ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

                                                                       

                                                                                          Υπόθεση αρ. 5531/2022

 

                                                   31 Ιουλίου 2025

 

 [Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

                             Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

  

 

Μεταξύ:

                                                             T.C.

                                                                                                           Αιτητής                                                                                                                                                                                                                                                                         

Και

 

                          Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

                                                                                                                                                                                                                                                                                                             Καθ' ων η Αίτηση

 

Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά

 

Ι. Γεωργίου (κος) για Ε. Παραδεισιώτη (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση

 

[Παρών ο κ. Α. Χατζησάββας για πιστή μετάφραση από Αγγλικά σε Ελληνικά και αντίστροφα].

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ Δ.Δ.Δ.Δ.Π:  Με την προσφυγή του ο Αιτητής, αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 09/08/2022, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 01/09/2022 και με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως άκυρης, παράνομης και στερούμενης νομικού αποτελέσματος.

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των διευκρινήσεων της παρούσας προσφυγής ως Τεκμήριο 1, ο αιτητής είναι ενήλικας από τη Νιγηρία και στις 10/02/2020 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Στις 22/07/2022 διεξήχθη συνέντευξη στον αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Ακολούθως, στις 22/07/2022 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Εισηγητική Έκθεση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στις 09/08/2022, ο εξουσιοδοτημένος λειτουργός από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου, αποφάσισε όπως να μην παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς διεθνούς προστασίας. Την 01/09/2022, η Υπηρεσία Ασύλου ετοίμασε επιστολή ενημέρωσης προς τον αιτητή σχετικά με την απόρριψη του αιτήματος του. Η επιστολή και η αιτιολόγηση της απόφασης, παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή την ίδια ημέρα.

Στη συνέχεια, ο Αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή.

Στο δικόγραφο της προσφυγής του Αιτητή δεν καταγράφονται νομικοί λόγοι και απουσιάζει η οποιαδήποτε έκθεση γεγονότων. Το μόνο που αναφέρεται χειρόγραφα είναι ότι ο Αιτητής επιθυμεί να ενστεί στην απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου λόγω του ότι κινδυνεύει η ζωή του από τρομοκρατικές ομάδες, όπως η Boko Haram, και η Κυβέρνηση αδυνατεί να παράσχει προστασία .

Εξίσου, στην  γραπτή αγόρευση του Αιτητή, δεν καταγράφεται οποιαδήποτε ανάλυση νομικών λόγων πέραν από τα γεγονότα βάσει των οποίων οδηγήθηκε στο να εγκαταλείψει την χώρα του, στα οποία σχετική αναφορά θα γίνει κατωτέρω.

Οι Καθ' ων η Αίτηση μέσω της γραπτής τους αγόρευσης υπεραμύνθηκαν της νομιμότητας της επίδικης πράξης όπου ανάφεραν ότι ορθώς η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε το αίτημα του Αιτητή μιας και ο ίδιος ο Αιτητής δεν πληροί τις προϋποθέσεις για παροχή διεθνούς προστασίας και δια τούτο η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί.

Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να επισημανθεί ότι σε περίπτωση που διάδικος εμφανίζεται σε διαδικασία χωρίς να εκπροσωπείται από δικηγόρο, δεν υποχρεούται σε ενεργό συμμόρφωση με την επιτακτική ανάγκη του Καν. 7 του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962, εν αντιθέσει με το τι ισχύει για διαδίκους που εκπροσωπούνται με δικηγόρο. Στον Καν. 7 του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962 αναφέρεται ( παραθέτω αυτολεξεί): « Έκαστος διάδικος δέον διά των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται, αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως. Διάδικος εμφανιζόμενος άνευ συνηγόρου δεν υποχρεούται εις συμμόρφωσιν προς τον κανονισμόν τούτον» (η υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου).

Επομένως, σύμφωνα με τα ως άνω, η μη συμπερίληψη στο δικόγραφο της αίτησης ακυρώσεως/ προσφυγής λόγων ακυρώσεως/ νομικών σημείων δεν αποστερεί την εξουσία από το παρόν Δικαστήριο να προχωρήσει να εξετάσει την προσφυγή του Αιτητή και να ελέγξει την ορθότητα της απόφασης ήτοι να προβεί σε έλεγχο επί της ουσίας σύμφωνα με το άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας του 2018 (Ν. 73 (Ι)/2018).

Είναι χρήσιμο να παρατεθούν όλοι οι ισχυρισμοί που προέβαλε ο Αιτητής σε όλα τα στάδια της διαδικασίας εξέτασης του αιτήματός του προκειμένου να διαπιστωθεί εάν το αρμόδιο όργανο ορθώς αποφάσισε να απορρίψει το αίτημα του Αιτητή.

Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση ασύλου όπου κατέγραψε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του λόγω των ανταρτών που ζουν ιδίως στο βόρειο τμήμα της χώρας του. Όπως καταγράφει, βοσκοί εισέβαλαν στην οικία του αλλά αυτός κατάφερε και διέφυγε. Ισχυρίζεται πως η περιοχή του έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη και οι περισσότεροι από τους συγγενείς του έχουν επηρεαστεί από τους αντάρτες και δεν έχουν που να πάνε. Οι βοσκοί φαίνεται να δρουν υπό τον στρατό και η περιοχή δεν είναι πια βιώσιμη για κανέναν (ερ. 1 Δ.Φ.).

Στο πλαίσιο της προφορικής του συνέντευξης και ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, ο αιτητής δήλωσε ότι είναι νιγηριανής καταγωγής, γεννημένος στην πόλη Umuahia της πολιτείας Abia και προερχόμενος από το χωριό Gboko της πολιτείας Benue, η οποία αποτελούσε τον τόπο διαμονής του (ερ. 25 Δ.Φ.) μέχρι και τον Σεπτέμβριο 2019, οπότε μετακόμισε στην Abuja, όπου παρέμεινε μέχρι τον Ιανουάριο του 2020, οπότε και εγκατέλειψε οριστικά την χώρα. Κατά το διάστημα αυτό ισχυρίστηκε ότι ζούσε ειρηνικά και με ασφάλεια στην Αbuja, αλλά αποφάσισε να φύγει γιατί δεν μπορούσε να βρει εύκολα δουλειά (ερ. 22 Δ.Φ.) Περαιτέρω, ως προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις δήλωσε χριστιανός και ως προς της εθνοτική του καταγωγή Igbo (ερ. 29 Δ.Φ.). Αναφορικά με το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε πως έχει λάβει τριτοβάθμια εκπαίδευση στην χώρα καταγωγής του στον τομέα της δημόσιας διοίκησης από πολυτεχνική σχολή στην πολιτεία Niger (ερ. 27 Δ.Φ.), ενώ σε σχέση με το επαγγελματικό του προφίλ δήλωσε πως εργαζόταν σε τράπεζα στην Abuja (ερ. 26 Δ.Φ.). Περαιτέρω, αναφορικά με την οικογενειακή του κατάσταση δήλωσε άγαμος και άτεκνος (ερ. 27 Δ.Φ.). Έχει χάσει τον πατέρα του από επίθεση των Fulani το 2019 και η μητέρα του έφυγε από την πολιτεία Benue εξαιτίας της κρίσης και μένει πλέον στην πολιτεία Abia, όπως και οι δύο αδερφές του.

Αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του, ο αιτητής πρόβαλε πως έφυγε εξαιτίας των Fulani οι οποίοι εισέβαλαν στο σπίτι του, σκότωσαν ανθρώπους και λεηλάτησαν περιουσίες. Έτσι, αναγκάστηκε να τρέξει για την ζωή του. Ερωτηθείς αν συντρέχουν άλλοι λόγοι για τους οποίους ήθελε να φύγει από την πατρίδα του, απάντησε αρνητικά. Επιβεβαίωσε δε πως ουδέποτε είχε θέματα με τις αρχές και ουδέποτε συλλήφθηκε ή κρατήθηκε για οποιονδήποτε λόγο. Αναφορικά με το τι είναι αυτό που φοβάται ότι θα τους συμβεί σε περίπτωση που επιστρέψει στην Νιγηρία, απάντησε ότι δεν υπάρχει ασφάλεια και η κυβέρνηση αδυνατεί να παράσχει προστασία έναντι των Fulani και των Boko Haram  (για όλα τα ανωτέρω βλ. ερ. 23 Δ.Φ.).  

Συγκεκριμένα, αναφορικά με το περιστατικό επίθεσης στην οικία του στο χωριό Gboko, ισχυρίστηκε πως έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 2019, αλλά ο ίδιος δεν ήταν σπίτι αλλά ενημερώθηκε για το συμβάν από τους γείτονες. Ερωτηθείς πως γνωρίζει ότι οι Fulani ήταν υπαίτιοι της επίθεσης και πως ο πατέρας του δολοφονήθηκε, απάντησε πως δεν είναι σε θέση να το γνωρίζει αλλά υποθέτει πως αυτοί ήταν οι δράστες γιατί συνηθίζουν να επιτίθενται σε χωριά (ερ. 22 Δ.Φ.). Όπως δήλωσε στην συνέχεια, οι Fulani δεν είχαν κάποια προσωπική διαφορά με τον πατέρα του για να είναι στοχευμένη επίθεση, αλλά αντιθέτως επιτίθενται αδιακρίτως στους αγρότες για να καταπατούν την γη τους και ταΐζουν τα δικά τους ζώα μιας και είναι και αυτοί κτηνοτρόφοι. Επιβεβαίωσε, περαιτέρω, ότι μετά το συμβάν αυτό δεν δέχτηκε κάποια άλλη εκ νέου επίθεση από τους Fulani ούτε προσπάθησαν να τον προσεγγίσουν. Φοβάται όμως ότι επειδή δραστηριοποιούνται σε όλη την Νιγηρία, αν επιστέψει θα έχει πρόβλημα (ερ. 21 Δ.Φ.). Ερωτηθείς στην συνέχεια αν θα μπορούσε να επιστρέψει στην πολιτεία Abia, όπου είναι εγκατεστημένες η μητέρα με τις αδερφές του, απάντησε θετικά, ισχυριζόμενος ότι η πολιτεία αυτή δεν βάλλεται από τους Fulani διότι οι τελευταίοι είναι μουσουλμάνοι ενώ η πλειοψηφία των κατοίκων της πολιτείας Abia είναι χριστιανοί, οπότε θα είναι ασφαλής (ερ. 21 Δ.Φ.).

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τα όσα ο Αιτητής δήλωσε στη συνέντευξή του, σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αναφορικά με την υπηκοότητα, την περιοχή καταγωγής και τον τελευταίο τόπο διαμονής του αιτητή, και ο δεύτερος αναφορικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης από τους κτηνοτρόφους Fulani.

Ειδικότερα, στον πρώτο ισχυρισμό κρίθηκε ότι δεν γίνεται αποδεκτό το γεγονός ότι ο αιτητής διέμενε στην πόλη Gboko, της πολιτείας Benue, από το 2018, μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2019, όπου και αναχώρησε από τη χώρα καταγωγής του, διότι αναμενόταν από αυτόν να γνωρίζει βασικές πληροφορίες για το μέρος όπου διέμενε για διάστημα και την περιοχή στην οποία στηρίζεται ο φόβος δίωξής του. Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω δεδομένα, διαπιστώθηκε ότι το μέρος του αιτήματός του σχετικά με την περιοχή διαμονής του πριν την αναχώρησή του από τη χώρα καταγωγής του, και συγκεκριμένα την πόλη Gboko, της πολιτείας Benue, δεν γίνεται αποδεκτό και γίνεται αποδεκτή η πρωτεύουσα Abuja, ως περιοχή τελευταίας διαμονής του αιτητή πριν την αναχώρησή του από τη χώρα καταγωγής του.

Σε ό,τι αφορά τον δεύτερο ισχυρισμό, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται στον υπό ισχυριζόμενο φόβο δίωξής του ιδίου, από τους κτηνοτρόφους Fulani. Παράλληλα, στους ισχυρισμούς του εντοπίστηκαν αντιφάσεις, χρονικές ασυνέπειες, ενώ αδυνατούσε να απαντήσει σε βασικά ερωτήματα, με τα λεγόμενα του αρκετές φορές να χαρακτηρίζονται από έλλειψη ευλογοφάνειας. Τέλος, οι ισχυρισμοί του στηρίζονται σε υποθέσεις, χωρίς να γίνεται αναφορά σε οποιοδήποτε περιστατικό, το οποίο αφορά τον ίδιο, σε προσωπικό επίπεδο, και στο οποίο να στηρίζεται ο ισχυριζόμενος φόβος δίωξης του.

Πιο αναλυτικά, ως καταγράφεται, ο αιτητής αδυνατούσε να προσδιορίσει χρονικά την ημερομηνία κατά την οποία οι κτηνοτρόφοι Fulani, εισέβαλαν στο χωριό του και σκότωσαν τον πατέρα του, σημειώνοντας αόριστα ότι το εν λόγω περιστατικό πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2019. Αναμενόταν να μπορεί να διευκρινίσει την ημερομηνία κατά την οποία έλαβε χώρα το περιστατικό στο οποίο στηρίζεται ο ισχυριζόμενος φόβος δίωξής του. Πρόσθετα, δεν ήταν σε θέση να διευκρινίσει την περιοχή όπου έλαβε χώρα το εν λόγω περιστατικό. Χαρακτηριστικά, στην αρχή της συνέντευξης ερωτηθείς να διευκρινίσει την περιοχή στην οποία ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους κτηνοτρόφους Fulani, σημείωσε ότι δεν μπορεί να θυμηθεί και χρειάζεται να κοιτάξει το κινητό του τηλέφωνο. Ακολούθως, σε διευκρινιστική ερώτηση της λειτουργού να σημειώσει τους λόγους για τους οποίους χρειάζεται να κοιτάξει το κινητό του τηλέφωνό προκειμένου να αναφερθεί στο όνομα της περιοχής όπου δολοφονήθηκε ο πατέρας του, σημείωσε με αμφιβολία, ότι έγινε στο χωριό Gboko. 

Παράλληλα, ως επισημαίνει ο αρμόδιος λειτουργός, ο αιτητής σημείωσε ότι την ημέρα του εν λόγω περιστατικού ο ίδιος απουσίαζε από το χωριό, καθώς είχε μεταβεί σε παρακείμενο χωριό για σκοπούς εργασίας, χωρίς να μπορεί να διευκρινίσει το όνομα του χωριού στο οποίο είχε μεταβεί για εργασία. Ισχυρίστηκε ότι ενημερώθηκε για το εν λόγω συμβάν από γείτονες οι οποίοι τον είχαν καλέσει τηλεφωνικώς.

Πρόσθετα, ο αιτών δεν μπορούσε να διευκρινίσει με βεβαιότητα τον φορέα δίωξης. Πιο αναλυτικά, κληθείς να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι οι κτηνοτρόφοι Fulani υπήρξαν τα άτομα τα οποία δολοφόνησαν τον πατέρα του, σημείωσε αόριστα ότι δεν είναι βέβαιος ότι αυτό αποτελεί μια εικασία, αναφέροντας ότι γενικά οι κτηνοτρόφοι Fulani είναι τα άτομα τα οποία γενικά επιτίθονται στα χωριά. Επίσης, σημείωσε ότι μετά τον Αύγουστο του 2019, όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε, μέχρι και την ημέρα όπου εγκατέλειψε τη Νιγηρία, οι κτηνοτρόφοι Fulani δεν προσέγγισαν εκ νέου την περιοχή. Επομένως, ως καταγράφεται, δεν διαφαίνεται βάσιμος φόβος δίωξης ως προς την φύση ή την επανάληψή του.

Ταυτόχρονα, ανέφερε ότι τίποτα προσωπικό δεν συνέβη στον ίδιο από τους κτηνοτρόφους Fulani, σημειώνοντας ότι δεν συντρέχει οποιοδήποτε λόγος δίωξης εναντίον του, με τον αιτητή να αναφέρει ότι επιτίθενται γενικά και αδιακρίτως σε όλους τους νιγηριανούς πολίτες. Ως εκ τούτου, ως αναφέρει ο αρμόδιος λειτουργός, με βάση τους ισχυρισμούς του αιτούντος, δεν εντοπίζεται προσωπικός λόγος δίωξης.

Παράλληλα, κληθείς να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους η μητέρα και τα αδέρφια του εξακολουθούν να διαμένουν μέχρι και σήμερα στην πολιτεία Abia, χωρίς να αντιμετωπίζουν τον οποιοδήποτε κίνδυνο, ανέφερε ότι η πολιτεία Abia αποτελείται από Χριστιανούς, χωρίς να εντοπίζονται Fulani, στην εν λόγω πολιτεία. Στη συνέχεια, ερωτηθείς από τη λειτουργό να σημειώσει αν θα ήταν ασφαλής, αν είχε μετεγκατασταθεί στην πολιτεία Abia, απάντησε θετικά, σημειώνοντας ότι θα ήταν ασφαλής από τους Fulani.

Ως προς την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας οι Καθ’ ων ανέτρεξαν σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, οι οποίες επιβεβαιώνουν την λήψη μέτρων εκ μέρους των νιγηριανών αρχών για την καταπολέμηση του φαινομένου.

Δεδομένου ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή έρχονται σε αντίθεση με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης και λαμβανομένου υπόψη ότι η περιοχή διαμονής του αιτητή και συγκεκριμένα το χωριό Gboko της πολιτείας Benue έχει ήδη απορριφθεί, δεδομένο άρρηκτα συνδεδεμένο με τον πυρήνα του αιτήματός του, δηλαδή τον φόβο δίωξης του από τους κτηνοτρόφους Fulani στην πόλη Gboko της πολιτείας Benue, οι Καθ’ ων καταλήγουν ότι αυτό το μέρος του αιτήματός του δεν γίνεται αποδεκτό.

Ακολούθως, ο αρμόδιος λειτουργός προέβη σε αξιολόγηση κινδύνου στη βάση του μοναδικού αποδεκτού ουσιώδους ισχυρισμού. Στα πλαίσια της εν λόγω αξιολόγησης, ο αρμόδιος λειτουργός, αφού έλαβε υπόψη όλα τα συναφή στοιχεία που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματος του αιτητή και μετά από εξατομικευμένη εξέταση του αιτήματος κατέληξε ότι δεν συντρέχει μελλοντικός κίνδυνος δίωξης ή έκθεσης σε σοβαρή βλάβη του αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία.

Ενόψει των πιο πάνω ευρημάτων, ο αρμόδιος λειτουργός, αξιολογώντας περαιτέρω τον κίνδυνο που διατρέχει ο αιτητής στη χώρα καταγωγής του και λαμβάνοντας υπόψη το προφίλ του αιτητή, έκρινε ότι δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς, αφού στο πρόσωπο του δεν συντρέχουν εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης για ένα από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 και 3Δ του Περί Προσφύγων Νόμου ήτοι την εθνικότητα, την φυλή, τη θρησκεία, την ιδιότητα μέλους σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή την πολιτική γνώμη όπως περιγράφεται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951. Περαιτέρω, θεώρησε ότι δεν δικαιολογείται αναγνώριση συμπληρωματικής προστασίας στο πρόσωπο του αιτητή, καθότι ο κίνδυνος που μπορεί να αντιμετωπίσει ο αιτητής σε περίπτωση επιστροφής του δεν συνιστά πραγματικό κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης δυνάμει του άρθρου 19(2) (α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου. Επιπρόσθετα, η αρμόδια αρχή, έκρινε ότι ούτε και οι προϋποθέσεις για χορήγηση συμπληρωματικής προστασίας συντρέχουν δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, μιας και στην Αbuja της Νιγηρίας, τόπο  προηγούμενης διαμονής του αιτητή, δεν επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων λόγω εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

 

Στη γραπτή αγόρευση που καταχωρήθηκε στα πλαίσια της δικαστικής διαδικασίας, προβλήθηκε ότι ο λόγος που ο αιτητής δεν μπορεί να επιστρέψει στην χώρα του είναι πως υπάρχουν πολλά επαναστατικά στοιχεία ειδικά στα βόρεια τμήματα της χώρας που πήραν την ζωή του πατέρα του και τους κατέστησαν άστεγους και έχουν μετατοπίσει πολλούς, όπως επίσης πως αυτοί οι επαναστάτες έχουν γίνει πιο δυναμικοί από την στρατιωτική δύναμη στην περιοχή και άνθρωποι εξακολουθούν να διαφεύγουν από τα σπίτια τους γι' αυτό και δεν έχουν πλέον ασφαλές μέρος να μείνουν.

 

Ακολούθως, ο Αιτητής προσκόμισε έγγραφα από πλήθος εξωτερικών πηγών πληροφόρησης σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στην Νιγηρία.

 

Κατ΄αρχάς, κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι στη βάση των λεγόμενων του αιτητή, τελευταίος τόπος διαμονής του υπήρξε η Abuja, πρωτεύουσα της Νιγηρίας, καθότι ο ίδιος δήλωσε ότι από τον Σεπτέμβριο 2019, μετακόμισε στην Abuja, όπου παρέμεινε μέχρι τον Ιανουάριο του 2020, όπου και εγκατέλειψε οριστικά την χώρα, επομένως ορθώς ο αρμόδιος λειτουργός κατέληξε ότι η Abuja υπήρξε ο τελευταίος τόπος διαμονής του. 

 

Λαμβάνοντας υπόψιν τις δηλώσεις του Αιτητή, ως προς τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του, ως αυτές προβλήθηκαν καθ’ όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του και οι οποίες παρατέθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω, παρατηρώ εκ προοιμίου ότι αυτός υπέπεσε σε ασάφειες και αντιφάσεις, οι οποίες πλήττουν καίρια την αξιοπιστία του. Ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει λεπτομερείς και επαρκείς πληροφορίες για τα προσωπικά του βιώματα.

 

Ορθώς, λοιπόν, θεωρώ κρίθηκε από τους Kαθ’ ων η αίτηση ότι, τα όσα προβλήθηκαν στη συνέντευξη του αιτητή, ως ανωτέρω καταγράφονται, έθεταν εύλογα εν αμφιβόλω την αξιοπιστία των λεγομένων του αναφορικά με τα όσα ισχυρίστηκε, καθότι δεν ήταν σε θέση να παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του από τους Fulani. Οι απαντήσεις του στερούνταν εύλογα αναμενόμενων λεπτομερειών και περιείχαν αρκετές ελλείψεις και ασυνέπειες όσον αφορά  τον κίνδυνο που ισχυρίστηκε ότι διατρέχει. Θα συμφωνήσω με την αξιολόγηση στην οποία έχει προβεί ο αρμόδιος λειτουργός ως καταγράφεται στην έκθεση – εισήγηση και με τα σημεία που εντόπισε περί του να καταλήξει σε εύρημα περί της μη αξιοπιστίας του αιτητή,  και επομένως παρέλκει η όποια επανάληψη τους.

 

Επομένως, καταλήγω ότι το εν λόγω αφήγημα του αιτητή δεν παρουσιάζει ευλογοφάνεια και συνοχή. Ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι τα εκ του αιτητή εξιστορισθέντα δεν αντικατοπτρίζουν βιωματικά περιστατικά. Επομένως, ο υπό εξέταση ισχυρισμός κρίνεται ως εσωτερικά μη αξιόπιστος.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία των ανωτέρω δηλώσεών του, το Δικαστήριο κρίνει ότι εκ των όσων αυτός δήλωσε, λόγω της απολύτου προσωπικής φύσεως τους, δεν προκύπτουν στοιχεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω έρευνας σε εξωτερικές πηγές. Στη βάση, λοιπόν, της αξιολόγησης της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεών του αιτητή, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος στο σύνολό του.

 

Υπό το φως των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υπόθεσης που έγιναν αποδεκτά, κρίνεται ότι ορθώς οι Καθ’ ων η Aίτηση διαπίστωσαν, σύμφωνα και με τα πιο πάνω, ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση του Αιτητή ως πρόσφυγα, καθώς όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο Aιτητής δεν τεκμηρίωσε κατά τρόπο κανένα απολύτως ισχυρισμό ο οποίος να στοιχειοθετεί βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης, που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στο πρόσωπό του, έτσι όπως η έννοια του πρόσφυγα ερμηνεύεται στην Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από τον περί Προσφύγων Νόμο, καθότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Συνακόλουθα, ο Αιτητής δεν τεκμηρίωσε κανένα ουσιώδη λόγο που να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη, για να του δοθεί συμπληρωματική προστασία για τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 19 του Περί προσφύγων Νόμου. Ειδικότερα, δεν επικαλέστηκε πραγματικό κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης, ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας στην χώρα καταγωγής του, δυνάμει του άρθρου 19(2), εδάφια (α) και (β), του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Περαιτέρω, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής θα αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, ως οι διατάξεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης για τη χώρα του Αιτητή, προς εξέταση της κατάστασης που επικρατεί σε αυτήν και συγκεκριμένα στην Abuja, πόλη από την οποία ο Αιτητής διέμεινε μέχρι την αναχώρησή του από τη χώρα καταγωγής του.

Κατόπιν έρευνας του παρόντος Δικαστηρίου σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σε σχέση με την κατάσταση ασφαλείας στη Νιγηρία, και ειδικότερα στην Abuja, πόλη από την οποία ο Αιτητής διέμεινε μέχρι την αναχώρησή του από τη χώρα καταγωγής του, προκύπτουν τα εξής:   Σύμφωνα δε με το RULAC (Rule of Law in Armed Conflict), μιας πρωτοβουλίας της Ακαδημίας της Γενεύης για την καταγραφή των συγκρούσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, η Νιγηρία εμπλέκεται σε δύο παράλληλες μη-διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις κατά των μη κρατικών ένοπλων ομάδων Boko Haram και του Ισλαμικού Κράτους στην επαρχία της Δυτικής Αφρικής (ISWAP). Επιπλέον, υπάρχει μια μη-διεθνής ένοπλη σύρραξη μεταξύ ISWAP και Boko Haram^[1].

Ειδικότερα όσον αφορά την Abuja, τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή,  για σκοπούς πληρότητας της έρευνας, παραθέτω αριθμητικά δεδομένα επί των περιστατικών ασφαλείας στη συγκεκριμένη περιοχή κατά το τελευταίο έτος. Σύμφωνα με την βάση δεδομένων ACLED,  κατά την χρονική περίοδο 06/07/2024 – 04/07/2025 καταγράφηκαν συνολικά 250 περιστατικά ασφαλείας με 98 θανάτους στην περιοχή Federal Capital Territory, όπου βρίσκεται η Abuja. Εξ’ αυτών, καταγράφηκαν 58 περιστατικά βίας κατά αμάχων με 44 θύματα, 20 μάχες με 20 θύματα, 2 ως εκρήξεις / απομακρυσμένη βία με 3 θύματα, 123 διαδηλώσεις με 1 θύμα, και 38 εξεγέρσεις με 30 θανάτους.^[2]

Καθώς, ενόψει επίσημων εκτιμήσεων που έλαβαν χώρα το έτος 2022, ο συνολικός πληθυσμός της Abuja ανέρχεται σε 4.200.000 κατοίκους,^[3] καθίσταται σαφές ότι ο ανωτέρω αναφερόμενος αριθμός θανάτων στην εν λόγω περιοχή από περιστατικά ασφαλείας (98 θάνατοι), δεν ανέρχεται σε τόσο υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε να μπορεί να συναχθεί ότι στην Abuja επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων στα πλαίσια οιασδήποτε εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

Κατά συνέπεια, η Abuja, πρωτεύουσα της Νιγηρίας, τόπος τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή, δεν φαίνεται να πλήττεται από συγκρούσεις και περιστατικά βίας οι οποίες πληρούν το όριο του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, ως αυτό ερμηνεύθηκε νομολογιακά στις αποφάσεις C-465/07 - Elgafaji και C‑285/12 - Diakité του ΔΕΕ^[4]. Πέραν τούτου, λαμβάνοντας υπόψιν και το προσωπικό προφίλ του αιτητή, διαπιστώνω ότι απουσιάζουν ιδιαίτερες επιβαρυντικές περιστάσεις, δεδομένου ότι ο αιτητής συνιστά ενήλικα, υγιή, με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο και με εργασιακή πείρα. Συμπερασματικά, δεν κρίνω ότι ανακύπτουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι ο αιτητής θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του.

Με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου τα οποία περιορίζονται στο περιεχόμενο του σχετικού διοικητικού φακέλου, αφού ουδεμία περαιτέρω μαρτυρία προσκομίστηκε στα πλαίσια της παρούσας προς υποστήριξη της αιτήσεως και αφού εξέτασα, τόσο τη νομιμότητα, όσο και την ουσία της υπό αναφορά υπόθεσης, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και εύλογα η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση του αιτητή.

Εν τέλει, σημειώνεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας την εξουσία που του παρέχει το άρθρο12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000, έκδωσε την Κ.Δ.Π 145/2025, δυνάμει της οποίας η Νιγηρία περιλαμβάνεται στον κατάλογο των χωρών με τις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας. Ο αιτητής στην παρούσα δεν έχει προβάλει οποιοδήποτε λόγο για να θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής χώρα ιθαγένειας, στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

 

 

 

 

 

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με 600 έξοδα υπέρ των Kαθ' ων η Aίτηση και εναντίον του Aιτητή.

                                                                          

                                                                         

       Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π