ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση Αρ. 1289/2024(Κ))
21 Οκτωβρίου, 2024
[ΜΙΧΑΗΛ, Δ/στης ΔΔ]
G. S. S.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Καθ’ ων η Αίτηση.
…………………………
Παναγιώτης Πιερίδης, για τον αιτητή.
Ιωάννα Κοτζιάπασιη (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛ, ΔΔΔ: Η προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση ημερομηνίας 18.8.2024 να κηρύξουν τον αιτητή απαγορευμένο μετανάστη και κατά των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης ιδίας ημερομηνίας.
Ο αιτητής έφτασε στη χώρα το 2019 με άδεια ως εργάτης και ισχύ μέχρι τις 22.1.2023. Στις 18.8.2024 ο αιτητής συνελήφθη για παράνομη παραμονή και εναντίον του εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες πράξεις.
Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής συνοψίζονται σε έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, πλάνη περί τα πράγματα και τον νόμο, παραβίαση της αρχής της καλής πίστης και του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης.
Αφετηρία των λόγων ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής αποτελεί το γεγονός ότι ο αιτητής έχει σύζυγο που επίσης εργάζεται στην Κύπρο και παιδί. Τα γεγονότα αυτά είχαν τεθεί υπόψη των καθ’ ων η αίτηση κατά την ανάκριση που ακολούθησε της σύλληψής του όπως αναφέρεται στην επιστολή της Αστυνομίας προς τη διευθύντρια ημερομηνίας 18.8.2024 και μεταγενέστερα, με επιστολή του αιτητή μέσω δικηγόρου ημερομηνίας 28.8.2024.
Διεξήλθα του διοικητικού φακέλου που κατετέθηκε ως Τεκμήριο 1. Το γεγονός ότι ο αιτητής έχει σύζυγο και πως η σύζυγος εγκυμονούσε ήταν γνωστό στη διοίκηση πριν από την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων. Συγκεκριμένα, τα γεγονότα αυτά τέθηκαν υπόψη της διοίκησης τόσο με την επιστολή που αποστάλθηκε στις 10.5.2023 από πρόσωπο που επιθυμούσε να εργοδοτήσει τον αιτητή (βλ. αρ. 151) όσο και με την επιστολή του ιδίου του αιτητή ημερομηνίας 14.8.2023 στην οποία επισυνάφθηκε και το πιστοποιητικό γέννησης του παιδιού (βλ. αρ. 158-152).
Το διάταγμα απέλασης εκδόθηκε στη βάση του Άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105 (στο εξής ο «Νόμος») και το διάταγμα κράτησης τόσο στη βάση του Άρθρου 14 όσο και στη βάση του Άρθρου 18ΠΣΤ (1) ενώ η κήρυξη του αιτητή σε απαγορευμένο μετανάστη έχει ως νομική βάση το Άρθρο 6(1)(κ) που προνοεί ότι:
6.—(1) Τα ακόλουθα πρόσωπα θα είναι απαγορευµένοι µετανάστες και, τηρουµένων των διατάξεων του Νόµου αυτού ή των διατάξεων που δυνατό να περιέχονται σε οποιουσδήποτε Κανονισµούς που εκδόθηκαν δυνάµει αυτού ή σε οποιοδήποτε ∆ιάταγµα του Υπουργικού Συµβουλίου, δεν θα επιτρέπεται η είσοδος στη ∆ηµοκρατία σε:—
(κ) οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο εισέρχεται ή διαµένει στη ∆ηµοκρατία κατά παράβαση οποιασδήποτε απαγόρευσης, όρου, περιορισµού ή επιφύλαξης που περιλαµβάνεται στο Νόµο αυτό ή σε οποιουσδήποτε Κανονισµούς που εκδόθηκαν βάσει του Νόµου αυτού ή σε οποιαδήποτε άδεια που παραχωρήθηκε ή εκδόθηκε βάσει του Νόµου αυτού ή των Κανονισµών αυτών·
Το Άρθρο 14 του Νόμου στη βάση του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα απέλασης προνοεί τα ακόλουθα:
14.—(1) Τηρουµένων των διατάξεων του Νόµου αυτού […], ο Ανώτερος Λειτουργός Μετανάστευσης δύναται να διατάξει οποιοδήποτε αλλοδαπό ο οποίος είναι απαγορευµένος µετανάστης ή οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο, αφού εισήλθε στη ∆ηµοκρατία µε άδεια να παραµείνει σε αυτή για περιορισµένη περίοδο, παραµένει στη ∆ηµοκρατία µετά την παρέλευση της περιόδου αυτής […] να απελαθεί από τη ∆ηµοκρατία και, εν τω µεταξύ, να τεθεί υπό κράτηση.
Το πιο πάνω Άρθρο δυνάμει του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα απέλασης, ρητώς προνοεί ότι εφαρμόζεται «τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου». Το Άρθρο 14 και οι εξουσίες που δίδει είναι από τα άρθρα εκείνα που περιλαμβάνονταν στον βασικό Νόμο δηλαδή πολύ πριν την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνεπαγόμενη ανάληψη υποχρέωσης συμμόρφωσης με το Ευρωπαϊκό δίκαιο. Βασικές τροποποιήσεις στον Νόμο προς την κατεύθυνση της συμμόρφωσης με το Ευρωπαϊκό δίκαιο σχετικές με τα υπό κρίση ζητήματα έγιναν με τον Τροποποιητικό Νόμο 153(Ι)/2011 ο σκοπός του οποίου είναι ως αναφέρεται στο προοίμιό του:
«Για σκοπούς εναρµόνισης µε την πράξη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας µε τίτλο «Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου, της 16ης ∆εκεµβρίου 2008, σχετικά µε τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη µέλη για την επιστροφή των παρανόµως διαµενόντων υπηκόων τρίτων χωρών»»
Μεταξύ των προνοιών που εισάχθηκαν στον Νόμο το 2011 είναι και το Άρθρο 18ΟΓ:
«18ΟΓ.-(1) Οι διατάξεις των άρθρων 18Ο∆ µέχρι 18ΠΘ εφαρµόζονται ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε αντίθετες διατάξεις του παρόντος Νόµου ή των δυνάµει αυτού εκδιδόµενων κανονισµών ή διαταγµάτων.»
Σύμφωνα με το Άρθρο 18ΟΕ(1) τα Άρθρα 18ΟΔ µέχρι 18ΠΘ «εφαρµόζονται στους παρανόµως παραµένοντες υπηκόους τρίτης χώρας στο έδαφος της Δηµοκρατίας.»
Το Άρθρο 18ΟΖ του Νόμου προνοεί τα εξής:
«18ΟΖ. Κατά την εφαρµογή των άρθρων 18Ο∆ µέχρι 18ΠΘ, ο Ανώτερος Λειτουργός Μετανάστευσης τηρεί την αρχή της µη επαναπροώθησης και λαµβάνει δεόντως υπόψη –
(α) τα βέλτιστα συµφέροντα του παιδιού, και
(β) την οικογενειακή ζωή, µε τη συνδροµή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευηµερίας, και
(γ) την κατάσταση της υγείας του συγκεκριµένου υπηκόου τρίτης χώρας, στη βάση έκθεσης του Τµήµατος Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών ∆ηµόσιας Υγείας.»
Η περίπτωση του αιτητή εμπίπτει στην παράγραφο (β) του Άρθρου 18ΟΖ η οποία, αν και γνωστή στους καθ’ ων η αίτηση, δεν φαίνεται να έτυχε της δέουσας έρευνας έτσι ώστε να προκύπτει ότι εξετάστηκε και τηρήθηκε η αρχή της μη επαναπροώθησης. Χωρίς αυτή τη διερεύνηση, τα διατάγματα απέλασης και κράτησης εκδόθηκαν παράνομα. Δεν ισχύει το ίδιο, όμως, για την απόφαση κήρυξης του αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη εφόσον πράγματι διέμενε παράνομα στη χώρα μετά τη λήξη της άδειας παραμονής και εργασίας του.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς. Τα προσβαλλόμενα διατάγματα απέλασης και κράτησης ακυρώνονται ενώ η απόφαση κήρυξης του αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη επικυρώνεται. Επιδικάζονται €1000 έξοδα πλέον Φ.Π.Α. υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ’ ων η αίτηση.
Ε. ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο