ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση Αρ. 1338/2021)
7 Οκτωβρίου 2025
[ΜΙΧΑΗΛ, Δ/στης Δ.Δ.]
Χ. Ι.
Αιτήτρια
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ:
1. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ’ ων η Αίτηση
…………………………
Θέκλα Καΐλη (κα) για Δημητρίου & Δημητρίου Δ.Ε.Π.Ε., για την αιτήτρια.
Αθανασία Αχιλλέως (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛ, ΔΔΔ: Η αιτήτρια με την υπό κρίση προσφυγή ζητά την ακύρωση της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση της οποίας έλαβε γνώση με επιστολή ημερομηνίας 30.8.2021 να απορρίψουν την αίτηση που υπέβαλε στις 14.1.2020 για απόκτηση της Κυπριακής υπηκοότητας με πολιτογράφηση.
Η αιτήτρια αφίχθηκε στη χώρα με τη μητέρα της το 2004 ως ανήλικη και της παραχωρήθηκε άδεια παραμονής ως μαθήτρια η οποία ανανεωνόταν μέχρι τις 23.2.2018. Στις 26.2.2013 εκδόθηκε από το Οικογενειακό Δικαστήριο διάταγμα υιοθέτησης της αιτήτριας από Κύπριο και τη σύζυγό του, μητέρα της αιτήτριας. Στις 2.10.2015 η αιτήτρια απέστειλε επιστολή αιτούμενη να της παραχωρηθεί η Κυπριακή υπηκοότητα. Στις 15.1.2016 έλαβε απάντηση ότι το αίτημά της διαβιβάστηκε στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης. Στις 4.4.2018 ο πατέρας της αιτήτριας ζήτησε μέσω επιστολής την ανανέωση της άδειας διαμονής της αιτήτριας με σκοπό την εργασία. Στις 14.1.2020 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για απόκτηση της Κυπριακής υπηκοότητας η οποία, αφού εξετάστηκε, απορρίφθηκε στις 30.8.2021.
Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει η αιτήτρια συνοψίζονται σε μη έκδοση απόφασης εντός εύλογου χρόνου, παραβίαση της αρχής της καλής πίστης, πλάνη περί τον νόμο και τα πράγματα, έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας και άνιση μεταχείριση.
Το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης είναι το ακόλουθο:
«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην αίτησή σας ημερ. 14/01/2020 για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας με πολιτογράφηση και να σας πληροφορήσω ότι η αίτησή σας τέθηκε ενώπιον του Υπουργού Εσωτερικών και εξετάσθηκε με τη δέουσα προσοχή αλλά δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί, καθότι από τις 23/02/2018 μέχρι σήμερα διαμένετε παράνομα στη Δημοκρατία. Επιπλέον, δεν πληροίτε τα τυπικά προσόντα για πολιτογράφηση όπως καθορίζονται από την παράγραφο 1(α) του Τρίτου Πίνακα του άρθρου 111 του Περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου Ν. 141(Ι)/2002. Συγκεκριμένα, τον τελευταίο χρόνο πριν την υποβολή της αίτησής σας δεν κατείχατε άδεια παραμονής στη Δημοκρατία.»
Όπως προκύπτει από τα παραρτήματα Ε και Στ στην προσφυγή, η αιτήτρια αποτάθηκε με επιστολή ημερομηνίας 2.10.2015 στο Υπουργείο Εσωτερικών ζητώντας να της παραχωρηθεί η Κυπριακή υπηκοότητα. Το Υπουργείο Εσωτερικών απάντησε στις 15.1.2016 ως ακολούθως:
«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με ημερομηνίας 2.10.2015, σχετικά με το πιο πάνω θέμα και να σας πληροφορήσω ότι αντίγραφό της διαβιβάστηκε στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης.
2. Συναφώς θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια, ούτως ώστε η εν θέματι αίτηση εξεταστεί το συντομότερο δυνατό στο πλαίσιο των πραγματικών δυνατοτήτων του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης.»
Τα πιο πάνω, περιλήφθηκαν σε επιστολή ημερομηνίας 18.3.2019 της δικηγόρου της αιτήτριας προς το Υπουργείο Εσωτερικών με την επιπρόσθετη εξής αναφορά:
«Έχοντας ως δεδομένο ότι ορθώς υποβλήθηκε το αίτημα της για απόκτηση κυπριακής υπηκοότητας μέσω της επιστολής της ημερ. 02/10/15 αλλά και της απαντητικής επιστολής που έλαβε ότι αυτό διαβιβάστηκε στο αρμόδιο Τμήμα και θα εξετάζετο το συντομότερο δυνατό, με την λήξη της φοιτητικής της θεώρησης, θεώρησε ορθό να επισκεφτεί κατ’ ιδίαν το Υπουργείο Εσωτερικών και να ενημερωθεί για την εξέλιξη του αιτήματος της, εφόσον δεν είχε λάβει μέχρι τότε καμία ενημέρωση. Δυστυχώς, κατά την επιτόπια επίσκεψη της, ενημερώθηκε από αρμόδιους λειτουργούς του Υπουργείου ότι καμία αίτηση της για απόκτηση κυπριακής υπηκοότητας δεν εκκρεμεί και/ή εξετάζεται.
Ένεκα αυτής της δυσάρεστης ενημέρωσης που έλαβε αλλά και του πανικού και/ή αναστάτωσης και/ή ανησυχίας που προκλήθηκε τόσο σε αυτή όσο και στην οικογένεια της με ορατό και/ή υπαρκτό τον κίνδυνο απέλασης της, ο πατέρας της, κος Ιακωβίδης, στις 04/04/18 σας απέστειλε επιστολή με αίτημα όπως ανανεωθεί η άδεια παραμονής της κόρης του στη Δημοκρατία με σκοπό την εργασία της ως επισκέπτρια χωρίς σφραγισμένο συμβόλαιο από το Τμήμα Εργασίας. Επισυνάπτω αντίγραφο της εν λόγω επιστολής ως Παράρτημα Κ. Περί τον Οκτώβριο του 2018, έλαβε απάντηση στο αίτημα του με επιστολή ημερομηνίας 10/09/18 από τον Αν. Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μεταναστεύσεως με την οποία ενημερώθηκε ότι εγκρίθηκε το αίτημα του για άδεια παραμονής της και εργασίας στη Δημοκρατία νοουμένου ότι θα εξασφαλίσει σφραγισμένο συμβόλαιο από το Τμήμα Εργασίας. Επισυνάπτω αντίγραφο της εν λόγω απαντητικής επιστολής ως Παράρτημα Λ.
Από τότε γίνονται προσπάθειες συμμόρφωσης με το περιεχόμενο της επιστολής του Τμήματος ημερ. 10/09/18 χωρίς ωστόσο να υπάρχει οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Δυστυχώς η ανάγκη εξεύρεσης εργασίας στην Δημοκρατία με σφραγισμένο συμβόλαιο από το Τμήμα Εργασίας είναι στη δική της περίπτωση αδύνατη και/ή πάρα πολύ δύσκολή εφόσον ελάχιστοι είναι οι εργοδότες οι οποίοι έχουν άδεια να εργοδοτούν αλλοδαπούς από την Μολδαβία και κυρίως αυτό γίνεται στο τομέα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.»
Από την ημερομηνία της ως άνω επιστολής μέχρι και την υποβολή της αίτησης στις 14.1.2020, η αιτήτρια δεν φαίνεται να προέβη σε κάποιο διάβημα για διευθέτηση της παραμονής της.
Σε σχέση με την πάροδο εύλογου χρόνο, η αιτήτρια εισηγείται ότι παρήλθε επειδή το αίτημά της εκκρεμεί από το 2015. Η εισήγηση δεν ευσταθεί. Η ίδια η αιτήτρια υπέβαλε νέα αίτηση στις 14.1.2020 η οποία εξετάστηκε εντός εύλογου χρόνου και είναι σε αυτή την αίτηση που έλαβε απάντηση και όχι την επιστολή της του 2015.
Ούτε οι υπόλοιποι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει η αιτήτρια ευσταθούν. Κατά πάντα χρόνο, η αιτήτρια γνώριζε ότι πρέπει να υποβάλλει αίτηση για ανανέωση της άδειας παραμονής της και το έπραττε. Όπως προκύπτει από τον διοικητικό φάκελο, ακόμα και μετά την υποβολή του αιτήματος μέσω της επιστολής της το 2015 συνέχισε να προβαίνει στις δέουσες ενέργειες για διευθέτηση της παραμονής της. Η υποβολή αίτησης για απόκτηση υπηκοότητας δεν αναστέλλει τη νομική υποχρέωση προσώπου που διαμένει στη χώρα να διευθετεί τη νόμιμη παραμονή του. Ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι η απάντηση από τη διοίκηση ημερομηνίας 10.9.2018 με την οποία εγκρίθηκε η παραμονή της αιτήτριας υπό προϋποθέσεις αναιρεί την εν λόγω υποχρέωσή της εφόσον διαφάνηκε – όπως παραδέχεται και η δικηγόρος της στην επιστολή της το 2019 – ότι δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει την προϋπόθεση που τέθηκε.
Το κριτήριο της νόμιμης διαμονής στη χώρα για διάστημα δώδεκα συνεχόμενων μηνών πριν την υποβολή της αίτησης είναι ένα από τα κριτήρια που απαιτεί ο Τρίτος Πίνακας στον οποίο παραπέμπει το Άρθρο 111 του περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου, Ν. 141(Ι)/2002. Συνεπώς, η μη ικανοποίησή του καθιστά εύλογη και νόμιμη την προσβαλλόμενη απόφαση.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται €1700 έξοδα υπέρ των καθ’ ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας.
Ε. ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο