερο Δικαστήριο δεν αρνήθηκε να εκδικάσει, ως είχε καθήκον, τη μονομερή Αίτηση ημερ. 25.6.2025. Την εξεδίκασε και την απέρριψε με αιτιολογημένη ex tempore απόφαση του.
Με το Προνομιακό Ένταλμα Mandamus, δεν διατάσσονται κατώτερα Δικαστήρια να επανεξετάσουν εκδοθείσες δικαστικές αποφάσεις τους, κατ΄ ισχυρισμόν εσφαλμένες, ως διατείνεται ο αιτητής. Δεν είναι σε τέτοιες περιπτώσεις που η διακριτική ευχέρεια του Ανώτατου Δικαστηρίου ασκείται υπέρ της έκδοσης Προνομιακού Εντάλματος Mandamus (Halsbury΄s Laws of England, 3η Έκδοση, Τόμος 11, παρ. 159).
Εν κατακλείδι, καταλήγω ότι ο αιτητής δεν έχει στοιχειοθετήσει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για να του χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια για να καταχωρίσει Αίτηση διά Κλήσεως για την έκδοση των τριών πιο πάνω Προνομιακών Ενταλμάτων.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΣΓεωργίου
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο