ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ R.S. ΓΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, Πολιτική Αίτηση Αρ. 254/2025, 30/10/2025
print
Τίτλος:
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ R.S. ΓΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, Πολιτική Αίτηση Αρ. 254/2025, 30/10/2025

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ                                                          

 

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 254/2025)

 

 

30 Οκτωβρίου, 2025

 

[ΔΑΥΙΔ, Δ/στής]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΌΜΟΥ ΤΟΥ 1964

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ  (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ  ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ 2018  ΚΑΙ 2023

 

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ R.S. ΓΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 25.06.2025 ΠΟΥ ΕΚΔΟΔΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ Ν.92(Ι)/1996.

 

 

................

 

Δ. Νικολεττόπουλος για Ευστάθιος Ευσταθίου Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Απευθείας από την Έδρα)

 

 

        ΔΑΥΙΔ, Δ.: Mε την υπό συζήτηση, μονομερώς προωθούμενη αίτηση, ο Αιτητής επιζητά διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παρατείνεται ο χρόνος για την καταχώριση αίτησης για άδεια για καταχώριση αίτησης με κλήση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari, ως προνοείται στον Κανονισμό 5(1) του περί Ανώτατου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018, ως έχει τροποποιηθεί. Αίτημα το οποίο συνοδεύει ένορκη δήλωση του Γιώργου Καλογερίδη, δικηγόρου στο Δικηγορικό Οίκο που εκπροσωπεί τον Αιτητή.

 

Τα γεγονότα επί των οποίων εδράζεται η ως άνω Αίτηση, ως προκύπτουν  από την ένορκη δήλωση του ως άνω Γ. Καλογερίδη, είναι ότι στις 25.06.2025, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, στο πλαίσιο της Αίτησης Αρ.44/2025, εξέδωσε δικαστικό ένταλμα, δυνάμει των άρθρων 21-23  των  περί Προστασίας του Απορρήτου της Ιδιωτικής Επικοινωνίας (Παρακολούθηση Συνδιαλέξεων και Πρόσβαση σε Καταγεγραµµένο Περιεχόμενο Ιδιωτικής Επικοινωνίας) Νόμων του 1996 έως 2020, Ν.92(Ι)/96 (ως τροποποιήθηκε), με το οποίο επιτράπηκε στην αστυνομία πρόσβαση σε καταγεγραμμένο περιεχόμενο ιδιωτικής επικοινωνίας του Αιτητή.  Η ύπαρξη του πιο πάνω εντάλματος έγινε γνωστή στον τελευταίο στις 28.07.2025, όταν η υπόθεση για την οποία είχε εκδοθεί τούτο οδηγήθηκε ενώπιον του μόνιμου Κακουργιοδικείου που συνεδριάζει στη Λεμεσό (Αρ. υπόθεσης 9820/2025), όπου για πρώτη φορά έγινε ανάγνωση του φακέλου της παραπομπής της υπόθεσης. Στο μαρτυρικό υλικό που παραδόθηκε εκ μέρους της κατηγορούσας αρχής, εντοπίστηκε έγγραφο στο οποίο  γινόταν αναφορά ότι: «για την εν λόγω υπόθεση παρέλαβα διάταγμα επιθεώρησης ιδιωτικής επικοινωνίας με στοιχεία Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αρ. Αίτησης 44/2025, ημερομηνία έκδοσης 25.06.2025, το οποίο αφορά την περίοδο 08/04/2025 - 21/06/2025». Ο δικηγόρος του Αιτητή, στις 30.07.2025, απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα στην αρμόδια αρχή, ώστε η υπεράσπιση να εφοδιαστεί, μεταξύ άλλων, με το ως άνω διάταγμα πρόσβασης σε περιεχόμενο ιδιωτικής επικοινωνίας και τον όρκο που συνόδευε την αίτηση για την έκδοση του. 

 

 

 

Ελλείψει ανταπόκρισης στο αίτημα, απεστάλη προς την αρμόδια αρχή σχετική υπενθύμιση, τόσο στις 20.08.2025, όσο και στις 18.09.2025. Παρεμβάλλεται ότι λόγω της εσφαλμένης αναφοράς στο μαρτυρικό υλικό ότι το σχετικό διάταγμα είχε εκδοθεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, προκλήθηκε ανάλογη σύγχυση, με τον Αιτητή, παρά τις προσπάθειες του να μην μπορεί να το εξασφαλίσει από το Πρωτοκολλητείο του ως άνω Δικαστηρίου. Στις 30.09.2025, παραδόθηκε στην πλευρά του Αιτητή επιπρόσθετο μέρος του μαρτυρικού υλικού, όπου για πρώτη φορά έγινε γνωστό στον Αιτητή και στον δικηγόρο του ότι το σχετικό διάταγμα είχε εκδοθεί τελικά από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και όχι από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, από το οποίο κατ’ επανάληψη το γραφείο του δικηγόρου του Αιτητή προσπάθησε να εξεύρει αντίγραφο του σχετικού διατάγματος χωρίς αποτέλεσμα. 

 

Ενόψει της ως άνω εξέλιξης πραγμάτων παρήλθε η προθεσμία των σαρανταπέντε ημερών που προβλέπεται για την καταχώρηση αίτησης για χορήγηση άδειας καταχώρησης προνομιακού εντάλματος  Certiorari.  Η παρατηρηθείσα καθυστέρηση, υποδεικνύεται, δεν προκλήθηκε από την πλευρά του Αιτητή, ο οποίος ενεργώντας με τη μέγιστη επιμέλεια και καλή πίστη αποτάθηκε έγκαιρα στην κατηγορούσα αρχή ενώ παρά τις προσπάθειες του δεν κατέστη δυνατό να το εξασφαλίσει από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, για το οποίο γινόταν λανθασμένα αναφορά στο μαρτυρικό υλικό που τέθηκε υπόψη του.  Είναι δίκαιο και εύλογο, προκρίνεται καταληκτικά, να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα παράτασης χρόνου, με δεδομένο ότι η καθυστέρηση προέκυψε ανεξάρτητα από τη βούληση του Αιτητή, όντας αποτέλεσμα παραλήψεων ή καθυστερήσεων της κατηγορούσας αρχής.

 

Ο περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσίας Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2018, ως έχει τροποποιηθεί, ειδικότερα ο Κανονισμός 5, κάτω από τον τίτλο «Προθεσμίες» προβλέπει ότι:

 

«(1) Αίτηση για Άδεια καταχωρείται το συντομότερο από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 45 ημέρες από την ημέρα που ο αιτητής λαμβάνει γνώση της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης.

 

(2) Το Δικαστήριο δύναται να επεκτείνει την προθεσμία που αναφέρεται στην Παράγραφο (1) του παρόντος Κανονισμού εάν καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμποδίζουν τον Αιτητή να καταχωρίσει την Αίτηση του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.»

 

       

        Ο πιο πάνω Κανονισμός καταγράφει την δυνατότητα παράτασης του χρόνου των 45 ημερών που ο ίδιος τάσσει από την ημέρα που ο αιτητής λαμβάνει γνώση της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης, διατάγματος ή πράξης, στην περίπτωση που καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδισαν την καταχώριση σχετικής αίτησης εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.

 

        Ως προς το ζήτημα των «εξαιρετικών περιστάσεων» και πως η έννοια του όρου θα πρέπει να προσλαμβάνεται και να συνεκτιμάται σε περιπτώσεις του είδους, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην απόφαση Αναφορικά με την Αίτηση του ΧΧΧ Manuel Pulher, Πολιτική Έφεση Αρ. 404/2009, ημερ. 10.12.2020, υπέδειξε ότι :

 

«Με δεδομένη τη φύση της διαδικασίας του Certiorari, οι «εξαιρετικές περιστάσεις», που αναφέρονται στον Κ.5, όπως προκύπτει από τη χρήση της λέξης «εξαιρετικές», πρέπει να είναι υφιστάμενες περιστάσεις, οι οποίες παρεμποδίζουν τον αιτητή από του να αποταθεί έγκαιρα στο Δικαστήριο προς διεκδίκηση θεραπείας. Ο λόγος που επιζητείται παράταση, δυνάμει του Κ.5, θα πρέπει, αντικειμενικά κρινόμενος, να αποτελεί έναν ιδιαίτερο, πέραν του συνηθισμένου, λόγο που δεν επέτρεψε στον αιτητή να αποταθεί στο Δικαστήριο για προνομιακή θεραπεία, εντός του χρόνου που προβλέπεται από τον Κανονισμό και το συμφέρον της δικαιοσύνης να απαιτεί την επέκταση του χρόνου.»

 

 

Παρεμβάλλεται, επί του συζητούμενου, η υπόδειξη στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Τσικουρή και Άλλου, Πολ. Αιτ. 217/20, ημερ. 30.12.20, ECLI:CY:AD:2020:D454, πως το τι μπορεί να αποτελέσει «εξαιρετική περίσταση» δεν μπορεί παρά να κρίνεται κατά περίπτωση και στη βάση των γεγονότων και συνθηκών της εκάστοτε υπό συζήτηση υπόθεσης.

 

 

        Επανερχόμενος στην υπό συζήτηση περίπτωση, δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά. Είναι γεγονός ότι από την ημερομηνία που έγινε γνωστή από τον Αιτητή, μέσω του δικηγόρου του, η ύπαρξη του διατάγματος επιθεώρησης ιδιωτικής επικοινωνίας που τον αφορούσε, ημερομηνίας 25.06.2025, (μέσω της παράδοσης μαρτυρικού υλικού που τέθηκε υπόψη του στις 28.07.2025), παρήλθε η προθεσμία των 45 ημερών που προβλέπεται στον Κανονισμό για την καταχώρηση σχετικής αίτησης για εξασφάλιση άδειας. Ωστόσο, δεν διαλανθάνει της προσοχής ότι σχεδόν αμέσως μετά, ήτοι στις 30.07.2025, ζητήθηκε από τον δικηγόρο του όπως εφοδιαστεί με αντίγραφο του σχετικού διατάγματος και του σχετικού μαρτυρικού υλικού, αίτημα στο οποίο δεν υπήρξε ανταπόκριση. Ομοίως, δεν υπήρξε ανταπόκριση στην έγγραφη υπενθύμιση του προς τούτο, ημερομηνίας 20.08.2025. Παράλληλα, στη βάση όσων τέθηκαν υπόψη του Δικαστηρίου, η αναφορά στο μαρτυρικό υλικό μέσω του οποίου έγινε αντιληπτή η ύπαρξη του διατάγματος ημερομηνίας 25.06.2025,  ότι το εν λόγω διάταγμα εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, ενώ τελικά επρόκειτο για διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, οδήγησε σε αποτυχία τις κατ’ επανάληψη προσπάθειες της πλευράς του Αιτητή να το εντοπίσει απευθείας  από το οικείο Πρωτοκολλητείο. Τελικά, το διάταγμα παραδόθηκε στην πλευρά του Αιτητή στις 30.09.2025, έχοντας μεσολαβήσει ακόμα μία υπενθύμιση προς τούτο στις 18.09.2025, και, ασφαλώς, ήδη από τις 09.08.2025, η λήξη της προβλεπόμενης προθεσμίας των 45 ημερών για καταχώρηση της αίτησης.

 

Ως έχει σημειωθεί στην υπόθεση Pulher (ανωτέρω), στις περιπτώσεις που ο αιτητής: «έλαβε έγκαιρα γνώση της διαδικασίας σε βάρος του, η παράλειψή του να ενεργήσει άμεσα προς επιδίωξη θεραπείας, εναποθέτει στον αιτητή επιπρόσθετο βάρος να πείσει ότι ο λόγος που προβάλλει είναι τέτοιος που αποτελεί ένα σοβαρό πρόσκομμα στην επιδίωξη προνομιακής θεραπείας, έτσι ώστε το συμφέρον της δικαιοσύνης να εξυπηρετείται με την επέκταση του χρόνου.»

 

Στην υπο συζήτηση περίπτωση, η πλευρά του Αιτητή αμέσως μόλις έγινε αντιληπτή η ύπαρξη του διατάγματος, δεν ολιγώρησε. Το αναζήτησε. Η μη άμεση ανταπόκριση της αρμόδιας αρχής, παρά και τις υπενθυμίσεις που δεχόταν προς τούτο, έχουν βεβαίως τη δική τους σημασία όσον αφορά την παρέλευση της προβλεπόμενης προθεσμίας, όπως και το γεγονός ότι προσπάθειες εκ μέρους του να το εξασφαλίσει απευθείας από το Δικαστήριο που το εξέδωσε, απέβησαν άκαρπες, με δεδομένη την λανθασμένη αναφορά στο μαρτυρικό υλικό που τέθηκε υπόψη του, ότι το διάταγμα εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας.  

 

Υπό το φως των πιο πάνω δεδομένων, το Δικαστήριο ικανοποιείται ότι στην προκειμένη περίπτωση υπήρχε αντικειμενική και δικαιολογημένη αδυναμία καταχώρισης από τον Αιτητή αίτησης για παραχώρηση άδειας εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας  των 45 ημερών. Παρά τις προσπάθειές του Αιτητή να εξασφαλίσει το σχετικό διάταγμα, για τους λόγους που έχουν αναφερθεί και δεν τον αφορούν, τούτο έγινε κατορθωτό πολύ αργότερα. Παράλληλα με την εξασφάλιση του, μόλις στις 30.09.2025, έδρασε χωρίς καθυστέρηση, καταχωρώντας την παρούσα.

 

Υπο το φως των πιο πάνω η αίτηση επιτυγχάνει.

 

          Η μονομερής αίτηση για εξασφάλιση άδειας για καταχώριση αίτησης δια κλήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari, να καταχωριστεί εντός δώδεκα ημερών από σήμερα.

 

Καμία διαταγή όσον αφορά τα έξοδα.

 

 

 

 

 

 

 

                                                                             Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/κβπ

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο