ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολ. Αίτηση Αρ.208/2025
16 Σεπτεμβρίου, 2025
[Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018, ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ (1) PIOTR MATEUSZ ZAK ΕΚ ΒΑΡΣΟΒΙΑΣ, ΠΟΛΩΝΙΑ, (2) ALEKSANDRA JADWIGA ZAK ΕΚ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ, Η.Π.Α., (3) TOBIAS MARKUS SOLORZ ΕΚ ΝΤΟΥΠΑΙ, ΗΝΩΜΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΕΚΔΟΘΕΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 14.08.2025 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΡ 252/2025 ΕΔ ΛΕΜΕΣΟΥ I-JUSTICE
Σ. Πίττας, για Σωτήρης Πίττας Δ.Ε.Π.Ε., για Αιτητές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΑΥΙΔ, Δ.: Με την υπό συζήτηση αίτηση, οι Αιτητές επιζητούν την άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση δια κλήσεως αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari και/ή Prohibition, για ακύρωση του προσωρινού Διατάγματος που εκδόθηκε μονομερώς, στις 14.08.2025, από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού (κατώτερο Δικαστήριο), στο πλαίσιο της Γενικής Αίτησης 252/2025.
Ταυτόχρονα, επιζητείται διάταγμα αναστολής της ισχύος του ως άνω προσωρινού Διατάγματος και κάθε διαδικασίας στο κατώτερο Δικαστήριο που απορρέει από το εν λόγω προσωρινό Διάταγμα, εκκρεμούσας της παρούσας αίτησης και/ή μέχρι την αποπεράτωση της διαδικασίας στο Ανώτατο Δικαστήριο και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Ως προβάλλεται από την πλευρά των Αιτητών, μέσω της σχετικής Έκθεσης και των ένορκων δηλώσεων της Ελευθερίας Παύλου, που την υποστηρίζουν, ημερομηνίας 28.08.2025 και 04.09.2025, οι Αιτητές είναι τα τρία ενήλικα τέκνα του κ. Zygmung Josef Solorz (Solorz), Πολωνού επιχειρηματία, ο οποίος διαμόρφωσε τον πυρήνα των περιουσιακών του στοιχείων μέσω δύο ιδρυμάτων που εδρεύουν στο Λίχτενσταϊν. Του ιδρύματος TIVI και του ιδρύματος SOLKONTEL. Στο πλαίσιο διαμάχης του Solorz και των Αιτητών για τη διοίκηση και διαχείριση των ως άνω ιδρυμάτων, έχουν καταχωρηθεί και εκκρεμούν αριθμός διαδικασιών, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Δημοκρατία. Για σκοπούς της παρούσας, είναι αρκετό να καταγραφεί ότι ο Solorz, με διαδικασίες που δρομολόγησε στο Δικαστήριο του Λίχτενσταϊν, παρουσιάζεται να επιχειρεί να ακυρώσει διάφορες τροποποιήσεις στο καταστατικό του Ιδρύματος TIVI, στις οποίες ο ίδιος προέβη την 02.08.2024. Σύμφωνα με το εν λόγω καταστατικό, ως τροποποιούμενο έχει διαμορφωθεί, ο ίδιος είναι Πρωτεύων Δικαιούχος (Primary Beneficiary) και τα παιδιά του, Δευτερεύοντες Δικαιούχοι (Secondary Beneficiaries), με τον Solorz να παραχωρεί στα παιδιά του, ήτοι τους Αιτητές, τον έλεγχο της διαχείρισης του ιδρύματος, ενώ ο ίδιος διατηρεί τον αρνητικό έλεγχο, δηλαδή απαιτείται η προηγούμενη συγκατάθεσή του για οποιαδήποτε απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου των ως άνω ιδρυμάτων. Οι Αιτητές, καταχώρησαν Ανταπαίτηση στην ως άνω διαδικασία, επιζητώντας αναγνωριστικές δηλώσεις και διατάγματα για την εγκυρότητα, δεσμευτικότητα και νομιμότητα της ως άνω γενόμενης τροποποίησης. Προς υποστήριξη δε της ως άνω Ανταπαίτησης τους, καταχώρησαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού τη Γενική Αίτηση Αρ.31/2024, στο πλαίσιο της οποίας, την 11.10.2024, πέτυχαν μονομερώς την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, με τα οποία, μεταξύ άλλων, απαγορευόταν στον Solorz, στο ίδρυμα TIVI και στο τότε Διοικητικό του Συμβούλιο, όπως και στην Κυπριακή Εταιρεία REDDEV INVESTEMENTS LTD, να αλλάξουν την εταιρική δομή της ως άνω Κυπριακής εταιρείας και άλλων θυγατρικών της εταιρειών, (Κυπριακών και Πολωνικών), ως επίσης να αποξενώσουν ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο διαθέσουν την περιουσία των ως άνω εταιρειών. Στο μεταξύ, στις 26.10.2024, Δικαστήριο του Λίχτενσταϊν, κατόπιν ξεχωριστών αιτήσεων του Solorz και των Αιτητών, διόρισε διαχειριστή του ιδρύματος («Gurator»), κατά τρόπο που ο τελευταίος να ενεργεί για την απρόσκοπτη προώθηση των συμφερόντων του ιδρύματος και των θυγατρικών του εταιρειών. Ακολούθησε αίτημα του ιδρύματος, μετά από απόφαση που λήφθηκε κατά πλειοψηφία, με την σύμφωνη ψήφο και του Gurator, για τροποποίηση των μονομερών διαταγμάτων ημερομηνίας 11.10.2024, που εξέδωσε το κατώτερο Δικαστήριο στο πλαίσιο της Γενικής Αίτησης Αρ.31/2024, ώστε να διοριστούν επιπρόσθετοι διευθυντές στην εταιρεία REDDEV INVESTMENTS LTD, αίτημα στο οποίο η πλευρά του Solorz έφερε ένσταση, προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, ζητήματα δικαιοδοσίας των Κυπριακών Δικαστηρίων. Το κατώτερο Δικαστήριο, μετά από μονομερή αίτηση των Αιτητών, εξέδωσε νέα διατάγματα τροποποίησης των μονομερών διαταγμάτων ημερομηνίας 11.10.2024 και διορισμού Ενδιάμεσου παραλήπτη με συγκεκριμένες και περιορισμένες εξουσίες, με σκοπό να βοηθήσει τον Gurator να υλοποιήσει αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων των ως άνω ιδρυμάτων. Στις 17.07.2024, το Ανώτατο Δικαστήριο, παραχώρησε άδεια στην πλευρά του Solorz για καταχώρηση δια κλήσεως αίτησης για έκδοση προνομιακού Εντάλματος Certiorari, προς ακύρωση του ως άνω διατάγματος ημερομηνίας 19.06.2025, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της Γενικής Αίτησης Αρ.31/2024 και ημερομηνίας 24.06.2025, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της Γενικής Αίτησης Αρ.32/2024 και αφορούσε το ίδρυμα SOLKOMTEL και τις συνδεδεμένες με αυτά εταιρείες, αναστέλλοντας παράλληλα την ισχύ τους. Ως αποτέλεσμα της ως άνω εξέλιξης, οι Αιτητές απέσυραν συγκεκριμένα αιτητικά από τις Γενικές Αιτήσεις Αρ.31/2024 και 32/2024, ενώ ζήτησαν την ακύρωση σχετικών διαταγμάτων που περιέχοντο στα Μονομερή Διατάγματα που εκδόθηκαν στις 11.10.2024 και 10.10.2024 στο πλαίσιο των ως άνω Γενικών Αιτήσεων αντίστοιχα. Παρεμβάλλεται ότι στις 23.04.2025, η πλευρά του Solorz, αποτεινόμενη μονομερώς στο Δικαστήριο του Λίχτενσταϊν, εξασφάλισε διάταγμα με το οποίο διατασσόταν η απόσυρση της ως άνω Αίτησης Τροποποίησης των διαταγμάτων ημερομηνίας 11.10.2024, που εκκρεμούσε ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου. Διάταγμα, ωστόσο, που ακυρώθηκε από το Δικαστήριο του Λίχτενσταϊν, αργότερα, ήτοι στις 28.05.2025. Παράλληλα, ο Solorz, αιτήθηκε από το Δικαστήριο του Λίχτενσταϊν, την παύση και αντικατάσταση του Gurator. Στις 11.08.2025, η πλευρά του Solorz καταχώρησε στο κατώτερο Δικαστήριο, δύο Γενικές Αιτήσεις, την 251/2025 που αφορά το ίδρυμα SOLKOMTEL και την 252/2025, που αφορά το ίδρυμα TIVI, πετυχαίνοντας, στις 13.08.2025 και 14.08.2025 αντίστοιχα, την έκδοση, μονομερώς, διαταγμάτων που απαγορεύουν την οποιαδήποτε αλλαγή στις εταιρικές δομές των Κυπριακών και Πολωνικών εταιρειών των ως άνω ιδρυμάτων και την αποξένωση /διάθεση περιουσιακών τους στοιχείων. Με αυτό τον τρόπο, προβάλλεται, ο Solorz, που στο μεταξύ έχει παυθεί με ομόφωνα ψηφίσματα των Διοικητικών Συμβουλίων των ιδρυμάτων TIVI και SOLKOMTEL από τη θέση του προέδρου του Εποπτικού Συμβουλίου (Supervisory Bords) τεσσάρων Πολωνικών εταιρειών, συνεχίζοντας να διατηρεί την θέση του σε μεγάλο αριθμό εταιρειών που ανήκουν και είναι έμμεσα θυγατρικές των δύο ιδρυμάτων, επικαλούμενος πλέον την «δήθεν» παράνομη και μη έγκυρη εισαγωγή των παιδιών του ως Δευτερευόντων Δικαιούχων των ιδρυμάτων, πέτυχε, ξανά, να εμποδίσει τον Gurator να εκτελέσει τα καθήκοντα που του ανέθεσε το Δικαστήριο του Λίχτενσταϊν αλλά και τα ίδια τα πιο πάνω ιδρύματα.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των Αιτητών, με την γραπτή του αγόρευση, προώθησε τις θέσεις της πλευράς του, ουσιαστικά επαναλαμβάνοντας τους λόγους για τους οποίους, σύμφωνα με τους Αιτητές, θα πρέπει να παραχωρηθεί στους τελευταίους η αιτούμενη άδεια. Τούτο έπραξε και δια ζώσης, στο βαθμό που έκρινε αναγκαίο. Το Δικαστήριο, με πολλή προσοχή έχει διεξέλθει το εκκαλούμενο διάταγμα, την Έκθεση και ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν την υπό συζήτηση Αίτηση όσο και τις αναφορές, τοποθετήσεις, θέσεις και εισηγήσεις του δικηγόρου των Αιτητών.
Αποτελεί θέση της πλευράς των Αιτητών ότι με την έκδοση του εκκαλούμενου διατάγματος, υπήρξε σωρευτική παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης και υπέρβαση της δικαιοδοσίας του κατώτερου Δικαστηρίου. Περαιτέρω, ότι τα μονομερώς εκδοθέντα και προσβαλλόμενα διατάγματα, έρχονται σε πλήρη σύγκρουση και/ή παραβιάζουν τα διατάγματα και αποφάσεις, ημερομηνίας 26.10.2024 και 28.05.2025, των Δικαστηρίων του Λίχτενσταϊν, πλήττοντας την αρχή της αβρότητας μεταξύ των κρατών, κατά τρόπο που στοιχειοθετείτε υπέρβαση και έλλειψη δικαιοδοσίας στην έκδοση τέτοιων διαταγμάτων. Υποστήριξε, επίσης, ότι το κατώτερο Δικαστήριο, μη ορίζοντας τον χρόνο εντός του οποίου θα έπρεπε να καταχωρηθεί από τον Solorz η σχετική Απαίτηση στο αρμόδιο Δικαστήριο του Λίχτενσταϊν, ως τούτο προβλέπεται στο Μέρος 25.2(3) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023, ενήργησε καθ’ υπέρβαση δικαιοδοσίας και υπέπεσε σε ουσιώδες νομικό σφάλμα.
Τα Προνομιακά Εντάλματα, ως κατάλοιπο της εξουσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου για έλεγχο των κατώτερων Δικαστηρίων, χορηγούνται κατ' εξαίρεση. Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, παρέχεται όπου από το πρακτικό του κατώτερου Δικαστηρίου διαφαίνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. σύγγραμμα Πέτρου Αρτέμη, «Προνομιακά Εντάλματα Αρχές και Υποθέσεις», σελ. 109 κ.επ., Perrella (Αρ.2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692, Αίτηση του Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298 και Ευδόκας (2016) 1(Γ) Α.Α.Δ. 3018). Η εξουσία του Δικαστηρίου να εκδίδει προνομιακά εντάλματα, δεν έχει ως αντικείμενο την ορθότητα των αποφάσεων κατώτερων Δικαστηρίων, ή τον τρόπο άσκησης της διακριτικής τους ευχέρειας (Αναφορικά με την Αίτηση του Νεόφυτου Ηλία, (1997) 1 Α.Α.Δ. 869). Η εξαιρετική αυτή διαδικασία, δεν συνιστά υποκατάστατο της δευτεροβάθμιας διαδικασίας. Ούτε μπορεί να αφεθεί να χρησιμοποιηθεί ως έφεση υπό μεταμφίεση για τον έλεγχο της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων. Ότι ενδιαφέρει, είναι η νομιμότητα των ελεγχόμενων ενεργειών.
Στην υπό συζήτηση περίπτωση, οι Αιτητές, αποτελούν, μεταξύ άλλων, τους εναγόμενους στην αγωγή που η πλευρά του Solorz προτίθεται να καταχωρήσει στο Λίχτενσταϊν για να ακυρώσει τη συμπερίληψη τους ως Δευτερευόντων Δικαιούχων στα ως άνω ιδρύματα. Ως έχει αποκαλυφθεί στο Δικαστήριο, από μακρού χρόνου εμπλέκονται σε διάφορες Δικαστικές διαδικασίες, τόσο στη Δημοκρατία όσο και στο εξωτερικό, άμεσα σχετικές και αλληλοεπηρεαζόμενες με τα ζητήματα που φαίνεται να απασχολούν στην Γενική Αίτηση Αρ.152/2025, στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε μονομερώς, το εκκαλούμενο διάταγμα ημερομηνίας 14.08.2025. Παρά την από μακρού χρόνου αποκαλυφθείσα εμπλοκή τους, με διάφορες ιδιότητες, και την αντιδικία με τον πατέρα τους για τα ζητήματα που αφορούν τα συγκεκριμένα ιδρύματα, δεν φαίνεται να απασχόλησε το κατώτερο Δικαστήριο το φάσμα των παρελθουσών αλλά και υφιστάμενων διαδικασιών, σχέσεων και αντιδικιών σε σχέση με τα επίδικα ζητήματα, προχωρώντας στην εξέταση της σχετικής αίτησης, μονομερώς, εκδίδοντας το εκκαλούμενο διάταγμα. Ως υποδείχθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της REDEV INVESTEMENTS LTD, Πολ. Αίτ. 143/2025, ημερομηνίας 17.07.2025, υπόθεση που αφορούσε μια από τις πολλές Δικαστικές διαδικασίες που καταχωρήθηκαν και αφορούν την αντιδικία του Solorz και των παιδιών του για τον «έλεγχο» των δύο ιδρυμάτων και πολλών εταιρειών (ημεδαπών και αλλοδαπών) που αυτά ελέγχουν και είναι συνδεδεμένα, η εξέλιξη αυτή φέρνει στο προσκήνιο την πρακτική των Επαρχιακών Δικαστηρίων, ως κατ’ επανάληψη επισημάνθηκε, να εκδίδουν διατάγματα ex-parte, με τέτοια ευκολία, ως τούτο να είναι ο κανόνας αντί η άκρως ιδιάζουσα εξαίρεση (Αμβροσιάδου v. Coward (2013) 1(Α) Α.Α.Δ 78). Ως σημειώθηκε στην In re Zhigachov κ.ά. (2013) 1 Α.Α.Δ. 1318:
«… … … Η διαδικασία της έκδοσης του είναι άλλο πράγμα. Τα ως άνω λεχθέντα αφορούν μόνο το δεύτερο και επιδιώκουν να τονίσουν τη θεμελιακή υποχρέωση του δικαστηρίου να ενεργεί σε συμφωνία με τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης ως προς την ακρόαση και των δύο πλευρών. Τούτο εξάλλου το καθιστά και πιο πληροφορημένο ως προς το αν δικαιολογείται η έκδοση του διατάγματος.»
Ούτε το ζήτημα του κατεπείγοντος, ως δικαιοδοτικής προϋπόθεσης, φαίνεται δεόντως να απασχόλησε το Δικαστήριο που εξέδωσε το εκκαλούμενο διάταγμα.
Ως έχει ήδη σημειωθεί, δεδομένη είναι η εξουσία του Ανώτατου Δικαστηρίου να παρεμβαίνει, κατ’ εξαίρεση και πάντα με φειδώ, κάνοντας χρήση της εφεδρείας εξουσιών που διατηρεί, μέσω Προνομιακών Ενταλμάτων, στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης. Στην πραγματικότητα, αποτελεί κλασική περίπτωση παρέμβασης του Ανώτατου Δικαστηρίου, κατά τον πιο πάνω τρόπο, όταν διαπιστώνεται ότι δεν έχει παρασχεθεί στον επηρεαζόμενο η ευκαιρία να ακουστεί. Στην υπόθεση Λέαντρος Χριστοφίδης (Αρ.2) (1993) 1 Α.Α.Δ. 785, αφού επαναλαμβάνεται το θεμελιακό δικαίωμα της ακρόασης, ως τούτο αναγνωρίζεται από τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης και κατοχυρώνεται από το Άρθρο 30.3 του Συντάγματος, το Δικαστήριο, διασυνδέοντας το όλο ζήτημα και με την δυνατότητα έκδοσης προνομιακού εντάλματος, τύπου Certiorari, παραπέμπει προς τούτο σε απόσπασμα του συγγράμματος «Basu Commentary on the Constitution of India», 5η έκδοση, σελ. 666, σύμφωνα με το οποίο:
«It has been pointed out earlier that though breach of natural justice is sometimes treated as a species of defect of jurisdiction, it is recognised as an independent ground for issue of certiorari. Certiorari will lie where a judicial or quasi-judicial authority has violated the principles of natural justice even though the authority has acted within its jurisdiction. »
Έχοντας κατά νου ότι σε αυτό το στάδιο το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της αίτησης, ούτε εξετάζει την υπόθεση σε βάθος, παρά μόνο υπό το πρίσμα της εκ πρώτης όψεως θεώρησης του μαρτυρικού υλικού και των στοιχείων που τίθενται υπόψη του (In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250), αποτελεί κατάληξη του Δικαστηρίου ότι στην υπό συζήτηση περίπτωση, πέραν του ζητήματος της παραβίασης των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης, ως πιο πάνω έχει εντοπιστεί, φαίνεται να εγείρεται επίσης, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, συζητήσιμο θέμα συναρτώμενο με την εισήγηση των Αιτητών για έκδοση του εκκαλούμενου διατάγματος καθ’ υπέρβαση εξουσίας και ερχόμενο σε σύγκρουση με τις προηγηθείσες αποφάσεις του Δικαστηρίου του Λίχτενσταϊν, ημερομηνίας 26.10.2024 και 28.05.2025. Κατά τον ίδιο τρόπο, φαίνεται να αποκαλύπτεται συζητήσιμο θέμα ως αποτέλεσμα της παράλειψης του εκδώσαντος το εκκαλούμενο διάταγμα Δικαστηρίου, να ορίσει το χρόνο εντός του οποίου η πλευρά του Solorz θα πρέπει να καταχωρήσει την απαίτηση του στο Δικαστήριο του Λίχτενσταϊν.
Συνακόλουθα των πιο πάνω, παρέχεται άδεια στους Αιτητές να καταχωρήσουν αίτηση με κλήση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari ως η αίτηση τους.
Η διά κλήσεως αίτηση να καταχωριστεί εντός 10 ημερών από σήμερα.
Εφόσον καταχωριστεί ως ανωτέρω, να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 30.09.2025 και ώρα 8.30 π.μ., να επιδοθεί δε τουλάχιστον τρείς (3) μέρες πριν τη δικάσιμο.
Η ισχύς του εκκαλούμενου διατάγματος, ημερ. 14.08.2025, αναστέλλεται μέχρι την καταχώρηση της αίτησης και εφόσον αυτή καταχωριστεί εντός του χρόνου που έχει καθοριστεί, η αναστολή θα ισχύει μέχρι την αποπεράτωση της εκδίκασης της δια κλήσεως αίτησης, ή νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
Τα έξοδα της παρούσας θα είναι έξοδα στην πορεία της αίτησης με κλήση.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο