ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 590/2025 (K) iJustice
4 Ιουλίου, 2025
[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
D. H. A. S. J.
Αιτήτρια
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
1. Υφυπουργού Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας
2. Διευθύντριας Τμήματος Μετανάστευσης
Καθ' ων η Αίτηση
.........
Παναγιώτης Μπενέτης, για ΑΛΤΑΧΕΡ ΜΠΕΝΕΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε., Δικηγόροι για Αιτήτρια
Λουίζα Γιάγκου, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για Καθ' ων η αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Φ. Καμένος, ΔΔΔ.: Η Αιτήτρια, υπήκοος Σρι Λάνκας, αφίχθηκε στη Δημοκρατία στις 15.07.2024 με άδεια εισόδου/παραμονής ως οικιακή βοηθός μέχρι τις 23.09.2026. Στις 01.06.2025 η Αιτήτρια αναχώρησε από την Κύπρο μέσω Λάρνακας για Βελιγράδι. Δεν της επετράπηκε η είσοδος και επέστρεψε στην Κύπρο.
Στο Παράρτημα 3 στην Ένσταση παρατίθεται έγγραφο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης ημερ. 02.06.2025 προς την Καθ’ ης η αίτηση 2 (εφεξής το «Έγγραφο της ΥΑΜ»), στο οποίο γίνεται εισήγηση όπως η άδεια παραμονής της Αιτήτριας ακυρωθεί, κηρυχθεί ως απαγορευμένη μετανάστης και εκδοθούν εναντίον της διατάγματα κράτησης και απέλασης. Στο Έγγραφο της ΥΑΜ αναφέρεται μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
2. Στις 01/06/2025 αναχώρησε από την Κύπρο μέσω του Αεροδρομίου Λάρνακας με προορισμό το Βελιγράδι χρησιμοποιώντας την άδεια παραμονής που της είχε εκδοθεί από το Τμήμα Μετανάστευσης για να πετύχει είσοδο στη Σερβία και ακολούθως από εκεί να μεταβεί παράνομα σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τακτική που ακολουθείται το τελευταίο καιρό από υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι κατέχουν άδεια παραμονής στη Δημοκρατία. Πρόθεση της υπό αναφορά αλλοδαπής ήταν να μεταβεί παράνομα σε Ευρωπαϊκή Χώρα επιχειρώντας να ξεγελάσει αρχικά τις Αρχές της Σερβίας. Πράγμα το οποίο δεν πέτυχε. Δεν ήταν πρόθεση της να επιστρέψει στη Κύπρο.
3. Κατά την άφιξη στο Βελιγράδι για τον πιο πάνω λόγο δεν της επιτράπηκε η είσοδος και επέστρεψε αναγκαστικά πίσω στη Κύπρο με την πτήση (.) σήμερα 02/06/2025.
4. Σε τηλεφωνική επικοινωνία με την κόρη της εργοδότριας της αλλοδαπής κα (..) ΔΤ (..), τηλ (.), ανέφερε ότι η αλλοδαπή δεν την ενημέρωσε ότι θα αποχωρούσε από την Κύπρο για το Βελιγράδι. Της ανέφερε ότι στις 31.05.2025 θα μετέβαινε στη Λευκωσία για να αποστείλει χρήματα στην οικογένεια της και πως θα επέστρεφε πίσω στην εργασία της την 01.06.2025.
5. (…)»
Οι Καθ’ ων η αίτηση υιοθέτησαν την εισήγηση στο Έγγραφο της ΥΑΜ. Στις 02.06.2025 ακυρώθηκε η άδεια παραμονής, η Αιτήτρια κηρύχθηκε απαγορευμένη μετανάστης και εναντίον της εξεδόθησαν διατάγματα απέλασης και κράτησης.
Με την παρούσα προσφυγή, η Αιτήτρια προσβάλλει την κήρυξή της ως απαγορευμένης μετανάστριας και τα σχετικά διατάγματα κράτησης και απέλασης εγείροντας με την αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου της, σειρά λόγων ακύρωσης. Ότι η προσβαλλόμενη είναι προϊόν πλάνης και ελλιπούς έρευνας, ότι παραβιάζει την αρχή της καλής πίστης, ότι εξεδόθη από αναρμόδιο όργανο, ότι δεν παρασχέθηκε στην Αιτήτρια δικαίωμα ακρόασης και, τέλος, ότι είναι αναιτιολόγητη.
Από την πλευρά της η ευπαίδευτη συνήγορος των Καθ’ ων η αίτηση υπεραμύνεται της νομιμότητας των προσβαλλόμενων αποφάσεων.
Εξέτασα τις θέσεις των μερών έχοντας υπόψη μου το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου που κατατέθηκε. Καταλήγω στα ακόλουθα:
Ως προς τους λόγους ακύρωσης περί πλάνης και ελλιπούς έρευνας και παράβασης της αρχής της καλής πίστης, δε θεωρώ ότι από τα ενώπιόν μου έγγραφα και δη από το Έγγραφο της ΥΑΜ που προπαρασκεύασε τις προσβαλλόμενες, αυτοί ευσταθούν. Οι Καθ΄ων η αίτηση δε φαίνεται να πλανήθηκαν ή διερευνήσαν ελλιπώς ή κακόπιστα την όλη υπόθεση.
Πριν την έκδοση των προσβαλλομένων, οι Καθ’ ων η αίτηση επιβεβαίωσαν με τη θυγατέρα της εργοδότριας της Αιτήτριας, ότι η τελευταία είχε αναχωρήσει από τη Δημοκρατία άνευ άδειας επικαλούμενη ψευδώς ότι θα μετέβαινε εντός Λευκωσίας για να μεταφέρει χρήματα στην οικογένειά της.
Οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας ότι η τηλεφωνική επιβεβαίωση δεν ήταν επαρκής ή ότι η θυγατέρα της δεν ήταν «αντιπρόσωπος» της για να αναφέρει τα γεγονότα, δε με βρίσκει σύμφωνο, δεδομένου ότι ο μεν αριθμός τηλεφώνου που αναφέρεται ότι κλήθηκε για σκοπούς επιβεβαίωσης στο Έγγραφο της ΥΑΜ είναι ο ίδιος με αυτόν που αναφέρεται στο Κ. 79 του διοικητικού φακέλου (Τεκμήριο 1), δηλαδή ο τηλεφωνικός αριθμός της εργοδότριας επί της «αίτησης ανανέωσης άδειας διαμονής λόγω αλλαγής εργοδότη» (Κ.81-76 Τεκμηρίου 1) το δε γεγονός ότι η θυγατέρα της Αιτήτριας επιβεβαίωσε την άνευ αδείας απουσία της Αιτήτριας ήταν επαρκές στοιχείο για σκοπούς έρευνας ιδίως δεδομένου ότι η εργοδότρια ήταν πρόσωπο υπερήλικο (για αυτόν τον λόγο και εργοδότησε την Αιτήτρια-βλ Κ. 81 και Κ82) και δε βρίσκω ότι δε θα μπορούσε η θυγατέρα της, να αναφέρει τα γεγονότα ή να μιλήσει στους Καθ΄ ων η αίτηση για λογαριασμό της. Σημειώνω μάλιστα ότι πέραν του αριθμού τηλεφώνου, φαίνεται ότι ταυτοποιήθηκε η θυγατέρα της εργοδότριας εφόσον στο Έγγραφο της ΥΑΜ, ο αριθμός ταυτότητάς της ήταν ο ίδιος με τον αριθμό που αναφέρεται ως αριθμός ταυτότητας του προσώπου (δηλ. της θυγατέρας) που υπέγραψε ως μάρτυρας το έγγραφο Κ. 68.
Ούτε η αναφορά στο ‘Έγγραφο της ΥΑΜ περί ακολουθούμενης πρακτικής αλλοδαπών που κατέχουν άδεια στη Δημοκρατία να προσπαθούν να μεταβούν σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω Σερβίας φανερώνει έλλειψη καλής πίστης, εφόσον ξεκάθαρα η Αιτήτρια δεν είχε λάβει άδεια από την εργοδότριά της για να αναχωρήσει για το εξωτερικό και το γεγονός ότι ο προορισμός, στον οποίο βρέθηκε ήταν το Βελιγράδι ακριβώς ήταν συνεπής με την αναφορά των Καθ’ ων η αίτηση ότι η εν λόγω ενέργεια της Αιτήτριας εντασσόταν στην εν λόγω ακολουθούμενη πρακτική.
Ούτε ο ισχυρισμός περί αναρμοδιότητας ή περί υπέρβασης εξουσίας λόγω υιοθέτησης εκ μέρους της αρμόδιας Καθ’ η ς η αίτηση 2 της εισήγησης της ΥΑΜ ευσταθεί. Δεδομένου ότι τις προσβαλλόμενες αποφάσεις εξέδωσε το αρμόδιο διοικητικό όργανο Καθ’ ης η αίτηση 2 και αυτό δεν αμφισβητείται, δε βλέπω πως και σε ποια βάση (ούτε άλλωστε δικογραφείται οποιαδήποτε νομική βάση επί της οποίας) μπορεί να υποστηριχθεί ότι τίθεται ζήτημα αναρμοδιότητας λόγω απλώς της υιοθέτησης της εισήγησης της ΥΑΜ από το αρμόδιο όργανο ή πως εισέρχεται στην όλη εικόνα η θεωρία του de facto οργάνου ή ότι οι προσβαλλόμενες είναι πράξεις κατά «νόσφιση εξουσίας». Το άρθρο 5 του Κεφ. 105, του οποίου γίνεται επίκληση, εκτός ότι δεν δικογραφείται στην αίτηση ακυρώσεως, δεν είναι σχετικό με τα εδώ επίδικα ζητήματα εφόσον απλώς προβλέπει μια εκ των εξουσιών της Καθ΄ης η αίτηση 2.
Περαιτέρω, δεν ευσταθεί ότι δεν παρασχέθηκε δικαίωμα ακρόασης στην Αιτήτρια, αντιθέτως το άσκησε μέσω της προφορικής συνέντευξης για τους σκοπούς του Εγγράφου της ΥΑΜ. Ως όμως εκεί αναφέρεται (Ερ. 86), δεν ήταν συνεργάσιμη. Εξάλλου, το ζήτημα της παροχής δικαιώματος ακρόασης πριν από την έκδοση πράξεων ως οι προσβαλλόμενες, έχει ήδη ξεκαθαρίσει με τη σχετική νομολογία με σχετική την απόφαση στην Αναθ. Έφεση Αρ. 89/2015 Α.Ν. v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Εσωτερικών κ.α. ημερ. 03.06.2022 και την απόφαση του ΔΕΕ C166/13 Mukarubega ημερ. 05.11.2014. Συνεπώς ούτε και αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Καταλήγοντας, οι προσβαλλόμενες δεν είναι ούτε αναιτιολόγητες. Το Έγγραφο της ΥΑΜ περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για σκοπούς δικαστικού ελέγχου της αιτιολογίας τους και δε θεωρώ ότι απαιτείτο οτιδήποτε περαιτέρω ή άλλο προπαρασκευαστικό έγγραφο για σκοπούς αιτιολόγησής. Εκεί συγκεκριμένα καταγράφεται το ιστορικό της Αιτήτριας, ότι έφυγε άνευ άδειας αφού ανέφερε ψευδώς στην (προσθέτω υπερήλικα) εργοδότριά της, ότι θα μεταβεί εντός της πόλης για μεταφορά χρημάτων στους οικείους της. Παρ’ όλα αυτά βρέθηκε σε τρίτη χώρα της Ευρώπης με απώτερο προορισμό άλλη χώρα της ΕΕ. Καταγράφεται περαιτέρω η μη συνεργασίας της, η πιθανότητα διαφυγής της εφόσον δε συναινεί στον επαναπατρισμό της καθώς και ότι δεν υπάρχει περιθώριο εναλλακτικών μέτρων. Όλα τα πιο πάνω, θεωρώ, αιτιολογούν επαρκώς τις προσβαλλόμενες.
Καταλήγω ότι ουδείς εκ των λόγων ακύρωσης ευσταθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Οι προσβαλλόμενες επικυρώνονται με 1.500 ευρώ έξοδα υπέρ των Καθ΄ ων η αίτηση.
Φ. Καμένος, ΔΔΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο