ADEEB SULTAN ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ κ.α., Υπόθεση αρ. 1027/2025, 14/11/2025
print
Τίτλος:
ADEEB SULTAN ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ κ.α., Υπόθεση αρ. 1027/2025, 14/11/2025

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ  

   (Υπόθεση αρ. 1027/2025(Κ))

14 Νοεμβρίου 2025

[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ADEEB SULTAN

Αιτητής,

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1. ΥΦΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Καθ’ ων η αίτηση.

……………………………

Ιωάννης Γιάννης, για Αλταχέρ, Μπενέτης και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον αιτητή.

Ραφαέλα Προδρόμου, Δικηγόρος, για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Αντικείμενο της υπό κρίση προσφυγής, συνιστά η νομιμότητα της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση ημερομηνίας 13.9.2025, με την οποία ο αιτητής κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 6(1)(κ) του Κεφ. 105, λόγω παράνομης παραμονής του στη Δημοκρατία από 25.11.2021, ημερομηνία που η προσφυγή που άσκησε ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας (στο εξής «ΔΔΔΠ»), κατά της απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, σε σχέση με την αρχική αίτηση ασύλου, απερρίφθη και εναντίον του εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης, ίδιας ημερομηνίας.

 

  Ο αιτητής κατάγεται από το Πακιστάν. Εισήλθε στη Δημοκρατία παράνομα και στις 8.8.2019, υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Η εν λόγω αίτηση εξετάστηκε από την Υπηρεσία Ασύλου και απερρίφθη στις 26.4.2021, απόφαση που γνωστοποιήθηκε στον αιτητή στις 16.5.2021, παραχωρώντας του προθεσμία 7 ημερών για οικειοθελή αναχώρησή του από την Δημοκρατία. Ο αιτητής δεν αναχώρησε για την χώρα του, αλλά άσκησε την προσφυγή με αρ. 3632/21 ενώπιον του ΔΔΔΠ, προσφυγή που απορρίφθηκε στις 25.11.2021. Ο αιτητής συνέχισε να παραμένει παράνομα στη Δημοκρατία, ενώ υπέβαλε δύο μεταγενέστερες αιτήσεις ασύλου, οι οποίες έτυχαν και αυτές απόρριψης από την Υπηρεσία Ασύλου, κατά των οποίων άσκησε την προσφυγή 3703/22, η οποία απορρίφθηκε από το ΔΔΔΠ στις 25.4.2023 και την προσφυγή Τ-233/24, που επίσης απορρίφθηκε στις 27.6.2025.

 

  Ο αιτητής εντοπίστηκε στις 12.9.2025 στη Λευκωσία, όπου μετά από διερεύνηση των στοιχείων του διαφάνηκε πως διέμενε στην Δημοκρατία παράνομα και τέθηκε υπό κράτηση. Εναντίον του εκδόθηκαν τα επίδικα διατάγματα ημερομηνίας 13.9.2025, λόγω της κήρυξης του ως απαγορευμένου μετανάστη, από τις 25.11.2021, ημερομηνία που επικυρώθηκε δικαστικώς από το ΔΔΔΠ η απόρριψη της αρχικής αίτησης ασύλου.

 

  Σύμφωνα με τις εισηγήσεις του ευπαιδεύτου συνηγόρου του, ο αιτητής είναι πατέρας τριών ανήλικων τέκνων, γεννηθέντα κατά τα έτη 2012, 2013 και 2016 τα οποία φοιτούν σε δημόσια σχολεία στη Δημοκρατία. Ενδεικτικά φοίτησης τους ημερομηνίας 18.6.2025, επισυνάφθηκαν ως Παράρτημα Ε στην αίτηση ακυρώσεως. Όπως αναφέρεται επίσης στα γεγονότα της αίτησης ακυρώσεως, ο αιτητής κατά τον χρόνο της σύλληψης του, διέμενε μαζί με την σύντροφο του, υπήκοο Νεπάλ και τα τρία ανήλικα τέκνα τους.

 

  Εγείρεται ισχυρισμός πως οι προσβαλλόμενες αποφάσεις στερούνται δέουσας έρευνας εκ μέρους της διοίκησης, αφού ο αιτητής είχε δηλώσει στους καθ’ ων η αίτηση όλα τα στοιχεία σε σχέση με την οικογενειακή του κατάσταση, τόσο μέσω της αίτησης για επανάνοιγμα του φακέλου του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, όσο και μέσω των δικηγόρων του, πριν την έκδοση των επίδικων αποφάσεων, μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος ημερομηνίας 12.9.2025, στοιχεία τα οποία η διοίκηση δεν έλαβε υπόψη. Σε σχέση με τα μέλη της οικογένειας του, υποβάλλει πως αυτά διαμένουν νόμιμα στη Δημοκρατία, αφού εκκρεμεί μέχρι σήμερα η έκδοση πρωτοβάθμιας απόφασης από το ΔΔΔΠ σε σχέση με την απορριπτική απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου επί του αρχικού αιτήματος για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

  Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του, υποστηρίζει πως υπήρξε παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και της αρχής της μη επαναπροώθησης, όπως επίσης και παράβαση των διατάξεων του άρθρου 18ΟΖ του Κεφ. 105, αφού με την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, δεν έχουν ληφθεί υπόψη τα βέλτιστα συμφέροντα των ανήλικων παιδιών του, ούτε και η οικογενειακή του ζωή, ενώ εγείρεται και ισχυρισμός περί ελλιπούς αιτιολόγησης των επίδικων αποφάσεων.

 

  Η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας, απορρίπτοντας τις πιο πάνω θέσεις, υποστήριξε πως δεν μπορούν να εγείρονται ισχυρισμοί από τον αιτητή σε σχέση με την οικογενειακή του κατάσταση, αφ’ ης στιγμής ουδέποτε ο ίδιος ενημέρωσε για την ύπαρξη οικογένειας, ούτε και φαίνεται να δήλωσε την ύπαρξη εξαρτώμενων τέκνων κατά τον χρόνο έκδοσης των επίδικων διαταγμάτων. Ενώ αποδέχεται την αποστολή του ηλεκτρονικού μηνύματος ημερομηνίας 12.9.2025 και ώρα 20:00 (σελίδα 6 της γραπτής της αγόρευσης), με το οποίο ενημερώνεται η διοίκηση για την οικογενειακή του κατάσταση, υποστηρίζει, όμως, πως αυτό, δεν μπορεί να θεωρηθεί η ορθή διαδικασία ενημέρωσης για την ύπαρξη της οικογένειας του και συνεπώς, δεν μπορούσε να εξεταστεί από τους καθ’ ων η αίτηση η οικογενειακή του κατάσταση κατά την έκδοση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης. Με αναφορά στα κριθέντα στην Ε.Δ.Δ. 126/2021, Limon ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 20.4.2022, υποστήριξε πως δεν είναι επιτρεπτή η ενασχόληση του Δικαστηρίου με μεταγενέστερα της επίδικης διοικητικής πράξης γεγονότα και συνεπώς η θέση του αιτητή περί ύπαρξης οικογένειας, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη. Υποστήριξε τη νομιμότητα της έκδοσης των επίδικων αποφάσεων, αφού ο αιτητής παρέμεινε στη Δημοκρατία παράνομα, χωρίς να διευθετήσει με οποιοδήποτε τρόπο το καθεστώς του.

 

  Έχοντας μελετήσει τους ενώπιον μου εγειρόμενους ισχυρισμούς, υπό το φως των στοιχείων που περιέχονται εντός του διοικητικού φακέλου που κατατέθηκε ως Τεκμήριο 1 στη διαδικασία, διαπιστώνω πως πράγματι, ο αιτητής διέμενε παράνομα στη Δημοκρατία από τις 25.11.2021, ημερομηνία που η προσφυγή με αρ. 3632/2021 απερρίφθη από το ΔΔΔΠ και επικυρώθηκε η απορριπτική απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, σε σχέση με το αρχικό αίτημα ασύλου που υπεβλήθη.

 

  Οποιεσδήποτε μεταγενέστερες ενέργειες έλαβε, δεν νομιμοποιούν του παράνομο καθεστώς παραμονής του στη Δημοκρατία (Ε.Δ.Δ. 8/2022 Madber ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 17.11.2022 και Ε.Δ.Δ. 20/2024 Nsah ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 22.10.2024).

 

  Επίσης, παρόλο που ο αιτητής προκύπτει να είναι ο πατέρας τριών ανήλικων τέκνων στη Δημοκρατία, τα οποία φοιτούν σε δημόσια σχολεία, γεννηθέντα τα έτη 2012, 2013 και 2016, εντούτοις, δεν διαφαίνεται από το Τεκμήριο 1 να υπήρξε οποιαδήποτε ενημέρωση των αρμόδιων υπηρεσιών ως προς την ύπαρξη των προαναφερθέντων εξαρτώμενων μελών της οικογένειάς του.

 

  Εντούτοις, παρά τα πιο πάνω δεδομένα, θα πρέπει να σημειωθούν τα ακόλουθα: Η σύλληψη του αιτητή έλαβε χώρα στις 12.9.2025 και περί ώρα 11:30 π.μ., όπως αυτό προκύπτει από την επιστολή του υπεύθυνου της ΥΑΜ Λευκωσίας, που απεστάλη προς την Διευθύντρια του Τμήματος Μετανάστευσης.

 

  Στις 12.9.2025 και περί ώρα 7:45 μ.μ., ενόσω δηλαδή ο αιτητής βρισκόταν υπό κράτηση και πριν την έκδοση των επίδικων αποφάσεων και την κήρυξή του ως απαγορευμένου μετανάστη, οι δικηγόροι του αιτητή γνωστοποίησαν προς το Τμήμα Μετανάστευσης τις οικογενειακές του περιστάσεις, την ύπαρξη τριών ανήλικων τέκνων που φοιτούν σε σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και το καθεστώς τους, ως επίσης και της συντρόφου του, ως αιτητές ασύλου που αναμένουν την έκβαση προσφυγής εκκρεμούσας ενώπιον του ΔΔΔΠ, σε σχέση με την απορριπτική απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

  Το εν λόγω έγγραφο ημερομηνίας 12.9.2025, που αποτελεί το Παράρτημα Ζ στην αίτηση ακυρώσεως, επί του οποίου προκύπτουν οι αποδέκτες του, καθώς κι η ώρα αποστολής του, γνωστοποιήθηκε στη διοίκηση μία μέρα πριν την έκδοση των επίδικων αποφάσεων ημερομηνίας 13.9.2025. Συνεπώς, δεν ευσταθεί η θέση των καθ’ ων η αίτηση πως αυτό δεν ήταν ενώπιον της διοίκησης κατά τον χρόνο έκδοσης των προσβαλλόμενων αποφάσεων, την ύπαρξη, δε, του οποίου, δεν αμφισβήτησε.

 

  Λαμβανομένης υπόψη της γνώσης της διοίκησης ως προς τις οικογενειακές περιστάσεις του αιτητή, κατά τον χρόνο που αυτός βρισκόταν υπό κράτηση, στις 12.9.2025 και πριν την έκδοση των εναντίον του προσβαλλόμενων αποφάσεων, ημερομηνίας 13.9.2025, κρίνεται πως έπρεπε να τύχουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 18ΟΖ του Κεφ. 105, κατά την υλοποίηση της απόφασης επιστροφής ημερομηνίας 26.4.2021, με την έκδοση της απόφασης απομάκρυνσης, ήτοι του διατάγματος απέλασης ημερομηνίας 13.9.2025, απόφαση που απείχε ήδη χρονικά 4,5 χρόνια από την έκδοση απόφασης επιστροφής.

 

  Τούτο, λαμβανομένων πλέον υπόψη των βέλτιστων συμφερόντων των ανήλικων παιδιών, με τη συνδρομή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, σε συνάρτηση και με το γεγονός πως τόσο η σύντροφος, όσο και τα τέκνα του, εξακολουθούν ακόμα να θεωρούνται αιτητές ασύλου, εκκρεμούσης της προσφυγής που άσκησαν ενώπιον του ΔΔΔΠ, κατά της απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου σε σχέση με την αρχική τους απορριφθείσα αίτηση για παραχώρηση διεθνούς προστασίας.

 

  Η έκδοση του διατάγματος απέλασης, ημερομηνίας 13.9.2025, αφορά σε απόφαση απομάκρυνσης, κατά την έκδοση της οποίας, η διοίκηση θα πρέπει επίσης να τηρεί τα οριζόμενα στο άρθρο 18ΟΖ του Κεφ. 105 και όχι μόνον κατά την έκδοση απόφασης επιστροφής.  Επομένως, ακόμα και στην περίπτωση της έκδοσης του διατάγματος απέλασης του αιτητή από την Δημοκρατία, προς υλοποίηση της απόφασης επιστροφής, με την οποία ο τελευταίος δεν συμμορφώθηκε, θα πρέπει να τύχει εξέτασης, από την διοίκηση, εκ νέου η τήρηση της αρχής της μη επαναπροώθησης[1] (κυρίως λόγω του ότι δεν υπήρξε επικαιροποιημένη εκτίμηση του κινδύνου, ενόψει της παρόδου 4,5 ετών από την έκδοση της απόφασης επιστροφής), υπό το φως πλέον και των νέων δεδομένων του αιτητή που τέθηκαν υπόψη της διοίκησης, έστω μία μέρα πριν την έκδοση των επίδικων αποφάσεων και λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων συμφερόντων των παιδιών, με την συνδρομή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.

 

  Στη βάση όλων των πιο πάνω και κυρίως λόγω της γνωστοποίησης προς την διοίκηση των οικογενειακών περιστάσεων του αιτητή, κατά τον χρόνο που αυτός βρισκόταν υπό κράτηση, πριν όμως από την έκδοση των εναντίον του επίδικων διοικητικών αποφάσεων, κρίνεται πως όφειλαν οι καθ’ ων η αίτηση να εφαρμόσουν τα όσα ορίζει το άρθρο 18ΟΖ του Κεφ. 105.

  Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και οι προσβαλλόμενες διοικητικές αποφάσεις ακυρώνονται, βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.

 

  Λόγω της καθυστέρησης που σημειώθηκε εκ μέρους του αιτητή προς ενημέρωση της διοίκησης σε σχέση με την οικογενειακή του κατάσταση, τα έξοδα που επιδικάζονται υπέρ του αιτητή, περιορίζονται στο ποσό των €1.000 πλέον Φ.Π.Α.    

 

Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.

 

 



[1] C-156/23, Ararat v. Staatssecretaris van Justice en Veiligheid, ημερομηνίας 17.10.2024.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο