ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

Υπόθεση Αρ. 3928/23

 

14 Μαΐου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

 

R.C.D.

 

Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Υπηρεσίας Ασύλου

 

                                                                                         Καθ' ων η αίτηση

 

                                      ....................

 

Αγγελική Πλιάκα για Διονυσία Ζησιμοπούλου Κυριάκου, Δικηγόρος για τον αιτητή

 

Ραφαέλλα Προδρόμου για Κατερίνα Μιχαηλίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 19/09/2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω:  Ο αιτητής είναι υπήκοος της Νιγηρίας και υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας στις 18/01/2022, αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές.  Ο αιτητής παρέλαβε βεβαίωση υποβολής αίτησης διεθνούς προστασίας.

 

Στις 24/08/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (European Union Agency for Asylum - στο εξής: «E.U.A.A.»), ο οποίος στις 12/09/2023 ετοίμασε Έκθεση - Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στη συνέχεια, ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, αφού υιοθέτησε την Έκθεση - Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού απέρριψε το αίτημα του αιτητή στις 19/09/2023.  Η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε στις 06/10/2023 απορριπτική του αιτήματος του αιτητή επιστολή στην οποία συμπεριέλαβε την αιτιολόγηση της απόφασής της, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή, αυθημερόν. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της προαναφερόμενης απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος που εκπροσωπεί τον αιτητή, επί της γραπτής της αγόρευσης υποστηρίζει ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατόπιν λανθασμένης εφαρμογής της νομοθεσίας, πλάνης περί το νόμο και τα πράγματα, χωρίς τη δέουσα έρευνα και με κατάχρηση εξουσίας. Υποστηρίζει ότι δεν επεξηγήθηκαν στον αιτητή τα βασικά δικαιώματα του, ότι για παράδειγμα θα μπορούσε να έχει δικηγόρο στη διαδικασία της συνέντευξης. Περαιτέρω, προβάλλει ότι ο αρμόδιος λειτουργός δεν προέβη σε δέουσα έρευνα και δεν καταγράφηκε οποιαδήποτε ανάλυση για την επικινδυνότητα που διατρέχει ο αιτητής σε περίπτωση απέλασης και επιστροφής του στη Νιγηρία. Τέλος, επισημαίνει ότι ο αιτητής θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος αμφιβολίας.

 

Από την πλευρά της η συνήγορος των καθ' ων η αίτηση εισηγείται μέσω της γραπτής της αγόρευσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία, κατόπιν δέουσας έρευνας και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης.  Η συνήγορος των καθ' ων η αίτηση ισχυρίζεται επιπρόσθετα πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προτού προχωρήσω να εξετάσω τον ισχυρισμό που προωθεί ο αιτητής περί έλλειψης δέουσας έρευνας, θα εξετάσω τον ισχυρισμό περί μη επεξήγησης των δικαιωμάτων του αιτητή για παρουσία δικηγόρου κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.  Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός δεν δικογραφείται στην αίτηση ακυρώσεως του αιτητή και κατά συνέπεια δεν θα πρέπει να εξεταστεί.  Οι νομικοί ισχυρισμοί θα πρέπει να αναπτύσσονται και να αποδεικνύονται με επαρκή βεβαιότητα από τον αιτητή, εφόσον οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια καθιστά τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς ανεπίδεκτους δικαστικής εκτίμησης (βλ. Ζίζιρου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 361). Η ενασχόληση του Δικαστηρίου με οποιοδήποτε από τους προβαλλόμενους αόριστα νομικούς ισχυρισμούς θα συνεπαγόταν την καταστρατήγηση των δικονομικών διατάξεων και τη σημασία που έχουν στον καθορισμό επίδικων θεμάτων. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, προβλέπεται πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου): «7. Έκαστος διάδικος δέον δια των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται, αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως. Διάδικος εμφανιζόμενος άνευ συνηγόρου δεν υποχρεούται εις συμμόρφωσιν προς τον κανονισμόν τούτον.»

 

Εκ του περισσού, θα πρέπει να αναφέρω πως σύμφωνα με το άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000, το οποίο αφορά τις αρχές που διέπουν τις διαδικασίες ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου και άλλων αρχών της Δημοκρατίας καθορίζεται πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):

 

«(1) Κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε προσωπικής συνέντευξης πραγματοποιείται με τον αιτητή, στα πλαίσια είτε της ταχύρυθμης είτε της κανονικής διαδικασίας εξέτασης αιτήσεων, κανένα πρόσωπο πλην του αιτητή, του δικηγόρου ή του νομικού του συμβούλου, του αρμόδιου λειτουργού, του κηδεμόνα ανηλίκου και του αναγκαίου διερμηνέα δύναται να παρευρίσκεται, εκτός εάν άλλως ζητήσει ο ίδιος ο αιτητής.

(1Α) Ο δικηγόρος ή ο νομικός σύμβουλος του αιτητή, ο οποίος παρευρίσκεται δυνάμει του εδαφίου (1) σε οποιαδήποτε προσωπική συνέντευξη η οποία πραγματοποιείται με τον αιτητή, επιτρέπεται να παρεμβαίνει μόνο στο τέλος της προσωπικής συνέντευξης.

(1Β) Ο αρμόδιος λειτουργός προβαίνει σε προσωπική συνέντευξη του αιτητή, η οποία προϋποθέτει την παρουσία του αιτητή σε αυτή την συνέντευξη, ανεξαρτήτως αν ο αιτητής εκπροσωπείται από δικηγόρο ή νομικό σύμβουλο.  Ο αρμόδιος λειτουργός δύναται να ζητεί από τον αιτητή να απαντά αυτοπροσώπως στις υποβαλλόμενες ερωτήσεις.

(1Γ) Με την επιφύλαξη των εδαφίων (1Γ) και (1Δ) του άρθρου 10, η απουσία του δικηγόρου ή νομικού συμβούλου του αιτητή δεν εμποδίζει την Υπηρεσία Ασύλου να διεξάγει προσωπική συνέντευξη με τον αιτητή.»

 

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η παρουσία δικηγόρου κατά τη διεξαγωγή συνέντευξης δεν είναι υποχρεωτική καθότι ρητά ορίζεται ότι η απουσία του δεν εμποδίζει την Υπηρεσία Ασύλου να διεξάγει τη προσωπική συνέντευξη του αιτητή και εν πάση περιπτώσει επιτρέπεται να παρεμβαίνει μόνο στο τέλος της συνέντευξης. Η συνήγορος του αιτητή δεν υποστηρίζει επί της γραπτής της αγόρευσης οποιαδήποτε παραβίαση και/ή βλάβη επί των δικαιωμάτων του αιτητή λόγω της απουσίας δικηγόρου στην εξέταση της αίτησης του. Περαιτέρω, από το περιεχόμενο του σχετικού διοικητικού φακέλου, δεν προκύπτει ότι ο αιτητής ζήτησε τη συνδρομή δικηγόρου ή νομικού συμβούλου κατά τη διεξαγωγή της προσωπικής συνέντευξης. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός του προωθείται αλυσιτελώς, χωρίς να  εξειδικεύεται ο ισχυρισμός του και χωρίς να τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου, πως επηρεάστηκε αρνητικά και πως θα μπορούσε να ασκήσει αυτό επιρροή στην έκβαση της υπόθεσής του.

 

Προχωρώ να εξετάσω τους ισχυρισμούς που προωθεί ο αιτητής περί του ότι εσφαλμένα και λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημά του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας.

 

Ο αιτητής στην αίτηση που υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε πως εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του εξαιτίας των μαχών της Biafra που πραγματοποιούνται στη πολιτεία Imo και συγκεκριμένα στην κοινότητα Abor. Άγνωστοι ένοπλοι προέβησαν σε πυροβολισμούς, σκοτωμούς και εμπρησμούς οικιών στη περιοχή του αιτητή. Δήλωσε ότι ο πατέρας του δεν τους υποστήριζε και σκότωσαν τον πατέρα του και τα αδέλφια του. Πρόσθεσε ότι ήθελαν να προβούν σε γενοκτονία της κοινότητάς του και γι’ αυτό όλοι διέφυγαν για να σώσουν τη ζωή τους.  Όπως υποστήριξε, αυτός είναι και ο λόγος που αιτείται διεθνούς προστασίας (ερυθρό 1 του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι κατάγεται από τη Νιγηρία, και ανέφερε πως η περιοχή καταγωγής και διαμονής του είναι η κοινότητα Obor της πολιτείας Imo. Ο αιτητής ανέφερε πως ομιλεί την γλώσσα Igbo και την Αγγλική γλώσσα και ως προς το θρήσκευμα του είναι χριστιανός καθολικός. Είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και διαθέτει εργασιακή εμπειρία. Αναφορικά με την οικογένεια του δήλωσε ότι ο πατέρας του απεβίωσε το 2021 λόγω της κρίσης στη κοινότητά του, η μητέρα και η αδελφή του διαμένουν στη πολιτεία Delta και όπως ανέφερε, διατηρεί επικοινωνία μαζί τους (ερυθρά 35-37 του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, ο αιτητής επανέλαβε πως εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του λόγω της κρίσης που υπάρχει στη χώρα του και συγκεκριμένα στη κοινότητα Obor, της τοπικής αυτοδιοίκησης Orlu, της πολιτείας Imo, όπου στις 30/09/2021, άγνωστοι ένοπλοι άρχισαν να πυροβολούν και να πυρπολούν οικίες. Δήλωσε ότι σκότωσαν τον πατέρα του και τα αδέλφια του και από έκτοτε η κοινότητα του δεν βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας και ότι όλοι βρίσκονται στο δρόμο. Πρόσθεσε ότι ο πατέρας του σκοτώθηκε διότι δεν υποστηρίζει τη Biafra και οι άνδρες που τον σκότωσαν υποσχέθηκαν ότι θα σκοτώσουν όλα τα τέκνα του.  

 

Οι άνδρες αυτοί σκότωσαν κόσμο και έκαψαν οικίες στο χωριό λόγω των ατόμων που δεν υποστηρίζουν τη Biafra. Ερωτηθείς τι θα του συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία, απάντησε ότι θα τον σκοτώσουν και ότι τον αναζητούν χωρίς όμως να δίνει περισσότερες λεπτομέρειες. Κληθείς να διευκρινίσει ποιοι ήταν οι άγνωστοι ένοπλοι στην επίθεση ημερομηνίας 30/09/2021, ο αιτητής δήλωσε ότι είναι άγνωστοι και πιθανόν να εργάζονται για τη Biafra. Ο αιτητής ανέφερε πως η επίθεση που έλαβε χώρα στη κοινότητα του πραγματοποιήθηκε γι’ αυτούς που δεν υποστηρίζουν τη Biafra και υποστήριξε ότι υπήρχε μια λίστα με ονόματα ατόμων της κοινότητας που δεν τους υποστηρίζουν.

 

Κληθείς να περιγράψει την επίθεση στην κοινότητα του, δήλωσε ότι ο ίδιος δεν βρισκόταν στην οικία του εκείνη τη στιγμή γιατί είχε επισκεφθεί ένα φίλο του.  Ισχυρίστηκε πως όταν επέστρεψε στην οικία του,  είδε ότι την έκαψαν και σκότωσαν τον πατέρα και τα αδέλφια του και πήραν τα πτώματα τους.  Όπως ανέφερε, εγκατέλειψε την κοινότητά του και έκτοτε δεν επέστρεψε.  Πρόσθετα, ισχυρίστηκε πως οι συγχωριανοί του τον πληροφόρησαν ότι οι άγνωστοι ένοπλοι φώναζαν ότι θα εξαλείψουν την γενιά Duru, δηλαδή τη γενιά του.  Ερωτηθείς εάν και άλλα μέλη της κοινότητας δέχθηκαν την ίδια απειλή, απάντησε θετικά, δηλώνοντας ότι όλοι όσοι δεν υποστηρίζουν τη Biafra, θα εξαλειφθεί η γενιά τους.

 

Στη βάση των ανωτέρω προβαλλόμενων ισχυρισμών, ο αρμόδιος λειτουργός της E.U.A.A στην Έκθεση-Εισήγησή του σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς.  Ο πρώτος ισχυρισμός αφορά την ταυτότητα, το προφίλ, τη χώρα καταγωγής του αιτητή και ο δεύτερος αφορά την εισβολή και επίθεση από άγνωστους ένοπλους στη κοινότητα του αιτητή και τον θάνατο του πατέρα και των αδελφών του, επειδή δεν υποστηρίζουν τη Biafra. Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, καθότι ο λειτουργός έκρινε ότι πληρείται τόσο η εσωτερική, όσο και η εξωτερική αξιοπιστία των προβληθέντων ισχυρισμών, ενώ ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου, καθώς ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει και να παραθέσει  επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονταν του πυρήνα του αιτήματός του και υπέπεσε σε ασάφειες και αοριστίες. Ο αρμόδιος λειτουργός κατέγραψε με λεπτομέρεια στην Έκθεση-Εισήγησή του τις ανεπάρκειες του αφηγήματος του αιτητή. 

 

Ειδικότερα, αναφορικά με τον δεύτερο ισχυρισμό ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει συγκεκριμένες πληροφορίες για την ταυτότητα των ένοπλων και τον λόγο της επίθεσης. Όσον αφορά το περιστατικό της επίθεσης στην κοινότητα οι πληροφορίες που παρείχε ήταν γενικές και επαναλάμβανε πως άγνωστοι ένοπλοι άρχισαν να πυροβολούν και να καίνε οικίες, ενώ όσο αφορά την επίθεση στην οικία του και το θάνατο του πατέρα του και των αδελφών του δεν παρείχε πληροφορίες διότι ως ισχυρίστηκε βρισκόταν στην οικία ενός φίλου του. Ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι οι αναφορές του αιτητή ότι στοχοποίησαν τον πατέρα του διότι δεν υποστήριζε τη Biafra, δεν ήταν συγκεκριμένες ούτε παρείχε οποιοδήποτε πρόσθετο στοιχείο προς υποστήριξη του αφηγήματος του.  Κατά την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας, ο αρμόδιος λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες για την Biafra και τις επιθέσεις που πραγματοποιούν από μέρους τους στη Νιγηρία. Αφού συνεκτιμήθηκαν όλα τα δεδομένα που πλαισίωναν τον εν λόγω ισχυρισμό και τα ευρήματα του αρμόδιου λειτουργού επί τούτου, ο ισχυρισμός δεν έτυχε αποδοχής και απορρίφθηκε στο σύνολό του.

 

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, ο αρμόδιος λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψη τους αποδεκτούς ισχυρισμούς, δηλαδή το προσωπικό προφίλ του αιτητή και τη χώρα καταγωγής του, έκρινε πως δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα σε περίπτωση που ο αιτητής επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του να αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Πρόσθεσε πως ο αιτητής είναι υγιής, ενήλικας άνδρας, απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με εργασιακή εμπειρία και χωρίς σημεία ευαλωτότητας. Στη συνέχεια, διεξήγαγε έρευνα σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι η Νιγηρία, τόπος καταγωγής και συνήθους διαμονής του είναι ασφαλής, αφού βεβαίως εξέτασε την κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Imo, που αναμένεται ο αιτητής να επιστρέψει.

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, ο αρμόδιος λειτουργός κατέγραψε πως οι λόγοι που ώθησαν τον αιτητή να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του δεν θεμελιώνουν φόβο δίωξης, λόγω του προσωπικού του προφίλ. Ο αρμόδιος λειτουργός λαμβάνοντας υπόψη τα ευρήματα έρευνας για την κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του αιτητή, συγκεκριμένα στην πολιτεία Imo,  κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι δεν υφίστανται συνθήκες αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, κατέληξε πως δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος παραχώρησης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης υιοθέτησε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τη συνήγορό του, αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση. 

 

Με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό, ο οποίος ορθά έγινε αποδεκτός, δεν θεωρώ αναγκαίο να ασχοληθώ εφόσον ούτως ή άλλως δεν αμφισβητήθηκε.  Ακολούθως, θα συμφωνήσω με τα ευρήματα του αρμόδιου λειτουργού της E.U.A.A  περί αναξιοπιστίας του αιτητή ως προς τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό. Παρά το γεγονός ότι του δόθηκε η ευκαιρία να διευκρινίσει τις ασυνέπειες και τις ελλείψεις στην αφήγησή του, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ευλογοφανείς εξηγήσεις. Όπως ορθά αναλύθηκε λεπτομερώς στην Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες για την επίθεση από τους άγνωστους ένοπλους, δεν υπήρξε ικανοποιητικά λεπτομερής για τη δολοφονία του πατέρα και των αδελφών του, ούτε κατάφερε να αποσαφηνίσει τον κατ' ισχυρισμό κίνδυνο κατά της ζωής του από τους άγνωστους ένοπλους. Παρατηρώ, ότι ο αιτητής επαναλαμβάνει ότι η επίθεση πραγματοποιήθηκε από άγνωστους ένοπλους και υποθέτει ότι πρόκειται για τη Biafra (ερυθρό 34, του διοικητικού φακέλου) χωρίς δηλαδή να γνωρίζει με βεβαιότητα ότι αυτοί ευθύνονται για το περιστατικό.

 

Ο αιτητής έδωσε αόριστες και ασαφείς απαντήσεις σε διευκρινιστικές ερωτήσεις που του τέθηκαν σχετικά με τη δήλωση του ότι οι ένοπλοι υποσχέθηκαν στον πατέρα του ότι κανένα από τα τέκνα του δεν θα γίνει μάρτυρας της Biafra και ότι θα τον σκοτώσουν. Δήλωσε ότι ενημερώθηκε τηλεφωνικώς από τους συγχωριανούς του (ερυθρό 29-1χ, του διοικητικού φακέλου) για την εν λόγω υπόσχεση, χωρίς να είναι σε θέση να παραθέσει περαιτέρω λεπτομέρειες και συγκεκριμένες περιγραφές. Οι ανεπαρκείς και ασαφείς απαντήσεις του αιτητή δεν αντικατοπτρίζουν βιωματικής φύσης γεγονότα.

 

Κατά συνέπεια, κρίνω, όπως και οι καθ' ων η αίτηση, ότι δεν στοιχειοθετείται η εσωτερική αξιοπιστία του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού του αιτητή. Αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, παρά την έλλειψη εσωτερικής συνοχής των δηλώσεων του αιτητή, ως αυτές επεξηγήθηκαν ανωτέρω, για σκοπούς πληρότητας της παρούσης, θα πρέπει να διεξαχθεί συμπληρωματικά έρευνα σε πηγές πληροφόρησης για τη χώρα καταγωγής του αιτητή.  Από έρευνα λοιπόν που διεξήγαγα σε αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης προκύπτει ότι στην Νοτιοανατολική Νιγηρία υπάρχουν αυτονομιστικές ομάδες, μεταξύ των οποίων οι δύο κύριες ομάδες επί του παρόντος είναι το Κίνημα για την Πραγματοποίηση του Κυρίαρχου Κράτους της Biafra (MASSOB -Movement for the Actualization of the Sovereign State of Biafra) και το κίνημα των Αυτόχθονων Λαών της Biafra (IPOB-Indigenous People of Biafra). Και τα δύο κινήματα συμμετέχουν κυρίως σε δραστηριότητες ευαισθητοποίησης, πορείες και άλλες μη βίαιες συγκεντρώσεις.

 

Από τον Αύγουστο του 2020 η βία μεταξύ του IPOB και των δυνάμεων ασφαλείας έχει κλιμακωθεί. Τον Δεκέμβριο 2020, η IPOB ίδρυσε παραστρατιωτική πτέρυγα, το Ανατολικό Δίκτυο Ασφαλείας (ESN) και ακολούθησαν ένοπλες συγκρούσεις με τις κρατικές δυνάμεις της Νιγηρίας. Η κατάσταση ασφαλείας σε σχέση με το IPOB επιδεινώνεται στις πολιτείες Abia, Imo, Ebonyi και άλλες νοτιοανατολικές πολιτείες. Το 2021, οι δυνάμεις ασφαλείας αύξησαν τις επιχειρήσεις τους στην περιοχή. Η παραστρατιωτική πτέρυγα του IPOB, το Ανατολικό Δίκτυο Ασφαλείας (ESN) έχει εμπλακεί σε ένοπλες συγκρούσεις με τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας. Στις 18/02/21 αναπτύχθηκαν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις στην πολιτεία Imo, κατεδαφίζοντας πολλά στρατόπεδα του ESN, το οποίο έχει εμπλακεί σε ένοπλες συγκρούσεις με τις κρατικές δυνάμεις. Συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και της IPOB λαμβάνουν χώρα κυρίως στις πολιτείες Anambra, Abia, Rivers, Imo και Delta. Οι κύριοι πρωταγωνιστές στην κατάσταση ασφαλείας στη πολιτεία Imo ήταν μεταξύ άλλων μέλη της IPOB/MASSOB/ESN. [1]

 

Πρόσφατη έκθεση της EUAA για τη Νιγηρία, η οποία καλύπτει τα γεγονότα από τις 23 Ιανουαρίου του 2023 έως τις 31 Μαρτίου του 2024 αναφέρει ότι οι αυτονομιστές της Biafra (IPOB) και η παραστρατιωτική της πτέρυγα, το Ανατολικό Δίκτυο Ασφαλείας (ESN), υπήρξαν οι κύριοι παράγοντες που εμπλέκονται στις εντάσεις στα νοτιοανατολικά της χώρας (όπου βρίσκεται η πολιτεία Imo, τόπος καταγωγής του αιτητή). Το 2023 οι κύριοι παράγοντες που εμπλέκονται στις εντάσεις στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας είναι οι «αυτονομιστικές παρατάξεις» ή το κίνημα των Αυτόχθονων Λαών της Biafra (IPOB) και το Ανατολικό Δίκτυο Ασφάλειας (ESN). Αυτονομιστές Biafra που ήταν παρόντες στο νοτιοανατολικό τμήμα, ανέλαβαν τις εξουσίες των κυβερνητικών αξιωματούχων και των παραδοσιακών ηγετών στην περιοχή. Επίσης παρόντες στην νοτιοανατολική χώρα καθ’ όλη τη διάρκεια του 2023 ήταν άγνωστοι ένοπλοι.[2]

 

Με βάση τα ευρήματα της έρευνας δεν αμφισβητείται η παρουσία δυνάμεων των αποσχιστικών κινημάτων σε περιοχές της νοτιοανατολικής Νιγηρίας, μεταξύ των οποίων και ο τόπος καταγωγής και συνήθους διαμονής του αιτητή, η πολιτεία Imo. Ωστόσο η έλλειψη εσωτερικής συνοχής των ισχυρισμών του αιτητή είναι τέτοια που, στα πλαίσια συνολικής αξιολόγησης και αποτίμησης των στοιχείων της υπόθεσης, δεν επαρκεί η συμφωνία των δηλώσεων του αιτητή με την επικρατούσα κατάσταση στη χώρα του, καθότι το αφήγημά του στερείται εσωτερικής συνοχής. Τόσο κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία, όσο και σε κάθε προηγούμενο στάδιο της διαδικασίας εξέτασης του αιτήματός του, ο αιτητής δεν εξέθεσε σαφείς και ακριβείς πληροφορίες που να θεμελιώνουν τον πυρήνα του αιτήματος του.

 

Αδιαμφισβήτητα όπως προκύπτει από το άρθρο 18 (5) του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000), ο αιτητής που επιθυμεί την υπαγωγή του στο ειδικό προστατευτικό καθεστώς της Σύμβασης, οφείλει να εκθέσει στη διοίκηση με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. Ο αιτητής δεν είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει για την απόδειξη των ισχυρισμών του, τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, αυτό όμως δεν αίρει την υποχρέωσή του να επικαλεσθεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το αίτημα που υπέβαλε στις αρμόδιες αρχές.

 
Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής [.]».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (βλ. παράγραφοι 37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν μου, διαφαίνεται πως ο αιτητής προέβη σε γενικές και ασαφείς δηλώσεις οι οποίες δεν μπορούν να τεκμηριώσουν τον ισχυρισμό του. Κατά συνέπεια, στην προκειμένη περίπτωση, προκύπτει πως ορθά αποφασίστηκε από την Υπηρεσία Ασύλου, ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτητή εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που στοιχειοθετούν δικαιολογημένο φόβο δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3(1) του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, καθώς δεν προέκυψε καμία ένδειξη πραγματικής, υφιστάμενης και έμπρακτης απειλής του αιτητή από οποιοδήποτε φορέα, κρατικό ή μη, στη χώρα καταγωγής του.

 

Πρόσθετα, ορθά κρίθηκε από τον δεόντως εξουσιοδοτημένο λειτουργό να ασκεί καθήκοντα Προϊσταμένου Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619.

 

Ο λειτουργός, έχοντας αποδεχθεί ότι τόπος καταγωγής και διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του επρόκειτο για την πολιτεία Ιmo της Νιγηρίας, διεξήγαγε έρευνα για τη γενική κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω πολιτεία, από την οποία προέκυψε ότι δεν υφίστατο εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετώπιζε δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.  Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. 

 

Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε ότι κατά το διάστημα από τις 09/05/2024 έως 09/05/2025 στην πολιτεία Imo της Νιγηρίας καταγράφηκαν συνολικά 107 περιστατικά ασφαλείας και 147 απώλειες ζωών, εκ των οποίων 19 διαμαρτυρίες (καμία απώλεια ανθρώπινης ζωής), 3 εξεγέρσεις (3 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 47 μάχες (94 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 36 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (50 απώλειες ανθρώπινων ζωών) και 2 περιστατικά έκρηξης/απομακρυσμένης χρήσης βίας (καμία απώλεια ανθρώπινης ζωής).[3] Ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Imo της Νιγηρίας ανέρχεται σε 5,459,300 κατοίκους σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επίσημη εκτίμηση που έγινε το 2022.[4]

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τόπο καταγωγής του αιτητή, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του εκεί να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, νεαρής ηλικίας, υγιής, με στοιχειώδη εκπαίδευση, πλήρως ικανός προς εργασία, με οικογενειακό/υποστηρικτικό πλαίσιο στη χώρα καταγωγής του και χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας. Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του  δυνάμει του άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την Κ.Δ.Π. 191/2024, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική  μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Επομένως, στη βάση των όσων αναλύθηκαν ανωτέρω, κρίνω πως ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πάσχει η ορθότητα και νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, ούτε ότι στο πρόσωπό του πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα ή στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6(Ι)/2000) και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (βΒλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Ττουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120). Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα.

 

Οι καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, δεν είχαν υποχρέωση να προβούν σε οποιαδήποτε εξειδικευμένη έρευνα, αλλά διεξήγαγαν τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα, εκδίδοντας με τον τρόπο αυτό πλήρως αιτιολογημένη απόφαση και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας.

 

Σε σχέση με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά προϊόν πλάνης, θα πρέπει να αναφερθεί πως το βάρος απόδειξης του ισχυρισμού για την ύπαρξη πλάνης το έχει ο αιτητής (βλ. Παπαδόπουλος v. Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (1190) 3ΑΑΔ 262, 267). Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός δεν στοιχειοθετείται επαρκώς από τον αιτητή και είναι γενικόλογος. Από τους ισχυρισμούς της ευπαίδευτης συνηγόρου του, δεν προωθείται συγκεκριμένα οποιουδήποτε είδους πλάνη, τόσο ως προς την διαδικασία που ακολουθήθηκε, όσο και ως προς τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η Υπηρεσία Ασύλου με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιον της, αλλά ούτε και ως προς τα γεγονότα που έλαβε υπόψη της. Ενόψει των ανωτέρω, δεν διακρίνω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε με σκοπό κατάδηλα διαφορετικό από εκείνο που ο νομοθέτης θέλησε και η συνήγορος του αιτητή δεν υπέδειξε στο Δικαστήριο οποιαδήποτε παρατυπία.

 

Πλάνη περί τα πράγματα στοιχειοθετείται όταν αποδεικνύεται η αντικειμενική ανυπαρξία γεγονότων που έλαβε υπόψη του το αρμόδιο όργανο για να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση. Όταν η πλάνη του αρμόδιου οργάνου έγκειται στη λανθασμένη ερμηνεία του Νόμου, τότε η απόφαση του αρμόδιου οργάνου πάσχει, διότι η πλάνη του αυτή οδήγησε σε εσφαλμένη εφαρμογή του Νόμου και κατά συνέπεια με αυτό τον τρόπο συντρέχει πλάνη περί το Νόμο (βλ. Σύγγραμμα του Επαμεινώνδα Π. Σπηλιωτόπουλου, «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου» (Τόμος 2, 14^η έκδοση, 2011) σελίδες 136, 137, παράγραφοι 510 και 511).

 

Ο αιτητής δεν παραπέμπει σε συγκεκριμένα γεγονότα τα οποία οι καθ' ων η αίτηση παρέλειψαν να λάβουν υπόψη με αποτέλεσμα να αποφασίσουν κατά πλάνη περί τα πράγματα, ούτε ισχυρίζεται οτιδήποτε που να στοιχειοθετεί πλάνη περί τον Νόμο. Στη βάση των ανωτέρω, είναι προφανές πως δεν αποδεικνύεται ο ισχυρισμός του αιτητή περί πραγματικής πλάνης ή/και οποιασδήποτε άλλης ουσιώδους πλάνης και ως εκ τούτου, απορρίπτεται.

 

Ούτε ο αιτητής θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας στην προκειμένη περίπτωση, καθώς το ευεργέτημα της αμφιβολίας δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτητή (βλ. σχ. παρ. 204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Σε σχέση με τον εγειρόμενο νομικό ισχυρισμό για κατάχρηση εξουσίας και παράβαση Νόμου εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου, παρατηρώ ότι είναι με γενικότητα και αοριστία που προβάλλονται στη Γραπτή Αγόρευση του αιτητή οι προαναφερόμενοι ισχυρισμοί και δεν στοιχειοθετούνται στην Γραπτή του Αγόρευση.  Κρίνω ότι ο ισχυρισμός περί κατάχρησης εξουσίας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου δεν έχει έρεισμα και απορρίπτεται, εφόσον ο αιτητής για να στοιχειοθετήσει τον προβαλλόμενο ισχυρισμό του, όφειλε να αποδείξει τον κατάδηλα ξένο σκοπό από το σκοπό του νόμου που επεδίωξε το αρμόδιο όργανο και την υπέρβαση των ορίων της διακριτικής εξουσίας του αρμόδιου οργάνου.  Ως εκ τούτου, οι προαναφερόμενοι ισχυρισμοί οι οποίοι δεν στοιχειοθετούνται απορρίπτονται στο σύνολό τους.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια και υπήρξε η δέουσα έρευνα και αιτιολόγηση εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας. 

 

Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.

 

  

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.