ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Aίτηση αρ. 231/2025)
(i-Justice)
3 Οκτωβρίου, 2025
[ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ MONOMEΡH ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ VALJAONICA BAKRA SEVOJNO A.D. SEVOJNO SERBIA ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΕΚΔΟΘΕΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡ. 11.08.2025 ΚΑΙ/Ή ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΚΑΙ/Ή ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ/Ή ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ. 11.08.2025 ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΧΘΗΚΕ ΚΑΙ/Ή ΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ/Ή ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ 151/2022 (Ι-JUSTICE)
_________________
Ax. Δημητριάδης με Γ. Ταουσιάνη και Μ. Τσαγγαρίδου (κα), για Λέλλος Π. Δημητριάδης Δικηγορικό Γραφείο Δ.Ε.Π.Ε., για την Αιτήτρια.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.:- Στο πλαίσιο της Εταιρικής Αίτησης με αρ. 151/2022, κατά της Κυπριακής Εταιρείας EAST POINT METALS LIMITED (στο εξής «ΕPM»), εξεδόθη στις 18.10.2024, από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (στο εξής «το κατώτερο Δικαστήριο»), διάταγμα εκκαθάρισης αυτής. Η Αίτηση είχε υποβληθεί από τους μέτοχους μειοψηφίας της ΕΜP, Haramalk d.o.o. και Seba Star d.o.o., από τη Σερβία.
Στις 26.11.2024, η εδώ αιτήτρια, Valjaonica Bakra Sevojno A.D. Sevojno Serbia, εγγεγραμμένη εταιρεία στη Σερβία (στο εξής «VBS»), καταχώρισε Αίτηση Παραμερισμού του διατάγματος εκκαθάρισης, αφού θεωρεί, για λόγους που δεν είναι του παρόντος, πως αυτό κακώς εξεδόθη. Η VBS φέρεται, μεταξύ άλλων, να είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της EMP. Η Αίτηση Παραμερισμού εξεδικάσθη και επιφυλάχθηκε στις 6.2.2025 η απόφαση, η έκδοση της οποίας συνεχίζει να εκκρεμεί.
Μετά την έκδοση του διατάγματος εκκαθάρισης, και συγκεκριμένα στις 18.1.2025, το κατώτερο Δικαστήριο διόρισε τον Πέτρο Ιωαννίδη ως Ειδικό Διαχειριστή της ΕPM. Στις 7.5.2025 η εδώ αιτήτρια, και ενώ συνεχίζει να εκκρεμεί η έκδοση της απόφασης στην Αίτηση Παραμερισμού του Διατάγματος Εκκαθάρισης, καταχώρισε Αίτηση διά Κλήσεως με την οποία αξιώνει τις ακόλουθες θεραπείες:
«Α. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, με το οποίο να διατάσσει τον Ειδικό Διαχειριστή κ. Πέτρο Ιωαννίδη και/ή τον Επίσημο Παραλήπτη όπως προχωρήσουν με τις επαληθεύσεις χρέους της υπό εκκαθάρισης εταιρείας EAST POINT METALS LIMITED (HE249213) (η «Εταιρεία») και όπως προσκομίσουν στην Αιτήτρια τη λίστα με όλα τα χρέη που θα επαληθεύσουν και/ή
Β. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, με το οποίο να διατάσσει τον Ειδικό Διαχειριστή κ. Πέτρο Ιωαννίδη και/ή τον Επίσημο Παραλήπτη όπως προχωρήσουν με γενική συνέλευση πιστωτών για διορισμό επιτροπής επιθεώρησης της Εταιρείας και/ή
Γ. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, με το οποίο να διατάσσει τον Ειδικό Διαχειριστή κ. Πέτρο Ιωαννίδη και/ή τον Επίσημο Παραλήπτη όπως προχωρήσουν με την ετοιμασία και παροχή της κατάστασης λογαριασμού μεταξύ της Εταιρείας και της Αιτήτριας για την περίοδο μέχρι τις 31/12/2024 και/ή
Δ. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, με το οποίο να διατάσσει τον Ειδικό Διαχειριστή κ. Πέτρο Ιωαννίδη και/ή τον Επίσημο Παραλήπτη όπως προχωρήσουν με την ετοιμασία και παροχή λογαριασμών, με καταστάσεις εσόδων, εξόδων της Εταιρείας για την περίοδο μεταξύ 18/10/2024 μέχρι σήμερα.»
Στις 24.7.2025 καταχωρίστηκε ένσταση από τον Επίσημο Παραλήπτη και Ειδικό Διαχειριστή και η Αίτηση ορίστηκε για ακρόαση στις 31.7.2025. Κατά την πιο πάνω ημερομηνία η εδώ αιτήτρια ζήτησε αναβολή για να καταχωρίσει Αίτηση για άδεια καταχώρισης συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης. Το κατώτερο Δικαστήριο ενέκρινε το αίτημα και έδωσε οδηγίες όπως η εν λόγω Αίτηση καταχωριστεί και οριστεί αρχές Σεπτεμβρίου του 2025. Ταυτόχρονα όρισε την Αίτηση ημερ. 7.5.2025 για ακρόαση στις 26.9.2025.
Στις 8.8.2025 ο Ειδικός Διαχειριστής, Πέτρος Ιωαννίδης και ο Επίσημος Παραλήπτης, δηλαδή οι καθ΄ ων η αίτηση στην Αίτηση ημερ. 7.5.2025, καταχώρισαν μονομερή Αίτηση με την οποία ζητούσαν από το κατώτερο Δικαστήριο τις ακόλουθες οδηγίες:
«1. Οδηγιών του Δικαστηρίου όπως η σύγκληση της πρώτης Γενικής Συνέλευσης των Πιστωτών και Συνεισφορέων διεξαχθεί σε χρονικό διάστημα 6 μηνών από την έκδοση του παρόντος Διατάγματος και/ή σε οποιαδήποτε άλλη ημερομηνία ορίσει το Δικαστήριο και/ή μέχρι την λήψη όλων των απαραίτητων εγγράφων και/ή πληροφοριών που αφορούν την διαδικασία εκκαθάρισης από τον Επίσημο Παραλήπτη και/ή τον Ειδικό Διαχειριστή από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.
2. Οδηγιών του Δικαστηρίου όπως παραταθεί η διαδικασία εξέτασης της επαλήθευσης χρεών από τον Επίσημο Παραλήπτη ο οποίος ενεργεί ως Εκκαθαριστής της Εταιρείας και/ή από τον Ειδικό Διαχειριστή, διεξαχθεί σε χρονικό διάστημα 6 μηνών από την έκδοση του παρόντος Διατάγματος και/ή οποιαδήποτε άλλη ημερομηνία ορίσει το Δικαστήριο και/ή μέχρι την λήψη όλων των απαραίτητων εγγράφων και/ή πληροφοριών που αφορούν τη διαδικασία εκκαθάρισης από τον Επίσημο Παραλήπτη και/ή τον Ειδικό Διαχειριστή από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.»
Στην Ένορκη Δήλωση του Πέτρου Ιωαννίδη, που υποστήριζε την Αίτηση, γινόταν αναφορά, μεταξύ πολλών άλλων, ότι υπήρχε άμεση ανάγκη να εκδοθούν οι αιτούμενες οδηγίες από το κατώτερο Δικαστήριο αφού είναι ο μόνος τρόπος για να προστατευθεί η περιουσία της υπό εκκαθάριση εταιρείας συνεπεία συγκεκριμένων ενεργειών και συμπεριφοράς κυρίως εκ μέρους της VBS, για να «διασφαλιστεί η ορθότητα και το αξιόπιστο της διαδικασίας εκκαθάρισης, καθώς επίσης και να διασφαλιστούν τα συμφέροντα όλων των εμπλεκόμενων μερών». Το κατώτερο Δικαστήριο επιλαμβανόμενο στις 11.8.2025 της πιο πάνω Αίτησης, και αφού άκουσε τους ευπαίδευτους δικηγόρους των Αιτητών, αποφάσισε τα ακόλουθα:
«Με αυτήν την διευκρίνιση, εκδίδεται διάταγμα ως η παράγραφος 1 και η Γενική Συνέλευση των Πιστωτών και Συνεισφορέων αναβάλλεται σε μεταγενέστερη ημερομηνία ή και μέχρι την λήψη όλων των απαραίτητων εγγράφων ή και πληροφοριών που αφορούν την διαδικασία εκκαθάρισης από τον Επίσημο Παραλήπτη ή και τον Ειδικό Διαχειριστή από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Όσον αφορά την παράγραφο 2 της αίτησης, παρατείνεται η διαδικασία εξέτασης της επαλήθευσης των χρεών μέχρι την λήψη όλων των απαραίτητων εγγράφων και ή πληροφοριών που αφορούν την διαδικασία εκκαθάρισης από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.»
Με την υπό εκδίκαση μονομερή Αίτηση ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου, η VBS αξιοί την άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρίσει Αίτηση διά Κλήσεως για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για να ακυρωθεί «το μονομερές εκδοθέν Διάταγμα και/ή οδηγίες και/ή πρακτικό και/ή ενδιάμεση απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 11.8.2025, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της Εταιρικής Αίτησης αρ. 151/2022».
Ο ευπαίδευτος συνήγορος με την ικανή αγόρευση του εισηγήθηκε ενώπιον μου πως η άλλη πλευρά όταν εξασφάλιζε τις θεραπείες ημερ. 11.8.2025, θα έπρεπε να είχε κάνει «μίαν αναφορά στην Αίτηση των πελατών τους ημερ. 7.5.2025». Μελετώντας προσεκτικά την πολυσέλιδη Ένορκη Δήλωση που υποστήριζε την Αίτηση, διαπιστώνω πως είχε γίνει αναφορά στην Αίτηση ημερ. 7.5.2025. Παρατίθεται η παρ. 13 από την Ένορκη Δήλωση που υποστήριζε την Αίτηση ημερ. 8.8.2025:
«13. Κατά το διάστημα που ακολούθησε την έκδοση του πρώτου απαγορευτικού διατάγματος από το Εμπορικό Δικαστήριο UZICE της Σερβίας, το τέως διοικητικό Συμβούλιο της VBS προέβη σε αντιφατικές ενέργειες. Ενώ εμπόδιζε εμένα και τον Εκκαθαριστή από την άσκηση των εξουσιών μας στη Σερβία μέσω του εν λόγω διατάγματος, την ίδια στιγμή κατέθετε στις 07/05/2025 η VBS αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην οποία, μεταξύ άλλων, αιτείται όπως προχωρήσει ο Εκκαθαριστής και/ή ο Ειδικός Διαχειριστής στην εξέταση της επαλήθευσης του χρέους που καταχώρησε καθώς επίσης και στην σύγκληση της πρώτης Γενικής Συνέλευσης των Πιστωτών.»
Ενώ στην παρ. 50 της Ένορκης Δήλωσης είχαν καταγραφεί τα ακόλουθα:
«50. Ενώ το Διοικητικό Συμβούλιο της VBS εξασφάλιζε απαγορευτικό διάταγμα από Σερβικό Δικαστήριο, με το οποίο παρεμπόδιζε εμένα και τον Εκκαθαριστή από το να ασκήσουμε τις εξουσίες μας στη Σερβία, παράλληλα προχωρούσε στην Κύπρο με την καταχώρηση αίτησης ημερ. 07/05/2025 στην οποία μεταξύ άλλων, ζητούσε την σύγκληση Γενικής Συνέλευσης Πιστωτών και εξέταση της επαλήθευσης χρέους της VBS, ζητώντας ακριβώς την άσκηση των ίδιων εξουσιών από τα ίδια πρόσωπα που αλλού επιχειρεί να αποκλείσει. Εν ολίγοις, η VBS μέσω των ατόμων που την ελέγχουν, επιχειρεί να ορίσει κατά το δοκούν επιλεκτικά ποιες εξουσίες επιτρέπεται να ασκούνται και σε ποια δικαιοδοσία, αναγνωρίζοντας τις εξουσίες του Ειδικού Διαχειριστή και του Εκκαθαριστή μόνο όταν αυτό εξυπηρετεί τους σκοπούς της, αρνούμενη δε όταν αυτές δεν εξυπηρετούν τους αλλότριους σκοπούς της. Η επιλεκτική και αντιφατική αυτή στάση δεν αποτελεί απλώς ένδειξη κακής πίστης∙ συνιστά προσπάθεια ελέγχου και χειραγώγησης της ίδιας της διαδικασίας εκκαθάρισης, κατά πλήρη παρεμπόδιση της εξάσκησης των υποχρεώσεων του Ειδικού Διαχειριστή και του Εκκαθαριστή, συμπεριλαμβανομένου της άσκησης του καθήκοντος τους να ενεργήσουν αμερόληπτα και με αντικειμενικότητα, έναντι όλων των πιστωτών και συνεισφορέων της Εταιρείας αλλά και παραβίαση των συμφερόντων όλων των πιστωτών και των συνεισφορέων της ίδιας της Εταιρείας προς ίδιον όφελος.»
Μάλιστα, η θέση του Εκκαθαριστή και του Ειδικού Διαχειριστή ήταν ότι μετά την καταχώριση ένστασης εκ μέρους τους στην Αίτηση ημερ. 7.5.2025, προέκυψαν πρόσθετα γεγονότα και συμπεριφορές οι οποίες απεκάλυπταν, κατά τους ίδιους «Κατάχρηση και προσπάθεια χειραγώγησης των διαδικασιών εκ μέρους της VBS». Για να προσθέσουν πως:
«80. Από το σύνολο των πραγματικών περιστατικών που έχουν εκτεθεί πιο πάνω προκύπτει σαφώς ότι η VBS μέσω των προσώπων που ασκούν έλεγχο σε αυτή, έχει ενεργήσει με τρόπο που καταδεικνύει προσπάθεια χειραγώγησης της διαδικασίας και καταχρηστική και παρελκυστική συμπεριφορά, η οποία στρέφεται ευθέως κατά της ομαλής και σύννομης διεξαγωγής της εκκαθάρισης της Εταιρείας.
[…]
88. Τα όσα προσπάθησα να εξηγήσω ανωτέρω συνηγορούν στο γεγονός ότι υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι προς το συμφέρον της διαδικασίας εκκαθάρισης της Εταιρείας και όλων των πιστωτών και συνεισφορέων της Εταιρείας, να εξεταστεί σε αυτό το χρονικό σημείο η επαλήθευση χρέους της VBS και να συγκληθεί η πρώτη Γενική Συνέλευση Πιστωτών. Είναι δε αδύνατον για τον Εκκαθαριστή και τον Ειδικό Διαχειριστή να ασκήσουν με αμεροληψία και με αντικειμενικότητα τα καθήκοντα τους – όπως είναι υποχρεωμένοι να πράξουν – προς όφελος της διαδικασίας εκκαθάρισης και προς όφελος του συνόλου των πιστωτών και συνεισφορέων της Εταιρείας, εφόσον δεν έχουν συλλέξει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες και έγγραφα αναφορικά με την διαδικασία εκκαθάρισης προκειμένου να ολοκληρώσουν την εξέταση των επαληθεύσεων χρεών και τη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης Πιστωτών και συνεισφορέων, χωρίς τον κίνδυνο χειραγώγησης και κατάχρησης της διαδικασίας εις βάρος της Εταιρείας, του συνόλου των πιστωτών και συνεισφορέων της Εταιρείας και της ουσίας και σκοπού της διαδικασίας εκκαθάρισης».
Εν κατακλείδι, η θέση τους ήταν ότι «υπάρχει άμεση ανάγκη για την έκδοση αιτούμενων οδηγιών από το Σεβαστό σας Δικαστήριο καθότι είναι ο μόνος τρόπος, συνεπεία των ενεργειών της VBS και του κ. Nikitovic, να προστατευθεί η περιουσία της Εταιρείας, να διασφαλιστεί η ορθότητα και το αξιόπιστο της διαδικασίας εκκαθάρισης καθώς επίσης και να διασφαλιστούν τα συμφέροντα όλων των εμπλεκόμενων μερών.»
Ως γνωστό, ο Εκκαθαριστής, o οποίος διορίζεται από το Δικαστήριο, όπως και ο Ειδικός Διαχειριστής, έχει αρκετές εξουσίες, ορισμένες εκ των οποίων για να τις ασκήσει απαιτείται η έγκριση του Δικαστηρίου, αφού αυτό που ο Νόμος επιδιώκει να εξασφαλίζεται, μετά την έκδοση του διατάγματος εκκαθάρισης, είναι η παροχή προστασίας στην περιουσία της υπό εκκαθάριση εταιρείας και σε όλα τα επηρεαζόμενα μέρη. Ο Εκκαθαριστής εκπροσωπεί τα συμφέροντα της υπό εκκαθάριση εταιρείας και αυτών που αντλούν δικαιώματα από αυτή. Όπως εύστοχα τέθηκε στην Αναφορικά με την Εταιρεία Γεωργοκτηνοτροφική Εταιρεία Α/φοί Γ.Χ.Γ. Λύτρα Λίμιτεδ, Πολ. Έφεση Αρ. 112/2018, ημερ. 29.3.2021, ECLI:CY:AD:2021:D111:
«Η θέση του εκκαθαριστή σε υπό εκκαθάριση εταιρεία, κατόπιν διατάγματος δικαστηρίου, είναι ιδιαίτερα σημαντική για την πορεία της εταιρείας, όσον αφορά τη συγκεκριμένη φάση. Αυτός διορίζεται από το δικαστήριο και τελεί υπό τις οδηγίες και τον έλεγχό του. ΄Εχει, ως εκ τούτου, χαρακτηριστεί λειτουργός του δικαστηρίου, (βλ. Gooch's Case [1872] 7 Ch. App. 207, σελίδα 211, και In re Opera, Limited [1891] 2 Ch. 154). Από το διορισμό του, περιέρχεται στον ίδιο ο έλεγχος και η φύλαξη της περιουσίας της εταιρείας, (άρθρο 231 του Νόμου), προκειμένου να την διαχειριστεί, ως ο Νόμος ορίζει, προς όφελος όλων των πιστωτών και όλων των συνεισφορέων της, (άρθρο 221). Αυτός, ως εκ των πιο πάνω εξουσιών και καθηκόντων του, ουσιαστικά, υποκαθιστά το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας, το οποίο, ως αποτέλεσμα, καθίσταται fanctus officio, (βλ. Re Union Accident Insurance Co Ltd [1972] 1 All ER 1105, στη σελίδα 1113)».
Στη Χριστοφή (2013) 1(Β) Α.Α.Δ. 1710, επαναλαμβάνεται ότι:
«… σε μια εταιρική αίτηση που στοχεύει στη διάλυση της εταιρείας λόγω καταπίεσης ή λόγω του ότι είναι δίκαιο η εταιρεία να εκκαθαριστεί, όπως και σε κάθε συναφή αίτηση για εκκαθάριση εταιρείας από το Δικαστήριο, δεν είναι αναγκαία η ειδοποίηση των πιστωτών της εταιρείας δυνάμει του Άρθρου 216 του Κεφ. 113, το οποίο προνοεί ότι κατά την εκκαθάριση εταιρείας από το Δικαστήριο,
«…οποιαδήποτε διάθεση της ιδιοκτησίας της εταιρείας, περιλαμβανομένων και αγωγίμων δικαιωμάτων, και οποιαδήποτε μεταβίβαση μετοχών, ή αλλαγή της υπόστασης των μελών της εταιρείας, που γίνεται μετά την έναρξη της εκκαθάρισης είναι άκυρη, εκτός αν το Δικαστήριο διατάξει διαφορετικά.»
Εν προκειμένω, με τις δοθείσες θεραπείες δεν επετράπη στους εκεί αιτητές να αποξενώσουν οιανδήποτε περιουσία της υπό εκκαθάριση εταιρείας, αλλά ούτε και καθορίστηκαν ουσιαστικά δικαιώματα και υποχρεώσεις. Άλλωστε, το Δικαστήριο, μετά που μία εταιρεία τίθεται υπό εκκαθάριση, έχει διευρυμένες εξουσίες, οι οποίες ασκούνται, ως ελέχθη, για την προστασία της περιουσίας της υπό εκκαθάριση εταιρείας, των πιστωτών αυτής και όλων όσων επηρεάζονται από την εκκαθάριση. Φαίνεται πως εν προκειμένω, οι δοθείσες στις 12.8.2025 θεραπείες, οι οποίες, επαναλαμβάνω, δεν καθόρισαν δικαιώματα και υποχρεώσεις σε σχέση με την περιουσία της υπό εκκαθάριση εταιρείας, δόθηκαν για να προστατευθεί η περιουσία της εταιρείας και να διασφαλιστεί η ορθότητα και το αξιόπιστο της διαδικασίας εκκαθάρισης προς όφελος όλων. Άλλωστε γι΄ αυτούς τους λόγους είναι που ζητήθηκαν.
Δεν χρειάζεται να επεκταθώ στον χαρακτηρισμό που έδωσε το κατώτερο Δικαστήριο στις δοθείσες θεραπείες, δηλαδή διάταγμα. Δικαιολογημένα η εδώ αιτήτρια χαρακτηρίζει τα όσα το κατώτερο Δικαστήριο έδωσε στις 12.8.2025 «μονομερές εκδοθέν διάταγμα και/ή οδηγίες και/ή πρακτικό και/ή ενδιάμεση απόφαση». Αν χρειάζεται να λεχθεί κάτι, είναι ότι στη βάση των όσων δόθηκαν στις 12.8.2025 η εδώ αιτήτρια δεν διατάχθηκε να πράξει ή να παραλείψει οτιδήποτε.
Να επαναλάβω το χιλιοειπωμένο, ότι τα Προνομιακά Εντάλματα χορηγούνται κατ΄ εξαίρεση. Όπως εύστοχα τέθηκε στη Χριστοφή (ανωτέρω):
«Είναι γνωστό ότι όλα τα προνομιακά εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόσταση τους από το κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των κατωτέρων Δικαστηρίων, εκεί όπου από το πρακτικό της σχετικής απόφασης διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το νόμο, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. Τα προνομιακά εντάλματα δεν είχαν ποτέ και ούτε έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν το ένδικο μέσο της έφεσης, (Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464). Περαιτέρω, ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα, (δέστε σχετικά τις υποθέσεις Perella (1995) 1 Α.Α.Δ. 692, Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965 και Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Η πάροδος δε μεγάλου χρονικού διαστήματος ή η ύπαρξη αλλότριου σκοπού στην επιδίωξη λήψης άδειας, αποτελούν πρόσθετους λόγους για μη χορήγηση της άδειας, (δέστε Μικρού (1997) 1 Α.Α.Δ. 609).»
Δεν διαπιστώνω πως το κατώτερο Δικαστήριο δίδοντας με μονομερή αίτηση τις εν λόγω οδηγίες, οι οποίες, επαναλαμβάνω, εν ουδεμιά περιπτώσει αφορούσαν σε αποξένωση της υπό εκκαθάριση περιουσίας, αλλά αυτές είχαν συγκεκριμένο στόχο, ο οποίος αφορούσε στη διαφύλαξη της υπό εκκαθάριση περιουσίας και της ορθότητας της διαδικασίας εκκαθάρισης, ενήργησε καθ΄ υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας ή κατά παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Τα ουσιαστικά δικαιώματα της εδώ αιτήτριας, παρέμειναν ανέπαφα με τις δοθείσες θεραπείες. Η δε Αίτηση της ημερ. 7.5.2025 συνεχίζει να είναι ζωντανή, και το κατώτερο Δικαστήριο οφείλει να την εκδικάσει και αποφασίσει τα όσα εκεί εγείρονται. Καταλήγω πως δεν έχει αποκαλυφθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση.
Εν πάση περιπτώσει, η αιτήτρια παραδέχεται στις παρ. 20 και 21 της Ένορκης Δήλωσης η οποία υποστηρίζει την υπό εκδίκαση Αίτηση, τα ακόλουθα:
«20. Το προσβαλλόμενο διάταγμα είναι αντίθετο με τις πρόνοιες του άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 ως έχει τροποποιηθεί και της σχετικής νομολογίας. Το εν λόγω άρθρο προνοεί ότι κανένα διάταγμα το οποίο εκδόθηκε χωρίς ειδοποίηση δεν θα παραμένει σε ισχύ για μεγαλύτερο χρόνο από τον αναγκαίο για επίδοση ειδοποίησης για την έκδοση του σε όλους όσους επηρεάζονται από αυτό και για παροχή δυνατότητας σε αυτούς να εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου και ενστούν σε αυτό (αρχή ης In re Philippou (1986) 1 C.L.R. 568 η οποία επαναλαμβάνεται στην πρόσφατη απόφαση ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ CLOUDFLARE INC. ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, Πολιτική Αίτηση Αρ. 172/25, 1/8/2025).
21. Επομένως, βάσει και της σχετικής νομολογίας επί του θέματος αναφορικά με διατάγματα τα οποία δεν ορίζονται ως επιστρεπτέα, συντρέχουν οι εξαιρετικές περιστάσεις για την παραχώρηση άδειας ως η αιτούμενη παρόλο που υπάρχει άλλο διαθέσιμο άλλο μέσο, ήτοι την καταχώρηση αίτησης παραμερισμού δυνάμει των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 ΘΘ8(4).»
[Η υπογράμμιση γίνεται από το παρόν Δικαστήριο]
Ο ευπαίδευτος συνήγορος δεν αμφισβήτησε ενώπιον μου, και ορθά, πως υπάρχει άλλο ένδικο μέσο για ακύρωση ή διαφοροποίηση των δοθεισών θεραπειών, όταν μάλιστα, επαναλαμβάνω, τόσο η διαδικασία της εκκαθάρισης όσο και η Αίτηση ημερ. 7.5.2025, συνεχίζουν να είναι ζωντανές. Ωστόσο ήταν η θέση του πως εν προκειμένω συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούν τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας. Nα σημειώσω εδώ, πως στο πλαίσιο εκδίκασης της Αίτησης ημερ. 7.5.2025, το κατώτερο Δικαστήριο διατηρεί τη δυνατότητα να χορηγήσει όλες ή ορισμένες από τις θεραπείες που αξιώνονται από την αιτήτρια.
Ουκ ολίγες φορές έχει λεχθεί πως σε τέτοιες αιτήσεις, η αποκάλυψη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης ή συζητήσιμου θέματος δεν είναι αρκετή για να ενεργοποιήσει την εξουσία του Ανώτατου Δικαστηρίου για τη χορήγηση άδειας για καταχώριση Αίτησης για έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων.
Στην Παπίρης (2013) 1(Β) Α.Α.Δ. 1291, επιδιώχθηκε η εξασφάλιση άδειας για καταχώριση Αίτησης διά κλήσεως για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, με το οποίο να ακυρώνεται ενδιάμεση απόφαση κατώτερου Δικαστηρίου, η οποία εξεδόθη στο πλαίσιο Αίτησης Εκκαθάρισης. Η ενδιάμεση απόφαση αφορούσε σε αναστολή προηγούμενων οδηγιών του Δικαστηρίου για δημοσίευση της Αίτησης Εκκαθάρισης στον ημερήσιο τύπο και στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας. Το κατώτερο Δικαστήριο δεν είχε ορίσει την ενδιάμεση απόφαση/διάταγμα «επιστρεπτέο». Το Ανώτατο Δικαστήριο σημείωσε πως «μπορεί να λεχθεί ότι αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση αναφορικά με έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, έκδηλη νομική πλάνη αναφορικά με την τήρηση του Νόμου και Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Παρ΄ όλα ταύτα το θέμα δεν εξαντλείται μέχρι εδώ. Θα πρέπει να εξεταστεί εν συνεχεία η τυχόν ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου ή θεραπείας». Εν κατακλείδι, η Αίτηση απερρίφθη και τούτο γιατί
«… Η δικαιοδοσία των προνομιακών ενταλμάτων δεν προορίζεται να υποκαταστήσει τα θεσμοθετημένα ένδικα μέσα. Η επίκληση της ενδείκνυται εκεί που ελλείπει άλλο ένδικο μέσο και σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις, όπου το υφιστάμενο ένδικο μέσο φαίνεται να είναι αναποτελεσματικό. (Βλ. Πεδίου, (ανωτέρω)σελ. 1998). Τα όσα αποδίδονται στην καθ' ης η αίτηση περί δόλου και κινδύνου διάπραξης ποινικών αδικημάτων κ.λ.π. μπορούν κάλλιστα να εγερθούν και προβληθούν με αίτηση βάσει της Δ.48, Θ. 8(4) με αντίστοιχη δυνατότητα για την παροχή θεραπείας (βλ. Hellenger Trading Ltd (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1965). Επίσης η προτίμηση του αιτητή με αναφορά στο χρόνο εντός του οποίου οι δυο δικαιοδοσίες θα μπορούσαν αντίστοιχα να προβούν σε επίλυση του ζητήματος δεν συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις (βλ. Παπαχριστοφόρου (2001) 1 Α.Α.Δ. 276).»
Σχετικό είναι και το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας στην Αναφορικά με την Αίτηση του ΧΧΧ Mιτέλα για Άδεια για την Καταχώριση Αίτησης για την Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari και/ή Prohibition, Πολ. Έφ. 43/2019, ημερ. 2.4.2019, ECLI:CY:AD:2019:A121:
«Ακόμη όμως και η διαπίστωση εκ πρώτης όψεως συζητήσιμης υπόθεσης δεν είναι αρκετή προς ενεργοποίηση της προνομιακής εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Όπου εντοπίζεται ότι υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, δεν παρέχεται άδεια για καταχώρηση αίτησης, εκτός εάν ο αιτητής, που φέρει το βάρος, αποδείξει ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, τέτοιες που να δικαιολογούν παρέκκλιση από το γενικό κανόνα. Έχει επίσης νομολογηθεί ότι η αρχή των εξαιρετικών περιστάσεων ισχύει γενικά, ανεξαρτήτως δηλαδή εάν ο λόγος για τον οποίο επιδιώκεται η ακύρωση ενός διατάγματος σχετίζεται με έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
[…]
Περαιτέρω, έστω και αν εντοπιζόταν συζητήσιμη υπόθεση, απέτυχε να στοιχειοθετήσει συνδρομή εξαιρετικών περιστάσεων, δεδομένης της νομικής διάστασης του θέματος, όπως την έχουμε αναπτύξει αμέσως προηγουμένως και με αναφορά στα διαλαμβανόμενα στην υπόθεση Τράπεζα Κύπρου (ανωτέρω). Προσθέτουμε μόνο ότι η έκδοση προνομιακών ενταλμάτων δεν λειτουργεί ως υποκατάστατο της έφεσης ή άλλων ένδικων μέσων, ούτε είναι λόγος ενεργοποίησης της εφεδρείας της δικαιοδοσίας αυτής του Ανωτάτου Δικαστηρίου ο τυχόν σημαντικός χρόνος που απαιτείται για διεκπεραίωση εναλλακτικών διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένης της έφεσης. Εάν υπάρχει κάτι το εξαιρετικά επείγον, παρέχεται, βεβαίως, πάντοτε η ευχέρεια αναζήτησης ταχύτερης εκδίκασης των εφέσεων, μετά από σχετικό αίτημα.»
Στην Αναφορικά με την Αίτηση της Ελληνικής Τράπεζας Δημόσια Εταιρεία Λτδ για Άδεια για Καταχώριση Αίτησης για Έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων Certiorari και Prohibition, Πολ. Έφ. Αρ. 108/2018, ημερ. 16.5.2019, ECLI:CY:AD:2019:A187, αδελφός Δικαστής έκρινε ότι το κατώτερο Δικαστήριο εξέδωσε διάταγμα χωρίς να έχει δικαιοδοσία. Το Προνομιακό Ένταλμα Certiorari χορηγήθηκε. Στο πλαίσιο έφεσης που ακολούθησε, η Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου, με παραπομπή στη Μιτέλα (ανωτέρω), και σε άλλες αποφάσεις, έκανε δεκτή την έφεση και παραμέρισε το εκδοθέν Προνομιακό Ένταλμα. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας:
«Δεν αμφισβητήθηκε από τους εφεσιβλήτους ότι υπήρχε εναλλακτικό ένδικο μέτρο. Προς εξέταση τίθεται κατά πόσο, τυχόν έλλειψη δικαιοδοσίας συνιστά εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούν την έκδοση διατάγματος Certiorari.
Η έλλειψη δικαιοδοσίας θα μπορούσε να ενταχθεί στο πλαίσιο των εξαιρετικών περιστάσεων που θα δικαιολογούσαν την έκδοση εντάλματος Certiorari, ανεξαρτήτως της ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου; Αυτό είναι το ερώτημα που προβάλλεται επί του προκειμένου.
Με όλο το σεβασμό προς τον αδελφό Δικαστή, είμαστε της γνώμης ότι, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, το γεγονός ότι το επαρχιακό δικαστήριο, εξέδωσε τα αμφισβητηθέντα διατάγματα χωρίς να έχει δικαιοδοσία, δεν συνιστά εξαιρετική περίπτωση.»
Στην πρόσφατη απόφαση Αναφορικά με την Αίτηση των 1. Dmitry IVANOV κ.ά., για Άδεια για Καταχώριση Αίτησης για την Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, Πολ. Έφεση αρ. 25/2024, ημερ. 4.12.2024, σημειώθηκαν τα ακόλουθα για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων:
«Αναφορικά με την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων που επικαλούνται οι Εφεσείοντες, όπως λέχθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με το Σταύρο Μεστάνα (2001) 1 ΑΑΔ 1469, 1477-1478, και υιοθετήθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ κ.ά. (2012) 1 ΑΑΔ 878, «Απαιτούνται εξαιρετικές περιστάσεις και κατ΄ ανάγκη αυτές διακριβώνονται με τη σύγκριση των δυνατοτήτων που προσφέρει η μια ή η άλλη από τις διαθέσιμες θεραπείες.». Στην παρούσα περίπτωση, οι εξαιρετικές περιστάσεις που επικαλούνται οι Εφεσείοντες αφορούν ισχυριζόμενες δυσμενείς επιπτώσεις από την έκδοση του διατάγματος, κάτι για το οποίο δεν θεωρούμε ότι υπάρχει οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ των δυνατοτήτων που προσφέρονται μέσω της καταχώρησης ένστασης και εκείνων της παρούσας διαδικασίας. Ως εκ τούτου, ορθά κρίθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι δεν έχουν αποκαλυφθεί εξαιρετικές περιστάσεις.»
Συνεπώς, ακόμη και αν έβρισκα ότι η αιτήτρια είχε αποκαλύψει εκ πρώτης όψεως υπόθεση και/ή συζητήσιμο θέμα, δεν θα ήμουν έτοιμος να χορηγήσω την αιτούμενη άδεια, σε μίαν υπόθεση όπου υπάρχουν άλλα ένδικα μέσα, συμπεριλαμβανομένης, θα έλεγα, και της εκκρεμούσας Αίτησης ημερ. 7.5.2025, για ακύρωση ή διαφοροποίηση των δοθεισών στις 11.8.2025 θεραπειών.
Για ό,τι αξίζει, να σημειώσω πως η αιτήτρια στην παρ. 30 της Ένορκης Δήλωσης η οποία υποστηρίζει την υπό εκδίκαση μονομερή Αίτηση, αρκείται σε μία γενική αναφορά, ότι το Προνομιακό Ένταλμα Certiorari είναι «το καταλληλότερο ένδικο μέσο για τον αιτητή, καθιστώντας και το ένδικο μέσο της αίτησης παραμερισμού ως μη κατάλληλο υπό τις περιστάσεις». Με τον προσήκοντα σεβασμό, δεν με βρίσκουν σύμφωνο τα πιο πάνω. Τουναντίον, η φύση των δοθεισών θεραπειών, στην οποία έγινε αναφορά πιο πάνω, και τα άλλα ιδιαίτερα γεγονότα της υπόθεσης, καθιστούν τα άλλα ένδικα μέσα, που αδιαμφισβήτητα υπάρχουν, ικανά για τη χορήγηση πλήρους και εξίσου αποτελεσματικής θεραπείας από το κατώτερο Δικαστήριο. Σε κάθε περίπτωση, εάν η απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου δεν ικανοποιεί την αιτήτρια, υπάρχει και το δικαίωμα έφεσης, η εκδίκαση της οποίας είναι δυνατό να επισπευσθεί.
Εν κατακλείδι, δεν έχω ικανοποιηθεί πως δικαιολογείται η χορήγηση της αιτούμενης άδειας για εξασφάλιση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, θεραπεία για την οποία η Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου στην Αναφορικά με την Αίτηση των (1) Boris Minths κ.ά. για Άδεια για την Καταχώριση Αίτησης για την Έκδοση Εντάλματος Certiorari, Πολ. Αίτηση αρ. 25/2023, ημερ. 13.7.2023, σημείωσε τα ακόλουθα:
«Η διαφύλαξη της κατ΄ εξαίρεση και κατά προνόμιο απόδοσης της θεραπείας που απομένει στο κατάλοιπο και την εφεδρεία των εξουσιών του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι καίριας σημασίας για την ορθή και προς το δημόσιο συμφέρον δικαιοδοτική λειτουργία του. Επιβάλλεται συνεπώς ιδιαίτερη φειδώ.»
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΣΓεωργίου
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο