ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 810/2025 (K) iJustice
3 Οκτωβρίου, 2025
[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
M. R. K.
Αιτητής
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
1. Υφυπουργού Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας
2. Διευθύντρια Τμήματος Μετανάστευσης
Καθ' ων η Αίτηση
.........
Ιωάννης Γιάννης, για ΑΛΤΑΧΕΡ ΜΠΕΝΕΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε., Δικηγόροι για Αιτήτρια
Κάλια Σάββα, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για Καθ' ων η αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Φ. Καμένος, ΔΔΔ.: Ο Αιτητής είναι υπήκοος του Κονγκό και στις 15.02.2020 αφίχθη στην Δημοκρατία με άδεια φοιτητή. Μέχρι τις 15.02.2021 κατείχε άδεια διαμονής. Στις 01.11.2022 τα στοιχεία του Αιτητή καταχωρήθηκαν στον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων, κατόπιν πληροφόρησης ότι διέκοψε τις σπουδές του. Στις 22.02.2024 υπέβαλε Αίτηση Διεθνούς Προστασίας, η οποία απορρίφθηκε στις 03.10.2024, απόφαση την οποία ο Αιτητής δεν προσέβαλε. Στις 17.07.2025 απορρίφθηκε και η μεταγενέστερη αίτηση του για διεθνή προστασία ως απαράδεκτη.
Στις 23.07.2025 συνελήφθη στην Αγία Νάπα για παράνομη παραμονή στην Δημοκρατία και την ιδία κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης και εξεδόθησαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης δυνάμει του άρθρου 14 του Περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου (Κεφ 105). Με το αιτητικό Α της παρούσας προσβάλλει τις εν λόγω πράξεις. Περαιτέρω, με το Αιτητικό Β αιτείται απόφαση που να αναγνωρίζεται ότι δικαιούται προστασίας από επαναπροώθηση με το δε Αιτητικό Γ αιτείται διαταγή όπως αφεθεί ελεύθερος με εναλλακτικά μέτρα.
Εξαρχής να αναφέρω, σε συμφωνία με την προδικαστική ένσταση των Καθ’ ων η αίτηση ότι τα Αιτητικά Β και Γ κείνται εκτός της δικαιοδοσίας του παρόντος ως προσδιορίζεται στο Άρθρο 146(4) του Συντάγματος και το άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Νόμου του 2015 (Ν. 131(I)/2015). Ως εκ τούτου απορρίπτονται. Προχωρώ να εξετάσω τη βασιμότητα των λόγων ακύρωσης αναφορικά με το Αιτητικό Α της προσφυγής.
Με την ενότητα υπό τον πρώτο λόγο ακύρωσης της αγόρευσης του ευπαίδευτου συνηγόρου του Αιτητή, εγείρεται καταρχάς ισχυρισμός περί πλημμελούς έρευνας και πλάνης περί τα πράγματα. Ο ισχυρισμός εδράζεται επί της θέσης ότι δεν προκύπτει η κοινοποίηση της απόρριψης της μεταγενέστερης αίτησης του Αιτητή, για την οποία εκκρεμούσε προθεσμία προσβολής της στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας. Συναφώς εγείρεται ότι οι προσβαλλόμενες δεν του επιδόθηκαν σε γλώσσα κατανοητή σε αυτόν εφόσον ήταν στην Αγγλική και όχι στην Γαλλική ή την Λινγκάλα που κατανοεί. Συναφώς τίθεται ότι εσφαλμένα και υπό πλάνη θεωρήθηκε ότι υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του Αιτητή καθώς και ότι ενόσω εκκρεμεί η απόφαση επί της μεταγενέστερης αίτησής του έχει δικαίωμα παραμονής στη Δημοκρατία.
Καταρχάς να αναφέρω ότι, δε συνάδουν οι ισχυρισμοί της αγόρευσης περί μη κοινοποίησης της απόφασης επί της μεταγενέστερης αίτησης με τα όσα περιγράφονται στα γεγονότα της αίτησης ακυρώσεως όπου αναφέρεται ότι ο Αιτητής ουδέποτε έλαβε την απόφαση επί της αίτησης για διεθνή προστασία ημερ. 22.02.2024, δηλαδή την πρώτη αίτησή του. Σημειώνεται ότι βάσει του διοικητικού φακέλου (Ερ. 60) η απόφαση απόρριψης της πρώτης αίτησής του είχε εκδοθεί από τις 03.10.2024 και του κοινοποιήθηκε με επιστολή στις 05.11.2024.
Στην αγόρευση όμως δέχεται ότι η απόφαση επί της πρώτης αίτησης του απορρίφθηκε στις 03.10.2024 και ότι καταχώρησε μεταγενέστερη αίτηση όμως πλέον ισχυρίζεται ότι δεν του κοινοποιήθηκε η απόφαση επί της μεταγενέστερης αίτησης του. Όμως στην αίτηση ακυρώσεως ανέφερε ότι πριν την έκδοση των εδώ προσβαλλομένων είχε λάβει μήνυμα να παραλάβει την απόφαση από την υπηρεσία ασύλου, που εφόσον πλέον (με την αγόρευση) δέχεται ότι, την απόφαση επί της πρώτης αίτησής του την είχε από πριν λάβει (και καταχώρισε μεταγενέστερη αίτηση), συνάγεται ότι η ειδοποίησή προφανώς ήταν για να παραλάβει την απόφαση επί της δεύτερης του αίτησης.
Στην αίτηση ακυρώσεως περαιτέρω υποβάλλει ότι είχε αποστείλει και επιστολή ημερ. 24.07.2025 μέσω δικηγόρων για να διαμαρτυρηθεί ότι δεν είχε παραλάβει επιστολή για την απόρριψη της αίτησης του, όμως αυτή όχι μόνον δεν παρατίθεται στην αίτηση ακυρώσεως αλλά ούτε καν αναφέρεται στα γεγονότα της αγόρευσης.
Δεδομένου ότι οι αγορεύσεις δεν αποτελούν μέσο προσκόμισης μαρτυρίας και ο Αιτητής έχει το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών του, δε μπορώ, υπό τις ως άνω περιστάσεις, αντιφατικούς ισχυρισμούς και περιεχόμενο διοικητικού φακέλου, να δεχτώ ότι δεν του κοινοποιήθηκαν οι αποφάσεις της υπηρεσίας ασύλου.
Έχοντας αναφέρει τα πιο πάνω, σημειώνω ότι, εν πάση περιπτώσει, το Εφετείο έχει αποφανθεί, ότι ως εκ της καταχώρησης της μεταγενέστερης αιτήσεώς δεν επανακτάται το νόμιμο καθεστώς του αιτούντος διεθνούς προστασίας με δικαίωμα νόμιμης παραμονής. Συνεπώς η παραμονή του Αιτητή κατά την έκδοση των προσβαλλομένων δεν ήταν νόμιμη. Εν προκειμένω μάλιστα, σε συμφωνία με τη θέση των Καθ΄ων η αίτηση, τίθεται και θέμα πλημμελούς δικογράφησης και αοριστίας, εφόσον στην αίτηση ακυρώσεως δεν δικογραφείται παράβαση του άρθρου 16 του περί Προσφύγων Νόμου και άρα ο ισχυρισμός είναι απορριπτέος και για τον λόγο αυτό. Σχετική με τα πιο πάνω είναι η απόφαση στην Ε.Δ.Δ Αρ. 20/2024 Ruth Nsah v. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 22.10.2024 (βλ. απόφαση πλειοψηφίας αλλά και μειοψηφίας).
Απορριπτέος είναι και ο συναφής ισχυρισμός ότι οι προσβαλλόμενες δεν κοινοποιήθηκαν σε γλώσσα κατανοητή στον Αιτητή. Πρώτα διότι από τον διοικητικό φάκελο προκύπτει ότι ο Αιτητής, ο οποίος ήλθε ως φοιτητής για να σπουδάσει σε αγγλόφωνο πρόγραμμα σπουδών (Ερ.38) και μάλιστα υπέγραψε στην αγγλική διάφορες δηλώσεις (Ερ. 40 και Ερ. 29-30) και ενοικιαστήριο έγγραφο (Ερ. 28-29), γνώριζε κανονικά την αγγλική, στην οποία μάλιστα και απάντησε κατά τη σύλληψή του στον αστυνομικό (Ερ. 59).
Σε κάθε περίπτωση, σχετική είναι η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Harpreet Singh ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 393 αναφορικά με παρόμοιους ισχυρισμούς όπου αναφέρθηκε ότι «Η απόφαση που κοινοποιήθηκε στους αιτητές ήταν στα αγγλικά και η αιτιολογία στα ελληνικά. Δεν νομίζουμε όμως ότι αυτό εμπόδιζε οποιονδήποτε αιτητή να πληροφορηθεί, τόσο το περιεχόμενο της απόφασης, όσο και της αιτιολογίας της, ούτε ότι παραβιάστηκαν με τον τρόπο αυτό οποιαδήποτε δικαιώματά τους». Σημειώνεται δε ότι ο αιτητής δεν υπέστη οποιονδήποτε επηρεασμό λόγω της ισχυριζόμενης μη κατανόησης των προσβαλλόμενων πράξεων εφόσον καταχώρισε έγκαιρα την παρούσα προσφυγή μέσω των δικηγόρων του.
Ούτε ο ισχυρισμός περί πλάνης των Καθ΄ ων η αίτηση για το συμπέρασμά τους περί κινδύνου διαφυγής του Αιτητή με βρίσκει σύμφωνο. Το συμπέρασμα αυτό, προέκυψε αφού οι Καθ΄ων η αίτηση διαπίστωσαν και κατέγραψαν σχετικώς σε έγγραφο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (εφεξής η «ΥΑΜ») ημερ. 23.07.2025 (Ερ. 67-68) ότι ο Αιτητής αρνείται να αναχωρήσει, δεν έχει σταθερή διεύθυνση διαμονής αλλά και λόγω μη συμμόρφωσής του με προηγούμενες αποφάσεις επιστροφής. Τέλος ότι δεν υπάρχει περιθώριο εναλλακτικών την κράτησης μέτρων και ότι δεν παραβιάζεται η αρχή της επαναπροώθησης.
Τα πιο πάνω δείχνουν, κατά την κρίση μου, ότι οι Καθ' ων η αίτηση εξάσκησαν τη διακριτική τους ευχέρεια ως προς την δυνατότητα εναλλακτικών της κράτησης μέτρων και θεώρησαν ότι η περίπτωση δεν προσφερόταν. Η κρίση τους αυτή, ως τεκμηριώνεται από τα περιστατικά της παρούσας, είναι αιτιολογημένη, προϊόν δέουσας έρευνας, αναλογική και εντός των πλαισίων των εξουσιών τους και της νομολογίας, η οποία μάλιστα έχει δεχτεί ότι η κήρυξη ενός μετανάστη ως απαγορευμένου, ως και ο Αιτητής, εμπεριέχει λογικά και τον κίνδυνο διαφυγής του και δικαιολογεί την έκδοση διατάγματος κράτησης (Πρ. Αρ. 5735/13 Mensah ν. Δημοκρατίας ημ. 09.08.2013).
Ως εκ των ανωτέρω, το σύνολο των ισχυρισμών υπό τον πρώτο λόγο ακύρωσης απορρίπτονται.
Με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης υποβάλλεται ότι παραβιάσθηκε το δικαίωμα ακρόασης του Αιτητή.
Δε συμφωνώ. Ο Αιτητής έτυχε προφορικής συνέντευξης από την ΥΑΜ και, άλλωστε, το ζήτημα της παροχής δικαιώματος ακρόασης πριν από την έκδοση πράξεων ως οι προσβαλλόμενες, έχει ήδη ξεκαθαρίσει με σχετική την απόφαση στην Αναθ. Έφεση Αρ. 89/2015 Α.Ν. v. Κυπριακής Δημοκρατίας ημερ. 03.06.2022 και την απόφαση του ΔΕΕ C166/13 Mukarubega ημερ. 05.11.2014.
Καταλήγω ότι ουδείς εκ των λόγων ακύρωσης ευσταθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Οι προσβαλλόμενες επικυρώνονται με 1.500 ευρώ έξοδα υπέρ των Καθ΄ ων η αίτηση.
Φ. Καμένος, ΔΔΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο