ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση αρ. 152/2022)
4 Απριλίου 2025
[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Μ. Υ.
Αιτητής
v.
1. ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ & ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
3. ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
……………………………
Νίκος Καλλής, για τον αιτητή.
Θάσος Χατζηλούκα, Δικηγόρος, μαζί με Χριστίνα Γιάγκου, ασκ. δικηγόρο, για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Με την προσφυγή του, ο αιτητής αξιώνει από το Δικαστήριο τις εξής τρεις θεραπείες:-
«Α. Δήλωση και/ή απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου με την οποία να δηλώνεται ότι η απόφαση των καθ’ ων η αίτηση 1 ημερ. 15/11/21 με την οποία απορρίφθηκε και/ή δεν εγκρίθηκε η αιτηθείσα απαλλαγή του όρου με αρ. (502) των Πολεοδομικών Αδειών με αρ. ΛΕΜ/821/2019 και ΛΕΜ/822/2019 ημερ. 31/03/21 με την δικαιολογία ότι δεν έχει εξασφαλιστεί η συγκατάθεση του γειτονικού τεμαχίου με αρ. […], Φ./Σχ.[…] είναι άκυρη, αδικαιολόγητη, παράνομη, αυθαίρετη και λήφθηκε κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης, της ίσης μεταχείρισης, της φυσικής δικαιοσύνης του δικαιώματος για εργασία και της καλής πίστεως.
Β. Δήλωση και/ή απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου με την οποία να δηλώνεται ότι η εν παρ. Α. ανωτέρω αναφερθείσα απόφαση είναι άκυρη, παράνομη, αδικαιολόγητη, αυθαίρετη και στερείται οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος καθ΄ότι λήφθηκε κατά παράβαση του Συντάγματος καθ΄υπέρβαση εξουσίας και για εξυπηρέτηση αλλότριων σκοπών και συμφερόντων με αποτέλεσμα να προκαλείται ανεπανόρθωτη οικονομική ζημία στον αιτητή, αδικία και ταλαιπωρία.
Γ. Δήλωση και/ή απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου με την οποία να διατάσσονται οι καθ’ ων η αίτηση να ανακαλέσουν την απόφαση τους ημερ. 15/11/21 ώστε να άρουν την αδικία η οποία επήλθε εις βάρος του αιτητή.»
Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης των τεμαχίων με αρ. […], Φ./Σχ.[…] στο χωριό Απεσιά της Επαρχίας Λεμεσού, τεμάχια τα οποία εμπίπτουν στην Πολεοδομική Ζώνη Γ3, με κύρια επιτρεπόμενη χρήση την γεωργική. Μετά από αίτημα που υπέβαλε προς το Επαρχιακό Γραφείο Πολεοδομίας και Οικήσεως Λεμεσού, για λήψη Προκαταρκτικών Απόψεων με θέμα την χρήση υπαίθριου χώρου κατοικίας για δεξιώσεις, το Τμήμα Πολεοδομίας με επιστολή του ημερομηνίας 19.10.2018, τον ενημέρωσε πως θα μπορούσε να εξετάσει θετικά τυχόν τέτοια προτεινόμενη ανάπτυξη, βάσει των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής, νοουμένου ότι θα εξασφαλιστούν κι οι θετικές απόψεις των εμπλεκόμενων Τμημάτων και νοουμένου ότι διασφαλίζονται συνθήκες κυκλοφοριακής ασφάλειας, απρόσκοπτης διακίνησης πεζών και οχημάτων, καθώς κι οι ανέσεις περιοίκων που ενδεχομένως διαβιούν την ίδια περιοχή.
Στις 2.7.2019, ο αιτητής υπέβαλε προς την Πολεοδομική Αρχή (Επαρχιακό Γραφείο Πολεοδομίας Λεμεσού), δύο αιτήσεις. Ανάμεσα σε αριθμό άλλων απόψεων που είχαν ζητηθεί για τους σκοπούς εξέτασης των υποβληθεισών αιτήσεων, λήφθηκαν κι οι απόψεις του Επάρχου Λεμεσού, με επιστολές ημερομηνίας 15.5.2019 και 3.6.2019. Σε αυτές έγινε αναφορά πως η πάγια πολιτική της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού είναι η μη παραχώρηση άδειας χρήσης μεγαφωνικών συσκευών για μετάδοση μουσικής σε υπαίθριο χώρο, ενώ με τη δεύτερη προαναφερθείσα επιστολή, η θέση του Επάρχου ήταν η μη ύπαρξη ένστασης στη χρήση του υπαίθριου χώρου, ως χώρου δεξιώσεων, νοουμένου ότι δεν θα επηρεάζονταν οι ανέσεις της περιοχής κι εφόσον ικανοποιούνταν οι πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής, υπό τον όρο πως δεν θα παραχωρείτο άδεια χρήσης μεγαφώνων για μετάδοση μουσικής σε υπαίθριο χώρο.
Στις 31.3.2021 εκδόθηκαν η ΛΕΜ/821/2019, για προσθηκομετατροπές σε υπαίθριο χώρο κατοικίας, σε σχέση με τα τεμάχια με αρ. […], καθώς κι η ΛΕΜ/821/2019, για αλλαγή χρήσης υπαίθριου χώρου κατοικίας σε χώρο δεξιώσεων. Και στις δύο προαναφερθείσες πολεοδομικές άδειες, είχε τεθεί, ανάμεσα σε άλλους όρους, κι ο ακόλουθος όρος:-
«(502) Ο υπαίθριος χώρος δεξιώσεων που εγκρίνεται με την Πολεοδομική Άδεια περιορισμένες χρονικής διάρκειας μ’ αρ. ΛΕΜ/821/2019, να λειτουργεί δίχως χρήση μεγαφωνικών συσκευών και μετάδοση μουσικής».
Στις 2.6.2021, ο αιτητής γνωστοποίησε την πρόθεση του για υποβολή αίτησης για έκδοση άδειας εκπομπής ήχου, δυνάμει του περί Κέντρων Αναψυχής (Άδειες Εκπομπής Ήχου) Νόμου, Ν.50(Ι)/2016. Ο Έπαρχος Λεμεσού, με επιστολή ημερομηνίας 8.6.2021, αναφερόμενος στην υποβολή της πιο πάνω γνωστοποίησης, ενημέρωσε τον αιτητή πως δεν μπορούσε να εκδοθεί η προαναφερόμενη άδεια, ενόσω βρίσκεται σε ισχύ ο απαγορευτικός όρος (502) της ΛΕΜ/822/2019.
Ενόψει τούτου, ο αιτητής υπέβαλε την 1.7.2021, τις πολεοδομικές αιτήσεις με αρ. ΛΕΜ/821/2019/Α και ΛΕΜ/822/2019/Α με τις οποίες ζητούσε την απαλλαγή του όρου (502), η οποία περιλαμβάνεται στα κυανά 56-39 του Τεκμηρίου 2.
Σε σχέση με την εν λόγω αίτηση, ο Έπαρχος Λεμεσού με επιστολή του ημερομηνίας 3.9.2021, ενημέρωσε την αρμόδια Πολεοδομική Αρχή πως δεν φέρει ένσταση στην έγκριση της απαλλαγής του εν λόγω όρου, νοουμένου ότι ικανοποιούνται όλες οι πρόνοιες του εν ισχύ Σχεδίου Ανάπτυξης και εφόσον ληφθούν δεόντως υπόψη οι απόψεις του Κοινοτικού Συμβουλίου. Επισημαίνεται στην εν λόγω επιστολή πως είχαν γίνει αρκετά παράπονα για επηρεασμό γειτονικών ανέσεων κι ως εκ τούτου, ο Έπαρχος, εισηγήθηκε πως θα έπρεπε να εξασφαλιστεί η συγκατάθεση όλων των επηρεαζόμενων ιδιοκτητών γειτονικών κατοικιών.
Σημειώνεται πως το Κοινοτικό Συμβούλιο Απεσιάς, με επιστολή του ημερομηνίας 27.8.2021, ενημέρωσε τον Έπαρχο Λεμεσού πως δεν έχει ένσταση στην αίτηση για χορήγηση άδειας μουσικής, νοουμένου ότι θα τηρούνται οι όροι που απορρέουν μέσα από την εν λόγω άδεια.
Προκειμένου η Πολεοδομική Αρχή να εξετάσει την υποβληθείσα αίτηση για απαλλαγή του όρου (502), γνωστοποίησε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 21.9.2021, πως θα έπρεπε να προσκομίσει τη συγκατάθεση όλων των επηρεαζόμενων ιδιοκτητών των γειτονικών κατοικιών / τεμαχίων. Με επιστολή ημερομηνίας 20.10.2021, ο αιτητής γνωστοποίησε προς την Πολεοδομική Αρχή ενυπόγραφες συγκαταθέσεις γειτονικών ιδιοκτησιών και συγκεκριμένα, από 6 γειτονικά τεμάχια (κυανά 67 και 68 Τεκμηρίου 2).
Στις 15.11.2021, η Πολεοδομική Αρχή εξέδωσε τις Γνωστοποιήσεις Άρνησης Χορηγήσεως Πολεοδομικής Εγκρίσεων, σε σχέση με τις ΛΕΜ/821/2019/Α και ΛΕΜ/822/2019/Α, στις οποίες αναφέρονται τα εξής:-
«(500) Η αιτούμενη απαλλαγή του όρου μ’ αρ. (502) των Πολεοδομικών αδειών μ’ αρ. ΛΕΜ/821/2019 και ΛΕΜ/822/2019 ημερ. 31/3/2021 δεν μπορεί να εγκριθεί καθότι δεν έχει εξασφαλιστεί η συγκατάθεση του γειτονικού τεμαχίου μ’ αρ. […], Φ/Σχέδιο […] για την λειτουργία της ανάπτυξης με χρήση μεγαφωνικών συσκευών και μετάδοση μουσικής, σε αντίθεση με τις πρόνοιες της παραγράφου 3.1(Θ) (ουσιώδης παράγοντας), Γενικές Πρόνοιες Πολιτικής της Δήλωσης Πολιτικής.
Σημείωση προς Αιτητή:
Ενόψη [sic] του πιο πάνω λόγου Άρνησης θα πρέπει κατά την λειτουργία της ανάπτυξης να τηρούνται όλοι οι όροι της Χορήγησης Πολεοδομικής Άδειας μ’ αρ. ΛΕΜ/821/2019 και ΛΕΜ/822/2019 ημερ. 31/3/2021».
Η νομιμότητα της πιο πάνω διοικητικής απόφασης, συνιστά το αντικείμενο της υπό κρίση προσφυγής.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, υποστηρίζει πως η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη υπό πλάνη ως προς τα ορθά γεγονότα, αφού κατά τις θέσεις του, κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν υπήρχε εκ μέρους του ιδιοκτήτη του τεμαχίου […], κατατεθειμένη οποιαδήποτε γραπτή ένσταση ή διαμαρτυρία του, παρά μόνον αυτή ελήφθη εκ των υστέρων και/ή προφορικά. Υποβάλλει την θέση πως οι καθ’ ων η αίτηση εσφαλμένα στηρίχθηκαν αποκλειστικά και μόνον στην κακόπιστη πρόθεση του ιδιοκτήτη του τεμαχίου με αρ. […], τη στιγμή που είχαν εξασφαλιστεί οι έγγραφες συγκαταθέσεις των υπολοίπων 10 γειτνιαζόντων ιδιοκτητών τεμαχίων, οι οποίοι δεν είχαν οποιαδήποτε ένσταση σε σχέση με την υποβληθείσα αίτηση.
Κατά δεύτερον, αποτελεί εισήγηση του αιτητή πως εσφαλμένα η Πολεοδομική Αρχή επέβαλε όρο στην έκδοση της ΛΕΜ/822/2019 και ΛΕΜ/821/2019 σε σχέση με εκπομπή ήχου, αφού αυτό αποτελεί αρμοδιότητα του Επάρχου και όχι της Πολεοδομίας.
Υποβάλλεται η θέση πως δεν παρατίθενται οι λόγοι που οι καθ’ ων η αίτηση αποφάσισαν να αρνηθούν την χορήγηση της αιτούμενης απαλλαγής, μη λαμβάνοντας υπόψη την συγκατάθεση 10 γειτνιαζόντων ιδιοκτησιών, αλλά λαμβάνοντας υπόψη την μη συγκατάθεση ενός ιδιοκτήτη, ήτοι του τεμαχίου με αρ. […], ενώ εγείρονται κι ισχυρισμοί περί μη δέουσας έρευνας, υπέρβασης και κατάχρησης εξουσίας.
Διατείνεται ο αιτητής πως μετά την δημοσίευση της ειδοποίησης για την πρόθεση του να αιτηθεί την έκδοση άδειας για εκπομπή ήχου, δεν ελήφθη καμία ένσταση, με αποτέλεσμα ο αιτητής να προβεί στην δαπάνη μεγάλων χρηματικών ποσών για την λειτουργία της επιχείρησής του.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Δημοκρατίας, αναφερόμενος σε ιεραρχική προσφυγή που άσκησε ο αιτητής, κατά της προσβαλλόμενης απόφασης, στην οποία ακόμα δεν είχε εκδοθεί απόφαση, αμφισβήτησε την εκτελεστότητα της εδώ επίδικης απόφασης. Κατά το στάδιο, όμως, των προφορικών διευκρινίσεων και μετά τη δήλωση του δικηγόρου του αιτητή πως η ιεραρχική προσφυγή απεσύρθη με επιστολή ημερομηνίας 17.1.2022, η προδικαστική ένσταση εγκαταλείφθηκε.
Επί της ουσίας, ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ’ ων η αίτηση, τόνισε πως, όπως προέκυπτε από το περιεχόμενο της επιστολής της Πολεοδομικής Αρχής ημερομηνίας 21.9.2021, του είχε επισημανθεί πως θα έπρεπε να προσκομίσει τις συγκαταθέσεις όλων των επηρεαζόμενων ιδιοκτητών γειτονικών κατοικιών / τεμαχίων και πως εφόσον γνώριζε την μη ύπαρξη συγκατάθεσης εκ μέρους ενός ιδιοκτήτη τεμαχίου, όπως άλλωστε ο ίδιος το επεσήμανε στην επιστολή του, ημερομηνίας 20.10.2021, δεν θα έπρεπε να προχωρήσει στην υλοποίηση της άδειας με μετατροπή της κατοικίας σε υπαίθριο χώρο δεξιώσεων.
Έχω μελετήσει με ιδιαίτερη προσοχή τα ενώπιον μου επίδικα θέματα, υπό το φως και των σχετικών διοικητικών φακέλων που κατατέθηκαν στη διαδικασία ως Τεκμήρια.
Το ζητούμενο για τον αιτητή, ήταν η ανάπτυξη των τεμαχίων του, ως υπαίθριος χώρος δεξιώσεων, με μετάδοση μουσικής.
Η ανάπτυξη που, εν τέλει, εγκρίθηκε με τις δύο εκδοθείσες πολεοδομικές άδειες με αρ. ΛΕΜ/821/2019 και ΛΕΜ/822/2019, ημερομηνίας 31.3.2021, αφορούσε μεν σε χρήση του υπαίθριου χώρου, ως χώρος δεξιώσεων, αλλά στις προαναφερθείσες άδειες, υπήρχε ρητός όρος, ήτοι ο όρος 502, πως ο χώρος θα λειτουργεί χωρίς τη χρήση μεγαφωνικών συσκευών και μετάδοση μουσικής
Αυτό που διαπιστώνω, από το σύνολο των ενώπιον μου εγγράφων, είναι η σταθερή θέση του Επάρχου Λεμεσού, σε σχέση με την χρήση μεγαφώνων για την μετάδοση μουσικής σε υπαίθριο χώρο. Η θέση του, ως το αρμόδιο όργανο για χορήγηση τέτοιας άδειας, ήταν πάντοτε αρνητική. Ακόμα και προ της έκδοσης των προαναφερόμενων Πολεοδομικών Αδειών, με τις οποίες αδειοδοτήθηκε η συγκεκριμένη ανάπτυξη (με προσθηκομετατροπές σε υφιστάμενη κατοικία και αλλαγή χρήσης), είχε επισημανθεί η αρνητική του θέση.
Αναφέρεται προς τούτο, η επιστολή ημερομηνίας 15.5.2019, στην οποία καταγράφεται ρητώς πως «[…] πάγια πολιτική της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού είναι η μη παραχώρηση άδειας χρήσης μεγαφωνικών συσκευών για μετάδοση μουσικής σε υπαίθριο χώρο», αλλά κι η επιστολή ημερομηνίας 3.6.2019, στην οποία αναφέρεται πως δεν υπάρχει ένσταση για την χρήση υπαίθριου χώρου για δεξιώσεις, νοουμένου ότι δεν επηρεάζονται οι ανέσεις της περιοχής και ικανοποιούνται οι πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής, τονίζοντας εκ νέου πως «[…] το Γραφείο μου, χωρίς τούτο να επηρεάζει την έκδοση της ζητούμενης άδειας, δεν παραχωρεί άδειας [sic] χρήσης μεγαφωνικών συσκευών για μετάδοση μουσικής σε υπαίθριο χώρο».
Μετά την έκδοση των Πολεοδομικών Αδειών ΛΕΜ/821/2019 και ΛΕΜ/822/2019, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση προς τον Έπαρχο για χορήγηση άδειας μετάδοσης μουσικής, μέσω μεγαφωνικών συσκευών. Ο Έπαρχος, με επιστολή του ημερομηνίας 8.6.2021, επανέλαβε την ίδια αρνητική του θέση.
Ακόμα και μετά την υποβολή των επίδικων πολεοδομικών αιτήσεων ΛΕΜ/821/2019/Α και ΛΕΜ/822/2019/Α, ημερομηνίας 1.7.2021, με τις οποίες ο αιτητής ζητούσε την απαλλαγή από τον όρο (502), η θέση του Επάρχου Λεμεσού, όπως προκύπτει από την επιστολή ημερομηνίας 3.9.2021, ήταν η λήψη της συγκατάθεσης από όλους τους επηρεαζόμενους ιδιοκτήτες γειτονικών κατοικιών / τεμαχίων. Συνεπώς, ο αιτητής γνώριζε εξ αρχής το ζήτημα που είχε να αντιμετωπίσει στο χώρο δεξιώσεων, για το ζήτημα της χρήσης μεγαφώνων για μουσική.
Υποστηρίζει πως αναρμόδια τέθηκε όρος στις προαναφερόμενες Πολεοδομικές Άδειες σε σχέση με εκπομπή ήχου. Όμως, στις εν λόγω άδειες, δεν χορηγήθηκε τέτοια άδεια, παρά μόνον τέθηκε ως ρητός απαγορευτικός όρος, η χρήση μεγαφώνων για μετάδοση μουσικής. Κι εξάλλου, εφόσον διαφωνούσε με τιθέμενο επί της Πολεοδομικής Άδειας όρο, θα μπορούσε να προσβάλει τη νομιμότητα της χορηγηθείσας άδειας, συμπεριλαμβανομένου και του όρου 502 που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εν λόγω άδειας, κάτι που δεν έπραξε.
Προκειμένου να άρει αυτόν τον περιορισμό στην απαγόρευση της χρήσης μεγαφώνων για μετάδοση μουσικής, ο αιτητής υπέβαλε τις επίδικες αιτήσεις για απαλλαγή του όρου 502, στις οποίες εκδόθηκε η άρνηση χορήγησης, ημερομηνίας 15.11.2021, η νομιμότητα των οποίων αποτελεί το αντικείμενο της υπό κρίση προσφυγής.
Στο Τεκμήριο 2, στα κυανά 56 – 39, περιλαμβάνεται η επίδικη αίτηση για απαλλαγή του όρου 502. Αυτό που προκύπτει από τα έγγραφα που περιέχονται στο Τεκμήριο 2, μέχρι και την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, ημερομηνίας 15.11.2021 (κυανά 73-70), είναι η απαίτηση του Επάρχου Λεμεσού, αλλά και της Πολεοδομικής Αρχής, για εξασφάλιση εκ μέρους του αιτητή της συγκατάθεσης όλων των ιδιοκτητών των γειτονικών τεμαχίων.
Προς συμμόρφωση με την προαναφερόμενη απαίτηση, ο αιτητής γνωστοποιεί στην Πολεοδομική Αρχή επιστολή ημερομηνίας 20.10.2021 (κυανούν 69, Τεκμηρίου 2), στην οποία αναφέρει πως προσκομίζει όλες τις γραπτές συγκαταθέσεις των γειτονικών ιδιοκτητών, εκτός από την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του τεμαχίου με αρ. […]. Πράγματι, στα κυανά 67 και 66 του Τεκμηρίου 2, εντοπίζονται οι έγγραφες συγκαταθέσεις για 6 τεμάχια (προκύπτει υπογραφή συνιδιοκτητών), επί της ίδιας οδού με το υπό ανάπτυξη, εκτός της συγκατάθεσης του τεμαχίου αρ. […], στο οποίο ο ίδιος ο αιτητής αναφέρεται.
Πράγματι, στο Τεκμήριο 2 και κατά την εξέταση των επίδικων αιτήσεων ημερομηνίας 1.7.2021, για απαλλαγή του όρου 502, δεν εντοπίζεται καμία γραπτή ένσταση εκ μέρους του ιδιοκτήτη του τεμαχίου με αρ. […], ζήτημα που αποτέλεσε τον λόγο έκδοσης της άρνησης χορήγησης απαλλαγής. Οι επιστολές που περιέχονται στα Παραρτήματα 16 και 17 της Ένστασης, είναι μεταγενέστερες και εκτός του ουσιώδους χρόνου, αφού φέρουν ημερομηνίες 4.7.2022 και 5.9.2022.
Εντούτοις, οι καθ’ ων η αίτηση, δεν φαίνεται να στηρίχθηκαν – και ούτε θα μπορούσαν να στηριχθούν - σε αυτές, αλλά στην δήλωση του ίδιου του αιτητή ημερομηνίας 20.10.2021 (κυανούν 69 Τεκμηρίου 2), για μη λήψη της συγκατάθεσης από όλους τους ιδιοκτήτες, αφού δεν είχε εξασφαλιστεί αυτή του ιδιοκτήτη του τεμαχίου με αρ. […], για τους λόγους που εκεί αναφέρονται και δεν ενδιαφέρουν στην παρούσα περίπτωση.
Αυτό και μόνον αρκεί, προκειμένου να διαφανεί η μη τήρηση των όσων απαιτούσε, τόσο η Πολεοδομική Αρχή, όσο και ο ίδιος ο Έπαρχος, για την αφαίρεση του απαγορευτικού όρου για χρήση μεγαφώνων μουσικής από τις Πολεοδομικές Άδειες ΛΕΜ/821/2019 και ΛΕΜ/822/2019.
Δεν εντοπίζω καμία πλάνη της διοίκησης, αλλά αντιθέτως, μία σταθερή στάση ως προς τις θέσεις της, οι οποίες ήταν εξ αρχής γνωστές προς τον αιτητή. Για το γεγονός ότι προέβη σε δάνεια χιλιάδων ευρώ και διευθέτηση γάμων με αποτέλεσμα να προκαλείται στον ίδιο ανεπανόρθωτη βλάβη, όπως υποστηρίζει, δεν μπορεί να μέμφεται την διοίκηση, αφού η απαγόρευση χρήσης μεγαφώνων, ήταν εις γνώση του, ακόμα και κατά την εξέταση των αρχικών αιτήσεων που υπέβαλε στις 2.7.2019 για αλλαγή χρήσης της κατοικίας του. Οι λόγοι δε άρνησης απαλλαγής από τον όρο 502, φαίνονται ευκρινώς στις επίδικες αποφάσεις, υπό τον όρο 500.
Στη βάση όλων των πιο πάνω, καταλήγω πως η προσφυγή θα πρέπει να έχει απορριπτική κατάληξη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €2.000 έξοδα εναντίον του αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο