
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΊΤΗΣΗ ΑΡ. 89/2025
10 Ιουλίου, 2025
[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ
1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Σ. Μ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 21.3.2025 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΙΩΝ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 18 ΚΑΙ 19 ΤΟΥ ΚΕΦ. 155
---------------------------
Αίτηση διά κλήσεως ημερ. 5.5.2025
Δ. Λοχίας, για Αιτητή
Β. Μπίσας, για Γενικό Εισαγγελέα, για Καθ’ ου η Αίτηση
----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ. Κατόπιν αδείας, καταχωρίστηκε η παρούσα αίτηση με την οποία ζητείται η έκδοση εντάλματος certiorari, προς το σκοπό ακύρωσης εντάλματος σύλληψης, το οποίο εξέδωσε Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, σε σχέση με τον αιτητή, στις 21.3.2025. Ο αιτητής, στο πλαίσιο αυτής, προβάλλει ότι το εν λόγω ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 18(1) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155. Συγκεκριμένα, ότι η κράτηση του δεν ήταν ευλόγως αναγκαία. Εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, προβάλλεται η θέση ότι δικαιολογείτο η σύλληψη του αιτητή, παραπέμποντας προς τούτο σε σχετικές αναφορές στην ένορκη δήλωση, στη βάση της οποίας αυτό είχε εκδοθεί.
Το υπό αναφορά ένταλμα σύλληψης, εκδόθηκε συγχρόνως με ένταλμα έρευνας της οικία και των υποστατικών του αιτητή και στη βάση του ίδιου όρκου. Η έκδοση του, όπως αναφέρεται σε αυτό, αποσκοπούσε στη διερεύνηση εγκλημάτων αφορόντων στην απόκτηση ή κατοχή παιδικής πορνογραφίας και στη πρόσβαση, διανομή, διάδοση ή μετάδοση πορνογραφικού υλικού, κατά παράβαση προνοιών του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Απεικόνισης Υλικού Σεξουαλικής Κακοποίησης Παιδιών Νόμου του 2014, Ν.91(Ι)/2014. Ο Κλάδος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Αστυνομίας, έλαβε πληροφόρηση για πιθανολογούμενη διάπραξη από τον αιτητή των υπό διερεύνηση αδικημάτων, από τη Μονάδα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Πολιτείας της Βαυαρίας στη Γερμανία. Η τελευταία εντόπισε τη φερόμενη εμπλοκή του αιτητή στα εν λόγω αδικήματα, στο πλαίσιο ερευνών που διεξήγαγε για εντοπισμό υλικού σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων στο «σκοτεινό δίκτυο» με την ονομασία Kidflix .
Στο πλαίσιο της υπό εξέταση αίτησης, ο συνήγορος του αιτητή εισηγήθηκε πως δεν αναφέρεται στον όρκο συγκεκριμένη μαρτυρία, επί της οποίας να βασίστηκε το εύλογο της αναγκαιότητας έκδοσης του εντάλματος σύλληψης. Ο συνήγορος, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, είχε αντίθετη άποψη, υποστηρίζοντας ό,τι, βασικά, αναφέρεται και στον όρκο. Δηλαδή, πως η σύλληψη του αιτητή ήταν αναγκαία προς το σκοπό διασφάλισης της μη καταστροφής τεκμηρίων ή επέμβασης σε αυτά, εφόσον εύλογα αναμένετο ο εντοπισμός τους στην οικία του.
Το άρθρο 18(1) του Νόμου, Κεφ. 155 προβλέπει πως:
«18.-(1) Όταν δικαστής ικανοποιείται με γραπτή ένορκη δήλωση ότι υπάρχει εύλογη υπόνοια να πιστεύεται ότι ένα πρόσωπο διέπραξε αδίκημα ή όταν η σύλληψη ή η κράτηση θεωρηθεί ευλόγως αναγκαία για παρεμπόδιση διαπράξεως αδικήματος ή αποδράσεως μετά τη διάπραξη αυτού, ο δικαστής δύναται να εκδώσει ένταλμα (που θα αναφέρεται στον παρόντα Νόμο ως ένταλμα συλλήψεως) το οποίο να εξουσιοδοτεί τη σύλληψη του ατόμου εναντίον του οποίου στρέφεται το ένταλμα.
Στον όρκο, στη βάση του οποίου εκδόθηκε το ένταλμα σύλληψης, στο σημείο όπου ακριβώς γίνεται αναφορά στην αναγκαιότητα έκδοσης του, αναφέρονταν, συγκεκριμένα, σε σχέση με τον αιτητή, τα εξής: «Η σύλληψη του είναι ευλόγως αναγκαία και ανάλογη προς επηρεασμό μαρτυρίας μέσω απόκρυψης/καταστροφής ή και διάθεσης τεκμηρίων και επέμβασης στο έργο της δικαιοσύνης. Η έκδοση του Εντάλματος Σύλληψης είναι αναγκαία και ανάλογη για την αποτελεσματική διερεύνηση των πιο πάνω αδικημάτων.».
Εμφανώς, οι πιο πάνω αναφορές στον όρκο, δεν παραπέμπουν σε γεγονότα προς υποστήριξη του εύλογου της αναγκαιότητας έκδοσης του εντάλματος σύλληψης, αλλά, επαναλαμβάνει τις πρόνοιες του άρθρου 18(1), του Νόμου, Κεφ. 155. Εν ολίγοις, δεν υπάρχει αναφορά σε γεγονότα, στη βάση των οποίων θα μπορούσε να εξεταστεί η έκδοση του υπό αναφορά εντάλματος σύλληψης, παρά μόνο επανάληψη των προνοιών του νόμου. Όπως προκύπτει από τη σχετική νομολογία, στην οποία παρέπεμψε ο δικηγόρος του αιτητή, οι συγκεκριμένες αναφορές δεν είναι αρκούντως ικανοποιητικές. Η πιο πάνω τοποθέτηση είναι ορθή, υποστηρίζεται δε, μεταξύ άλλων, από τις υποθέσεις Αναφορικά με την Αίτηση του Μυλωνά, Πολιτική Αίτηση 111/2016, ημερομηνίας 15.3.2017, ECLI:CY:AD:2017:D82, Αναφορικά με την Αίτηση του Χατζηιωάννου, Πολιτική Αίτηση 162/2018, ημερομηνίας 9.5.2019 και Αναφορικά με την Αίτηση του Παπαδόπουλου, Πολιτική Αίτηση 234/2021, ημερομηνίας 22.12.2021, ECLI:CY:AD:2021:D573. Ως εκ τούτου, διαπιστώνεται ότι, το Δικαστήριο ενήργησε κατά παράβαση του σχετικού νόμου.
Για τον πιο πάνω λόγο εκδίδεται ένταλμα certiorari με το οποίο ακυρώνεται το υπό αναφορά ένταλμα σύλληψης ημερομηνίας 21.3.2025. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον του καθ’ ου η αίτηση, τα οποία καθορίζονται στο ποσό των €1.600.-, πλέον Φ.Π.Α, εάν υπάρχει.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
/γκ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο