
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση Αρ. 572/2025(Κ))
30 Ιουλίου, 2025
[ΜΙΧΑΗΛ, Δ/στης Δ.Δ.]
E. I.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Καθ’ ης η Αίτηση.
…………………………
Παναγιώτης Πιερίδης για Πιερίδης & Πιερίδης, για τον αιτητή.
Θεοφανώ Βασιλάκη (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για την καθ’ ης η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Με την υπό κρίση προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης ημερομηνίας 25.5.2025 με την οποία ανακηρύττεται απαγορευμένος μετανάστης και των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης ιδίας ημερομηνίας.
Σύμφωνα με τα γεγονότα ως καταγράφονται στην ένσταση των καθ’ ων η αίτηση, ο αιτητής εισήλθε παράνομα στη χώρα σε άγνωστο χρόνο και στις 3.7.2019 υπέβαλε αίτηση παραχώρησης διεθνούς προστασίας η οποία απορρίφθηκε στις 13.10.2021. Άσκησε προσφυγή κατά της απορριπτικής απόφασης στις 6.12.2021 η οποία απορρίφθηκε στις 31.8.2023. Στις 25.5.2025 συνελήφθη για παράνομη παραμονή και εκδόθηκαν εναντίον του οι προσβαλλόμενες πράξεις.
Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής συνοψίζονται σε αναρμοδιότητα του προσώπου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, παραβίαση του δικαιώματος σε προηγούμενη ακρόαση, έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, πλάνη περί τον νόμο και μη συμμόρφωση με το Άρθρο 18ΟΘ του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105 (στο εξής ο «Νόμος»).
Ο αιτητής εισηγείται ότι το διάταγμα κράτησης εκδόθηκε αναρμόδια από τη διευθύντρια του Τμήματος Μετανάστευσης. Η καθ’ ης η αίτηση παραπέμπει σε δύο αποφάσεις την Αρ. 183/2025 Μ.Ρ.Ν. ν. Δημοκρατίας, 29.4.2025 και την Αρ. 1523/2024 T.B.F. ν. Δημοκρατίας, 24.2.2025. Οι εν λόγω υποθέσεις δεν τυγχάνουν εφαρμογής εφόσον αναφέρονται στις εξουσίες του Υπουργού Εσωτερικών και όχι του Υπουργικού Συμβουλίου. Οι πρόνοιες του Άρθρου 18ΠΣΤ τροποποιήθηκαν με τον Νόμο 4(Ι)/2025 που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα στις 14.2.2025 αντικαθιστώντας τον Υπουργό Εσωτερικών με το Υπουργικό Συμβούλιο. Κατόπιν της τροποποίησης, το Άρθρο 18ΠΣΤ προνοεί ότι:
«18ΠΣΤ.-(1) Εκτός εάν στη συγκεκριµένη περίπτωση επιτρέπεται να εφαρµοστούν αποτελεσµατικά άλλα επαρκή αλλά λιγότερο αναγκαστικά µέτρα, το Υπουργικό Συµβούλιο δύναται να εκδίδει διάταγµα µε το οποίο να θέτει υπό κράτηση υπήκοο τρίτης χώρας υποκείµενο σε διαδικασίες επιστροφής, µόνο για την προετοιµασία της επιστροφής και/ή τη διεκπεραίωση της διαδικασίας αποµάκρυνσης, ιδίως όταν –»
Στον διοικητικό φάκελο που κατατέθηκε ως Τεκμήριο 1 εντοπίζεται απόφαση εκχώρησης ημερομηνίας 26.3.2025 με την οποία το Υπουργικό Συμβούλιο εκχωρεί στον διευθυντή του Τμήματος Μετανάστευσης:
«[…] τις εξουσίες τις οποίες του παρέχουν τα άρθρα 6(1)(στ) και (ζ), 6(2) και (3), 7, 14, 18ΙΣΤ, 18ΚΣΤ(4) και (5) και (5Α), 18(Π)1 και (3), 18ΠΑ, 18ΠΓ και 18ΠΣΤ […]»
Συνεπώς, η εισήγηση του αιτητή περί αναρμοδιότητας δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Σχετικά με την εισήγηση για έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνης ειδικά σε σχέση με το διάταγμα κράτησης εφόσον η διεύθυνση του αιτητή ήταν πάντοτε γνωστή στη διοίκηση και δεν εξετάστηκε η εφαρμογή εναλλακτικών μέτρων της κράτησης, στο διάταγμα κράτησης καταγράφεται η εξής αιτιολογία:
«Και επειδή θεώρησα ότι είναι αναγκαίο η/ο E. I., να παραμείνει υπό κράτηση μέχρις ότου απελαθεί, καθότι διαπιστώθηκε ότι υπάρχει κίνδυνος διαφυγής, (Άρθρο 18ΠΣΤ(1)(α) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου). Δεδομένης της μη ύπαρξης σταθερής διεύθυνσης παραμονής, της μη συμμόρφωσης του/της με προηγουμένη απόφαση επιστροφής και της απροθυμίας του/της για επαναπατρισμό, δεν υπάρχει περιθώριο εναλλακτικών της κράτησης μέτρων.»
Στην έκθεση ημερομηνίας 25.5.2025 προς το Τμήμα Μετανάστευσης καταγράφοντα τα ακόλουθα:
«3. Κατόπιν προφορικής συνέντευξης που έγινε στον αλλοδαπό, αυτός ανάφερε ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στην χώρα του.
4. Εν όψει των πιο πάνω γίνεται εισήγηση όπως εναντίον του αλλοδαπού, εκδοθούν διατάγματα κράτησης και απέλασης, καθότι υπάρχει πιθανότητα διαφυγής του, για να απελαθεί στην χώρα του, αφού αυτός δεν συναινεί στον επαναπατρισμό του, γεγονός που υποδηλώνει πρόθεση μη συμμόρφωσης σε ενδεχόμενη απόφαση επιστροφής. Δεν υπάρχει περιθώριο εναλλακτικών μέτρων πέραν της κράτησης του ως επίσης δεν παραβιάζεται η αρχή της επαναπροώθησης.
5. Το διαβατήριο του αλλοδαπού δεν ανευρέθηκε και καταβάλλονται προσπάθειες προς εντοπισμό του. Δεν είναι κάτοχος εισιτηρίου επιστροφής στην χώρα του και καταβάλλονται προσπάθειες για εξασφάλιση του.»
Στη βάση των πιο πάνω, δεν θεωρώ ότι η διοίκηση δεν προέβη στη δέουσα έρευνα ή πλανήθηκε. Ο αιτητής διέμενε παράνομα στη χώρα χωρίς να είχε προβεί σε καμία ενέργεια για να νομιμοποιήσει την παραμονή του. Επιπρόσθετα, δεν εντοπίστηκε το διαβατήριό του ενώ ο ίδιος δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα του. Συνεπώς, η κρίση της διοίκησης ότι υπάρχει κίνδυνος διαφυγής εκτός εάν τεθεί υπό κράτηση, είναι εύλογη.
Ούτε η εισήγηση για παραβίαση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης ευσταθεί. Όπως διευκρινίστηκε στην Παντελούρης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 78:
«(…) το δικαίωμα του διοικουμένου να ακούεται πριν από την έκδοση μιας διοικητικής πράξεως που τον αφορά υπάρχει στις περιπτώσεις που το προβλέπει ο Νόμος ή όταν η επίδικη διοικητική πράξη αποτελεί στην ουσία επιβολή ποινής ή κυρώσεως ή όταν είναι τιμωρητικής ή πειθαρχικής φύσεως.»
Τα γεγονότα στην υπό κρίση υπόθεση δεν εμπίπτουν σε καμία από τις πιο πάνω κατηγορίες. Τα μέτρα που λαμβάνονται σε πρόσωπα που παραμένουν στη χώρα παράνομα δεν συνιστούν ούτε κύρωση, ούτε ποινή αλλά εφαρμογή του νόμου.
Τέλος, ούτε η εισήγηση ότι δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία που προνοείται στα Άρθρα 18ΟΔ μέχρι 18ΠΘ του Νόμου ευσταθεί. Όπως εξηγούν οι καθ’ ων η αίτηση, στον αιτητή δόθηκε η προθεσμία οικειοθελούς αναχώρησης στη βάση της προσφυγής που άσκησε ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας με την οποία δεν συμμορφώθηκε. Συνεπώς ορθά ακολούθησε η απόφαση απομάκρυνσης.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και οι προσβαλλόμενες αποφάσεις επικυρώνονται. Επιδικάζονται €1700 έξοδα υπέρ των καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Ε. ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο