ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ κ.α. ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 326/2020, 327/2020, 328/2020, 402/2020 και 468/2020, 12/9/2025
print
Τίτλος:
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ κ.α. ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 326/2020, 327/2020, 328/2020, 402/2020 και 468/2020, 12/9/2025

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

 

(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 326/2020, 327/2020,

328/2020, 402/2020 και 468/2020)

 

12 Σεπτεμβρίου, 2025

 

[ΜΙΧΑΗΛ, Δ/στης Δ.Δ.]

 

(Υπόθεση Αρ. 326/2020)

 

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

 

Αιτητής,

 

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

 

Καθ’ ης η Αίτηση.

…………………………

 

(Υπόθεση Αρ. 327/2020)

 

Ι. Δ.

 

Αιτητής,

 

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

 

Καθ’ ης η Αίτηση.

…………………………

 

(Υπόθεση Αρ. 328/2020)

 

Χ. Χ.

 

Αιτητής,

 

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

 

Καθ’ ης η Αίτηση.

…………………………

(Υπόθεση Αρ. 402/2020)

 

Η. Κ.

 

Αιτητής,

 

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

 

Καθ’ ης η Αίτηση.

…………………………

 

(Υπόθεση Αρ. 468/2020)

 

Μ. Π.

 

Αιτήτρια,

 

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

 

Καθ’ ης η Αίτηση.

…………………………

 

Αλεξία Κουντουρή (κα) μαζί με Ιωάννα Μιχαήλ (κα) για Τάσσος Παπαδόπουλος & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τους αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 326/2020, 327/2020 και 328/2020.

 

Χριστάκης Χριστάκη για Χριστάκης Θ. Χριστάκη Δ.Ε.Π.Ε., για τον αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 402/2020.

 

Βασίλειος Σακελλαρίδης για Δημοσθένης Στεφανίδης Δ.Ε.Π.Ε., για την αιτήτρια στην Υπόθεση Αρ. 468/2020.

 

Μαρία Κοτσώνη (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για την καθ’ ης η αίτηση.

 

Ξένια Ευγενίου (κα) για Ανδρέας Σ. Αγγελίδης Δ.Ε.Π.Ε., για τα ενδιαφερόμενα μέρη Π. Π., Μ. Τ. και Χ. Ο.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Όλες οι προσφυγές πλην της 326/2020  στρέφονται κατά της απόφασης της καθ’ ης η αίτηση να προαγάγει από τις 15.2.2020 σε υπεράριθμη θέση λειτουργού πληροφορικής Α’, Τμήμα Υπηρεσιών Πληροφορικής τα ενδιαφερόμενα μέρη Π. Π., Λ. Π., Μ. Τ. και Χ. Ο. αντί των αιτητών. Η προσφυγή 326/2020 επίσης στρέφεται κατά της ίδιας απόφασης και κατά των ενδιαφερομένων μερών εκτός του Λ. Π. για τον λόγο ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη που επιλέγηκαν δεν είναι εγγεγραμμένα ως μηχανικοί πληροφορικής στο μητρώο μελών που τηρούν οι αιτητές.

 

Το Υπουργείο Οικονομικών ζήτησε από την καθ’ ης η αίτηση μέσω επιστολής ημερομηνίας 17.10.2019 την πλήρωση πέντε θέσεων λειτουργού πληροφορικής Α’ πάνω σε υπεράριθμη βάση έναντι ισάριθμων κενών μόνιμων θέσεων ανώτερου λειτουργού πληροφορικής των οποίων η πλήρωση δεν ήταν δυνατή. Οι επίδικες θέσεις είναι θέσεις προαγωγής. Ο πρόεδρος του ΕΤΕΚ με επιστολή του ημερομηνίας 15.1.2020 επισήμανε προς την καθ’ ης η αίτηση ότι η πλήρωση των εν λόγω θέσεων θα πρέπει να γίνει από πρόσωπα εγγεγραμμένα στο αντίστοιχο μητρώο μελών του. Η καθ’ ης η αίτηση σε συνεδρία ημερομηνίας 30.1.2020 αφού άκουσε τη σύσταση της αναπληρώτριας διευθύντριας η οποία ήταν υπέρ των ενδιαφερομένων μερών και ακόμα ενός προσώπου, αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στα εν λόγω πέντε πρόσωπα.

 

Στην Υπόθεση 326/2020 η καθ’ ης η αίτηση εγείρει προδικαστική ένσταση με την οποία εισηγείται ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος επειδή η προσβαλλόμενη απόφαση δεν επηρεάζει την ολότητα των μελών του ή ενός σημαντικού μέρους αυτών.

 

Ενώ οι υποθέσεις εκκρεμούσαν η καθ’ ης η αίτηση καταχώρησε κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου συμπληρωματική γραπτή αγόρευση με την οποία εισηγείται επιπρόσθετα ότι επειδή με απόφαση ημερομηνίας 1.12.2022 τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν σε μόνιμη θέση, η απόφαση προαγωγής τους σε υπεράριθμη θέση έπαυσε να υπάρχει και υπάρχει μόνο η νέα απόφαση κατά της οποίας οι αιτητές δεν άσκησαν προσφυγή.

 

Μέσω της συμπληρωματικής γραπτής αγόρευσης η καθ’ ης η αίτηση εισηγείται, επίσης, ότι ούτε οι υπόλοιποι αιτητές έχουν έννομο συμφέρον εφόσον τόσο οι ίδιοι όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη μόνιμη θέση με την απόφαση της 1ης 12.2022 τη νομιμότητα της οποίας δεν αμφισβήτησαν. Την ίδια προδικαστική ένσταση εγείρουν και τα ενδιαφερόμενα μέρη.

 

Αρχίζοντας από την εισήγηση της καθ’ ης η αίτηση και των ενδιαφερομένων μερών ότι η προσβαλλόμενη με τις υπό κρίση προσφυγές απόφαση καθίσταται αλυσιτελής μετά την έκδοση της απόφασης 1.12.2022 για μόνιμο διορισμό, σχετικές είναι οι πρόνοιες του Άρθρου 43 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου, Ν. 1/1990 (υπογράμμιση του Δικαστηρίου):

 

«43.—(1) Η Επιτροπή µπορεί, ύστερα από πρόταση της αρµόδιας αρχής να προβεί σε υπεράριθµο διορισµό ή προαγωγή σε θέση κατώτερου επιπέδου και µισθού στον ίδιο κλάδο σε µία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

(α) Όταν κενή θέση ανώτερου επιπέδου και µισθού στον ίδιο κλάδο δεν µπορεί να πληρωθεί λόγω µη υπάρξεως κατάλληλου υποψηφίου·

(β) έναντι κενής θέσης Προαγωγής ανώτερου επιπέδου και µισθού στον ίδιο κλάδο η οποία υφίσταται κατά την ηµεροµηνία πλήρωσης της κενής θέσης κατώτερου επιπέδου και µισθού στον ίδιο κλάδο.

(2) Κάθε υπεράριθµος διορισµός ή προαγωγή γίνεται πάνω σε προσωρινή βάση και τερµατίζεται το γρηγορότερο µετά την πλήρωση της θέσης, έναντι της οποίας έγινε:

Νοείται ότι αν υπάρξει κενή θέση στην οποία έγινε ο υπεράριθµος διορισµός ή προαγωγή, αυτός ή αυτή µπορεί να συνεχιστεί µέχρις ότου η κενή αυτή θέση πληρωθεί.»

 

Υπενθυμίζεται ότι αφετηρία της διαδικασίας αποτέλεσε αίτημα του Υπουργείου Οικονομικών για πλήρωση σε υπεράριθμη βάση έναντι ισάριθμων κενών θέσεων που δεν μπορούσαν να πληρωθούν επειδή, όπως καταγράφεται στο πρακτικό συνεδρίας της καθ’ ης η αίτηση ημερομηνίας 25.10.2019, «εκκρεμεί η Έφεση με αρ. 63/15». Ο λόγος που επικαλέστηκε η διοίκηση για να προχωρήσει στις υπεράριθμες προαγωγές δεν περιλαμβάνεται στις πρόνοιες του Άρθρου 43 όμως επειδή δεν εγείρεται ως λόγος ακύρωσης, αναφέρεται ως επισήμανση του Δικαστηρίου.

 

Οι αιτητές εισηγούνται ότι η διαδικασία ακολούθησε τη συνήθη διαδικασία αξιολόγησης και δεν επρόκειτο για αποκατάσταση υπαλλήλου κατόπιν δικαστικής ακύρωσης, ούτε για μέρος κάποιας σύνθετης διοικητικής ενέργειας που έχασε την αυτοτέλειά της μετά την έκδοση της τελευταίας πράξης και επομένως, το έννομο συμφέρον τους υφίσταται.

 

Όπως επισημαίνει ο συνήγορος των ενδιαφερομένων μερών με παραπομπή στη δημοσίευση της απόφασης προαγωγής που έγινε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 23.12.2022 (Παράρτημα Χ στη γραπτή τους αγόρευση), τόσο οι αιτητές (φυσικά πρόσωπα) όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη μόνιμη πλέον αντίστοιχη θέση από 1.12.2022 δηλαδή, χωρίς αναδρομική προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών από την ημερομηνία που διορίστηκαν υπεράριθμα.

Πριν την έκδοση της απόφασης προαγωγής σε μόνιμη θέση, έχω την άποψη ότι οι αιτητές (φυσικά πρόσωπα) διατηρούσαν έννομο συμφέρον εφόσον η θέση τους είναι ότι εσφαλμένα δεν επιλέγηκαν οι ίδιοι αντί των ενδιαφερομένων μερών. Από την άλλη, είναι γεγονός ότι οι εν λόγω προαγωγές τερματίστηκαν την 1.12.2022 και το ερώτημα, επομένως, που προκύπτει είναι κατά πόσο η δίκη καταργείται.

 

Καθοδηγητική επί των αρχών που εφαρμόζονται είναι η απόφαση Στράκκα Λτδ ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 643:

 

«Αποτελεί βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η δίκη καταργείται για διάφορους λόγους στους οποίους περιλαµβάνεται η έλλειψη αντικειµένου. Κατά κανόνα η προσφυγή δεν µπορεί να προωθηθεί και πρέπει να διαγραφεί αν µετά την καταχώρηση και πριν την εκδίκασή της επισυµβούν γεγονότα που έχουν ως συνέπεια την εξαφάνιση του αντικειµένου της, όπως π.χ. η ρητή ανάκληση της προσβαλλόµενης πράξης στο σύνολό της, η σιωπηρά ανάκλησή της η οποία εξυπακούεται από νέα πράξη του ίδιου οργάνου που ρυθµίζει το ίδιο θέµα και η πλήρης ικανοποίηση της αξίωσης του αιτητή. Στις περιπτώσεις αυτές η δίκη καταργείται γιατί η συνέχισή της δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό. Στην περίπτωση όµως που έχουν προκύψει στον αιτητή ζηµιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόµενη διοικητική πράξη ή παράλειψη ενώ αυτή βρισκόταν ακόµα σε ισχύ, η δίκη δεν καταργείται. Εναπόκειται, βέβαια, στον εκάστοτε αιτητή να αποδείξει ότι έχουν ήδη προκύψει σ’ αυτόν ζηµιογόνες συνέπειες από την προσβαλλόµενη πράξη πριν την ανάκλησή της ή την ικανοποίηση της αξίωσής του και συντρέχει, εποµένως, λόγος για τη συνέχιση της δίκης.»

 

Η νέα απόφαση προαγωγής σε μόνιμες θέσεις αποτελεί υποχρέωση της καθ’ ης η αίτηση στη βάση του Άρθρου 43(2) του νόμου και τερματίζεται το γρηγορότερο κατόπιν πλήρωσης της (μόνιμης) θέσης έναντι της οποίας έγινε η υπεράριθμη προαγωγή. Δεν υφίσταται δηλαδή πλέον αντικείμενο εφόσον οι υπό κρίση θέσεις ουδέποτε υπήρχαν ή υπάρχουν ως οργανικές μόνιμες θέσεις αλλά δημιουργήθηκαν ως υπεράριθμες για να εξυπηρετήσουν κάποιο σκοπό για σύντομη χρονική περίοδο. Ακόμα, δηλαδή, και να επιτύχουν οι προσφυγές δεν υφίστανται πλέον οι συγκεκριμένες θέσεις έτσι ώστε στα πλαίσια επανεξέτασης να έχουν πιθανότητες να προαχθούν σε αυτές οι αιτητές αναδρομικά και επομένως, η προώθησή τους είναι αλυσιτελής.  

 

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση των αιτητών στην Υπόθεση 326/2020 εφόσον το αντικείμενο έχει εκλείψει. Ωστόσο, επικουρικά κρίνω ορθό να επισημάνω ότι η εισήγηση των αιτητών ότι επιλύθηκε υπέρ τους το ζήτημα της ύπαρξης εννόμου συμφέροντος στη βάση των αποφάσεων Δημοκρατία ν. ΕΤΕΚ, Α.Ε. 63/2015, 7.6.2021, ECLI:CY:AD:2021:C227 και ΕΤΕΚ ν. Δημοκρατίας, Ε.Δ.Δ. 148/2019, 19.10.2023 είναι ορθή.

 

Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι η προδικαστική ένσταση της καθ’ ης η αίτηση και των ενδιαφερομένων μερών επιτυγχάνει και οι προσφυγές απορρίπτονται ως απαράδεκτες. Επιδικάζονται €340 έξοδα υπέρ της καθ’ ης η αίτηση και εναντίον εκάστου αιτητή.

 

Ε. ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο