ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 205/2025 (K) iJustice
7 Απριλίου, 2025
[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ Τ0 ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
A.J.
Αιτητής
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ' ων η Αίτηση
.........
Στέλιος Μάος για Γιάννης Πολυχρόνης Δ.Ε.Π.Ε, για Αιτητή
Κυριακή Χριστοφή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για Καθ' ων η αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Φ. Καμένος, ΔΔΔ.: Ο Αιτητής είναι υπήκοος Λιβάνου και αφίχθη στην Κυπριακή Δημοκρατία στις 08.01.2017 ως επισκέπτης και του παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής μέχρι τις 06.04.1017. Μετά τη λήξη της εν λόγω άδειας παραμονής και συγκεκριμένα στις 21.04.2017 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Το αίτημά του απορρίφθηκε πρωτοβάθμια στις 17.12.2018. Ακολούθως, υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή κατά της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων (εφεξής η «ΑΑΠ»), η οποία απορρίφθηκε στις 07.10.2020 (Ερυθρά 43-4 Διοικητικού φακέλου-Τεκμήριο1). Στη συνέχεια ο Αιτητής υπέβαλε μεταγενέστερη αίτηση για επανάνοιγμα του φακέλου του στην Υπηρεσία Ασύλου, η οποία κρίθηκε ως απαράδεκτη στις 04.01.2024. Εναντίον της απόφασης επί της μεταγενέστερης του Αίτησης ο Αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αρ. Τ190/2024 στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας (εφεξής το «ΔΔΔΠ»), η οποία απορρίφθηκε στις 01.03.2024.
Στις 09.02.2025 ο Αιτητής συνελήφθη για το αδίκημα της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία. Εισήγηση της Αστυνομίας ήταν να εκδοθούν διατάγματα κράτησης και απέλασης και να μην προωθηθεί εναντίον του η υπόθεση για τροχαία παράβαση που εκκρεμούσε. Κατόπιν των ανωτέρω, στις 10.09.2025, ο Αιτητής κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης και την ίδια ημέρα εξεδόθησαν τα σχετικά διατάγματα κράτησης και απέλασης εναντίον του, δυνάμει του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105. Τις εν λόγω πράξεις ο Αιτητής προσέβαλε με την παρούσα προσφυγή.
Με την αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου του, ο Αιτητής εγείρει λόγους ακύρωσης ότι οι προσβαλλόμενες είναι αντίθετες με το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και την αρχή της μη επαναπροώθησης, η οποία προστατεύεται και από το άρθρο 33 της διεθνούς σύμβασης της Γενεύης του 1951, ότι είναι προϊόν(τα) πλάνης και πλημμελούς έρευνας, ότι του επιδόθηκαν σε γλώσσα μη κατανοητή και παραβιάζοντας το δικαίωμά του σε προηγούμενη ακρόαση. Παραπέμπει συναφώς σε συγγράμματα και, σε νομολογία την οποία εισηγείται ως σχετική με τους εγειρόμενους λόγους ακύρωσης.
Από την πλευρά της η επαίδευτη συνήγορος των Καθ’ ων η αίτηση υπεραμύνεται της νομιμότητας των προσβαλλόμενων αποφάσεων, παραπέμποντας στην, κατά την εισήγησή της, σχετική νομολογία που υποστηρίζει τις θέσεις της.
Εξέτασα με προσοχή τις θέσεις των μερών έχοντας υπόψη μου το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου που κατατέθηκε κατά τις διευκρινίσεις. Καταλήγω στα ακόλουθα:
Καταρχάς ο ισχυρισμός περί παράβασης του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ λόγω των εγγράφων-Παράρτημα ΣΤ είναι αβάσιμος. Εκτός του ότι τέτοιο συμπέρασμα δεν προκύπτει από το κείμενο των εν λόγω εγγράφων, σε κάθε περίπτωση το ενδεχόμενο παράβασης του εν λόγω άρθρου όπως βέβαια και της αρχής της μη επαναπροώθησης και της Σύμβασης της Γενεύης, εξετάστηκε ως μέρος της όλης εξέτασης της αίτησής του για παροχή διεθνούς προστασίας. Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση στην Υπηρεσία Ασύλου, η οποία απορρίφθηκε, ως απορρίφθηκαν και η ιεραρχική του προσφυγή στην ΑΑΠ κατά της εν λόγω απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου (Ερυθρά 43-4 Τεκμηρίου 1) και η μεταγενέστερη αίτηση για επανάνοιγμα του φακέλου αλλά και η προσφυγή αρ. Τ190/2024 στο ΔΔΔΠ στις 01.03.2024.
Σημειώνεται μάλιστα ότι τους ίδιους ισχυρισμούς περί κινδύνου που διέτρεχε από την Χεζμπολάχ είχε αναφέρει και στην διοικητική διαδικασία ενώπιον της ΑΑΠ (σε. 33, Ερ. 9 Τεκμηρίου 1) όπως και στα πλαίσια του αιτήματος επανάνοιγματος όπου έθεσε τα έγγραφα-Παράρτημα ΣΤ (παράγραφος 4 αίτησης ακυρώσεως), ισχυρισμοί οι οποίοι απορρίφθηκαν και οι αποφάσεις επ’ αυτών περιβάλλονται με τεκμήριο νομιμότητας.
Δεδομένων των πιο πάνω, συμφωνώ συναφώς με τους ισχυρισμούς της δικηγόρου των Καθ’ ων η αίτηση ότι ο Αιτητής, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πρόσφυγας ή αιτητής διεθνούς προστασίας ούτε ότι τυγχάνουν εφαρμογής για τον ίδιο οι αποφάσεις των Ευρωπαϊκών ή Κυπριακών δικαστηρίων, τις οποίες επικαλείται και ότι δεν τίθεται ζήτημα παράβασης του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ ή της αρχής της μη επαναπροώθησης. Συνεπώς οι πρώτοι δύο λόγοι ακύρωσης που εκτίθενται στα κεφάλαια 2.1 και 2.2 στην αγόρευση του Αιτητή απορρίπτονται.
Απορρίπτεται περαιτέρω και ο λόγος ακύρωσης υπό 2.3 περί πλάνης και ελλιπούς έρευνας εκ μέρους των Καθ’ ων η αίτηση, ο οποίος αναπτύσσεται έχοντας ως δεδομένο, εκ μέρους του Αιτητή, ότι ο ίδιος είναι πρόσφυγας ή αιτητής διεθνούς προστασίας. Κάτι που ως υπέδειξα ήδη πιο πάνω, δεν ισχύει.
Οι αποφάσεις του ΔΔΔΠ, τις οποίες ο Αιτητής επικαλείται αφορούν διαφορετικές περιπτώσεις, όπου είτε ο εκεί αιτητής ήταν αναγνωρισμένος δικαιούχος συμπληρωματικής προστασίας (Πρ. Αρ. 616/24 ημερ. 28.05.2024) είτε προσβάλλετο η απόρριψη του αιτήματος του για διεθνή προστασία και ζητείτο από το αρμόδιο ΔΔΔΠ να του αναγνωριστεί το καθεστώς δικαιούχου προστασίας (Πρ. Αρ. 3556/23 ημερ. 23.12.2024).
Συνεπώς, με δεδομένο όσα ανέφερα ήδη και στα πλαίσια εξέτασης των προηγούμενων λόγων ακύρωσης, δε θεωρώ ότι οι Καθ’ ων η αίτηση πλανήθηκαν ως προς την κατάσταση που επικρατεί στον Λίβανο αλλά από την προηγηθείσα διαδικασία προκύπτει ότι εξέτασαν την περίπτωση του Αιτητή εξατομικευμένα καθώς και όσα τους υπέβαλε. Δεν κατέστησαν ικανά να του προσδώσουν το καθεστώς διεθνούς προστασίας και η κρίση τους αυτή δεν αμφισβητήθηκε επιτυχώς. Ως εκ τούτου, ούτε ο λόγος ακύρωσης περί πλάνης ή πλημμέλειας έρευνας ευσταθεί.
Με τον επόμενο λόγο ακύρωσης (2.4), ο Αιτητής παραπονείται ότι τα προσβαλλόμενα διατάγματα κράτησης και απέλασης (Παραρτήματα Α και Β σε προσφυγή) δεν του επιδόθηκαν σε γλώσσα κατανοητή σε αυτόν εφόσον ήταν στην ελληνική. Διευκρινίστηκε ότι το παράπονο περιοριζόταν στην ελληνική γλώσσα, την οποία δεν ομιλούσε και όχι την αγγλική, στην οποία είχε συνταχθεί το έγγραφο με το οποίο πληροφορείτο περί της κήρυξής του ως απαγορευμένου μετανάστη και περί της έκδοσης των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης (Παράρτημα Γ σε προσφυγή).
Ούτε τον συγκεκριμένο λόγο ακύρωσης θεωρώ βάσιμο. Με την επιστολή-Παράρτημα Γ στην προσφυγή ο Αιτητής πληροφορήθηκε, σύμφωνα με τον Κανονισμό 19 των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών, για την κήρυξή του ως απαγορευμένου μετανάστη αλλά περαιτέρω και την έκδοση των σχετικών διαταγμάτων κράτησης και απέλασης. Η επιστολή αυτή είναι συνταγμένη σε γλώσσα κατανοητή σε αυτόν ήτοι την αγγλική. Εξάλλου, ως και ο ίδιος δέχεται, τα διατάγματα κράτησης και απέλασης (τα οποία, σημειώνεται, απευθύνονται στον Αρχηγό της Αστυνομίας) στην ελληνική επιδόθηκαν στους δικηγόρους του, οι οποίοι και τα προσέβαλαν εμπρόθεσμα με την παρούσα προσφυγή και τον εκπροσωπούν στην παρούσα διαδικασία.
Συνεπώς, με τα ως άνω δεδομένα, δε θεωρώ ότι παραβιάστηκε με οποιονδήποτε τρόπο ο Κανονισμός 19 των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών ή γενικώς οι εν λόγω Κανονισμοί ή το Άρθρο 5 της ΕΣΔΑ.
Με τον τελευταίο λόγο ακύρωσης, υποβάλλεται ότι, πριν την έκδοση των προσβαλλομένων, δεν παρασχέθηκε δικαίωμα ακρόασης στον Αιτητή.
Καταρχάς από τον διοικητικό φάκελο προκύπτει ότι ο Αιτητής έτυχε συνεντεύξεων επανειλημμένως από τις αρχές από όπου διαπιστώθηκε ότι ήταν αρνητικός στον επαναπατρισμό του (Ερ. 118 του Τεκμήριου 1).
Το όλο ζήτημα της παροχής δικαιώματος ακρόασης πριν από την έκδοση πράξεων ως οι προσβαλλόμενες, οι οποίες δεν είναι πράξεις εκδοθείσες δυνάμει του περί Προσφύγων Νόμου ούτε ο αιτητής αντλεί δικαιώματα δυνάμει του εν λόγω Νόμου (για τον λόγο αυτό η απόφαση του ΔΔΔΠ που επικαλείται στις σελ. 28 και επόμ. της αγόρευσής του δεν τυγχάνει εφαρμογής), έχει ήδη ξεκαθαρίσει με τη σχετική νομολογία. Σχετική είναι η απόφαση στην Αναθ. Έφεση Αρ. 89/2015 Α.Ν. v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Εσωτερικών κ.α. ημερ. 03.06.2022 και η απόφαση του ΔΕΕ C166/13 Mukarubega ημερ. 05.11.2014.
Συνεπώς ούτε και αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται και οι προσβαλλόμενες επικυρώνονται με 1.500 ευρώ πλέον Φ.Π.Α έξοδα υπέρ των Καθ΄ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή.
Φ. Καμένος, ΔΔΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο