0ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

    Υπόθεση Αρ.: 1466/22

11 Φεβρουαρίου, 2025

 

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

Ο.Μ.

Αιτητού

και

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

 

 

Καθ' ων η αίτηση

 ........

 

Χ. Ματθαίου (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή

 

Σ. Σταύρου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία  κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 3.9.2021 με την οποία, κατά τη συνήγορό του, απορρίφθηκε το αίτημά του για διεθνή προστασία.

 

Γεγονότα

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από τη Συρία. Εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του στις 7.12.2018 και κατέφτασε παράνομα, με βάρκα ιδιοκτησίας του, σε περιοχή ανάμεσα στη Λεμεσό και τη Λάρνακα την επόμενη ημέρα, συνοδευόμενος από τη σύζυγο και τα δύο ανήλικα τέκνα του. Στις 21.10.2018, ο Αιτητής και η σύζυγός του υπέβαλαν αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 20.7.2020 πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό, ο οποίος στις 30.8.2021 υπέβαλε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησής του ως προς την αναγνώρισή του ως πρόσφυγα, αλλά τη χορήγηση σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 3.9.2021. Η αρνητική απόφαση απεστάλη ταχυδρομικώς στον Αιτητή στις 13.10.2021, ο οποίος την παρέλαβε και αυτοπροσώπως στις 21.2.2022. Η εν λόγω απόφαση αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

Νομικοί Ισχυρισμοί 

2.             Ο Αιτητής, με την γραπτή του αγόρευση προωθεί ως λόγους προσφυγής, την έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, ισχυρισμό περί πλάνης και κατάχρησης εξουσίας και ότι λανθασμένως δεν χορηγήθηκε σε αυτόν καθεστώς διεθνούς προστασίας δυνάμει των άρθρων  3 ή 19 του περί Προσφύγων Νόμου.

3.             Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση, υπεραμύνονται της επίδικης απόφασης υποστηρίζοντας πως η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατόπιν ενδελεχούς έρευνας όλων των σχετικών στοιχείων της υπόθεσης και ότι αυτή είναι δεόντως αιτιολογημένη. Υποδεικνύοντας τα σημεία αναξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή, προβάλλουν ότι δεν κατόρθωσε να αποσείσει το βάρος απόδειξης το οποίο φέρει ως προς την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του. Ειδικότερα, ισχυρίζονται ότι ο Αιτητής ορθώς κρίθηκε αναξιόπιστος ως προς τις συναφείς δηλώσεις του κατά τη διοικητική εξέταση της αίτησής του για διεθνή προστασία και ότι με βάση το προφίλ του και τον τόπο καταγωγής του δεν διατρέχει βάσιμο φόβο δίωξης με την έννοια του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Ωστόσο, ως επισημαίνουν, διατρέχει κίνδυνο ως άμαχος εξαιτίας της κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί στη χώρα καταγωγής και καθώς πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου και ορθώς χορηγήθηκε σε αυτόν καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

4.             Με τη συμπληρωματική του αγόρευση, ο Αιτητής δια της συνηγόρου του, επισημαίνει ότι λανθασμένα χορηγήθηκε σε αυτόν συμπληρωματική προστασία, αντί του προσφυγικού καθεστώτος για τους ακόλουθους λόγους. Αφού επαναλαμβάνει ότι ο Αιτητής στρατολογήθηκε αναγκαστικά στη χώρα καταγωγής του, γεγονός που επιδείνωσε την κατάσταση της υγείας του, στη συνέχεια υποστηρίζει ότι επειδή λιποτάκτησε, σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής, αυτός ενδέχεται να αντιμετωπίσει προσωπική απειλή κατά της ζωής του και/ή φυλάκιση και/ή βασανιστήρια. Προσθέτει δε, ότι οι Καθ’ ων ην αίτηση παρέλειψαν να προχωρήσουν σε δέουσα έρευνα ως προς τους ισχυρισμούς τους οποίους ο Αιτητής προέβαλε, ενώ επικαλείται την ενισχυτική αξία των εγγράφων που αυτός προσκόμισε. Αιτείται, καταληκτικά, την ακύρωση της προσβαλλόμενης και έκδοσης νέας απόφασης από τον παρόν Δικαστήριο, η οποία θα αναγνωρίζει τον Αιτητή ως πρόσφυγα δυνάμει του άρθρου 3(Ι) του περί Προσφύγων Νόμου.

Το νομικό πλαίσιο

5.             Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

6.             Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019  έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι δική μου):

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας  από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού   Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

7.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

8.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

9.             Το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποχρεώσεις αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης και συναφής υποχρέωση αρμόδιων αρχών

16.-(1) Κατά την εξέταση της αίτησής του, ο αιτητής οφείλει να συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ασύλου με σκοπό την εξακρίβωση της ταυτότητάς του και των υπόλοιπων στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2).

(2)  Ιδίως, ο αιτητής οφείλει-

(α) να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης, τα οποία στοιχεία συνίστανται σε δηλώσεις του αιτητή και σε όλα τα έγγραφα που έχει ο αιτητής στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία∙

 [.]

(3) Η Υπηρεσία Ασύλου αξιολογεί, σε συνεργασία με τον αιτητή, τα προβλεπόμενα στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2) στοιχεία.».

10.          Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις χορήγησης του καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

 

Κατάληξη

11.          Ως προς τους προωθούμενους από τον Αιτητή ισχυρισμούς όπως καταγράφονται ανωτέρω, είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητά της de novo και ex nunc. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η πιο πάνω ανάλυση λόγω της έκτασης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, πλάνη, ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. Ως αλυσιτελής χαρακτηρίζεται ο λόγος προσφυγής, ο οποίος ακόμα και αν γίνει δεκτός δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης [Βλ. Η προβολή ισχυρισμών στις διοικητικές διαφορές ουσίας, Α. Αθ. Αρχοντάκη, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 100]

12.          Προχωρώντας, στην εξέταση της ουσίας των ισχυρισμών του, επισημαίνεται ότι κατά την καταγραφή του αιτήματός του για διεθνή προστασία, o Αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του εξαιτίας των άσχημων συνθηκών διαβίωσης που επικρατούσαν εκεί. Προσέθεσε μάλιστα ότι εγκατέλειψε το στρατό και δεν του επιτρέπεται να επιστρέψει στη Συρία και να εργαστεί (βλ. ερ. 10 δ.φ.).   

13.          Κατά το κρίσιμο στάδιο της του συνέντευξής του, ο Αιτητής δήλωσε, ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, ότι γεννήθηκε το 1983 στο νησί Arwad, ανοικτά της πόλης Tartus, αποσαφηνίζοντας ότι μεγάλωσε και έζησε αποκλειστικά στο συγκεκριμένο νησί μέχρι να εγκαταλείψει τη Συρία. Ως προς το θρήσκευμά του, ο Αιτητής δήλωσε Μουσουλμάνος Σουνίτης. Αναφορικά με την πατρική του οικογένεια, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ο μεν πατέρας του απεβίωσε (όταν ο Αιτητής βρισκόταν στο στρατό, 18 έτη πριν από το χρόνο της συνέντευξης), η δε μητέρα του εξακολουθεί να διαμένει στο νησί Arwad με τον αδερφό του. Σε σχέση με την οικογενειακή του κατάσταση, ο Αιτητής δήλωσε έγγαμος, πατέρας δύο ανήλικων τέκνων, τα οποία βρίσκονται με τη μητέρα του στη Δημοκρατία [εντός του διοικητικού φακέλου εντοπίζονται αναφορές ότι οι αιτήσεις των λοιπών μελών έχουν διαδικαστικά διαχωριστεί για λόγους προστασίας του βέλτιστου συμφέροντος ενός εκ των μελών (ήτοι του τέκνου). Παράλληλα, εντοπίζεται μια αναφορά/καταγγελία ενδοοικογενειακής βίας]. Κληθείς να προσδιορίσει το μορφωτικό του επίπεδο και την εργασιακή του πείρα, ο Αιτητής προέβαλε ότι φοίτησε στο σχολείο για 6 χρόνια και ότι εργαζόταν ως επαγγελματίας ψαράς. Ως προς την κατάσταση της υγείας του, ο Αιτητής δήλωσε ότι υπέφερε παλαιόθεν από υψηλή πίεση της καρδιάς και έπαιρνε σχετική φαρμακευτική αγωγή, ωστόσο πλέον νιώθει καλύτερα και δε λαμβάνει κάποια φαρμακευτική αγωγή (βλ. ερ.48 – 41 δ.φ.).

14.          Αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής, κατά το σκέλος της ελεύθερης αφήγησής του, προέβαλε ότι στη χώρα καταγωγής του η οικονομική του κατάσταση ήταν πολύ καλή καθώς διέθετε τρία σπίτια και χρήματα. Τον κάλεσε η κυβέρνηση στο στρατό ωστόσο, προκειμένου να συμμετάσχει στον πόλεμο, πλην όμως εκείνος διέφυγε στη βάρκα του όπου διέμεινε για 5 ημέρες. Όταν όμως επέστρεψε στην οικία του άρχισαν τα προβλήματά του. Ο Αιτητής αρνήθηκε να καταταχθεί για δεύτερη φορά αν και στη συνέχεια δήλωσε ότι κουράστηκε και αποφάσισε να καταταγεί στο συριακό στρατό. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας όμως αντιμετώπισε πρόβλημα με την υγεία του και αποφάσισε να λιποτακτήσει εγκαταλείποντας τη χώρα καταγωγής του (βλ. ερ. 42 2Χ δ.φ.).

15.          Στη συνέχεια, υποβλήθηκαν στον Αιτητή περαιτέρω διευκρινιστικής φύσεως ερωτήσεις, δίνοντάς του τη δυνατότητα να στοιχειοθετήσει τους ισχυρισμούς του. Ειδικότερα, ο Αιτητής υποβλήθηκε σε ερωτήσεις αναφορικά με τη μερική εκπλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, του ζητήθηκε να προσδιορίσει τα καθήκοντά του κατά τη διάρκειά αυτής, καθώς και να περιγράψει τις συνθήκες υπό τις οποίες λιποτάκτησε. Συνοπτικά, ο Αιτητής δήλωσε ότι αρχικά τον κάλεσαν να ενταχθεί στο συριακό στρατό προκειμένου να πολεμήσει το 2012, ωστόσο εκείνος διέφυγε στη βάρκα του για πέντε ημέρες. Κατά την επιστροφή του στην οικία του, τού ζητήθηκε και πάλι να καταταχθεί στρατό, πλην όμως εκείνος διέφυγε εκ νέου. Επειδή όμως, όπως ο ίδιος δήλωσε, τον κούρασε η συγκεκριμένη κατάσταση, ο Αιτητής εν τέλει κατετάγη στο συριακό στρατό το 2015. Μετά από 7 μήνες αντιμετώπισε προβλήματα υγείας και αναγκάστηκε να λιποτακτήσει (βλ. ερ. 41-40 δ.φ.).

16.          Ζητηθείς να εκφράσει τι φοβάται ότι θα του συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής δήλωσε ότι θα τον συλλάβουν επειδή λιποτάκτησε (βλ. ερ. 41 2Χ δ.φ.). Προς επίρρωση των ισχυρισμών του, ο Αιτητής προσκόμισε τα κάτωθι έγγραφα: 1) Πρωτότυπο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, εκδοθέν από το Υπουργείο Εσωτερικών της Συρίας (βλ. ερ. 9 δ.φ.) 2) Στρατιωτική Άδεια που του χορηγήθηκε προκειμένου να επισκεφτεί το νοσοκομείο, εκδοθείσα από τη στρατιωτική αρχή της Συρίας στις 28.10.2015 (βλ. ερ. 24 – 28 δ.φ.). 3) Συριακή ταυτότητα, εκδοθείσα στις 21.7.2005 (βλ. ερ. 33 – 32 δ.φ.).

17.          Αξιολογώντας την αίτησή του για διεθνή προστασία, οι Καθ΄ων η αίτηση απομόνωσαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. O πρώτος όσον αφορά στις δηλώσεις του Αιτητή γύρω από τα στοιχεία του προσωπικού του προφίλ, τη χώρα καταγωγής του και τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του, ενώ ο δεύτερος ισχυρισμός συνίσται στις δηλώσεις του περί του ότι λιποτάκτησε από το συριακό στρατό το 2015.

18.          Ο πρώτος ισχυρισμός του Αιτητή έγινε δεκτός, αφού σχετικές του δηλώσεις του κρίθηκαν μεν ως σαφείς και λεπτομερείς, επιβεβαιώθηκαν δε από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης και/ή χαρτογράφησης.

19.          Ο δεύτερος ισχυρισμός έτυχε απόρριψης για τους ακόλουθους λόγους. Αξιολογώντας την εσωτερική αξιοπιστία των δηλώσεων του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση έκριναν ότι οι πληροφορίες που ο Αιτητής παρέθεσε ήταν ασαφείς και αόριστες, καθώς (ο Αιτητής) δεν ήταν, αρχικά, σε θέση να προσδιορίσει με σαφήνεια τη μονάδα και/ή σώμα στο οποίο υπηρέτησε, τις εκπαιδεύσεις στις οποίες ευλόγως αναμενόταν να έχει συμμετάσχει και τα αντίστοιχα στρατιωτικά του καθήκοντα, αφού σε σχετικώς υποβληθείσα ερώτηση ο Αιτητής απάντησε αόριστα και ασαφώς ότι του έδωσαν όπλο, πλην όμως δε συμμετείχε στις μάχες εξαιτίας της κατάστασης της υγείας του. Όταν ακολούθως του ζητήθηκε να αποσαφηνίσει την κατάσταση της υγείας του και πως αυτή επηρέασε την εκπλήρωση των στρατιωτικών του καθηκόντων, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να προβάλει μια συνεκτική, σαφή και λεπτομερή απάντηση, αφού προέβαλε ότι το πρόβλημα της υγείας του δεν συνδεόταν με την καρδιά του αλλά με την ικανότητά του να αναπνεύσει, χωρίς να απαντά ουσιαστικά στο υποβληθέν ερώτημα (βλ. ερ. 41 1Χ δ.φ.).

20.          Όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο δεν εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του την πρώτη φορά που τον κάλεσαν στο στρατό το 2012, εκείνος δεν ήταν σε θέση να προβάλει μια συνεκτική απάντηση, δηλώνοντας αόριστα και χωρίς σαφήνεια ότι ήταν δύσκολο να εγκαταλείψει τη χώρα, χωρίς και  πάλι να απαντάται η υποβληθείσα ερώτηση (βλ. ερ. 41 2Χ δ.φ.).

21.          Καθώς ο Αιτητής δήλωσε ότι εντάχθηκε σε ένα πολιτικό κόμμα προκειμένου να αποφύγει την υποχρεωτική στρατολόγηση, του ζητήθηκε να προχωρήσει σε περαιτέρω δηλώσεις προκειμένου να στοιχειοθετήσει το συγκεκριμένο σκέλος του ισχυρισμού του, πλην όμως εκείνος αποκρίθηκε και πάλι ασαφώς, χωρίς συνοχή, ότι στη Συρία υπάρχουν πολιτικές ομάδες της κυβέρνησης και του στρατού στις οποίες προτίμησε να ενταχθεί αντί του να ενταχθεί στις στρατιωτικές τους πτέρυγες (βλ. ερ. 40 2Χ δ.φ.), χωρίς ωστόσο να παραθέτει περαιτέρω στοιχεία και/ή πληροφορίες αναφορικά με το πολιτικό κόμμα και/ή ομάδα στην οποία δήλωσε ότι ενετάχθη. Παράλληλα, ο Αιτητής δεν κατάφερε να παραθέσει με περιγραφική επάρκεια τον τρόπο με τον οποίο τον προσέγγισαν προκειμένου να καταταχθεί στο στρατό αλλά και για ποιο λόγο είχε τη δυνατότητα επιλογής ανάμεσα στην ένταξη του σε κάποια πολιτική ομάδα και τη στρατολόγησή του.

22.          Όταν ζητήθηκε, τέλος, από τον Αιτητή να περιγράψει τις συνθήκες υπό τις οποίες λιποτάκτησε, εκείνος προέβη εκ νέου σε ασαφείς και στερούμενες συνοχής δηλώσεις, αφού απάντησε γενικόλογα ότι λιποτάκτησε όταν έφτασε στο νοσοκομείο, χωρίς να είναι όμως σε θέση να προσθέσει άλλες σχετικές πληροφορίες και/ή βιωματικές περιγραφές.

23.          Στη βάση της ανωτέρω ανάλυσης, ο υπό εξέταση ισχυρισμός κρίθηκε ως εσωτερικά μη αξιόπιστος.

24.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεων του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση προχώρησαν σε σχετική έρευνα, εκ της οποίας ανέκυψαν πληροφορίες  αναφορικά με τις αυστηρές συνέπειες τις οποίες υφίσταντο οι λιποτάκτες από το στρατό κατά τον ουσιώδη τότε χρόνο, επί των οποίων βρίσκουν έρεισμα οι δηλώσεις του Αιτητή. Καταληκτικά ωστόσο, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίφθηκε στο σύνολό του καθώς κρίθηκε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή δεν αντικατοπτρίζουν βιωματικά περιστατικά.

25.          Κατά την αξιολόγηση του κινδύνου σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του στη βάση του μοναδικού αποδεκτού ισχυρισμού που έγινε αποδεκτός, ήτοι τον στοιχείων του προσωπικού προφίλ του Αιτητή, τη χώρα καταγωγής και την περιοχή τελευταίας συνήθους διαμονής του, οι Καθ’ ων η αίτηση προχώρησαν σε σχετική έρευνα, εκ της οποίας ανέκυψαν πληροφορίες οι οποίες επιβεβαιώνουν ότι τον υπό κρίση χρόνο, η τότε κυβέρνηση της Συρίας εμπλεκόταν, σε ένοπλη εσωτερική σύγκρουση με πλήθος παραστρατιωτικών οργανώσεων για περίπου 10 χρόνια, στην οποία ένοπλη σύγκρουση εμπλεκόταν τόσο η Τουρκία όσο και οι Η.Π.Α. Ως εκ τούτου, ο φόβος του Αιτητή κρίθηκε ως βάσιμος και δικαιολογημένος.

26.          Κατά τη νομική ανάλυση, οι Καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν ότι δε συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής του Αιτητή στις πρόνοιες του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου για αναγνώρισή του ως πρόσφυγα καθώς δεν προέκυψε ότι κατά την επιστροφή του εκεί, ο Αιτητής θα κινδυνέψει με πράξεις δίωξης για έναν από τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο.

27.          Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν και ως προς την συνδρομή των προϋποθέσεων των παραγράφων (α), (β) του εδαφίου (2) του άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου και την υπαγωγή του Αιτητή σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

28.          Σε σχέση όμως με το ενδεχόμενο υπαγωγής του Αιτητή στις πρόνοιες του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, κρίθηκε ότι σε περίπτωση επιστροφής στον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του, ο Αιτητής θα κινδυνεύσει να εκτεθεί σε σοβαρή βλάβη εξαιτίας της αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων η οποία απορρέει  από την ένοπλης σύγκρουση που εξελίσσεται εκεί.

29.          Σε σχέση δε με τον ενδεχόμενο εσωτερικής μετεγκατάστασης του Αιτητή σε κάποια άλλη περιοχή της Συρίας, εξετάστηκε και διαπιστώθηκε οι ένοπλες συγκρούσεις έπλητταν, τον υπό κρίση χρόνο, το σύνολο της επικράτειας της χώρας καταγωγής του Αιτητή, με αποτέλεσμα η εσωτερική του μετεγκατάσταση να κρίνεται ως μη εύλογη. 

30.          Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, ο Αιτητής δια της συνηγόρου του, δεν προβαίνει στην προσαγωγή οποιασδήποτε μαρτυρίας ούτε και επιχειρείται με οποιοδήποτε τρόπο ο ειδικός σχολιασμός των επιμέρους ευρημάτων των Καθ’ ων η αίτηση. Απουσιάζει εξάλλου οποιαδήποτε σαφής υπαγωγή των προσωπικών του περιστάσεων στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Μόλις δε στην απαντητική αγόρευση του Αιτητή φαίνεται να γίνεται αντιληπτό από τη συνήγορό του ότι ο Αιτητής είναι ήδη δικαιούχος διεθνούς προστασίας, ήτοι συμπληρωματικής προστασίας, και ότι η επίδικη απόφαση παραμένει αρνητική για τον ίδιο στο μέτρο που δεν του αναγνωρίστηκε το καθεστώς του πρόσφυγα.

31.          Προχωρώντας στην de novo και ex nunc εξέταση των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου, συντάσσομαι με τους Καθ’ ων η αίτηση ως προς την αξιολόγηση και αποδοχή του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού για τους ίδιους λόγους που καταγράφονται στη εισηγητική έκθεση, η οποία αποτελεί την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης.

32.          Περαιτέρω, αξιολογώντας το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του Αιτητή, ότι αυτός λιποτάκτησε από το στρατό της Συρίας το 2015 καταλήγω ότι η εσωτερική αξιοπιστία του δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί. Συντάσσομαι με τα ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση επισημαίνοντας ότι την εσωτερική του αξιοπιστία θίγει κατά κύριο λόγο η γενικότητα και η μη επάρκεια λεπτομερειών με την οποία αυτός παραθέτει τα επιμέρους στοιχεία του υπό εξέταση ισχυρισμού. Ο Αιτητής υπήρξε γενικόλογος γύρω ως προς τις περιστάσεις της κλήσης του, της παραμονής τους στο στρατό από το 2015 και έπειτα καθώς επίσης και των περιστάσεων της διαφυγής του, όταν οδηγήθηκε για ιατρικούς λόγους στο νοσοκομείο. Επίσης, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει ποιος ήταν ο ρόλος του και τι ακριβώς έκανε κατά την παραμονή επί επτά μήνες στο στρατό αναφέροντας απλώς γενικά ότι του έδωσαν όπλο αλλά ουδέποτε πολέμησε. Ο Αιτητής διαφοροποιούσε σε διάφορα σημεία της συνέντευξής του τις δηλώσεις του ως προς το χρόνο κατά τον οποίο παρέμεινε στο στρατό, καθώς ενώ αρχικώς ανέφερε επτά μήνες στη συνέχεια διαφοροποίησε τη δήλωσή του, δηλώνοντας ότι υπηρέτησε και πέρα των επτά μηνών. (βλ. ερ. 21 2Χ και 3Χ του δ.φ.) Ο Αιτητής αναφέρθηκε στη συμμετοχή του σε άλλες πολιτικές, κυβερνητικές ομάδες χωρίς και πάλι να δίδει οποιεσδήποτε λεπτομέρειες για την σύνταξή του σε αυτές και την εν γένει δράση του εντός αυτών μετά το 2015. Ο Αιτητής δια της συνηγόρου, στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας δεν σχολιάζει και δεν κατορθώνει να ανατρέψει το εύρημα περί της μη θεμελίωσης της εσωτερικής του αξιοπιστίας.

33.          Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεων του Αιτητή, επισημαίνονται τα κάτωθι. Ως προς την στρατολόγηση κατά την ανωτέρω περίοδο και την αντιμετώπιση των λιποτακτών κατά την ουσιώδη περίοδο εξόδου του Αιτητή από τη χώρα εντοπίστηκαν τα εξής. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο και συγκεκριμένα το άρθρο 46 του Συντάγματος της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, η «υποχρεωτική στρατιωτική θητεία είναι ιερό καθήκον και ρυθμίζεται από νόμο για όλους τους άνδρες άνω των 18 ετών^[1]. Οι άνδρες ηλικίας από 18 έως 42 ετών υποχρεούνται από το νόμο να εκπληρώσουν τη στρατιωτική τους θητεία^[2]. Δεν αναγνωρίζεται νομικά το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης ούτε το προβλέπεται υποκατάστατη ή εναλλακτική υπηρεσία^[3]. 

34.          Ως προς τη διαδικασία στρατολόγησης στην επίσημη ιστοσελίδα της Γενικής Διεύθυνσης Στρατολογίας του Υπουργείου Άμυνας της Συρίας αναφέρεται ότι ένας άνδρας που συμπληρώνει την ηλικία των 18 ετών πρέπει να παρουσιαστεί για την εκπλήρωση της στρατιωτικής του θητείας και να παραλάβει στρατιωτικό βιβλιάριο από το γραφείο στρατολόγησης από την ημέρα που θα κλείσει τα 18 και μέχρι το τέλος της ίδιας χρονιάς^[4].Οι εξωτερικές πηγές επιβεβαιώνουν μάλιστα ότι όλοι οι Σύροι άνδρες λαμβάνουν βιβλιάριο στρατιωτικής θητείας μόλις ενηλικιωθούν^[5]. Οι στρατιωτικές απαλλαγές και οι αναβολές καταγράφονται στο στρατιωτικό βιβλιάριο. Η  κυβέρνηση της Συρίας  ανακοινώνει σε ετήσια βάση τους καταλόγους των ανδρών που πρέπει να παρουσιαστούν. Αυτές οι λίστες ανακοινώνονται και από τα επίσημα κυβερνητικά τηλεοπτικά κανάλια και αναρτώνται  στο γραφείο του τοπικού μουχτάρη (δημάρχου). Το γραφείο του τμήματος κατάταξης αποστέλλει επίσης γραπτές ειδοποιήσεις στη διεύθυνση του υπόχρεου να ξεκινήσει στρατιωτική θητεία ενημερώνοντάς τον για την ημερομηνία κατάταξης^[6]. Ως προς τις συνέπειες της ανυποταξίας, εξωτερικές πηγές αναφέρουν ότι η μη παρουσίαση στο τμήμα στρατολόγησης εντός της καθορισμένης προθεσμίας επιφέρει χρηματικό πρόστιμο^[7]. Εάν κάποιος δεν παρουσιαστεί για στρατιωτική θητεία, ο μουχτάρης θα ειδοποιήσει την οικογένειά του και στη συνέχεια η στρατιωτική αστυνομία θα επισκεφτεί το σπίτι του και θα ενημερώσουν δια αναφοράς  το αρμόδιο τμήμα στρατολόγησης^[8]. Όσοι δεν παρουσιαστούν εντός ενός έτους προκειμένου να ξεκινήσουν τη στρατιωτική τους θητεία, εγγράφονται στην εθνική βάση δεδομένων ως ανυπότακτοι^[9]. Από έτερες πηγές επιβεβαιώνεται ότι οι ανυπότακτοι οι οποίοι δεν έχουν πληρώσει προηγουμένως το τέλος απαλλαγής και έχουν συμπληρώσει την ηλικία των 43 ετών, πρέπει να καταβάλουν τέλος 8.000 δολαρίων^[10] ή κινδυνεύουν με κατάσχεση της περιουσίας τους χωρίς ειδοποίηση ή δυνατότητα αμφισβήτησης της απόφασης^[11].Αν δεν έχουν κανένα περιουσιακό στοιχείο, η αποθεματική κατάσχεση θα εκτελεστεί στα ακίνητα των μελών της οικογένειάς τους. Επισημαίνεται ότι η στρατολόγηση γίνεται, αν και σπάνια, και μέσω επιδρομών, ειδικά σε περιπτώσεις που αναζητείται ένα άτομο για λόγους ασφαλείας/ποινικούς και/ή για ανυποταξία^[12].

35.          Σε σχέση με την εκπαίδευση στην οποία λαμβάνουν μέρος οι νεοσύλλεκτοι στρατιώτες του Συριακού στρατού, οι εξωτερικές πηγές επιβεβαιώνουν ότι  περνούν, το πολύ,  45 ημέρες εκπαίδευσης και στη συνέχεια θεωρούνται έτοιμοι. Πολλές φορές όμως η εκπαίδευση των νεοσύλλεκτων διαρκεί έξι μήνες^[13]. Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, οι συνθήκες είναι πολύ άσχημες για τους άνδρες που εκπληρώνουν τη στρατιωτική τους θητεία. Οι στρατεύσιμοι υπόκεινται σε εξευτελιστική μεταχείριση κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής τους θητείας στον εθνικό Συριακό στρατό. Αυτό συνέβαινε ακόμη και πριν από το 2011. Οι πρώτοι έξι μήνες στρατιωτικής εκπαίδευσης είναι οι χειρότεροι^[14].

36.          Αναφορικά με τις εξαιρέσεις από το Συριακό στρατό , εξωτερικές πηγές επιβεβαιώνουν ότι δεν είναι δυνατόν να αντιταχθεί κανείς συνειδητά κατά της υποχρεωτικής στράτευσης^[15]. Αν και Νομοθετικό Διάταγμα 30/2007 επιτρέπει αναβολές και απαλλαγές για ορισμένα πρόσωπα^[16]. Σύμφωνα με το USDOS, το 2022, η Συριακή «κυβέρνηση» συνέχισε να εξαιρεί Χριστιανούς και μουσουλμάνους θρησκευτικούς ηγέτες από τη στρατιωτική θητεία με βάση την αντίρρηση συνείδησης». Ωστόσο, οι μουσουλμάνοι θρησκευτικοί ηγέτες έπρεπε να καταβάλουν εισφορά για απαλλαγή^[17]. Σύμφωνα με το νόμο περί Στρατολόγησης, ένας άνδρας απαλλάσσεται από τη στρατιωτική θητεία εάν έχει συμπληρώσει τουλάχιστον 10 χρόνια υπηρεσίας στις υπηρεσίες εσωτερικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της αστυνομίας^[18]. Ο νόμος επιτρέπει επίσης εξαιρέσεις από τη στρατιωτική θητεία για ορισμένες κατηγορίες ατόμων. Το μόνο αρσενικό τέκνο οικογένειας και οι φοιτητές μπορούν να εξαιρούνται, ενώ υπάρχουν και εξαιρέσεις για λόγους υγείας^[19]. Ο νόμος επιτρέπει επίσης την καταβολή τέλους απαλλαγής όμως αυτό ισχύει μόνο για άτομα που διαμένουν στο εξωτερικό^[20].  Γενικά, οι εξαιρέσεις από τη στρατιωτική θητεία επιβάλλονται στην πράξη από την Κυβέρνηση της Συρίας^[21]. Ωστόσο, πηγές σημείωσαν ότι, κατά καιρούς, η Κυβέρνηση της Συρίας κατέφυγε σε εκβιασμούς^[22],^[23]  των ατόμων που επιδιώκουν να λάβουν ή να ανανεώσουν εξαιρέσεις από το στράτευμα. Αναφορικά με τις ιατρικές εξαιρέσεις, εξωτερικές πηγές αναφέρουν ότι οι απαλλαγές στρατιωτικής θητείας χορηγούνται για ιατρικούς λόγους που σχετίζονται με την αδυναμία ενός ατόμου να ανταποκριθεί στα στρατιωτικά του καθήκοντα  (όπως καρδιακές παθήσεις και προβλήματα όρασης). Παραδείγματα τέτοιων ασθενειών μπορούν να απαλλάξουν το άτομο από τη στρατιωτική θητεία ή να το αναθέσουν σε «μη μάχιμους ρόλους», όπως διοικητικές θέσεις που δεν απαιτούν σωματική άσκηση που θα επιδείνωνε την κατάσταση της υγείας τους^[24]. Ένα άτομο που επιθυμεί να εξαιρεθεί θα πρέπει να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις κατά τη διάρκεια των οποίων θα πρέπει να διαπιστωθεί ότι αντιμετωπίζει ιατρικό πρόβλημα που θα μπορούσε τον καταστήσουν ιατρικά επιλέξιμο μόνο για διοικητικά καθήκοντα^[25]. Η απαλλαγή από τη στρατιωτική θητεία για ιατρικούς λόγους ή η ανάθεση σε μη μάχιμους ρόλους είναι όλο και πιο δύσκολη και τα θέματα δωροδοκίας και εκβιασμού είναι κοινά^[26].

37.          Ως προς τις αναβολές που δύνανται να παραχωρούν οι στρατιωτικές αρχές τη χώρας, εξωτερικές πηγές αναφέρουν ότι αυτές μπορούν να χορηγηθούν για λόγους σπουδών, ενώ προβλέπεται και μια διαδικασία που επιτρέπει στους άνδρες στη Συρία να αναβάλουν τη στρατιωτική τους θητεία για έξι μήνες έτσι ώστε να μπορέσουν να ταξιδέψουν εκτός Συρίας. Εάν το εν λόγω άτομο δεν ταξιδέψει εκτός Συρίας εντός του εξαμήνου, θα στρατολογηθεί. Αναφέρεται επίσης ότι προβλέπεται και η δυνατότητα χορήγησης αναβολής λόγω μονίμου διαμονής στο εξωτερικό^[27].

38.          Ως προς τη μεταχείριση των δραπετών, των λιποτακτών και των αποστατών από το απελθόν Συριακό καθεστώς τον υπό κρίση χρόνο, αξιόπιστες εξωτερικές πηγές αναφέρουν ότι οι δραπέτες συλλαμβάνοντο κυρίως σε σημεία ελέγχου^[28] όπου επαληθεύοντο οι ταυτότητες και τα στρατιωτικά τους βιβλιάρια^[29] ή όταν έκαναν αιτήσεις σε κρατικά ιδρύματα^[30].  Αυτοί που συλλαμβάνοντο,  αποστέλλοντο στη στρατιωτική αστυνομία και από εκεί σε στρατιωτικές βάσεις για εκπαίδευση και αναγκαστική κατάταξη^[31]. Χαρακτηριστικά, οι δυνάμεις ασφαλείας της απελθούσας Συριακής κυβέρνησης, συνέλαβαν άνδρες καταζητούμενους για στρατολόγηση σε σημεία ελέγχου της αγροτική Δαμασκό, καθώς και τον κυβερνείων Dar’a και Deir Ez-Zor^[32], ^[33],^[34]. Νεαροί άνδρες που συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ 2022 στη Δαμασκό συνελήφθησαν από δυνάμεις ασφαλείας για ανυποταξία^[35]. Αναφέρθηκαν επίσης εκστρατείες συλλήψεων που στόχευαν άτομα καταζητούμενα για τη στρατιωτική θητεία στην επαρχία Ιντλίμπ^[36]. Οι δε λιποτάκτες που συλλαμβάνοντο από τις αρχές στρατολογούντο αναγκαστικά^[37]. Οι λιποτάκτες μπορούσαν επίσης να κάνουν χρήση των συμφωνιών «συμφιλίωσης»/διακανονισμού που η κυβέρνηση της Συρίας εκκινούσε τακτικά, οπότε εάν παρουσιαζόταν για στρατιωτική θητεία εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας από τον διακανονισμό και δεν είχαν πρόσθετα θέματα ασφάλειας δεν αντιμετώπιζαν κάποια κύρωση^[38]. Η μεταχείριση των λιποτακτών που είχαν άλλα ζητήματα ασφαλείας σε εκκρεμότητα με τη Συριακή Κυβέρνηση, πλην της στρατιωτικής θητείας, εξαρτόταν από τη φύση και τη σοβαρότητα των ζητημάτων^[39]. Όσοι δεν έλυναν τα ζητήματα ασφάλειάς τους, ιδιαίτερα επιφανείς προσωπικότητες, κινδύνευαν με σύλληψη και εξαφάνιση^[40]. Σύμφωνα άλλωστε με μια εμπιστευτική πηγή η οποία υποβλήθηκε σε συνέντευξη τον Μάρτιο του 2023 από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ολλανδίας, λιποτάκτες που προέρχονται από περιοχές που, τον υπό κρίση χρόνο, ελέγχοντο από την αντιπολίτευση, αντιμετωπίζοντο με καχυποψία και ήταν πιο πιθανό να φυλακιστούν ή να σταλούν στο μέτωπο^[41].  Η μεταχείριση των αποστατών/λιποτακτών από τις αρχές Συρίας εξαρτάτο από τις ατομικές τους περιστάσεις, όπως το βαθμό και τις προηγούμενες δραστηριότητές του (π.χ. πώς αυτομόλησαν, εάν εντάχθηκαν σε ομάδα αντιπολίτευσης, εάν συμμετείχαν σε στρατιωτικές δραστηριότητες κατά της Συριακής κυβέρνησης κ.λπ.)^[42]. Σύμφωνα με έτερη πηγή, λιποτάκτες και αποστάτες αντιμετωπίζοντο από τη Συριακή κυβέρνηση στη βάση τη φύση της διαφυγής τους (εσωτερική ή εξωτερική) και τις κυρώσεις που επιβάλλονται από τον Ποινικό Κώδικα (άρθρα 100 έως 104)^[43]. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, εάν ένας αποστάτης παραδινόταν στις αρχές, θα δικαζόταν  από στρατιωτικό δικαστήριο και θα φυλακιζόταν. Μετά την έκτιση της ποινής φυλάκισης/ή εάν χορηγηθεί αμνηστία, μεταφερόταν στη στρατιωτική μονάδα από την οποία αυτομόλησε^[44]. Η ίδια πηγή αναφέρει μάλιστα ότι οι λιποτάκτες και οι αποστάτες συνήθως σύναπταν συμφωνίες «συμφιλίωσης» με τις αρχές, σύμφωνα με τις οποίες προσχωρούσαν ή δημιουργούσαν μια πολιτοφυλακή ή ένα στρατιωτικό σχηματισμό που συνδεόταν με το Συριακό στρατό ή τις υπηρεσίες πληροφοριών^[45]. Παραδείγματα μονάδων που υπάγονται στο Συριακό στρατό και στις  οποίες έχουν ενσωματωθεί αποστάτες περιλαμβάνουν την 25η Μεραρχία (παλαιότερα Tiger Forces)^[46] και την όγδοη Ταξιαρχία^[47]. Καταβολές δωροδοκιών σε μέλη της Συριακής Κυβέρνησης καταγράφηκαν με σκοπό τη διευκόλυνση της επιστροφής και της ενσωμάτωσης των αποστατών σε μονάδες του Συριακού στρατού^[48]. Η σύναψη «συμφιλίωσης»/διακανονισμού με την πρώην Συριακή κυβέρνηση δεν εγγυάτο ότι ο λιποτάκτης θα ήταν ασφαλής στο μέλλον^[49]. Καταγράφεται επίσης ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι γείτονες κατήγγειλαν το άτομο που ήλθε σε «συμφιλίωση»/διακανονισμό» με τις υπηρεσίες πληροφοριών, καταδίδοντας τις προηγούμενες δραστηριότητες του^[50]. Σε μια έκθεση που τεκμηριώνει τα βασανιστήρια και την κακομεταχείριση στη Συρία μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2020 και 30ης Απριλίου 2023, η UNCOI ανέφερε περιπτώσεις όπου στρατιωτικοί αποστάτες που κρατήθηκαν από την Υπηρεσία Πληροφοριών της Πολεμικής Αεροπορίας στις εγκαταστάσεις του αεροδρομίου Kuweires (κυβερνείο Χαλεπίου) με εμφανή σημάδια σωματικής κακοποίησης και δήλωσαν ότι χτυπήθηκαν με ηλεκτρικά καλώδια και ξύλα ως τιμωρία για λιποταξία^[51].Σε μια άλλη τεκμηριωμένη υπόθεση, ένας στρατιωτικός αποστάτης που συνελήφθη το 2020 και κρατήθηκε «εντελώς έξω από το νομικό σύστημα» στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος μετά από πληρωμή δωροδοκίας χιλιάδων δολαρίων από την οικογένεια και τη φυλή του. Σε μια τρίτη περίπτωση, το 2020, ο αδελφός ενός αποστάτη του στρατού από τη Ράκα που συνελήφθη για αποστασία το 2019, έλαβε το πιστοποιητικό θανάτου του αδερφού του χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες^[52].

39.          Το Συριακό δίκτυο για τα ανθρώπινα δικαιώματα,  μετέδωσε τον Ιούνιο του 2023 ότι η κυβέρνησης της Συρίας  εκδικείται τους αποστάτες μέσω αυθαίρετων συλλήψεων, βασανιστηρίων και εξαναγκαστικής εξαφάνισης^[53]. Σημειώνεται επίσης ότι πηγές που υποβλήθηκαν σε συνεντεύξεις από την EUAA, ανέφεραν ότι θέματα που σχετίζονται με τη στρατιωτική θητεία (λιποταξία, αποστασία) δεν έχουν επί του παρόντος άμεσες επιπτώσεις στα μέλη της οικογένειάς τους^[54]. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ali Aljasem, ερευνητή του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, σε περιπτώσεις που τα άτομα καταζητούνται από τη Συριακή Κυβέρνηση είναι υψηλότερου προφίλ, τα μέλη της οικογένειάς τους θα κινδυνεύουν επίσης^[55]. H δε έκθεση της Υπηρεσίας της Δανίας για τους πρόσφυγες, σε έρευνα του 2024, επιβεβαιώνει ότι γενικά, η στρατολόγηση δεν γίνεται πλέον ή σπάνια γίνεται μέσω επιδρομών (π.χ. σε σπίτια ανθρώπων ή σε δημόσιους χώρους όπως καφετέριες)^[56]. Οι άνδρες που αναζητούνται για στρατιωτική θητεία μάλλον στρατολογούνται όταν περνούν από ένα σημείο ελέγχου ή καλούνται μέσω του τοπικού αστυνομικού τμήματος σε κάθε περιοχή^[57]. Επιπλέον, προσλαμβάνονται όταν έρχονται σε επαφή με τις αρχές για διάφορους λόγους, π.χ. η έκδοση/ανανέωση εγγράφων, καταχώρηση νέων στοιχείων στο μητρώο πληθυσμού ή όταν επικοινωνούν με κρατικούς παρόχους υγειονομικής περίθαλψης^[58].Ορισμένες πηγές ανέφεραν, ωστόσο, ότι εξακολουθούν να γίνονται στρατολογήσεις μέσω επιδρομών^[59]. Η ίδια πηγή αναφέρει ότι εν καιρώ ειρήνης, η ποινή για λιποταξία κυμαίνεται από έναν έως έξι μήνες φυλάκιση, λαμβάνοντας υπόψη ότι σε καιρό πολέμου, η ποινή είναι μέγιστη φυλάκιση πέντε ετών.  Σε μεταγενέστερο στάδιο, ο λιποτάκτης θα πρέπει να εκπληρώσει την πλήρη στρατιωτική του θητεία^[60]. Στην πράξη, ωστόσο, αρκετές πηγές ανέφεραν ότι οι λιποτάκτες οδηγούνται απευθείας στον στρατό χωρίς να διωχθούν ποινικά^[61].Όταν ένας δραπέτης πιαστεί σε ένα σημείο ελέγχου, οδηγείται σε υποκατάστημα πληροφοριών. Εάν φανεί ότι δεν έχει εκκρεμή ζητήματα ασφαλείας με τις αρχές, θα παραδοθεί στο στρατό για την έναρξη της στρατιωτικής του θητείας^[62]. Πηγές πρόσθεσαν επίσης ότι οι λιποτάκτες αποστέλλονται απευθείας στο μέτωπο χωρίς αντιπαραθέσεις^[63]. Επιβεβαιώνει μάλιστα η έκθεση Υπηρεσίας της Δανίας για τους πρόσφυγες, ότι οι λιποτάκτες που συλλαμβάνονται και στρατολογούνται αναγκαστικά, φέρονται  να  αντιμετωπίζονται πιο σκληρά από τους στρατεύσιμους που έχουν καταταχθεί εκουσίως. Επιπλέον, οι λιποτάκτες από πρώην ελεγχόμενες από την αντιπολίτευση περιοχές αντιμετωπίζονται με καχυποψία και είναι πιο πιθανό να φυλακιστούν^[64].

40.          Έχοντας ολοκληρώσει την έρευνα αναφορικά με το νομικό πλαίσιο που διέπει την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων των ανδρών στη Συρία τον υπό κρίση χρόνο, κρίνεται σκόπιμο να αποσαφηνιστεί ότι, σύμφωνα με αξιόπιστες εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, όταν το καθεστώς Άσαντ ξεκίνησε τον πόλεμο το 2011, παραβίασε αμέσως τους προπολεμικούς νόμους περί υποχρεωτικής στρατολόγησης. Πριν από τον πόλεμο, η θητεία διαρκούσε 18 μήνες, αλλά μετά την έναρξη του πολέμου, ο Άσαντ εισήγαγε ουσιαστικά ένα σύστημα όπου οι Σύροι άνδρες, ηλικίας 18 ετών και άνω, θα αναγκάζονταν να υπηρετήσουν στο στρατό για απροσδιόριστο χρόνο. Από το 2019 και μετά, ορισμένοι στρατεύσιμοι υπηρετούσαν στον Συριακό Αραβικό Στρατό (SAA) για οκτώ χρόνια. Το καθεστώς Άσαντ προωθούσε την SAA ως μια ενωτική εθνική δύναμη που συγκεντρώνει όλες τις αιρέσεις, αλλά η πραγματικότητα ήταν ότι οι περισσότεροι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, ακόμη και μεσαίου επιπέδου, ήταν Αλεβίτες, συχνά με οικογενειακές διασυνδέσεις με τη φυλή Άσαντ, ή εξαιρετικά πιστοί ιδεολογικοί Μπααθιστές Σουνίτες Μουσουλμάνοι. Αυτό εμπόδισε ορισμένους από αυτούς τους στρατεύσιμους, οι οποίοι ήταν ουσιαστικά παγιδευμένοι στην υπηρεσία, από το να μπορούν να αυτομολήσουν, να λιποτακτήσουν ή να εξεγερθούν, αν και πολλοί το έκαναν. Όταν έγινε φανερό ότι το καθεστώς Άσαντ κρατούσε τους Σύρους στη στρατιωτική θητεία για πάντα, πολλοί Σύροι που ήταν έτοιμοι να στρατευτούν προσπάθησαν να αυτομολήσουν, είτε κρύβονταν, είτε έφευγαν. Ωστόσο, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες τράπηκαν σε φυγή για αυτόν και για πολλούς άλλους λόγους, ο Άσαντ εφάρμοσε μια σειρά σκληρών τιμωριών για όσους συλλαμβάνονταν, συμπεριλαμβανομένης της αόριστης κράτησης και πιθανώς ακόμη και της θανατικής ποινής. Επιπλέον, οι οικογένειες εκείνων που αυτομόλησαν, γίνονταν στόχος της Mukhabarat (μυστική αστυνομία) του καθεστώτος και θα μπορούσαν να δημευθούν οι περιουσίες τους. Αυτό οδήγησε ορισμένους Σύρους να επιλέξουν να μείνουν και είτε να υπηρετήσουν είτε να δωροδοκήσουν για να εξαιρεθούν^[65].

41.          Κατόπιν σχετικής έρευνας αναφορικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία, διαδικτυακό άρθρο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για του Πρόσφυγες (UNHCR) το Δεκέμβριο του 2024 επιβεβαιώνει ότι μία επίθεση από ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης που ξεκίνησε στη βορειοδυτική Συρία στις 27 Νοεμβρίου 2024 και επεκτάθηκε γρήγορα σε άλλες περιοχές της χώρας, έφτασε στην πρωτεύουσα, Δαμασκό, νωρίς το πρωί της Κυριακής 8 Δεκεμβρίου 2024. Μέχρι το τέλος της ημέρας, η 24χρονη διακυβέρνηση του Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ είχε καταρρεύσει, αφήνοντας τη Συρία σε ένα σταυροδρόμι^[66]. Την ίδια ημέρα, το Ιταλικό Ινστιτούτο Διεθνών Πολιτικών Σπουδών επιβεβαιώνει ότι οι Σύροι αντάρτες ανακοίνωσαν στην κρατική συριακή τηλεόραση ότι ανέτρεψαν τον Πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ, ο οποίος βρισκόταν στην εξουσία από το 2000, μετά την κατάληψη της πρωτεύουσας της χώρας, Δαμασκού. Οι αντάρτικες ομάδες, υπό την ηγεσία της σαλαφιστικής-τζιχαντιστικής ομάδας Hay’at Tahrir al-Sham (HTS), εξαπέλυσαν μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά του καθεστώτος που, σε μόλις 11 ημέρες, τους οδήγησε να κατακτήσουν όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας μέχρι την πρωτεύουσα. Ο πρόεδρος Άσαντ παραιτήθηκε και έφυγε από τη Συρία κατά τη διάρκεια της νύχτας, με τον προορισμό και τη μοίρα του να παραμένουν ασαφείς. Εν τω μεταξύ, οι αντάρτες μπήκαν στο προεδρικό μέγαρο και απελευθέρωσαν τους κρατούμενους από τις πιο σκληρές φυλακές του καθεστώτος, με τις πλατείες των κύριων πόλεων να κατακλύζονται από τεράστια πλήθη για να γιορτάσουν το τέλος του καθεστώτος του Άσαντ και τα αγάλματα και τα σημάδια που συνδέονται με το καθεστώς Άσαντ να γκρεμίζονται. Αυτά τα γεγονότα σηματοδοτούν το τέλος των 54 χρόνων δικτατορίας της οικογένειας Άσαντ. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με το ποιος θα ηγηθεί της Συρίας στη συνέχεια, πυροδοτώντας ανησυχίες για ένα πιθανό κενό εξουσίας σε ένα έθνος που διασπάται από ανταγωνιστικές φατρίες, που η καθεμία συναγωνίζεται για τον έλεγχο διαφόρων εδαφών. Παρόλο που οι ανταρτικές ομάδες ζητούν μετριοπάθεια και δίκαιη πολιτική μετάβαση, με την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μοχάμεντ Γκάζι αλ Τζαλάλι να παραμένει στη θέση της, οι πρόσφατες εξελίξεις της Συρίας προσθέτουν ακόμη περισσότερη αστάθεια σε μια ήδη εύθραυστη περιοχή στα πρόθυρα της κατάρρευσης^[67]. Λίγες ημέρες αφότου ανέλαβε τα ηνία στη Δαμασκό, η Hei'at Tahrir al-Sham (HTS), η ισλαμιστική ομάδα που είχε πρωτοστατήσει στην επίθεση των ανταρτών, εγκατέστησε μια προσωρινή κυβέρνηση αποτελούμενη κυρίως από τις ίδιες προσωπικότητες που είχαν ηγηθεί της αυτοπροσδιοριζόμενης ως Κυβέρνησης Σωτηρίας^[68]. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο Middle East Monitor μετέδωσε συναφώς το Δεκέμβριο του 2024, ότι οι Σύροι αντάρτες ανακοίνωσαν αμνηστία για τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων και των υπηρεσιών ασφαλείας του καθεστώτος Άσαντ στο Χαλέπι, καλώντας τους να αυτομολήσουν και να ενταχθούν στις τάξεις της αντιπολίτευσης^[69]. Η ίδια πληροφορία επιβεβαιώνεται και από έτερες το Τούρκικο μέσω ενημέρωσης Anadolu Ajansı, το οποίο σε άρθρο τις 8^ης Φεβρουαρίου 2025, μεταδίδει ότι  χιλιάδες πρώην στρατιώτες του καθεστώτος Άσσαντ, αστυνομικοί, στρατιωτικοί και αξιωματούχοι ασφαλείας παρέδωσαν τα όπλα τους στα κέντρα επαλήθευσης ταυτότητας και συμφιλίωσης της νέας κυβέρνησης^[70].

42.          Κατόπιν έρευνας σε εξωτερικές πηγές καθώς και δεδομένου του πρόσφατου των εξελίξεων και της ρευστής κατάστασης στη Συρία, δεν ήταν δυνατό να εντοπιστούν πληροφορίες ως προς τον τρόπο μεταχείρισης των λιποτακτών, επί καθεστώς Άσσαντ, από την αυτοπροσδιοριζόμενη ως Κυβέρνησης Σωτηρίας. Εκ της διεξαχθείσας έρευνας εντοπίστηκε ωστόσο άρθρο του Δεκεμβρίου του 2024, του ειδησεογραφικού πρακτορείου the New Arab,  ενός ταχέως αναπτυσσόμενου ιστότοπου ειδήσεων και επίκαιρων υποθέσεων από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, το οποίο αναφέρει ότι ο ηγέτης των ανταρτών της Συρίας Ahmed al-Sharaa, εξέφρασε την πρόθεσης του κυβερνόντος πλέον καθεστώτος να καταργήσει την υποχρεωτική στρατολόγηση. H ίδια πηγή, σε άρθρο του Φεβρουαρίου του 2025, αναφέρει ότι από τον Ιανουάριο του 2025, τα προσωρινά υπουργεία Άμυνας και Εσωτερικών κινήθηκαν γρήγορα για να ενοποιήσουν όλες τις ένοπλες ομάδες κάτω από έναν ενιαίο στρατό και την αστυνομική δύναμη που συνδέεται με το κράτος. Το Υπουργείο Άμυνας αναφέρει ότι πάνω από 70 ένοπλες ομάδες σε έξι περιοχές (ακτή, βόρεια, νότια, κέντρο, ανατολικά και Δαμασκό) έχουν φαινομενικά συμφωνήσει να συμμετάσχουν στη νέα διοίκηση. Για τον εξορθολογισμό αυτής της διαδικασίας, έχει συσταθεί η Ανώτατη Επιτροπή για τη Ρύθμιση των Δεδομένων των Ενόπλων Δυνάμεων για την παρακολούθηση των όπλων, της τεχνολογίας, των στρατιωτικών βάσεων και του προσωπικού. Μια επιτροπή αξιωματικών, εν τω μεταξύ, συντάσσει αυτή τη στιγμή τη δομή του νέου συριακού στρατού. Η κυβέρνηση κατέστησε σαφές ότι όλες οι στρατιωτικές παρατάξεις θα διαλυθούν και θα ενσωματωθούν στους κρατικούς θεσμούς^[71].

43.          Υπό των ανωτέρω πηγές, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι αναφορές του Αιτητή βρίσκουν έρεισμα στις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης  ωστόσο δεδομένης της μη θεμελίωσης της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεών του, οι εν λόγω πηγές δεν επαρκούν προκειμένου να γίνει αποδεκτός ο υπό εξέταση ισχυρισμός.

44.          Ως προς την αξιολόγηση των προσκομισθέντων από τον Αιτητή εγγράφων και κυρίως των εγγράφων που αφορούν στην κατ’ ισχυρισμό παραπομπή του από το στρατό σε νοσοκομείο για να λάβει περίθαλψη επισημαίνεται ότι το παρόν Δικαστήριο συναξιολογεί καταρχάς το εν λόγω έγγραφο ακόμα και στις περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί η γνησιότητά του (Βλ. Απόφαση του ΔΕΕ της 10.6.2021, την υπόθεση C‑921/19, LH κατά Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, ECLI:EU:C:2021:478, σκέψεις 44 και 66). Στο πλαίσιο της αξιολόγησης της αυθεντικότητας ενός εγγράφου μπορεί βεβαίως να ληφθούν υπόψη και τυχόν εξόφθαλμες ενδείξεις μεταποίησης του εγγράφου τις οποίες είναι εύκολο να διακρίνει το Δικαστήριο ακόμα και χωρίς την επέμβαση ενός εμπειρογνώμονα[72].

45.          Στο εγχειρίδιο της EASO (νυν  EUAA) «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, σελ.106-108, αναφέρονται τα εξής σε σχέση με τη γνησιότητα και την αξιολόγηση της ενισχυτικής τους αξίας:

«[Το] ιρλανδικό Court of Appeal έχει αποφανθεί ότι οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων δεν υπέχουν γενική υποχρέωση διερεύνησης της γνησιότητας των εγγράφων. Αναφέρει τα εξής: "[.] ο υπεύθυνος λήψης αποφάσεων δεν υποχρεούται κατά γενικό κανόνα να διενεργήσει ο ίδιος έρευνες για να πιστοποιήσει τη γνησιότητα ενός εγγράφου το οποίο επικαλείται αιτών διεθνή προστασία, παρότι ενδέχεται να συντρέχουν ειδικές περιστάσεις υπό τις οποίες αυτό να είναι όντως αναγκαίο. Παρότι προκύπτει σαφώς από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην υπόθεση Singh κατά Βελγίου [ΕΔΔΑ, ημ.02/10/12, προσφυγή αρ.33210/11] ότι τα συμβαλλόμενα κράτη ενδέχεται να υπέχουν τέτοιου είδους υποχρέωση σε συγκεκριμένες υποθέσεις στις οποίες η γνησιότητα των εγγράφων είναι κρίσιμης σημασίας και οι συνέπειες για τους προσφεύγοντες είναι δυνητικά σοβαρές, δεν υφίσταται, ωστόσο, σχετικός γενικός κανόνας (319)". [.]

Το περιεχόμενο, η φύση και ο συντάκτης αφορούν το αν το έγγραφο είναι αξιόπιστο. Ένα έγγραφο μπορεί να είναι γνήσιο, υπό την έννοια ότι πρόκειται όντως για το έγγραφο ως το οποίο υποβάλλεται, αλλά το περιεχόμενό του ενδέχεται να είναι αναξιόπιστο και να μην τεκμηριώνει τις δηλώσεις του αιτούντος. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι ένα έγγραφο είναι πλαστογραφημένο δεν σημαίνει ότι μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο μόνο γι' αυτόν τον λόγο. Το βάρος της απόδειξης της γνησιότητας και της αξιοπιστίας του εγγράφου το φέρει ο αιτών.

Ενδεχομένως να πρέπει να εξεταστούν παράγοντες όπως η εσωτερική συνέπεια, το επίπεδο λεπτομέρειας, η συνέπεια με άλλα αποδεικτικά στοιχεία, και ιδιαίτερα με τις ΠΧΚ, και το αν οι πληροφορίες προέρχονται από άμεση πηγή. Το ίδιο ισχύει και για πτυχές που αφορούν τον συντάκτη, τα προσόντα του, την αξιοπιστία των πληροφοριών στις οποίες βασίζεται το έγγραφο και τον σκοπό για τον οποίο συντάχθηκε. [.]

 

Τα έγγραφα πρέπει να υποβάλλονται στον ίδιο βαθμό ελέγχου που υποβάλλονται και οι δηλώσεις του αιτούντος: οι αρχές που εφαρμόζονται στην αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων και αναφέρονται στην ενότητα 4.3 ανωτέρω δεν ισχύουν μόνο για τις δηλώσεις, γραπτές ή προφορικές, αλλά και για όλα τα έγγραφα που υποβάλλονται προς στήριξη της αίτησης (324). Τα έγγραφα δεν πρέπει να αξιολογούνται χωριστά, αλλά με βάση το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων. Σε κάθε περίπτωση, πριν από οποιαδήποτε αρνητική διαπίστωση, θα πρέπει να έχει παρασχεθεί στον αιτούντα η κατάλληλη ευκαιρία ώστε να δώσει εξηγήσεις ή να σχολιάσει τις σχετικές ανησυχίες.».

 

46.          Εν προκειμένω σημειώνεται ότι οι Καθ’ η αίτηση δεν έκαναν καμία ουσιαστική μνεία ως προς τον τρόπο με τον οποίο αξιολόγησαν τα εν λόγω έγγραφα. Καμία ειδική μνεία στα εν λόγω έγγραφα δεν γίνεται ούτε από τη συνήγορο του Αιτητή. Προχωρώντας στην αξιολόγηση αυτών παρατηρείται ότι τα έγγραφα που συνδέονται με την κατ΄ισχυρισμό θηρία του, ιδίως τα έγγραφα που αφορούν στην περίθαλψη που έλαβε ο Αιτητής όντας στο στρατό, φαίνεται να αφορούν στο Αιτητή χωρίς ωστόσο να μπορεί με οποιοδήποτε τρόπο να επιβεβαιωθεί ο συντάκτης τους παρά μόνο ότι αφορούν στο έτος 2015. Τα έγγραφα αυτά, έχουν μειωμένη αποδεικτική αξία, καθώς πρόκειται για αντίγραφα, δεν προκύπτει με βεβαιότητα ο συντάκτης τους ενώ ο Αιτητής δεν συνεισέφερε σε κανένα στάδιο διαδικασίας εξέτασης της αίτησής του, ακόμα και εκπροσωπούμενος δια συνηγόρου, οποιεσδήποτε λεπτομέρειες ως προς το περιεχόμενό τους και τον τρόπο που περιήλθαν στην κατοχή του, όντως ως δήλωσε λιποτάκτης από το στρατό. Σε κάθε περίπτωση, τα εν λόγω έγγραφα δεν είναι ικανά να καταδείξουν από μόνα τους τον ισχυρισμό του Αιτητή ότι αυτός λιποτάκτησε από το στρατό. Υπό το φως αυτών των δεδομένων, ούτε αυτά τα έγγραφα επαρκούν για να τεκμηριώσουν την αξιοπιστία του Αιτητή ως προς τον υπό εξέταση ισχυρισμό.

47.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση κινδύνου στην βάση του μόνου αποδεκτού ισχυρισμού του Αιτητή, συντάσσομαι με τους Καθ’ ων η αίτηση ότι ο ίδιος δεν φαίνεται να διατρέχει οποιοδήποτε κίνδυνο πέραν αυτού που απορρέει από τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας, την οποία εξέτασαν οι Καθ’ ων η αίτηση και προχώρησαν για τον ίδιο λόγο να χορηγήσουν καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου. Επικουρικώς, επισημαίνεται ότι ο Αιτητής εξέφρασε φόβο δίωξής του εξαιτίας του γεγονότος ότι λιποτάκτησε από το στρατό, όντας ωστόσο στην εξουσία ένα άλλο καθεστώς, το οποίο φαίνεται να έχει προσφάτως ανατραπεί. O Αιτητής δεν προβάλει και κατ΄επέκταση δεν έχει προσκομίσει οποιασδήποτε στοιχεία προς τεκμηρίωση οποιοδήποτε έτερου κινδύνου ένεκα του προφίλ του.

48.          Ως εκ τούτου, βάσιμος φόβος δίωξης δεν προκύπτει σε σχέση με τον Αιτητή για κάποιον από τους λόγους που εξαντλητικώς αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, δεδομένης και της απόρριψης του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού του, ο οποίος προωθήθηκε από τον ίδιο ως το μοναδικό έρεισμα για την υπαγωγή του στο άρθρο 3.

 

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

 

 

 

                                                                                       

                                                                                      Κ.Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.