ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 1304/2021
4 Νοεμβρίου, 2025
[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Delwar Hussain
Αιτητής
Και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
1. Υπουργού Εσωτερικών
2. Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης
Καθ' ων η Αίτηση
.........
Δημήτρης Απαισιώτης για τον Αιτητή
Παύλος Βασιλείου, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για Καθ' ων η αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Φ. Καμένος, ΔΔΔ.: Ο Αιτητής είναι υπήκοος Μπακλαντές, ο οποίος αφίχθη στη Δημοκρατία στις 20.07.2015 με άδεια εισόδου ως φοιτητής σε κολλέγιο. Κατόπιν εκπνοής της άδειάς του και παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία, υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας, η οποία απερρίφθη, όπως απερρίφθη (ως αποσυρθείσα) και η προσφυγή εναντίον της απόφασης αυτής. Στις 02.10.2019 τέλεσε πολιτικό γάμο με υπήκοο Ρουμανίας (εφεξής η «ευρωπαία σύζυγος» ή «ΕΣ») και στις 26.02.2020 υπέβαλε αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής για μέλη της οικογένειας πολίτη της ένωσης που δεν είναι υπήκοοι κράτους μέλους της ένωσης (εφεξής η «αίτηση»).
Ως αναφέρεται σε σχετικό υπηρεσιακό σημείωμα-Παράρτημα 12 στην ένσταση:
«Σε τηλεφωνική επικοινωνία στις 30/09/2021 στο τηλ. 96… εντοπίστηκε ο DELWAR HUSSAIN και ανέφερε ότι η Ευρωπαία σύζυγός του αναχώρησε από τη Δημοκρατία λίγες ημέρες αφότου υπέβαλε αίτηση.
Στις 02/10/2019 έγινε η τέλεση γάμου και στις 26/02/2020 αποτάθηκαν για το Δελτίο Διαμονής και την Βεβαίωση Εγγραφής. Ζητήθηκε να σταλεί με το φαξ ενοικιαστήριο και πιστοποιητικό γάμου.
Γίνεται εισήγηση όπως οι αιτήσεις τους απορριφθούν καθότι ο αλλοδαπός άλλαξε διεύθυνση χωρίς να ειδοποιήσει το Τμήμα καθώς και το γεγονός ότι παραδέχθηκε ότι η Ευρωπαία υπήκοος αναχώρησε από τη Δημοκρατία από το 2020».
Με επιστολή ημερ. 04.10.2021, το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, πληροφόρησε τον Αιτητή για την απόφαση του να απορρίψει την αίτηση υιοθετώντας την εισήγηση και αιτιολογία που αναφέρθηκε στο ως άνω σημείωμα, απόφαση την οποία ο Αιτητής προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή.
Με την αγόρευσή του, ο Αιτητής διά του ευπαίδευτου συνηγόρου του, εγείρει, ως διαπιστώνεται λόγω της συνοπτικής παρουσίασής τους, ισχυρισμούς περί πλημμελούς έρευνας. Με τη δε αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου τους, οι Καθ’ ων η αίτηση υποστηρίζουν τη νομιμότητα της.
Έχοντας εξετάσει τις θέσεις των μερών καταλήγω ότι οι υποβολές του Αιτητή δεν είναι βάσιμες.
Είναι σαφές ότι η προσβαλλόμενη εξεδόθη πρωτίστως κατόπιν διερεύνησης και ευρημάτων περί μη συμβίωσης του Αιτητή με την ΕΣ αλλά και μη διαμονής στη και/ή αναχώρησης της από τη Δημοκρατία και, δευτερευόντως, λόγω μη δήλωσης της αλλαγής της διεύθυνσης.
Επί αυτών, ουδόλως η έρευνα ήταν πλημμελής. Από το Παράρτημα 12 στην Ένσταση, προκύπτει ότι διερευνήθηκε το ζήτημα της συμβίωσης και ο Αιτητής σε τηλεφωνική κλήση παραδέχτηκε ότι η ΕΣ αναχώρησε για τη χώρα της το 2020, λίγο μετά την υποβολή της αίτησης χωρίς να δώσει άλλες λεπτομέρειες για ενδεχόμενη επιστροφή της. Ζητήθηκε από τον Αιτητή να αποστείλει το πιστοποιητικό γάμου και ενοικιαστήριο τα οποία από την καταγραφή επί του φαξ, φαίνεται να απέστειλε την ιδία με την κλήση του, ήτοι στις 30.09.2021 (Κ.100-99 του διοικητικού φακέλου-Τεκμηρίου 1). Από το εν λόγω ενοικιαστήριο διαπιστώθηκε η αλλαγή διεύθυνσης του Αιτητή και ουδέποτε μέχρι τότε προκύπτει να είχε ενημερώσει προηγουμένως τους Καθ’ ων η αίτηση για την αλλαγή.
Υπό τα ως άνω δεδομένα δε βρίσκω να υπήρξε οποιαδήποτε πλάνη ή πλημμέλεια στην έρευνα. Η προσβαλλόμενη εξεδόθη ευλόγως κατόπιν έρευνας και ευρημάτων ότι ο Αιτητής και η ΕΣ δεν εντοπίστηκαν στη δηλωθείσα διεύθυνση ούτε δηλώθηκε αλλαγή διεύθυνσης, δε συμβιώνουν υπό την ίδια στέγη αλλά και ότι η ΕΣ είχε κατά παραδοχή του Αιτητή, προ πολλού αναχωρήσει για τη χώρα της.
Σχετική με την περίπτωση είναι η απόφαση στην ΑΕ Αρ. 23/2015 Nisse v. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 04.10.2021 όπου επικυρώθηκε η απορριπτική απόφαση της διοίκησης (και η επικυρωτική πρωτόδικη κρίση) σε παρόμοιας φύσεως αίτημα λόγω μη συμβίωσης του ζεύγους και μη διαμονής του ευρωπαίου συζύγου στη Δημοκρατία αλλά και η όλη σχετική ανάλυση που εκτίθεται εκεί αλλά και στην πρωτόδικη στην Υπ. Αρ. 1527/2012 Hermine Nisse ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 15.01.2015.
Ασφαλώς και η μη αναφορά συγκεκριμένου άρθρου του περί του Δικαιώματος των Πολιτών της Ένωσης και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να Διαμένουν Ελεύθερα στη Δημοκρατία Νόμου του 2007 (7(I)/2007) (ο «Νόμος»), όπου εδράστηκε η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αποτελεί πλημμέλεια αιτιολογίας, ως παράτυπα αναπτύσσεται στην απαντητική (και όχι στην γραπτή) αγόρευση. Αντιθέτως είναι χρέος του αιτητή να δικογραφήσει ποιο συγκεκριμένο άρθρου του Νόμου παραβιάζει η προσβαλλόμενη, κάτι που δεν πράττει. Σχετική περί τούτου είναι και η απόφασή μου στην Υπόθεση Αρ. 807/2020 Seashell Development Limited ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Εσωτερικών, ημερ. 16.04.2024 όπου αναφέρθηκε (υπογράμμιση στην παρούσα):
«Σύμφωνα με την Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 47/2013 Ευθυμίου κ.α. ν. Υπουργικού Συμβουλίου κ.α. ημερ.18.03.2019, η Εντολή αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του νομοθετικού πλαισίου, συνεπώς, στη βάση της σχετικής νομολογίας, εάν η Αιτήτρια είχε παράπονο ότι παραβιάσθηκε η σχετική πολεοδομική νομοθεσία περιλαμβανομένης της Εντολής, όφειλε να είχε δικογραφήσει δεόντως επί της αίτησης ακυρώσεως τη θέση της αυτή με συγκεκριμένη αναφορά στις παραβιασθείσες πρόνοιές της και όχι να εγείρει τον ισχυρισμό αυτό (πιο σαφώς μάλιστα μόλις στην απαντητική της) στα πλαίσια της ανάπτυξης ισχυρισμού περί πλημμελούς αιτιολογίας».
Ξεκάθαρα και αιτιολογημένα η προσβαλλόμενη διατυπώνει τους λόγους απόρριψης της αίτησης και δεν αφήνεται αμφιβολία ως προς το ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος που οδήγησε στη λήψη της προσβαλλόμενης [άρθρο 28.1 του Ν. 158(Ι)/1999] δεδομένου ότι η μη διαμονή του Αιτητή με την ΕΣ, η οποία ανεχώρησε από τη Δημοκρατία, θέτει ζήτημα εξ αρχής μη εφαρμογής του Νόμου για την περίπτωση του Αιτητή [άρθρο 4(1) του Νόμου] και ορθώς, η εν λόγω μη διαμονή/αναχώρηση, διατυπώθηκε ως μέρος της αιτιολογίας.
Δεδομένων των πιο πάνω, η προσφυγή είναι αβάσιμη και απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη επικυρώνεται με €1.500 έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση.
Φ. Καμένος, ΔΔΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο