ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση αρ. 198/2025(K))
11 Απριλίου 2025
[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
S. D. A.
Αιτητή,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
……………………………
Θεανώ Γεωργίου, για Δρ Χρίστο Χριστοδουλίδη, για τον αιτητή.
Αλέξανδρος Ελευθερίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Με την υπό κρίση προσφυγή, ο αιτητής αξιώνει από το Δικαστήριο τις εξής θεραπείες:-
«A. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη των Καθ ́ ων η Αίτηση ημερ. 09/02/2025 κηρύσσοντας τον Αιτητής [sic] ως απαγορευμένο μετανάστη και εκδίδοντας διατάγματα κράτησης και απέλασης εναντίον του είναι άκυρα, παράνομα, στερημένα οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος και/ή κατά παράβαση του Κεφ 105 και/η Νομού [sic] 7(Ι)/2007 και/η εκδόθηκαν χωρίς την δέουσα έρευνα και/η καθ’ υπέρβαση και/η χωρίς καθόλου Δικαιοδοσία και είναι αποτέλεσμα πλάνης περί γεγονότων και κακής εφαρμογής του νόμου και παραβιάζεται η αρχή της ισότητας. (Παράρτημα Α).
Β. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη των Καθ’ ων η Αίτηση - ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α εκδίδοντας διάταγμα απέλασης εναντίον του αιτητή ημερομηνίας 09/02/2025 είναι παράνομη ή/και άκυρη και/ή στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος και/ή κατά παράβαση του ΚΕΦ.105 και του άρθρου 11 της αρχής της μη επαναπροώθησης Ν (131(I)/2015) εφόσον εκκρεμεί η προσφυγή του Αιτητή αρ. αίτησης 1922/2022 και δυνάμει του άρθρου 26(2) του Ν.7(Ι)/2007 όπου ο Αιτητής έχει δικαίωμα διαμονής».
Ο αιτητής κατάγεται από την Ινδία. Αφίχθηκε στη Δημοκρατία στις 15.10.2015, με άδεια φοιτητή, προκειμένου να φοιτήσει σε Κολλέγιο. Στις 25.1.2016 τέλεσε γάμο με υπήκοο Ρουμανίας και στις 6.10.2016 υπέβαλε αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής, ως μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης. Σχετικό δελτίο διαμονής εκδόθηκε στις 2.11.2017, με ισχύ μέχρι την 2.11.2022.
Ακολούθως, ο αιτητής υπέβαλε εκ νέου αίτηση, ημερομηνίας 5.11.2019 για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης, αλλά ως διαζευγμένος. Προτού εξεταστεί η προαναφερθείσα αίτηση, υπέβαλε νέα αίτηση, ημερομηνίας 8.11.2021, για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης.
Σε σχέση με την αίτηση ημερομηνίας 5.11.2019, το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, με επιστολή ημερομηνίας 6.4.2022, ζήτησε από τον αιτητή όπως υποβάλει έγγραφα που να αποδεικνύουν συμβίωση με την πρώην σύζυγό του, για περίοδο τριών χρόνων, από τα οποία ο ένας να είναι στη Δημοκρατία. Σε σχέση με την δεύτερη εκκρεμούσα αίτηση ημερομηνίας 8.11.2021 στην οποία ο αιτητής δήλωσε σύζυγος της Ευρωπαίας, το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ζήτησε με δεύτερη επιστολή του ημερομηνίας 6.4.2022, ομοίως, αποδεικτικά έγγραφα συμβίωσης με την σύζυγό του.
Η αίτηση ημερομηνίας 5.11.2019 απορρίφθηκε από το Τμήμα, με την επιστολή ημερομηνίας 11.5.2022, λόγω μη προσκόμισης εγγράφων που να αποδεικνύουν συμβίωση με την Ευρωπαία, για τρία χρόνια. Ομοίως, απορριπτική κατάληξη είχε κι η αίτηση ημερομηνίας 8.11.2021, η οποία του γνωστοποιήθηκε με ξεχωριστή απορριπτική απόφαση, ίδιας ημερομηνίας (11.5.2022).
Στις 11.5.2022, ο αιτητής δια μέσω του δικηγόρου του, υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή ενώπιον του Υπουργού Εσωτερικών, κατά της απόρριψης της αίτησης ημερομηνίας 5.11.2019.
Ενόσω ακόμα εκκρεμούσε η εξέταση της ιεραρχικής προσφυγής σε σχέση με την απόρριψη της αίτησης ημερομηνίας 5.11.2019, υπέβαλε εκ νέου αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης, αίτηση ημερομηνίας 14.6.2022. Η εν λόγω αίτηση, απορρίφθηκε, όπως αυτό του γνωστοποιήθηκε δια της επιστολής ημερομηνίας 2.8.2022. Κατά της νομιμότητας της απορριπτικής απόφασης ημερομηνίας 2.8.2022, ο αιτητής καταχώρησε στις 18.10.2022, στο Διοικητικό Δικαστήριο την προσφυγή με αρ. 1922/2022, η οποία εκκρεμεί μέχρι σήμερα.
Στο μεταξύ, στις 18.11.2022, γνωστοποιήθηκε στον αιτητή η απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής που υπέβαλε στις 12.5.2022, κατά της απόρριψης της αίτησης ημερομηνίας 5.11.2019. Ο αιτητής δεν προσέβαλε την νομιμότητα της πιο πάνω διοικητικής απόφασης.
Στο σημείωμα ημερομηνίας 28.11.2022, γίνεται εισήγηση προς τον Αρχηγό Αστυνομίας όπως τα στοιχεία του αιτητή τοποθετηθούν στον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων, αφ’ ης στιγμής η ιεραρχική προσφυγή που υπέβαλε στον Υπουργό Εσωτερικών σε σχέση με την αίτηση ημερομηνίας 5.11.2019, απορρίφθηκε. Στις 12.1.2023, τα στοιχεία του καταχωρήθηκαν στον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων. Ο αιτητής εντοπίστηκε από μέλη της ΥΑΜ Λεμεσού και συνελήφθη στις 9.2.2025 για παράνομη παραμονή στη Δημοκρατία.
Εναντίον του εκδόθηκαν τα εδώ προσβαλλόμενα διατάγματα κράτησης και απέλασης ημερομηνίας 9.2.2025, αφού κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης, στη βάση των διατάξεων του άρθρου 6(1)(κ) του Κεφ. 105 «καθότι παρέμεινε παράνομα στη Δημοκρατία από την 04/02/2023, όταν παρήλθε η προθεσμία υποβολής προσφυγής στο Διοικητικό Δικαστήριο κατά της απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών στην Ιεραρχική του προσφυγή».
Προς ακύρωση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή, ενώ παραδέχεται πως η νομιμότητα της απορριπτικής απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών, ημερομηνίας 18.11.2022, επί της ιεραρχικής προσφυγής που ο αιτητής υπέβαλε, δεν έχει προσβληθεί με προσφυγή, διατείνεται πως η καταχώρηση κι η εκκρεμότητα της προσφυγής του, με αρ. 1922/2022, του δίνει δικαίωμα να παραμένει στην Δημοκρατία νόμιμα μέχρι εκδικάσεως της και πως πεπλανημένα οι καθ’ ων η αίτηση τοποθέτησαν τα στοιχεία του στον κατάλογο απαγορευμένων προσώπων, με αποτέλεσμα την σύλληψη και την έκδοση των προσβαλλόμενων διοικητικών αποφάσεων.
Αποτελεί θέση του, πως στην αίτηση που είχε υποβάλει στις 14.6.2022 για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης, επισύναψε όλα τα στοιχεία που απαιτούνταν και πως εφόσον εξακολουθεί να εκκρεμεί η εκδίκαση της προαναφερόμενης προσφυγής, ο αιτητής είχε δικαίωμα παραμονής και παρανόμως κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης. Κατά τις εισηγήσεις, τα προσβαλλόμενα διατάγματα, έχουν εκδοθεί κατόπιν ελλιπούς διερεύνησης των γεγονότων και υπό πλάνη ως προς την πραγματική και νομική βάση. Αποτελεί θέση του πως στερήθηκε του δικαιώματος ακρόασης, πως η διοίκηση ενήργησε κακόπιστα και πως οι επίδικες αποφάσεις στερούνται νομίμου αιτιολογίας.
Αντίθετη υπήρξε η προσέγγιση του ευπαιδεύτου συνηγόρου της Δημοκρατίας. Με αναφορά σε σχετική νομολογία, υποστήριξε πως η απόρριψη του δελτίου διαμονής του αιτητή στην εκκρεμούσα προσφυγή με αρ. 1922/2022, αποτελεί αυτοτελή διοικητική απόφαση, η νομιμότητα της οποίας δεν μπορεί να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως από το παρόν Δικαστήριο, στα πλαίσια εκδίκασης της παρούσας υπόθεσης, ενώ γίνεται και αναφορά πως δεν επιτεύχθηκε συνεκδίκαση της παρούσας υπόθεσης με την προαναφερθείσα προσφυγή. Υποστηρίζοντας πλήρως της νομιμότητα των προσβαλλόμενων αποφάσεων, κατέθεσε στο Δικαστήριο τους διοικητικούς φακέλους, οι οποίοι σημειώθηκαν ως Τεκμήρια 1 και 2.
Έχω μελετήσει με ιδιαίτερη προσοχή τα ενώπιον μου δεδομένα, πάντοτε υπό το φως των διοικητικών φακέλων που αποτελούν τον μοναδικό αυθεντικό οδηγό.
Επίδικα, εν προκειμένω, είναι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης ημερομηνίας 9.2.2025, λόγω της κήρυξης του αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη, λόγω παράνομης παραμονής του στη Δημοκρατία από την 4.2.2023, αφότου παρήλθε η προθεσμία για την υποβολή προσφυγής στο Διοικητικό Δικαστήριο κατά της απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών στην ιεραρχική του προσφυγή.
Από προσεκτική μελέτη του συνόλου των εγγράφων, κυρίως του Τεκμηρίου 1, καταλήγω πως οι ισχυρισμοί του αιτητή θα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Τούτο, διότι τα δεδομένα της προσφυγής με αρ. 1922/2022, ουδόλως σχετίζονται με την έκδοση των επίδικων διοικητικών αποφάσεων.
Ο αιτητής κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης, κατά τις διατάξεις του άρθρου 6(1)(κ) του Κεφ. 105, λόγω της παράλειψης εκ μέρους του να αμφισβητήσει την νομιμότητα της απορριπτικής απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών, ημερομηνίας 18.11.2022, η οποία περιέχεται στη σελίδωση 412 του Τεκμηρίου 1.
Η ιεραρχική προσφυγή που ο αιτητής υπέβαλε στις 12.5.2022, όπως αυτή περιέχεται στις σελιδώσεις 313 – 310 του Τεκμηρίου 1, αφορούσε την απορριπτική απόφαση του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ημερομηνίας 11.5.2022 (σελίδωση 261 Τεκμηρίου 1), σε σχέση με την αίτηση ημερομηνίας 5.11.2019 (σελιδώσεις 130 – 129 Τεκμηρίου 1), για έκδοση δελτίου διαμονής ως διαζευγμένο μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης.
Αυτή η απορριπτική απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, ημερομηνίας 18.11.2022, σε σχέση με την επικύρωση της απορριπτικής απόφασης του Τμήματος αναφορικά με την αίτηση ημερομηνίας 5.11.2019, παραδεκτώς και από τον αιτητή, δεν προσεβλήθη με προσφυγή. Αυτό καθιστά τελεσίδικη την ως άνω αναφερόμενη απορριπτική απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών ημερομηνίας 18.11.2022.
Τα δεδομένα της προσφυγής με αρ. 1922/2022, δεν σχετίζονται με την εδώ τελεσίδικη απόρριψη, σε σχέση με την αίτηση ημερομηνίας 5.11.2019. Αφορούν σε άλλη ανεξάρτητη αίτηση.
Στην προσφυγή με αρ. 1922/2022, επίδικη καθίσταται η εξέταση της αίτησης που ο αιτητής υπέβαλε στις 14.6.2022 (σελιδώσεις 407 – 404Α του Τεκμηρίου 1), η οποία απερρίφθη στις 2.8.2022 (σελίδωση 408 Τεκμηρίου 1). Τα δεδομένα, επομένως, που αφορούν την προσφυγή 1922/2022, συνιστούσαν άλλη προσπάθεια εκ μέρους του αιτητή για παραχώρηση άδειας παραμονής στη Δημοκρατία.
Αυτή όμως η προσπάθεια, όπως και κάθε άλλη προσπάθεια εκ μέρους του εκάστοτε υπηκόου τρίτης χώρας, δεν μπορεί να άρει ούτε κι αίρει την τελεσιδικία προηγουμένως εκδοθείσας απορριπτικής διοικητικής αποφάσεως, την νομιμότητα της οποίας ο ίδιος δεν επέλεξε να αμφισβητήσει δικαστικώς, καθιστώντας την, με αυτόν τον τρόπο, πλέον, τελεσίδικη.
Υπό αυτά τα δεδομένα, καταλήγω πως το υπόβαθρο επί του οποίου η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, αποφάσισε την κήρυξη του αιτητή, ως απαγορευμένου μετανάστη, είναι ορθό, αφ’ ης στιγμής η απορριπτική απόφαση της υποβληθείσας ιεραρχικής προσφυγής, κατέστη τελεσίδικη.
Η διοίκηση ουδόλως τελούσε υπό πλάνη, αλλά μετά από δέουσα έρευνα επί του συνόλου των ενώπιον της δεδομένων, ορθά και νόμιμα, προχώρησε στην κήρυξη του αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη. Εάν ευσταθούσαν οι ισχυρισμοί του αιτητή πως εκκρεμούσης της εκδίκασης της προσφυγής με αρ. 1922/2022, δεν μπορούσε ο ίδιος να κηρυχθεί ως απαγορευμένος μετανάστης, ενώ υπήρχε προηγούμενη τελεσίδικη απορριπτική διοικητική απόφαση, θα ήταν δυνατή η άρση της τελευταίας, με κάθε μεταγενέστερη αίτηση που υποβάλλεται, μέχρι την εκδίκασή της, χωρίς να τίθεται ένα τέρμα στο καθεστώς παραμονής του εκάστοτε αιτητή, γεγονός που θα οδηγούσε και σε κατάχρηση.
Απορριπτέοι κρίνονται κι οι ισχυρισμοί του αιτητή πως ο ίδιος στερήθηκε του δικαιώματος ακρόασης. Τούτο, διότι η κήρυξη του αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη, έλαβε χώρα λόγω της παράνομης παραμονής του στη Δημοκρατία, αφ΄ ης στιγμής η αίτηση που είχε υποβάλει, ημερομηνίας 5.11.2019, για έκδοση δελτίου διαμονής, τελεσιδίκησε μετά την πάροδο των 75 ημερών που είχε στη διάθεσή του ο αιτητής, προκειμένου να αμφισβητήσει την νομιμότητα της απορριπτικής απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών, σε σχέση με την ιεραρχική προσφυγή που υπέβαλε, απόφαση ημερομηνίας 18.11.2022.
Το γεγονός αυτό, αποτελεί ένα αντικειμενικό δεδομένο, το οποίο προκύπτει ευκρινώς από τον φάκελο του αιτητή και συνεπώς, δεν χρειαζόταν να του δοθεί δικαίωμα ακροάσεως. Εξάλλου, κατά τις διατάξεις του άρθρου 43(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου, Ν. 158(Ι)/99, δικαίωμα ακρόασης, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπεται ρητά στο νόμο, παρέχεται σε πρόσωπο που θα επηρεαστεί από την έκδοση απόφασης ή από τη λήψη διοικητικού μέτρου που είναι πειθαρχικής φύσεως. Είναι σαφές ότι και στην υπό κρίση περίπτωση, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν εμπίπτει στην εμβέλεια της διάταξης του άρθρου 43(1), αφού δεν αποτελεί αυτή ούτε κύρωση, αλλ’ ούτε μέτρο πειθαρχικής φύσεως.
Υπό το φως των ανωτέρω, καταλήγω πως η διοίκηση ορθά και νόμιμα προχώρησε την έκδοση των προσβαλλόμενων διοικητικών αποφάσεων ημερομηνίας 9.2.2025, αφού ο αιτητής δεν είχε νόμιμη παραμονή στη Δημοκρατία, κατά τον χρόνο της σύλληψής του.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται με €2.000 έξοδα εναντίον του αιτητή. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις επικυρώνονται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο