ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 1122/2021
21 Οκτωβρίου, 2025
[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
SHEKH DILWAR AHMED RUMON
Αιτητής
Και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
1. Υπουργού Εσωτερικών
2. Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης
Καθ' ων η Αίτηση
.........
Θεανώ Γεωργίου για Δρ. Χρίστο Π. Χριστοδουλίδη, για Αιτητή
Νικολέττα Νικολάου, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για Καθ' ων η αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Φ. Καμένος, ΔΔΔ.: Ο Αιτητής είναι υπήκοος Μπαγκλαντές και στις 07.10.2015 το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης απέρριψε το αίτημα του ημερομηνίας 03.09.2015 για άδεια εισόδου με σκοπό τη φοίτησή του σε Κολλέγιο, ενώ νέο αίτημά του απερρίφθη στις 05.11.2016. Ακολούθως αφίχθη στη Δημοκρατία παρανόμως μέσω των κατεχόμενων και στις 20.04.2018 υπέβαλε αίτημα για διεθνή προστασία, αίτημα που απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου στις 14.12.2018. Στις 17.10.2019 ο Αιτητής τέλεσε γάμο με υπήκοο ΕΕ (Ρουμανίας) στον Δήμο Λιβαδιών και στις 18.10.2019 υπέβαλε αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος οικογένειας υπηκόου της ΕΕ.
Στις 06.05.2020 απορρίφθηκε η προσφυγή που καταχώρισε ο Αιτητής κατά της απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας.
Στις 15.07.2021 το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης απέρριψε την αίτηση ημερομηνίας 18.10.2019 ενώ στις 29.07.2022 τα στοιχεία του Αιτητή καταχωρίστηκαν στον κατάλογο αναζητουμένων προσώπων.
Με τα Αιτητικά Α-Δ της παρούσας προσφυγής, ζητείται η ακύρωση της απόφασης ημερ. 15.07.2021. Σημειώνεται ότι το αίτημα ακύρωσης της ίδιας πράξης με τέσσερα αιτητικά κατ’ επίκληση διαφορετικών λόγων ακύρωσης είναι εκ του περισσού και η πρακτική έχει αποδοκιμαστεί ήδη σε προηγούμενες αποφάσεις του Διοικητικού Δικαστηρίου (βλ. Προσ. Αρ. 640/2017 TΗUY ν Δημοκρατίας απόφαση ημερομηνίας 31.8.2017, μεταξύ άλλων).
Κατά τα λοιπά, ο Αιτητής διά της ευπαίδευτης συνηγόρου του, εγείρει ισχυρισμούς περί πλημμελούς αιτιολογίας και έρευνας, κατάχρησης διακριτικής ευχέρειας, παραβίαση της αρχής της καλής πίστης και πλάνης περί τον Νόμο. Η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση, με την αγόρευση της ευπαίδευτης συνηγόρου τους, απορρίπτει τους ισχυρισμούς, υποστηρίζοντας τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης.
Εξέτασα τις θέσεις των μερών και δε θεωρώ ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή είναι βάσιμοι.
Στα πλαίσια του ισχυρισμού περί κατάχρησης διακριτικής ευχέρειας και μη επαρκούς έρευνας, εγείρεται παράβαση των άρθρων 7Α και 7Β του Κεφ. 105, τα οποία δεν δικογραφούνται στην αίτηση ακυρώσεως και δεν είναι εξεταστέα. Σε κάθε περίπτωση, σημειώνεται ότι η απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή δεν έγινε στη βάση μη γνησιότητας του γάμου του αλλά στις όλες προσωπικές του συνθήκες περιλαμβανομένης της διερεύνησης ως προς τη συμβίωση του με την ευρωπαία σύζυγό (εφεξής «ΕΣ») του και ότι αυτή δε διέμενε στη Δημοκρατία.
Και, επί τούτων, ουδόλως η έρευνα ήταν πλημμελής. Αντιθέτως, από τον διοικητικό φάκελο και δη από τα Κ.71-70 (Παράρτημα 3 σε Ένσταση), προκύπτει ότι διερευνήθηκε ενδελεχώς το ζήτημα τόσο της συμβίωσης όσο και των όλων γεγονότων που οδήγησαν στο γάμο τους, στη σύντομη (τρίμηνη) γνωριμία και πρόταση γάμου μέσω facebook και την ακόμα πιο σύντομη παρουσία της ΕΣ στη Δημοκρατία για μόλις δύο εβδομάδες για τους σκοπούς σύναψης του γάμου τους. Περαιτέρω ότι η ΕΣ είχε ήδη ανήλικο τέκνο με ομοεθνή της και για το λόγο αυτό επέστρεψε στη χώρα καταγωγής της και ότι δεν είχε πρόθεση εγκατάστασης στη Δημοκρατία. Παράλληλα ότι ο Αιτητής δεν γνώριζε οποιαδήποτε λεπτομέρεια για το τέκνο της ούτε υπήρχε προγραμματισμός για κοινή συμβίωση στο μέλλον ούτε είχαν κοινούς λογαριασμούς. Τα ανωτέρω προέκυψαν από αναφορές της ΕΣ και του Αιτητή και στα εν λόγω Κ.70-71 οι αντιφάσεις και ανακρίβειες ή και αναλήθειες σημειώθηκαν.
Υπό τα ως άνω δεδομένα δε βρίσκω να υπήρξε οποιαδήποτε πλάνη, πλημμέλεια στην έρευνα, κατάχρηση διακριτικής ευχέρειας η παράβαση της αρχής της καλής πίστης κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης. Ούτε θεωρώ υπάρχει οποιαδήποτε σχέση με την απόφαση του ΔΕΕ στην C‑127/08 Metock όπου τα επίδικα γεγονότα (εκεί ο υπήκοος τρίτης χώρας είχε δύο τέκνα με την ευρωπαία σύζυγό του) και νομικά δεδομένα/ευρήματα του ΔΕΕ (βλ ιδίως σκ. 101), ήταν επί εντελώς διαφορετικής βάσης από την παρούσα.
Σχετική θεωρώ με την περίπτωση είναι η απόφαση στην ΑΕ Αρ. 23/2015 Nisse v. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 04.10.2021 όπου επικυρώθηκε η απορριπτική απόφαση της διοίκησης (και ακολούθως του πρωτόδικου) σε παρόμοιας φύσεως αίτημα λόγω μη συμβίωσης του ζεύγους και μη διαμονής του ευρωπαίου συζύγου στη Δημοκρατία αλλά και η όλη σχετική ανάλυση που εκτίθεται εκεί αλλά και στην πρωτόδικη στην Υπ. Αρ. 1527/2012 Hermine Nisse ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 15.01.2015.
Περαιτέρω και συναφώς με τα ανωτέρω, ούτε ο ισχυρισμός περί πλάνης περί τον Νόμο και συγκεκριμένα με τον περί του Δικαιώματος των Πολιτών της Ένωσης και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να Διαμένουν Ελεύθερα στη Δημοκρατία Νόμο του 2007 (7(I)/2007) (εφεξής ο «Νόμος») με βρίσκει σύμφωνο. Είναι σαφές βάσει των γεγονότων που διαπιστώθηκαν από τους Καθ’ ων η αίτηση κατά την εξέταση και αναφορές του Αιτητή και της ΕΣ και δη αυτά τα οποία ανέφερα πιο πάνω (ολιγοήμερη επίσκεψη της ΕΣ στη Δημοκρατία μόνο για το γάμο, μη συμβίωση τους κ.α βλ. σχετικά τα ανωτέρω Κ.70-71), ότι, βάσει των άρθρων 4 και 9, του Νόμου, ο Νόμος δεν εφαρμόζεται στην περίπτωσή του Αιτητή και, σε κάθε περίπτωση, σε συμφωνία και με την απόφαση στην D. S. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 804/2022 (i-Justice), ημερ. 10.11.2023 (Φ. Κωμοδρόμος, ΠΔΔ), στην οποία παραπέμπει η συνήγορος των Καθ’ ων η αίτηση, το κατ’ άρθρο 32Α (1) δικαίωμα ιεραρχικής προσφυγής αφορά απόφαση που λήφθηκε για λόγους δημόσιας τάξης/ασφάλειας/υγείας άρα όχι για πράξεις ως η προσβαλλόμενη.
Συνεπώς δεν εντοπίζεται οποιαδήποτε πλημμέλεια ή ακυρότητα λόγω μη καταγραφής στην προσβαλλόμενη της δυνατότητας άσκησης ιεραρχικής προσφυγής.
Δεδομένων των πιο πάνω, ουδείς λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη επικυρώνεται με €1.500 έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή.
Φ. Καμένος, ΔΔΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο