ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΊΤΗΣΗ ΑΡ. 252/2025
(i-justice)
4 Νοεμβρίου, 2025
[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡ0 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 KAI 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/1964)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ SUNDAY IFEANYI UDILE ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΓΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΧΩΚΑΜ, ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ TO 18ΠΣΤ ΤΟΥ Ν.3 ΤΟΥ 153(Ι) ΤΟΥ 2011, ΕΣΔΑ, Ν.7(Ι)/2007, ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ:
1. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ
(Α) ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΔΥΟ ΜΗΝΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ, ΚΑΙ
(Β) ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΘ’ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΡΡΕΥΣΑΝ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΟΥΔΕΝ ΕΠΡΑΞΑΝ ΓΙΑ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΝΙΓΗΡΙΑ, ΚΑΙ
(Γ) Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΕΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΑΝΑ ΔΙΜΗΝΟ ΟΠΩΣ ΠΡΟΝΟΕΙ ΤΟ ΕΔΑΦΙΟ 4 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 18ΠΣΤ, ΚΑΙ
(Δ) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠ’ ΑΡ. 893/25 ΗΜΕΡ. 3.10.25 ΚΑΙ/Η ΟΙ ΚΑΘ’ ΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΚΡΑΤΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΟΝ ΑΙΤΗΤΗ
(Ε) ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟΝ SUNDAY IFEANYI UDILE, ΕΚ ΝΙΓΗΡΙΑΣ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΟ ΧΩΚΑΜ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 18ΠΣΤ ΤΟΥ Ν.3 ΤΟΥ 153(Ι) ΤΟΥ 2011 ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
---------------------------
Αίτηση ημερομηνίας 7.10.2025
Κ. Κουπαρή, (κα), για τον Αιτητή
Ν. Νικολάου για τον Καθ΄ου η Αίτηση, Γενικό Εισαγγελέα
Αιτητής παρών
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: O αιτητής στην παρούσα αίτηση κατάγεται από τη Νιγηρία και είναι ηλικίας 33 χρονών. Δεν αναφέρεται στα γεγονότα πότε ήρθε στην Κύπρο και από ποιο σημείο. Καθ’ ον χρόνον, όμως, βρισκόταν εδώ υπέβαλε, στις 17.12.2020, αίτηση για διεθνή προστασία η οποία απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου. Καταχώρησε προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας η οποία απερρίφθη, όπως, επίσης, και μεταγενέστερη προσφυγή του για το ίδιο θέμα.
Ο αιτητής, τελεί υπό κράτηση, από τις 7.8.2025, όταν συνελήφθη για παράνομη παραμονή στη Δημοκρατία. Την επομένη, 8.8.2025, εκδόθηκαν, σε σχέση με αυτόν, διατάγματα κράτησης και απέλασης, δυνάμει του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105. Προσέβαλε την νομιμότητα τους με την προσφυγή αρ. 893/2025, στο Διοικητικό Δικαστήριο. Το πιο πάνω Δικαστήριο, με απόφαση του 3.10.2025, ακύρωσε και τα δύο διατάγματα, για το λόγο ότι δεν αναφέρθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του και, μάλλον, η παράλειψη οφειλόταν στην καθ’ ης η αίτηση, αρμόδια υπηρεσία, ότι ο αιτητής είχε συμβία, επίσης, αλλοδαπή, δικαιούμενη σε παραμονή στην Κύπρο μέχρι τις 9.4.2028, όπως επίσης και ότι είχαν ένα ανήλικο παιδί, μαζί.
Μερικές ημέρες αργότερα, στις 7.10.2025 εκδόθηκαν νέα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή, δυνάμει της ίδιας προαναφερθείσας νομοθετικής πρόνοιας του Νόμου, Κεφ. 105. Προσβληθέντων και των διαταγμάτων αυτών με την προσφυγή υπ’ αριθμό 1147/2025, το διάταγμα απέλασης του αιτητή ανεστάλη αυτοδικαίως. Παρέμεινε, όμως, σε ισχύ το διάταγμα κράτησης του. Στο μεταξύ, ο αιτητής, υπέβαλε την παρούσα αίτηση για habeas corpus, προς το σκοπό ανάκτησης της ελευθερίας του.
Είναι η θέση της Υπηρεσίας Μετανάστευσης ότι, ο αιτητής κρατείται με βάση το άρθρο 18ΠΣΤ(1)(α) του Νόμου, Κεφ. 105, μέχρι να απελαθεί, καθότι υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του. Τούτο, όπως συμπληρώνεται, επειδή κατά την προηγούμενη σύλληψη του, στις 7.8.2025, που ας σημειωθεί η κράτηση του συνεχίζει από τότε χωρίς διακοπή, υπήρχαν πληροφορίες από τους περίοικους του τόπου διαμονής της συμβίας του, ότι αυτός ασκούσε σωματική και ψυχική βία εναντίον της, γεγονός που επιδρούσε αρνητικά στη ψυχική υγεία του παιδιού τους και των υπολοίπων παιδιών της συμβίας του. Άλλες, όμως, πληροφορίες, έφεραν τον αιτητή να αναλαμβάνει, ο ίδιος, τη φύλαξη και την μεταφορά των παιδιών της συμβίας του, από και προς το σχολείο και, επίσης, να καλύπτει κάποια έξοδα της οικογένειας, γεγονός που επιβεβαιώνει η ίδια με ένορκη δήλωση της, η οποία επισυνάπτεται στην υπό εξέταση αίτηση.
Είναι φανερό από τα πιο πάνω γεγονότα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό αναφέρονται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση που καταχωρίστηκε εκ μέρους της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι υπάρχει μια συγκεχυμένη εικόνα όσον αφορά τη σχέση του αιτητή με τη συμβία του. Ωστόσο, δεν προσφέρθηκε οποιαδήποτε μαρτυρία και ειδικά από την Υπηρεσία Κοινωνικής Ευημερίας, ως προς την πιο πάνω αρνητική πτυχή της σχέσης τους. Και ενώ, ο αιτητής, κρατείται για να απελαθεί, δεν αναφέρθηκε να λαμβάνονται οποιαδήποτε μέτρα προς την κατεύθυνση αυτή. Αντίθετα, η κράτηση του αποσκοπεί στο να παρεμποδιστεί να προβαίνει στην άσκηση, κατ’ ισχυρισμό, σωματικής και ψυχικής βίας εναντίον της συμβίας του, με δυσμενή αντίκτυπο στα παιδιά της. Εντούτοις, όπως έχει αναφερθεί, η αποδιδόμενη ως άνω συμπεριφορά του αιτητή, ουδόλως, έχει αποδειχθεί. Μάλιστα, ό,τι αναφέρεται σχετικά στην ίδια την ένσταση εκ μέρους του Τμήματος Μετανάστευσης, που είναι η αρμόδια αρχή, είναι αντιφατικό, με δεδομένη και την αναφορά που φέρει τον αιτητή να είναι υποβοηθητικός προς τη συμβία του και τα παιδιά της.
Σε κάθε περίπτωση, ενώ η κράτηση του αιτητή αποσκοπεί στο να εξυπηρετηθεί η απέλαση του, απουσιάζει το πραγματικό υπόβαθρο για τη δικαιολόγηση της. Δεν έχει καταδειχθεί να συντρέχει οποιοσδήποτε από τους λόγους που παρατίθενται στον ορισμό της φράσης «κίνδυνος διαφυγής» του άρθρου 18ΟΔ, με δεδομένο ότι η ύπαρξη κινδύνου διαφυγής είναι μία από τις προϋποθέσεις δυνάμει του άρθρου 18ΠΣΤ(1), που επιτρέπει την έκδοση διατάγματος κράτησης προσώπου το οποίο υπόκειται σε διαδικασία απέλασης. Στο πλαίσιο εντάλματος habeas corpus, αυτό που εξετάζεται είναι κατά πόσο η κράτηση αιτητή είναι κατά νόμο ορθή, ως γεγονός, και όχι η νομιμότητα του διατάγματος κράτησης του. Άλλωστε, στο ίδιο νομοθετικό πλαίσιο του άρθρου 18ΠΣΤ, ένας άλλος πραγματικός παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη στην εξέταση του κατά πόσο είναι νόμιμη η κράτηση αιτητή, είναι η διάρκεια της, ανεξαρτήτως του ίδιου του διατάγματος κράτησης που αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση της απέλασης του.
Παρεμπιπτόντως, μια άλλη πτυχή, που είναι ορθό να επισημανθεί, αφορά στην περίπτωση που ενώ ο αιτητής αφήνεται ελεύθερος, συλλαμβάνεται αμέσως μετά με νέο ένταλμα σύλληψης. Η πρακτική αυτή, αποτελεί καταχρηστική άσκηση εξουσίας και οδηγεί στην καταπάτηση του θεμελιακού δικαιώματος της ελευθερίας.
Επομένως, η υπό εξέταση αίτηση επιτυγχάνει. Εκδίδεται ένταλμα habeas corpus, στη βάση του οποίου διατάσσεται η άμεση απελευθέρωση του αιτητή. Επίσης διατάσσεται η καταβολή υπέρ του και εναντίον της Δημοκρατίας, ποσού €1.000 ως έξοδα της διαδικασίας, πλέον Φ.Π.Α., εάν υπάρχει.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
/γκ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο