ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

(Υπόθεση Αρ. 475/2025(Κ))

 

4 Ιουνίου, 2025

 

[ΜΙΧΑΗΛ, Δ/στης Δ.Δ.]

 

I. I. U.

 

Αιτητής,

 

v.

 

ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

Καθ’ ου η Αίτηση.

…………………………

Έλενα Θεμιστοκλέους (κα) για Δημήτριος Α. Παυλίδης και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον αιτητή.

 

Ειρήνη Παραδεισιώτη (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για τον καθ’ ου η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Με την υπό κρίση προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης ημερομηνίας 13.4.2025.

 

Ο αιτητής εισήλθε παράνομα στη χώρα σε άγνωστο χρόνο και στις 17.3.2023 υπέβαλε αίτηση παραχώρησης διεθνούς προστασίας η οποία απορρίφθηκε με σιωπηρή απόσυρση στις 11.6.2024. Στις 12.4.2025 συνελήφθη για παράνομη παραμονή και στις 13.4.2025 εκδόθηκαν εναντίον του οι προσβαλλόμενες πράξεις.

 

Ο αιτητής αναφέρεται σε άδεια νόμιμης παραμονής του με αριθμό 41461/2023 την οποία επισυνάπτει ως Παράρτημα Β στην προσφυγή του. Το εν λόγω έντυπο δεν είναι άδεια παραμονής αλλά βεβαίωση υποβολής αίτησης παραχώρηση διεθνούς προστασίας και δόθηκε στον αιτητή όταν υπέβαλε τέτοια αίτηση στις 17.3.2023. Όπως προκύπτει από τον διοικητικό φάκελο Τεκμήριο 1, με επιστολή ημερομηνίας 9.7.2024 ενημερώθηκε ο αιτητής ότι η αίτηση θεωρήθηκε ότι εγκαταλείφθηκε σιωπηρά (βλ. ερυθρό 30). Συνεπώς, η βεβαίωση δεν έχει πλέον καμία ισχύ.

 

Η επιχειρηματολογία που αναπτύσσει ο αιτητής είναι γενική χωρίς υπαγωγή στα δεδομένα της υπό κρίση υπόθεσης ενώ το περιεχόμενο της παραγράφου 18 της γραπτής αγόρευσης φαίνεται να μη σχετίζεται με τον αιτητή αλλά άλλο πρόσωπο.

 

Εν πάση περιπτώσει, όπως καταγράφεται στην επιστολή ημερομηνίας 9.7.2024 της Υπηρεσίας Ασύλου προς τον αιτητή, αυτή εξέδωσε απόφαση επιστροφής δίδοντας στον αιτητή δικαίωμα οικειοθελούς αποχώρησης εντός επτά ημερών. Προφανώς ο αιτητής δεν συμμορφώθηκε και έτσι κηρύχτηκε απαγορευμένος μετανάστης με απόφαση 13.4.2023 στη βάση των εξουσιών που δίδει το Άρθρο 6(1)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105 και την ίδια μέρα εκδόθηκαν και τα διατάγματα απέλασης και κράτησης.

 

Στο διάταγμα κράτησης που εκδίδεται, βεβαίως, για σκοπούς απέλασης καταγράφεται ότι κρίθηκε αναγκαίο επειδή υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του αιτητή δεδομένης της μη συμμόρφωσής του με την απόφαση επιστροφής που προηγήθηκε.

 

Στη βάση των πιο πάνω, δεν εντοπίζω κάποια παρανομία από πλευράς του καθ’ ου η αίτηση συνεπώς η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και τα προσβαλλόμενα διατάγματα επικυρώνονται. Επιδικάζονται €1700 έξοδα υπέρ του καθ’ ου η αίτηση και εναντίον του αιτητή.

 

Ε. ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο