ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 1224/2024 (Κ)
31 Οκτωβρίου, 2024
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
R. O., από Ηνωμένο Βασίλειο
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
__________________
Έλενα Μυριάνθους, δικηγόρος για τον Αιτητή.
Παύλος Βασιλείου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, δικηγόρο για τους Καθ' ων η Αίτηση.
___________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.: Ο Αιτητής με την υπό κρίση προσφυγή ζητά τις εξής θεραπείες: «Α. Δήλωση ή/και απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου, ότι η απόφαση των Καθ ων η Αίτηση ημερομηνίας 19/08/2024, με την οποία ο Αιτητής κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης δυνάμει του άρθρου 6 (1)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
B. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 19/08/2024, για την έκδοση διατάγματος κράτησης εναντίον του Αιτητή, είναι άκυρη, παράνομη και/ή αντισυνταγματική και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Γ. Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 19/08/2024 για την έκδοση διατάγματος απέλασης του Αιτητή είναι άκυρη, παράνομη, και/ή αντισυνταγματική και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
Διαζευκτικά με την πιο πάνω θεραπεία και/ή εναλλακτικά με την πιο πάνω θεραπεία, απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου με την οποία να κρίνεται η κράτηση του Αιτητή ως παράνομη και με την οποία να διατάζονται πραγματικά εναλλακτικά της κράτησης του Αιτητή μέτρα και τα οποία δεν συνιστούν κράτηση, κατά τη κρίση του
Δικαστηρίου.
E. Διάταγμα άμεσης απελευθέρωσης του Αιτητή»
Τα γεγονότα της υπόθεσης ως προκύπτουν από τα σχετικά έγγραφα του διοικητικού φακέλου και καταγράφονται στην ένσταση των Καθ' ων η αίτηση, έχουν ως εξής:
Ο Αιτητής, υπήκοος Η.Β., με ημερομηνία γέννησης 26/02/1988, αφίχθηκε στη Κ.Δ. στις 6/6/2022 με άδεια παραμονής ως επισκέπτης μέχρι τις 29/7/2023. Μετά τη λήξη της άδειας του, αυτός συνέχιζε να παραμένει παράνομα στην Δημοκρατία χωρίς να προβεί στα απαραίτητα διαβήματα προς νομιμοποίηση της παραμονής του.
Στις 18/08/2024, ο Αιτητής συνελήφθη για το αδίκημα της παράνομης παραμονής στο έδαφος της Δημοκρατίας, καθότι κατέστη απαγορευμένος μετανάστης και συνέχισε να διαμένει παράνομα στη Δημοκρατία από 30/07/2021. Την ίδια ημέρα εκδόθηκαν και επιδόθηκαν στον Αιτητή τα διατάγματα κράτησης και απέλασης τα οποία αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας υπόθεσης.
Όπως προκύπτει από τα έγγραφα του διοικητικού φακέλου, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να επαναπατριστεί, ενώ δεν διαμένει στη δηλωθείσα του διεύθυνση διαμονής. Σύμφωνα με την αστυνομία αυτός διέμενε σε άλλη διεύθυνση από την δηλωθείσα, ήτοι διέμενε στη κοινότητα Κισσόνεργα της επαρχίας Πάφου, ενώ στα πλαίσια της δοθείσας προς αυτόν άδειας ως επισκέπτης η δηλωθείσα διεύθυνση του ήταν εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Πέγειας.
Ο Αιτητής δια της δικηγόρου του στη γραπτή αγόρευση αλλά και στο στάδιο των Διευκρινήσεων, τονίζει κατ΄επανάληψη και προβάλει ως δικαιολογία για την μη ανανέωση της άδειας παραμονής του, τους διαδοχικούς θανάτους συγγενικών του προσώπων και συγκεκριμένα των δύο γιαγιάδων του, γεγονότα τα οποία, κατά τη δικηγόρο του, του προκάλεσαν «ψυχική και/ή συναισθηματική φόρτιση λόγω πένθους και ως εκ τούτου δεν ήταν σε θέση να προβεί στα απαραίτητα διαβήματα ανανέωσης της θεώρησης εισόδου». Ως έχει πολλάκις νομολογηθεί, η αγόρευση σε υποθέσεις διοικητικού δικαίου δεν είναι μέσο για θεμελίωση πραγματικών δεδομένων και περαιτέρω, δεν είναι επιτρεπτή η προσαγωγή μαρτυρίας χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου, κάτι το οποίο δεν έχει επιτραπεί, αφού τέτοιο αίτημα ουδέποτε υπεβλήθη στη παρούσα υπόθεση. Σημειώνεται ωστόσο, για οποιαδήποτε σημασία αυτό έχει, ότι εντός του διοικητικού φακέλου ο οποίος έχει κατατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου στο στάδιο των Διευκρινήσεων της υπόθεσης, περιλαμβάνεται επιστολή εκ μέρους της δικηγόρου του Αιτητή προς τους Καθ’ ων η Αίτηση με αναγραφόμενη ημερομηνία σύνταξης την 20.08.2024, ως «απάντηση στα εντάλματα απέλασης και κράτησης της 19ης Αυγούστου 2024 που εκδόθηκαν εναντίον του για παράνομη διαμονή στην Κύπρο» και με την οποία υποβάλλεται αίτημα για επανεξέταση των επίδικων διαταγμάτων, επικαλούμενη ακριβώς τις οικογενειακές περιστάσεις του πελάτη της.
Επί της ουσίας της υπόθεσης, είναι η θέση του Αιτητή ότι η προσφυγή του θα πρέπει να επιτύχει για δύο λόγους, «1. Η προσβαλλόμενη πράξη ελήφθη χωρίς να διεξαχθεί η δέουσα έρευνα και/ή τελώντας υπό πλάνη περί τα πράγματα» και «2. Η προσβαλλόμενη πράξη ελήφθη κατόπιν πλάνης περί τον Νόμο και κατά παράβαση των δικαιωμάτων του Αιτητή». Προς τούτο παραθέτει εκτενή αποσπάσματα του σχετικού νόμου (ΚΕΦ. 105), υποστηρίζοντας ότι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν αποτύχει να τηρήσουν τις σχετικές πρόνοιες της νομοθεσίας η οποία διέπει την έκδοση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης ως τα επίδικα.
Αντίθετα, θέση των Καθ’ ων η Αίτηση είναι ότι, η διοίκηση με βάση τα δεδομένα, απολύτως ορθά και νόμιμα προχώρησε στη σύλληψη του Αιτητή και στην έκδοση του διατάγματος κράτησης και του διατάγματος απέλασης ημερομηνίας 19/08/2024. Όπως τονίζεται εκ μέρους του κ.Βασιλείου, το Διάταγμα Απέλασης εκδόθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου και μετά από διεξαγωγή δέουσας έρευνας, είναι δε επαρκώς αιτιολογημένο. Με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης, προκύπτει ότι η έκδοση του επίδικου διατάγματος απέλασης στη βάση του άρθρου 6(Ι)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, ήταν αναπόφευκτη και μάλιστα επιβεβλημένη, αφού ο Αιτητής ήταν παράνομα διαμένον στο έδαφος της Δημοκρατίας ήδη από 29/7/2023, περισσότερο από ένα έτος μετά τη λήξη της άδειας παραμονής του ως επισκέπτης, χωρίς να προβεί στις επιβεβλημένες ενέργειες για νομιμοποίηση της παραμονής του, εξ' ου και η αναφορά στο σχετικό σύστημα ελέγχου της Αστυνομίας ότι «Δεν έχει εντοπιστεί άδεια παραμονής στο σύστημα για τον συγκεκριμένο αλλοδαπό», η οποία και καταγράφεται στο σχετικό διοικητικό φάκελο.
Στην παρούσα περίπτωση, τονίζεται από τους Καθ' ων η Αίτηση, ότι ο Αιτητής τέθηκε υπό κράτηση με σκοπό την απέλασή του αφού ίδιος αρνήθηκε να αναχωρήσει οικειοθελώς και συνελήφθη από την αστυνομία αφού διέμενε παράνομα, σε διαφορετική διεύθυνση από αυτή η οποία είχε δηλωθεί στις αρχές της Δημοκρατίας. Υποδεικνύει επίσης ο ευπαίδευτος δικηγόρος της Δημοκρατίας ότι, δεν υπάρχει υποχρέωση της διοίκησης για επιβολή άλλων λιγότερο περιοριστικών μέτρων, αλλά αυτό επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του οργάνου, αν το ίδιο κρίνει ότι πρέπει να εφαρμοστούν άλλα λιγότερο αναγκαστικά μέτρα, χωρίς αυτό να αποτελεί προϋπόθεση στην έκδοση του διατάγματος κράτησης. Επί τούτου του ισχυρισμού υιοθετεί τα όσα έχουν αναφερθεί στην ενδιάμεση απόφαση στην Υπόθεση αρ. 5735/2013 Mensah και Κυπριακής Δημοκρατίας ημερομηνίας 31.05.2017 στο πλαίσιο της οποίας, με βάση πάγια νομολογία, η Κ.Δ. διατηρεί ανά πάσα στιγμή το κυριαρχικό της δικαίωμα να δέχεται στο έδαφος της, για όσο διάστημα θεωρεί αναγκαίο, υπηκόους τρίτης χώρας.
Αναφορικά με τα όποια προσωπικά προβλήματα προτείνει η δικηγόρος του Αιτητή, απαντά ότι αυτά δεν καθιστούν νόμιμη την παραμονή του πελάτη της στο έδαφος Δημοκρατίας και ούτε οι όποιες προσωπικές περιστάσεις, μπορούν να προσδώσουν την όποια νομιμότητα στην παραμονή του. Υποδεικνύει ακόμα ο κ.Βασιλείου ότι, τα εν λόγω πιστοποιητικά θανάτου των συγγενικών του προσώπων ανάγονται στο παρελθόν και δεικνύουν ότι είχε πολύ μεγάλο χρονικό περιθώριο να προχωρήσει με τα δέοντα διαβήματα προς νομιμοποίηση της παραμονής του. Αντιθέτως, αυτός συνέχιζε να παραμένει στην Δημοκρατία παράνομα και εκ των υστέρων, επικαλείται θανάτους συγγενικών του προσώπων προκειμένου να δικαιολογήσει τις δικές του παραλείψεις και την δική του αδράνεια. Τονίζει δει ότι ο Αιτητής ήτο παρανόμως παραμένων στο έδαφος της Δημοκρατίας από τις 30.07.2023 και ασχέτως του γεγονός των θανάτων συγγενικών του προσώπων, είχε μέχρι και την ημέρα της σύλληψης του (σχεδόν έναν χρόνο μετά) να προβεί στα δέοντα διαβήματα προς νομιμοποίηση της παραμονής του, κάτι το οποίο δεν έπραξε, γεγονός το οποίο δεν αμφισβητείται.
Σχολιάζοντας τις εκατέρωθεν θέσεις, το Δικαστήριο δεν θα υπεισέλθει σε σχολιασμό των όποιων προσωπικών περιστάσεων προβάλει η δικηγόρος του Αιτητή. Τα περιστατικά αυτά δεν αποτελούσαν κατά τον ουσιώδη χρόνο της υπόθεσης δεδομένα ενώπιον της διοίκησης, εγείρονται εκ των υστέρων - κατόπιν της έκδοσης των προσβαλλόμενων πράξεων και συνεπώς δεν αποτελούν μέρος του διοικητικού φακέλου. Σε κάθε περίπτωση ο Αιτητής έχει το βάρος να αποσείσει με εν τέλει κριτή το Δικαστήριο, αναλόγως με τους χειρισμούς, το υλικό του φακέλου και την όποια μαρτυρία θα επέτρεπε να προσαχθεί. (Βλ. Θεοφάνης Χατζηγιάννη κ.α. ν. Υπουργικού Συμβουλίου κ.α., Προσφυγή Αρ. 846/01, ημερομηνίας 30.5.03 και συναφώς Busy Bodys Wine Bar & Rest. Ltd ν. Εφόρου Φ.Π.Α. (1999) 2 Α.ΑΛ. 516). Εν προκειμένω όμως οι εν λόγω ισχυρισμοί δεν έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου με τον ορθό δικονομικό τρόπο ώστε να το απασχολήσουν.
Επί της ουσίας της υπόθεσης, διαπιστώνω ότι, τα γεγονότα τα οποία προηγήθηκαν αλλά και οδήγησαν στα προσβαλλόμενα διατάγματα, είναι ξεκάθαρα και δεν αμφισβητούνται από τη πλευρά του Αιτητή. Ο ίδιος διέμενε παράνομα στο έδαφος της Κ.Δ. περισσότερο από ένα έτος μετά τη λήξη της άδειας παραμονής του ως επισκέπτης και ουδεμία αίτηση είχε μεσολαβήσει μέχρι και τη σύλληψη και έκδοση των προσβαλλόμενων διαταγμάτων. Συνεπώς, όταν ο Αιτητής συνελήφθη στις 18/08/2024 και εκδόθηκαν τα διατάγματα κράτησης και απέλασης την επόμενη ημέρα, ήταν όντως παρανόμως διαμένοντας στο έδαφος της Δημοκρατίας. Η δε αιτιολογία των επίδικων αποφάσεων προκύπτει ρητώς από τα αντίστοιχα κείμενα.
Περαιτέρω, μεσολαβούσης της σύλληψης του, όπως διαπιστώνεται από το Δικαστήριο, ο εν λόγω αλλοδαπός δήλωσε ότι δεν επιθυμούσε να επαναπατριστεί και όπως διαπίστωσε η Αστυνομία, αυτός δεν διέμενε πλέον στη δηλωθείσα διεύθυνση του. Τα δεδομένα αυτά, οδηγούν στο εύλογο συμπέρασμα ότι στη παρούσα περίπτωση θα υπήρχε κίνδυνος διαφυγής από το συγκεκριμένο πρόσωπο και παρεμπόδιση της όλης διαδικασίας επαναπατρισμού του. Το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου και τα όσα αρκούντως αναλυτικά καταγράφονται κατόπιν έρευνας των οργάνων, είναι δηλωτικό των πιο πάνω δεδομένων τα οποία είχε ενώπιον της η διοίκηση κατά την έκδοση των διαταγμάτων. Με αυτά τα στοιχεία και με ορατό τον κίνδυνο να διαφύγει ο Αιτητής ή να παρεμποδίσει την απομάκρυνση του, κρίνεται ότι, η διοίκηση ορθώς προχώρησε στα πιο πάνω μέτρα σύλληψης και κράτησης του.
Υπό το φως των ανωτέρω, διαπιστώνεται ότι, οι προσβαλλόμενες πράξεις ελήφθησαν μετά από δέουσα έρευνα των Καθ’ ων η αίτηση και ουδόλως συντρέχει λόγος επέμβασης του ακυρωτικού Δικαστηρίου προς ακύρωση αυτών. Ειδικότερα δε το διάταγμα κράτησης του Αιτητή για τον σκοπό της απέλασης, δεδομένου του ευρήματος περί κινδύνου διαφυγής του, ήταν νομίμως αιτιολογημένο και εκδόθηκε υπό τις περιστάσεις ορθώς.
Καταλήγοντας, τονίζω ότι, η τελική εκτίμηση των γεγονότων και η λήψη της σχετικής απόφασης αποτελεί καθήκον και υποχρέωση του αρμόδιου οργάνου. Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα. Η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται. Περαιτέρω, όπως έχει καταγραφεί κατ’ επανάληψη στην ημεδαπή νομολογία, το Δικαστήριο κατά τον αναθεωρητικό του έλεγχο, δεν ασχολείται με τη διαπίστωση πρωτογενών γεγονότων εφόσον κρίνει ότι η διεξαχθείσα έρευνα ήταν επαρκής Εν προκειμένω, η διοίκηση μέσω της Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ουσιώδη γεγονότα, ήτοι ότι ο Αιτητης ήταν παράνομος μετανάστης από 30/07/2023 και υπήρχε κίνδυνος διαφυγής του, προχώρησε νενομισμένα, στην σύλληψη και κράτηση του με σκοπό την απέλαση του από την Κύπρο εκδίδοντας τα επίδικα διατάγματα, ασκώντας τις εξουσίες που της παρέχει ο περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμος.
Όλα όσα δε υποστηρίζει η δικηγόρος του Αιτητή έχουν παραμείνει αστήρικτα και ατεκμηρίωτα ενώπιον του Δικαστηρίου.
Επαναλαμβάνοντας ότι αμφότερα τα προσβαλλόμενα διατάγματα είναι νόμιμα και αιτιολογημένα, κρίνω ότι ουδείς εκ των λόγων ακυρώσεως που προωθήθηκαν ευσταθεί.
Η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα ύψους 1800 Ευρώ υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή.
Λ. Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο