ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση αρ. 1364/2021)
26 Σεπτεμβρίου 2025
[ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
R. A.
Αιτητή,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ’ ων η αίτηση
––––––––––––––––––––––––––––––––
Χ.Ματθαίου (κα) για Μ. Τσιτσέκκος & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε, δικηγόροι για τον αιτητή.
Ν. Νικολάου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, δικηγόρος για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.: Με την αιτούμενη θεραπεία υπό παράγραφο (Α) της Προσφυγής ο αιτητής αιτείται δικαστικής απόφασης, ως ακολούθως:
«Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ακυρώνουσα την απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση, ημερομηνίας 13/07/2021 ως το συνημμένο Παράρτημα Ε στην παρούσα, σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του Αιτητή ημερομηνίας 13/10/17 για πολιτογράφηση, ως παράνομη και/ή άκυρη και/ή αντισυνταγματική και/ή αδικαιολόγητη και/ή στερημένη οιουδήποτε έννομου αποτελέσματος».
Προτού υπεισέλθω στην παράθεση των γεγονότων της υπόθεσης, οφείλει να επισημανθεί ότι κατά το στάδιο των διευκρινήσεων, η πλευρά του αιτητή προέβηκε σε απόσυρση της αιτούμενης θεραπείας υπό παράγραφο (Β) της Προσφυγής.
Ως προκύπτει από τα γεγονότα της ένστασης και το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου ο αιτητής υπήκοος Συρίας αφίχθηκε για πρώτη φορά το 2005 στο έδαφος της Δημοκρατίας μέσω των κατεχόμενων περιοχών και ακολούθως στις 28.3.2005 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Υπό αυτή την ιδιότητα ήτοι του αιτητή ασύλου παραχωρήθηκε στον αιτητή άδεια προσωρινής διαμονής μέχρι τις 7.2.2007.
Ακολούθως την 1.8.2007 ο αιτητής τέλεσε πολιτικό γάμο με κύπρια υπήκοο και στις 24.8.2007 προχώρησε σε απόσυρση της αίτησης του για πολιτικό άσυλο. Σχετική άδεια προσωρινής διαμονής για σκοπούς εργασίας εκδόθηκε κατόπιν αιτήσεως του αιτητή με ισχύ μέχρι τις 12.11.2008.
Παρά την επιστολή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερομηνίας 29.9.2009 για διευθέτηση της άδειας παραμονής του, ο αιτητής διέμεινε στη Δημοκρατία χωρίς να ανανεώσει την ισχύ αυτής. Κατόπιν όμως νέας αιτήσεως του, παραχωρήθηκε στον αιτητή στις 30.10.2009 άδεια διαμονής με ισχύ μέχρι τις 30.9.2010. Έκτοτε η ισχύς της αδείας διαμονής του αιτητή ανανεώνετo και στις 14.2.2020 παραχωρήθηκε στον αιτητή εξαιτίας του καθεστώτος του ως συζύγου κύπριας πολίτιδας άδεια διαμονής με ένδειξη «απεριόριστης ισχύος».
Στις 15.10.2012 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για την απόκτηση της ιδιότητας κύπριου πολίτη δυνάμει εγγραφής, η οποία απορρίφθηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών εξαιτίας της προγενέστερης παράνομης εισόδου του στη Δημοκρατία.
Ακολούθως, ήτοι στις 13.10.2017 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για απόκτηση κυπριακής υπηκοότητας δυνάμει πολιτογράφησης, στα πλαίσια του άρθρου 111 του Ν. 141 (Ι)/2002.
Για σκοπούς εξέτασης της πιο πάνω αίτησης διεξήχθη προσωπική συνέντευξη του αιτητή και λήφθηκαν πληροφορίες από την Αστυνομία, την ΚΥΠ και στοιχεία από την Interpol και στις 29.6.2020 υποβλήθηκε σημείωμα με θετική εισήγηση από λειτουργό εξέτασης. Ωστόσο στις 17.6.2021 ακολούθησε η υποβολή έτερης υπηρεσιακής εισήγησης για απόρριψη της υποβληθείσας αίτησης του αιτητή. Η αίτηση του αιτητή εξετάστηκε και απορρίφθηκε εν τέλει από τον Υπουργό Εσωτερικών στις 28.6.2021, ο οποίος υιοθέτησε την εν λόγω απορριπτική εισήγηση.
Η πιο πάνω απόφαση κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερομηνίας 13.7.2021, με το ακόλουθο περιεχόμενο:
«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην αίτησή σας ημερ. 13/10/2017 για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας με πολιτογράφηση και να σας πληροφορήσω ότι η αίτησή σας τέθηκε ενώπιον του Υπουργού Εσωτερικών και εξετάσθηκε με τη δέουσα προσοχή αλλά δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί καθότι δεν πληροίτε την προϋπόθεση 1(γ) του Τρίτου Πίνακα άρθρο 111 του περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου 141(Ι)/2002, δηλαδή δεν έχει διαπιστωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι είστε άτομο καλού χαρακτήρα, επειδή στο παρελθόν έχετε απασχολήσει την Αστυνομία για ποινικά αδικήματα. Συγκεκριμένα για τα αδικήματα που αφορούσαν αφαίρεση, παραποίηση, αλλοίωση διακριτικών, ύαλος (παράθυρα οχήματος ) για το αδίκημα χωρίς άδεια κυκλοφορίας και χωρίς πιστοποιητικό καταλληλόλητας. Επιπλέον, απορρίφθηκε βάσει του μεταναστευτικού σας ιστορικού κατά τη διάρκεια της παραμονής σας στη Δημοκρατία. Συνεπώς, αποφάσισε ότι δεν υφίσταται οποιοσδήποτε ουσιαστικός λόγος για την πολιτογράφηση σας ως Κύπριου πολίτη.»
Κατά της νομιμότητας της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα Προσφυγή, στις 16.11.2021.
Προς ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης προβάλλεται, μεταξύ άλλων, από την πλευρά του αιτητή ότι η επίδικη απόφαση είναι προϊόν πλάνης, μη δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολογίας καθώς και ότι η διακριτική ευχέρεια της διοίκησης ασκήθηκε κακόπιστα και καταχρηστικά.
Ωστόσο προέχει, ως ζήτημα που άπτεται του παραδεκτού της Προσφυγής, η εξέταση της προδικαστικής ένστασης που ήγειρε με την ένσταση της η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση ότι η παρούσα Προσφυγή είναι εκπρόθεσμη κατά παράβαση του άρθρου 146 (3) του Συντάγματος.
Το προδικαστικό αυτό ζήτημα αναπτύχθηκε στη γραπτή αγόρευση των καθ’ ων η αίτηση υπό τη θέση ότι η επίδικη επιστολή ημερομηνίας 13.7.2021 απεσταλή στη δηλωθείσα διεύθυνση του αιτητή γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται και από το διοικητικό φάκελο. Επομένως εισηγούνται οι καθ΄ων η αίτηση, με παραπομπή σε συναφή νομολογία αναφορικά με την ταχυδρόμηση επιστολής, ότι η επιστολή αυτή έφτασε στον προορισμό της 2-3 ημέρες αργότερα από τη αποστολή της και συνεπώς ήταν ο αιτητής που είχε το βάρος να αποδείξει ότι παρέλαβε καθυστερημένα την εν λόγω επιστολή. Αντιθέτως, υποβάλλεται, η κατ΄ ισχυρισμό θέση του αιτητή ότι η εν λόγω επιστολή στάλθηκε σε λάθος διεύθυνση παρά το ότι ο ίδιος είχε ενημερώσει προφορικά τους καθ΄ων η αίτηση για επικαιροποίηση της διεύθυνσης του παρέμεινε μετέωρη αφού ουδόλως αποδεικνύεται από τα στοιχεία του φακέλου και ο αιτητής δεν προσκόμισε οποιαδήποτε μαρτυρία προς υποστήριξη της θέσης του.
Επί του εγερθέντος ζητήματος του εκπροθέσμου, η πλευρά του αιτητή διατείνεται πως ο αιτητής «έλαβε γνώση του περιεχομένου της προσβαλλόμενης απόφασης την 16/10/21 και αφού οι Καθ΄ων η Αίτηση την απέστειλαν δια απλού ταχυδρομείου στη νέα του διεύθυνση, ήτοι την οδό Ερμοκλέους 8, Διαμ. 001, 2003 Στρόβολος, Λευκωσία την οποία οι ίδιοι είχαν παραλείψει να επικαιροποιήσουν έγκαιρα, παρά το γεγονός ότι έτυχαν ενημέρωσης από τον Αιτητή». Κατά τον αιτητή η απορριπτική απόφαση αποστάληκε μεν αρχικά στην προηγούμενη διεύθυνση διαμονής του ήτοι στην οδό Γιάγκου Ματθαίου 10 2313, Λακατάμεια όμως μετά από συχνή επικοινωνία που είχε με αρμόδιους λειτουργούς αναφορικά με την πορεία της αίτησης του και την επικαιροποίηση της διεύθυνσης του αυτή απεστάλη με απλό ταχυδρομείο στη νέα του διεύθυνση.
Έχω εξετάσει το όλο ζήτημα σε συνάρτηση με το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, το οποίο με ιδιαίτερη προσοχή έχω διεξέλθει.
Είναι παγίως νομολογημένο ότι όπου η απόφαση της διοίκησης δεν δημοσιεύεται, όπως είναι η παρούσα περίπτωση, η προθεσμία αρχίζει να προσμετρά από το χρονικό σημείο που ο διοικούμενος έλαβε πλήρη γνώση αυτής (xxx Thevatha v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναθ. Έφεση Αρ. 250/2012, ημερομηνίας 16.7.2019, ECLI:CY:AD:2019:C316).
Επί της ουσίας ο αιτητής δεν αμφισβητεί ότι η επιστολή ημερομηνίας 13.7.2021 αποστάληκε στην οδό Γιάγκου Ματθαίου 10, Λακατάμεια. Διατείνεται όμως ότι αυτή ήταν η αρχική του διεύθυνση καθώς και ότι παρά την ενημέρωση του προς τους καθ’ ων η αίτηση αυτοί παρέλειψαν να επικαιροποιήσουν τα νέα του στοιχεία. Μόνο δε κατόπιν επικοινωνίας του ιδίου οι καθ΄ων η αίτηση προέβηκαν στην ταχυδρόμηση της εν λόγω απορριπτικής απόφασης στη νέα διεύθυνση διαμονής του αιτητή ήτοι την οδό Ερμοκλέους, το περιεχόμενο της οποίας, ως ισχυρίζεται, περιήλθε εις γνώση του αιτητή στις 16.10.2021.
Τίποτα από τα όσα ο αιτητής διατείνεται δεν επιβεβαιώνεται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης, ο οποίος συνιστά τον μόνο οδηγό πληροφόρησης ως προς την ύπαρξη δεδομένων και γεγονότων που περιβάλλουν την υπόθεση (MEHMET MAHER CEMAL EDDINv Δημοκρατίας (Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 97/2019, ημερομηνίας 14/11/23). Τουναντίον από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου επιβεβαιώνεται με τρόπο αναντίλεκτο ότι η τελευταία δεδηλωμένη διεύθυνση διαμονής του αιτητή ήταν η οδός Γιάγκου Ματθαίου 10, Λακατάμεια, διεύθυνση την οποία ο ίδιος ο αιτητής είχε δηλώσει ως τόπο διαμονής του στην αίτηση που υπέβαλε για πολιτογράφηση (ερυθρό 173 του Τεκμηρίου 1) και την οποία μάλιστα ο ίδιος και σε μεταγενέστερο χρόνο ήτοι στις 15.6.2020 είχε επιβεβαιώσει ως έγκυρη στα πλαίσια της διεξαχθείσας προσωπικής του συνέντευξης από αρμόδια λειτουργό για σκοπούς εξέτασης της υποβληθείσας αίτησης του (ερυθρό 227 βλ. «Μέρος 2 επιβεβαίωση προσωπικών στοιχείων και στοιχείων επικοινωνίας»). Έκτοτε δε, ο αιτητής, σε ουδέν άλλο διάβημα προέβηκε για αλλαγή της δηλωθείσας διεύθυνσης του και ουδέποτε ως προκύπτει από τα ενώπιον μου στοιχεία ενημέρωσε ως όφειλε για τη νέα του αυτή κατ’ ισχυρισμό διεύθυνση. Ούτε και όμως εμπεριέχεται οτιδήποτε στο διοικητικό φάκελο που έστω να υποδηλεί -πόσο δε μάλλον να αποδεικνύει- ότι η απορριπτική επί της αιτήσεως του απόφαση αποστάληκε εκ νέου και δια απλού ταχυδρομείου στη νέα του του διεύθυνση διαμονής, ως ο ίδιος ισχυρίζεται. Έπεται ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή που προβάλλονται υπό τη μορφή γεγονότων στα γεγονότα της Προσφυγής του και στη γραπτή του αγόρευση αφενός ουδόλως υποστηρίζονται από τα στοιχεία των φακέλου και αφετέρου ουδόλως μπορούν να αποτελέσουν μαρτυρία αφού κατά πάγια νομολογία δεν είναι επιτρεπτή η προσκόμιση μαρτυρίας δια των γραπτών αγορεύσεων και οι ισχυρισμοί που προβάλλονται σε αυτές δεν αποδεικνύουν πραγματικά γεγονότα (Χατζηγεωργίου v Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς (Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 33/2015, ημερομηνίας 1/2/22), ECLI:CY:AD:2022:C40 Φυρίλλα v Δημοκρατίας (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 40/17, ημερομηνίας 1/11/23). Συνεπώς και χωρίς την προσκόμιση εκ μέρους της πλευράς του αιτητή οποιασδήποτε μαρτυρίας που να τεκμηριώνει τη θέση του, καθίσταται εμφανές ότι η όλη επιχειρηματολογία του αιτητή ήτοι ότι ο αιτητής έλαβε γνώση της απορριπτικής απόφασης στις 16.10.2021, όταν αυτή απεστάλη ταχυδρομικώς στη νέα του διεύθυνση παρέμεινε αίολη.
Άλλωστε ακόμα και η ίδια η επιστολή ημερομηνίας 13.7.2021, η οποία εντοπίζεται στο διοικητικό φάκελο και η οποία παρείχε προς τον αιτητή πληροφόρηση για την απόρριψη της αίτησης του και την οποία, ως παρατηρώ, ο ίδιος ο αιτητής επισυνάπτει στην Προσφυγή του ως τη προσβαλλόμενη απόφαση, φέρει ως διεύθυνση αποστολής τη μόνη διεύθυνση διαμονής και αριθμό ταχυδρομικού κώδικα που ο ίδιος ο αιτητής δήλωσε ήτοι την οδό Γιάγκου Ματθαίου 10, 2313, Λακατάμεια. Στο δε διοικητικό φάκελο και δη στο ημερολόγιο ενεργειών του διοικητικού φακέλου περιλαμβάνεται σχετική έγγραφη καταχώρηση «21/7/21 Προς Rame ALAHMAD 13/7/21» «232». Εν προκειμένω, η εν λόγω καταγραφή που διενεργείται με αναφορά στο ερυθρό 232, το οποίο συνιστά την επιστολή ημερομηνίας 13.7.2021, υποδηλοί ότι η επιστολή αυτή απεστάλη προς τον αιτητή ήτοι «Προς Rame ALAHMAD» την ημερομηνία που θέτει η καταγραφή ήτοι στις 21.7.2021(Eze v.Δημοκρατίας (Έφεση κατά Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ.36/2016, ημερ.19.5.2022) [1].
Δοθέντος δε ότι η επιστολή ταχυδρομήθηκε στην ορθή διεύθυνση και δεν έχει, ως προκύπτει από το διοικητικό φάκελο, επιστραφεί στον αποστολέα της, σαφώς έχει δημιουργηθεί τεκμήριο παράδοσης και λήψης της εν λόγω επιστολής.
Κατά πάγια νομολογία όταν μια επιστολή έχει ταχυδρομηθεί, αλλά δεν έχει επιστραφεί, δημιουργείται μαχητό τεκμήριο παράδοσης στο πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται (Latifundia Properties Ltd v. Ψακή κ.ά. (2003) 1 ΑΑΔ 670, Άρθρο 2 του περί Ερμηνείας Νόμου, Κεφ. 1, Θεμιστοκλέους ν. Δημοκρατίας (2007) 3 ΑΑΔ 415, Σάββα ν. Δημοκρατίας (Αναθ. Έφεση Αρ. 49/2012, ημερομηνίας 7.2.2018, ECLI:CY:AD:2018:C63). Στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Ιακώβου και Δημοκρατίας (Ε.Δ.Δ. αρ. 63/20, ημερ. 24/1/25) με αναφορά στο δικαστικό λόγο της Δημοκρατία v. Μ.Ε Λεωφορεία Αμμοχώστου Λτδ, ημερομηνίας (Ε.Δ.Δ. 57/2018, ημερ. 9/2/2024) τονίστηκε πως δεν επιβάλλεται η αποστολή της επιστολής με συστημένο ταχυδρομείο και πως η φράση «με τη συνηθισμένη πορεία του ταχυδρομείου» που αναφέρεται στο άρθρο 2 του Κεφ. 1 σημαίνει τη λήψη της επιστολής σε 2 με 3 μέρες. Επισημάνθηκε δε με αναφορά στη Theodorou v. The Abbot of Kykko Monstery (1965) 1 C.L.R. 9, 18, πως υφίσταται τεκμήριο ότι, αν αποδειχθεί ότι μία επιστολή έχει ταχυδρομηθεί στην ορθή διεύθυνση και δεν έχει επιστραφεί από το ταχυδρομείο, αυτό, συνιστά εκ πρώτης όψεως απόδειξη της παράδοσής της στο πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται. Με αναφορά, επίσης στις Πατάτας ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 248 και HadjiGavriel v. Republic (1986) 3(A) C.L.R 52, υπομνήσθηκε πως εναπόκειται σε ένα αιτητή να αποδείξει ότι παρέλαβε εκπρόθεσμα ή καθόλου την διοικητική απόφαση και πως εκείνος που προβάλλει τον ισχυρισμό θα πρέπει να τον τεκμηριώσει.
Καθίσταται φανερό, κατ’ επιταγή της πάγιας νομολογίας, ότι ο αιτητής όφειλε να προσαγάγει την απαιτούμενη μαρτυρία προς τεκμηρίωση του ισχυρισμού του ότι παρέλαβε την επίμαχη επιστολή σε άλλη διεύθυνση και δη ότι έλαβε γνώση του περιεχομένου αυτής σε μεταγενέστερο χρόνο, ήτοι στις 16.10.2021, πράγμα που στην προκειμένη περίπτωση ο αιτητής απέτυχε να πράξει (Taranjit Singh v Δημοκρατίας (Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου αρ.86/22, ημερομηνίας 20/7/22).
Συνεπώς και επί τη βάσει των ανωτέρω, τεκμαίρεται ότι η επιστολή ημερομηνίας 13.7.2021 έφτασε στον προορισμό της 2-3 μέρες μετά την αποστολή της ήτοι στις 21.7.2021. Λαμβανομένου δε υπόψη ότι η Προσφυγή καταχωρήθηκε στις 16.11.2021, ημερομηνία κατά την οποία είχε ήδη παρέλθει η προθεσμία των 75 ημερών, καταλήγω ότι η παρούσα Προσφυγή είναι εκπρόθεσμη.
Κατά συνέπεια, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Επιδικάζονται €1.700 έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ’ ων η αίτηση.
Κελεπέσιη, Δ.Δ.Δ.
[1]Στην εν λόγω απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με πανομοιότυπη καταγραφή στο ημερολόγιο ενεργειών του εκεί διοικητικού φακέλου κρίθηκε ότι στην απουσία οποιασδήποτε άλλης αναφοράς στο διοικητικό φάκελο για άλλη κοινοποίηση προς τον εκεί εφεσείοντα, ως επισυμβαίνει και στην παρούσα περίπτωση, αναπόδραστα συμπεραίνετο ότι η εκεί αντίστοιχη καταγραφή «To Mr xxxEze » με ημερομηνία 14.6.2012 αναφερόταν στην ταχυδρόμηση της επιστολής.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο