ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
i-justice
(Αρ. Αίτησης 191/2024)
10 Σεπτεμβρίου 2025
[Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/1964), ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018 ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ κ. GAL LUFT ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΚΑΙ/Ή ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ.09.06.2023 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΔΙΑ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ 1/23 ΕΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ/ΕΚΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥ (IN ABSENTIA), ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1970 (Ν.97/1970)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΚΑΙ/Ή ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ.14.9.2023 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΔΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ/ΕΚΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΚΡΟΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ 1/23 ΕΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ/ ΕΚΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥ (IN ABSENTIA), ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1970 (Ν.97/1970)
____________________
Α. Πελεκάνος για Πελεκάνος & Πελεκάνου Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
Π. Σελίπας, δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τη Δημοκρατία.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Ο Αιτητής, ζητά την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari για ακύρωση της απόφασης ημερ.14.9.2023 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, το κατώτερο Δικαστήριο, με την οποία εγκρίθηκε η αίτηση έκδοσης του στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Η άδεια είχε δοθεί εφόσον διαπιστώθηκε συζητήσιμο ζήτημα αναφορικά με τη νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης, λόγω του ότι ο Αιτητής δεν βρισκόταν ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου όταν αυτό ενέκρινε την αίτηση για την έκδοση του.
Τα ουσιώδη γεγονότα είναι τα ακόλουθα: Ο Αιτητής είχε αρχικά συλληφθεί την 17.2.2023 στο αεροδρόμιο Λάρνακας και προσκομίστηκε από την Αστυνομία ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου το οποίο όρισε την αίτηση για την έκδοση του για ακρόαση την 3.4.2023. Αφέθηκε ελεύθερος με όρους για να παρουσιαστεί στη δίκη, αλλά δεν παρουσιάστηκε. Ο δικηγόρος που τον εκπροσωπούσε, δήλωσε στο Δικαστήριο ότι είχε διακοπεί η επικοινωνία μαζί του. Το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε ένταλμα σύλληψης του Αιτητή και όρισε την αίτηση για την 10.4.2023. Αναβλήθηκε στη συνέχεια για την 12.4.2023 και την 8.5.2023, αφού το ένταλμα σύλληψης δεν είχε γίνει κατορθωτό να εκτελεστεί. Την 8.5.2023 ο δικηγόρος που εκπροσωπούσε τον Αιτητή αποσύρθηκε, κατόπιν σχετικής άδειας του κατώτερου Δικαστηρίου.
Την 9.6.2023, και αφού παρουσιάστηκε η εξουσιοδότηση του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως για την έναρξη της διαδικασίας της έκδοσης, το κατώτερο Δικαστήριο, αποδεχόμενο εισήγηση της Κεντρικής Αρχής, αποφάσισε να προχωρήσει στην εκδίκαση της αίτησης στην απουσία του Αιτητή. Η ακρόαση διεξήχθη την 23.6.2023 στην απουσία του Αιτητή, που δεν εκπροσωπείτο πλέον από δικηγόρο και την 3.7.2023 αγόρευσε ο εκπρόσωπος της Κεντρικής Αρχής.
Το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση του την 14.9.2023, στην απουσία του Αιτητή, εγκρίνοντας την αίτηση για την έκδοση του στην αιτούσα χώρα. Δεν διέταξε την προφυλάκιση του Αιτητή, αφού αυτός δεν βρισκόταν ενώπιον του και ούτε βέβαια θα μπορούσε να τον πληροφορήσει «περί τoυ δικαιώματoς αυτoύ όπως υπoβάλη αίτησιv διά habeas corpus», όπως προβλέπεται στο άρθρο 10(1) των περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμων του 1970 έως 2013, οι Νόμοι, νοουμένου ότι θα είχε διατάξει την προφυλάκιση του.
Ο Αιτητής συνελήφθηκε την 3.9.2024. Προφανώς στη βάση του εντάλματος σύλληψης που είχε εκδοθεί εναντίον του την 3.4.2023, που φαίνεται να μην είχε ακυρωθεί, παρά την απόφαση να διεξαχθεί η διαδικασία στην απουσία του Αιτητή. Άλλωστε δεν αναφέρθηκε να εκδόθηκε ποτέ άλλο ένταλμα σύλληψης του. Τότε ήταν, δηλαδή την 3.9.2024, που διατάχτηκε η προφυλάκιση του Αιτητή. Ούτε τότε, που ήταν παρών, πληροφορήθηκε από το κατώτερο Δικαστήριο για το δικαίωμα του να υποβάλει αίτηση για habeas corpus. Παραπονείται μάλιστα ο Αιτητής ότι την 13.11.2023, προτού δηλαδή διαταχτεί η προφυλάκιση του ώστε να έχει τη δυνατότητα να καταχωρίσει αίτηση για habeas corpus κατά της απόφασης έγκρισης της αίτησης έκδοσης του, εκδόθηκε από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως διάταγμα απόδοσης του στις Η.Π.Α..
Η έγκριση μιας αίτησης για την έκδοση εκζητούμενου σε αιτούσα χώρα, δεν απολήγει σε διαταγή του Δικαστηρίου για την έκδοση / απόδοση του στη χώρα αυτή. Η εξουσία αυτή ανήκει στον Υπουργό. Στην Makushin (2012) 1(Α) Α.Α.Δ. 849, 857, εξηγήθηκε ότι η εξουσία του Δικαστηρίου εξικνείται σε διαταγή για προφυλάκιση μέχρι την έκδοση. Εφόσον, λοιπόν, σε περίπτωση έγκρισης της αίτησης για την έκδοση του εκζητούμενου στην αιτούσα χώρα, η εξουσία του Δικαστηρίου εξαντλείται στο να διατάξει την προφυλάκιση του εκζητούμενου, είναι εκ των ουκ άνευ ότι η αίτηση δεν μπορεί να εγκριθεί ερήμην του εκζητούμενου.
Την 14.9.2023, όταν το κατώτερο Δικαστήριο ενέκρινε την αίτηση έκδοσης του Αιτητή στις Η.Π.Α., ο Αιτητής ήταν και παρέμενε ελεύθερος. Δεν θα μπορούσε, συνεπώς, να καταχωρίσει αίτηση για habeas corpus (Χ"Σάββα (1993) 1 Α.Α.Δ. 102, 106-107). Την 17.9.2024, μετά τη σύλληψη του, καταχώρισε την Πολ. Αίτ. Αρ.162/2024 για habeas corpus, η ουσία όμως είναι ότι ως αποτέλεσμα της έγκρισης της αίτησης έκδοσης ερήμην του, της απουσίας διαταγής για την προφυλάκιση του και, εν κατακλείδι, εφόσον ήταν ελεύθερος, ο Αιτητής δεν μπορούσε να ασκήσει το προβλεπόμενο από το νόμο ένδικο μέσο της αίτησης για habeas corpus προσβάλλοντας ουσιαστικά την απόφαση. Το αποτέλεσμα αναδεικνύει ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν εσφαλμένη και εκτός της νομιμότητας. Η κατάληξη είναι ότι εφόσον, εξ αντικειμένου, ένα Δικαστήριο δεν μπορεί να εκδώσει διάταγμα προφυλάκισης του εκζητούμενου, δεν νομιμοποιείται να εκδώσει απόφαση έγκρισης αίτηση για την έκδοση του.
Εκδίδεται, συνεπώς, προνομιακό ένταλμα certiorari με το οποίο ακυρώνεται η απόφαση ημερ.14.9.2023 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, με την οποία εγκρίθηκε η αίτηση έκδοσης του Αιτητή στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Τα έξοδα της Αίτησης, όπως και τα έξοδα της αίτησης για άδεια που προηγήθηκε, επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο