ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 564/2025 (K) iJustice
23 Ιουνίου, 2025
[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος και του άρθρου 11Α του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Νόμου του 2015
S. B.
Αιτήτρια
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Διευθύντριας Τμήματος Μετανάστευσης του Υφυπουργείου Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας
Καθ' ων η Αίτηση
.........
Παναγιώτης Πιερίδης, Δικηγόρος για Αιτήτρια
Χαράλαμπος Καστάνας, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για Καθ' ων η αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Φ. Καμένος, ΔΔΔ.: Η Αιτήτρια, υπήκοος Νεπάλ, αφίχθη στη Δημοκρατία στις 23.02.2024 με άδεια εισόδου ως οικιακή βοηθός προσώπου στη Λάρνακα. Στις 31.01.2025 υπέβαλε αίτηση για άδεια παραμονής προκειμένου να εργαστεί σε νέα εργοδότη στη Λάρνακα κατόπιν αποδέσμευσής της στις 22.05.2024 από τον πρώτο της εργοδότη και ακύρωσης της προηγούμενης άδειας παραμονής της.
Σε σχετικό έγγραφο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης («ΥΑΜ») Λευκωσίας ημερ. 16.05.2025 (Παράρτημα 3 σε Ένσταση), αναφέρεται ότι στις 09.04.2025 παραχωρήθηκε στην Αιτήτρια επιστολή αποδέσμευσης από την νέα εργοδότη της και στις 16.05.2025 όταν συνελήφθη στη Λευκωσία δεν εκκρεμούσε στο σύστημα οποιαδήποτε νέα αίτηση της, κατά δε την προφορική συνέντευξη ανέφερε ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα της και ότι σκοπό έχει να βρει νέο εργοδότη. Στη βάση εισήγησης της ΥΑΜ, οι Καθ’ ων η αίτηση κήρυξαν την Αιτήτρια απαγορευμένη μετανάστρια και εναντίον της εξέδωσαν διατάγματα κράτησης και απέλασης, με αιτιολογία ότι παρέμεινε παράνομα στη Δημοκρατία από τις 09.05.2025 όταν έληξε η προθεσμία να εξεύρει νέο εργοδότη. Πράξεις που προσβάλλονται με την παρούσα.
Με την αγόρευσή του ο ευπαίδευτος συνήγορος της Αιτήτριας εγείρει ότι οι προσβαλλόμενες εξεδόθησαν από αναρμόδιο όργανο, ήτοι την Διευθύντρια του Τμήματος Μετανάστευσης, η οποία ουδέποτε εξουσιοδοτήθηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών προς τούτο. Θέτει περαιτέρω ζήτημα παράβασης του δικαιώματος ακρόασης της Αιτήτριας καθώς και ότι οι προσβαλλόμενες είναι αναιτιολόγητες και προϊόν(τα) πλημμελούς έρευνας και πλάνης ενώ δε, ισχυρίζεται ότι, ουδέποτε ενημερώθηκε η Αιτήτρια ότι έχει κηρυχθεί απαγορευμένη μετανάστης σύμφωνα με τον Κανονισμό 19 των περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Κανονισμών του 1972 (ΚΔΠ 242/1972) αλλά η πρώτη ενημέρωση της ήταν στις 16.05.2025 με την επίδοση των επίδικων διαταγμάτων. Περαιτέρω, υπό τον ισχυρισμό της έλλειψης δέουσας έρευνας τίθεται ο ισχυρισμός ότι, της έκδοσης των προσβαλλομένων, δεν προηγήθηκε έκθεση-εισήγηση ή άλλου εγγράφου που να φαίνεται η επεξεργασία της εισήγησης της ΥΑΜ στην οποία παραλείπεται η αναφορά των διαβημάτων που προέβη η Αιτήτρια για νομιμοποίηση της παραμονής της. Τέλος εγείρεται ισχυρισμός άνισης μεταχείρισης και/ή ότι παραβιάζεται η αρχή της ισότητας διότι σε άλλες περιπτώσεις το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού μια Μετανάστευσης αποδέχεται αιτήσεις κατόχων σύμβασης αποδέσμευσης που χρονολογούνται μέχρι τρεις μήνες χωρίς ανάγκη εξασφάλισης έγκρισης από τη Διευθύντρια.
Από την πλευρά του ο ευπαίδευτος συνήγορος των Καθ’ ων η αίτηση υπεραμύνεται της νομιμότητας των προσβαλλόμενων αποφάσεων.
Εξέτασα τις θέσεις των μερών έχοντας υπόψη μου το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου που κατατέθηκε κατά τις διευκρινίσεις. Καταλήγω στα ακόλουθα:
Ως προς το θέμα της ισχυριζόμενης αναρμοδιότητας, κατατέθηκε σχετικό έγγραφο εξουσιοδότησης ημερ. 08.01.2021 του τότε Υπουργού Εσωτερικών, με το οποίο εξουσιοδοτεί τον εκάστοτε Διευθυντή Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης να ασκεί τις εξουσίες του δυνάμει των άρθρων του Κεφ. 105 περιλαμβανομένων αυτών που αφορούν τις εδώ προσβαλλόμενες. Ως εκ τούτου δε διαπιστώνω ότι εξεδόθηκαν από αναρμόδιο όργανο.
Περαιτέρω, δε ευσταθεί ότι δεν παρασχέθηκε δικαίωμα ακρόασης στην Αιτήτρια, αντιθέτως το άσκησε μέσω της προφορικής συνέντευξης που ανέφερα στα γεγονότα. Μάλιστα το ζήτημα της παροχής δικαιώματος ακρόασης πριν από την έκδοση πράξεων ως οι προσβαλλόμενες, έχει ήδη ξεκαθαρίσει με τη σχετική νομολογία με σχετική την απόφαση στην Αναθ. Έφεση Αρ. 89/2015 Α.Ν. v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Εσωτερικών κ.α. ημερ. 03.06.2022 και την απόφαση του ΔΕΕ C166/13 Mukarubega ημερ. 05.11.2014. Συνεπώς ούτε και αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Οι προσβαλλόμενες δεν είναι ούτε αναιτιολόγητες ή προϊόν πλημμελούς έρευνας και πλάνης. Η επιστολή της ΥΑΜ ημερ. 16.05.2025 (Παράρτημα 3 σε Ένσταση) περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για σκοπούς δικαστικού ελέγχου τόσο της έρευνας όσο και της αιτιολογίας και δε θεωρώ ότι απαιτείτο οτιδήποτε περαιτέρω ή άλλο προπαρασκευαστικό έγγραφο για σκοπούς διερεύνησης ή αιτιολόγησής ή πλήρωσης των νομοθετικών προνοιών, τις οποίες επικαλείται η Αιτήτρια (άρθρα 6 και 18ΟΔ-18ΠΘ) τόσο της κήρυξής της ως απαγορευμένης μετανάστριας όσο και για την έκδοση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης. Εκεί συγκεκριμένα καταγράφεται το ιστορικό της Αιτήτριας και ότι από τις 09.04.2025, δεν υπάρχει στο σύστημα οποιαδήποτε αίτηση της άλλωστε και η ίδια, στην προφορική της συνέντευξη, ανέφερε μόνο αορίστως ότι «σκοπός της είναι να βρει νέο εργοδότη», άρα δεν είχε οτιδήποτε απτό. Επίσης εκεί αναφέρεται η πιθανότητα διαφυγής της εφόσον δε συναινεί στον επαναπατρισμό της κάτι που υποδηλώνει πρόθεση μη συμμόρφωσής σε απόφαση επιστροφής καθώς και ότι δεν υπάρχει περιθώριο εναλλακτικών μέτρων.
Συμφωνώ δε με τους Καθ΄ων η αίτηση ότι δεν ήταν υποχρέωση τους να είχαν οι ίδιοι αναζητήσει την επιστολή/συμφωνία αποδέσμευσης ή των όποιων «διαβημάτων» της Αιτήτριας για σκοπούς εξεύρεσης νέου εργοδότη ώστε να ενημερώσουν τον φάκελο της Αιτήτριας αλλά υποχρέωση της Αιτήτριας να υποβάλει όλα τα σχετικά έγγραφα για ενημέρωση του φακέλου της καθώς και να διευθετήσει έγκαιρα τη νομιμότητα της παραμονής της. Η επιστολή/συμφωνία αποδέσμευσης φέρει ημερομηνία υπογραφής της από την εργοδότη της Αιτήτριας την 09.04.2025 και ορθά άρα οι Καθ΄ων η αίτηση κατέγραψαν και αιτιολόγησαν ότι η παραμονή της στις 16.05.2025 όταν ελέγχθηκε και συνελήφθη, είχε καταστεί παράνομη εφόσον δε διευθέτησε την εργοδότησή της σε νέο εργοδότη. Παρά δε το γεγονός ότι η επιστολή/συμφωνία αποδέσμευσης τέθηκε στην προσφυγή της Αιτήτριας, χωρίς να φαίνεται να είχε υποβληθεί από την ίδια ή την εργοδότη της στον φάκελο της στους Καθ’ ων η αίτηση, από την Έκθεση της ΥΑΜ ημερ. 16.05.2025, η οποία προηγήθηκε της προσφυγής, προκύπτει ότι οι Καθ’ ων η αίτηση είχαν ενημερωθεί ότι η αποδέσμευση εκ μέρους του εργοδότη έγινε στις 09.04.2025 όπερ και κατεγράφη στην Έκθεση-Παράρτημα 3 σε ένσταση. Άρα ορθώς, δεδομένης και της καταγραφής επί της ίδιας της επιστολής/συμφωνίας της ημερομηνίας «09.04.2025» οι Καθ’ ων η αίτηση αιτιολόγησαν τις προσβαλλόμενες.
Σημειώνω εξάλλου παρενθετικά ότι, στο Παράρτημα 2 στην Ένσταση παρατίθεται επιστολή της ΥΑΜ ημερ. 03.07.2024 (ερ. 32) που αφορούσε την προηγούμενη αποδέσμευση της Αιτήτριας ημερ. 22.05.2024 και φαίνεται ότι η όποια ενημέρωση των Καθ΄ων η αίτηση, προήλθε από επιστολή ημερ. 25.06.2024 του προηγούμενου εργοδότη της (Ερ. 31), δηλαδή ένα και πλέον μήνα μετά και όχι της ίδιας της Αιτήτριας και οι Καθ’ ων η αίτηση έδιδαν άμεσα, δηλαδή στις 03.07.2024 οδηγίες για εντοπισμό και σύλληψή της δεδομένου ότι δεν είχε και πάλι υποβάλει αίτηση για διευθέτηση της παραμονής της. Συνεπώς φαίνεται ότι αφενός η Αιτήτρια δε συνήθιζε να ενημερώνει τους Καθ’ ων η αίτηση για τις ενέργειές της αφετέρου ότι οι Καθ’ ων η αίτηση ακολουθούσαν σταθερή αντιμετώπιση σε τέτοιες περιπτώσεις και αφ’ ης στιγμής λάμβαναν γνώση της αποδέσμευσής, δεν ανέμεναν 3 μήνες για λήψη μέτρων. Αυτό ουσιαστικά απαντά και σε όσα η Αιτήτρια ισχυρίζεται στα πλαίσια του τελευταίου λόγου ακύρωσης ως προς την ισχυριζόμενη πρακτική των Καθ΄ων η αίτηση να πιστώνουν με 3 μήνες για σκοπούς εξεύρεσης νέου εργοδότη.
Δε θεωρώ βάσιμο ούτε τον λόγο ακύρωσης ότι η Αιτήτρια δεν έλαβε ειδοποίηση σύμφωνα με τον Κανονισμό 19 των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών, για την κήρυξή της ως απαγορευμένης μετανάστριας. Η εδώ προσβαλλόμενη κήρυξη της Αιτήτριας ως απαγορευμένης μετανάστριας είναι δέουσα ειδοποίηση και, μπορούσε να δοθεί, ως και έγινε, ταυτόχρονα με τα προσβαλλόμενα διατάγματα. Σχετική είναι η απόφαση C-166/13 Mukarubega (σκ. 58) όπου αναφέρεται ότι τα κράτη μέλη δεν εμποδίζονται να εκδίδουν απόφαση όσον αφορά τη λήξη της νόμιμης παραμονής ταυτοχρόνως με απόφαση περί επιστροφής και στη συγκεκριμένη περίπτωση οι λόγοι που οδήγησαν στην έκδοση όλων των πράξεων διαπιστώθηκαν την ίδια ημέρα με την έκδοσή τους, λόγω δεδομένων που αφορούσαν την Αιτήτρια και διαπιστώθηκαν κατά τη σύλληψή και εξέτασής της.
Απορριπτέο τέλος κρίνω και τον λόγο ακύρωσης περί άνισης μεταχείρισης της Αιτήτριας έναντι άλλων αιτούντων άδειας παραμονής και εργασίας. Η αναφορά αορίστως σε «άλλες περιπτώσεις που δίδονται μέχρι και 3 μήνες» για εξεύρεση νέου εργοδότη δεν είναι επαρκής για στοιχειοθέτηση ενός τέτοιου ισχυρισμού και περαιτέρω, δεν παρατίθεται οποιαδήποτε νόμιμη βάση που να δικαιολογείται η παραχώρηση του εν λόγω χρονικού διαστήματος για το συγκεκριμένο σκοπό.
Καταλήγω ότι δεν ευσταθεί οποιοσδήποτε εκ των λόγων ακύρωσης.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Οι προσβαλλόμενες επικυρώνονται με 1.500 ευρώ έξοδα υπέρ των Καθ΄ ων η αίτηση.
Φ. Καμένος, ΔΔΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο