ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ G.C.L.A. ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, Πολιτική Αίτηση Αρ. 261/2025, 12/11/2025
print
Τίτλος:
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ G.C.L.A. ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, Πολιτική Αίτηση Αρ. 261/2025, 12/11/2025

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 261/2025)

                                                                                                            (i-justice)

 

 

12 Νοεμβρίου, 2025

 

 

[Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ G.C.L.A., ΗΜΕΡ. ΓΕΝΝΗΣΗΣ 17/3/84, ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΤΟΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟΥ [   ] (ΠΑΛΑΙΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ [   ]) ΔΕΑ [   ] ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ                     2/9/25 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗ ΤΟΥ ΕΔ ΛΕΜΕΣΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 27 ΤΟΥ ΚΕΦ. 155, ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΣΤΗΝ ΟΔΟ [   ], ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ [   ] ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 2/9/25 ΤΗΣ ΑΣΤ. 1842 ΜΕΛΑΝΗΣ ΠΑΤΣΑΛΙΔΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ – ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

______________________________________________________________

 

Α. Χαραλάμπους για Chrysses Demetriades & Co LLC, για τον Αιτητή.

 

______________________________________________________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Κατόπιν αιτήματος της Αστυνομίας υποστηριζόμενου από Ένορκη Δήλωση της Αστυφύλακα 1842 Μέλανης Πατσαλίδου, του Γραφείου Εκτέλεσης Ευρωπαϊκών Εντολών Έρευνας και Αιτημάτων Δικαστικής Συνδρομής (Κλιμάκιο Λεμεσού & Πάφου) του Τμήματος Καταπολέμησης Εγκλήματος- Αρχηγείου Αστυνομίας, Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (εφεξής Κατώτερο Δικαστήριο) εξέδωσε στις 2/9/2025 Ένταλμα Έρευνας επί τη βάσει εύλογης αιτίας να πιστεύεται ότι στην οικία και υποστατικά που διαμένει ο Αιτητής, στο αυτοκίνητο του, με αρ. εγγραφής [   ], καθώς και σε άλλα οχήματα που κατέχει και χρησιμοποιεί, φυλάσσονται τεκμήρια όπως,

 

«Έγγραφα σε έντυπη μορφή καθώς και ηλεκτρονικές συσκευές όπως ηλεκτρονικοί υπολογιστές, φορητοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, NAS, υπολογιστές τσέπης (notebooks), τάμπλετς, iPads, κινητά τηλέφωνα, έξυπνα κινητά τηλέφωνα, συστήματα ασύρματης σύνδεσης, κλειδιά USB, μέσα αποθήκευσης δεδομένων (usb, κάρτες μνήμης, εσωτερικοί και εξωτερικοί σκληροί δίσκοι και άλλες συναφείς συσκευές) που δύνανται να περιέχουν έγγραφα σε ηλεκτρονική μορφή ή να δίδουν πρόσβαση σε θυρίδες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, υπολογιστικά νέφη (clouds), ηλεκτρονικούς λογαριασμούς cloud που δύνανται να περιέχουν έγγραφα και δεδομένα σε ηλεκτρονική μορφή που σχετίζονται με την υπό διερεύνηση υπόθεση»

 

τα οποία περιγράφονται, καθώς και άλλα τεκμήρια που σχετίζονται με υπόθεση που διερευνάται από τις αρχές της Γαλλίας σε συνεργασία με τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, που στη νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας αντιστοιχούν στα ακόλουθα Άρθρα της νομοθεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας:

 

1.    Ορισμός ψευδών παραστάσεων, Άρθρο 297 - Κεφ. 154.

2.     Εξασφάλιση αγαθών με ψευδείς παραστάσεις, Άρθρο 298 - Κεφ. 154.

3.    Απάτη, Άρθρο 300 - Κεφ. 154.

4.    Συνομωσία για καταδολίευση, Άρθρο 302 - Κεφ. 154.

5.    Συνομωσία προς διάπραξη κακουργήματος, Άρθρο 371 - Κεφ. 154.

6.    Νόμος που κυρώνει τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά του εγκλήματος μέσω διαδικτύου που υπογράφηκε στη Βουδαπέστη στις 23/11/2001 και οι σχετικές τροποποιήσεις του Άρθρα 6,8 9,10.13 - Ν.22 (ΙΙΙ)/2004.

7.    Ο περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμος του 2007 (188(Ι)/2007) και οι σχετικές τροποποιήσεις του Άρθρα 3,4,5.

8.    Ο περί της Καταπολέμησης της Απάτης και της Πλαστογραφίας μέσων Πληρωμής πλην των Μετρητών Νόμος του 2021 (5Ι(Ι)/2021) και οι σχετικές τροποποιήσεις του Άρθρα 4,5,6,7,8,9,10,11,12.

9.    0 περί Στοιχημάτων Νόμος του 2019 (37(Ι)/2019) και οι σχετικές τροποποιήσεις του Άρθρα 79,80,84,88,89.

 

 

Τα γεγονότα επί των οποίων στηρίχθηκε η Αίτηση της Αστυνομίας για την έκδοση του υπό κρίση Εντάλματος Έρευνας και, με βάση τα οποία κρίθηκε, από το Κατώτερο Δικαστήριο, δικαιολογημένη και αναγκαία η έκδοσή του, όπως αυτά αναδύονταν από τη δεκαέξι σελίδων Ένορκη Δήλωση της Αστυφύλακα 1842 Μέλανης Πατσαλίδου, είχαν, σε αδρές γραμμές, ως εξής:

 

Με επιστολή του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως, ημερ. 18/8/2025, διαβιβάστηκε στο Γραφείο Εκτέλεσης Ευρωπαϊκών Εντολών Έρευνας κα Αιτημάτων Δικαστικής Συνδρομής, Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας από τις αρχές της Γαλλίας. Η υπόθεση που διερευνούν οι αρχές της Γαλλίας αφορά διάπραξη των ακολούθων αδικημάτων:

 

Απάτη που διαπράχθηκε από Εγκληματική Οργάνωση.

→Οργανωμένα τυχερά παιγνίδια και παιγνίδια για χρήματα, πράξεις που απαγορεύονται ρητά.

→Παράνομη προσφορά διαδικτυακών στοιχημάτων ή τυχερών παιγνίων απουσία άδειας ή αποκλειστικού δικαιώματος.

→Επιδεινωμένη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

→Μη εξουσιοδοτημένη διαφήμιση ιστοσελίδων στοιχημάτων ή τυχερών παιγνιδιών.

→Παράνομο μάρκετινγκ από πρόσωπο που ασκεί εμπορική δραστηριότητα με ηλεκτρονικά μέσα.

→Συμμετοχή σε εγκληματική συνομωσία για την προετοιμασία εγκλήματος  τιμωρούμενου με 10 έτη φυλάκιση.

 

 

Στις 24/7/2024 η Κεντρική Υπηρεσία Αγώνων και Τυχερών Παιγνίων του Εθνικού Τμήματος Ποινικών Ερευνών της Γαλλίας (DNPJ) έλαβε ειδοποίηση από την Εθνική Αρχή Τυχερών Παιγνίων (Autorite National des Jeux-ANJ), τη διοικητική αρχή που είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση των αθλητικών στοιχημάτων και των τυχερών παιχνιδιών στη Γαλλία.

 

Η ειδοποίηση αφορούσε την παράνομη προσφορά διαδικτυακών τυχερών παιγνιδιών από το διαδικτυακό καζίνο CRESUS. Η Εθνική Αρχή Τυχερών Παιγνίων της Γαλλίας ανέφερε ότι είχε λάβει καταγγελίες από Γάλλους παίκτες σχετικά με τις ενέργειες αυτού του διαδικτυακού καζίνο και εντόπισε τους ιστότοπους που συνδέονται με αυτό. Εντοπίστηκαν συγκεκριμένοι ιστότοποι οι οποίοι λειτουργούσαν από συγκεκριμένες εταιρείες, περιλαμβανομένης και της εταιρείας ANNITAK LTD με έδρα τη Λεμεσό. Οι εταιρείες αυτές δεν είχαν υπουργική έγκριση από τη Γαλλία για διαδικτυακά τυχερά παιγνίδια, όπως απαιτείται από τη γαλλική νομοθεσία.

Η Εθνική Αρχή Τυχερών Παιγνίων τους έστειλε πολλές ηλεκτρονικές ειδοποιήσεις να σταματήσουν τις δραστηριότητες τους, οι οποίες στόχευαν το γαλλικό κοινό και μπλόκαρε την πρόσβαση στις διευθύνσεις URL των καζίνο για τις γαλλικές διευθύνσεις IP των παικτών που βρίσκονται στη Γαλλία. Ωστόσο, μόλις μπλοκαριζόταν μια διεύθυνση URL, οι διαχειριστές αυτών των ιστότοπων άνοιγαν μια νέα ιστοσελίδα, ένα αντίγραφο του πρωτοτύπου, ή μια νέα διεύθυνση URL, και ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που περιείχε ένα σύνδεσμο που ανακατευθύνει προς τη νέα ιστοσελίδα του καζίνο CRESUS αποστέλλονταν στους παίκτες που κατοικούσαν στη Γαλλία.

 

Η Εθνική Αρχή Παιγνίων ανέφερε αυτά τα αδικήματα στην Εισαγγελία του Παρισιού και αναγνώρισε τον Αιτητή, Γάλλο υπήκοο, ως έναν από τους πιθανούς διαχειριστές του ιστότοπου CRESUS CASINO.

 

Αυτές οι ιστοσελίδες τυχερών παιγνιδιών χρησιμοποιούσαν δύο εταιρείες πληρωμών, την ANNITAK LTD και την KALIMELA LTD, για τη διαχείριση των πληρωμών των παικτών και τον ίδιο πάροχο υπηρεσιών, την TECH4S, για τη διαχείριση της τεχνικής πλατφόρμας.

 

Παίκτες που είναι φυσικά πρόσωπα και βρίσκονται στη Γαλλία έχουν πέσει θύματα απάτης για διάφορους λόγους: Λόγω παράνομης προσφοράς παιχνιδιού χωρίς άδεια, σε αντίθεση με όσα αναφέρονται στον ιστότοπο, καθώς και λόγω της μη καταβολής αρκετών κερδών. Αυτή η ζημία αξιολογείται επί του παρόντος, αλλά η τρέχουσα εκτίμηση της ζημιάς που υπέστησαν όλα τα φυσικά πρόσωπα (παίκτες) ανέρχεται σε €111.544.

 

Η έρευνα αποκάλυψε ότι η ιστοσελίδα του καζίνο CRESUS μέσω της διεύθυνσης URLcasino-cresus.com”, πρόσφερε σε Γάλλους κατοίκους μια σειρά από τυχερά παιγνίδια κατά παράβαση της γαλλικής νομοθεσίας (κουλοχέρηδες, αγγλική και γαλλική ρουλέτα, πόκερ, μπλάκτζακ, ζάρια, μπακαρά, εκατομμυριούχος, τροχός της τύχης, μονοπώλιο, πατσίνκο).

 

Ο ιστότοπος CRESUS CASINO επιτρέπει στον παίκτη να δημιουργήσει ένα λογαριασμό παίκτη πληρώνοντας τουλάχιστον €20 είτε μέσω τραπεζικής μεταφοράς, πληρωμής με πιστωτική κάρτα ή μεταφοράς κρυπτονομισμάτων. Δόθηκε για επικοινωνία πελάτη η διεύθυνση email [   ], καθώς και ο σταθερός αριθμός τηλεφώνου εξωτερικού «[   ]». Οι νομικοί όροι και προϋποθέσεις του ιστότοπου ανέφεραν ότι δεχόταν Γάλλους παίκτες και ότι διέθετε άδεια τυχερών παιγνιδιών που εκδόθηκε από τις αρχές του ΚΟΥΡΑΣΑΟ.

 

Σε μια βιντεοσκοπημένη συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο YouTube, ο Αιτητής, ένας από τους διευθυντές της ιστοσελίδας CRESUS CASINO, καυχήθηκε ότι δημιούργησε 10 έως 20 εικονικά καζίνο και ότι σημείωσε επιτυχία στον τομέα της «τεχνολογίας» και των «κρυπτονομισμάτων». Ισχυρίστηκε, επίσης, ότι ήταν διευθυντής της εταιρείας TECH4S με έδρα την Κύπρο και ότι είχε πολλούς υπαλλήλους. Η έρευνα εντόπισε περίπου δέκα υπαλλήλους της TECH4S, με ονόματα που ακούγονταν γαλλικά.

 

Από τις έρευνες σε ανοικτές πηγές, εντοπίστηκε ένας αριθμός Γάλλων κατοίκων να παραπονούνται για απάτες στις οποίες φέρεται να είχαν πέσει θύματα ενώ έπαιζαν στους ιστότοπους "CRESUS-CASINO.COM" και "LUCKY8.COM". Υποβλήθηκαν καταγγελίες από ορισμένους πελάτες αυτών των ιστότοπων, οι οποίες αναφέρονταν στα ακόλουθα γεγονότα:

 

·        Διαφήμιση για τον ιστότοπο CRESUS από δύο YouTubers με το όνομα "B." και "T." οι οποίοι απέσπασαν πολύ μεγάλα κέρδη.

·        Αδυναμία ανάληψης κερδών από τον ιστότοπο CRESUS.

·        Υποκίνηση σε τυχερά παιχνίδια από παίκτες που πάσχουν από εθισμό μέσω τηλεφωνικών υπενθυμίσεων μέσω της εξυπηρέτησης πελατών του ιστότοπου CRESUS (ιδίως από δύο γαλλικούς αριθμούς [   ] και [   ]).

 

 

Οι πληροφορίες που παρείχαν οι καταγγέλλοντες σε σχέση με τις τηλεφωνικές γραμμές εξυπηρέτησης πελατών του καζίνο CRESUS έδειξαν ότι ο Αιτητής (γεννημένος στις 17/3/1984 στο Παρίσι), είχε προσκομίσει αντίγραφο του γαλλικού διαβατηρίου του και πιστοποιητικό εγγραφής για την κυπριακή εταιρεία TECH4S όταν άνοιξαν αυτές οι γραμμές. Η γραμμή εξυπηρέτησης των πελατών του καζίνο CRESUS ανοίχτηκε από τον Αιτητή.

Ο Αιτητής διατηρεί αρκετούς τραπεζικούς λογαριασμούς ιδίως στην κυπριακή τράπεζα Bank of Cyprus. Είναι κάτοχος λογαριασμού BINANCE με υπόλοιπο [   ] δολαρίων σε Bitcoins. Διαθέτει επίσης και διάφορους άλλους λογαριασμούς κατάθεσης κρυπτονομισμάτων σε διάφορα  blockchains.

 

Στον Όρκο αναφέρεται ακόμη ότι ο Aιτητής αποτελεί βασικό πρόσωπο μέσω της θέσης του εντός της εταιρείας TECH4S, ιδίως στην ενοικίαση τηλεφωνικών γραμμών για κλήσεις προς την εξυπηρέτηση πελατών ιστοσελίδων τυχερών παιχνιδιών σε διαδικτυακές απάτες, κυβερνοέγκλημα και εγκληματική συνομωσία. Προστίθεται δε ότι, υπό την ιδιότητα του ως διαχειριστή του καζίνο CRESUS και de facto διαχειριστή της εταιρείας TECH4S, αυτός και οι ομάδες του συνεργάστηκαν για να διαπράξουν τα υπό διερεύνηση αδικήματα. Όπως επισημαίνεται, τέλος, είναι πιθανόν να βρεθούν αποδεικτικά στοιχεία στον εξοπλισμό ηλεκτρονικού υπολογιστή του και σε έγγραφα στην προσωπική του οικία, ενώ προστίθεται πως οι έρευνες έχουν δείξει ότι είναι πιθανόν να κατέχει μέρος των εσόδων της απάτης στο σπίτι του.

 

Οι Λόγοι επί των οποίων ο Αιτητής βασίζει το αίτημα του για άδεια εξειδικεύονται στην Έκθεση και θα μπορούσαν να συνοψιστούν ως ακολούθως:

 

     I.        Το Ένταλμα Έρευνας εκδόθηκε κατά παράβαση των Άρθρων 5, 6 και 12(1)(ζ) του περί της Ευρωπαϊκής Εντολής Έρευνας σε Ποινικές Υποθέσεις Νόμο του 2017 [Ν. 181(Ι)/2017].

 

Οι αρχές της Γαλλίας παρέλειψαν να περιλάβουν στο αίτημα για έκδοση του επίδικου Εντάλματος Έρευνας, το λεκτικό των ισχυουσών διατάξεων του Ποινικού Δικαίου της Γαλλικής Νομοθεσίας, ούτε επίσης αναφέρθηκαν στην προβλεπόμενη ποινή των αδικημάτων που διερευνούσαν. Η εν λόγω υποχρέωση ήταν επιτακτική με βάση τα Άρθρα 6(2)(δ)[1] και 12(1)(ζ)[2] του Ν. 181(Ι)/2017 ώστε να μπορεί να διαπιστωθεί από την Αστ. 1842,                       Μ. Πατσαλίδου, η αντιστοιχία των αδικημάτων με την Κυπριακή Νομοθεσία και αν η προβλεπόμενη ποινή διελάμβανε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών. Συνεπώς, το επίδικο Ένταλμα εκδόθηκε χωρίς να είναι εφικτή η αντιστοιχία και σύγκριση των ισχυουσών διατάξεων του ποινικού δικαίου που οι Γαλλικές Αρχές διερευνούσαν σε συνάρτηση με αυτές της Κυπριακής Νομοθεσίας κατά παράβαση του Άρθρου 6(1)(δ), ούτε συνυπήρχαν τα δεδομένα που προβλέπονται από το Άρθρο 12(1)(ζ).

 

   II.        Το Ένταλμα Έρευνας εκδόθηκε κατά παράβαση των Άρθρων 27 και 28 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155.

 

Από την Ένορκη Δήλωση της Αστ. 1842, Μ. Πατσαλίδου, δεν προέκυπτε η αναγκαία εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι σε οποιοδήποτε τόπο υπήρχε οτιδήποτε στο οποίο ή σε σχέση με το οποίο διαπράχθηκε ποινικό αδίκημα.

 

Το αίτημα στην ουσία αποτελούσε ψάρεμα μαρτυρίας, δεδομένου ότι το Ένταλμα ζητήθηκε όχι γιατί υπήρχε η αναγκαία εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι στην κατοικία του Αιτητή υπήρχαν τα τεκμήρια που αναφέρθηκαν στο Ένταλμα, τα οποία ή σε σχέση με τα οποία διαπράχθηκαν τα συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα, αλλά γιατί υπήρχε πρόθεση να κατασχεθούν και να αναλυθούν οι ηλεκτρονικές συσκευές και τα μέσα και τυχόν έγγραφα, με σκοπό την αναζήτηση οποιωνδήποτε πληροφοριών που ενδέχεται να ενδιαφέρουν την έρευνα ή οποιωνδήποτε αποδεικτικών στοιχείων για την εμπλοκή του Αιτητή σε οποιοδήποτε επίπεδο στα γεγονότα που καλύπτονται από το αίτημα συνδρομής.

 

Δεν προέκυπτε πουθενά στην Ένορκη Δήλωση της Αστ. 1842,                               Μ. Πατσαλίδου, η αναγκαία εύλογη αιτία να πιστεύεται πως ο Αιτητής στην κατοικία που διέμενε ή στα οχήματα του, διατηρούσε τα αντικείμενα που καταγράφηκαν στην Ένορκη Δήλωση. Η μοναδική πληροφορία ήταν ότι ο Αιτητής διέμενε στην εν λόγω κατοικία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σύνδεση του υποστατικού με τη διάπραξη συγκεκριμένου αδικήματος, ούτε με την κατοχή αντικειμένων που συνδέονταν.

 

 III.        Το Ένταλμα Έρευνας εκδόθηκε κατά παράβαση των Άρθρων 15, 16, 17 και 30 του Συντάγματος.

 

Σε ό,τι αφορά την παραβίαση του Άρθρου 17, δεδομένου ότι δεν τέθηκε οποιοσδήποτε περιορισμός στην κατάσχεση των ηλεκτρονικών συσκευών, Tablets, ipads, κινητά τηλέφωνα, έξυπνα κινητά τηλέφωνα, κάρτες μνήμης, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, ηλεκτρονικά ταχυδρομεία κλπ, και ούτε προέκυπτε από τη μαρτυρία ανάλογη αναγκαιότητα, η Αστυνομία αφέθηκε να έχει γενική και χωρίς περιορισμούς πρόσβαση στην αλληλογραφία του Αιτητή, αποθηκευμένη σε όλες τις εν λόγω ηλεκτρονικές συσκευές, γεγονός που παραβίασε το δικαίωμα του Αιτητή να τύχει σεβασμού και διασφάλισης του απορρήτου της αλληλογραφίας και κάθε άλλης επικοινωνίας που βρισκόταν στις εν λόγω ηλεκτρονικές συσκευές.

 

Η παράλειψη του Δικαστηρίου να επιβάλει συγκεκριμένους περιορισμούς και να διασφαλίσει ότι η έρευνα θα περιοριζόταν αυστηρά στο σκοπό της ΕΕΕ και στα υπό διερεύνηση αδικήματα, συνιστά ουσιώδη παράβαση των Άρθρων 15, 16, 17 και 30 του Συντάγματος.

 

Κατά τη συζήτηση της υπό κρίση Αίτησης ο ευπαίδευτος συνήγορος του Αιτητή δήλωσε ότι θα περιοριστεί στο Λόγο που αφορά τα Άρθρα 27 και 28 της Ποινικής Δικονομίας μη προωθώντας, συνεπώς, τους υπόλοιπους Λόγους.

 

Έχω διεξέλθει με προσοχή την προσβαλλόμενη Απόφαση του Κατώτερου Δικαστηρίου, καθώς επίσης και ό,τι ο Αιτητής μέσω του ευπαίδευτου συνηγόρου του έχει θέσει ενώπιον μου, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρημάτων που αναπτύχθηκαν μέσω γραπτής αγόρευσης, αλλά και δια ζώσης. Θα κάνω ειδική αναφορά σε αυτά, όπου ήθελε κριθεί αναγκαίο.

Οι αρχές με βάση τις οποίες παρέχεται άδεια για καταχώριση αίτησης προς έκδοση Προνομιακού Εντάλματος αυτής της μορφής είναι καλά εδραιωμένες και από μακρού χρόνου αποκρυσταλλωμένες από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Τέτοια άδεια παρέχεται όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή συζητήσιμη υπόθεση.  

 

Είναι, επίσης, νομολογημένο ότι ο έλεγχος σε ζητήματα ενταλμάτων έρευνας λαμβάνει χώρα μέσω Προνομιακών Ενταλμάτων με στόχευση, βεβαίως, τη νομιμότητα της διαδικασίας έκδοσης τους (Σιακαλλή (Αρ. 1) (2001) 1 Α.Α.Δ. 282 και Αναφορικά με την Αίτηση του Κληρίδη, Πολιτική Αίτηση Αρ. 172/2021, ημερ. 13/9/2021, ECLI:CY:AD:2021:D394).  

 

Ο πυρήνας του Άρθρου 27 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 είναι η δεόντως εξουσιοδοτημένη αναζήτηση πράγματος ή πραγμάτων που παρέχουν μαρτυρία ή απόδειξη για αξιόποινες πράξεις. Τα δε βασικά σημεία αναφοράς της εν λόγω πρόνοιας είναι, αφενός τα υπό αναζήτηση αντικείμενα, και αφετέρου ο τόπος ή ο χώρος στον οποίο υπάρχει εύλογη υποψία ή αιτία να πιστεύεται ότι βρίσκονται τα εν λόγω αντικείμενα ή πράγματα. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση «Σύνδεσμος για Πρόληψη της Βίας στα Γήπεδα» (1991) 1(Β) Α.Α.Δ. 1014, ένα ένταλμα έρευνας στοχεύει στην ανεύρεση και κατάσχεση πραγμάτων. Προκειμένου δε να εκδοθεί ένταλμα έρευνας με βάση το Άρθρο 27 του Κεφ. 155, θα πρέπει να στοιχειοθετηθεί η ύπαρξη εύλογης αιτίας συναρτημένης προς τα αντικείμενα για τα οποία επιδιώκεται η ανεύρεση ώστε να τεκμηριώνεται η απαραίτητη προϋπόθεση δικαιοδοτικής φύσεως.

 

Με βάση τα διαλαμβανόμενα στο εν λόγω Άρθρο το Δικαστήριο πρέπει να ικανοποιείται πως, με βάση τον Όρκο που τίθεται ενώπιον του, υπάρχει εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι στα υποστατικά του Αιτητή υπάρχει οτιδήποτε στο οποίο ή σε σχέση με το οποίο διαπράχθηκε ποινικό αδίκημα ή υπάρχει υποψία ότι διαπράχθηκε ή υπάρχει εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι θα παρέχει απόδειξη ως προς τη διάπραξη ποινικού αδικήματος. Η εύλογη υπόνοια είναι του ίδιου του Δικαστή που εκδίδει το ένταλμα, ο οποίος οφείλει να εξαγάγει το δικό του συμπέρασμα με βάση τα γεγονότα όπως αυτά περιέχονται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει το αίτημα και να αιτιολογήσει δεόντως την έκδοση του εντάλματος έρευνας, ικανοποιούμενος από τη μαρτυρία που παρουσιάζεται ενώπιόν του ότι η υποψία είναι εύλογη (Αναφορικά με την Αίτηση του Steven James Moran, Πολιτική Έφεση Αρ. 346/2014, ημερ. 31/3/2016 και Ανδρέου v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πολιτική Έφεση Αρ. 103/2020, ημερ. 21/4/2021, ECLI:CY:AD:2021:A164).  

Η αναγκαιότητα προσδιορισμού και διασύνδεσης της έρευνας με συγκεκριμένο τόπο ή χώρο, όπως και με τη διερεύνηση συγκεκριμένου αδικήματος, είναι, επομένως, δεδομένη.

 

Ειδικότερα σε περιπτώσεις που το αίτημα για έκδοση εντάλματος έρευνας αφορά κατοικία, θα πρέπει να είναι κατά νουν οι πρόνοιες του Άρθρου 16.1 του Συντάγματος, μέσω των οποίων διασφαλίζεται το απαραβίαστο της κατοικίας και το οποίο διαλαμβάνει ότι η είσοδος ή έρευνα εντός της κατοικίας δεν επιτρέπεται. Επιτρέπεται μόνο για τους συγκεκριμένους λόγους που παρατίθενται στο εδάφιο (2) του Άρθρου 16 του Συντάγματος «ειμή ότε και όπως ο νόμος ορίζη και κατόπιν δικαστικού εντάλματος δεόντως ητιολογημένου».   

 

Η ύπαρξη εύλογης υποψίας είναι το κρίσιμο ζητούμενο και εναπόκειτο στο Κατώτερο Δικαστήριο στο πλαίσιο εξέτασης του αιτήματος αυτής της μορφής να ικανοποιηθεί, στη βάση της ενώπιον του μαρτυρίας και εξάγοντας το δικό του συμπέρασμα περί της αποκάλυψης εύλογης υπόνοιας. Τότε και μόνο νομιμοποιείται στην έκδοση του εντάλματος. Το βάσιμο της εύλογης αιτίας συναρτάται απόλυτα με το περιεχόμενο του Όρκου που τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου.

 

Σε ό,τι αφορά το πιο πάνω ζήτημα ο κ. Χαραλάμπους υποστήριξε ότι από την Ένορκη Δήλωση της Αστ. 1842, Μ. Πατσαλίδου, δεν προέκυπτε ότι η εταιρεία TECH4S LTD λειτουργούσε τους συγκεκριμένους ιστότοπους και λάμβανε πληρωμές από τους χρήστες. Αντιθέτως, όπως σημειώθηκε, οι πληρωμές όπως αναφέρθηκε γίνονταν από τις εταιρείες CNCL BV, WCB BV ΑΝΝΙΤΑΚ ΛΤΔ και KALIMELA LTD. Επιπλέον υποστηρίχθηκε ότι οι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν αναφορικά με τη σύνδεση του Αιτητή στη διαχείριση του καζίνο Cresus παρουσίαζαν πολλές αντιφάσεις και ασυνέπειες. Όπως τέθηκε το ζήτημα, αρχικά προβλήθηκε ισχυρισμός ότι η Εθνική Αρχή Παιγνίων δήθεν «αναγνώρισε» τον Αιτητή ως έναν από τους πιθανούς διαχειριστές του ιστότοπου Cresus Casino, στη συνέχεια προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι ο Αιτητής ήταν ένας από τους διευθυντές της ιστοσελίδας και τέλος ότι είχε την ιδιότητα του διαχειριστή του εν λόγω καζίνο χωρίς, ωστόσο, αυτή η θέση να βασίζεται σε συγκεκριμένη μαρτυρία. Σε κάθε περίπτωση δεν προέκυπτε, ως ήταν η σχετική εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου για τον Αιτητή, καμία μαρτυρία ότι η εταιρεία TECH4S LTD παρείχε υπηρεσίες διαδικτυακού καζίνο στη Γαλλία σε Γάλλους υπηκόους χωρίς άδεια ή ότι διαχειριζόταν οποιαδήποτε χρήματα των υποτιθέμενων παραπονούμενων. Δεν προέκυπτε, συνεπώς, ευθύνη ή μαρτυρία για εμπλοκή της εν λόγω εταιρείας στη διάπραξη αδικημάτων, ούτε εύλογη υπόνοια ότι η εν λόγω εταιρεία παραβίασε τη Γαλλική Νομοθεσία και ότι συμπεριφέρθηκε σε βάρος των Γάλλων παικτών και προκάλεσε ζημιά σε αυτούς.

 

Η ανάγκη παρουσίασης κάποιου είδους μαρτυρίας για στοιχειοθέτηση της εύλογης αιτίας, αποτελεί ασφαλώς προϋπόθεση για την έκδοση εντάλματος έρευνας. Ωστόσο, τούτο, δεν εξυπακούει καταγραφή στοιχείων με αποδεικτική αξία σε υψηλό επίπεδο. Ως έχει υποδειχθεί για το ζήτημα, ό,τι επιζητείται να ικανοποιηθεί είναι η ύπαρξη εύλογης αιτίας υπό το φως της μαρτυρίας που τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου και όχι εκ πρώτης όψεως στοιχειοθέτηση στη βάση της μαρτυρίας αυτής κάθε συστατικού στοιχείου ενός υπό διερεύνηση αδικήματος (βλ. GPS Freight Services Ltd v. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, Πολιτική Έφεση Αρ. 219/2014, ημερ. 29/2/2016). Στην CPS Freight Services επίσης έγινε αναφορά στην Commissioner of Police for the Metropolis v. Raissi [2008] EWCH Civ 1237, όπου καθορίστηκε το απαιτούμενο επίπεδο ως ακολούθως:

 

«The threshold for the existence of reasonable grounds for suspicion is low: see e.g. Dumbell v. Roberts [1944] 1 All ER 326, per Scott, LJ where he said at page 329 A-B “the requirement is very limited.

 

Όπως, δε τονίσθηκε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Α.Γ., Πολιτική Έφεση Αρ. 15/2024, ημερ. 17/10/2024, «χαμηλό είναι το ύψος του πήχη που πρέπει να υπερπηδηθεί για τη δημιουργία σχετικής και εύλογης υπόνοιας και υποψίας προς τούτο, ως κατ' επανάληψη έχουν ερμηνευτεί οι πρόνοιες του Άρθρου 27 του Κεφ. 155». Περί εύλογων υπονοιών και υποψίας ο λόγος, ζήτημα που εξαρτάται από τα περιστατικά και τη φύση της κάθε υπόθεσης (Παναγιώτου (2004) 1 Α.Α.Δ. 1094 και Αντωνίου (2009) 1 Α.Α.Δ. 656).

 

Το Δικαστήριο, στη βάση των γεγονότων που παρατίθενται υπόψιν του μέσω της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει το αίτημα, θα πρέπει να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα ότι η σχετική υποψία είναι εύλογη (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Έκτορα Μαρκίδη (2014) 1 Α.Α.Δ. 756 και In Re Πολυκάρπου (1991) 1 Α.Α.Δ. 207).

 

Σε ό,τι, δε, αφορά τα κρίσιμα γεγονότα που αναδύονται από τον Όρκο αρκεί να σημειωθεί ότι ο Αιτητής αναγνωρίστηκε ως ένας από τους πιθανούς διαχειριστές του ιστότοπου/ιστοσελίδας CRESUS CASINO για το οποίο, με βάση τα όσα καταγράφονται στον Όρκο της Αστ. 1842,                    Μ. Πατσαλίδου, υπάρχει παράνομη προσφορά διαδικτυακών τυχερών παιγνιδιών, καθώς και το άτομο που άνοιξε τις τηλεφωνικές γραμμές εξυπηρέτησης πελατών του CRESUS CASINO. Αναφέρεται, ακόμη, ότι είναι διευθυντής της εταιρείας TECH4S LTD η οποία φαίνεται να ενοικιάζει από την Amazon Web Service τους διακομιστές που φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, και τον εν λόγω ιστότοπο/ιστοσελίδα CRESUS CASINO, ούσα πάροχος υπηρεσιών για τη διαχείριση της τεχνικής πλατφόρμας. Όπως προκύπτει από τα όσα καταγράφονται σε λεπτομέρεια στον Όρκο, δεν επρόκειτο για γενικούς και αόριστους ισχυρισμούς, ούτε βεβαίως συμπερασματικές απολήξεις και υποθέσεις.

 

Υπό το φως των αρχών που διέπουν το ζήτημα σε περιπτώσεις του είδους και έχοντας υπόψη το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν μέσω του Όρκου ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου, δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά. Με δεδομένο ότι για τη στοιχειοθέτηση της εύλογης υπόνοιας/υποψίας, το επίπεδο που χρειάζεται να ικανοποιηθεί από απόψεως μαρτυρίας είναι περιορισμένο, διαπιστώνεται ότι στην υπό συζήτηση περίπτωση τέθηκαν υπόψη του Δικαστηρίου στοιχεία και λεπτομέρειες, ικανά να υπερβούν το ούτως ή άλλως χαμηλό ύψος του πήχη που απαιτείται σε περιπτώσεις του είδους. Σε ό,τι δε αφορά τον τρόπο διατύπωσης και σύνταξης της Ένορκης Δήλωσης που συνόδευε το αίτημα για την έκδοση του υπό κρίση Εντάλματος Έρευνας, αξίζει εδώ να υπομνησθεί η ακόλουθη επισήμανση η οποία έγινε στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση των 1. Ανδρέας Δημητριάδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε. κ.ά., Πολιτική Αίτηση Αρ. 212/2021, ημερ. 10/3/2022, ECLI:CY:AD:2022:D93: «….. δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι ακόμα και όταν μια ένορκη δήλωση αστυνομικού σε τέτοιες περιπτώσεις θα μπορούσε να είχε συνταχθεί με καλύτερο τρόπο, χωρίς να λέω ότι τέτοια είναι η περίπτωση, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι δεν μπορεί να απαιτείται το επίπεδο σύνταξης που θα χαρακτήριζε ένα δικηγόρο ή το επίπεδο ποιότητας ενός δικογράφου, αλλά τέτοιες ένορκες δηλώσεις πρέπει να προσεγγίζονται πρακτικά, όχι τεχνικά, με κοινή λογική (R. v. Sanchez, 1994 CanLII 5271, Re Lubell and the Queen [1973], 11 CCC (2d) 188 (Ont. H.C.)). Όπως υποδείχθηκε στην υπόθεση R. v. Loewen, 2016 BCCA 351: «A search warrant is an investigative tool. Its justification rests on reasonable grounds, not proof beyond a reasonable doubt».

 

Προβλήθηκε, επίσης, η θέση ότι στο Όρκο υπήρχαν αναφορές οι οποίες θα έπρεπε να οδηγήσουν στην απόρριψη του Εντάλματος. Μια τέτοια αναφορά ήταν και το ότι τούτο ζητήθηκε «για διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων».

 

Στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση Ε.Ε., Πολιτική Αίτηση Αρ. 146/2022, ημερ. 30/9/2022, ECLI:CY:AD:2022:D368, με αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Συνδέσμου για την Πρόληψη της Βίας στα Γήπεδα (1997) 1 Α.Α.Δ. 1014, λέχθηκε ότι το Ένταλμα Έρευνας εκδίδεται μόνο για ανεύρεση και παραλαβή πραγμάτων σύμφωνα με την εξουσία που παρέχει ο Νόμος και όχι για διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων, λόγος άγνωστος στο νόμο για την έκδοση Εντάλματος Έρευνας. Στην υπό εξέταση περίπτωση στον Όρκο αναφερόταν ότι ο σκοπός της έρευνας ήταν «για την ανεύρεση, περισυλλογή και φύλαξη αναζητούμενων τεκμηρίων» τα οποία προσδιορίζονταν και περιγράφονταν. Η αναφορά στο τέλος του Όρκου «για διευκόλυνση των Αστυνομικών ανακρίσεων» δεν διαφοροποιούσε την ουσία του πράγματος. Δεν πρέπει να λησμονείται ότι με το εκδοθέν Ένταλμα ό,τι εξουσιοδοτείτο η Αστυνομία ήταν να εισέλθει στην οικία, υποστατικά και όχημα του Αιτητή και να ερευνήσει «για τα αναφερόμενα πράγματα» και, εφόσον αυτά ανευρεθούν, να τα προσκομίσει ενώπιον Δικαστηρίου.

 

Υποστηρίχθηκε ακόμη από πλευράς του κ. Χαραλάμπους ότι από το περιεχόμενο του Όρκου δεν προέκυπτε η αναγκαία εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι σε οποιοδήποτε υποστατικό ή όχημα του Αιτητή υπήρχε αντικείμενο σε σχέση με το οποίο διεπράχθη ποινικό αδίκημα. Δεν υπήρχε, ως το έθεσε συγκεκριμένη μαρτυρία που να συνδέει την κατοικία ή τα υποστατικά του Αιτητή με τα διερευνόμενα αδικήματα.

 

Στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Χαράλαμπου Σιακαλλή (Αρ. 1) (2001) 1 Α.Α.Δ. 282 (απόφαση Χατζηχαμπή, Δ., όπως ήταν τότε), το ένταλμα έρευνας σε σχέση με ανεύρεση ναρκωτικών ακυρώθηκε, εφόσον κρίθηκε ότι η προσφερθείσα μαρτυρία έτεινε απλώς να καταδείξει πως ο ύποπτος είχε στην κατοχή του ναρκωτικά, χωρίς όμως να υπάρχει μαρτυρία που να συνδέει τέτοια κατοχή με οποιοδήποτε υποστατικό. Θεώρησε το Δικαστήριο, στην υπόθεση εκείνη, ότι τέτοια διασύνδεση δεν μπορεί να προκύψει συμπερασματικά ως θέμα κοινής λογικής, εφόσον το Άρθρο 27 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, συνδέει το αντικείμενο με τον τόπο για τον οποίο ζητείται το ένταλμα και όχι γενικά με το πρόσωπο του υπόπτου, καταλήγοντας ότι «μόνο όπου η μαρτυρία είναι τέτοια ώστε να δικαιολογεί συγκεκριμένη και εύλογη υποψία ότι το αντικείμενο βρίσκεται στην οικία ή άλλο τόπο και όχι απλώς γενική και αόριστη υπόθεση ότι θα μπορούσε να βρίσκεται στην οικία ή άλλο τόπο, προκύπτει επαρκής σύνδεση με την οικία ή άλλο τόπο του οποίου ζητείται η έρευνα. Άλλως, η παρεχόμενη από το Σύνταγμα και το νόμο προστασία, ιδιαίτερα της κατοικίας, θα απέληγε ευάλωτη και άνευ ουσίας».

 

Το ζητούμενο, εν προκειμένω, είναι κατά πόσο με βάση τον Όρκο που τέθηκε ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου αποκαλύπτετο μαρτυρία που να θεμελίωνε την αναγκαία διασύνδεση με την αναφερόμενη κατοικία και υποστατικά του Αιτητή. Όπως καταγράφεται στο Σύγγραμμα του Γεώργιου Μ. Πική, Ποινική Δικονομία στην Κύπρο, Δεύτερη Αναθεωρημένη Έκδοση, σελ. 69, με αναφορά στις πρόνοιες του Άρθρου 27 του Κεφ. 155, «η πιθανότητα ύπαρξης οποιουδήποτε τεκμηρίου στα υποστατικά, συνδεομένου με τη διάπραξη του αδικήματος, αποτελεί ικανοποιητικό λόγο για την έκδοση εντάλματος.» Περί πιθανότητας, λοιπόν, ο λόγος, η οποία, ασφαλώς, πρέπει να είναι εύλογη υπό τις περιστάσεις (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Σ.Σ. Πολιτική Αίτηση Αρ. 30/2017, ημερ. 9/3/2017, ECLI:CY:AD:2017:D75).

 

Επιβεβαιώνοντας το Δικαστήριο στη υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Σ.Σ. (ανωτέρω) ότι η αναγκαιότητα προσδιορισμού και διασύνδεσης της έρευνας με συγκεκριμένο τόπο, όπως και με τη διερεύνηση συγκεκριμένου αδικήματος, είναι δεδομένη, αποφάνθηκε πως, στην ενώπιον του περίπτωση, όπου τα αντικείμενα που αναζητούνταν ήταν ηλεκτρονικός/οί υπολογιστής/ές ή και άλλα μέσα αποθήκευσης ηλεκτρονικών δεδομένων ίσχυαν τα ακόλουθα: 

«Εν προκειμένω, έστω και αν δεν έγινε ρητή αναφορά περί του ότι τα υπό αναζήτηση αντικείμενα βρίσκονταν στη συγκεκριμένη διεύθυνση, η διασύνδεση τέτοιων προσωπικών αντικειμένων καθημερινής, ατομικής χρήσης με την οικία του ατόμου, σε αντιδιαστολή με την περίπτωση της Σιακαλλής, αποτελεί καθ΄ όλα εύλογη πιθανότητα.»

 

Η υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Σ.Σ. (ανωτέρω) αναφέρθηκε με επιδοκιμασία και στην πρόσφατη υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του E.G., Πολιτική Αίτηση Αρ. 147/2025, ημερ. 9/10/2025.

 

Στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Α.Γ., Πολιτική Έφεση Αρ. 15/2024, ημερ. 17/10/2024, αναφέρθηκε ότι κινητά τηλέφωνα και σχετικές κάρτες κινητής τηλεφωνίας, αποτελούν, πλέον, αντικείμενα καθημερινής χρήσης και ότι: 

 

«Στην υπό συζήτηση περίπτωση, έστω και αν δεν γινόταν ρητή αναφορά στον όρκο ότι τα υπό αναζήτηση αντικείμενα (κινητό τηλέφωνο - κάρτες κινητής τηλεφωνίας SIM CARDS) βρίσκονταν στη συγκεκριμένη διεύθυνση όπου διαμένει ο Εφεσίβλητος και στο όχημα του τελευταίου, η διασύνδεση τέτοιων αντικειμένων, καθημερινής χρήσης, με την οικία και το όχημα του, σε αντιδιαστολή με την περίπτωση της Σιακαλλής (Αρ.1) (2001) 1(Α) Α.Α.Δ. 282, όπου το ένταλμα αφορούσε ελεγχόμενα φάρμακα (ναρκωτικά), αποτελεί μια καθόλα εύλογη πιθανότητα

 

 

Στην υπό συζήτηση περίπτωση έστω και αν δεν γινόταν ρητή αναφορά στον Όρκο ότι τα υπό αναζήτηση αντικείμενα (ηλεκτρονικές συσκευές όπως ηλεκτρονικοί υπολογιστές, φορητοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, NAS, υπολογιστές τσέπης (notebooks), τάμπλετς, iPads, κινητά τηλέφωνα, έξυπνα κινητά τηλέφωνα, συστήματα ασύρματης σύνδεσης, κλειδιά USB, μέσα αποθήκευσης δεδομένων (usb, κάρτες μνήμης, εσωτερικοί και εξωτερικοί σκληροί δίσκοι και άλλες συναφείς συσκευές) βρίσκονταν στη συγκεκριμένη διεύθυνση όπου διαμένει ο Αιτητής και στο όχημα του τελευταίου, η διασύνδεση τέτοιων αντικειμένων που έχουν πλέον καταστεί συνώνυμα της καθημερινότητας ενός ατόμου στο σύγχρονο τρόπο ζωής, με την οικία και το όχημα του αποτελούσε μια καθόλα εύλογη πιθανότητα.

 

Όσον αφορά τα έγγραφα σε έντυπη μορφή, τα πράγματα διαφέρουν. Ειδικότερα σε σχέση με αυτά ήταν η θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Αιτητή ότι δεν υπήρχε οποιοσδήποτε «πειστικός και αντικειμενικά εύλογος ισχυρισμός ότι όντως ο Αιτητής κατέχει τέτοια αντικείμενα, τα οποία μάλιστα τα φύλαττε στην οικία του». Με δεδομένη την απουσία οποιασδήποτε μνείας στον Όρκο στην ύπαρξη τέτοιων αντικειμένων στην οικία ή στο όχημα του Αιτητή, βρίσκω ότι υπάρχει συζητήσιμο θέμα σε σχέση με το κατά πόσο υφίστατο σε σχέση με αυτά η αναγκαία διασύνδεση της σκοπούμενης έρευνας με την οικία, υποστατικά και οχήματα του Αιτητή.

 

Συνεπώς δίδεται άδεια για την καταχώριση Αίτησης δια Κλήσεως προς το σκοπό έκδοσης Εντάλματος Certiorari μόνο σε σχέση με το λόγο που πιο πάνω έχει εκτεθεί και συγκεκριμένα προσδιοριστεί. Η Αίτηση στην έκταση που αφορά το Ένταλμα Έρευνας σε σχέση με τα υπόλοιπα αντικείμενα (ηλεκτρονικές συσκευές κτλ) απορρίπτεται.

 

Η Αίτηση δια Κλήσεως να καταχωρηθεί εντός τεσσάρων ημερών από σήμερα. Εφόσον καταχωριστεί ως ανωτέρω, ο Πρωτοκολλητής να την ορίσει για Οδηγίες στις 24/11/2025, η ώρα 8.45 π.μ. Να επιδοθεί δε στο Γενικό Εισαγγελέα, τουλάχιστον τέσσερις ημέρες πριν από τη δικάσιμο. 

 

Τα έξοδα της παρούσας Αίτησης θα είναι έξοδα στην πορεία της Αίτησης με Κλήση.

 

 

 

 

                                                 Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,

                         Δ.



[1] (2) Η ΕΕΕ περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ακόλουθες πληροφορίες:

(α) ·

(β) ·

(γ) ·

(δ) περιγραφή της αξιόποινης πράξης που αποτελεί αντικείμενο έρευνας ή διαδικασίας, και των ισχυουσών διατάξεων του ποινικού δικαίου της Δημοκρατίας ως κράτους έκδοσης·

(ε).

[2] 12.-(1) Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων του εδαφίου (4) του άρθρου 3, η αναγνώριση ή η εκτέλεση μιας ΕΕΕ δύναται να απορριφθεί από την κυπριακή αρχή εκτέλεσης όταν-

 

(ζ) η συμπεριφορά για την οποία έχει εκδοθεί η ΕΕΕ δεν συνιστά αδίκημα κατά το δίκαιο της Δημοκρατίας, εκτός αν αφορά αδίκημα περιλαμβανόμενο στις κατηγορίες αδικημάτων του παραρτήματος Δ της Οδηγίας 2014/41/ΕΕ, όπως αναφέρεται από την αρχή έκδοσης στην ΕΕΕ, αν τιμωρείται στο κράτος έκδοσης με στερητική της ελευθερίας ποινή ή με μέτρο στέρησης της ελευθερίας μέγιστης διάρκειας τουλάχιστον τριών (3) ετών, ή


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο