ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση αρ. 1225/2021)
23 Μαΐου 2025
[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
I. S.
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
……………………………
Μαρίνος Λεάνδρου, για Πανίκος Α. Λεωνίδου & Σία, για την αιτήτρια.
Νικολέττα Νικολάου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Με την προσφυγή της, η αιτήτρια αξιώνει από το Δικαστήριο την εξής θεραπεία:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ’ ων η Αίτηση ημερομηνίας 06/08/2021 με την οποία πράξη και/ή απόφαση οι Καθ’ ων η Αίτηση απέρριψαν το από 14/11/2019 υποβληθέν αίτημα της Αιτήτριας, για απόκτηση της Κυπριακής υπηκοότητας δια πολιτογράφησης, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος».
Η αιτήτρια είναι υπήκοος Λευκορωσίας. Αφίχθηκε στην Δημοκρατία στις 14.10.2003 με άδεια εισόδου, προκειμένου να εργαστεί ως καλλιτέχνιδα σε νυκτερινό κέντρο. Δύο μήνες αργότερα, αναχώρησε από την Δημοκρατία. Στις 3.7.2004, εισήλθε εκ νέου με άδεια εισόδου, για να εργαστεί ως καλλιτέχνιδα σε άλλο νυκτερινό κέντρο. Ένα μήνα αργότερα, αναχώρησε από τη Δημοκρατία. Στις 23.4.2005, εισήλθε και πάλι, προκειμένου να εργαστεί επίσης ως καλλιτέχνιδα σε άλλο νυκτερινό κέντρο. Έκτοτε, συνέχισε να πηγαινοέρχεται στην Δημοκρατία, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για σκοπούς εργασίας, ως καλλιτέχνιδα, σε διάφορα νυκτερινά κέντρα, με την τελευταία άδεια εισόδου να έχει ισχύ μέχρι την 5.8.2012. Στις 25.2.2012 αναχώρησε από τη Δημοκρατία και εισήλθε ξανά στις 4.1.2015, ως επισκέπτης. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, μη διαδοχικά, διευθετούσε την παραμονή της στη Δημοκρατία, ως επισκέπτης, με την τελευταία να έχει ισχύ μέχρι και τις 22.3.2022.
Στις 14.11.2019, υπέβαλε την επίδικη αίτηση για απόκτηση της Κυπριακής υπηκοότητας με πολιτογράφηση. Για τους σκοπούς εξέτασης της αίτησης, το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ζήτησε και έλαβε τις απόψεις του Διοικητή της ΚΥΠ και της Αστυνομίας, ενώ πραγματοποιήθηκε και προσωπική συνέντευξη, ημερομηνίας 24.3.2021. Σχετική έκθεση με απορριπτική εισήγηση ετοιμάστηκε και υπεβλήθη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, ο οποίος ενέκρινε την απόρριψη της αίτησης στις 19.7.2021.
Ενημερωτική απορριπτική επιστολή ημερομηνίας 6.8.2021, γνωστοποιήθηκε προς την αιτήτρια, με το εξής περιεχόμενο:-
«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην αίτησή σας ημερ. 14/11/2019 για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας με πολιτογράφηση και να σας πληροφορήσω ότι η αίτησή σας τέθηκε εκ νέου ενώπιον του Υπουργού Εσωτερικών και εξετάσθηκε με τη δέουσα προσοχή αλλά δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί καθότι δεν πληροίτε τα τυπικά προσόντα για πολιτογράφηση όπως καθορίζονται από την παράγραφο 1(α) του Τρίτου Πίνακα του άρθρου 111 του Περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου Ν. 141(Ι)/2002. Συγκεκριμένα, τον τελευταίο χρόνο πριν την υποβολή της αίτησής σας απουσιάζατε από τη Δημοκρατία 1 μήνα και 6 μέρες. Επιπρόσθετα δεν έχετε ενταχθεί επαρκώς στο κυπριακό κοινωνικό σύνολο. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι δεν διαθέτετε σταθερούς και τακτικούς οικονομικούς πόρους, επαρκείς για τη συντήρηση σας και της ανήλικης κόρης σας».
Η νομιμότητα της πιο πάνω διοικητικής απόφασης, αποτελεί το αντικείμενο της υπό εκδίκαση προσφυγής.
Αποτέλεσε βασική θέση του ευπαιδεύτου συνηγόρου της αιτήτριας, πως οι καθ’ ων η αίτηση παρέλειψαν να εξετάσουν τους λόγους για τους οποίους η αιτήτρια απουσίαζε από τη Δημοκρατία για 1 έτος και 6 μέρες, έτσι ώστε να εξακριβώσουν το κατά πόσον συνέτρεχαν ειδικές περιστάσεις, σύμφωνα με τα όσα ορίζει η παράγραφος 2(α) του Τρίτου Πίνακα του άρθρου 111 του Ν. 141(Ι)/2002, καθήκον επαυξημένο, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, ενόψει του μικρού χρονικού διαστήματος της απουσίας της. Κατά τις εισηγήσεις, υπήρχαν ειδικές περιστάσεις που εύλογα δικαιολογούσαν την απουσία της, κατ’ εκείνο το χρονικό διάστημα κι οι καθ’ ων η αίτηση όφειλαν να αιτιολογήσουν ειδικώς την μη εφαρμογή των διατάξεων του πιο πάνω αναφερόμενου άρθρου. Εισηγείται η αιτήτρια πως από τον διοικητικό φάκελο προκύπτει επιστολή της ημερομηνίας 20.11.2019, με την οποία ενημερώνει τους καθ’ ων η αίτηση για την ανάγκη μετάβασης στο εξωτερικό για ιατρικές εξετάσεις της θυγατέρας της, ζήτημα που δεν εξετάστηκε από τους καθ’ ων η αίτηση.
Ομοίως, κατά τις εισηγήσεις, υπήρξε πεπλανημένη η κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση ότι η αιτήτρια δεν έχει ενταχθεί στο κυπριακό κοινωνικό σύνολο, αφού διέμενε στη Δημοκρατία για 16 χρόνια, η θυγατέρα της φοιτά σε σχολείο στην Κύπρο, έχει δημιουργήσει δεσμούς και φιλίες με Κύπριους, οι οποίοι υπήρξαν εγγυητές στην υποβληθείσα αίτηση. Διατείνεται, επίσης, πως εσφαλμένα κατέληξε η διοίκηση ότι δεν διαθέτει τακτικούς και σταθερούς οικονομικούς πόρους, ενώ η ίδια δήλωσε πως έχει σταθερό εισόδημα από την ενοικίαση της ακινήτου στη χώρα της (€650), πως έχει προσόντα λογίστριας και ότι μπορεί να εργαστεί στη Δημοκρατία, καθώς επίσης λαμβάνει λεφτά και από την μητέρα της. Εισηγείται πως με την προσβαλλόμενη απόφαση, παραβιάζεται η αρχή της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας την προσβαλλόμενη απορριπτική απόφαση και απορρίπτοντας στο σύνολο όλους τους ισχυρισμούς της αιτήτριας, υπέβαλε πως ορθά κρίθηκε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1(α) του Τρίτου Πίνακα του άρθρου 111 του σχετικού Νόμου, λόγω της απουσίας της τον τελευταίο χρόνο, για 1 μήνα και 6 μέρες, υποστηρίζοντας πως δεν τυγχάνει εφαρμογής η παράγραφος 2(α) του Τρίτου Πίνακα του άρθρου 111. Υποστήριξε πως απαιτούμενα προσόντα για πολιτογράφηση, είναι η συνολική διαμονή του αλλοδαπού στη Δημοκρατία για περίοδο 7 ετών, εκ των οποίων το τελευταίο έτος, πριν την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, να είναι συνεχές. Ενώ, πρόσθετοι λόγοι που λήφθηκαν υπόψη για την απόρριψη της αίτησης, σχετίζονταν με την μη επαρκή ένταξη της αιτήτριας στο κυπριακό κοινωνικό σύνολο, καθώς επίσης και με τους οικονομικούς της πόρους. Υπέβαλε πως η κατάληξη της διοίκησης υπήρξε ορθή και νόμιμη, ενώ δόθηκαν προς τούτο και οι λόγοι για τους οποίους αυτή απερρίφθη.
Η δυνατότητα απόκτησης της ιδιότητας του πολίτη της Δημοκρατίας από οποιοδήποτε αλλοδαπό πρόσωπο, προνοείται στον περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμο, Ν. 141(Ι)/2002, ως αυτός ίσχυε κατά τον ουσιώδη, εν προκειμένω, χρόνο και συγκεκριμένα στις διατάξεις του άρθρου 111, σε συνδυασμό με τα όσα ορίζονται ειδικά στον Τρίτο Πίνακα του Νόμου. Παραθέτω τις διατάξεις του Τρίτου Πίνακα, σε όση έκταση εδώ ενδιαφέρουν:-
«1. Με την τήρηση των διατάξεων της αμέσως προηγούμενης παραγράφου, τα προσόντα για πολιτογράφηση αλλοδαπού που αιτείται τέτοια πολιτογράφηση, είναι τα ακόλουθα:
(α) Διαμονή στη Δημοκρατία για όλο το χρονικό διάστημα των αμέσως προηγούμενων 12 μηνών από την ημερομηνία της αίτησης, και
(β) κατά τη διάρκεια των αμέσως προηγούμενων από το πιο πάνω αναφερόμενο δωδεκάμηνο χρονικό διάστημα επτά ετών, είτε διέμενε στη Δημοκρατία, είτε διετέλεσε στη δημόσια υπηρεσία της Δημοκρατίας, είτε μερικώς το ένα και μερικώς το άλλο, για χρονικά διαστήματα που αθροισμένα να μην είναι λιγότερα των τεσσάρων ετών:
Νοείται ότι […]
(γ) είναι καλού χαρακτήρα
[…]
2. Το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί, εάν θεωρεί αυτό σωστό από τις ειδικές περιστάσεις οποιασδήποτε συγκεκριμένης περίπτωσης—
(α) Να επιτρέψει όπως συνεχόμενο χρονικό διάστημα δώδεκα μηνών το οποίο έληξε όχι περισσότερο των έξι μηνών πριν την ημερομηνία της αίτησης να λογισθεί, για τους σκοπούς της υποπαραγράφου (α) της παραγράφου 1 του παρόντα Πίνακα, ως να είχε αμέσως προηγηθεί της προαναφερόμενης ημερομηνίας […]».
Στην προσφάτως εκδοθείσα απόφαση στην Ε.Δ.Δ. 141/18 Hamdan ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 6.3.2024 το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, επανέλαβε τις πάγιες αρχές της νομολογίας πως, η πολιτογράφηση συνιστά μία εξουσία, η οποία ανάγεται στην κυρίαρχη φύση του κράτους, το οποίο μπορεί να παραχωρήσει υπηκοότητα σε πρόσωπα που επιθυμεί, με μόνο περιορισμό την ανάγκη επίδειξης καλής πίστης. Υπέδειξε πως δεν αναγνωρίζεται απόλυτο δικαίωμα πολιτογράφησης στην Κυπριακή Δημοκρατία, παρά μονάχα προσδοκία πως δια της δέουσας υποβολής αίτησης, το αίτημα θα αξιολογηθεί προσηκόντως και θα τύχει ανάλογης, καλόπιστης και εξατομικευμένης κρίσης, κατά την άσκηση της παρεχόμενης προς τη διοίκηση ευρείας διακριτικής ευχέρειας (Ananda Marga Ltd v. Republic (1985) 3(D) C.L.R. 2583, Ήρωα ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 307, Mohamad ν. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 18, Amer ν. Δημοκρατίας (2011) 3(Α) Α.Α.Δ. 66, Alyatim ν. Δημοκρατίας (2016) 3 Α.Α.Δ. 496).
Σχετική επίσης είναι και η απόφαση του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου στην Ε.Δ.Δ. 18/2017, Mkrtchyan ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 27.9.2023, στην οποία υπεδείχθη πως η ύπαρξη των τυπικών προσόντων του άρθρου 111 (Τρίτος Πίνακας) του Νόμου, απλώς δημιουργεί το δικαίωμα για την υποβολή αίτησης για πολιτογράφηση και δεν δημιουργεί υποχρέωση χορήγησης υπηκοότητας, καθότι αυτό θα ήταν ασύμβατο με την έννοια της κυριαρχίας του κράτους.
Τα πιο πάνω νομολογιακά κριθέντα, επαναλήφθηκαν πολύ πρόσφατα από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο και στην Ε.Δ.Δ. 205/2019 Nagorny ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 25.10.2024.
Όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, τρεις υπήρξαν οι λόγοι που η αίτηση απερρίφθη. Πρώτον, κρίθηκε πως η αιτήτρια δεν πληρούσε τα τυπικά προσόντα της παραγράφου 1(α) του Τρίτου Πίνακα του άρθρου 111, αφού κατά τον τελευταίο χρόνο πριν την υποβολή της αίτησης, απουσίαζε από την Δημοκρατία για περίοδο 1 μηνός και 6 ημερών. Δεύτερον, κρίθηκε πως δεν έχει ενταχθεί επαρκώς στο κυπριακό κοινωνικό σύνολο. Τρίτον, πως δεν διαθέτει σταθερούς και τακτικούς οικονομικούς πόρους, επαρκείς για την συντήρηση της ίδιας και της ανήλικης κόρης της.
Αρχίζοντας από το πρώτο ζήτημα, αποτέλεσε θέση της αιτήτριας πως οι καθ’ ων η αίτηση όφειλαν να είχαν εφαρμόσει τα όσα αναφέρονται στην παράγραφο 2(α) του Τρίτου Πίνακα του άρθρου 111 του Νόμου, προκειμένου να εξακριβώσουν το κατά πόσον συνέτρεχαν ειδικές περιστάσεις, οι οποίες επέβαλλαν την απουσία της εκτός της Δημοκρατίας, παραπέμποντας σε επιστολή που υπάρχει στο διοικητικό φάκελο, ημερομηνίας 20.11.2019, με την οποία ενημερώνει για την αναγκαιότητα απουσίας της για ιατρικές εξετάσεις της θυγατέρας της.
Η επίκληση, όμως, της παραγράφου 2(α) του Τρίτου Πίνακα του άρθρου 111, δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής στην περίπτωση της αιτήτριας. Η περίπτωση της παραγράφου 2(α), διαβάζεται σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις της παραγράφου 1(α) και (β) του Τρίτου Πίνακα, σύμφωνα με τις οποίες, ο αιτητής πρέπει να διαμένει στη Δημοκρατία για χρονικό διάστημα 7 χρόνων, εκ των οποίων, να υπάρχει συνεχής διαμονή του κατά τους προηγούμενους 12 μήνες από την ημερομηνία της αίτησης. Όμως, εφόσον υπάρχει συνεχής διαμονή για περίοδο 12 μηνών, 6 μήνες πριν από την ημερομηνία της αίτησης, το Υπουργικό Συμβούλιο, μπορεί, εάν το θεωρεί σωστό από τις ειδικές περιστάσεις, να το λογίσει, ως να είχε αμέσως προηγηθεί της ημερομηνίας υποβολής της αίτησης.
Πέραν του ότι η αιτήτρια δεν είχε 12μηνη συνεχή διαμονή στη Δημοκρατία, 6 μήνες πριν από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης (14.5.2018-14.5.2019), ως αυτό προκύπτει από τη σελίδωση 170 του Τεκμηρίου 2, οι συγκεκριμένες ειδικές περιστάσεις που θα πρέπει να συντρέχουν, δεν αναμένεται βεβαίως να δικαιολογηθούν και να αναδειχθούν ως τέτοιες από την διοίκηση, αλλά από τον ίδιο τον αιτητή.
Εξάλλου η επιστολή ημερομηνίας 20.11.2019, η οποία εντοπίζεται στο Τεκμήριο 2 σελίδωση 164, στην οποία γίνεται αναφορά από τον ευπαίδευτο συνήγορο της αιτήτριας, εστάλη προς επίσπευση της εξέτασης της αίτησης που υπεβλήθη, χωρίς να γίνεται λόγος για την απουσία της αιτήτριας στο εξωτερικό για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, που θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη, ως ειδικές περιστάσεις που επέβαλλαν αυτή την απουσία. Που, εν πάση περιπτώσει, ούτε χρονικά συμπίπτει με τις απαιτήσεις της παραγράφου 2(α). Συνεπώς, η σχετική εισήγηση περί ύπαρξης πλάνης, απορρίπτεται ως αβάσιμη.
Απορριπτέος κρίνεται κι ο ισχυρισμός περί πεπλανημένης κατάληξης της διοίκησης πως η αιτήτρια δεν έχει ενταχθεί στο κυπριακό κοινωνικό σύνολο. Από το περιεχόμενο των σελιδώσεων 183-176, του Τεκμηρίου 2, στις οποίες περιέχεται η προσωπική συνέντευξη της αιτήτριας, διαφαίνεται ότι δεν δηλώθηκε εκ μέρους της η γνώση της Ελληνικής γλώσσας, παρά μόνον της Αγγλικής (Μέρος 6 του Εντύπου Προσωπικής Συνέντευξης), και της Ρώσικης, εξ ου κι η συνέντευξη διεξήχθη πλήρως στην Αγγλική γλώσσα, ενώ όπως πολύ ορθά υπέδειξε κι η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας, η ίδια δήλωσε στο Μέρος 9 του προαναφερόμενου Εντύπου, πως δεν γνωρίζει τους τρείς Κύπριους εγγυητές που υπογράφουν την αίτηση που υπέβαλε.
Οι προσωπικές περιστάσεις της αιτήτριας, καταγράφηκαν επίσης και στο σημείωμα ημερομηνίας 1.6.2021, το οποίο υπεβλήθη προς έγκριση στον Υπουργό Εσωτερικών (σελιδώσεις 193-192 Τεκμηρίου 2). Όπως προκύπτει από αυτό, η αιτήτρια δεν μιλά Ελληνικά, είναι πολύ λίγο προσαρμοσμένη και δεν έχει κοινωνικές σχέσεις με Κύπριους πολίτες. Συνεπώς, δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις εισηγήσεις της αιτήτριας πως έχει ενταχθεί στο κυπριακό κοινωνικό σύνολο, αλλά, αντιθέτως, προκύπτει ως εύλογη η κατάληξη της διοίκησης και ως προς αυτό τον λόγο απόρριψης.
Ισχυρίστηκε η αιτήτρια πως υπήρξε εσφαλμένα θεωρήθηκε πως δεν διαθέτει τακτικούς και σταθερούς οικονομικούς πόρους, τη στιγμή που η ίδια δήλωσε πως έχει σταθερό εισόδημα από την ενοικίαση της ακινήτου στη χώρα της (€650), πως έχει προσόντα λογίστριας και ότι μπορεί να εργαστεί στη Δημοκρατία, ενώ λαμβάνει επίσης λεφτά και από την μητέρα της.
Ανατρέχοντας στο Έντυπο Προσωπικής Συνέντευξης της αιτήτριας (σελίδωση 181 Τεκμηρίου 2), διαπιστώνω πως η ίδια δήλωσε πως είναι μη απασχολούμενο πρόσωπο και πως η τελευταία εργασία της ήταν το 2016, ως λογίστρια. Δήλωσε, επίσης, μηνιαίο εισόδημα που λαμβάνει από ενοίκιο της κατοικίας της στη Λευκορωσία, ύψους €650, καθώς και ύπαρξη καταθέσεων ύψους €18.000. Σημειώνεται πως η ίδια διαμένει σε ενοικιαζόμενο διαμέρισμα στη Λεμεσό, με μηνιαίο ενοίκιο, όπως δήλωσε, ύψους €400 (σελίδωση 183 Τεκμηρίου 2).
Από το σημείωμα που τέθηκε υπόψιν του Υπουργού Εσωτερικών, διαφαίνεται πως οι οικονομικοί πόροι της αιτήτριας λήφθηκαν υπόψη και σε συνάρτηση με το γεγονός ότι η ίδια δεν ασκεί οποιανδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα, κρίνεται ως εύλογη η κατάληξη περί μη διάθεσης επαρκών και τακτικών οικονομικών πόρων για την συντήρηση της ίδιας και της ανήλικης θυγατέρας της.
Όπως πολύ ορθά επισήμανε και η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας, κατά την νομολογία, η ύπαρξη και μόνον των τυπικών κριτηρίων που προνοούνται στις διατάξεις του άρθρου 111 και στον Τρίτο Πίνακα του Νόμου, δεν οδηγούν, άνευ ετέρου, σε παραχώρηση υπηκοότητας. Πόσο μάλλον στην προκείμενη περίπτωση που η αιτήτρια δεν πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 1(α) του Τρίτου Πίνακα του άρθρου 111 του σχετικού Νόμου.
Τούτο, σε συνάρτηση με το εύρος της διακριτικής ευχέρειας του Υπουργού Εσωτερικών, το οποίο προσδιορίστηκε ως ευρύ, με την παράλληλη διερεύνηση και άλλων παραγόντων, όπως τη δυνατότητα ενσωμάτωσης του αιτητή στο Κυπριακό περιβάλλον, την ειλικρινή επιθυμία του να καταστεί Κύπριος πολίτης, λαμβανομένου υπόψη ότι επέδειξε καλή διαγωγή, ότι έμαθε και ομιλεί ικανοποιητικά την Ελληνική γλώσσα, τις γνώσεις του για τον Κυπριακό πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα και γενικά τη συμμετοχή του στον ντόπιο τρόπο ζωής, κρίνεται πως η απόρριψη της υποβληθείσας αίτησης, υπήρξε εύλογη και υπό τις περιστάσεις νόμιμη.
Η διακριτική ευχέρεια του κράτους, εξετάζοντας αυτής της φύσεως αιτήσεις, είναι τόσο ευρεία, σχεδόν απεριόριστη, με μόνη επιφύλαξη αυτήν της ενάσκησής της με καλή πίστη (Nagorny (ανωτέρω).
Για τους λόγους που έχουν εκτεθεί, διαπιστώνω πως δεν υπήρξε παράβαση, ούτε της καλής πίστης, ούτε και της χρηστής διοίκησης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.900 έξοδα εναντίον της αιτήτριας. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο